Het bewustzijn.

harriechristus · 24 augustus 2013, 17:49

Bewustzijn.

Over het algemeen wordt onder bewustzijn het denken verstaan en bij Hegel in het bijzonder het objectieve denken in eenheid met de waarneming.
In tegenstelling daarmede wordt in de psychologie het gevoelsleven als het onbewuste beschouwd, hoewel het mijns inziens niet werkelijk onbewust is, want een ervaring betreft.
Werkelijk onbewust is datgene wat de mens helemaal niet ervaart.
Dus volgens mij is ook het gevoelsleven een vorm van bewustzijn en ook de waarneming als zodanig, ongeacht of men daarbij iets denkt of niet.
Aldus is het bewustzijn een drie-eenheid van gevoelsleven, zintuiglijke waarneming en ten derde het denken.
De zintuiglijke waarneming bestaat dan uit de tastzin, de smaak en de reuk en vervolgens het gehoor en het gezicht, dat zijn er 5.
Met het gevoelsleven erbij en het denken komen we op 7.

harriechristus · 27 augustus 2013, 18:28

2 - De zintuigen: zien en horen.

Van de zintuigen wordt het gezicht als het meest ontwikkeld geacht, als datgene wat ons het meeste bewustzijn verschaft, want in een beeld van het gezicht zien we duidelijk de vorm van onze omgeving, de concrete dingen zoals ze zijn.
Terwijl het gehoor ons abstracter aandoet als een fenomeen van de tijd, dus de geluiden na elkaar*.
Hoewel we ook meerdere geluiden door elkaar heen kunnen horen en van een geluid een afstand kunnen schatten, is toch het tijdsfenomeen van het geluid het belangrijkste ervaring.
Dat zal ook wel de oorzaak zijn dat het geluid het meest geschikt is om de weergave van het abstracte denken te zijn in de vorm van het woord, want de tijd is metafysisch.
Overigens kennen we ook het geschreven woord, dat we kunnen zien.
Maar de spraak komt het eerst en het geschreven woord is daarvan afgeleid in latere tijd.
En bovendien zijn de geschreven woorden slechts abstracte tekens en niet de dingen zelf.
En omwille dat een mens een geestelijk, dus denkend wezen is, zegt men dat het beter is blind te zijn dan doof.
Want is men doof dan kan men niet meer met andere mensen communiceren, hoewel weer wel door de gebaren taal.
Dus of dat waar is van die blindheid en die doofheid, dat weet ik dan niet.
Verder kennen we het geluid in het bijzonder als muziek en is deze een zeer goede vertolker van het gevoelsleven.

*Geluiden zijn dan wel golven in de ruimte, dus een eigenschap van de fysica, maar het horen daarvan is in de eerste plaats een tijdservaring.

24 augustus 2013, 17:49	#1
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.405	Het bewustzijn. Bewustzijn. Over het algemeen wordt onder bewustzijn het denken verstaan en bij Hegel in het bijzonder het objectieve denken in eenheid met de waarneming. In tegenstelling daarmede wordt in de psychologie het gevoelsleven als het onbewuste beschouwd, hoewel het mijns inziens niet werkelijk onbewust is, want een ervaring betreft. Werkelijk onbewust is datgene wat de mens helemaal niet ervaart. Dus volgens mij is ook het gevoelsleven een vorm van bewustzijn en ook de waarneming als zodanig, ongeacht of men daarbij iets denkt of niet. Aldus is het bewustzijn een drie-eenheid van gevoelsleven, zintuiglijke waarneming en ten derde het denken. De zintuiglijke waarneming bestaat dan uit de tastzin, de smaak en de reuk en vervolgens het gehoor en het gezicht, dat zijn er 5. Met het gevoelsleven erbij en het denken komen we op 7.

27 augustus 2013, 18:28	#2
harriechristus Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 29 december 2009 Locatie: amsterdam Berichten: 29.405	2 - De zintuigen: zien en horen. Van de zintuigen wordt het gezicht als het meest ontwikkeld geacht, als datgene wat ons het meeste bewustzijn verschaft, want in een beeld van het gezicht zien we duidelijk de vorm van onze omgeving, de concrete dingen zoals ze zijn. Terwijl het gehoor ons abstracter aandoet als een fenomeen van de tijd, dus de geluiden na elkaar. Hoewel we ook meerdere geluiden door elkaar heen kunnen horen en van een geluid een afstand kunnen schatten, is toch het tijdsfenomeen van het geluid het belangrijkste ervaring. Dat zal ook wel de oorzaak zijn dat het geluid het meest geschikt is om de weergave van het abstracte denken te zijn in de vorm van het woord, want de tijd is metafysisch. Overigens kennen we ook het geschreven woord, dat we kunnen zien. Maar de spraak komt het eerst en het geschreven woord is daarvan afgeleid in latere tijd. En bovendien zijn de geschreven woorden slechts abstracte tekens en niet de dingen zelf. En omwille dat een mens een geestelijk, dus denkend wezen is, zegt men dat het beter is blind te zijn dan doof. Want is men doof dan kan men niet meer met andere mensen communiceren, hoewel weer wel door de gebaren taal. Dus of dat waar is van die blindheid en die doofheid, dat weet ik dan niet. Verder kennen we het geluid in het bijzonder als muziek en is deze een zeer goede vertolker van het gevoelsleven. Geluiden zijn dan wel golven in de ruimte, dus een eigenschap van de fysica, maar het horen daarvan is in de eerste plaats een tijdservaring.