Voka : Aanpassing wet-Renault nodig

[Politics.be]

De federale regering werkt aan een aanpassing van de wet-Renault, de wet die de procedure bij collectieve ontslagen regelt. Dat heeft minister van Werk Monica De Coninck vandaag verklaard. Volgens Jo Libeer, gedelegeerd bestuurder van Voka, bestaat de eerste maatregel om collectieve ontslagen te vermijden in het scheppen van een bedrijfsvriendelijk klimaat en niet in procedures.

Er is immers geen enkel verband tussen meer rigiditeit en tewerkstelling. Daarom moet eerst de automatische indexering aangepakt worden”, zegt Libeer. "Bovendien is de timing slecht gekozen want ook de Europese Commissie werkt aan een initiatief. We wachten beter eerst dat resultaat af."

“De minister springt te vroeg en te ver als zij nu al besluit dat de procedure een aanpassing verdient. In het regeerakkoord was afgesproken om de wet-Renault eerst te evalueren”, stelt Libeer. Dat moet evenwichtig en niet eenzijdig gebeuren. Een aanpassing heeft nood aan oog voor flankerende maatregelen die beter overleg mogelijk maken.

Libeer wijst erop dat België nu al de strengste regels ter wereld heeft rond collectief ontslag. “Volgens De Coninck worden werknemers toch nog te vaak voor voldongen feiten geplaatst bij een gedwongen ontslag. Maar de beraadslaging in de ondernemingsraad wordt in gang gezet zodra de werkgever de intentie heeft om over te gaan tot een collectief ontslag. De vraag is of dat nog vroeger kan”, vertelt hij. Wel geeft hij toe dat de toepassing van de wet Renault soms een lijdensweg is, maar hij zegt dat dat komt omdat procedures soms misbruikt worden om de overgang van intentie naar beslissing te vertragen zonder dat er iets wezenlijks verandert. “Het was mevrouw Onkelinx, toenmalig minister van Werk, die een maximumtermijn in de wet wou inlassen”, zegt Libeer.

Evenwicht tussen rechten en verantwoordelijkheden
De minister denkt bijvoorbeeld aan de discussie wanneer de vakbonden moeten optreden. "Moeten ze bijvoorbeeld veel actiever worden in de ondernemingsraad of veel vlugger informatie krijgen over de situatie?” vraagt ze zich af. Maar Libeer verwijst naar cao nummer 9 dat de werkgever verplicht op voorhand regelmatig informatie te geven aan de ondernemingsraad. “Het kan toch niet duidelijker?” zegt hij. “Als De Coninck verwijst naar Duitsland, waar de vakbonden veel meer betrokken zijn bij de bedrijfsleiding, dan moet ze ook weten dat de vakbonden daar aansprakelijk kunnen gesteld worden, dat vakbondsleiders er hun borst nat maken in het systeem van Mittbestimmung en dat het stakingsrecht er onderworpen is aan strikte procedures. We moeten dus een nieuw evenwicht vinden tussen rechten en verantwoordelijkheden.”

Voka meent dat een echte dialoog tussen vakbonden en werkgevers moet kunnen uitmonden in cao’s met uitzicht op tewerkstelling in ruil voor flexibiliteit en (tijdelijke) uitzondering op sectorale akkoorden, zeker in economisch moeilijke omstandigheden.

De Coninck wil alvast bemiddelen en minder juridische procedures. “Maar ook graag minder spontane stakingen”, vult Libeer aan. Hij betreurt ook de timing van De Coninck “omdat de werkgevers de nieuwe regeling van het ontslagrecht nog niet verteerd hebben.”


Bron: politics.be