Journalisten moet niet voor anderen denken ( De Tijd 16/06)

jan hyoens · 16 juni 2004, 10:40

Journalisten moet niet voor anderen denken ( De Tijd 16/06)

Het Vlaams Blok kan als geen andere partij de problemen van de mensen haarfijn benoemen. Het is ook veruit de beste communicator. Het Vlaams Blok is dan ook geen tegenstander die je zomaar klein krijgt. Het is dan ook onbegrijpelijk dat men het cordon sanitaire niet gewoon overboord gooit en het Blok mee in het bad trekt, stelt EVERT VAN WIJK.

De ervaring in Nederland toont aan dat het werkt. Maar een belangrijke voorwaarde is wel dat de media in dit land ophouden voor de kiezer te denken. Zo kweek je immers grote underdogs.
'Overweegt u te verhuizen na deze monsterscore van het Vlaams Blok', vroeg Frieda Van Wijck aan Kristien Hemmerechts na afloop van het slotdebat. 'Nee', antwoordde ze. 'Antwerpen is een prettige stad. En als ik zou verhuizen, zou het Blok nog minder tegengas krijgen.'

Hemmerechts heeft natuurlijk makkelijk praten vanuit haar herenhuis in de hippe wijk Zurenborg. Maar denken de mensen in de achterstandswijken van Borgerhout of de Seefhoek daar ook zo over? Want daar is de realiteit dat ouderen nauwelijks nog op straat durven komen. Daar vieren werkloosheid en criminaliteit hoogtij. Zolang politici en opinieleiders �* la Hemmerechts vanuit hun villawijken en trendy lofts die problemen blijven minimaliseren en daar geen daadkracht in plaats van praatkracht tegenover plaatsen, zal het onvredegevoel bij brede lagen van de bevolking blijven overheersen.

Haarfijn benoemen
'Het probleem van het Vlaams Blok is ook dat ze de problemen zo haarfijn kunnen benoemen', merkte Vera Dua op in het slotdebat. Daarmee sloeg ze de spijker op de kop. Het Vlaams Blok legt feilloos de vinger op de zwakke plek in de Vlaamse samenleving: de criminaliteit, de veiligheid en het integratieprobleem. En of de politieke collega's het nu leuk vinden of niet: met die drie punten scoort het Blok enorm.

Zolang politieke correctheid het blijft winnen van het gezond boerenverstand, ligt er nog meer winst in het verschiet voor het Blok.

Ronduit slap was de argumentatie van de VLD richting CD&V/N-VA dat hun harde oppositie alleen nog maar extra koren op de molen was van het Vlaams Blok. Want het is toch 'the task of the opposition to oppose'? Op zo'n doorzichtige manier de schuld bij de ander leggen, is ongeloofwaardig. De VLD zal daardoor nog meer mensen tegen zich in het harnas jagen. Bovendien vormt zo'n uitspraak, wellicht voor wie nu nog heeft getwijfeld, een extra aansporing om de volgende keer toch op het Blok te stemmen.

Het had de VLD meer gesierd de hand in eigen boezem te steken. Gewoon toegeven dus dat ze van het migrantenstemrecht een soep hebben gemaakt en dat het natuurlijk helemaal uit den boze was om zo kort voor de verkiezingen als een ruziemakende troep machtswellustelingen over elkaar heen te vallen. Dit gekoppeld aan een positieve, toekomstgerichte boodschap.

Is het niet beter om nu maar eens een korte metten te maken met het cordon sanitaire en het Blok mee in bad te trekken? De vraag is actueler dan ooit. Met de LPF van Pim Fortuyn hebben we gezien dat zoiets wel degelijk werkt. Waarom ze dat hier in Vlaanderen niet doen, is voor mij een raadsel. Is het een gebrek aan flexibiliteit? Bang het verwijt te krijgen een zwalpend beleid te voeren? Of is het Blok misschien niet die duivelse partij die de politiek en media het grote publiek willen doen laten geloven dat hij is?

Goede communicatie
Een ander belangrijke reden waarom het Blok heeft gewonnen, is zijn goed georchestreerde communicatie. Zelfs na afloop toen de kiezers werden bedankt, stond het nieuwste goudhaantje van de partij, Marie-Rose Morel, geregisseerd naast haar voorzitter te glunderen. Met op de achtergrond een grote poster van de partij, een wapperende Vlaamse leeuw en andere partijsymbolen. Ja, daar was over nagedacht. Dit in schril contrast met de kale, rode bakstenen in de Bottelarij, waar de toespraak van het duo Yves Leterme en Geert Bourgeois pr-technisch maar zwak was. Juist daarom sprak wijlen Fortuyn altijd in ronde zalen. Zo stond hij altijd tussen de mensen.

Maar ook de media moeten eens dringend bij zichzelf te rade gaan: op vraag van Ivan De Vadder aan professor Kris Deschouwer welke coalities er mogelijk zijn, werd met geen woord gerept over de rekenkundige meerderheid die het Blok en CD&V/N-VA zouden kunnen hebben. En dat terwijl bijna 50 procent van de CD&V'ers volgens een eerdere enquête daar geen problemen mee zou hebben.

Waarom werd die optie doodgezwegen? En waarom vroegen tijdens het aansluitende slotdebat Bracke en Co niet echt door toen Leterme de vraag kreeg die heel Vlaanderen op dat moment bezighield: 'Aanvaardt CD&V/N-VA nu wel of niet de uitgestoken hand van het Blok?' Bang als journalist een bepaald etiket te krijgen opgeplakt? In plaats daarvan werd er keurig om de hete brij heengedraaid.

Nederland
Het debat leek trouwens wel een déj�* vu, maar dan in een light-versie, van het gedenkwaardige slotdebat tijdens de Nederlandse gemeenteraadsverkiezingen van enkele jaren terug. Ook toen wist het uitgebluste politieke establishment zich geen raad met Pim Fortuyn. En ook nu kon de gevestigde politieke orde zijn degout voor de overwinning van het Blok niet verstoppen.

Er was wel één groot verschil: in plaats van te schoppen, zoals Fortuyn deed, zat Filip Dewinter hier zijn uiterste best te doen om vooral de redelijke schoonzoon uit te hangen. Dit alles was geheel in overeenstemming met zijn nieuwe salonfähige imago. De sneer van Phara de Aguirre - 'we zijn voor vrije meningsuiting' - toen zij vond dat Dewinter iets te lang het woord nam, was dan ook over de rand en bijna illustratief voor de manier waarop vele journalisten met het Blok omgaan.

Onafhankelijke journalisten worden niet geacht voor anderen te denken. Door in dit soort situaties hun politieke voorkeuren te laten doorschemeren in de vraagstelling, versterken ze bovendien de underdogpositie waarin het Vlaams Blok zich graag manoeuvreert.

Aangezien de publieke opinie in de regel wel een zwak heeft voor underdogs, jagen ze zonder het te beseffen, zo nog meer kiezers in de armen van het Blok.

De auteur is communicatieadviseur en mediatrainer van politici en bedrijfsleiders

01:00 - 16/06/2004
Copyright © De TIJD

circe · 16 juni 2004, 10:57

Hoe zou het toch komen dat er ondertussen zovéél mensen exact weten waar het probleem van 1.000.000 mensen zich zou situeren, terwijl er geen enkele politicus op dat idee kan komen?

Jaar na jaar na jaar verb�*zen ze zich over het blok fenomeen.

Als Vera zo goed weet dat het Blok de pijnpunten exact kan aanwijzen, waarom DOEN ze er dan niets aan?

Nee! als het VB zegt dat het genoeg moet zijn met het knuffelbeleid dan zegt Groen dat ze meer geld moeten krijgen om aan de allo's uit te delen!

En dan maar verschieten dat het VB een miljoen kiezers krijgt!

Thinker · 16 juni 2004, 10:59

Kunnen de journalisten dan ook niet meteen voor de anderen gaan stemmen?
Dan kunnen ze de stap van het nadenken voor de anderen en het manipuleren van de anderen gewoon direct overslaan.
Prachtige democratie waar de rechters en de journalisten beslissen voor welke partijen de burger mag stemmen en voor welke niet.

16 juni 2004, 10:57	#2
circe Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 22 december 2002 Locatie: Antwerpen Berichten: 49.144	Hoe zou het toch komen dat er ondertussen zovéél mensen exact weten waar het probleem van 1.000.000 mensen zich zou situeren, terwijl er geen enkele politicus op dat idee kan komen? Jaar na jaar na jaar verb�*zen ze zich over het blok fenomeen. Als Vera zo goed weet dat het Blok de pijnpunten exact kan aanwijzen, waarom DOEN ze er dan niets aan? Nee! als het VB zegt dat het genoeg moet zijn met het knuffelbeleid dan zegt Groen dat ze meer geld moeten krijgen om aan de allo's uit te delen! En dan maar verschieten dat het VB een miljoen kiezers krijgt! __________________ Waarom islam"fobie"? Betaalt U ook mee de religieuze halal taks die het terrorisme financiert? Kijk hoeveel er verdiend wordt met halal certificatie van dingen die totaal niet hoeven gecertificeerd te worden. https://www.youtube.com/watch?v=YVPngzSE94o

16 juni 2004, 10:40	#1
jan hyoens Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 17 februari 2003 Berichten: 11.300	Journalisten moet niet voor anderen denken ( De Tijd 16/06) Het Vlaams Blok kan als geen andere partij de problemen van de mensen haarfijn benoemen. Het is ook veruit de beste communicator. Het Vlaams Blok is dan ook geen tegenstander die je zomaar klein krijgt. Het is dan ook onbegrijpelijk dat men het cordon sanitaire niet gewoon overboord gooit en het Blok mee in het bad trekt, stelt EVERT VAN WIJK. De ervaring in Nederland toont aan dat het werkt. Maar een belangrijke voorwaarde is wel dat de media in dit land ophouden voor de kiezer te denken. Zo kweek je immers grote underdogs. 'Overweegt u te verhuizen na deze monsterscore van het Vlaams Blok', vroeg Frieda Van Wijck aan Kristien Hemmerechts na afloop van het slotdebat. 'Nee', antwoordde ze. 'Antwerpen is een prettige stad. En als ik zou verhuizen, zou het Blok nog minder tegengas krijgen.' Hemmerechts heeft natuurlijk makkelijk praten vanuit haar herenhuis in de hippe wijk Zurenborg. Maar denken de mensen in de achterstandswijken van Borgerhout of de Seefhoek daar ook zo over? Want daar is de realiteit dat ouderen nauwelijks nog op straat durven komen. Daar vieren werkloosheid en criminaliteit hoogtij. Zolang politici en opinieleiders �* la Hemmerechts vanuit hun villawijken en trendy lofts die problemen blijven minimaliseren en daar geen daadkracht in plaats van praatkracht tegenover plaatsen, zal het onvredegevoel bij brede lagen van de bevolking blijven overheersen. Haarfijn benoemen 'Het probleem van het Vlaams Blok is ook dat ze de problemen zo haarfijn kunnen benoemen', merkte Vera Dua op in het slotdebat. Daarmee sloeg ze de spijker op de kop. Het Vlaams Blok legt feilloos de vinger op de zwakke plek in de Vlaamse samenleving: de criminaliteit, de veiligheid en het integratieprobleem. En of de politieke collega's het nu leuk vinden of niet: met die drie punten scoort het Blok enorm. Zolang politieke correctheid het blijft winnen van het gezond boerenverstand, ligt er nog meer winst in het verschiet voor het Blok. Ronduit slap was de argumentatie van de VLD richting CD&V/N-VA dat hun harde oppositie alleen nog maar extra koren op de molen was van het Vlaams Blok. Want het is toch 'the task of the opposition to oppose'? Op zo'n doorzichtige manier de schuld bij de ander leggen, is ongeloofwaardig. De VLD zal daardoor nog meer mensen tegen zich in het harnas jagen. Bovendien vormt zo'n uitspraak, wellicht voor wie nu nog heeft getwijfeld, een extra aansporing om de volgende keer toch op het Blok te stemmen. Het had de VLD meer gesierd de hand in eigen boezem te steken. Gewoon toegeven dus dat ze van het migrantenstemrecht een soep hebben gemaakt en dat het natuurlijk helemaal uit den boze was om zo kort voor de verkiezingen als een ruziemakende troep machtswellustelingen over elkaar heen te vallen. Dit gekoppeld aan een positieve, toekomstgerichte boodschap. Is het niet beter om nu maar eens een korte metten te maken met het cordon sanitaire en het Blok mee in bad te trekken? De vraag is actueler dan ooit. Met de LPF van Pim Fortuyn hebben we gezien dat zoiets wel degelijk werkt. Waarom ze dat hier in Vlaanderen niet doen, is voor mij een raadsel. Is het een gebrek aan flexibiliteit? Bang het verwijt te krijgen een zwalpend beleid te voeren? Of is het Blok misschien niet die duivelse partij die de politiek en media het grote publiek willen doen laten geloven dat hij is? Goede communicatie Een ander belangrijke reden waarom het Blok heeft gewonnen, is zijn goed georchestreerde communicatie. Zelfs na afloop toen de kiezers werden bedankt, stond het nieuwste goudhaantje van de partij, Marie-Rose Morel, geregisseerd naast haar voorzitter te glunderen. Met op de achtergrond een grote poster van de partij, een wapperende Vlaamse leeuw en andere partijsymbolen. Ja, daar was over nagedacht. Dit in schril contrast met de kale, rode bakstenen in de Bottelarij, waar de toespraak van het duo Yves Leterme en Geert Bourgeois pr-technisch maar zwak was. Juist daarom sprak wijlen Fortuyn altijd in ronde zalen. Zo stond hij altijd tussen de mensen. Maar ook de media moeten eens dringend bij zichzelf te rade gaan: op vraag van Ivan De Vadder aan professor Kris Deschouwer welke coalities er mogelijk zijn, werd met geen woord gerept over de rekenkundige meerderheid die het Blok en CD&V/N-VA zouden kunnen hebben. En dat terwijl bijna 50 procent van de CD&V'ers volgens een eerdere enquête daar geen problemen mee zou hebben. Waarom werd die optie doodgezwegen? En waarom vroegen tijdens het aansluitende slotdebat Bracke en Co niet echt door toen Leterme de vraag kreeg die heel Vlaanderen op dat moment bezighield: 'Aanvaardt CD&V/N-VA nu wel of niet de uitgestoken hand van het Blok?' Bang als journalist een bepaald etiket te krijgen opgeplakt? In plaats daarvan werd er keurig om de hete brij heengedraaid. Nederland Het debat leek trouwens wel een déj�* vu, maar dan in een light-versie, van het gedenkwaardige slotdebat tijdens de Nederlandse gemeenteraadsverkiezingen van enkele jaren terug. Ook toen wist het uitgebluste politieke establishment zich geen raad met Pim Fortuyn. En ook nu kon de gevestigde politieke orde zijn degout voor de overwinning van het Blok niet verstoppen. Er was wel één groot verschil: in plaats van te schoppen, zoals Fortuyn deed, zat Filip Dewinter hier zijn uiterste best te doen om vooral de redelijke schoonzoon uit te hangen. Dit alles was geheel in overeenstemming met zijn nieuwe salonfähige imago. De sneer van Phara de Aguirre - 'we zijn voor vrije meningsuiting' - toen zij vond dat Dewinter iets te lang het woord nam, was dan ook over de rand en bijna illustratief voor de manier waarop vele journalisten met het Blok omgaan. Onafhankelijke journalisten worden niet geacht voor anderen te denken. Door in dit soort situaties hun politieke voorkeuren te laten doorschemeren in de vraagstelling, versterken ze bovendien de underdogpositie waarin het Vlaams Blok zich graag manoeuvreert. Aangezien de publieke opinie in de regel wel een zwak heeft voor underdogs, jagen ze zonder het te beseffen, zo nog meer kiezers in de armen van het Blok. De auteur is communicatieadviseur en mediatrainer van politici en bedrijfsleiders 01:00 - 16/06/2004 Copyright © De TIJD

16 juni 2004, 10:59	#3
Thinker Lokaal Raadslid Geregistreerd: 14 juni 2004 Berichten: 347	Kunnen de journalisten dan ook niet meteen voor de anderen gaan stemmen? Dan kunnen ze de stap van het nadenken voor de anderen en het manipuleren van de anderen gewoon direct overslaan. Prachtige democratie waar de rechters en de journalisten beslissen voor welke partijen de burger mag stemmen en voor welke niet.