De arbeidsgemeenschappen of arbeidersgemeenschappen.

[PAJOT]

De arbeidsgemeenschappen of arbeidersgemeenschappen.

Noodzakelijkheid der eendracht, der eenheid in alle arbeids-of arbeidersgemeenschappen en in hunne onderlinge verhoudingen.

Die eendracht is inderdaad noodzakelijk om het leven zelf van de geheele volksgemeenschap te verzekeren :

Inderdaad het vraagstuk van de vruchtbare ordening van den arbeid is ten nauwste aan het vraagstuk der veiligheid van volk en Land zelf verbonden.

De kracht en macht van een volk en van een Land doen zich niet enkel gelden door de macht van hunne weermacht. Want die weermacht is tot alle nederlagen gedoemd indien in de fabrieken, op de werkplaatsen, in alle bedrijven, elke volksgenoot, op zijn plaats niet al zijne krachten en gaven dagelijks inspant om die weermacht en de geheele volksgemeenschap van AL de noodige middelen te voorzien die tot het standhouden noodig zijn. Weermacht en arbeid vormen voor elk volk een ondeelbaar geheel.

De Weermacht dient tot beveiliging van het leven van het volk ; en het leven van het volk wordt slechts in stand gehouden door den arbeid van het volk : terwijl van dien arbeid des volks grond, des volks Land de onontbeerlijke grondslag zijn.

Maar, afgezien van deze noodzakelijkheid, die in dezen tijd meer dan ooit dwingt, kan het leven van een volksgemeenschap niet tot zijn noodzakelijke, zijn mogelijke, zijn hoogstmogelijke welvaart zich ontwikkelen.

Alles wat de arbeidskrachten van eene volksgemeenschap verdeelt of in vijandschap tegen mekaar opstelt verarmt die volksgemeenschap, verlamt haar, drijft haar onvermijdelijk naar den ondergang. Het is beschamend zulke vanzelfsprekende waarheid nog te moeten beklemtoonen. Maar in onze volksgemeenschap woekert de kanker dier verdeeldheid en vijandschap nog altijd voort.

De agenten van dien kanker, het zijn :
de klassenstrijd-ideologieën ;
de partij-syndicaten ;
en de uitbuiters dier syndicaten : de politieke partijen.

Het zijn als zoovele luizen die een gezond en rein lichaam niet kan dulden.

Cijfert de politieke partijen weg en de partij-syndikaten zullen automatisch geleidelijk zich omvormen tot organische, in het bedrijfsleven ingeschakelde syndicaten en met een tot die bedrijfsstaten die wij corporaties noemen, de met publiekrechterlijke bevoegdheid en macht bekleede, tot publiekrechterlijke lichamen verhevene bedrijfs- en beroepsstaten.

En cijfert de partij-syndicaten weg, ik zeg niet de syndicaten, ik zeg de partijsyndicaten, dan zullen spoedig de leiders en de ambtenaren dier syndicaten, buiten en boven alle verdeelend partij-verband, spoedig mekaar vinden, en wat vast en zeker zou gebeuren, wat reeds velen onder hen vurig wenschen, zij zullen eerlijk en oprecht samenwerken en geen andere belangen meer dienen dan de belangen van de arbeiders. AL de arbeiders, in het teeken en in het kader van het bedrijf.

En de opmarsch der arbeiders naar gezondere levens- en arbeidsvoorwaarden zal in geweldig-sneller tempo doorgezet worden, en ordelijk, en zonder de schandelijke en wraakroepende verkwisting der spaarcenten van de arbeiders zooals die thans door de twistende en strijdende partijen en partij-syndicaten geregeld wordt ingericht.

DAT is wat het Verdinaso wil :

Eendracht, samenwerking, organische eenheid : nationaalsolidaristische Orde.


Joris Van Severen, Landdagrede te Gent (17 september 1938).

[Chucky]

Djeezes, weer zo'n fascistische prietpraat

[PAJOT]

,weer zo'n fascistische prietpraat

Simpele druif begot.

[Herman Desmedt ©HD]

Het taalgebruik is fascistisch. De onderliggende idee van iedereen aan het werk, desnoods puur in dienst van de gemeenschap, bestond evengoed onder de vorm van Kolchozen, Kibboets, werkkampen en economische dwangmaatregelen.
Een afgezwakte vorm ervan kan je gemeenschapsdienst noemen.

Draai het of keer het hoe je wil, er een verkeerd etiket op plakken zal niet verhullen wat het is: Een middel om een economisch zwalpend land er weer bovenop te helpen.

Duitsland na de eerste wereldoorlog was een economisch wrak.
Op ander 20 jaar heeft een systeem van werkkampen er een natie van gemaakt die opnieuw een wereldoorlog aankon.

Israël stond in 1948 nergens. Inzet, Kibboets, organisatie, burgerdiensten
en welliswaar een boel financiële hulp van buitenaf hebben ervoor gezorgd dat ze minder dan 20 jaar later de Yom-Kippur oorlog wonnen.

[zorroaster]

Oorspronkelijk geplaatst door Herman Desmedt ©HD

Duitsland na de eerste wereldoorlog was een economisch wrak.
Op ander 20 jaar heeft een systeem van werkkampen er een natie van gemaakt die opnieuw een wereldoorlog aankon.

Duitsland, werkkampen voor WOII? Ik denk dat je het verwart met de Sovjet-Unie...

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Herman Desmedt ©HD

Het taalgebruik is fascistisch.

Wilt u dat nu eens uitleggen?

Graag had ik immers eens geweten wat "fascistisch taalgebruik" eigenlijk is.

[Herman Desmedt ©HD]

Oorspronkelijk geplaatst door zorroaster

Duitsland, werkkampen voor WOII? Ik denk dat je het verwart met de Sovjet-Unie...

Dan zijn het de kaboutertjes zeker die de eerste autosnelwegen aangelegd hebben ?

[Herman Desmedt ©HD]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Wilt u dat nu eens uitleggen?

Graag had ik immers eens geweten wat "fascistisch taalgebruik" eigenlijk is.

In een goed woordenboek kan je een omschrijving van de term "facisme" vinden.
Fascisme: politiek systeem dat zich baseert op een ultra-nationalistische, corporatistische, autoritaire en onverdraagzaame visie.

Is dat taalgebruik in de openingspost "ultra-nationalistisch" ? Ja!
Is dat taalgebruik in de openingspost "corporatistisch" ? Ja!
Is dat taalgebruik in de openingspost "autoritair" ? Ja!
Is dat taalgebruik in de openingspost "onverdraagzaam" (voor al wie niet akkoord is met de visie, zich niet inzet, niet meedoet, enz.) ? Toegegeven, het is hier een rekbaar begrip maar ook hier moet ik "Ja" antwoorden !

Dus, wat klopt er niet met wat ik schreef ?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Herman Desmedt ©HD

In een goed woordenboek kan je een omschrijving van de term "facisme" vinden.
Fascisme: politiek systeem dat zich baseert op een ultra-nationalistische, corporatistische, autoritaire en onverdraagzaame visie.

Is dat taalgebruik in de openingspost "ultra-nationalistisch" ? Ja!
Is dat taalgebruik in de openingspost "corporatistisch" ? Ja!
Is dat taalgebruik in de openingspost "autoritair" ? Ja!
Is dat taalgebruik in de openingspost "onverdraagzaam" (voor al wie niet akkoord is met de visie, zich niet inzet, niet meedoet, enz.) ? Toegegeven, het is hier een rekbaar begrip maar ook hier moet ik "Ja" antwoorden !

Dus, wat klopt er niet met wat ik schreef ?

't Komt me voor dat er maar weinig klopt van wat u schreef. In die tekst staat er nauwelijks iets over nationalisme, laat staan dat het "ultra-nationalistisch" zou zijn. Trouwens, hoe moeten dan weer "ultra-nationalisme" begrijpen?

Waar zit het autoritaire in die tekst? Waar zit het onverdraagzame? Ook dit zie ik niet in de tekst bevestigd.

En corporatisme, dat, waarde vriend, is geen eigendom van het fascisme. Men vindt het ook in het katholiek solidarisme bijvoorbeeld.

[PAJOT]

Al degenen die werkzaam zijn in een bedrijf worden volgens de arbeid die zij er verrichten (bestuur, technische diensten, ambacht, vak) ingericht in syndicaten en al de syndicaten van het bedrijf vormen de corporatie.

Elke corporatie heeft aan haar hoofd een raad.

Al de corporaties van het Vlaamse land vormen het algemeen verbond der Vlaams-nationaal-solidaristische corporaties.

Aan het hoofd ervan staat de landsraad der Vlaams-nationaal-solidaristische corporaties.

Het is deze landsraad die gans de voortbrengst van de Vlaamse arbeidersgemeenschap bestuurt, onder het hoger toezicht van de Vlaams-nationale regering.

Aan de corporaties zal publiekrechterlijke bevoegdheid toegekend worden. Zij zullen in de Vlaams-nationaal-solidaristische Staat (maar op een ander plan natuurlijk) dezelfde publiekrechterlijke bevoegdheid bezitten als de gemeenten. Zij zullen worden : organen van het Staatsbestuur.

Dezelfde organisatie wordt toegepast op de beroepen en dezelfde bevoegdheid op hun gebied toegekend aan hun corporaties.

Dus de indeling in vakverenigingen van arbeidgevers en arbeidnemers blijft bestaan ; maar deze vakverenigingen of syndicaten zijn geen strijdorganismen meer. Zij zijn verbonden in corporaties die de voortbrengst organiseren, coördineren en bevorderen.

Zij bezitten rechtspersoonlijkheid en zijn in het arrondissement of de gouw wettige vertegenwoordigers van al hun leden. Zij sluiten de collectieve arbeidscontracten. Zij stichten arbeidsbeurzen en houden er toezicht op. Zij richten vakscholen in, en regelen er het leerlingwezen, enz...

Wanneer een geschil tussen de syndicaten oprijst doet eerst de corporatie haar best om het geschil bij te leggen. Gelukt dat niet, dan nemen de betrokken syndicaten hun toevlucht tot een speciaal Gerecht dat over gans het land wordt ingericht : het gerecht van de arbeid. De uitspraken die de tribunalen van dit Gerecht daarop doen zijn bindend en voorzien sancties.

Inderdaad. De Staat verbiedt aan de verscheidene groepen van voortbrengers dat zijzelf hun conflicten uitvechten. Hijzelf blijft niet onverschillig toezien op de economische conflicten. Hij moet op dat gebied evenals op de andere, de sociale rechtvaardigheid en het algemeen belang van de Volksgemeenschap verdedigen. Daarom richt hij een speciale en permanente juridictie in, die in die zaken zijn directe vertegenwoordiger is.

Hoe worden in die nieuwe nationaal-solidaristische orde de staatsambtenaren en het personeel der Staatsdiensten georganiseerd?

De Staat zal geen syndicaten van ambtenaren erkennen. Hij mag immers niet beschouwd worden als een werkgever. Hij dient geen private belangen maar is in tegendeel het orgaan van het algemeen belang.

De Staatsbedienden echter en het loontrekkend personeel van de Staatsdiensten zullen zich in unitaire syndicaten inrichten, die onder het directe toezicht zullen staan van de Staatsleiding.

Zo zal een unitair syndicaat ingericht worden voor de bedienden en arbeiders op het spoor ; een voor de bedienden en arbeiders op de post, telefoon en telegraaf : een voor de onderwijzers, enz...

Ziedaar een zeer beknopt samenvattende beschrijving van het Vlaams nationaal-solidarisme en van de voornaamste kenmerken zijner staatskundige en sociaal-economische structuur.

Wanneer wij dat Vlaams-nationaal-solidarisme kunnen verwezenlijken, zal de Vlaamse volksgemeenschap een zo vast organisch en ordevol aaneengesloten arbeidsgemeenschap zijn dat zij weerom de wereld door haar welvaart en haar beschaving zal verbazen.

Daarom moeten wij allen rusteloos op elk gebied van het Vlaamse leven, de opbouw van de Vlaams-nationaal-solidaristische Staat aanpakken en doorvoeren. In de geesten en in de werkelijkheid.


redevoering te Izegem door Joris van Severen, jaar 1930

[zorroaster]

Oorspronkelijk geplaatst door Herman Desmedt ©HD

Dan zijn het de kaboutertjes zeker die de eerste autosnelwegen aangelegd hebben ?

Dat gebeurde niet via een systeem van gedwongen tewerkstelling in arbeiderskampen, zoals Radicaal voorstelt.

[PAJOT]

Oorspronkelijk geplaatst door zorroaster

Dat gebeurde niet via een systeem van gedwongen tewerkstelling in arbeiderskampen, zoals Radicaal voorstelt.

Ik heb dat niet geschreven.