Met daklozen v Antwaaarpe op stap (never again, lol) o_0

[bembem]

Jullie weten dat ik momenteel een crisis meemaak - veelal existentieel.
Ik zal er niet teveel over uitweiden maar het komt erop neer dat als ik niet oppas/uit mijn doppen kijk/me serieus 'herpak', het nog m'n ondergang wordt.

Ik was dus laatst - wat men zou kunnen noemen, "op de dool" aka ik liep triest & moedeloos (in feite overwelmd door een mengeling van regret, schaamte, hopeloosheid & melancholie...) rondjes in de buurt bij mij -> i.e. Seefhoek, stationsbuurt, Chinatown.

Er is zo'n semi-kreupel gedrogeerd dakloos meisje - eigenlijk jongedame, dat ik er geregeld tegenkom. Ken haar van zien en in het verleden sloegen we al eens een praatje. Feitelijk ken ik haar sinds +- 2015 toen ze geld aan me vroeg aan metrostation Elisabeth. Destijds ging het beter met haar, ze zag er alleszins - laten we zeggen - "normaal" uit (ze had toen ook onderdak en leek niet on drugs...).

Nadien kwam ik haar nog geregeld tegen en sloegen we aan de praat. We verloren elkaar uit het oog totdat ik haar na Corona terug op straat spotte: Het ging plots bergaf met haar.

En verleden week omstreeks 4u 's nachts zag ik haar dus zitten voor de nightshop in de Gem**ntestraat.

Ik dus naar haar toe gestapt, ze herkende me & we sloegen weer aan de praat.
Maar het was zo triest. Ze had bijna geen stem meer en ik kon bijna niet verstaan wat ze zoal 'broebelde' want ze sprak ook erg onsamenhangend. Ik zag ook een *crack pijpje* in haar hand en voelde me plots heel erg triest.

Ze wilt niet geholpen worden. Eigenlijk is ze al zo lang gewend aan dit soort leven dat het bijna normaal voor haar is geworden.

Ik merkte op dat ze itt. vroeger omringd werd door 'een groepje'.
Laat ons zeggen een drie-tal individuen waarvan 2 semi-dakloos, en 1 met dak boven zijn hoofd.

Het is deze laatste die al rap met mij aan de praat geraakte en me potverdorie begon lastig te vallen zelfs. Hij vroeg ook bijna constant of ik een boyfriend had en reageerde telkens met veel gespeeld ongeloof wanneer bleek dat ik er dus geen had. Maar dat was nog niet het ergste: zijn adem stonk. Hij kwam ook geregeld dicht bij me staan waardoor ik zijn stinkende adem nog meer te rieken kreeg (beurk)! Echt super irritant! Het betrof - dixit himself, een Turk, en hij sprak geen Nederlands, enkel telkens dezelfde broebelwoorden in het Engels (ik vraag me zelfs af of hij het niet expres deed om zo dichter bij me komen te staan voor 'uitleg').

[Side note; Er kwamen ook plots -als vanuit het niets, allerlei gasten op ons af. Sommigen vroegen of ik op zoek was naar een hotel, lol. Maar ze werden vlug weggejaagd door mr. Turk (Jammer want het waren best knappe gasten, ook proper op zichzelf & zo. Ik had maw. best een babbeltje met hen willen slaan lol.) Ook kreeg ik van passanten te horen dat ik schattebol "weg moest blijven van deze mensen". Feitelijk moet ik dus iets heel normaal/onschuldig/unharmful uitstralen, lol of zoiets. Een passant/een aziatisch uitziende jonge gast kwam zelfs beschermend bij me staan loooool.]

Maar soit. Dat was nog niet het ergste.

Het erge is dus dat ik goed kon zien dat J*nnifer (that's her name) er sterk op achteruit is gegaan.

Toen kwam er uit het niets een vrouw naar me toe, ene Brig*tte. Een Belgische (maar ze sprak steeds Engels tegen me, lol).

Ze was vriendelijk, we maakten kennis en toen het groepje bij het ochtendgloren uit elkaar viel (ieder ging plots zijn eigen weg), nam ze me op sleeptouw.

We gingen eerst wat rusten met een Marokkaanse gast op een trapje bij het Atheneum in de Osysstraat waar dealers (jawel looooool) ons tegemoet kwamen. Maar het was enkel voor een babbeltje (en ma foi, ze waren best wel 'knap' lol).

Daarna was het richting het Sint-Jansplein (lol) richting een café.
Zij was namelijk verslingerd aan biertjes drinken..... eigenlijk was het best triest allemaal hoewel het er joviaal aan toe ging. Ik zou er nog veel meer over kunnen vertellen want er werd veel 'gepalaverd' lol, maar de energie ontbreekt me en ik moet ook wat discreet zijn tov. haar want het is niet de bedoeling dat ik haar trieste levensverhaal hier op het forum gooi.

Ik merkte al vlug dat B. een drinker is waarbij het humeur naargelang het aantal pintjes omslaat van joviaal/aangenaam naar laten we zeggen -> best onaangenaam.

Plots kreeg ik een soort van verwijt naar m'n hoofd geslingerd in de trant van why you interested in a junkie??!. Om vervolgens plots te horen "you are crazy"......... Pogingen om haar m'n nummer in haar gsm te doen opslaan mislukten overigens ook. Uiteindelijk krabbelde ik het op een papiertje dat ze verfromfraaid in haar hand hield....

En toen, na ettelijke biertjes -terwijl ik wat liedjes op de jukebox aan het uitkiezen was, was ze ineens verdwenen.

Ik heb nog wat op haar gewacht in dat café. Maar ze kwam maar niet opdagen.....
Het was zelfs zo dat de (Oostblokse) barmaid - die het hele schouwspel gade had geslaan, me al troostend over m'n schouder wreef. Ik was niet aan het huilen of zo maar gezien de context was ik best sip/teleurgesteld.

En ja, ik wilde B. ook terug zien. Om eventueel verder af te spreken. Want ik vond dat café bezoek best wel iets hebben - ook al dronk ik enkel thé, lol. Daarnaast gaf het me afleiding van m'n problemen. Dus ja I wanted to see her again lol.

Maar toen ik uiteindelijk het café verliet, had ik zoiets van 'dan maar niet'.

After all, m'n moeder was een alcoholiste -zij het niet op café maar stiekem thuis in de zetel. I can see a pattern develop where I chase after alcoholic women lol.

Na ja, wederom een ervaring rijker zou ik zeggen.

Een ervaring with the underbelly of #Antwaaaarpe xD.

[IJsboer]

Hey Bem

Check dit eens: www.armentekort.be

[bembem]

Thx mais ça m'intéresse pas en fait. Ik heb graag het onvoorziene/spontane....

[bembem]

(Ik weet nu echter, dat moest ik echt rock bottom op straat belanden -> er knappe gasten op mij zullen afkomen.) I kid you not, they're quite handsome yes

[bembem]

(Ik was zelfs aangenaam verrast lol. De vereenzaamde cougar heeft dan toch nog succes LOL)