België bestaat niet meer

Spinoza · 8 juni 2007, 10:21

België bestaat niet meer

De verdamping van een land bezien vanuit zes invalshoeken

De landelijke verkiezingen in België zondag zijn feitelijk regionale verkiezingen. Vlaanderen en Wallonië groeien verder uit elkaar.

Door Mark Kranenburg en Jeroen van der Kris

Brussel, 8 juni. De Belgen moeten aanstaande zondag naar de stembus om een nieuw landelijk parlement te kiezen. Maar landelijke kandidaten zijn er niet. Zelfs de nationale verkiezingen in België zijn regionaal. Alleen de Vlamingen kunnen op de ook in Wallonië populaire premier Verhofstadt stemmen.
Bestaat België nog wel? Bijna honderd jaar geleden schreef de Waalse socialist Jules Destrée aan de koning: „Sire, er bestaan geen Belgen.” Toen, in 1912, was dat een revolutionaire uitspraak. Nu is het een constatering. Er zijn Vlamingen en er zijn Walen. Dat hebben ze elkaar in de vorige eeuw soms hardhandig laten weten. De taalstrijd was even Belgisch als de patat friet. Totdat in de jaren zeventig het onderscheid tussen de taalgemeenschappen werd geformaliseerd en het land een federale status kreeg.
De bedoeling was dat Vlaanderen, Wallonië én Brussel, elk voorzien van beperkte autonomie, met elkaar verder zouden samen leven. Maar de bestuurlijke oplossing bleek de beruchte doos van Pandora. In werkelijkheid zijn de drie gewesten steeds meer hun eigen weg gaan zoeken – Vlaanderen voorop. Weinig hebben ze nog gemeenschappelijk. En wat ze nog samen hebben staat, afgezien misschien van het nationale voetbalelftal, ter discussie. Het Koninkrijk België wordt ondertussen een lege huls. De verdamping van een land vanuit zes verschillende hoeken.

1 Politiek

Als Johan Vande Lanotte, partijleider van de Vlaamse socialisten, straks na de verkiezingen zou moeten kiezen tussen een socialistische premier uit Wallonië of een christen-democratische premier uit Vlaanderen, kiest hij voor het laatste. Taal en regio gaan voor hem boven partijkleur, en hij is niet de enige politicus die er zo over denkt. Het landelijk politiek bestuur is voor veel Belgen net zo ver weg als Europa voor het gros van de Nederlanders. Het is dat de inwoners van België als gevolg van de stemplicht wel moeten stemmen, anders zouden ze waarschijnlijk massaal wegblijven.
Ze vereenzelvigen zich met de politici die Vlaanderen of Wallonië besturen dan wel de gemeentelijke bestuurders. De ministers-presidenten die ertoe doen zijn Yves Leterme, premier van Vlaanderen, en Elio di Rupo, premier van Wallonië. Pas veel later volgt Guy Verhofstadt, eerste minister van de Belgische regering.
Landelijke partijen kent België nauwelijks nog. Aan de verkiezingen van komende zondag doet nog maar één Belgische partij mee: de Belgische Unie/Union Belge. „Stop seperatisme”, zegt die partij. Bevoegdheden die de afgelopen 25 jaar zijn gedelegeerd aan de regio’s zouden weer terugmoeten naar de federale overheid. Een oproep die nauwelijks aanslaat. Bij de landelijke verkiezingen van vier jaar geleden haalde de Belgische Unie niet meer dan 0,13 procent van de stemmen.
Vlaanderen en Wallonië kennen elk hun eigen partijstelsel. In de jaren zeventig van de vorige eeuw zijn de meeste partijen ‘gesplitst’. Er zijn Vlaamse socialisten en Franstalige socialisten. Hetzelfde geldt voor de liberalen, christen-democraten en groenen. In de verkiezingscampagne van de afgelopen weken was de liberale premier Guy Verhofstadt, een Vlaming, nog wel eens te zien naast Didier Reynders, de leider van de Franstalige liberalen. Maar zulke gemeenschappelijke acties zijn eerder uitzondering dan regel. Joëlle Milquet, de voorzitter van de Franstalige christen-democraten, heeft bijvoorbeeld laten weten dat ze best een regering wil vormen zonder de Vlaamse christen-democraten.

2 Economie

Het komt voor dat de Belgische prins Filip op handelsmissie wordt vergezeld door drie delegaties: uit Vlaanderen, Wallonië en Brussel. Buitenlandse handel is in België een bevoegdheid van de gewesten. Dat leidt soms tot problemen, erkende de Belgische minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht vorig jaar. Hij verzuchtte: „België kennen ze in Colombia, Vlaanderen en Wallonië niet.”
Economisch gesproken lopen Vlaanderen en Wallonië steeds verder uiteen. De cijfers zeggen genoeg. Volgens de gegevens over 2005 groeide de economie in Vlaanderen bijna twee keer zo snel als die in Wallonië. In Vlaanderen is 6 procent van de beroepsbevolking werkloos, in Wallonië 16 procent. Vlaanderen is booming, Wallonië is kwijnend.
Sinds 2005 werkt Wallonië aan een ‘Marshallplan’ om de economie aan te zwengelen. De regering van het gewest trok hiervoor 1,4 miljard euro uit. Ondernemers die op het van Ryanair bekende vliegveld Charleroi landen, worden bij de ingang van de aankomsthal van harte uitgenodigd in Wallonië te komen investeren. Ze kunnen daarbij alle steun van de regionale overheid krijgen. Al die overheidssubsidies „veroordelen de Walen tot een coma”, werd er na de bekendmaking van het plan in Vlaanderen gesneerd. Vlaamse politici vinden dat het in Wallonië ontbreekt aan ondernemingsdrift.
Ondertussen maken Vlaamse politici zich op om na de verkiezingen meer economische bevoegdheden van de landelijke regering naar de eigen regio over te hevelen. „Dit vormt een basisvoorwaarde voor ons om toe te treden tot een nieuwe regering”, zei de Vlaamse christen-democratische politicus Eric Van Rompuy een jaar geleden al.

3 Media

Toen de Franstalige staatsomroep RTBF vorig jaar een nepdocumentaire uitzond waarin verslag werd gedaan van het einde van België, geloofden negen op tien kijkers dat in eerste instantie. Weinig van hen kwamen op het idee naar de Vlaamse zender VRT te zappen om te zien of het waar was.
Belgische media bestaan niet. Een politicoloog uit Antwerpen – Dave Sinardet – heeft onderzocht hoeveel aandacht er in tv-journaals is voor gebeurtenissen aan de andere kant van de taalgrens: 3 procent. Zelfs Franstalige ministers van de Belgische regering krijgen weinig zendtijd op de Vlaamse tv – en vice versa. „De facto is het voor een Vlaamse politicus nuttiger om op zondagmiddag een bezoek te brengen aan het café om de hoek dan aan de studio’s van de RTBF”, schrijft Sinardet in een onlangs verschenen boek (Waar België voor staat).
De Vlaamse krant De Standaard en de Franstalige krant Le Soir besloten een tijdje geleden tot een unieke samenwerking. Een maand lang wisselden ze kopij én journalisten uit, in een poging meer van ‘de ander’ te weten te komen. Een journalist van De Standaard die meedeed, merkte op een weblog op dat hij voor het eerst in zijn twaalfjarige journalistieke carrière naar Charleroi ging. „Terwijl dat al bij al toch een van de grootste steden van het land is.”

4 Cultuur

In de toptien van best verkochte cd’s in Vlaanderen stond vorig jaar slechts één muzikant die ook in de Waalse toptien voorkwam: de Britse zanger James Blunt. Zelfs zanger Tom Barman van de Antwerpse rockgroep dEUS, die wereldwijd succes heeft met Engelstalige liedjes, is amper bekend in het zuiden van België, bleek onlangs uit een peiling. En de kans dat je een kleuter vindt die de danspasjes van K3 kent is groter in Leeuwarden dan in Luik. Belgische artiesten zijn bekend tot aan de taalgrens.
Belgische kunst? Als er een Vlaamse kunstenaar wordt uitgezonden naar de Biënnale van Venetië, dan is de volgende keer een Franstalige aan de beurt. Bij het Eurovisie Songfestival gaat het net zo.
Ook als het gaat om geschiedenis houden Vlamingen en Franstaligen er hun eigen lijstjes op na. Net als in andere landen werd in België de grootste landgenoot aller tijden gekozen. Twee natuurlijk. De Franstaligen kozen voor zanger Jacques Brel, de Vlamingen voor pater Damiaan.

5 Onderwijs

Zelfs in het tweetalige Brussel heb je alleen Vlaamse en Franstalige scholen. Vooral de Vlaamse kleuterklassen zitten soms vol met kinderen die thuis geen Nederlands spreken. Ze komen uit een migrantengezin. Of hun ouders zijn Franstalige Belgen. Veel Franstaligen in Brussel sturen hun kinderen naar een Vlaamse school. Ze denken dat die later makkelijker werk vinden wanneer ze Nederlands spreken. Voor veel banen is tweetaligheid een vereiste.
Waarom dan geen tweetalige scholen? Elio di Rupo, de leider van de Franstalige socialisten, hield onlangs een pleidooi voor meertalig onderwijs. „Ik ben zelf opgeleid in een ééntalig systeem en betreur dat”, zei hij. „Als Vlamingen en Franstaligen willen samenblijven in één land, is het belangrijk dat ze elkaar verstaan.” Vlaamse politici reageerden direct afwijzend. „Dompel taalzwakke kinderen onder in meerdere talen, en je riskeert zero-taligheid”, zei de Vlaamse onderwijsminister Frank Vandenbroucke, ook een socialist.
Behalve drie gewesten (Vlaanderen, Wallonië en Brussel), die vooral verantwoordelijk zijn voor materiële zaken als landbouw en ruimtelijke ordening, heeft België ook nog drie ‘gemeenschappen’: een Franstalige, een Vlaamse en een kleine Duitstalige. Die gaan over dingen als welzijn, cultuur en onderwijs. Over de scholen heeft de Belgische regering dus niks te vertellen.

6 Verkeer

De gewesten gaan ook over het verkeer en dat leidt soms tot verwarrende situaties. Als je van Brussel naar het zuiden rijdt, dan kom je eerst tweetalige borden tegen, daarna een tijdje alleen maar Nederlandstalige en even later nog slechts Franstalige. Lastig als je op weg bent naar Lille en niet weet dat Vlamingen het over Rijsel hebben, of dat Bergen en Mons dezelfde stad zijn.
De palen van verkeerslichten zijn rood met wit gestreept in Wallonië en Brussel. In Vlaanderen waren ze dat vroeger ook. Tegenwoordig zijn ze geel met zwart. Dat valt meer op, is de officiële lezing. Maar zwart en geel zijn toevallig óók de kleuren van de Vlaamse vlag. Dus die stoplichten, hoor je Franstaligen soms zeggen, zijn gewoon de zoveelste uiting van Vlaams nationalisme.
Van Belgisch nationalisme merk je weinig. Toen koning Albert deze week jarig was, werd er gewoon gewerkt. Door alle Belgen.

Bron: NRC-Handelsblad

Dimitri · 8 juni 2007, 11:26

Een perfecte analyse: België bestaat niet meer. Het probleem is alleen: veel politici weigeren daar hun conclusies aan te verbinden.

Zwartengeel · 8 juni 2007, 11:35

Citaat:

Het landelijk politiek bestuur is voor veel Belgen net zo ver weg als Europa voor het gros van de Nederlanders. Het is dat de inwoners van België als gevolg van de stemplicht wel moeten stemmen, anders zouden ze waarschijnlijk massaal wegblijven.

Dus ook in Nederland hebben ze begrepen waarom er hier nog steeds een opkomstplicht is.

Tantist · 8 juni 2007, 11:35

nazi!

Preuße · 8 juni 2007, 11:37

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tantist

nazi!

Nu heb je wel alle redenen voor Hans1 om nog de posten in deze draad weggenomen, hè.

Dimitri · 8 juni 2007, 11:39

Zijn partijtje van 0,13% wordt nochtans genoemd in het artikel. Bekendheid tot over de landsgrenzen, wat wil je nog meer?!

Patriot! · 8 juni 2007, 12:01

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Dimitri

Zijn partijtje van 0,13% wordt nochtans genoemd in het artikel. Bekendheid tot over de landsgrenzen, wat wil je nog meer?!

Objectieve journalistiek.

Jan van den Berghe · 8 juni 2007, 12:11

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Objectieve journalistiek.

Dat is het inderdaad. En uit heel dat objectief artikel blijkt duidelijk dat het belgicisme eigenlijk dood en begraven is, slechts nog voortlevend in enkele reactionaire groeperingen als de BUB bijvoorbeeld.

C uit W · 8 juni 2007, 12:19

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Objectieve journalistiek.

Inderdaad, die vuile flaminganten hebben nu zelfs de redactiekantoren van het NRC handelsblad bereikt.

DebianFox · 8 juni 2007, 12:24

Belgie Barst!

Tantist · 8 juni 2007, 12:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Objectieve journalistiek.

Een job die jij wel geknipt acht voor Noel Slange, nietwaar?

vlijmscherp · 8 juni 2007, 12:39

en dan wordt er nog vergeten bij te zeggen dat de meeste wetten in feite van Europa komen...

Tantist · 8 juni 2007, 12:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

en dan wordt er nog vergeten bij te zeggen dat de meeste wetten in feite van Europa komen...

En dan vergeten we ook nog te vertellen dat de Europese richtlijnen geen enkel dwingend karakter hebben, maar in feite ingevoerd worden door de nationale parlementen, die om hun verantwoordelijkheid af te schuiven het Europese excuus inroepen en daarbij zedig zwijgen dat ze die richtlijnen zelf meegestemd hebben en nationaal mee ingevoerd hebben.

Kssssj...

vlijmscherp · 8 juni 2007, 13:03

Doet CAP trouwens ook niet in Wallonië mee?

Keats · 8 juni 2007, 13:30

Hoeveel moeten er nog komen? Hoeveel moeten er nog gaan?

Dimitri · 8 juni 2007, 13:47

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Objectieve journalistiek.

Wat is er nu objectiever in de politiek dan een verkiezingsuitslag? 0,13%, dat spreekt voor zich.

Hans1 · 8 juni 2007, 13:52

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Dat is het inderdaad. En uit heel dat objectief artikel blijkt duidelijk dat het belgicisme eigenlijk dood en begraven is, slechts nog voortlevend in enkele reactionaire groeperingen als de BUB bijvoorbeeld.

Dank U, NRC. De objectievere kranten zijn buitenlands. Eén klein detail zijn ze wel vergeten: de B.U.B. wordt met alle macht uit de media gehouden...

Zwartengeel · 8 juni 2007, 13:55

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Dank U, NRC. De objectievere kranten zijn buitenlands. Eén klein detail zijn ze wel vergeten: de B.U.B. wordt met alle macht uit de media gehouden...

Blijven brieven schrijven, Hans.

Dimitri · 8 juni 2007, 13:55

Nee, partijen die 0,13% van de stemmen halen krijgen niet zoveel media-aandacht. Dat is niet specifiek Belgisch, dat gebeurt overal. Hoewel een minimale aandacht (bijv. via zendtijd voor politieke partijen en actualiteitenprogramma's) wel gegarandeerd mag worden van mij. Misschien haalt de BUB dan wel dubbel zoveel stemmen: 0,26%.

Brusseleir · 8 juni 2007, 13:57

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Dank U, NRC. De objectievere kranten zijn buitenlands. Eén klein detail zijn ze wel vergeten: de B.U.B. wordt met alle macht uit de media gehouden...

Een beetje off-topic, er stond een mooi opiniestuk van B-Plus in 'Le Soir' vandaag.

8 juni 2007, 10:21	#1
Spinoza Minister-President Geregistreerd: 18 mei 2004 Locatie: Breda Berichten: 5.228	België bestaat niet meer België bestaat niet meer De verdamping van een land bezien vanuit zes invalshoeken De landelijke verkiezingen in België zondag zijn feitelijk regionale verkiezingen. Vlaanderen en Wallonië groeien verder uit elkaar. Door Mark Kranenburg en Jeroen van der Kris Brussel, 8 juni. De Belgen moeten aanstaande zondag naar de stembus om een nieuw landelijk parlement te kiezen. Maar landelijke kandidaten zijn er niet. Zelfs de nationale verkiezingen in België zijn regionaal. Alleen de Vlamingen kunnen op de ook in Wallonië populaire premier Verhofstadt stemmen. Bestaat België nog wel? Bijna honderd jaar geleden schreef de Waalse socialist Jules Destrée aan de koning: „Sire, er bestaan geen Belgen.” Toen, in 1912, was dat een revolutionaire uitspraak. Nu is het een constatering. Er zijn Vlamingen en er zijn Walen. Dat hebben ze elkaar in de vorige eeuw soms hardhandig laten weten. De taalstrijd was even Belgisch als de patat friet. Totdat in de jaren zeventig het onderscheid tussen de taalgemeenschappen werd geformaliseerd en het land een federale status kreeg. De bedoeling was dat Vlaanderen, Wallonië én Brussel, elk voorzien van beperkte autonomie, met elkaar verder zouden samen leven. Maar de bestuurlijke oplossing bleek de beruchte doos van Pandora. In werkelijkheid zijn de drie gewesten steeds meer hun eigen weg gaan zoeken – Vlaanderen voorop. Weinig hebben ze nog gemeenschappelijk. En wat ze nog samen hebben staat, afgezien misschien van het nationale voetbalelftal, ter discussie. Het Koninkrijk België wordt ondertussen een lege huls. De verdamping van een land vanuit zes verschillende hoeken. 1 Politiek Als Johan Vande Lanotte, partijleider van de Vlaamse socialisten, straks na de verkiezingen zou moeten kiezen tussen een socialistische premier uit Wallonië of een christen-democratische premier uit Vlaanderen, kiest hij voor het laatste. Taal en regio gaan voor hem boven partijkleur, en hij is niet de enige politicus die er zo over denkt. Het landelijk politiek bestuur is voor veel Belgen net zo ver weg als Europa voor het gros van de Nederlanders. Het is dat de inwoners van België als gevolg van de stemplicht wel moeten stemmen, anders zouden ze waarschijnlijk massaal wegblijven. Ze vereenzelvigen zich met de politici die Vlaanderen of Wallonië besturen dan wel de gemeentelijke bestuurders. De ministers-presidenten die ertoe doen zijn Yves Leterme, premier van Vlaanderen, en Elio di Rupo, premier van Wallonië. Pas veel later volgt Guy Verhofstadt, eerste minister van de Belgische regering. Landelijke partijen kent België nauwelijks nog. Aan de verkiezingen van komende zondag doet nog maar één Belgische partij mee: de Belgische Unie/Union Belge. „Stop seperatisme”, zegt die partij. Bevoegdheden die de afgelopen 25 jaar zijn gedelegeerd aan de regio’s zouden weer terugmoeten naar de federale overheid. Een oproep die nauwelijks aanslaat. Bij de landelijke verkiezingen van vier jaar geleden haalde de Belgische Unie niet meer dan 0,13 procent van de stemmen. Vlaanderen en Wallonië kennen elk hun eigen partijstelsel. In de jaren zeventig van de vorige eeuw zijn de meeste partijen ‘gesplitst’. Er zijn Vlaamse socialisten en Franstalige socialisten. Hetzelfde geldt voor de liberalen, christen-democraten en groenen. In de verkiezingscampagne van de afgelopen weken was de liberale premier Guy Verhofstadt, een Vlaming, nog wel eens te zien naast Didier Reynders, de leider van de Franstalige liberalen. Maar zulke gemeenschappelijke acties zijn eerder uitzondering dan regel. Joëlle Milquet, de voorzitter van de Franstalige christen-democraten, heeft bijvoorbeeld laten weten dat ze best een regering wil vormen zonder de Vlaamse christen-democraten. 2 Economie Het komt voor dat de Belgische prins Filip op handelsmissie wordt vergezeld door drie delegaties: uit Vlaanderen, Wallonië en Brussel. Buitenlandse handel is in België een bevoegdheid van de gewesten. Dat leidt soms tot problemen, erkende de Belgische minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht vorig jaar. Hij verzuchtte: „België kennen ze in Colombia, Vlaanderen en Wallonië niet.” Economisch gesproken lopen Vlaanderen en Wallonië steeds verder uiteen. De cijfers zeggen genoeg. Volgens de gegevens over 2005 groeide de economie in Vlaanderen bijna twee keer zo snel als die in Wallonië. In Vlaanderen is 6 procent van de beroepsbevolking werkloos, in Wallonië 16 procent. Vlaanderen is booming, Wallonië is kwijnend. Sinds 2005 werkt Wallonië aan een ‘Marshallplan’ om de economie aan te zwengelen. De regering van het gewest trok hiervoor 1,4 miljard euro uit. Ondernemers die op het van Ryanair bekende vliegveld Charleroi landen, worden bij de ingang van de aankomsthal van harte uitgenodigd in Wallonië te komen investeren. Ze kunnen daarbij alle steun van de regionale overheid krijgen. Al die overheidssubsidies „veroordelen de Walen tot een coma”, werd er na de bekendmaking van het plan in Vlaanderen gesneerd. Vlaamse politici vinden dat het in Wallonië ontbreekt aan ondernemingsdrift. Ondertussen maken Vlaamse politici zich op om na de verkiezingen meer economische bevoegdheden van de landelijke regering naar de eigen regio over te hevelen. „Dit vormt een basisvoorwaarde voor ons om toe te treden tot een nieuwe regering”, zei de Vlaamse christen-democratische politicus Eric Van Rompuy een jaar geleden al. 3 Media Toen de Franstalige staatsomroep RTBF vorig jaar een nepdocumentaire uitzond waarin verslag werd gedaan van het einde van België, geloofden negen op tien kijkers dat in eerste instantie. Weinig van hen kwamen op het idee naar de Vlaamse zender VRT te zappen om te zien of het waar was. Belgische media bestaan niet. Een politicoloog uit Antwerpen – Dave Sinardet – heeft onderzocht hoeveel aandacht er in tv-journaals is voor gebeurtenissen aan de andere kant van de taalgrens: 3 procent. Zelfs Franstalige ministers van de Belgische regering krijgen weinig zendtijd op de Vlaamse tv – en vice versa. „De facto is het voor een Vlaamse politicus nuttiger om op zondagmiddag een bezoek te brengen aan het café om de hoek dan aan de studio’s van de RTBF”, schrijft Sinardet in een onlangs verschenen boek (Waar België voor staat). De Vlaamse krant De Standaard en de Franstalige krant Le Soir besloten een tijdje geleden tot een unieke samenwerking. Een maand lang wisselden ze kopij én journalisten uit, in een poging meer van ‘de ander’ te weten te komen. Een journalist van De Standaard die meedeed, merkte op een weblog op dat hij voor het eerst in zijn twaalfjarige journalistieke carrière naar Charleroi ging. „Terwijl dat al bij al toch een van de grootste steden van het land is.” 4 Cultuur In de toptien van best verkochte cd’s in Vlaanderen stond vorig jaar slechts één muzikant die ook in de Waalse toptien voorkwam: de Britse zanger James Blunt. Zelfs zanger Tom Barman van de Antwerpse rockgroep dEUS, die wereldwijd succes heeft met Engelstalige liedjes, is amper bekend in het zuiden van België, bleek onlangs uit een peiling. En de kans dat je een kleuter vindt die de danspasjes van K3 kent is groter in Leeuwarden dan in Luik. Belgische artiesten zijn bekend tot aan de taalgrens. Belgische kunst? Als er een Vlaamse kunstenaar wordt uitgezonden naar de Biënnale van Venetië, dan is de volgende keer een Franstalige aan de beurt. Bij het Eurovisie Songfestival gaat het net zo. Ook als het gaat om geschiedenis houden Vlamingen en Franstaligen er hun eigen lijstjes op na. Net als in andere landen werd in België de grootste landgenoot aller tijden gekozen. Twee natuurlijk. De Franstaligen kozen voor zanger Jacques Brel, de Vlamingen voor pater Damiaan. 5 Onderwijs Zelfs in het tweetalige Brussel heb je alleen Vlaamse en Franstalige scholen. Vooral de Vlaamse kleuterklassen zitten soms vol met kinderen die thuis geen Nederlands spreken. Ze komen uit een migrantengezin. Of hun ouders zijn Franstalige Belgen. Veel Franstaligen in Brussel sturen hun kinderen naar een Vlaamse school. Ze denken dat die later makkelijker werk vinden wanneer ze Nederlands spreken. Voor veel banen is tweetaligheid een vereiste. Waarom dan geen tweetalige scholen? Elio di Rupo, de leider van de Franstalige socialisten, hield onlangs een pleidooi voor meertalig onderwijs. „Ik ben zelf opgeleid in een ééntalig systeem en betreur dat”, zei hij. „Als Vlamingen en Franstaligen willen samenblijven in één land, is het belangrijk dat ze elkaar verstaan.” Vlaamse politici reageerden direct afwijzend. „Dompel taalzwakke kinderen onder in meerdere talen, en je riskeert zero-taligheid”, zei de Vlaamse onderwijsminister Frank Vandenbroucke, ook een socialist. Behalve drie gewesten (Vlaanderen, Wallonië en Brussel), die vooral verantwoordelijk zijn voor materiële zaken als landbouw en ruimtelijke ordening, heeft België ook nog drie ‘gemeenschappen’: een Franstalige, een Vlaamse en een kleine Duitstalige. Die gaan over dingen als welzijn, cultuur en onderwijs. Over de scholen heeft de Belgische regering dus niks te vertellen. 6 Verkeer De gewesten gaan ook over het verkeer en dat leidt soms tot verwarrende situaties. Als je van Brussel naar het zuiden rijdt, dan kom je eerst tweetalige borden tegen, daarna een tijdje alleen maar Nederlandstalige en even later nog slechts Franstalige. Lastig als je op weg bent naar Lille en niet weet dat Vlamingen het over Rijsel hebben, of dat Bergen en Mons dezelfde stad zijn. De palen van verkeerslichten zijn rood met wit gestreept in Wallonië en Brussel. In Vlaanderen waren ze dat vroeger ook. Tegenwoordig zijn ze geel met zwart. Dat valt meer op, is de officiële lezing. Maar zwart en geel zijn toevallig óók de kleuren van de Vlaamse vlag. Dus die stoplichten, hoor je Franstaligen soms zeggen, zijn gewoon de zoveelste uiting van Vlaams nationalisme. Van Belgisch nationalisme merk je weinig. Toen koning Albert deze week jarig was, werd er gewoon gewerkt. Door alle Belgen. Bron: NRC-Handelsblad

8 juni 2007, 11:35	#4
Tantist Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 12 januari 2003 Locatie: Derde bol rond de zon Berichten: 18.546	nazi! __________________ Ik distantieer me van al wat ik vroeger heb geschreven

8 juni 2007, 11:39	#6
Dimitri Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 5 november 2002 Berichten: 12.386	Zijn partijtje van 0,13% wordt nochtans genoemd in het artikel. Bekendheid tot over de landsgrenzen, wat wil je nog meer?! Laatst gewijzigd door Dimitri : 8 juni 2007 om 11:39.

8 juni 2007, 12:39	#12
vlijmscherp Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 19 april 2006 Locatie: Zele Berichten: 44.678	en dan wordt er nog vergeten bij te zeggen dat de meeste wetten in feite van Europa komen... __________________ multiculturele samenleving: de vrijheid van elk individu om zijn cultuur te beleven binnen de grenzen van de wetten van het land. We moeten blijven hopen, blijven geloven in het goede in de mens. Anders lopen we ons vast in een cynisch, zelfdestructief wereldbeeld waar een wit-zwart denken regeert.

8 juni 2007, 13:03	#14
vlijmscherp Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 19 april 2006 Locatie: Zele Berichten: 44.678	Doet CAP trouwens ook niet in Wallonië mee? __________________ multiculturele samenleving: de vrijheid van elk individu om zijn cultuur te beleven binnen de grenzen van de wetten van het land. We moeten blijven hopen, blijven geloven in het goede in de mens. Anders lopen we ons vast in een cynisch, zelfdestructief wereldbeeld waar een wit-zwart denken regeert.

8 juni 2007, 11:26	#2
Dimitri Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 5 november 2002 Berichten: 12.386	Een perfecte analyse: België bestaat niet meer. Het probleem is alleen: veel politici weigeren daar hun conclusies aan te verbinden.

8 juni 2007, 13:30	#15
Keats Gouverneur Geregistreerd: 22 juni 2005 Locatie: Brooklyn, NY Berichten: 1.352	Hoeveel moeten er nog komen? Hoeveel moeten er nog gaan? __________________ Wat is er veranderd in de afgelopen paar jaar?

8 juni 2007, 13:55	#19
Dimitri Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 5 november 2002 Berichten: 12.386	Nee, partijen die 0,13% van de stemmen halen krijgen niet zoveel media-aandacht. Dat is niet specifiek Belgisch, dat gebeurt overal. Hoewel een minimale aandacht (bijv. via zendtijd voor politieke partijen en actualiteitenprogramma's) wel gegarandeerd mag worden van mij. Misschien haalt de BUB dan wel dubbel zoveel stemmen: 0,26%.