Europa, de fiscale unie

[zonbron]

Dames en Heren, wat zal het worden ? Een fiscale unie voor Europa of toezien hoe Europa in stukken valt en/of 'werkelijk SPLITST' ? Tis 5 voor 12...

The euro is dying a slow death


European Central Bank president Jean-Claude Trichet has suggested the creation of a common European finance ministry. Photograph: Thomas Lohnes/AFP/Getty Images

The euro is dying a slow death. Political leaders are unlikely to take the steps necessary to address the underlying factors creating the current euro crisis, and the eurozone will eventually break up as a result.

To highlight the severity of the euro crisis, one only needs to glance at credit default swap (CDS) spreads for the peripheral euro area countries. CDS is a form of insurance against default or restructuring. The higher the CDS spread, the more likely investors think a sovereign default is.

In the first week of June, five-year CDS spreads for Greece were a whopping 1495 basis points, for Portugal 708, for Ireland 650 and for Spain 255. This compares with only around 200 for Iceland, a country that underwent a private default only two and a half years ago.

The euro crisis is just as much underpinned by politics as it is by unbalanced economies, rigid labour and product markets, burst property bubbles and unsustainable public and private debt levels. This has been particularly evident in recent weeks, as a cacophony of voices has emerged at the EU level on how to handle Greece.

Ultimately, it is politics, more than unsustainable debt, that will threaten the very existence of the euro.

With persistent imbalances within the euro area and the inevitable restructuring of Greek, Irish and Portuguese debt, there are two possible endgames for the euro crisis: fiscal union or eurozone breakup.
Two resolutions: fiscal union or breakup

Fiscal union, which involves harmonising aspects of fiscal policy across the euro area, would be a bold move and essentially result in a treasury department for the entire eurozone.

It would create a built-in shock absorber for divergences between eurozone countries. This could take the form of creating a small budget for fiscal transfers from wealthier to poorer nations, issuing a eurobond or creating a European finance ministry.

One of the only visionary leaders in the EU, European Central Bank (ECB) chairman Jean-Claude Trichet, suggested in a speech on 2 June the creation of a common European finance ministry, which could intervene in ailing member state economic policies if necessary.

Trichet was free to make this proposal in part because he is one of the only EU leaders who is not concerned about re-election. Even so, he expressed some doubt about the acceptability and timing of his idea, asking "in this Union of tomorrow, or of the day after tomorrow, would it be too bold … to envisage a ministry of finance of the Union?"

The words had barely left his lips before commentators worldwide declared the idea to be madness.

If fiscal union is not on the cards, the only other option is eurozone breakup. Imbalances in the euro area will pull the monetary union apart. This could either take place all at once, or it could involve peripheral or core countries peeling off from the eurozone individually.

A eurozone breakup would result in a widespread series of defaults, bank runs, capital controls and periods during which countries (and their banks) would be frozen out of the markets. It would be extremely messy.

Furthermore, the world would lose one of its major markets, with the euro area collectively accounting for around 15% of global GDP (compared with just under 20% for the US).

From an economic standpoint, a fiscal union seems less painful overall than a rupturing of the eurozone. However, establishing a fiscal union and leaving the euro area are ultimately political, not economic, decisions.
Fiscal union: current views from the core and periphery

It is hard to imagine current core and peripheral euro area leaders making the political decision to pursue an agenda of fiscal union. Of the core euro area countries, this has been most evident in Germany and Finland.

In Germany, chancellor Angela Merkel's ruling coalition has been repeatedly hammered in regional elections over popular opposition to the bailout packages. This is particularly surprising given that Germany's economy has been a virtual wunderkind in terms of economic growth this year.

Given the opposition of German voters and the junior coalition partner, the Free Democratic Party (FDP), to peripheral euro area country bailouts, it is inconceivable that Germany would sign up to a fiscal union any time soon.

A further impediment to Germany agreeing to fiscal union is the German constitutional court, according to which it would be illegal to transfer control over fiscal policy to Brussels.

Finnish leaders are also vehemently opposed to fiscal union. In a general election in mid April, the populist True Finns emerged as the biggest winners on an anti-bailout platform. Their opposition to a bailout programme for Portugal was also shared by the Social Democratic Party (SDP).
Fiscal union would be anathema in Ireland

Bailouts and fiscal union are also increasingly unpopular in the peripheral euro area countries as austerity fatigue sets in.

This has been most apparent in the past two weeks in Greece, where protesters have gathered in Constitution Square in front of parliament to peacefully protest against plans by the EU, ECB and IMF (the so-called troika) for a way to end the crisis in Greece.

In a departure from the norm, the demonstrators in Greece over the past two weeks have not displayed any political or trade union affiliations, but instead have been unified by their opposition to the government's austerity measures.

Ireland would require a local referendum for the sort of treaty change required to establish any degree of fiscal union. Given how disenchanted the Irish electorate is with European politics, it would be extremely unlikely to vote in favour.
Every government in eurozone will be claimed by crisis

Current leaders in the core and peripheral countries are clearly unwilling to pursue an agenda of fiscal union. Most of these leaders are unlikely to remain in power for long, but this is most likely very bad news for the euro project.

This euro crisis has already claimed governments in Ireland, Finland, Portugal and the Netherlands over the past year, placing opposition parties in power.

And I think this crisis will claim virtually every major government in the euro area before it is over.

The Greek government is hanging by a thread and Spain is scheduled to hold elections by March 2012. According to opinion polls, the centre-right opposition party is due to defeat the ruling PSOE Socialist Workers' Party for the first time in eight years.

Sarkozy might just pull through in France's elections next year following Dominique Strauss-Kahn's arraignment, but Angela Merkel - who is due to go to the polls in Germany in 2013 - is less certain to win. A centre-left coalition government between the Social Democratic Party (SPD) and the Greens in Germany may display more patience for bailouts than the current coalition in the short term, but it is unlikely to swing in favour of fiscal union.
Environment of anti-bailout sentiment will prevail

With so many governments toppled by the euro crisis, a new generation of leaders will come to power over the next few years. These leaders in both the core and periphery will be coming into government in an environment of anti-bailout sentiment.

The new political class in the core countries, brought to power by electorates that are fed up with their taxes being used to bail out what they consider to be feckless peripheral countries, will have even less appetite for bailout programmes and fiscal union than the current leaders.

Among new leaders in the periphery, austerity fatigue and resentment over losing sovereignty to the troika will be even more pronounced following a few more years of retrenchment.

It is difficult to see the current eurozone leaders making the political decision to pursue fiscal union, but it is even more difficult to imagine this looking forward a few years. In the absence of fiscal union, eurozone breakup - while extremely messy - is the only other option.

guardian UK

[zonbron]

De fiscale unie is maar het begin... ESM

De fiscale unie is maar het begin
door WTE op 25/03/2011

Premier Rutte heeft plots geen enkel probleem meer met het afstaan van soevereiniteit aan Europa. ‘Van harte, met wagonladingen tegelijk’, zei hij woensdag in de Kamer op de van hem bekende laconieke toon, maar dan alleen ‘om het stabiliteits- en groeipact te versterken’. Verder is in de afspraken die nu in Brussel worden beklonken geen sprake van enige overdracht van bevoegdheden.




Het is gek om als jurist te moeten opmerken hoe ver deze Haagse discussie van de werkelijkheid staat. Europa is geen ambtelijke organisatie meer en is dus niet opgetrokken rond juridische bevoegdheden. Bevoegdheden zijn juridische stenen voor een politieke structuur, niet het gebouw zelf.
Rutte kon beter spreken van de politieke ontwikkeling van Europa. Dat zou hem ertoe dwingen uit te leggen hoe de Nederlandse belangen, en de Nederlanders zelf, in die ontwikkeling goed kunnen gedijen, en onder welke voorwaarden. De kruideniersinstelling zou worden verruild voor die van de politieke ondernemer.

Inmiddels is die werkelijkheid alweer verder dan de besluiten van gisteren en vandaag rond de euro. De Arabische lente zorgt voor haar eigen vleugel aan het Europese gebouw. Welke? André Szász, als oud-DNB-directeur kenner van de euro en haar politieke context, wees ME laatst op een boeiend verband tussen de ontwikkeling die de eurocrisis aan Europa opdringt en de neiging van Britten en Fransen om samen het voortouw te nemen in de Europese buitenlandse politiek. In de monetaire ontwikkeling is Duitsland volledig de baas. Dat is niet goed, want de Duitse macht raakt dan als vanouds geneigd tot het aanhalen van banden met de Russen. Dit wekt oude reflexen bij de partners.

Een tegenwicht tegen die Duitse monetaire en economische macht kan door Britten en Fransen samen worden geleverd in politieke sfeer. Inderdaad sloot dit tweetal begin november een akkoord over militaire samenwerking. Het akkoord was mede ingegeven door grote bezuinigingseisen aan beide kanten van het Kanaal, maar het ging veel verder dan nodig. Geen wonder dat de Duitse minister Westerwelle reageerde door in februari een eigen politiek samenwerkingsinitiatief te lanceren, nu tussen Duitsland, Polen en Frankrijk. Maar de naoorlogse Duitse allergie voor gewapend machtsvertoon blijft een handicap.

Toen puntje bij paaltje kwam, vorige week, liet Merkel het in Libië afweten, wat Sarkozy niet naliet haar in te wrijven. Britten en Fransen nemen samen de leiding. Terecht. Europa moet zich deze Arabische lente niet door een gek laten afpakken.

De werkelijkheid combineert alles, dat is haar aard. De monumentale besluiten van gisteren en vandaag leiden tot een fiscale unie in de dop tussen de Eurolanden, onder de naam ESM. Over twee jaar is een nieuw verdrag al in werking. Het zal naast de andere twee grote Unieverdragen een nieuwe organisatie beheersen.

Dat de euro zou moeten uitdraaien op een soort politieke unie op straffe van zijn ondergang, was al lang duidelijk. Alleen wist niemand hoe die er zou uitzien. Dat wordt nu langzaam zichtbaar. Naast de fiscale unie tussen de Eurolanden, geïnspireerd door de Fransen en aangevoerd door Duitsland, komt een defensie-unie aangevoerd door Frankrijk en Engeland. De twee zijn complementair.

Intussen laten onze volksvertegenwoordigers zichzelf en vooral hun kiezers zand in de ogen strooien over al deze ontwikkelingen; zand in de vorm van scherpslijpsel over nationale soevereiniteit en Europese bevoegdheden. Binnenkort zal blijken dat de Europese Unie weer een grotere rol heeft gekregen in de Nederlandse werkelijkheid. Is dan het volk voor de gek gehouden door de premier of is ook hijzelf door ‘Brussel’ ingepakt? In beide gevallen zullen de druiven later weer zuur zijn. Onnodig.

publiekrechtenpolitiek

[eno2]

Interessant, g a door met je C/P

[freelancer]

Inderdaad.... boeiend...

[zonbron]

Inderdaad, jullie oneliners op basis van een 2tal woorden zijn veel ver(r)ijkender. LOL

Ik moest even nadenken wat g a en C/P eigenlijk betekent. Als U zich niet op een verstaanbare manier wilt duidelijk maken, probeer het dan gewoonweg niet.

Velen zullen U dankbaar zijn !

BTW, niet iedereen is gediend met dit soort nihilistische 2 woorden posts...

TIP: Staat het U niet aan, gebruik de 'ignore' functie.

[zonbron]

Reconstructing the Tower of Babel: European Union Fiscal Policy
By Carys Johnson and Tobias Kuehne

Behold, the people is one … and now nothing will be restrained from them, which they have imagined to do. (Gen 11:6)

Millennia after the Babylonian Empire joined territories across Asia and Europe, another union joined nations across the European continent. Although the Babylonian Empire integrated regions through the use of a common tongue, modern Europe is unified through a common political and economic structure: the European Union. While the Babylonian Empire fell more than 3,000 years ago, the Eurozone, with its complex legal underpinning, strives to avoid a similar fate.

This article seeks to analyze the recent EU financial crisis, paying special attention to the emergency fund, also known as the Special Purpose Vehicle (SPV), that was created on May 10, 2010. The article gives a general outline of the EU’s legal framework and a chronology of events that led up to the financial crisis and the creation of the Special Purpose Vehicle. After an explanation of how the SPV functions, the article proceeds to investigate the SPV’s legal relationship to the EU core treaties and assesses its significance. Lastly, this article addresses the question of what were to happen in the worst case scenario of the SPV failing to save the Eurozone.

I. European Fiscal Crisis: An Overview
A. European Union Law: A Background

The most basic of European Union legal foundations is the Treaty on European Union. The treaty, more commonly known as the Maastricht Treaty, was ratified on February 7, 1992, formally converting the European Community into the European Union. The document’s main objective was the integration of Europe in both the political and economic spheres; it accomplished this objective by creating the three-pillar structure upon which the current European Union’s framework is based: the European Community pillar, the Common Foreign and Security Policy pillar, and the Justice and Home Affairs pillar.[1] The central pillar of the Maastricht Treaty, the European Community pillar, governs supranational organizations, including the European economy. This facet introduced two significant changes to European legal and fiscal policy. First, its “Citizenship of the Union” component granted European Union citizenship to a citizen of any of its member states; additionally, it instituted the Economic and Monetary Union (EMU), establishing a single European market. As part of the EMU, a common currency, the euro, was introduced. Initially, only 11 nations – Austria, Belgium, Germany, Greece, Finland, France, Ireland, Italy, Luxembourg, the Netherlands, Portugal, and Spain – introduced the euro; today, 16 nations make up the EMU, as Greece, Slovenia, Cyprus, Malta, and Slovakia have all adopted the euro as their sole currency. Thus, through the Maastricht Treaty, European Union member states encouraged their citizens to consider Europe as a society with a common currency and, by extension, a common identity.

...

III. “Confounding the Language of All the Earth”: A Collapse of the European Union

Go to, let us go down, and there confound their language, that they may not understand one another’s speech. (Gen 11:7)

Since the euro was first introduced in 1999, scholars from many disparate fields and concentrations have been predicting its disintegration; ten years later, the advent of the current fiscal crisis across Europe has only served to fuel the fire with regard to discussions about the possibility of a collapsing Eurozone. What would the collapse of the European financial system mean for the unity of Europe – both for members of the European Union and for nations that are not members?

...
yulr

[Vrijheideerst]

Een nieuw reich is het

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Vrijheideerst

Een nieuw reich is het

Exactly. Maar of het nu het 4de ofzo is, dat weet ik niet.

[eno2]

Ik moest even nadenken wat g a betekent

denk jij na bij iedere spatie?

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Vrijheideerst

Een nieuw reich is het

Nihilistisch 5-woorden plot

[eno2]

BTW, niet iedereen is gediend met dit soort nihilistische 2 woorden posts...

Mijn post telde zes woorden.

Of tel jij niet verder dan twee?

Jouw openingspost bestond immers ook maar uit anderhalve regel.

[eno2]

TIP: Staat het U niet aan, gebruik de 'ignore' functie.

Ik zei het toch: het is interessant.

G a door.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

denk jij na bij iedere spatie?

ja, als ik iets neerpen wel

[Macchiavelli]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

Dames en Heren, wat zal het worden ? Een fiscale unie voor Europa of toezien hoe Europa in stukken valt en/of 'werkelijk SPLITST' ? Tis 5 voor 12...

Ik hoop van ganser harte dat Europa, de EU beter gezegd, EUrabië is een nog betere term trouwens, helemaal in elkaar dondert en nooit of te nimmer meer op de huidige manier nog zal herrijzen.

Een fiscale unie houdt onherroepelijk een verenigde staten van Europa in; een dictatuur die nu al in de steigers staat, en waar democratie compleet zoek is.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

ja, als ik iets neerpen wel

Daardoor dus dat je niet meer dan anderhalve zin neerpent

Maar g a gerust door.

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door Macchiavelli

Ik hoop van ganser harte dat Europa, de EU beter gezegd, EUrabië is een nog betere term trouwens, helemaal in elkaar dondert en nooit of te nimmer meer op de huidige manier nog zal herrijzen.

Een fiscale unie houdt onherroepelijk een verenigde staten van Europa in; een dictatuur die nu al in de steigers staat, en waar democratie compleet zoek is.

Fiscaal regime hier of elders, 't is allemaal dictatuur

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door eno2

Daardoor dus dat je niet meer dan anderhalve zin neerpent

Maar g a gerust door.

U snelle commentaren zijn amper situeerbaar in de basis van de pyramide...

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

Dames en Heren, wat zal het worden ? Een fiscale unie voor Europa of toezien hoe Europa in stukken valt en/of 'werkelijk SPLITST' ? Tis 5 voor 12...

European Central Bank president Jean-Claude Trichet vertelt sprookjes. Nadat een muntunie gebaseerd op losse afspraken is mislukt predikt hij het heil van een Europees Ministerie van Financiën en een Europees belastingstelsel. Dit terwijl acht van de tien lidstaten van de muntunie niet in staat zijn gebleken
om het tekort van hun begroting binnen de norm van 3% te houden. Als deze lidstaten kantons moeten worden van een superstaat, zal het dan wel lukken om de tering naar de nering te zetten?

U gelooft toch niet in sprookjes en wonderen? In welke richting beweegt de EU? Ziet u steeds meer wederzijds respect, vertrouwen en solidariteit tussen de staten of groeiend wantrouwen, opkomen voor nationale belangen en onderlinge concurrentie? Ik zie het laatste.

Bovendien, de Centrale Banken van de lidstaten en CB van de EU hebben de muntunie op de klippen laten lopen. En nu bieden de presidenten van die banken zich aan als deskundigen die de muntunie vlot zullen trekken als we aan hen onze portemonnee toevertrouwen. Wie dat gelooft is gek.

Het is mij volkomen duidelijk wat ik moet kiezen mijnheer Trichet. Laat de muntunie maar in stukken vallen, hoe eerder hoe beter; dan kunnen we nationaal weer orde op zaken stellen en we zullen de verschillen in welvaart tussen de lidstaten zien als uitdaging om beter ons best te doen. En het vrije verkeer van arbeiders tussen de lidstaten en het sjoemelen met belastingen en premies moet ook maar eens afgelopen zijn. Verplaats het werk maar naar de mensen en stop de volksverhuizingen.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

European Central Bank president Jean-Claude Trichet vertelt sprookjes. Nadat een muntunie gebaseerd op losse afspraken is mislukt predikt hij het heil van een Europees Ministerie van Financiën en een Europees belastingstelsel. Dit terwijl acht van de tien lidstaten van de muntunie niet in staat zijn gebleken
om het tekort van hun begroting binnen de norm van 3% te houden. Als deze lidstaten kantons moeten worden van een superstaat, zal het dan wel lukken om de tering naar de nering te zetten?

U gelooft toch niet in sprookjes en wonderen? In welke richting beweegt de EU? Ziet u steeds meer wederzijds respect, vertrouwen en solidariteit tussen de staten of groeiend wantrouwen, opkomen voor nationale belangen en onderlinge concurrentie? Ik zie het laatste.

Bovendien, de Centrale Banken van de lidstaten en CB van de EU hebben de muntunie op de klippen laten lopen. En nu bieden de presidenten van die banken zich aan als deskundigen die de muntunie vlot zullen trekken als we aan hen onze portemonnee toevertrouwen. Wie dat gelooft is gek.

Het is mij volkomen duidelijk wat ik moet kiezen mijnheer Trichet. Laat de muntunie maar in stukken vallen, hoe eerder hoe beter; dan kunnen we nationaal weer orde op zaken stellen en we zullen de verschillen in welvaart tussen de lidstaten zien als uitdaging om beter ons best te doen. En het vrije verkeer van arbeiders tussen de lidstaten en het sjoemelen met belastingen en premies moet ook maar eens afgelopen zijn. Verplaats het werk maar naar de mensen en stop de volksverhuizingen.

Jawel. 2

[eno2]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

U snelle commentaren zijn amper situeerbaar in de basis van de pyramide...

Ik vrees dat jij je O.P gestart hebt in de afdeling van jouw piramide " you are an ass that.." started your thread with two postings C/P