![]() |
Registreren kan je hier. Problemen met registreren of reageren op de berichten? Een verloren wachtwoord? Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam. |
|
Registreer | FAQ | Forumreglement | Ledenlijst |
Partijdiscussies In dit forum kun je discussiëren over (standpunten van) politieke partijen. Plaats hier alles die specifiek te maken heeft met een bepaalde partij (of meerdere partijen). |
|
Discussietools |
![]() |
#1 |
Minister-President
|
![]() Op enkele weken tijd is het Vlaams Blok erin geslaagd zich te laten kennen voor wat het werkelijk is: een stelletje uitschot.
Eerst was er het Vlaams Blok gemeenteraadslid Marc Nulens uit Dilsen-Stokkem die aangehouden werd in het bezit van duizend XTC-pillen, een halve kilogram speed en een revolver. Hij bleek de voornaamste drugsleverancier te zijn bij de lokale jeugd. Wij citeren uit het programma van het Vlaams Blok: “Handel in drugs moet afgeschrikt worden door zware celstraffen gekoppeld aan astronomische boetes en automatische verbeurdverklaringen. De verkoop van een dodelijke hoeveelheid drugs moet als moord of moordpoging beschouwd en bestraft worden.” Vlaams Blokker en gemeenteraadslid Wim Felix in Sint-Gillis-Waas deed het nog straffer. Ook hij werd er door zijn omgeving al een tijd van verdacht een drugsdealer te zijn. Als antwoord hierop uitte hij zijn vrije mening door de loop van een pistool. Hij schoot zijn revolver leeg in een Waaslands café, vermoordde een cafébezoeker en verwondde er drie anderen. Wij citeren nogmaals uit het programma van het Vlaams Blok: “Wij willen straten, wijken en steden die nu in handen zijn van criminelen heroveren en teruggeven aan de eerbare burgers van dit land.” En daarmee houdt het niet op. Rob Verreycken, gemeenteraadslid van het Vlaams Blok in Antwerpen, vond het dringend nodig om het zogezegd gezinsvriendelijke programma van zijn partij te illustreren. In het partijprogramma lezen we: “Als sociologisch geheel van man, vrouw en kinderen biedt het gezin zekerheid en geborgenheid en is het ook de beste preventie tegen agressie en criminaliteit.” Ter illustratie timmerde Verreycken op klaarlichte dag en midden op straat zijn eigen vrouw in elkaar. De repliek van het Vlaams Blok op dit alles is natuurlijk even voorspelbaar als hilarisch. “Ik hoop en denk dat de mensen wel weten dat een partij niet mag of kan beoordeeld worden op basis van enkele rotte appels”, schrijft Vlaams Blok-volksvertegenwoordiger Luk Van Nieuwenhuysen in zijn campagnedagboek. Nochtans is dat net de manier waarop het Blok – op basis van veel minder zwaarwichtige feiten, zoals de aankoop van een handtas met een VISA-kaart bijvoorbeeld – voortdurend tracht om zowat elke politieke partij behalve zichzelf aan de schandpaal te nagelen. Ook is dat net de manier waarop zij de migranten trachten af te schilderen als criminelen. Maar als iemand hetzelfde doet met hen, dan voelen ze zich op hun zwarte ziel getrapt. Vlaams Blok voorzitter Frank Vanhecke belooft de partij na de verkiezingen eens door te lichten. Hij kan zich de moeite besparen. Het Blok hangt als geen andere partij aan elkaar van de criminaliteit en van het geweld. Het blijft niet beperkt tot deze drie recente feiten. Lees er op http://www.fdw.be/crimineel.html een greep uit de criminele geschiedenis van het Vlaams Blok maar eens op na. Voor een diepergaande historische analyse over fascisme en geweld verwijzen we naar het artikel “De criminele genen van het Vlaams Blok” op www.vonk.org . En voor wie zelf iets wil doen aan de wansmakelijke volksverlakkerij van de Vlaams Blok propaganda hebben we enkele actievoorstellen klaar op http://www.fdw.be/actievoorstellen.html Het Vlaams Blok heeft zich tijdens deze verkiezingscampagne onsterfelijk belachelijk gemaakt. Na een bezoek aan deze site zal u alvast niet meer kunnen zeggen: “Wir haben es nicht gewüsst”.
__________________
[size=1] ![]() [/size] |
![]() |
![]() |
#2 |
Secretaris-Generaal VN
|
![]() Zo'n site zet het Blok nog maar eens extra in de kijker.
Iedereen weet ondertussen (en sommigen al heel lang) hoe het Blok werkelijk is.
__________________
http://kim-roovers.skynetblogs.be/ |
![]() |
![]() |
#3 | |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 7 september 2002
Locatie: Waregem
Berichten: 178.701
|
![]() Citaat:
|
|
![]() |
![]() |
#4 |
Secretaris-Generaal VN
|
![]() Het gaat hier niet alleen om links of rechts. Er zijn meerdere rechtse partijen die niet de praktijken van het Blok volgen.
__________________
http://kim-roovers.skynetblogs.be/ |
![]() |
![]() |
#5 | |
Minister-President
|
![]() Citaat:
Ofwel ontkennen ze het gewoon, geloven ze de standpunten niet eens, oftewel zijn ze echt geshockeerd en denken nog eens na. Jammer genoeg is de eerste groep de overgrote meerderheid, totaal blind. De punten van het het VB zijn idd zo extreem dat ze niet eens geloofd worden door de mensen die op hen stemmen. Zo ironisch dat het echt in-, in, -triest is.
__________________
[size=1] ![]() [/size] |
|
![]() |
![]() |
#6 | |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 7 september 2002
Locatie: Waregem
Berichten: 178.701
|
![]() Citaat:
|
|
![]() |
![]() |
#7 | |
Vreemdeling
Geregistreerd: 3 juni 2004
Berichten: 4
|
![]() Citaat:
Toch zijn ze niet in meerderheid... ![]() |
|
![]() |
![]() |
#8 | ||
Minister-President
|
![]() Citaat:
Het 70-puntenplan versie 3 - 2004... 'opgeborgen'? Op 28 maart 2000 sensatie!: Om 8u00 klonk op het VRT-radiojournaal dat.... Het Vlaams Blok zou afstappen van het 70 puntenplan en dat het werd vervangen door het programma Aanpassen of terugkeren. Verder lichtte Filip Dewinter (de auteur van het 70-puntenplan) verder toe "... dat men begreep dat het gros van niet-Europese vreemdelingen hier zou blijven.." ... en dat "Het Vlaams Blok 'gepakt' werd op z'n te harde vreemdelingenstandpunt". Een breedgrijnzende Filip Dewinter zal dezelfde dag over het intrekken van het 70-puntenplan nog aan de pers verklaren: "We hebben in dit verband inderdaad een bocht genomen, maar dan wel een bocht van 360 graden.". Het 70-puntenplan werd 'opgeborgen', maar nooit officieel herroepen of tegengesproken. Wat was er dan gebeurd? Sinds juni 1999 zijn het CGKR (Centrum Leman) en de Liga Voor Mensenrechten gestart met de voorbereiding om de drie vzw's van het Vlaams Blok te dagvaarden voor het gerecht. Het Vlaams Blok ziet de donderbui aankomen en besluit alle teksten en dus ook het programma, helemaal juridisch door te lichten en op aanvechtbare uitspraken te herformuleren of gewoonweg 'op te bergen'. Op 11 oktober 2000 is het dan zover en worden de drie vzw's van het Vlaams Blok gedagvaard door het CGKR en LVM. De aanklacht luidt: Het verlenen van medewerking aan een groep die pleit voor discriminatie. Dit proces sleept al vele jaren aan sinds oktober 2000 en pas onlangs, op 21 april 2004, velde het Hof van Beroep in Gent eindelijk een Arrest in deze zaak en veroordeelde de drie vzw's die met het Vlaams Blok worden vereenzelvigd, tot het steun verlenen aan een organisatie die aanzet tot racisme en discriminatie. Het Vlaams Blok ging op 5 mei 2004 in Cassatie om alsnog te kunnen deelnemen aan de verkiezingen van 13 juni 2004. Het heeft daarvoor zo lang gewacht om te beletten dat de rechter nog een uitspraak zou kunnen doen voor die verkiezingen. Door de tussentijdse uitspraken (de rechter verklaarde zich steeds 'onbevoegd' en schoof de hete appel door naar de volgende rechter) lijken de auteurs van het 70-puntenplan, zich stilaan te herstellen van de morele opdonder waarmee het proces hen had opgezadeld. Nog onlangs (6 september 2003) herinnerde Filip Dewinter iedereen eraan dat het 70-puntenplan enkel 'opgeborgen' werd. In het vooruitzicht voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 sprak het VB zich uit voor een kartelformule van rechtse partijen. Filip Dewinter: "Centrum-rechts is in Vlaanderen de baas, maar dat weerspiegelt zich niet in het bestuur". Dewinter zou bereid zijn om toegevingen te doen en sprak in dat verband andermaal over het 70-puntenplan dat het "voltooid verleden tijd" is. Met zijn gekende brede grijns, als een boer die kiespijn heeft, verklaarde hij dat hij niet zover gaat om het plan af te zweren: "Het behoort definitief tot het verleden. Maar een schuldbekentenis, neen, ik ben geen lafaard!", verklaarde hij zegezeker in de RUG-kranten. (bron: vrtnieuws.net) En nog op 31 maart 2004 in De Standaard in een debat met Karel De Gucht (VLD) over 'Het Plan': "Ik zweer niets af, ik bied voor niets mijn verontschuldigingen aan. Veel politici veranderen rapper van opinie dan van overhemd, ik niet. Ik heb alles gezegd in volle verantwoordelijkheid." Het 70-puntenplan - integraal (herwerkte versie van 1996) 1. OPDOEKEN VAN HET CENTRUM VOOR GELIJKHEID VAN KANSEN EN RACISMEBESTRIJDING Het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding, de rechtsopvolger van het vroegere Koninklijk Commissariaat voor het Migrantenbeleid, kan niet enkel voorstellen ter integratie van de vreemdelingen formuleren maar ook strafvorderingen opstarten tegen racistisch geachte personen of groeperingen én tegelijkertijd als benadeelde optreden. Het Centrum voert een eigen, autonome politiek, hierbij geïnspireerd door het onvoorwaardelijke geloof in een multiculturele maatschappij en is erop gericht "foute" meningen te bestraffen. De eigenlijke taak van het Centrum bestaat erin het Vlaams Blok te bestrijden en electoraal terug te dringen. Door een inquisitie te voeren tegen alles en iedereen die pleit voor het behoud van onze volkse eigenheid en identiteit, probeert men het massale protest tegen de vreemdelingeninvasie de kop in te drukken. De directeur van dit Centrum, Johan Leman, gedraagt zich als de spreekbuis van de pro-immigratielobby in dit land. Aangezien het centrum zijn opdracht eenzijdig interpreteert, van zijn functie misbruik maakt om aan politiek te doen en weigert de belangen van het eigen volk te verdedigen, dient het centrum opgedoekt te worden. 2. ONTMASKEREN EN ONTMANTELEN VAN DE VREEMDELINGENLOBBY Jaarlijks vloeien tientallen miljoenen aan overheidssubsidies naar verenigingen die de immigratie en het permanent verblijf van vreemdelingen in ons land helpen aanmoedigen. De vele integratieprojecten van de overheid zijn daar een voorbeeld van. Voor de overheid is dit een zoveelste alibi om het immigratieprobleem niet ten gronde te moeten aanpakken. Het Vlaams Blok meent dat de belastinggelden beter kunnen besteed worden, en pleit dan ook voor het toedraaien van de subsidiekraan. 3. OPRICHTEN VAN EEN PARLEMENTAIRE COMMISSIE I.V.M. HET IMMIGRATIE- EN VREEMDELINGENPROBLEEM Deze commissie heeft tot taak de problematiek te onderzoeken en een diepgaande parlementaire en maatschappelijke discussie in verband met het vreemdelingen- en immigratieprobleem op gang te brengen. 4. OPRICHTING VAN EEN STAATSSECRETARIAAT VOOR IMMIGRATIEZAKEN Dit staatssecretariaat voor immigratiezaken moet de bevoegdheden in verband met het vreemdelingenbeleid coördineren en centraliseren. De belangrijkste taak van dit staatssecretariaat zal bestaan in het organiseren van de begeleide terugkeer. 5. UITVOEREN VAN EEN STUDIE IN VERBAND MET DE KOSTEN/BATENANALYSE VAN DE MASSALE AANWEZIGHEID VAN VREEMDELINGEN IN ONS LAND De belastingbetaler heeft het recht te weten hoeveel de aanwezigheid van honderdduizenden vreemdelingen in dit land jaarlijks kost. Een dergelijke objectieve kosten/batenanalyse moet voor eens en voor altijd duidelijkheid brengen. 6. BEKENDMAKEN VAN DE STATISTIEKEN IN VERBAND MET DE VREEMDELINGENCRIMINALITEIT Gegevens in verband met de vreemdelingencriminaliteit worden in dit land angstvallig geheim gehouden. Met het niet-bekendmaken van het vele cijfermateriaal wil de overheid vooral de eigen fouten verbergen. Enkel wanneer alle cijfermateriaal bekend is, kan op een ernstige manier werk gemaakt worden van de bestrijding van de vreemdelingencriminaliteit. Aan deze verzuchting werd tot voor enkele jaren ten dele voldaan door het jaarlijks 'Rapport Criminaliteit van Rijkswacht en Gerechtelijke Politie' voor wat de drugcriminaliteit betreft. Sinds 1993 worden de cijfers in verband met de vreemdelingencriminaliteit echter niet meer vrijgegeven. 7. ORGANISEREN VAN EEN VOLKSRAADPLEGING OVER HET IMMIGRATIEPROBLEEM De meest democratische weg om de mening van de bevolking te kennen over het vreemdelingenprobleem, is het van overheidswege organiseren van een volksraadpleging. Het is vanzelfsprekend dat deze raadpleging dient te geschieden in objectieve omstandigheden zodanig dat de bevolking kan oordelen over het beleid dat terzake dient gevoerd te worden. DE EIGENHEID VAN ONS VOLK BESCHERMEN De massale immigratie vanuit de derdewereldlanden naar West-Europa in het algemeen en naar Vlaanderen in het bijzonder betekent een reële bedreiging voor de eigenheid van ons volk. De integratiepolitiek zoals die wordt gevoerd door de overheid, leidt onvermijdelijk naar een multiculturele maatschappij. Indien wij onze volkse eigenheid en onze culturele identiteit willen behouden, moeten dringend een aantal concrete maatregelen genomen worden. 8. DE INTEGRATIEPOLITIEK AFWIJZEN Indien we de eigenheid van ons volk willen beschermen, moeten we het huidig integratiebeleid resoluut afwijzen. De massale immigratie naar onze gewesten is de oorzaak van een dubbele vervreemding. De ontworteling van de honderdduizenden Turken, Marokkanen en Afrikanen springt ongetwijfeld het meest in het oog. Maar niet alleen de niet-Europese vreemdelingen zijn het slachtoffer van de ontworteling. Ook de eigen bevolking ondervindt hiervan de gevolgen. De aanwezigheid van de vele immigranten verandert onze leefwereld langzaam maar zeker. Het straatbeeld verandert, de kwaliteit van het onderwijs vermindert, de criminaliteit stijgt, de gettovorming neemt toe... 9. GEEN STEMRECHT VOOR VREEMDELINGEN Het Vlaams Blok verzet zich met klem tegen het toekennen van stemrecht aan vreemdelingen. Het stemrecht moet onverbrekelijk verbonden blijven aan de nationaliteit. Wie niet over onze nationaliteit beschikt, kan onmogelijk het recht krijgen hier te stemmen. Het verdrag van Maastricht verleent gemeentelijk stemrecht in dit land aan onderdanen van andere lidstaten van de Europese Unie die hier gevestigd zijn. Dit is een mogelijke eerste stap voor het toekennen van stemrecht aan alle vreemdelingen die in dit land verblijven. Het Vlaams Blok zal zich blijven verzetten tegen deze ontkoppeling van stemrecht en nationaliteit. Bovendien betekent het toekennen van stemrecht aan vreemdelingen, zelfs indien dit beperkt wordt tot EU-vreemdelingen, de verdere minorisering van de Vlamingen in Brussel en Vlaams-Brabant. 10. NATIONALITEIT ALS VOORWAARDE VOOR BENOEMING IN SOCIALE ORGANEN DIE WEGEN OP DE POLITIEKE BESLUITVORMING Vreemdelingen kunnen voor wat het Vlaams Blok betreft zetelen in welk sociaal comité dan ook (de ondernemingsraad, het comité veiligheid, gezondheid en verfraaiing, ...) . Enkel wie over onze nationaliteit beschikt, kan benoemd worden in de Nationale Arbeidsraad, de paritaire (sub-) comités en andere organen die rechtstreeks of onrechtstreeks wegen op de politieke besluitvorming. De onrechtstreekse politieke druk, via vakbonden en sociale organisaties, van de vreemdelingen wordt steeds groter. Er dient paal en perk gesteld te worden aan deze slinkse manier om te wegen op de politieke besluitvorming. Vermits de Nationale Arbeidsraad, de paritaire (sub-) comités en andere organen (zoals de Sociaal-Economische Raad voor Vlaanderen en de Gewestelijke Ontwikkelingsmaatschappijen) bijdragen tot de politieke besluitvorming, is op dit punt artikel 16 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens ("Geen der bepalingen van de artikelen 10, 11 en 14 kan beschouwd worden als aan de Hoge Verdragsluitende Partijen te beletten, beperkingen op te leggen aan de politieke activiteiten van vreemdelingen.") van toepassing. Dit artikel laat de verdragsluitende partijen toe beperkingen op te leggen aan de politieke activiteiten van vreemdelingen. De Grondwet en de Europees-rechtelijke normen laten toe de sociale organen die meewerken aan de politieke besluitvorming te reserveren voor de eigen bevolking, vermits die organen medewerking verlenen aan overheidswerkzaamheden en aldus een onderscheid tussen "Belgen" en vreemdelingen toelaten. 11. NATIONALITEIT ALS VOORWAARDE VOOR BENOEMING IN DOOR DE OVERHEID SAMENGESTELDE ADVIESRADEN OF PUBLIEKRECHTELIJKE BEHEERSORGANEN Een groot deel van de politieke besluitvorming is momenteel in handen van allerlei adviesraden (sport, cultuur, onderwijs, welzijn, districtsraden, ...) en publiekrechtelijke beheerraden (intercommunales, parastatalen, overheidsbedrijven, OCMW's, ...). Het beschikken over de nationaliteit van dit land blijft een principiële en prioritaire voorwaarde voor deelname aan de politieke besluitvorming op welk niveau dan ook, en voor het verwerven van welk mandaat dan ook. Vermits allerlei adviesraden en publiekrechtelijke beheerraden bijdragen tot de politieke besluitvorming, is op dit punt artikel 16 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) van toepassing. Dit artikel laat de verdragsluitende partijen toe beperkingen op te leggen aan de politieke activiteiten van vreemdelingen. Ook de Grondwet en de Europeesrechtelijke normen laten toe deze adviesraden en beheersorganen te reserveren voor de eigen bevolking, aangezien die raden en organen deelnemen aan het openbaar gezag en medewerking verlenen aan overheidswerkzaamheden. 12. STRENGE CONTROLE OP POLITIEKE VREEMDELINGENORGANISATIES Heel wat politiek geïnspireerde vreemdelingenorganisaties maken misbruik van de tolerantie en het pluralisme die eigen zijn aan onze maatschappij. Vele van deze verenigingen verdedigen belangen die haaks staan op de waarden en normen die aan de basis liggen van onze samenleving. Het is uitgesloten dat vreemdelingenorganisaties die dergelijke belangen verdedigen, subsidies of andere materiële voordelen van de overheid krijgen. Politieke vreemdelingenorganisaties moeten dan ook streng gecontroleerd worden. Slechts wanneer een dergelijke vereniging over een overheidstoelating beschikt, mag ze opgericht worden en kan ze hier activiteiten ontplooien. Het oprichten van vreemdelingenorganisaties moet onderworpen worden aan de toestemming van de overheid. Artikel 16 EVRM voorziet immers de mogelijkheid om de politieke activiteiten van vreemdelingen te beperken. Artikel 11 van het EVRM regelt het recht op vrijheid van vereniging. Het tweede lid van dit artikel stelt echter dat de uitoefening van dit recht kan onderworpen worden aan beperkingen die door de wet voorzien zijn en in een democratische samenleving nodig zijn in het belang van 's lands veiligheid, de bescherming van de openbare veiligheid, de bescherming van de openbare orde, enzovoort. Juist om te verhinderen dat vreemdelingenorganisaties met bijvoorbeeld fundamentalistische of terroristische signatuur zich tot zulke activiteiten zouden lenen, is een strenge controle nodig. 13. VERBOD OP BUITENLANDSE POLITIEKE PROPAGANDA Het is ontoelaatbaar dat organisaties die hier openlijk geweld prediken, zoals Dev Sol, PKK, Lichtend Pad, FIS of GIA, respectievelijk Turkse, Koerdische, Peruaanse en Algerijnse terreurbewegingen, zonder enige belemmering activiteiten kunnen organiseren en propaganda kunnen voeren, terwijl ze in hun eigen landen en dikwijls ook in een aantal West-Europese landen bij wet verboden zijn (Duitsland, Frankrijk, ...). Dergelijke organisaties mogen op het grondgebied van dit land geen activiteiten ontplooien. Ook voor dit punt kan verwezen worden naar artikel 16 van het EVRM, dat toelaat beperkingen op te leggen aan de politieke activiteit van vreemdelingen. Artikel 17 van het EVRM voorziet daarnaast nog: "Geen der bepalingen van dit verdrag mag worden uitgelegd als zou zijn voor een staat, een groep of een persoon het recht inhouden enige activiteit aan de dag te leggen of enige daad te verrichten welke tot doel heeft de rechten of vrijheden welke in het verdrag zijn vermeld, te vernietigen of deze rechten en vrijheden meer te beperken dan bij dit verdrag is voorzien". Juist om te vermijden dat vreemdelingenorganisaties met terroristische inslag hier activiteiten zouden kunnen ontplooien, is een strenge controle nodig. 14. DE ERKENNING VAN DE ISLAMITISCHE EREDIENST INTREKKEN De islamitische godsdienst is een anti-Europese en onverdraagzame godsdienst. De jongste jaren is duidelijk gebleken dat er een fundamentele en onoverbrugbare tegenstelling bestaat tussen de islam en het Europese waardengoed. In tegenstelling tot de Europese maatschappijordening maakt de islam geen onderscheid tussen het politieke, culturele en godsdienstige leven. Als dusdanig tast de islam de openbare orde ernstig aan en vertroebelt deze godsdienst de verhoudingen tussen de religieuze gemeenschap en de lekenstaat. Het Vlaams Blok is dan ook van oordeel dat de erkenning met de daaraan gekoppelde betoelaging van de islamitische eredienst onmiddellijk moet ingetrokken worden. Het is uitdrukkelijk niet de bedoeling van het Vlaams Blok te raken aan het beginsel van de godsdienstvrijheid en de individuele godsdienstbeleving. Er kan trouwens op gewezen worden dat in dit land maar vijf godsdiensten erkend zijn, namelijk de rooms-katholieke, de protestantse, de Grieks-orthodoxe, de joodse, en de islamitische godsdienst; andere godsdiensten zijn in dit land niet erkend. Deze niet-erkenning houdt echter geen aantasting in van de godsdienstvrijheid; deze niet-erkende godsdiensten kunnen hier immers in volledige vrijheid beleefd worden. 15. HET AANTAL MOSKEEËN DRASTISCH VERMINDEREN De wildgroei van moskeeën moet gestopt worden. Overal rijzen moskeeën als paddestoelen uit de grond. Aangezien het sociale leven van de islamgemeenschap zich concentreert in en rond de moskee, betekent de inplanting van een moskee in een wijk of gemeente een belangrijke factor van vervreemding en een aanzet tot gettovorming. Het Vlaams Blok wil deze gettovorming zoveel mogelijk tegengaan. In afwachting van de begeleide terugkeer, is het Vlaams Blok er echter wel van overtuigd dat de hier verblijvende moslims het recht hebben om hier hun godsdienst te belijden. Het Vlaams Blok stelt dan ook een moskeestop voor. Polyvalente ruimten buiten de stads- en woonkernen kunnen ter vervanging van de moskeeën in die kernen gebruikt worden als gebedsruimte. 16. RECHT EN ORDE HERSTELLEN IN DE GETTOWIJKEN De beste manier om de gettovorming in onze grootsteden tegen te gaan, is uiteraard de begeleide terugkeer naar de landen van herkomst. In afwachting van deze terugkeer is het echter noodzakelijk om er op toe te zien dat deze getto's niet verworden tot zones die ontoegankelijk zijn voor politie en rijkswacht, waar alleen de terreur van de straat nog geldt. In wijken met hoge vreemdelingenconcentraties is dan ook een verhoogde politieaanwezigheid noodzakelijk en dienen op systematische wijze identiteitscontroles te gebeuren. Het is noodzakelijk dringend in deze gettowijken recht en orde te herstellen. 17. HET MOSLIMFUNDAMENTALISME TERUGDRINGEN De ontworteling van de niet-Europese vreemdelingen werkt het fundamentalisme in de hand. Fundamentalistische organisaties kunnen nochtans, zonder enige belemmering, hier bij ons hun activiteiten ontplooien. Een streng beleid ten overstaan van deze organisaties dringt zich dan ook op. Momenteel zijn op het grondgebied van ons land verschillende fundamentalistische organisaties actief. Een recent rapport van de Staatsveiligheid toont aan dat ons land een draaischijf van fundamentalisme en radicaal islamisme dreigt te worden. Organisaties zoals 'Milli Görüs' en de 'Moslimbroeders' breiden hun invloed binnen de islamitische gemeenschap steeds verder uit. 18. DE RITUELE SLACHTINGEN VERBIEDEN In onze Europese samenleving bestaat terecht een groeiende aandacht voor het welzijn der dieren, die zich ook vertaalt in wetgevende initiatieven. Nochtans blijven de dierenbeschermingswetten onverdoofde rituele slachtingen uitdrukkelijk toestaan. Wanneer wreedheden tegen dieren in het kader van wetenschappelijke experimenten aan banden kunnen worden gelegd, moeten zij zeker in het godsdienstige kader worden verboden. In afwachting van het verbieden van rituele slachtingen, dient het slachten te gebeuren door deskundige, geautoriseerde slachters in de daartoe voorziene slachthuizen. 19. OPRICHTING VAN EEN APART ONDERWIJSNET VOOR ISLAMITISCHE VREEMDELINGENKINDEREN De toename van het aantal vreemdelingenkinderen in het onderwijs brengt heel wat problemen met zich mee. De cultuurkloof, de ontworteling en de leerachterstand van vreemdelingenkinderen vormen een bedreiging voor de kwaliteit van ons onderwijs. Wanneer wij islamitische vreemdelingenkinderen verplichten zich via het onderwijs te integreren en te assimileren in onze maatschappij, dan verbreken wij op een autoritaire en kunstmatige manier de band met de eigen cultuur. Daarom is het noodzakelijk dat er werk gemaakt wordt van een eigen, autonoom onderwijsnet voor islamitische vreemdelingenkinderen. Dit islamitische onderwijsnet is een onderwijsnet dat naast de bestaande netten opgericht dient te worden. Het is dus uitdrukkelijk de bedoeling van de oprichting van een apart onderwijsnet en de uitwerking van onderwijsprogramma's die nauw aansluiten bij de cultuur- en leefwereld van deze kinderen, om de islamitische vreemdelingenkinderen voor te bereiden op de reïntegratie in en de terugkeer naar hun landen van herkomst. Hoewel de keuzemogelijkheid van de ouders om hun kinderen naar het vrij-, gemeenschaps- of islamitisch onderwijs te sturen uiteraard vrij is en moet blijven, is het Vlaams Blok ervan overtuigd dat de oprichting van een dergelijk onderwijsnet, mits de nodige omkadering en ingepast in een globaal terugkeerplan, onmiddellijk een zeer grote aantrekkingskracht zal uitoefenen op de doelgroep. 20. DE MUNDIALISTISCHE EN MULTICULTURELE INDOCTRINATIE IN DE SCHOLEN AFSCHAFFEN Via het onderwijs, meer bepaald via de eindtermen die voor alle scholen gelden, probeert men de Vlaamse jeugd de nieuwe multiculturele en mundialistische heilsleer aan te praten. In tal van eindtermen gaat men ervan uit dat Vlaanderen onomkeerbaar een multiculturele samenleving geworden is en dat ook moet blijven. Dat Vlaanderen multicultureel voelt of denkt, staat helemaal niet vast en kan derhalve niet in decreten en/of wetten gevat worden. Deze vraag behoort tot een politiek debat dat verre van afgesloten is. Aan deze nieuwe vorm van indoctrinatie moet dringend een einde komen. Bovendien - en echter - moet in het onderwijs opnieuw aandacht geschonken worden aan het nationale, de culturele identiteit en de eigenheid van ons volk. Vanuit een goed begrepen zelfbesef kan het pas mogelijk zijn anderen positief tegemoet te treden en te waarderen in hun eigen land en hun daar beleefde cultuur. Het zijn overigens niet de Vlaamse leerlingen die zich dienen aan te passen aan de culturen van vreemdelingen in hun klasgroepen; het omgekeerde is vanzelfsprekend. 21. HET NON-DISCRIMINATIEPACT OPZEGGEN EN DE NON-DISCRIMINATIECODE AFWIJZEN Het non-discriminatiepact beoogt de spreiding van vreemdelingenkinderen over de onderwijsnetten. Scholen mogen in principe geen vreemde kinderen weigeren. Door een 'non-discriminatiecode' moeten de scholen zich aanpassen aan de leefcultuur van de vreemdelingen. Zgn. 'vertrouwenspersonen', in feite politieke commissarissen, moeten waken over het naleven van deze code en over het multiculturele karakter van de scholen. Het is duidelijk dat de vrijheid van onderwijs gegarandeerd moet blijven. Dit betekent dat scholen met een bepaalde geloofsovertuiging niet kunnen verplicht worden leerkrachten in dienst te nemen die er een andere geloofsovertuiging op na houden. Voor het Vlaams Blok zijn de non-discriminatiecode en het non-discriminatiepact een aantasting van de schoolvrijheid en zetten ze de deur open voor politieke onverdraagzaamheid en indoctrinatie. Het Vlaams Blok eist dan ook de afschaffing van zowel het pact als de code. HET "EIGEN VOLK EERST"-PRINCIPE TOEPASSEN De belangen van het eigen volk zijn al geruime tijd ondergeschikt aan de belangen van de vreemdelingen. Via 'positieve' discriminatie probeert de overheid de integratie van de niet-Europese vreemdelingen te laten lukken. De bevoordeling van de vreemdelingen op veel terreinen wekt heel wat - terechte - wrevel bij de eigen bevolking. Het Vlaams Blok is ervan overtuigd dat het 'Eigen volk eerst'-principe overal waar mogelijk toegepast moet worden. 22. TEWERKSTELLING IN HET OPENBAAR AMBT RESERVEREN VOOR WIE OVER ONZE NATIONALITEIT BESCHIKT Als Koninklijk Commissaris voor de vreemdelingen lanceerde Paula D'Hondt herhaaldelijk voorstellen om het openbare ambt (meer dan 900.000 tewerkgestelden) open te stellen voor vreemdelingen. Ook haar opvolger, pater Leman, formuleerde dezelfde eis. Het Vlaams Blok verzet zich hiertegen en is van oordeel dat tewerkstelling in het openbare ambt dient voorbehouden te worden voor wie over onze nationaliteit beschikt. Het Vlaams Blok kant zich eveneens tegen het omzeilen van de nationaliteitsvoorwaarde via het aanwerven van contractuelen. 23. WERK VOOR EIGEN VOLK EERST Met betrekking tot de tewerkstelling van vreemdelingen voert de overheid momenteel een politiek van positieve discriminatie. Dit betekent een ernstige discriminatie van de eigen werkzoekenden en werklozen. Het Vlaams Blok is er van overtuigd dat de rollen moeten omgekeerd worden. Zolang dit land een half miljoen volledig uitkeringsgerechtigde werklozen telt, is het niet meer dan normaal dat bij tewerkstelling voorrang gegeven wordt aan mensen van ons eigen volk. In een resolutie van de Europese Ministerraad van 20 juni 1994 in Luxemburg werd dit principe naar voor geschoven. Wegens de hoge werkloosheid moeten de beschikbare banen 'bij voorkeur gaan naar Europese onderdanen'. Gastarbeiders komen alleen in aanmerking, 'als voor een bepaald werk geen Europees onderdaan beschikbaar is...' In 1995 waren er in dit land 499.954 werkzoekende uitkeringsgerechtigde volledig werklozen, waarvan 45.189 EU-burgers en 32.938 niet-EU-onderdanen (15.417 werklozen met de Marokkaanse nationaliteit en 10.752 met de Turkse). Tot 1981 was in Frankrijk de wet van 10 augustus 1932 van kracht, die voorzag in voorrang aan werknemers met Franse nationaliteit bij tewerkstelling. Ook in dit land dienen alle nodige wetswijzigingen doorgevoerd te worden die het principe 'werk voor eigen volk eerst' kunnen mogelijk maken. 24. SOCIALE HUISVESTING VOOR EIGEN VOLK EERST Het Vlaams Blok is van oordeel dat, gezien het grote aantal aanvragen, voorrang moet gegeven worden aan het eigen volk. Uit de rapporten van de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij blijkt dat meer dan 15% van de sociale woningen wordt bewoond door vreemdelingen. Bij de gerenoveerde of nieuw gebouwde huizen en in Brussel lopen deze percentages nog meer op. Hierbij moet worden aangestipt dat er voor de vreemdelingen geen enkele controle bestaat op het bezit van onroerend goed (in het buitenland). Om de eigen bevolking prioritair aan een sociale woning te helpen, dient een nieuwe wet - en aanpassing of afschaffing van wetten die de toepassing van dit principe in de weg staan - er voor te zorgen dat voorrang wordt verleend aan Vlamingen bij de toekenning van dergelijke woningen. Uit een enquête van 1994 van de Vlaamse Huisvestingsmaatschappij blijkt dat meer dan 15% van de bewoners van alle sociale woningen in Vlaanderen vreemdelingen zijn. Uit de cijfers blijkt een oververtegenwoordiging van de vreemdelingen in de sociale huisvesting, aangezien in 1994 de vreemdelingen 'slechts' 4,8% van de totale bevolking in Vlaanderen uitmaakten. DE NATIONALITEITSWETGEVING VERSTRAKKEN In 1991 werd de nationaliteitswetgeving op ingrijpende wijze gewijzigd. De voorwaarden om de nationaliteit te verkrijgen, werden verregaand versoepeld. De voorstanders van de integratie gaan er van uit dat wanneer de niet-Europese vreemdelingen over onze nationaliteit beschikken, het integratieproces wel vanzelf op gang komt. De realiteit toont aan dat deze bewering onjuist is. De Noord-Afrikanen die zich laten naturaliseren, blijven hun oorspronkelijke nationaliteit behouden. De meeste niet-Europese vreemdelingen beschouwen het verkrijgen van de Belgische nationaliteit als een middel om van een aantal bijkomende faciliteiten te kunnen genieten. De nationaliteit mag geen vodje papier zijn met daarop de noodzakelijke stempels en handtekeningen. De nationaliteit mag niet verworden tot een louter administratieve handeling. Daarom stelt het Vlaams Blok een verstrakking van de bestaande nationaliteitswetgeving voor. 25. HET HERINVOEREN VAN DE NATIONALITEIT DOOR AFSTAMMING Sinds 1991 voorziet de nationaliteitswetgeving dat iedereen die hier geboren wordt uit een ouder die hier geboren is en hier 5 jaar zijn hoofdverblijf heeft, automatisch onze nationaliteit krijgt (ius soli). Het Vlaams Blok wil echter dat de nationaliteit enkel toegekend wordt aan diegene die geboren wordt uit een ouder die reeds over onze nationaliteit beschikt, zoals dat in dit land het geval was tot 1991 (ius sanguinis). Ook in bijvoorbeeld Duitsland, Denemarken, Spanje en Italië geldt het ius sanguinis. Het ius sanguinis is in de Europese Unie de regel, het ius soli de uitzondering. 26. DE SINDS 1991 TOEGEKENDE NATIONALITEITSVERWERVINGEN HERZIEN De nationaliteitswet van 13 juni 1991 voorziet eveneens de mogelijkheid aan de hier geboren vreemdelingenkinderen om de nationaliteit te verwerven via een nationaliteitsverklaring. De wet voorziet zelfs een nationaliteitsverwerving voor vreemdelingen van de tweede generatie die hier niet geboren zijn. Aangezien het verwerven van de nationaliteit vandaag veel te gemakkelijk kan, is het Vlaams Blok voorstander om bovengenoemde mogelijkheden af te schaffen en de aldus bekomen nationaliteitsverwervingen te kunnen herzien. 27. STRENGE NATURALISATIEVOORWAARDEN INVOEREN Voor het Vlaams Blok is de nationaliteitsverkrijging een voorrecht dat men moet verdienen. Om de naturalisatie te kunnen aanvragen zouden de belanghebbenden minstens aan de volgende voorwaarden moeten voldoen: o Ten volle vijfentwintig jaar oud zijn o sinds ten minste 10 jaar zijn hoofdverblijfplaats in dit land hebben o de taal van zijn hoofdverblijfplaats beheersen o van goed gedrag en zeden zijn o succesvol een burgerschapsproef afleggen of bijzondere diensten hebben bewezen aan dit land of ze door zijn bekwaamheden of zijn talenten kunnen bewijzen. In vele landen (zoals Duitsland, Denemarken, Portugal, Zwitserland, de Verenigde Staten, Israël, ...) wordt het toekennen van de nationaliteit gekoppeld aan een vergelijkbare reeks voorwaarden. 28. INVOEREN VAN EEN BURGERSCHAPSPROEF VOOR HET VERWERVEN VAN DE NATIONALITEIT Het Vlaams Blok is van oordeel dat elke vreemdeling die de nationaliteit van ons land wil bekomen, moet slagen in een burgerschapsproef zoals die bijvoorbeeld in de Verenigde Staten in zwang is. De burgerschapsproef toetst onder andere de actieve kennis van onze taal, de kennis van de geschiedenis en cultuur van ons volk, alsook de vertrouwdheid met onze wetten en instellingen. In Amerika bestaat de burgerschapsproef reeds geruime tijd en bevat zij onder andere een minimumkennis van de geschiedenis en het regeringsbestel van Amerika. 29. HET ONDER VOORBEHOUD TOEKENNEN VAN DE NATIONALITEIT Genaturaliseerde vreemdelingen die gedurende de eerste vijf jaar na het bekomen van de nationaliteit een veroordeling tot een effectieve gevangenisstraf van meer dan drie maanden oplopen, verliezen de nationaliteit. Art. 23 van het wetboek van de Belgische nationaliteit bepaalt nu al dat de nationaliteit in geval van ernstige tekortkomingen aan de verplichtingen als burger, kan afgenomen worden. In Frankrijk bestaat de mogelijkheid om aan een genaturaliseerde vreemdeling de Franse nationaliteit te ontnemen, onder andere in geval van een gebrek aan loyauteit aan Frankrijk of een strafrechtelijke veroordeling met een ernstig karakter. Lijkt een rechtvaardige maatregel. 30. DE SINDS 1974 TOEGEKENDE NATURALISATIES EVALUEREN In 1974 werd een immigratiestop afgekondigd. In de praktijk kwam hier echter niet veel van terecht. Veel van de vreemdelingen die sindsdien toch nog binnenkwamen, hetzij via familiehereniging, hetzij langs illegale weg, lieten zich immers naturaliseren. Indien blijkt dat de genaturaliseerde vreemdeling onvoldoende geassimileerd is in onze volksgemeenschap, kan hij onderworpen worden aan een bindende taal- en burgerschapsproef. Indien de proef niet succesvol wordt afgelegd, moet de mogelijkheid bestaan om het naturalisatiedossier van de betrokkene te kunnen herzien. Het Vlaams Blok stelt vast dat de versoepelde naturalisatiewetgeving vooral een poging van de traditionele partijen was om de aanwezigheid van niet-Europese vreemdelingen in dit land definitief en onomkeerbaar te maken. Aangezien de naturalisatiewetgeving door de opeenvolgende versoepelingen herleid werd tot een puur administratieve handeling, kan onze gemeenschap niet gebonden zijn door de sinds 1974 verleende naturalisaties. 31. DE DUBBELE NATIONALITEIT ONMOGELIJK MAKEN Wie zich wil laten naturaliseren overeenkomstig de in punt 27 gestelde voorwaarden, moet bij de nationaliteitsverwerving verzaken aan zijn vorige nationaliteit. Het is volstrekt onaanvaardbaar dat sommige personen (bijvoorbeeld Marokkanen) beschikken over twee nationaliteiten. In de Duitse, Deense en Israëlische nationaliteitswetgevingen is zulke verzakingsplicht reeds opgenomen. De nodige bilaterale verdragen moeten gesloten worden met de landen waaruit de meeste naturalisatieaanvragers komen, wanneer hun eigen recht een verzaking niet toestaat. DE IMMIGRATIESTOP WATERDICHT MAKEN De sinds 1974 afgekondigde immigratiestop is verre van waterdicht. Via het systeem van familiehereniging en schijnhuwelijken, maar vooral ook via illegale weg, vestigden in totaal meer dan 500.000 nieuwe vreemdelingen zich sindsdien in ons land. Een nieuwe manier om alsnog dit land binnen te geraken, is een beroep doen op het statuut van politiek vluchteling. In de periode van 1988-1995 deden 111.364 vreemdelingen in dit land een asielaanvraag; 7.032 asielzoekers (of 6,3% van alle aanvragen) werden erkend als politieke vluchteling. Eenmaal de aanvraag tot het bekomen van dit statuut afgewezen werd, verdwijnt een groot deel van de kandidaat-politieke vluchtelingen zeer vlug in de illegaliteit. 32. HET SYSTEEM VAN FAMILIEHERENIGING AFSCHAFFEN EN DE NA 1974 AFGESLOTEN BILATERALE AKKOORDEN DIE DE FAMILIEHERENIGING AANMOEDIGEN OPHEFFEN De familiehereniging is een van de mogelijkheden om de sinds 1974 afgekondigde immigratiestop te omzeilen. Aangezien het verblijf van het merendeel van de niet-Europese vreemdelingen hier toch maar tijdelijk is, wordt de mogelijkheid tot familiehereniging afgeschaft. Het Vlaams Blok is uiteraard wel voorstander van gezinshereniging in de landen van herkomst. Alhoewel er in 1974 een algemene immigratiestop werd afgekondigd, werden er in 1976 nog verschillende bilaterale akkoorden goedgekeurd met Turkije en met een aantal Noord-Afrikaanse landen (Marokko, Tunesië en Algerije) die de familiehereniging mogelijk maakten en aanmoedigden. Artikel 8 van het EVRM voorziet voor iedereen in het recht op eerbiediging van zijn privé-leven, zijn gezinsleven, zijn huis en zijn briefwisseling. Het tweede lid van dit artikel laat inderdaad geen inmenging van enig openbaar gezag toe bij de uitoefening van dit recht, tenzij bij wet voorzien is dat dit nodig is voor het economisch welzijn en de openbare orde van het betreffende land. Het omzeilen van de immigratiestop van 1974 door het systeem van de gezinshereniging tast het economisch welzijn en de openbare orde ernstig aan. De afschaffing van dit systeem is dus in overeenstemming met artikel 8, tweede lid. Tussen 1990 en 1995 alleen al maakten 15.155 vreemdelingen gebruik van de gezinshereniging om zich hier te vestigen; 8.126 onder hen hadden de Marokkaanse nationaliteit. 33. SCHIJNHUWELIJKEN STRENG BESTRAFFEN Een verstrenging van de wetgeving ter beteugeling van de problematiek van de schijnhuwelijken is noodzakelijk om de immigratiestop waterdicht te maken. De bevoegdheden van de ambtenaar van de Burgerlijke Stand dienen uitgebreid te worden zodanig dat hij terzake een betere controle kan uitoefenen; tevens moeten de Belgische partners en de tussenpersonen, die dergelijke schijnhuwelijken regelen, strenger bestraft worden. 34. DE AKKOORDEN VAN SCHENGEN EN DUBLIN AFWIJZEN Door de akkoorden van Schengen en Dublin werden de binnengrenzen afgeschaft, de buitengrenzen van de Europese Unie blijken echter zo lek als een zeef. Ons land moet zo vlug mogelijk afstand nemen van de akkoorden van Schengen en Dublin. De bepalingen in verband met de immigratie en clandestiene immigratie zijn zo laks dat de overheid op geen enkele manier de immigratie van niet-Europese vreemdelingen afkomstig uit andere landen dan diegene behorende tot de Europese Unie zal kunnen tegenhouden of afremmen. Het akkoord van Schengen is een overeenkomst tussen verschillende Europese landen over de afschaffing van de controles aan de gemeenschappelijke grenzen. De overschrijding door personen van de Europese binnengrenzen is principieel totaal vrij, de controles dienen te gebeuren aan de buitengrenzen van Europa. Een degelijke controle van iedere betreder van het Belgisch grondgebied aan de binnengrenzen wordt hierdoor onmogelijk gemaakt. Het akkoord van Dublin voorziet voor een aantal Europese landen een gelijklopende asielprocedure. Indien een asielzoeker een asielaanvraag indient bij een Dublin-lidstaat, dan wordt aan de hand van een aantal criteria vastgesteld welke lidstaat verantwoordelijk is voor de behandeling van het verzoek. Deze lidstaat is dan verplicht het asielverzoek te behandelen in overeenstemming met zijn eigen recht, met uitsluiting van andere asielverzoeken in andere lidstaten. Tevens heeft de behandelende lidstaat, in geval van weigering van het asiel, de taak de vluchteling te verwijderen. Door dit akkoord neemt de overheid de verplichting op zich om elke asielaanvraag te behandelen, hetgeen vroeger niet het geval was. Bovendien zal dit leiden tot een aanpassing van de strengere wetgevingen aan de meer liberale nationale wetgevingen. 35. STRENGE GRENSCONTROLES INVOEREN Enkel via strenge grenscontroles kan de stroom illegalen en zogenaamde politieke vluchtelingen gestopt of toch minstens afgeremd worden. In plaats van de grensposten af te schaffen, moet er meer bewaking aan de grenzen van ons land voorzien worden. 36. INSCHRIJVEN VAN HET TERRITORIALITEITSPRINCIPE IN DE CONVENTIE VAN GENEVE De overheid moet het initiatief nemen opdat het territorialiteitsprincipe in de Conventie van Genève ingeschreven zou worden. Het statuut van politiek vluchteling kan dan enkel nog toegekend worden aan Europeanen. De politieke vluchtelingen uit andere werelddelen moeten hun toevlucht zoeken in de regio van het land dat ontvlucht wordt. Door het invoeren van het territorialiteitsprincipe zal de illegale immigratie sterk afnemen. In afwachting van de inschrijving van dit principe in de Conventie van Genève, stelt het Vlaams Blok een aantal overgangsmaatregelen voor, zoals het invoeren van een lijst van politiek onveilige landen en de oprichting van gesloten opvangcentra voor asielzoekers. Het Vlaams Blok werd hier reeds in bijgetreden door de EU-top van Edinburg (12.12.92) die stelt: "Ontheemden zouden moeten aangemoedigd worden in het dichtst bij hun woonplaatsen gelegen veilige gebied te blijven." Ook Mark Bossuyt, VN-Commissaris-Generaal voor vluchtelingen en staatlozen, is voorstander van dit territorialiteitsprincipe. "Het is immers veruit verkieslijker er voor te zorgen dat zoveel als mogelijk vluchtelingen opgevangen worden in een buurland van het land dat zij ontvluchten, eerder dan hen opvang te moeten verlenen in een ver land. Zowel om redenen van internationale solidariteit als in het belang van onze eigen landen, moet de opvang in buurlanden van het ontvluchte land worden aangemoedigd." Liberalisme, 1993, nr. 13. 37. INVOEREN VAN EEN LIJST VAN POLITIEK ONVEILIGE LANDEN Rekening houdend met het in punt 36 beschreven territorialiteitsprincipe dient het ministerie van Buitenlandse Zaken een herzienbare lijst op te stellen van landen waar de democratische rechten niet voldoende gewaarborgd zijn. Aanvragen voor het bekomen van politiek asiel uit landen die niet op deze lijst voorkomen, zijn automatisch niet ontvankelijk. De ontvankelijkheid zelf houdt uiteraard niet automatisch de toekenning van het statuut van politiek vluchteling in. Er moet op gewezen worden dat het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen in de praktijk een dergelijke officieuze lijst hanteert. Via het officieel invoeren van deze landenlijst kan een halt toegeroepen worden aan de massale toevloed van asielzoekers, voornamelijk uit Oost-Europa. 38. VREEMDE STUDENTEN MOETEN NA HET BEËINDIGEN VAN HUN STUDIES TERUGKEREN NAAR HUN LAND VAN HERKOMST Aan vreemde studenten zouden alleen nog studiebeurzen mogen worden toegekend indien zij een verklaring ondertekenen waarin bepaald is dat zij na het beëindigen van hun studies terugkeren naar hun land van herkomst. Vreemde studenten mogen slechts vier zittijden per studiejaar benutten in dezelfde studierichting en dienen na twee op elkaar falende studierichtingen hun studies te beëindigen. Na uitputting van bovenvermelde rechten dienen zij terug te keren naar hun land van herkomst. Bovendien kunnen de studiejaren, gedurende dewelke de vreemdelingen hier als student verblijven, op geen enkele wijze meetellen voor een termijn ter verkrijging van de Belgische nationaliteit. Vreemdelingen die hier studies genoten, hebben de plicht hun verworven kennis ten dienste te stellen van hun eigen volk, in hun eigen land. 39. GESLOTEN OPVANGCENTRA VOOR ASIELZOEKERS OPRICHTEN Asielzoekers moeten geplaatst worden in gesloten opvangcentra. Vrij verkeer in ons land wordt pas toegestaan na het eventueel toekennen van het statuut van politiek vluchteling. Momenteel bestaan op verschillende plaatsen in dit land reeds gesloten opvangcentra voor gearresteerde illegalen die wachten op uitwijzing en voor uitgeprocedeerde asielzoekers. Tevens worden asielzoekers die het land binnenkomen via de luchthaven van Zaventem, opgevangen in een gesloten opvangcentrum. UITWIJZEN VAN CRIMINELEN EN ILLEGALEN Nog vooraleer de eigenlijke begeleide terugkeer van de niet-Europese vreemdelingen naar hun landen van herkomst kan georganiseerd worden, moet er werk gemaakt worden van een aantal maatregelen die komaf maken met de illegalenplaag en de stijgende vreemdelingencriminaliteit. Volgens de voormalige minister van Justitie, Melchior Wathelet, zouden er vijf jaar geleden meer dan 100.000 illegalen in ons land verbleven hebben. Het 'Steunpunt Begeleiders Uitgeprocedeerden' schat het aantal op 150.000 ('De Morgen', 9.5.95). Bijna 40% van de gevangenisbevolking bestaat uit vreemdelingen, terwijl ze 'slechts' 9% van de bevolking uitmaken. Alleen een doortastende aanpak kan het probleem van de vreemdelingencriminaliteit en de toevloed van illegalen oplossen. 40. ILLEGALEN DAADWERKELIJK UITWIJZEN EN REPATRIËREN Opgepakte illegalen moeten ook daadwerkelijk uitgewezen en gerepatrieerd worden naar hun landen van herkomst. Landen die hun illegale landgenoten de toegang tot het land weigeren, moeten streng bestraft worden. Mogelijke sancties zijn het opzeggen van bilaterale verdragen en ontwikkelingshulp. In de periode van 1992-1995 werden slechts 7.007 illegalen gerepatrieerd. 41. OPRICHTEN VAN EEN VREEMDELINGENPOLITIE Momenteel worden politie en rijkswacht, naast hun vele andere taken, belast met het opsporen van illegalen. Gezien de omvang van het probleem (ongeveer 150.000 illegalen op het grondgebied van dit land), is het noodzakelijk om een bijzondere politiedienst op te richten die zich bezighoudt met het opsporen van illegalen, het houden van toezicht op de tewerkstelling van clandestienen, het oprollen van netwerken, ... 42. HERVORMEN VAN DE UITWIJZINGSPROCEDURE VOOR GEWEIGERDE KANDIDAAT-POLITIEKE VLUCHTELINGEN Het gebeurt slechts zelden dat geweigerde kandidaat-politieke vluchtelingen ook effectief uitgewezen worden. Meestal verdwijnen deze asielzoekers in de illegaliteit. De uitwijzingsprocedure dient zodanig hervormd te worden dat asielzoekers die het statuut van politiek vluchteling niet krijgen, ook daadwerkelijk terugkeren naar hun landen van herkomst. 43. OPRICHTEN GESLOTEN OPVANGCENTRA BUITEN BEBOUWDE ZONES Om de opvang van clandestiene vreemdelingen te vergemakkelijken, moet verdergegaan worden met de oprichting van gesloten opvangcentra. Deze centra moeten gelegen zijn in gebieden waar ze geen overlast voor de bevolking veroorzaken. 44. AFSCHAFFEN NIET-VERWIJDERINGSPRINCIPE Ingevolge een akkoord van juli 1994 tussen toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Tobback en Vlaams minister van Onderwijs Van den Bossche, krijgen illegale vreemdelingenkinderen voortaan toegang tot het onderwijs in Vlaanderen. Alhoewel minister Tobback weerlegt dat het hier gaat om een feitelijke legalisering van illegalen en dat het niet gaat om een algemene regularisatie, verklaarde hij toch individuele regularisaties niet uit te sluiten. Deze individuele regularisaties betekenen in de praktijk echter automatisch de niet-uitzetting van de illegale ouders. Zulke individuele regularisaties houden met andere woorden in dat het illegale verblijf van zowel ouders als kinderen via een individuele beoordeling wordt geregulariseerd in een wettig verblijf. Het niet-verwijderingsprincipe moet afgeschaft worden, zodanig dat ook deze kinderen samen met hun ouders kunnen terugkeren naar hun land van herkomst. 45. VERHOGEN REPATRIERINGSBUDGET Het repatriëringbudget bedroeg in 1995 slechts 158 miljoen. Voorgesteld wordt om het budget zodanig te verhogen dat de repatriëring van illegalen op een efficiënte en georganiseerde manier kan geschieden. Tevens kunnen de kosten voor de repatriëring aanzienlijk verminderd worden door de terugkeer te laten plaatsvinden met toestellen van de luchtmacht. Zo beschikt de luchtmacht over C-130 Hercules-toestellen die reeds in het verleden succesvol werden aangewend bij de evacuatie van landgenoten uit Zaïre en Rwanda. 46. ILLEGALE VREEMDELINGEN DIE WEIGEREN HUN IDENTITEIT BEKEND TE MAKEN, BESTRAFFEN Een klassieke truc om als illegale vreemdeling de uitwijzing te vermijden, bestaat erin te weigeren je identiteit bekend te maken. Daarom is het noodzakelijk om vreemdelingen die weigeren hun identiteit bekend te maken, te bestraffen, net zoals nu reeds het geval is wanneer men een valse identiteit voorwendt. 47. BESTRAFFEN VAN HET HELPEN ONDERDUIKEN VAN ILLEGALEN EN UITGEPROCEDEERDEN Bepaalde verenigingen leggen zich toe op de opvang en begeleiding van illegalen en uitgeprocedeerden. Sommige van deze verenigingen ontvangen zelfs subsidies van de overheid, voor wat uiteindelijk neerkomt op het helpen overtreden van de wet. Het Vlaams Blok eist dat het helpen onderduiken van illegalen en uitgeprocedeerden streng bestraft wordt. 48. UITWIJZING VAN CRIMINELE VREEMDELINGEN Wie als vreemdeling een veroordeling voor een misdrijf, waarop tenminste 6 maanden gevangenisstraf staat, oploopt, moet onmiddellijk uitgewezen worden. Hij wordt ook definitief de toegang tot het grondgebied van ons land ontzegd. Ook vreemdelingen die in het buitenland wegens criminele feiten veroordeeld werden, moet de toegang tot ons land ontzegd worden. 2.860 (39%) van de 7.310 gedetineerden die in 1995 hun straf in Belgische gevangenissen uitzaten, waren vreemdelingen. Meer dan één zevende van de totale gevangenispopulatie (1.008) bestond in 1995 uit Marokkanen. DE TERUGKEER BESPOEDIGEN De terugkeer dient bespoedigd te worden via de oprichting van een eigen sociaal zekerheidssysteem voor niet-Europese vreemdelingen. Een belangrijk deel van de sociale zekerheidsbijdragen van de vreemdelingen zal dienen om het terugkeerfonds te financieren. Het terugkeerfonds zal instaan voor de financiering van huisvestings-, tewerkstellings- en andere reïntegratieprojecten in het land van herkomst. Vanuit het terugkeerfonds zullen tevens de terugkeerpremies betaald worden. 49. DE SOCIALE ZEKERHEID SPLITSEN Een splitsing van het systeem in een sociale zekerheid voor Europese gerechtigden en een sociale zekerheid voor niet-Europese gerechtigden, zal de reïntegratie van de niet-Europese vreemdelingen in hun landen van herkomst bespoedigen. Een autonome financiering betekent eveneens dat onze bevolking niet langer zal moeten opdraaien voor het onderhoud, via de sociale zekerheid, van een al te grote groep niet-actieve vreemdelingen. Deze splitsing van de sociale zekerheid zal uiteraard gerealiseerd moeten worden via een nieuwe wet en aanpassing of afschaffing van wetten die de toepassing van dit principe in de weg staan. 50. OPRICHTEN VAN EEN "TERUGKEERFONDS" De vreemdelingen die gedurende jaren hebben bijgedragen aan het sociaal zekerheidssysteem van dit land, hebben recht op wat zij hier verdiend hebben. Een deel van de sociale-zekerheidsbijdragen van de vreemde werknemers en hun werkgevers zal gebruikt worden om een terugkeerfonds te financieren. Vreemdelingen kunnen volwaardig een beroep doen op bepaalde onderdelen van de sociale zekerheid (pensioen, ziekte en invaliditeit). Van werkloosheidssteun en kinderbijslag kunnen zij slechts in beperkte mate genieten. 51. TERUGKEERPREMIE UITREIKEN De terugkeer kan, naast de voorstellen vervat in hoofdstuk I, worden aangemoedigd door het uitkeren van een premie. De middelen voor het uitbetalen van de terugkeerpremie dienen geput te worden uit het terugkeerfonds. Het juiste bedrag van de premie zal afhangen van een aantal criteria: duur van tewerkstelling, aantal kinderen en familieleden die mee terugkeren, grootte van het gestorte bedrag aan sociale zekerheidsbijdragen in het terugkeerfonds. 52. INVOEREN VAN EEN BELASTING OP DE TEWERKSTELLING VAN NIET-EUROPESE VREEMDELINGEN Eén van de middelen om de terugkeer aan te moedigen, is het heffen van een belasting op de tewerkstelling van niet-Europese vreemdelingen. Deze belasting is een eerlijke en verantwoorde belasting die betaald dient te worden door de werkgevers die niet-Europese vreemdelingen tewerkstellen ten nadele van Vlaamse werkzoekenden. De belasting moet onder andere de kosten helpen dekken van de werkloosheidsvergoedingen van Vlaamse werkzoekenden en hun eventuele herscholing. In plaats van de werkgevers te belonen voor het tewerkstellen van vreemdelingen, dient een nieuwe wet en de aanpassing of afschaffing van wetten die de toepassing van dit principe in de weg staan, er voor te zorgen dat werkgevers die vreemdelingen tewerkstellen fiscaal nadeel ondervinden. Via deze belasting worden deze werkgevers verplicht een inspanning te leveren om de hoge kost van de meer dan 500.000 volledig uitkeringsgerechtigde werklozen in dit land mee te helpen dragen en worden zij aangemoedigd om werklozen van ons eigen volk aan te nemen in plaats van vreemdelingen. Deze belasting is ook van toepassing op bedrijven die met onderaannemers werken die vreemdelingen tewerkstellen. EEN ONTMOEDIGINGSPOLITIEK VOEREN De terugkeer kan pas georganiseerd worden wanneer hij gekoppeld wordt aan een ontmoedigingspolitiek. Alle nodige wetswijzigingen dienen doorgevoerd te worden om volgende maatregelen mogelijk te maken: 53. EEN ALGEMENE ARBEIDSKAART, BEPERKT TOT EEN BEDRIJFSTAK, INVOEREN Het systeem van verschillende arbeidskaarten vervangen door een algemene arbeidskaart voor één bedrijfstak en die slechts twee jaar geldig is. Om de twee jaar moet deze arbeidskaart hernieuwd worden. 54. KINDERBIJSLAG VOOR NIET-EUROPEANEN VERMINDEREN Niet-Europese vreemdelingen zullen slechts van een kinderbijslagvergoeding genieten voor de eerste drie kinderen. In 1993 werd in totaal 113 miljard 644 miljoen frank aan kindergeld uitgekeerd. 18 miljard 355 miljoen frank (of 16,2% van het totale bedrag) werd aan vreemdelingen uitbetaald, alhoewel de vreemdelingen toen 'slechts' 9,1% van de totale bevolking in België uitmaakten. Als men in 1993 de rechtgevende kinderen van Turkse, Marokkaanse, Algerijnse en Tunesische herkomst samentelt, dan bekomt men 124.964 kinderen of bijna de helft van alle vreemde rechtgevende kinderen. 55. VERPLICHTE TERUGKEER NA VIJF MAANDEN WERKLOOSHEID Het spreekt voor zich dat de terugkeerpolitiek in eerste instantie zal gericht zijn op de werkloze vreemdelingen. Niet-Europese vreemdelingen keren verplicht terug naar hun land van herkomst na vijf maanden werkloosheid. Artikel 9 van de Europese Conventie over het Wettelijke Statuut van de Gastarbeiders van 24 november 1977 voorziet de mogelijkheid om vreemdelingen die langer dan vijf maanden werkloos zijn, terug te zenden naar hun land van herkomst. Conform dit artikel pleit het Vlaams Blok voor de verplichte terugkeer van de gastarbeider na vijf maanden werkloosheid. 56. AFSCHAFFEN VAN KINDERBIJSLAG VOOR KINDEREN OPGEVOED IN HET BUITENLAND Hier verblijvende vreemdelingen krijgen voor hun kinderen opgevoed in het buitenland ook kinderbijslag. De kinderbijslag voor kinderen opgevoed in het buitenland, wordt afgeschaft. In 1993 ging voor 758.638.485 frank aan kindergeld naar vreemdelingen van binnen de Europese Unie, en voor 62.595.454 frank naar kinderen van buiten de Europese Unie (cijfers RKW). 57. WERKLOOSHEIDSVERGOEDINGEN VOOR NIET-EUROPEANEN VERMINDEREN Niet-Europese vreemdelingen zullen slechts in geringe mate (minimumvergoeding) en beperkt in de tijd (maximum vijf maanden) over een werkloosheidsuitkering kunnen beschikken. 58. INTERSECTORIELE IMMOBILITEIT INVOEREN Niet-Europese vreemdelingen die werkloos worden, zijn verplicht om werk te zoeken binnen dezelfde beroepssector. Het zijn de vakbonden die deze eis in de jaren '60 hebben gesteld, omdat zij een overspoeling van de arbeidsmarkt door vreemde arbeidskrachten vreesden. 59. BEPERKEN VAN HET EIGENDOMSRECHT VAN NIET-EUROPESE VREEMDELINGEN Fysieke personen zullen in ons land slechts een eigendom kunnen verwerven na een verblijf van vijf jaar in ons land. Wanneer zij een eigendom voortverkopen, zullen zij dit eigendom moeten verkopen aan personen van onze nationaliteit. Met deze maatregel wil het Vlaams Blok het verwerven van particuliere onroerende eigendommen door vreemdelingen afremmen en gettovorming tegengaan. In Denemarken bestaat een gelijkaardige beperking op het eigendomsrecht van vreemdelingen. Krachtens de 'Law of Acquisition of Real Estate Property' kunnen niet-Europese vreemdelingen die geen vijf jaar verbleven hebben op Deens grondgebied, geen onroerende goederen verwerven in Denemarken. Om eventueel toch een onroerend goed te verwerven, moet aan de minister van Justitie een speciale toelating gevraagd worden. Ook in Zwitserland bestaan soortgelijke eigendomsbeperkingen voor vreemdelingen. Zo kunnen vreemdelingen alleen eigendommen verwerven waarvan uitdrukkelijk bepaald is dat deze ook aangekocht kunnen worden door niet-Zwitsers. Bovendien zijn vreemdelingen die hun eigendom doorverkopen in principe verplicht dit te doen aan Zwitsers. DE TERUGKEER ORGANISEREN De terugkeer dient te gebeuren op een georganiseerde, begeleide en humane manier. Het Vlaams Blok voorziet in totaal drie verschillende fases: o de onmiddellijke terugkeer van illegalen, criminelen en werklozen; o de terugkeer van de eerste generatie vreemdelingen; o de terugkeer van de tweede en derde generaties vreemdelingen. 60. DE ONTWIKKELINGSHULP REORGANISEREN Via de reorganisatie van onze ontwikkelingshulp aan de Derde Wereld, bespoedigen we de terugkeer en reïntegratie van de niet-Europese vreemdelingen naar en in hun landen van herkomst, en kunnen we de economie en structurele uitbouw van deze landen mee helpen verzekeren. De hier verblijvende niet-Europese vreemdelingen, die voor het overgrote deel afkomstig zijn uit ontwikkelings- en derde-wereldlanden, hebben in hun landen van herkomst een unieke taak. Zij kunnen er met de vaardigheden die ze hier verworven hebben, hun landgenoten helpen ontsnappen aan de uitzichtloze situatie van onderontwikkeling en armoede. 61. INVESTEREN IN TEWERKSTELLING De georganiseerde terugkeer van de niet-Europese vreemdelingen naar hun landen van herkomst verloopt vlotter indien hij gekoppeld wordt aan concrete ontwikkelingsprojecten. Niet-Europese vreemdelingen moeten gestimuleerd worden om in hun vaderland een eigen bedrijf(je) op te zetten of er werk te zoeken. Wanneer een vreemdeling wil investeren in een eigen bedrijf, worden via het budget voorzien voor ontwikkelingshulp subsidies ter ondersteuning van deze nieuwe firma's ter beschikking gesteld. Tevens moet geïnvesteerd worden in een aantal goed gekozen industriële projecten die mee kunnen instaan voor de tewerkstelling van de terugkerende vreemdelingen. 62. INVESTEREN IN HUISVESTING In de landen van herkomst van de niet-Europese vreemdelingen is een schrijnend gebrek aan huisvesting. Via de fondsen van ontwikkelingshulp moet eveneens geïnvesteerd worden in huisvesting voor de terugkerende vreemdelingen. 63. ONDERWIJS AANPASSEN AAN NODEN VAN LANDEN VAN HERKOMST In punt 19 wordt gepleit voor de oprichting van een apart onderwijsnet voor niet-Europese vreemdelingen. De lessenpakketten die in dit apart onderwijsnet aangeboden worden aan de leerlingen, moeten aangepast worden aan de noden van het land van herkomst. 64. ECONOMISCHE SAMENWERKING TUSSEN EUROPA, TURKIJE EN NOORD-AFRIKA VERBETEREN Noord-Afrika en Turkije zijn geografische buren van Europa. Europa, Turkije en Noord-Afrika hebben steeds handelsbetrekkingen met elkaar onderhouden. De terugkeer van de niet-Europese, overwegend Maghrebijnse en Turkse vreemdelingen, moet gebaseerd worden op een positieve samenwerking tussen de gastlanden van de vreemdelingen en de landen van herkomst. Deze samenwerking moet vooral gericht zijn op het scheppen van nieuwe arbeidsplaatsen in de landen van herkomst van de gastarbeiders. 65. STEDELIJKE EN GEMEENTELIJKE SAMENWERKING Het is niet alleen noodzakelijk een heroriëntatie van het Belgische en Vlaamse buitenlands beleid te bepleiten. Ook de steden en gemeenten kunnen desbetreffend een belangrijke rol spelen. Dikwijls zijn de meeste vreemdelingen in een bepaalde stad uit een welbepaalde streek afkomstig. Het Vlaams Blok moedigt contacten tussen onze steden en die streken aan. Ook op dit niveau kan het terugkeerbeleid immers voorbereid en uitgevoerd worden. 66. INVENTARISERING VAN BEDRIJVEN EN FIRMA'S DIE WILLEN INVESTEREN IN TURKIJE EN NOORD-AFRIKA Er moet zo gauw mogelijk gestart worden met de inventarisering van bedrijven en firma's die bereid zijn en belangstelling hebben om aan de economische samenwerking tussen Europa, Turkije en Noord-Afrika deel te nemen. Opnieuw via de fondsen voor ontwikkelingshulp moet geïnvesteerd worden in economische projecten die tot stand komen in samenwerking tussen Europese en Noord-Afrikaanse of Turkse bedrijven. 67. BILATERALE AKKOORDEN AFSLUITEN MET DE LANDEN VAN HERKOMST De terugkeer zal slechts kunnen geschieden na het opstellen en ondertekenen van een aantal bilaterale akkoorden tussen ons land en de landen van herkomst. Deze akkoorden zullen alle voorgaande akkoorden ongedaan moeten maken en een concrete regeling moeten inhouden in verband met de terugkeer. 68. ONMIDDELLIJKE TERUGKEER VAN ILLEGALEN, CRIMINELEN EN WERKLOZEN In eerste instantie moet werk gemaakt worden van de onmiddellijke terugkeer van alle illegale, criminele en werkloze vreemdelingen. Dit betekent de onmiddellijke terugkeer van ongeveer 190.000 vreemdelingen (150.000 illegalen, 10.000 werkloze niet-Europese gezinshoofden die samen met hun familieleden ongeveer 40.000 personen vertegenwoordigen, en enkele duizenden criminelen) naar hun landen van herkomst. 69. DE TERUGKEER VAN DE EERSTE GENERATIE VREEMDELINGEN Via de uitkeringen die de eerste generatie vreemdelingen uit het terugkeerfonds zullen krijgen, zullen op relatief korte termijn heel wat vreemdelingen terugkeren naar hun landen van herkomst. Het juiste bedrag van de premie zal afhangen van een aantal criteria: duur van de tewerkstelling in België, aantal kinderen die mee terugkeren, grootte van het gestorte bedrag aan sociale zekerheidsbijdragen in het terugkeerfonds. De uitbetaling van de premie zal pas gebeuren nadat de vreemdeling samen met zijn familieleden naar zijn vaderland is teruggekeerd. Wel al de mogelijkheid geboden worden over een voorschot te kunnen beschikken om de reiskosten te kunnen betalen. 70. DE TERUGKEER VAN DE TWEEDE EN DERDE GENERATIES VREEMDELINGEN Voor diegenen die niet bereid zijn zich te assimileren, wordt een onderwijs voorzien dat hen voorbereidt op de reïntegratie in het land van herkomst van hun ouders. De landen van herkomst van deze jonge vreemdelingen kunnen niets aanvangen met jonge analfabeten. Door deze jongeren hier school te laten lopen en hen een specifieke opleiding te geven die hen voorbereidt op de terugkeer en de reïntegratie in hun landen van herkomst, bewijst men deze landen een grote dienst en kadert deze opleiding in de ontwikkelingshulp die we aan deze landen willen geven.
__________________
[size=1] ![]() [/size] |
||
![]() |
![]() |
#9 |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 7 september 2002
Locatie: Waregem
Berichten: 178.701
|
![]() Dit alles werd door een ander forumlid alsook mezelf reeds becommentarieerd. Het meeste wat erin staat, beweert het Vlaams Blok niet.
|
![]() |
![]() |
#10 |
Secretaris-Generaal VN
|
![]() Jan, met alle respect, maar wie heeft dat dan opgesteld?
Als het Vlaams Blok dat alles niet beweert, wie dan wel?
__________________
http://kim-roovers.skynetblogs.be/ |
![]() |
![]() |
#11 | |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 7 september 2002
Locatie: Waregem
Berichten: 178.701
|
![]() Citaat:
|
|
![]() |
![]() |
#12 |
Banneling
Geregistreerd: 23 juni 2002
Berichten: 8.266
|
![]() Waardeloze extreem-linkse zever vanwege die Oriana.
|
![]() |
![]() |
#13 | |
Burgemeester
Geregistreerd: 8 mei 2004
Locatie: Antwerpen
Berichten: 538
|
![]() Citaat:
__________________
Bertrand Russel: "The trouble with the world is that the stupid are cocksure and the intelligent are full of doubt" |
|
![]() |
![]() |
#14 | |
Minister-President
|
![]() Citaat:
![]() Extreem links ? Zij bestempelen zichzelf nochthans als extreem rechts van Oriana ? sorry, ik heb alleen maar gecopied en gepaste, heb er zelf geen woord aan toegevoegd ![]() nice try!
__________________
[size=1] ![]() [/size] |
|
![]() |
![]() |
#15 | |
Minister-President
|
![]() Citaat:
Waarschijnlijk keurt u apartheid dan goed Het ganse 70p plan komt erop neer dat alles en iedereen 'vreemd' tweederangsburgers zijn met niet gelijke rechten zoals wij, dit doet mij denken aan Zuid-Afrikaanse toestanden (apartheid) en ook aan 'coloured' houding van de Amerikanen waar Martin Luther King zo tegen gestreden heeft (en voor vermoord is) Ik ben absoluut tegen positieve discriminatie, ik ben tegen ALLE vormen van discrimatie, en dus voor GELIJKE rechten. Dat vind je NIET in het 70 punten plan, dat hele plan is gebaseerd op onderdrukking en ongelijke behandeling. Welk sociaal, weldenkend mens kan het daar nu mee eens zijn, vraag ik mij dan af.
__________________
[size=1] ![]() [/size] |
|
![]() |
![]() |
#16 | ||
Parlementsvoorzitter
Geregistreerd: 30 maart 2004
Berichten: 2.468
|
![]() Citaat:
__________________
Daar is een Belgische koning Veel Belgische vertoning Een Belgische vlag, een Belgisch lied Maar Belgen, neen Belgen zijn er niet |
||
![]() |
![]() |
#17 | ||
Minister-President
|
![]() Citaat:
2* Het is klinkklare onzin dat er een vreemdelingenlobby is in België. Het geld dat naar de vreemdelingenorganisaties vloeit is een nuttige besteding als het echt de integratie in de goede richting helpt. Alhoewel ik eerder voorstander ben van gemengde organisaties waarin zowel autochtonen als allochtonen fungeren. Op die manier leren de vreemdelingen en de oorspronkelijke bevolking met mekaar op te schieten, elkaar te kennen en via die weg ook elkaar te respecteren. 3* Dit zou wel eens een goede maatregel kunnen zijn als er aandacht wordt besteed aan de juiste punten. Dus niet de manier om vreemdelingen hier weg te krijgen – want dat is wat het Blok uiteindelijk wil – maar hoe men maatschappelijke problemen inzake integratie e.d. oplost. Daarin zouden alle kanten hun zeg moeten krijgen. 4* Dit is weer eens een onderdeel van de politiek om de vreemdelingen terug naar hun land te sturen. Het lijkt wel of het Blok door haar twee eisen voor Vlaamse onafhankelijkheid en terugkeer van vreemdelingen streeft naar een mono-etnische blanke staat. Nogmaals: terugkeer van vreemdelingen is geen oplossing. Er moet werk gemaakt worden van de integratie. Dan is het bestaan van zo een staatssecretariaat niet meer nodig. 5* Dit is een ondemocratische manier om vreemdelingen zwart te proberen maken bij de autochtone bevolking. Het Vlaams Blok weet maar al te goed dat vreemdelingen een zwakke groep is die het voorlopig (!) moeilijk heeft in onze maatschappij. Daaraan moet gewerkt worden. Indien zo een studie voor vreemdelingen gemaakt wordt, waarom wordt ze dan niet gemaakt voor alle samenstellende delen van de bevolking? En wat bedoelt men met ‘hoeveel de aanwezigheid kost’? Wat wordt daarin verrekend? Op welke factoren wordt de aandacht nadruk gelegd? Hoe zou zo een studie gemaakt moeten worden? In dat opzicht blijft dit punt wel erg vaag. 6* Door op die manier te gaan redeneren doet men niks anders dan een bepaalde bevolkingsgroep zwart te maken. Wat er wel zou moeten gebeuren is een verantwoord onderzoek die alle mogelijke achterliggende factoren onder de loep neemt. Pas dan kan men tot inzicht komen van de fouten die gemaakt zijn in het beleid op het gebied van integratie en bijsturen. Een voorbeeld van zo een studie is het rapport Van San. Daar is echter veel commentaar op geweest dat de studie niet helemaal correct is verlopen 7* Na al de voorgaande stappen die het Vlaams blok opnoemt, met de opzettelijke bedoeling de autochtone bevolking op te zetten tegen de allochtonen zou het niet verwonderlijk zijn dat vele Belgen negatieve kritiek zouden hebben op de vreemdelingen in ons land. Opzettelijke stigmatisering en – het Vlaams Blok kennende – waarschijnlijk ook disinformatie, om het uiteindelijke doel te bereiken. Namelijk de autochtone bevolking achter zich krijgen bij hun poging allochtonen te isoleren op alle vlakken en uiteindelijke terugkeer naar het moederland. De eigenheid van ons volk beschermen: Het spreekt voor zich dat een land niet oneindig veel immigranten kan blijven opvangen. Een multiculturele maatschappij betekent niet per se een verlies van identiteit en cultuur van de oorspronkelijke bevolking. Als integratie correct wordt gevoerd kan dat zelfs een verrijking betekenen. ‘Vreemdelingen’ moeten niet als vreemd bekeken worden maar eerder betrokken worden in alle activiteiten van de samenleving zodat zij ook een kans krijgen tot het als het ware ‘wennen’ aan de samenleving waarin zij terechtgekomen zijn. Migranten hebben zich hier niet gevestigd met voorbedachten rade om de maatschappij te ontwortelen, maar kwamen naar België op zoek naar een betere toekomst. 8* Een integratiebeleid kan de juiste manier wezen indien ze ook correct wordt toegepast. Integratie waarin enkel de migrantenbevolking aan bod komt is naar mijn mening niet correct. Autochtonen en allochtonen zouden zoveel mogelijk met elkaar in contact moeten komen. Het is bijvoorbeeld fout om islamitische scholen op te richten, want dan krijg je een nog grotere kloof tussen de migranten en de autochtonen. De groepen groeien onvermijdelijk uit elkaar omdat je ze een aparte leefwereld geeft. Hetzelfde geldt voor huisvesting. De klacht weerklinkt vanuit migrantenorganisaties dat ze ook het probleem van de ‘gettovorming’ willen aanpakken. Gettovorming is nu eenmaal een groot woord, maar er kan niet ontkend worden dat er in bepaalde steden grote concentraties vreemdelingen dicht bij mekaar leven, zonder de aanwezigheid van autochtonen. Daardoor komen de migranten enkel in contact met elkaar en missen ze het contact met de autochtone bevolking, ze ontwikkelen als het ware een eigen leefwereld waardoor natuurlijk het huidige integratiebeleid faalt. Ook het idee dat islamitische politieke partijen een signaal van integratie zijn is geen correct standpunt. Eerst en vooral betwijfel ik dat daar veel op gestemd zou worden. Een goed alternatief hiervoor is de traditionele politieke partijen ‘infiltreren’ en van daaruit maatschappelijke problemen trachten op te lossen. Zoals sommige politici van allochtone afkomst die nu bij Agalev zijn. Kortom: integratie kan enkel slagen als zowel de autochtone als de allochtone bevolking erdoor dichter bij elkaar worden gebracht. Daardoor gaat men elkaar beter begrijpen en zullen de interne spanningen verminderen. En daarmee verdwijnt ook de behoefte tot assimilatie, die het Vlaams Blok als enig oplossing voorstelt. Meerdere culturen kunnen wel degelijk naast elkaar bestaan als beide partijen elkaar beter begrijpen en daarmee ook respecteren. 9*Van vreemdelingenstemrecht ben ik eerlijk gezegd niet echte en voorstander. Misschien zou gemeentelijk stemrecht, zoals dat door het Verdrag van Maastricht opengesteld is voor EU-burgers, ook toegankelijk moeten worden gemaakt voor vreemdelingen. Aan de andere kant hebben de EU-burgers dan ook het statuut van EU-burgerschap en is gemeentelijk stemrecht dus in feite een recht die hen verleend wordt. Een betere oplossing voor al die heisa is naturalisatie. Belg worden is zo goed als geen moeite met de huidige wetgeving. De snel-Belg-wet heeft dat zelfs nog meer vergemakkelijkt. Op die manier geniet men de voordelen van twee nationaliteiten. Want volgens de Marokkaanse en Turkse wetgeving althans, blijft iemand en zijn/haar kinderen staatsburger van het land in kwestie, zelfs indien men veranderd van nationaliteit. Het levert dus eerder voordelen op dan nadelen. Bovendien is het de moeite niet om vreemdelingenstemrecht in te voeren, wetende dat de derde generatie migranten automatisch Belg zijn. Naturalisatie lijkt de beste oplossing. Uiteraard moeten daar dan geen té strenge voorwaarden aan gekoppeld worden. Kennis van de taal is natuurlijk wel essentieel, maar bijvoorbeeld een burgerschapstest over kennis van cultuur en geschiedenis, waar vele Vlamingen trouwens op zouden ‘buizen’, lijkt mij net een brug te ver. 10* Vreemdelingen die hier permanent verblijven hebben toch het recht va zich te laten horen? Als een vreemdeling in België werkt, is het dan niet evident dat die zich mag verenigen met een vakbond? Als vreemdelingen actief zijn op de arbeidsmarkt dan moeten ze dezelfde rechten krijgen als een Belg? Dan moeten ze toch wel op z’n minst een beetje inspraak krijgen. Uiteindelijk vertegenwoordigen ze een deel van de actieve bevolking en ook met hun behoeften moet rekening worden gehouden. Een andere manier om die maatregel te omzeilen is naturalisatie. Wat betreft het recht van een land om beperkingen op te leggen aan vreemdelingen volgens het Europees Verdragvoor de rechten van de Mens: het staat vast dat het mogelijk is om dat te doen. De vraag is echter: is het ook verantwoord? 11* Dit is weer een zoveelste uitgekiende poging om vreemdelingen te weren uit iedere sector van de maatschappij. Ook hier is het gewoon handig de nationaliteit aan te nemen. Vreemdelingen moeten trouwens deel uitmaken van het openbaar leven: sport, cultuur,… Waarom zouden zij dan niet vertegenwoordigd mogen worden? 12*Als zo een controle verplicht wordt voor vreemdelingenorganisaties, dan moeten ook andere organisaties aan zo een controle onderworpen worden. Bovendien zijn er bitter weinig organisaties die zich bezighouden met terrorisme in België, en die tegelijk gefinancierd worden door de overheid. Neem nu de AEL: dat is een extreem rechtse partij identiek aan het Vlaams Blok, maar dan wel van de andere kant uit. Abou Jahjah verwerpt zelfs de integratie. Wat ik persoonlijk niet goedkeur. Maar de AEL is strikt gezien, net zoals het Vlaams Blok, geen terroristische organisatie. Vreemdelingen zijn geen bedreiging voor de staatsveiligheid. Als er op een paar jaar tijd misschien 1 of twee Arabische terroristen worden opgepakt wil dat niet zeggen dat er migranten terroristen zijn. Je kan die vergelijking doortrekken: niet omdat Dutroux een Belg is, dat alle Belgen pedofiel zijn. I.v.m EVRM: zelfde opmerking als punt 10: is het wel verantwoord? 13* Men moet een onderscheid maken tussen organisaties die wel degelijk geweld prediken en organisaties die daar niks mee te maken. Want wat in de titel van dit punt staat verschilt van wat er staat in de uitleg. Het moet mogelijk zijn om wantoestanden die aan de gang zijn in andere landen, aan te klagen. Maar openlijk verkondigen van geweld of bijvoorbeeld rekruteringspraktijken moeten verboden worden. Het is natuurlijk ook evident dat terroristische organisaties België niet als draaischijf mogen gebruiken voor de ontplooiing van hun activiteiten. 14* Ook hier hanteert het Vlaams Blok haar koloniale manier van denken. Waar halen ze het in godsnaam vandaan dat de islam onverdraagzaam is? In de koran, evenals de bijbel of de thora staan prachtige dingen. Allen spijtig dat die door mensen verkeerd worden geïnterpreteerd en aangewend. Onverdraagzaam is de islam evenmin. Het zijn vele aanhangers die de godsdienst niet toepassen zoals het hoort. Alle religieus vervolgden in de voorbije eeuwen vluchtten naar maar 1 richting: het Arabische rijk. Dat was hun enige toevlucht waar ze met rust gelaten werden en vrij hun godsdienst konden beleven. Nergens in de islam staat dat men een niet-moslim niet mag respecteren. Als de mandatarissen van het Blok eindelijk eens de moeite doen om een boek open te slaan over de islam en wat de godsdienst precies inhoudt, zouden ze hun mening misschien herzien. De islam maakt geen onderscheid tussen kerk en staat. Doet het christendom dat wel? Of het jodendom? Onderscheid tussen kerk en staat is een van de basisbeginselen van de democratie en werd niet ingevoerd door welke religie dan ook. Als men de islam daarom zou verbieden kan men evengoed ook het jodendom en het christendom verbieden. De islam vormt dan ook in geen enkel opzicht een bedreiging als die juist beoefend wordt. Bijgevolg valt iedere reden weg die een aanzet zou kunnen betekenen tot intrekken van de islamitische eredienst. Merk op dat dit een heel handige zet is: van zodra de betoelaging naar de islamitische eredienst wordt ingetrokken is er ook geen geld meer om imams te betalen, moskeeën te bouwen of te onderhouden en slaan ze dus 2 vogels in 1 klap. 15* Het sociale leven van de islamgemeenschap concentreert zich niet rond de moskee. Das een fabel bedacht door het Blok. De moskee heeft 1, hoogstens 2 functies: als gebedsplaats en soms is er ook een koranschool ondergebracht. Maar dat het hele islamitische leven enkel draait rond de moskee is niet waar. De moskeeën zijn wellicht talrijk, maar voor de bouw van welke moskee dan ook moet toch een vergunning worden aangevraagd? Pas na goedkeuring van de overheid mag aan de bouw worden begonnen. Als het onverantwoord is zal de bouwinspectie dat wel zeggen en is dat niet de taak van het Vlaams Blok. Men zal nooit een vergunning uitvaardigen als het onverantwoord is te bouwen in een bepaald gebied. Zo veel is zeker. Moskeeën vormen zeker geen aanzet tot gettovorming. Vreemdelingen gaan zich niet speciaal vestigen om in de nabijheid van een moskee te kunnen wonen. Het is wel waar dat op bepaalde tijdstippen er een groot aantal moslims aanwezig is, maar dat geldt ook voor de kerk zondag en op christelijke feestdagen. 16*Al geruime tijd vragen de zelfs ook de vreemdelingenorganisaties voor een betere spreiding, om gebieden met grote concentraties migranten tegen te gaan. Spreiding is een goed idee omdat op die manier zowel de migranten als de autochtonen met elkaar in contact komen en dat dus integratie in de hand werkt. Wat het Vlaams Blok in dit punt voorstelt is dan ook absurd. Het doet net denken aan de maatregelen die de Duitsers tijdens WO II tegen de joden troffen. Men moet met een redelijke oplossing over de brug komen en niet met zaken die nergens op slaan. 17* Een fundamentalistisch gedachtengoed is niet strafbaar, misdaden die daaruit voortkomen wel. Het spreekt voor zich dat terrorisme niet getolereerd mag worden. België is heus geen draaischijf voor fundamentalisme. En als dat al gebeurt, is het in zeer kleine besloten milieus. Iedere misdaad dient bestraft te worden als een ander, daar bestaat geen twijfel over. Maar vervolging omwille van wat een persoon denkt, kan niet en mag niet. Het is een inbreuk op de meningsvrijheid. Sommige ideologieën zijn nu eenmaal een gangbaar kwaad in onze samenleving: fundamentalisme, extreem rechts,… Wettelijk gezien zijn het meningen zoals elke andere mening en daar moet respect voor worden opgebracht. Dat is de prijs die we betalen voor een democratie. Daar kan men niet onderuit. 18* De islam schrijft expliciet voor dat een dier zo weinig mogelijk mag lijden als het geofferd wordt. Zoals het mes extra scherp slijpen zodat het dier onmiddellijk dood is. Tegenwoordig kan men echter meer doen. Bijvoorbeeld het dier verdoven met een elektrische schok. Het is dan een paar minuten bewusteloos en voelt dan niks van de slachting. Inspuiting met een verdovend middel is bijvoorbeeld niet toegestaan volgens de islam. Maar als er iets ‘externs’ aan kan gedaan worden dat het dier zo weinig mogelijk lijdt, dan is dat een plicht voor iedere moslim. Bij wetenschappelijke experimenten worden er proeven gedaan op dieren, in de islam worden ze geofferd en daarna eet men ze in familiale kring op. Het lichaam van het dier wordt dus niet weggegooid. Het komt erop neer dat een familie dus een tijd lang niet naar de slager gaat omdat ze veel van het geslachte dier thuis heeft liggen. Met een gans schaap kan men natuurlijk een hele tijd doorkomen. Als dieren door slagers mogen worden geslacht dan is er geen enkele reden om dat binnen godsdienstig kader te verbieden. Integendeel, als een dier op industriële schaal wordt geslacht heeft dat maar 1 doel: het vlees verkopen zodat het gegeten kan worden. Als een dier op het offerfeest geofferd wordt is dat voor degene die offert of degene waarvoor geofferd wordt (een moslim mag in naam van een andere moslim slachten) een religieuze verdienste; daarbij komt nog dat het vlees wordt geconsumeerd. Hoe wreed het ook mag lijken, het maakt deel uit van de islamitische traditie en de sfeer van het offerfeest. Er is trouwens reeds gebleken dat er veel te weinig speciale plaatsen waren voor de slachting. In het slacht huis van Anderlecht waren er in 2000 wachttijden tot 3 dagen. Tegen dan is het offerfeest voorbij, bij wijze van spreken. Geef ze daarom een Realistisch alternatief! 19* Deze stelling is een heel venijnige. De cultuurkloof kan gedicht worden. Daar is geen twijfel over. Er zijn succesvolle migrantenleerlingen die dat bewezen hebben. Waarom zouden de anderen dat dan niet kunnen? De leerachterstand moet weggewerkt worden. Niet alleen bij allochtonen maar ook bij autochtonen. Leerlingen met leerachterstand hebben nu eenmaal een duwtje in de rug nodig. Leerkrachten zijn daartoe gekwalificeerde mensen en weten hoe ze hun werk moeten doen. In dit punt spreekt het Blok zichzelf tegen. Als migrantenkinderen worden gedwongen zich te assimileren, waarom doet men het dan als men weet dat het een verbreking is van de band met eigen cultuur? En een eigen islamitisch onderwijsnet is uit den boze omdat men dan een aparte leefwereld voor die kinderen creëert. Daardoor komen ze alleen nog maar in contact met elkaar en niet meer met de autochtone kinderen. Dat helpt de wederzijdse band en de integratie zeker niet in de hand maar werkt net averechts. Leren samenleven in verschil houdt in dat alle grote groepen van de bevolking banden met elkaar onderhouden en elkaar respecteren. De migrantenkinderen moeten bovendien niet worden voorbereid op de terugkeer naar het moederland maar moeten geholpen worden bij de intergratie. En het venijn dat hier achter zit is natuurlijk dat het islamitisch onderwijs inderdaad een zeer grote aantrekkingskracht zou hebben bij de ouders van de kinderen in kwestie. Die mensen zijn zich van geen kwaad bewust. Ze zien het als iets dat aansluit bij hun leefwereld en nemen het gretig aan zonder er echt vragen bij te stellen. Een beter alternatief is gewoonweg wat er nu bestaat: het gemeenschapsonderwijs. Daar worden de uren islam gegeven, in plaats van andere godsdiensten of zedenleer. En daar onderhouden de islamitische kinderen ook sociale contacten met de andere niet-islamitische jongeren. 20* Vlaanderen IS ook een multiculturele samenleving geworden. Het is een smeltkroes geworden van vele rassen en culturen: Chinezen, Italianen, Marokkanen, Algerijnen, Turken,… Je kunt moeilijk al die mensen naar hun land van herkomst terugsturen: integratie dringt zich op. De multiculturele samenleving is geen indoctrinatie, maar een must in deze samenleving waarin we ons nu leven. Dat verschillende culturen onderling met elkaar samenleven met respect voor mekaars waarden, d�*t is pas wat nodig is. Met zelfbesef alleen komt men trouwens niet ver. Enkel met kennis van andere culturen kan je ze ook begrijpen en respecteren. Ook Vlamingen moeten zich aanpassen aan de hier verblijvende vreemdelingen in die zin dat de migranten de kans krijgen zich te integreren en te ontplooien in onze maatschappij, even veel kans als een Vlaming. Niet meer en niet minder 21* Het is evident dat scholen migranten niet mogen weigeren. Anders ontstaat er een overlast op scholen die dat wel doen. Ook hier komt het idee van de integratie weer naar voor. Op sommige scholen is er een overgrote meerderheid aan migranten en op sommige scholen zijn ze nauwelijks vertegenwoordigd. Men moet zorgen dat het gewicht ongeveer gelijk verdeeld wordt. Het eigen volk eerst principe toepassen Vreemdelingen zouden evenveel kansen moeten krijgen en niet meer of niet minder!. De autochtonen mogen niet bevoordeeld worden maar ook niet benadeeld tegenover de allochtonen. Neem nu bijvoorbeeld op de werkvloer: de mentaliteit van werkgevers tegenover migranten is soms wantrouwig en men is vaker geneigd een autochtoon aan te nemen dan een allochtoon. Er moet een verandering komen in deze attitude. Maatregelen zoals quota opleggen of fiscale voordelen voor het aannemen van migranten zouden nooit helpen. De migranten hebben aan hun kant dan ook de taak te bewijzen dat ze evenveel gekwalificeerd zijn als de Belgische arbeidskrachten. In het kader van wat ik net geformuleerd heb pas het 'Eigen volk eerst'-principe niet. Gelijke kansen voor iedereen. Dat is wat er telt. 22* Als een migrant evenveel gekwalificeerd is als een autochtoon, waarom zou deze dan niet mogen worden aangenomen is het openbaar ambt. Het belangrijkste is dat er degelijk werk wordt geleverd. Als dat zo is zie ik geen reden om het openbaar ambt niet open te stellen voor vreemdelingen. 23* Nogmaals: het is belangrijk dat alle half miljoen ieder dezelfde kans krijgen. Geen enkel staat hoger dan de ander. Maar ja, het Vlaams Blok heeft ook ooit gezegd in een van haar campagnes in de jaren ’80 dat vrouwen op de arbeidsmarkt als laatste moeten worden aangenomen en als eerste moeten worden afgedankt bij besparingen omdat er namelijk ‘volgens wetenschappelijk onderzoek was gebleken dat er een correlatie bestaat tussen vrouwenarbeid en economische en financiële crisis.’ Dikke zever natuurlijk. Hoe wil het Vlaams Blok trouwens dat vreemdelingen niet van de sociale zekerheid profiteren als ze geen werk krijgen? Overigens: vreemdelingen die hier zijn kunnen niet echt meer als gastarbeiders beschouwd worden. Ze hebben zich hier inmiddels gevestigd en hebben ondertussen al kinderen of zelfs kleinkinderen. Het grootste deel, om niet te zeggen allemaal, blijft hier voor de rest van hun leven wonen. Dus wordt het stilaan tijd dat men die mensen ook beschouwt als zijnde een deel van de vaste bevolking. 24* Eerst en vooral: de steden zijn verplicht bij wet om 25% van de woningen aan vreemdelingen toe te staan, 25% aan Belgen en 50% mag verdeeld worden naargelang de noden die er zijn. Er bestaat geen controle op het onroerend goed in het buitenland voor vreemdelingen. Dat zelfde geldt ook voor Belgen die onroerend goed zouden bezitten in andere landen. Dat het woord ‘slechts’ hier tussen aanhalingstekens gebruikt wordt is ronduit grof. Daar hoef je geen expert voor te zijn om dat te begrijpen (‘Iedere vreemdeling is er één te veel.’). 25* De versoepeling die er is sinds 1991 is misschien beter. Meestal zijn mensen die hier geboren zijn en vijf jaar hier wonen ook voor altijd hier gevestigd. Het is wellicht makkelijker voor de vreemdelingen én voor de beleidsvoerders. Dan hebben de vreemdelingen 1 reden minder om te klagen over de moeilijkheid om Belg te worden? Eenmaal de nationaliteitswet versoepelt, hoeft men ook minder privileges aan de vreemdelingen te geven. Zoals stemrecht, ambtenarenjobs,… 26* Hoe moeilijker me de nationaliteitsverwerving maakt, hoe meer de klacht gaat weerklinken om wetten uit te vaardigen die vreemdelingen geven wat door velen wordt beschouwd als voorrechten. Waarom bijvoorbeeld het stemrecht toegankelijk maken voor vreemdelingen, wetende dat hun kleinkinderen sowieso de Belgische nationaliteit gaan hebben en dat er dus geen behoefte meer is aan die wet. Het is dus stukken makkelijker om de nationaliteitswet te versoepelen, zodanig dat de moeilijkheden tot naturalisatie worden weggewerkt en de vreemdelingen ook ‘een plaats’ verwerven in onze maatschappij. Via naturalisatie staan ze op gelijke voet met Belgen en gaat er minder nood zijn aan het verlenen van extra rechten aan vreemdelingen. 27* Waarom precies 25 jaar oud zijn? Waarom niet vanaf 18 zoals het rijbewijs bijvoorbeeld? De leeftijdslimiet is veel te hoog. 10 jaar is net iets te lang. 5 jaar zoals de wet van 1991 voorschrijft lijkt beter te zijn. Taal beheersing is natuurlijk (!) een zeer belangrijke factor. Liefst geen strafblad hebben natuurlijk. Op de burgerschapsproef wil men de kennis over de Vlaamse wetten, instellingen, cultuur en geschiedenis toetsen, een test waarop waarschijnlijk vele ‘echte’ Vlamingen op zouden ‘buizen’. 28* Zie antwoord op punt 27. 29* Lijkt een rechtvaardige maatregel. 30* Wat is de volgende stap? Herziening van de naturalisaties vanaf 1945? 1901? 1830? Familiehereniging moet blijven bestaan. Je kunt bijvoorbeeld moeilijk een kind van zijn ouders weghouden, of een huwelijk tegenhouden omdat een van de partners uit het buitenland is. Natuurlijk sluit ik hierbij gedwongen uithuwelijking uit. En assimilatie is geen oplossing. Integratie moet men bereiken. Een burgerschapsproef is net een stap te ver zoals ik al vermeld had. En je kan ook onmogelijk hele bevolkingsgroepen terug oproepen om te controleren. Dat is een absurde maatregel. 31* Als dit toegepast wordt vormt het een demotivatie tegen de naturalisatie van vreemdelingen. Waardoor alle andere maatregelen uit 1991 ter versoepeling in feite nutteloos geweest zijn. Het brengt geen schade toe aan België, aan zijn bevolking, op sociaal of economisch vlak als men zijn nationaliteit behoudt? Wat voor nut heeft het om dit af te schaffen? Het zou net extra problemen opleveren. Bijvoorbeeld bij het regelen van erfeniskwesties is het beter dat een Marokkaan de Marokkaanse nationaliteit nog heeft. Op die manier kunnen zulke zaken sneller geregeld worden. Louter voor administratief voordeel behouden de vreemdelingen beter hun nationaliteit. Of bijvoorbeeld voor studietoelagen kan dat handig zijn. We weten allemaal dat de studietoelagen die studenten hier krijgen niet echt voldoende zijn. De ouders moeten altijd bijspringen. En als je daar bij rekent dat vele migranten hier kansarm zijn, dan zou een studietoelage uit Marokko welkom zijn. Marokko heeft het recht om haar studenten financieel bij te staan als ze in het buitenland studeren. Het is in feite een maatregel zodat ze nadien terug naar Marokko gaan om te werken. Maar wetende dat Marokko momenteel 280.000 werkloze afgestudeerden telt en dat er ieder jaar 30.000 bij komen, is het weinig waarschijnlijk dat er velen gaan terugkeren om daar te werken. Ook voor degenen die hier geboren en getogen zijn gaat een terugkeer niet zo evident zijn. Het vormt dus eerder een duw in de rug van de Marokkaanse studenten om te studeren. En omdat zij hier blijven en gaan werken na hun studies heeft België daar ook baat bij. 32* Het verblijf van vele migranten is ondertussen niet meer van tijdelijke aard maar definitief geworden. Soms is familiehereniging nodig. Om bijvoorbeeld hele gezinnen over te brengen naar de persoon die immigreerde naar België. Of als er plannen zijn om te trouwen met iemand uit eigen land zou dat geen probleem mogen zijn. Uiteindelijk is het verblijf van de migranten hier toch blijvend. En moeten zij meehelpen de Belgische staat in stand te houden, samen met de oorspronkelijke bevolking. De vreemdelingenproblematiek staat nog steeds op een keerpunt. Vreemdelingen zijn hier nu al een veertigtal jaar. De totale integratie is nog veraf, maar niet onmogelijk. Pas als die fase bereikt is kan men eisen stellen zoals verbod op dubbele nationaliteit. Integratie kan niet in 1 keer maar moet in verschillende stappen gebeuren (cfr. Europese integratie // Monet-Shuman). 33* Dit spreekt vanzelf. Er mag geen misbruik gemaakt worden van gezinshereniging. 34* Het immigratieprobleem moet supernationaal worden aangepakt. België mag niet op eigen houtje acties ondernemen dor de uitvoering van de akkoorden op te schorten maar het probleem aanklagen bij de Europese instellingen, zodat er op dat niveau iets aan kan gedaan worden. Het is eerder een Europees probleem (grensoverschrijdend) dan Belgisch. Indien het nodig blijkt, moet men maar eens opnieuw rond de tafel gaan zitten om nieuwe akkoorden af te sluiten. Wat betreft de behandeling van de asielaanvragen: men moet op supranationaal niveau werken. Als ieder lidstaat op die manier gaat handelen, blijft er niet veel meer van de Europese verdragen over. En de wetgevingen zullen op dat gebied zullen inderdaad aan mekaar moeten worden aangepast. De strengste wetgevingen gaan soepeler worden en de soepelste wetgevingen gaan een beetje strenger worden gemaakt. Hoe dat zal gebeuren moet tussen de lidstaten onderling moeten worden besproken. 35* Zoiets is niet doenbaar. Waarom is er dan reden tot Europese integratie? Waarom werkt men dan op supranationaal niveau? Het is beter om aan de bestaande akkoorden te sleutelen en verbeteringen aan te brengen dan de grenscontroles te gaan verstrengen 36* Vluchtelingen kunnen wellicht vluchten naar een land dicht bij hun eigen land van herkomst, maar die gaan na een tijd ook hun opvangcapaciteit bereikt hebben. De gelegenheid tot opvang in andere landen moet er toch blijven. Landen dicht bij een probleemland kunnen geen vreemdelingen blijven opvangen. Dat zou veel te grote kosten met zich meebrengen voor het land in kwestie. Het is misschien toch beter dan het goed gespreid wordt. Anders brengt dat nogal slechte toestanden met zich mee. Denk maar aan de vluchtelingenkampen in Albanië tijdens de oorlog in Kosovo. 37* Een lijst opstellen van gevaarlijke landen, die alle vluchtelingen uit andere landen uitsluit is geen goede strategie. Beter zou zijn als men een lijst opstelt die fungeert als maatstaf, maar die er niet voor zorgt dat aanvragen van andere vluchtelingen onontvankelijk is. Zo kan de lijst met de gevaarlijke landen de ambtenaren helpen bij de afhandeling van de procedure. De lijst moet uiteraard best herzien worden. 38* Slimme zet van het Vlaams Blok. Ze slagen erin om verschillende zaken te bundelen in 1 punt. Studeren is een recht voor iedereen. Waarom zou men dat aan banden leggen door er voorwaarden aan te stellen? En het feit dat de jaren van studie niet meetellen als termijn voor het verkrijgen van de nationaliteit is heel slim gezien, zodanig dat men alle achterpoortjes in het 70-puntenplan afsluit 39* Is deze maatregel verantwoord? Daar zal over gediscussieerd moeten worden. Enerzijds zijn illegalen geen criminelen. Een verblijf in een gesloten opvangcentrum is bijna een gevangenisstraf. Anderzijds zouden er vele ontsnappen als ze worden opgevangen in een open centrum. Uitwijzen van illegalen en criminelen Illegalen moeten worden uitgewezen als ze geen reden hebben om in België te verblijven. België is op zich maar een klein land die een beperkte opvangcapaciteit heeft. Het is onmogelijk iedere immigrant hier een onderkomen te geven. Hun dossiers moeten zorgvuldig en nauwkeurig worden afgehandeld en uitgeprocedeerden moeten op een menswaardige manier (!) worden uitgewezen (cfr de zaak Samira Adamou). Wat betreft de vreemdelingencriminaliteit is het geen oplossing van iedere niet-Belg uit de gevangenissen te halen en uit te wijzen. Men moet eerst en vooral de factoren wegwerken die criminaliteit stimuleren. Verder moet iedere kant haar verantwoordelijkheid nemen. de overheid van haar kant moet doen wat mogelijk is, zoals een degelijke opleiding. De migrantenouders moeten bij de opvoeding van hun kinderen meer interesse tonen en meer betrokken worden bij de schoolactiviteiten. Zodanig dat de school en de ouders op dezelfde golflengte zitten qua opvoeding als de school. Want vaak kan dat spanningen geven op den duur. Preventie is de beste manier tot bestrijding van misdaad. Men zal zien dat het aantal veroordeelden onder de vreemdelingen dan zal dalen. 40* Als mensen hier zijn zonder verblijfsreden kunnen ze natuurlijk niet blijven. Repatriëring dringt zich op. (en gebeurt reeds ook) Maar zoals ik al zei: op een menswaardige manier. 41* Als dit echt gebeurt dan zou dat echt verontwaardiging opwekken. De maatregel houdt geen steek. Als de politiediensten het werkelijk niet aankunnen, dan moeten ze manschappen bij krijgen en moet er geen bijzondere dienst worden opgericht. Alsof illegalen een soort misdadigers zijn die apart moet worden bestreden!? 42* Als asielzoekers niet erkend worden gaan ze geen rechten verwerven in België en gaan ze sowieso op zoek naar een land waar ze wel aanvaard worden. Maar als ze een na het afhandelen van hun dossier nog worden gesignaleerd in België, moeten ze worden uitgewezen. 43* Een gesloten opvangcentrum zou heus geen last bezorgen aan de omwonenden. Natuurlijk moet deze niet gevestigd zijn in het stadscentrum, maar moet men verantwoord een plaats kiezen waar dat wel zou kunnen. Het hoeft niet noodzakelijk buiten de bebouwde zones te zijn. 44* Eerst en vooral moeten de dossiers van illegalen snel en efficiënt worden afgehandeld. Desnoods moeten er extra ambtenaren daarvoor in dienst worden gesteld. Het is in het belang van België en van de illegalen zelf dat de procedure niet te lang aansleept. Als dat wel het geval is en de kinderen van de hier verblijvende mensen gaan reeds lange tijd naar school in België, dan moet men misschien toch overwegen of men al dan niet zou regulariseren. Anders worden die kinderen een tweede keer ontworteld 45* De eventuele repatriëring van uitgeprocedeerde illegalen dient goed gecoördineerd te worden. Als daar extra geld voor vereist is moet dat geld beschikbaar worden. Het moet echter geen regeringsprioriteit worden. Als men bijvoorbeeld de keuze heeft het geld aan onderwijs te besteden of aan repatriëring van illegalen dan is de keuze snel gemaakt: het eerste natuurlijk. En ik wil opnieuw benadrukken dat de uitwijzing in menswaardige toestanden moet gebeuren. Een C-130 is een transportvliegtuig. Je kan er wellicht mensen mee evacueren in noodgevallen als er geen andere vliegtuigen voorhanden zijn, maar het dient niet gebruikt te worden voor repatriëring. 46* Bestraffen. Maar wat precies? Daar zegt het punt niets over. 47* De overheid heeft geen enkele kennis dat gesubsidieerde verenigingen daar voor zorgen. Ik zal niet ontkennen dat het niet gebeurt. Maar zulke dingen moeten tegengegaan worden. 48* Hier komen we weer bij de opmerking dat preventie nodig is. Als je alleen de aandacht besteed aan repressie gaat het aantal misdaden onverminderd door. De achterliggende factoren moeten weggewerkt worden. De terugkeer bespoedigen Dit is natuurlijk moeilijk doen om moeilijk te doen. Waarom projecten in land van herkomst financieren en niet in België? Omdat het Blok natuurlijk iedere vreemdeling in België ziet als 1 te veel. Hoeveel zou zo een fonds wel kosten? En is België op die manier echt voordeliger af? D�*t als we het bekijken strikt op economisch vlak. Dit is zuiver bedoeld om vreemdelingen weg te krijgen uit België. Niet meer en niet minder. 49* Dit is het begin van een lange reeks maatregelen waarmee men de vreemdelingen definitief buiten wil krijgen. Onaanvaardbaar natuurlijk. En met ‘alle weten die hiervoor in de weg staat’ bedoelt het Blok natuurlijk een heel pakket van wetten die discriminatie en racisme tegengaan. 50* Het is duidelijk dat het hoofddoel van het terugkeerfonds is: het financieren van alle operaties die ervoor zorgen dat vreemdelingen teruggebracht worden naar hun land van herkomst, om ze met andere woorden buiten te krijgen. De rest is bijkomstig. Kinderbijslag reikt men niet uit omdat het ‘nadelig’ zou uitkomen. Het is een feit dat het gemiddeld gezin bij een vreemdeling kroostrijker is dan dat van een Belg. En van werkloosheidsuitkering kunnen ze niet genieten omdat het vooroordeel bestaat dat vreemdelingen profiteurs zijn van de sociale zekerheid. Pensioen is vanaf een vastgestelde leeftijd, voor ziekte en invaliditeit moet men een attest hebben van een arts. Die laatste drie zijn dus niet te omzeilen en aantoonbaar. 51* Dit behoeft geen uitleg. Als men alle andere maatregelen in acht neemt om vreemdelingen te isoleren uit het sociale, economische en het politieke leven en dan nog daarbovenop een speciale premie uitreikt zodat ze zouden vertrekken, dan is dat een extra motivatie om het hier ‘af te trappen’. 52* Als je fiscale nadelen verbindt aan het tewerkstellen van vreemdelingen gaan niet veel werkgevers nog bereid zijn ook maar 1 vreemdeling in dienst te nemen. Vele werkgevers hebben nu reeds de neiging om eerder een Belg dan een vreemdeling in dienst te nemen. Als men er dan nog eens fiscale nadelen aan verbindt is er helemaal geen kans op tewerkstelling van vreemdelingen en vormt dit natuurlijk weer een directe reden voor het vertrek van vreemdelingen. 54* Dit vormt natuurlijk weer een belangrijke vermindering van het totaal gezinsinkomen, weer een reden om het ‘af te trappen’. Overigens maken Marokkaanse, Algerijnse en Tunesische vreemdeling een groot deel uit van de migranten in België, waardoor er ook zeker en vast tenminste de helft van de kinderen van diezelfde afkomst zouden zijn. 55* Als je tewerkstelling van vreemdelingen koppelt aan een extra belasting gaan er automatisch natuurlijk werklozen bijkomen. En als de toepassing van regel 52 blijft doorgaan dan is op den duur iedere vreemdeling werkloos en kan je ze allemaal gaan wegsturen. Uiteraard samen met de kinderen ‘want het Vlaams Blok is voorstander van familiehereniging in het land van herkomst’. 56* Op deze manier wordt het aantal kinderen waarvoor een vreemdeling recht heeft op bijslag nog méér verminderd. Weer een zoveelste ontmoediging. 57* De bestaansminima liggen al zo laag in België en dan wil men ze nog meer verlagen voor vreemdelingen. Een zoveelste ontmoedigingsmaatregel 58* Zoveel minder kans op arbeid. Maar het maakt niks uit als je alle vorige maatregelen in beschouwing neemt. Vreemdelingen gaan sowieso niet meer aan een job kunnen geraken. 59* Praktisch alle vreemdelingen verblijven hier voor altijd, voor de rest van hun leven. En ze zijn hier al langer dan 5 jaar. Dus zal dit punt daar niks aan veranderen. Maar als onroerend goed bij voorkeur moet worden verkocht aan een Belg en niet aan een vreemdeling, dan doe je aan discriminatie. Zoals vroeger al vermeld werd: echte vreemdelingen zijn deze mensen niet meer. Ze moeten geïntegreerd en betrokken worden bij de samenleving. De terugkeer organiseren : o de onmiddellijke terugkeer van illegalen, criminelen en werklozen; o de terugkeer van de eerste generatie vreemdelingen; o de terugkeer van de tweede en derde generaties vreemdelingen. Hier valt iets op uit te maken. Criminelen, illegalen en werklozen staan even laag volgens het Vlaams Blok. Men wil stapsgewijs de ‘ganse bende ‘ buitenkrijgen. 60* De vreemdelingen die hier verblijven weten maar al te best waarom ze naar hier gekomen zijn: omdat de omstandigheden in het land van herkomst niet al te goed zijn (understatement).Ten tweede: zelfs daar waren ze al kansarm, werkloos,… De migranten zijn naar hier gekomen op zoek naar een humaner bestaan voor zichzelf en vooral voor hun nakomelingen. Hun migratie werd in de hand gewerkt door de Belgische immigratiediensten die toen dringend werkkrachten zochten voor in eigen land. 61* Je zou je afvragen: hoe stommer kan het nog zijn? Waarom zou je een migrant sponsoren in zijn eigen land als hij/zij hier in België een aderlating voor de sociale zekerheid en voor de economie betekende? Het Vlaams Blok acht de mensen die dit lezen wellicht stom. Het houdt allemaal geen steek meer. 62* Weer rijst de vraag: waarom zou je België financieel zo veel laten instaan voor de behoeften van de vreemdelingen in het land van herkomst als ze de economie en de RSZ in België zoveel kosten. De projecten die het Vlaams Blok voorstelt gaan wellicht veel meer kosten dan wat de vreemdelingen België nu ‘kosten’. Maar alles beter dan een vreemd gezicht in onze straten ? 63* Het gaat er niet om de lessenpakketten aan te passen aan de landen van herkomst, maar eerder zodanig om te vormen dat migrantenkinderen die op zulke scholen gezeten hebben geen kans maken hier op de arbeidsmarkt. En de combinatie van alle factoren samen zou heel voordelig uitkomen voor het Blok. Als je namelijk islamitische scholen opricht, gaan de migrantenouders dit aanbod gretig aannemen. Waardoor ze (bijna) allemaal hun kinderen ernaartoe zouden sturen, alleen maar omdat de naam’islamitische school’ erop wordt geplakt. Daardoor gaan de volgende generaties vreemdelingen nog meer achterstand oplopen en helemaal geen kans maken op de arbeidsmarkt. Hoe bepaal je trouwens wat de noden zijn van het land van herkomst? Een verdekte gettho-praktijk? 64* Eerst en vooral van terugkeer van iedere vreemdeling in België mag nooit sprake zijn (klinkt als deportatie!) en ten tweede: wie zegt dat de landen van herkomst daar akkoord mee zullen gaan? Een PLAN moet toch ook kans op slagen hebben? 65* Dit kadert natuurlijk in een betere coördinatie van de ‘kuisoperatie’ van het Vlaams Blok 66* Dit toont natuurlijk weer ‘goede wil’ om de hele ‘kuisoperatie’ op te smukken. Het kan het Blok natuurlijk geen moer schelen wat er wordt van de vreemdelingen eenmaal ze teruggekeerd zijn. Als zij eerlijk zijn geven ze dit toe. 67* Met andere woorden: de akkoorden maken de weg vrij voor massatransport naar alle landen van herkomst. Makkelijker laden in België en lossen in het land van herkomst. 68* ONMIDDELLIJKE TERUGKEER VAN ILLEGALEN, CRIMINELEN EN WERKLOZEN De deportatie is gestart. We zijn vertrokken! 69* Het spreekt vanzelf dat de vreemdelingen die terugkeren niet collectief zullen uitgewezen worden. Hun terugkeer zal het gevolg zijn van een individuele procedure, die gekenmerkt wordt door alle procedurele waarborgen voorzien door het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). 70* Uiteraard is éénieder er zich van bewust dat een deel van de tweede en de derde generatie vreemdelingen hun lot en hun toekomst zullen verbinden met dat van onze volksgemeenschap. Diegenen die niet kiezen voor de reïntegratie in hun eigen samenleving moeten weten dat dit alleen kan door zich volledig te assimileren en aan te passen aan onze manier van leven, aan onze waarden en normen, aan onze taal en cultuur. Uit de laatste drie punten kan je besluiten dat het Vlaams Blok de eerste generatie hier ten allen prijze weg wil, ook al doen ze de moeite om zich te assimileren. Bij voorkeur wil men de tweede en de derde generatie ook weg krijgen, ‘tenzij ze zich assimileren’. Maar dat laatste is natuurlijk prietpraat. Er is wel degelijk een vreemdelingenprobleem, maar dat moet heel anders aangepakt worden dan het Vlaams Blok hier in haar zeventig-puntenplan voorstelt. Na eerst elke vreemdeling te ontmoedigen, allerlei regels op te stellen zodat ze niet de gelijke kansen krijgen en dan ook nog eens de werkgevers bestraffen die een allochtoon in diens 'durven' nemen... zo kan het niet anders dan dat zij tenslotte allemaal hun kansen en jobs verliezen en zodoende in 'aanmerking' te komen om gedeporteerd te worden. Dat is wat het 70PP van het VB als doel heeft gesteld. Als dat niet discrimerend noch racistisch is dan mag u mij eens vertellen waarom niet.
__________________
[size=1] ![]() [/size] |
||
![]() |
![]() |
#18 |
Parlementsvoorzitter
Geregistreerd: 30 maart 2004
Berichten: 2.468
|
![]() ik heb helemaal geen zin dat allemaal te lezen, ik heb dan ook gezegd : in het kort
__________________
Daar is een Belgische koning Veel Belgische vertoning Een Belgische vlag, een Belgisch lied Maar Belgen, neen Belgen zijn er niet |
![]() |
![]() |
#19 | |
Minister-President
|
![]() Citaat:
Als wij zeggen dat VB racistisch en dicriminerend is en daardoor ondemocratisch (simpeler, korter en beknopter over de feiten kunnen we niet zijn) dan geloven jullie ons niet. Als wij dan punt per punt ontleden (kan ik er aan doen dat het er 70 zijn?) dan is het té lang? Tja, voor kortzichtigheid van uw kant heb ik jammer genoeg GEEN oplossing. ![]() Ik heb zoveel moeite getroost om dat punt per punt te noteren, en nu wil je je er zo makkelijk van af maken ? ![]()
__________________
[size=1] ![]() [/size] |
|
![]() |
![]() |
#20 |
Vreemdeling
Geregistreerd: 11 december 2003
Locatie: Beveren
Berichten: 33
|
![]() Als het blok in de echte politiek, compromissen zal moeten sluiten om al die punten erdoor te krijgen,dan zullen we de echte mogelijkheden van deze tot nu toe virtuele partij vlug door hebben.
Staan die gelijk met de tussenkomsten van de blokkers in de europese raad dan hoeven we er zelfs weinig rekening mee te houden. Laat ze het maar proberen. Gil Marien
__________________
Ik kom uit de Liberale familie |
![]() |