Chili: Weer een complot theorie doorprikt

[Karel Martel B]

http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenl...n-kanker.dhtml

Een eerste onderzoek op de resten van Pablo Neruda heeft uitgewezen dat de prostaatkanker waaraan de Chileense dichter leed, al was uitgezaaid voor zijn dood in 1973. Het lijk werd opgegraven voor onderzoek omdat de chauffeur en persoonlijk assistent van Neruda al jaren beweert dat de Nobelprijswinnaar werd vergiftigd.

Eduardo Contreras, een advocaat van de Chileense communistische partij, zegt dat het onderzoek naar de dood van Neruda voortgaat. De vaststelling dat de kanker was uitgezaaid, heeft de vermoedens van een vergiftiging volgens hem niet uit de wereld geholpen.

[Buitenwipper]

[giserke]

Wat heeft dit te maken met complottheorieën?

[Karel Martel B]

Oorspronkelijk geplaatst door giserke

Wat heeft dit te maken met complottheorieën?

Vraag het aan de PVDA:

http://www.pvda.be/nieuws/artikel/we...ergiftigd.html

De stoffelijke resten van de Chileense dichter Pablo Neruda worden op 8 april aanstaande opgegraven. Neruda overleed in 1973, twaalf dagen na de staatsgreep van generaal Augusto Pinochet. Officieel ten gevolge van kanker, maar het gerecht vermoedt nu dat hij door het militaire regime van Pinochet uit de weg is geruimd. Het regime wilde zo vermijden dat de communistische schrijver, diplomaat en Nobelprijswinnaar een gerenommeerd opposant zou worden. Onderzoek zal moeten uitwijzen of Neruda al dan niet vergiftigd werd. Zijn persoonlijke secretaris en chauffeur, Manuel Araya, verklaarde in 2011 dat de dichter kort voor zijn overlijden een mysterieuze injectie toegediend kreeg.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Karel Martel B

http://www.hln.be/hln/nl/960/Buitenl...n-kanker.dhtml

Ook een beetje cultuur brengt wijsheid bij...


Zijn stem zal voor zij zonder stem spreken, ook na zijn dood.

www.biblioteca.org.ar/libros/154542.pdf

Daaruit :

Varios andares por los mismos caminos, varias búsquedas por tierra
incógnita, un sano eclecticismo en que conviven la voz serpenteante y cálida de Mayra Santos, la voz desaforada de Rodrigo Fresán, la voz introspectiva de Iván Thays, la voz perversa y desapasionada de Mario Bella t�*n, la voz entre grotesca y esperpéntica de Carlos Cortés, la voz cruda y certera de Alberto Fuguet. Varios proyectos sólidos que se van consolidando, que van madurando ante nuestros ojos y que prometen expandir aún más los ya diversos registros de lo que se entiende por literatura latinoamericana. Dentro de este panorama tan variado y todav�*a algo disperso, hay algunos puntos de encuentro. Hay, por ejemplo, la voluntad expl�*cita de romper con esa obligación que ha tenido el escritor latinoamericano de ser el portavoz de la nación, y de buscar en sus textos, de forma obsesiva, la configuración de la identidad nacional, la esencia del pa�*s. Como conciencia moral de la nación, el escritor ha dicho, en palabras de Pablo Neruda, que por su voz hablarán los sin voz. Hoy, preferimos que esa obligación sea tan sólo una opción. No se trata de abdicar a las responsabilidades morales del escritor de sociedades como las nuestras, en crisis permanente. Se trata tan sólo de no intentar autolegitimarse hablando por otros que jamás lo han designado a uno representante de nada. Se trata de cortar las ataduras de esa asociación tan estrecha que existe en el continente entre literatura y nación. Quizás por eso nos encontremos con esa andanada tan sorprendente de novelas y cuentos ambientados en paisajes no latinoamericanos.

U flitst fel, snel en onberaadzaam door, vanwege wat U als waarheid beschouwt. Echter bent U blijkbaar weinig 'ingelicht', noch hebt U enig gevoel voor de 'diverse' medemens, dit natuurlijk met Uw principiële motivaties als unieke rechtvaardiging.

[Helias]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

Ook een beetje cultuur brengt wijsheid bij...


Zijn stem zal voor zij zonder stem spreken, ook na zijn dood.

www.biblioteca.org.ar/libros/154542.pdf

Daaruit :

Varios andares por los mismos caminos, varias búsquedas por tierra
incógnita, un sano eclecticismo en que conviven la voz serpenteante y cálida de Mayra Santos, la voz desaforada de Rodrigo Fresán, la voz introspectiva de Iván Thays, la voz perversa y desapasionada de Mario Bella t�*n, la voz entre grotesca y esperpéntica de Carlos Cortés, la voz cruda y certera de Alberto Fuguet. Varios proyectos sólidos que se van consolidando, que van madurando ante nuestros ojos y que prometen expandir aún más los ya diversos registros de lo que se entiende por literatura latinoamericana. Dentro de este panorama tan variado y todav�*a algo disperso, hay algunos puntos de encuentro. Hay, por ejemplo, la voluntad expl�*cita de romper con esa obligación que ha tenido el escritor latinoamericano de ser el portavoz de la nación, y de buscar en sus textos, de forma obsesiva, la configuración de la identidad nacional, la esencia del pa�*s. Como conciencia moral de la nación, el escritor ha dicho, en palabras de Pablo Neruda, que por su voz hablarán los sin voz. Hoy, preferimos que esa obligación sea tan sólo una opción. No se trata de abdicar a las responsabilidades morales del escritor de sociedades como las nuestras, en crisis permanente. Se trata tan sólo de no intentar autolegitimarse hablando por otros que jamás lo han designado a uno representante de nada. Se trata de cortar las ataduras de esa asociación tan estrecha que existe en el continente entre literatura y nación. Quizás por eso nos encontremos con esa andanada tan sorprendente de novelas y cuentos ambientados en paisajes no latinoamericanos.

U flitst fel, snel en onberaadzaam door, vanwege wat U als waarheid beschouwt. Echter bent U blijkbaar weinig 'ingelicht', noch hebt U enig gevoel voor de 'diverse' medemens, dit natuurlijk met Uw principiële motivaties als unieke rechtvaardiging.

Het is niet duidelijk wat dit met het onderwerp te maken heeft. Maar indien Neruda zelf wat "beraadzaam" zou zijn geweest en "gevoel voor de medemens" zou gehad hebben, zou hij dit gedicht niet hebben geschreven bij de dood van Stalin:

"To be men! That is the Stalinist law! . . .
We must learn from Stalin
his sincere intensity
his concrete clarity. . . .
Stalin is the noon,
the maturity of man and the peoples.
Stalinists, Let us bear this title with pride. . . .
Stalinist workers, clerks, women take care of this day!
The light has not vanished.
The fire has not disappeared,
There is only the growth of
Light, bread, fire and hope
In Stalin's invincible time! . . .
In recent years the dove,
Peace, the wandering persecuted rose,
Found herself on his shoulders
And Stalin, the giant,
Carried her at the heights of his forehead. . . .
A wave beats against the stones of the shore.
But Malenkov will continue his work."

Het zegt ook veel over zijn povere dichtkunst, trouwens.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Helias

Het is niet duidelijk wat dit met het onderwerp te maken heeft. Maar indien Neruda zelf wat "beraadzaam" zou zijn geweest en "gevoel voor de medemens" zou gehad hebben, zou hij dit gedicht niet hebben geschreven bij de dood van Stalin:

"To be men! That is the Stalinist law! . . .
We must learn from Stalin
his sincere intensity
his concrete clarity. . . .
Stalin is the noon,
the maturity of man and the peoples.
Stalinists, Let us bear this title with pride. . . .
Stalinist workers, clerks, women take care of this day!
The light has not vanished.
The fire has not disappeared,
There is only the growth of
Light, bread, fire and hope
In Stalin's invincible time! . . .
In recent years the dove,
Peace, the wandering persecuted rose,
Found herself on his shoulders
And Stalin, the giant,
Carried her at the heights of his forehead. . . .
A wave beats against the stones of the shore.
But Malenkov will continue his work."

Het zegt ook veel over zijn povere dichtkunst, trouwens.

Ok, over zijn dichtkunst welke uitmuntend IS, niet gesproken... , maar met het ten hemele verheffen van Stalin kan ook ik niet meegaan. Deze ode aan Stalin gaat ook voor mij 'te ver', laat dat duidelijk zijn.

Desalniettemin was het wrede Westerse (Amerikaanse) ingrijpen in dat land absoluut onrechtvaardigbaar.