Huwelijk verdient eerherstel

[Brugge Veilig en Leefbaar]

Huwelijk verdient eerherstel
Bron: redactie reformatorisch dagblad

Het huwelijk is de beste setting waarin kinderen kunnen opgroeien. Daarom moet het traditionele huwelijk in ere worden hersteld, stellen prof. mr. M. van Mourik, prof. mr. A. Nuytinck, prof. dr. R. Kuiper, dr. J. van Loon en dr. H. Wels in een open brief die zij hieronder publiceren. Op het moment waarop landen over de hele wereld een intensief debat voeren over de vraag of het huwelijk moet worden opengesteld voor paren van hetzelfde geslacht, willen wij als wetenschappers aandacht vragen voor de toekomst van het huwelijk in Nederland. De ondertekenaars vertegenwoordigen verschillende academische disciplines waarin het huwelijk onderwerp van studie vormt. Via deze brief willen wij onze zorgen tot uitdrukking brengen over recente trends op het gebied van huwelijk en gezinsvorming in ons land. Tot in de late jaren tachtig van de twintigste eeuw was het huwelijk in Nederland een florerend instituut. Het aantal gesloten huwelijken was hoog, het aantal echtscheidingen in vergelijking met andere westerse landen laag, het aantal buitenechtelijk geboren kinderen eveneens. Het lijkt er echter op dat juridische en sociale experimenten in de jaren negentig een negatieve invloed hebben gehad op de reputatie van het belangrijkste menselijke instituut. De afgelopen vijftien jaar is het aantal huwelijken zowel absoluut als relatief duidelijk gedaald. In 1990 werden 95.000 huwelijken gesloten (6,4 huwelijken per 1000 inwoners); in 2003 bleek het aantal gesloten huwelijken gedaald naar 82.000 (5,1 huwelijken per 1000 inwoners). In diezelfde periode is het aantal buitenechtelijk geboren kinderen nadrukkelijk gestegen - in 1989 werd een op de tien kinderen buiten het huwelijk geboren (11 procent), in 2003 was dat al bijna een op de drie (31 procent). Het aantal nooit gehuwden steeg met meer dan 850.000, van 6,46 miljoen in 1990 naar 7,32 miljoen in 2003. Geen betekenis Het lijkt erop dat mensen het huwelijk zowel voor zichzelf als voor hun kinderen niet langer van betekenis vinden. Dit is volgens ons een buitengewoon schadelijke ontwikkeling, vooral voor de buitenechtelijk geboren kinderen. Er bestaat namelijk een rijke hoeveelheid sociaal en rechtswetenschappelijk bewijsmateriaal dat het huwelijk de beste setting vormt voor de succesvolle opvoeding van een kind. Een kind dat buiten een gezin met getrouwde ouders opgroeit, blijkt een grotere kans te hebben op problemen op het gebied van de ontwikkeling van de persoonlijkheid, gezondheid, schoolprestaties, ja zelfs de kwaliteit van toekomstige relaties. De vraag naar de oorzaak (of oorzaken) van het verval van het huwelijk in ons land dient zeker te worden gesteld. In het licht van de intense debatten elders in de wereld over voor- en nadelen van legalisering van het homohuwelijk dient hier te worden opgemerkt dat het beschikbare wetenschappelijke bewijsmateriaal geen definitieve conclusies toelaat over de mogelijke schade die legalisering van het homohuwelijk zou hebben toegebracht aan het traditionele huwelijk. Er zijn echter goede redenen om aan te nemen dat het dalende aanzien van het huwelijk is verbonden met de succesvolle campagne voor legalisering van het homohuwelijk. Pleitbezorgers van de openstelling van het huwelijk voor paren van hetzelfde geslacht spraken zich immers nadrukkelijk uit voor (in ieder geval juridische) scheiding van huwelijk en de opvoeding van kinderen. In het parlementaire debat benadrukten daarnaast zowel voor- als tegenstanders dat invoering van het homohuwelijk de weg zou vrijmaken voor een gelijkschakeling voor de wet van allerlei verschillende leefvormen. Naar onze stellige overtuiging is het moeilijk voorstelbaar dat een langdurige, intensieve en uiteindelijk succesvolle mediacampagne die erop gericht was de Nederlandse burger ervan te overtuigen dat huwelijk en ouderschap niets met elkaar te maken hebben en dat trouwen en samenwonen volkomen gelijkwaardige alternatieven zijn uiteindelijk geen sociale gevolgen heeft gehad. Vraagtekens Er zijn ongetwijfeld andere factoren die hebben bijgedragen aan het verval van het huwelijk als instituut. Meer wetenschappelijk onderzoek zal nodig zijn om het relatieve belang van al deze factoren in kaart te brengen. Wij willen hier al wel vaststellen dat er genoeg bewijsmateriaal beschikbaar is om serieuze vraagtekens te zetten bij de wijsheid van het streven om het huwelijk in zijn traditionele vorm te ontmantelen. Belangrijker dan de vraag wat de oorzaken zijn geweest, is de vraag wat wij in ons land kunnen doen om deze schadelijke ontwikkeling te keren. Iedere oplossing dient aan te vangen met een erkenning van het probleem. Wij roepen daarom politici, wetenschappers en opinieleiders ertoe op te erkennen dat het huwelijk als instituut in ons land ernstig in de verdrukking is gekomen en dat vooral de buitenechtelijk geboren kinderen hiervan het slachtoffer dreigen te worden. Het is van groot belang dat er een nationaal debat komt over de vraag hoe het huwelijk weer een bijzondere beschermde positie gegeven kan worden. De auteurs zijn prof. mr. M. van Mourik, hoogleraar notarieel recht, Katholieke Universiteit Nijmegen; prof. mr. A. Nuytinck, hoogleraar familierecht, Erasmus Universiteit Rotterdam; prof. dr. R. Kuiper, lector samenlevingsinrichting, Erasmus Universiteit Rotterdam; dr. J. van Loon, hoofd onderzoeksschool cultuur en communicatie, Nottingham Trent University; dr. H. Wels, universitair hoofddocent faculteit sociale wetenschappen, VU Amsterdam.

[dronyon]

Ik heb even op de kalender moeten kijken om me ervan te overtuigen dat het toch nog altijd 2004 is. Veel argumenten heb ik niet kunnen vinden, tenzij nostalgische, conservatieve, zelfs reactionaire reflexen aanspraak kunnen maken op die status. Vooral hun onrust over het stijgend aantal buitenechtelijke kinderen getuigt van wereldvreemdheid; waarom zouden zulke kinderen het lastiger hebben dan kinderen van getrouwde koppels? Niet getrouwd zijn, betekent niet dat een relatie minder stabiel is. Voor mij persoonlijk is het delen van tafel en bed alleszins veel meer een garantie op én bewijs van een hechte, liefdevolle relatie dan met twee een register in het gemeentehuis tekenen; het tweede is een bijkomstigheid, die niks fundamenteels verandert.
Over hun standpunten inzake het homohuwelijk wil ik het niet eens hebben, omdat dat intussen (gelukkig) tot een achterhoedegevecht is verworden.

[Eternity]

Ja, want vroeger was het beter

[de Vexille]

Dat er "iets" aan de hand is, voelen de meeste mensen wel met hun ellebogen aan... Maar dit soort van onwetenschappelijk gespeculeer, het dwangmatig erbij sleuren van het homohuwelijk....

Dit heeft iets zieligs...

[dorus]

We leven blijkbaar in een periode van quantitatief hedonisme, in de pejoratieve zin des woords.
Zoals vaak in dergelijke periodes, worden de grondregels waarop een samenleving is gebouwd en zonder dewelke ze niet kan functionneren, als niet zinvol beschouwd en voorbijgestreefd.

Dan duiken de slogans op die men hier kan lezen, gedebiteerd door lieden die duidelijk niet gehinderd worden door enig doorzicht in de maatschappelijke structuren.

Spijtig.

Het huwelijk, als samenlevingscontract, als primaire bouwsteen, is al sedert de oudste tijden de basis van elke samenleving met enig beschavingsniveau.
Maar toen kwamen de betweters...

[Brugge Veilig en Leefbaar]

Oorspronkelijk geplaatst door dronyon

Ik heb even op de kalender moeten kijken om me ervan te overtuigen dat het toch nog altijd 2004 is. Veel argumenten heb ik niet kunnen vinden, tenzij nostalgische, conservatieve, zelfs reactionaire reflexen aanspraak kunnen maken op die status. Vooral hun onrust over het stijgend aantal buitenechtelijke kinderen getuigt van wereldvreemdheid; waarom zouden zulke kinderen het lastiger hebben dan kinderen van getrouwde koppels? Niet getrouwd zijn, betekent niet dat een relatie minder stabiel is. Voor mij persoonlijk is het delen van tafel en bed alleszins veel meer een garantie op én bewijs van een hechte, liefdevolle relatie dan met twee een register in het gemeentehuis tekenen; het tweede is een bijkomstigheid, die niks fundamenteels verandert.
Over hun standpunten inzake het homohuwelijk wil ik het niet eens hebben, omdat dat intussen (gelukkig) tot een achterhoedegevecht is verworden.

Statistieken bewijzen het tegendeel, maar goed, er is voor en tegen. Vooral het probleem van de onverdraagzaamheid (veelal gekoppeld aan luxe en welstand) baart me zorgen. Simpel uitgelegd: vroeger maakte men vlugger vuisten in de zakken en het waaide wel vanzelf over, nu gaan ze uit de bocht en volgt een definitieve breuk. Het relativeren, het verantwoordelijkheidsgevoel ... allemaal verdwenen !
Simpel vraagje en geef eens een eerlijk antwoord: is het er echt beter op geworden ? En dat heeft niets met "links" of "rechts" te maken.

[dronyon]

Oorspronkelijk geplaatst door Brugge Veilig en Leefbaar

Statistieken bewijzen het tegendeel, maar goed, er is voor en tegen. Vooral het probleem van de onverdraagzaamheid (veelal gekoppeld aan luxe en welstand) baart me zorgen. Simpel uitgelegd: vroeger maakte men vlugger vuisten in de zakken en het waaide wel vanzelf over, nu gaan ze uit de bocht en volgt een definitieve breuk. Het relativeren, het verantwoordelijkheidsgevoel ... allemaal verdwenen !
Simpel vraagje en geef eens een eerlijk antwoord: is het er echt beter op geworden ? En dat heeft niets met "links" of "rechts" te maken.

Het is maar wat je verstaat onder 'beter'. Dat meer relaties spaak lopen dan vroeger is inderdaad een feit. Het gaat dan trouwens lang niet alleen om samenwonenden die uit elkaar gaan, maar ook om echtscheidingen.

Tegenwoordig gaan velen misschien te snel uit elkaar, maar dat de drempel om die stap te zetten is verlaagd, is ook een goede zaak. Sommige huwelijken zijn namelijk zo verziekt dat bij samenblijven beide partners of één van hen onmogelijk gelukkig kan/kunnen worden, zodat een scheiding de meest menselijk oplossing is. Dat het aantal scheidingen vroeger lager lag, is dan ook absoluut geen aanwijzing dat de mensen gelukkiger waren. Mij lijkt het voor kinderen ook (in principe) beter om op te groeien in éénoudergezinnen of in nieuw samengestelde gezinnen, dan met ouders die op voet van oorlog leven. Ik zou scheidingen dan ook niet zomaar koppelen aan verantwoordelijkheidszin en relativeren: soms getuigt precies een scheiding van zin voor verantwoordelijkheid.

[de Vexille]

@ BV&L

Neen, het is er niet beter op geworden. En ik ben zeker geen ouwe zak die vervuld van nostalgie de blik strak op het verleden houdt [size=1](mocht er iemand zijn die me dat in m'n gezicht zou willen slingeren)[/size]. Er is inderdaad ontzettend veel afgebroken en zeer weinig in de plaats gesteld. MAAR... de pogingen van de eminente professoren om één en ander te duiden komen mij zielig over (temeer omdat het professoren zijn die qualitate qua ook hun signatuur onder deze "analyse" plaatsen). Het is compleet naast de kwestie om met instituutjes en begripjes te zitten goochelen zonder dieper in te gaan op de essentie van het probleem: de "ontwaarding" van de samenleving in het algemeen.

... en waarom moet dan zonodig weer de link gemaakt worden met het homohuwelijk? Da's toch compleet achterhaald... Doet mij aan als een laatste stuiptrekking van een gescleroseerd denken i.p.v. een moedig, vernieuwend en verfrissend alternatief voor de toekomst. En dat laatste hebben we bijzonder dringend nodig.

[Brugge Veilig en Leefbaar]

Oorspronkelijk geplaatst door dronyon

Het is maar wat je verstaat onder 'beter'. Dat meer relaties spaak lopen dan vroeger is inderdaad een feit. Het gaat dan trouwens lang niet alleen om samenwonenden die uit elkaar gaan, maar ook om echtscheidingen.

Tegenwoordig gaan velen misschien te snel uit elkaar, maar dat de drempel om die stap te zetten is verlaagd, is ook een goede zaak. Sommige huwelijken zijn namelijk zo verziekt dat bij samenblijven beide partners of één van hen onmogelijk gelukkig kan/kunnen worden, zodat een scheiding de meest menselijk oplossing is. Dat het aantal scheidingen vroeger lager lag, is dan ook absoluut geen aanwijzing dat de mensen gelukkiger waren. Mij lijkt het voor kinderen ook (in principe) beter om op te groeien in éénoudergezinnen of in nieuw samengestelde gezinnen, dan met ouders die op voet van oorlog leven. Ik zou scheidingen dan ook niet zomaar koppelen aan verantwoordelijkheidszin en relativeren: soms getuigt precies een scheiding van zin voor verantwoordelijkheid.

Daar heb je het, niemand heeft in deze de waarheid in pacht. Het is wel een feit dat vroeger meer van elkaar werd verdragen en dat verlopen niet altijd de 'gewenste' oplossing biedt, integendeel.
En wat de kinderen betreft, een warm gezin (nest) is nog altijd de beste garantie voor kindergeluk in de ware betekenis van het woord. Mijn jongste van 13 kent nog alle kinderen sinds zijn eerste kleuterklasje. Bijna driekwart van de ouders zijn ondertussen gescheiden en/of zijn een nieuwe relatie opgestart. Wel, de helft van die kinderen zijn op de dool of doodongelukkig...
Ben ik dan conservatief opdat ik dit vast stel en er mijn conclusies uit trek ? En ter infomatie: ik heb heb een zeer knappe dochter die samenwoont met een meisje...

[Brugge Veilig en Leefbaar]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

@ BV&L

Neen, het is er niet beter op geworden. En ik ben zeker geen ouwe zak die vervuld van nostalgie de blik strak op het verleden houdt [size=1](mocht er iemand zijn die me dat in m'n gezicht zou willen slingeren)[/size]. Er is inderdaad ontzettend veel afgebroken en zeer weinig in de plaats gesteld. MAAR... de pogingen van de eminente professoren om één en ander te duiden komen mij zielig over (temeer omdat het professoren zijn die qualitate qua ook hun signatuur onder deze "analyse" plaatsen). Het is compleet naast de kwestie om met instituutjes en begripjes te zitten goochelen zonder dieper in te gaan op de essentie van het probleem: de "ontwaarding" van de samenleving in het algemeen.

... en waarom moet dan zonodig weer de link gemaakt worden met het homohuwelijk? Da's toch compleet achterhaald... Doet mij aan als een laatste stuiptrekking van een gescleroseerd denken i.p.v. een moedig, vernieuwend en verfrissend alternatief voor de toekomst. En dat laatste hebben we bijzonder dringend nodig.

Hier kan ik absoluut niets aan toevoegen, je hebt gelijk !

[Eternity]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

We leven blijkbaar in een periode van quantitatief hedonisme, in de pejoratieve zin des woords.
Zoals vaak in dergelijke periodes, worden de grondregels waarop een samenleving is gebouwd en zonder dewelke ze niet kan functionneren, als niet zinvol beschouwd en voorbijgestreefd.

Dan duiken de slogans op die men hier kan lezen, gedebiteerd door lieden die duidelijk niet gehinderd worden door enig doorzicht in de maatschappelijke structuren.

Spijtig.

Het huwelijk, als samenlevingscontract, als primaire bouwsteen, is al sedert de oudste tijden de basis van elke samenleving met enig beschavingsniveau.
Maar toen kwamen de betweters...

- Problemen zijn er altijd al geweest, nu komen ze tenminste in het open en kan erover gepraat worden (geen leuk ding, maar beter dan ze onder het tapijt te schuiven ...)
- Mensen die willen trouwen, moeten dat kunnen (ook holebi's ...), maar het mag geen maatschappelijke "verplichting" zijn, mensen die vroeger op oudere leeftijd nog niet getrouwd waren, of scheiden, werden als "raar" of erger aanzien.
- Veel ouders/familie pushen kinderen om zo vlug mogelijk te trouwen, wat imo 100% verkeerd is:
bv: een vriendin van mij die 23 is en geen vriend heeft, daaraan wordt elke dag gevraagd of ze nu al een vriend heeft, of ze die persoon kent, en daar niet mee iets zou beginne, etc.
Liever de juiste persoon tegenkomen op 40 en gelukkig trouwen, of zelfs niet trouwen, dan met de foute persoon (iemand van wie je niet houdt)

Kortom: een huwelijk draait om liefde tussen 2 personen, en eventueel kinderen die daarom voortvloeien, andere factoren daarin zijn ondergeschikt (zeker factoren zoals een stabiele maatschappij scheppen waarin iedereen getrouwd is )

[Brugge Veilig en Leefbaar]

Meer van dat, uit dezelfde bron. Enkel bedoeld voor serieuze lui !

Huwelijk en gezin werden vroeger in brede kring beschouwd als de hoekstenen van de maatschappij. Niet alleen in christelijke kring maar ook daarbuiten. Het beginselprogram van de PvdA bevatte tot in de jaren zeventig hierover een artikel waarvan de tekst bij ChristenUnie of SGP niet zou misstaan. Inmiddels is daar de klad in gekomen. Eerst door een forse toename van het aantal echtscheidingen, vervolgens doordat het ongehuwd samenwonen normaal ging worden. Als gevolg daarvan steeg het aandeel van de buitenechtelijke geboorten de laatste decennia aanzienlijk. Ongehuwde moeders vormden vroeger een uitzondering. En dan wel in negatieve zin. In brede kring werd dat als een schande beschouwd. Niet voor niets sprak men van onwettige kinderen. Thans is dat ongehuwd moederschap voor velen normaal geworden. Alleen in orthodox-christelijk kring denkt men daar nog anders over. In de zogenaamde "bible belt" ligt het percentage kinderen dat buiten huwelijksverband wordt geboren dan ook lager. Recent heeft een aantal Nederlandse wetenschappers opgeroepen tot een eerherstel voor het huwelijk. Dit ook in het licht van de legalisering van het homohuwelijk. Daardoor werd immers een streep gezet door het unieke karakter van het huwelijk als levensverbintenis tussen man en vrouw. In discussies over de waarde van huwelijk en gezin lopen levensbeschouwelijke en sociaal-wetenschappelijke argumenten vaak door elkaar. Het gaat hier nu eenmaal om complexe zaken. Onmiskenbaar raken deze discussies de fundamenten van het menselijk bestaan: de beleving van de seksualiteit en het voortbrengen en opvoeden van de nieuwe generatie. Duidelijk is wel dat een echtscheiding voor de kinderen een diepingrijpende gebeurtenis is. Het opgroeien in een eenoudergezin is een opvoedingssituatie die verre van optimaal is. Dat werkt door tot in de schoolprestaties. En de relatie tot de stiefouder met wie men te maken krijgt wanneer moeder of vader bij wie men in huis is, een nieuwe relatie aangaat, draagt ook vaak een problematisch karakter. Uiteraard zullen er voorbeelden aan te wijzen zijn waarbij dit allemaal niet zo was, zoals er ook allerlei gevallen zullen zijn waarbij kinderen door hun gehuwde ouders mishandeld, misbruikt en verwaarloosd werden. Maar je moet wel naar de proporties kijken. Een zwakke gezinsstructuur werkt door in de volgende generatie. Van kinderen die hun vader niet of nauwelijks kennen en nooit gemerkt hebben dat die zich werkelijk om hen bekommerde en die opgroeien bij een moeder die de ene partner inwisselt voor de ander, kan men niet verwachten dat zij later een stabiele huwelijksrelatie aangaan en zich als voorbeeldige ouders gedragen. Het is goed dat er ook van wetenschappelijke kant gewezen wordt op de maatschappelijke gevolgen van deze ontwikkeling. Er staat hier immers veel op het spel. Waarbij uiteraard de vraag rijst hoe deze misstanden gerepareerd kunnen worden. Het is makkelijker om de zaken uit de hand te laten lopen, dan om ze weer in het goede spoor te krijgen. Overheid en media hebben er de laatste decennia veel toe bijgedragen om de waarde van huwelijk en gezin te ondermijnen. Het maakte niet meer uit hoe men leefde. Wie daar wel wat van durfde zeggen, maakte zich schuldig aan discriminatie. Alsof er op dit vlak geen sprake is van natuurlijke ordeningen (scheppingsordeningen) die een mens niet naar eigen believen door andere kan vervangen. Het zou al een hele vooruitgang zijn als men in brede kring gaat beseffen dat we met de ontwikkelingen van de laatste decennia op de verkeerde weg zijn. Voorlopig ziet dat er nog niet naar uit. Al moeten we de hoop daarop nooit verliezen.

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity

- Problemen zijn er altijd al geweest, nu komen ze tenminste in het open en kan erover gepraat worden (geen leuk ding, maar beter dan ze onder het tapijt te schuiven ...)
- Mensen die willen trouwen, moeten dat kunnen (ook holebi's ...), maar het mag geen maatschappelijke "verplichting" zijn, mensen die vroeger op oudere leeftijd nog niet getrouwd waren, of scheiden, werden als "raar" of erger aanzien.
- Veel ouders/familie pushen kinderen om zo vlug mogelijk te trouwen, wat imo 100% verkeerd is:
bv: een vriendin van mij die 23 is en geen vriend heeft, daaraan wordt elke dag gevraagd of ze nu al een vriend heeft, of ze die persoon kent, en daar niet mee iets zou beginne, etc.
Liever de juiste persoon tegenkomen op 40 en gelukkig trouwen, of zelfs niet trouwen, dan met de foute persoon (iemand van wie je niet houdt)

Kortom: een huwelijk draait om liefde tussen 2 personen, en eventueel kinderen die daarom voortvloeien, andere factoren daarin zijn ondergeschikt (zeker factoren zoals een stabiele maatschappij scheppen waarin iedereen getrouwd is )

Wat wil je nu bewijzen?

[Eternity]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Wat wil je nu bewijzen?

Dat al dat "gepush" om meer te trouwen idioot is, trouwen is een kwestie van liefde, niet van een maatschappij in stand houden, of voor stabiliteit zorgen.

[Lekker Links!]

Het huwelijk, lool

wie doet aan die ouderwetse cirque nu nog mee, pff


afvoeren heel die kloterij

[Eternity]

Oorspronkelijk geplaatst door Lekker Links!

Het huwelijk, lool

wie doet aan die ouderwetse cirque nu nog mee, pff


afvoeren heel die kloterij

Ik kan best begrijpen dat er nog mensen zijn die willen trouwen, dit moet dan ook een vrije keuze zijn.

Geen verplichtig, of aansporing hiertoe

[Lekker Links!]

van mij mogen ze ook nog trouwen. U belachelijk maken in de kerk om een jaar nadien elk met nen advocaat in de rechtbank te staan.

Ha!

en dan maar verschieten dat heel die klucht niet meer populair is

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door Eternity

Dat al dat "gepush" om meer te trouwen idioot is, trouwen is een kwestie van liefde, niet van een maatschappij in stand houden, of voor stabiliteit zorgen.

Dat gepush om te trouwen bestaat misschien nog in de meest achtergebleven regio's van het Westen, maar ik heb het in mijn bijna 70 lentejaren nog niet gemerkt om mij heen.
Je neemt een uitzondering om een stelling te bewijzen. Merkwaardig!

[Lekker Links!]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

[Dat gepush om te trouwen bestaat misschien nog in de meest achtergebleven regio's van het Westen

West-Vlaanderen?










sorry...flauw mopjeuh!

[Eternity]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Dat gepush om te trouwen bestaat misschien nog in de meest achtergebleven regio's van het Westen, maar ik heb het in mijn bijna 70 lentejaren nog niet gemerkt om mij heen.
Je neemt een uitzondering om een stelling te bewijzen. Merkwaardig!

Vraag maar eens aan de jeugd van rond de 20 jaar, hoe vaak de familie hierover bezig is.

En het is inderdaad al afgenomen tegenover "vroegere tijden", maar de threadstarter wil blijkbaar terug naar die vroegere tijden (daarmee was mijn referentie hiernaar ook relevant).