ABVV : over het onderscheid tussen loontrekkenden en zelfstandigen

[Politics.be]

ABVV-Brussel heeft het voorontwerp van wet (van staatssecretaris J. Crombez) over het onderscheid tussen loontrekkenden en zelfstandigen, geëvalueerd. Ter herinnering, het federale regeerakkoord wilde, in het kader van de strijd tegen sociale fraude, “de strijd tegen schijnzelfstandigheid versterken door het invoeren, na overleg met de betrokken sectoren, van een weerlegbaar[1] vermoeden van het bestaan van een band van ondergeschiktheid indien meerdere, bij wet bepaalde criteria betreffende de economische afhankelijkheid vervuld zijn”.

De invoering van een dergelijk vermoeden tast de grondslag aan waarop Hoven en Rechtbanken, onder toezicht van het Hof van Cassatie, tot nog toe het begrip band van ondergeschiktheid in een arbeidsrelatie geformuleerd hadden.
Zo maakt het voorontwerp van wet het aanzienlijk makkelijker om het (al dan niet) bestaan van een band van ondergeschiktheid te bewijzen.

De wetgever beperkt de werking van de nieuwe wet evenwel tot drie risicosectoren:
§ werken aan onroerend goederen,

§ de bewakingssector,

§ transport van goederen en personen voor rekening van derden.

Enkel al het principe van een dergelijke beperking is uiterst betwistbaar. En op zijn minst onaanvaardbaar is dat op deze lijst andere sectoren ontbreken die duidelijk risico inhouden, zoals bijvoorbeeld de HORECA of de schoonmaaksector.

Bovendien behoudt men in het voorontwerp het systeem van ‘de wil van de partijen zoals uitgedrukt in hun overeenkomst’, dat de wet van 27 december 2006 als een van de algemene criteria invoerde.
Zolang dit criterium behouden blijft, zal deze wetgeving slechts van… beperkt belang zijn. De nieuwe wet zou op zijn minst rekening moeten houden met de aanbeveling van de Internationale Arbeidsorganisatie (IAO), namelijk dat “om te bepalen of er een arbeidsrelatie bestaat, in de eerste plaats afgegaan moet worden op de feiten.”
Tot slot is het onderscheid tussen algemene criteria (die op alle gevallen van toepassing zijn) en specifieke criteria (die enkel van toepassing zijn in sectoren die ze aangevraagd hebben) kunstmatig en het strookt ook niet met de Aanbeveling van de IAO. Men zou ervoor moeten zorgen dat alle criteria (de algemene & de specifieke) door de Hoven en Rechtbanken gebruikt kunnen worden om een arbeidsrelatie te analyseren en (eventueel) te herbenoemen.

De procedure voor het bepalen van de criteria en van de sectoren is inderdaad vereenvoudigd, maar er blijven nog veel mogelijkheden tot blokkeren (zo bijvoorbeeld het feit dat de middenstand zowel in de NAR als in de Raad voor Zelfstandigen zetelen, wat een blokkering kan veroorzaken). Een akkoord in het Paritair Comité is in elk geval niet voldoende om sectorgebonden criteria aan te nemen…

Het bestrijden van schijnzelfstandigeheid is een eis die het ABVV al zeer lang stelt. De voorgestelde wijzigingen aan de wet van 27 december 2006 gaan de goede richting uit maar blijven onvoldoende en komen niet helemaal tegemoet aan Aanbeveling 198 van de IAO.
Het ABVV stelt vast dat het voorontwerp van wet over het onderscheid tussen loontrekkende en zelfstandige (van staatssecretaris J. Crombez) het aanzienlijk makkelijker zal maken om het (al dan niet) bestaan van een band van ondergeschiktheid in de arbeidsrelatie te bewijzen, maar de rechtskracht zal beperkt zijn tot drie sectoren die de regering prioritair acht.
Het ABVV vindt deze beperking onaanvaardbaar.




Vroni LEMEIRE

Bron: politics.be