Onze geschiedenis in haar ware perspectief.

PAJOT · 4 september 2004, 10:05

Sinds het begin van onze politieke geschiedenis bij het verdrag van Verdun (843) is er nergens een spoor te bekennen van een politieke entiteit of een streven naar politieke eenheid omperkt door het Nederlandse of het Waalse taalgebied, of omperkt door de grenzen van België.

In 843 worden de Lage Landen, de kern van het Frankische Rijk van Karel de Grote, verdeeld tussen Frankrijk, Lotharingen en het Duitse Rijk. Grotendeels vallen onze gewesten samen met het noordelijk deel van het Middenrijk. De idee van een buffer tussen Frankrijk en Duitsland zal in de loop der tijden met de regelmaat van een klok terug opduiken. In het verzet van de Vlaamse graven en vrije gemeenten tegen de centraliserende macht van de Franse leenheer, en in de pogingen van de hertogen van Brabant om zich te ontworstelen aan de suzereiniteit van het Duitse Keizerrijk, herkent men het bewust of onbewust streven van de kleine vorstendommen op de grens naar onafhankelijkheid en hereniging. Het verbond van 1339 dat Jakob van Artevelde sluit tussen Vlaanderen, Brabant, Limburg, Holland, Henegouwen en Zeeland, is in dat kader niet zonder betekenis.

Maar de palm om het grootste deel van de Nederlanden door een personele unie onder één gezag te herenigen, komt toe aan een vreemd vorstenhuis : de Bourgondische dynastie. De kroon op het werk wordt gezet door de Gentenaar Keizer Karel V, die met de inlijving van het graafschap Gelderland de laatste Nederlandse provincie veroverde op het heersende particularisme. Belangrijker echter is dat hij in de Transactie van Augsburg (1548.), bevestigd door de Pragmatische Sanctie (1549), de XVII Provinciën als een afzonderlijk geheel losmaakt van het Duitse Rijk onder de benaming "Bourgondische Kreits".

In onze nationale geschiedenis komt een bijzondere plaats toe aan Willem van Oranje. Hij heeft zich tot het uiterste ingespannen - onder meer met de Pacificatie van Gent (1576) - om de eenheid te vrijwaren, de innerlijke verdeeldheid, resultaat van de religieuze intolerantien, te overwinnen en de buitenlandse inmenging te bekampen.

Tijdens de Brabantse omwenteling richten de Staten-Generaal, in 1790 voor het eerst sedert 1632 weer bijeen, een nieuwe staat op : de Verenigde Nederlandse Staten. In het Frans luidt dat : Etats Belgiques Réunis. Van Pays-Bas bestaat immers geen adjectief. Trouwens tot 1830 gaat onder de vlaggen 'Belgium, Belgique, België' en 'de Nederlanden, Pays-Bas' dezelfde lading scheep : deze van de gehele Nederlanden.

We moeten wachten tot 1815 vooraleer de Heel-Nederlandse gedachte opnieuw staatkundig wordt belichaamd in het Koninkrijk der Verenigde Nederlanden. Voor Willem I was de hereniging de voortzetting van een familietraditie. Met succes heeft hij de overwinnaars van Napoleon erop gewezen dat het herstel van de Nederlanden in een sterke staat tussen Engeland, Frankrijk en Pruisen een noodzaak was om de vrede in Noord-West Europa te handhaven. Op economisch vlak was zijn bewind een periode van hoge bloei.

De scheiding van de Nederlanden in 1585 en 1830 kan niet op de rekening worden geschreven van een differentiatie tussen wat men later de Belgische en de Hollandse naties is gaan noemen. Daarmee wordt niet ontkend dat er sedertdien in Noord- en Zuid-Nederland oppervlakkige verschillen zijn gegroeid ten gevolge van het leven in een ander staatsverband en het geöriënteerd zijn op andere cultuurgebieden (Duitsland en Engeland voor het Noorden ; Frankrijk voor het Zuiden). De scheidingen zijn te wijten aan militaire lotgevallen, inmenging van het buitenland en een reeks toevallige factoren.

Historisch is het alleszins nonsens om te spreken over een 'Vlaams' of 'Waals' volk. De begrippen 'Vlaanderen' en 'Wallonië' zoals wij ze thans kennen, zijn niet ouder dan 1830. Evenmin als Vlaanderen of Wallonië liggen 'België' en 'Nederland' in het logische en spontane groeiproces van onze Nederlandse gewesten. Door de voortdurende scheiding van Noord en Zuid leven thans de Vlamingen over drie staten verdeeld, de Brabanders over twee.

Streven naar orde begint met de mensen en de dingen hun juiste naam te geven.

Hans1 · 4 september 2004, 11:31

Inderdaad, België is te klein om op te delen. Voor de rest hebben we de Europese Unie.

Tommy_ · 4 september 2004, 15:03

Belgie is niet te klein om te splitsen.

Patriot! · 4 september 2004, 15:29

Nee, maar aangezien niemand het wil mag het niet gesplitst worden.

Tommy_ · 4 september 2004, 15:31

Niemand het wil? Ik denk dat er wel een hoop is die het wil en nog anderen die het zouden willen. En er is maar een heel kleine minderheid die unitair wil zijn.

Yann · 4 september 2004, 16:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tommy_

Belgie is niet te klein om te splitsen.

De gemeente Ginderachtergem ook niet.

Tommy_ · 4 september 2004, 19:19

Waw wat een argumentatie, als politieke partij moet je iets beter kunnen.

Philips Inc. · 4 september 2004, 19:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Yann

De gemeente Ginderachtergem ook niet.

Julle meten met twee maten en twee gewichten: België mocht zich na een elitaire coup gesteund door Frankrijk wel afscheiden, maar Vlaanderen niet, want België is te klein ...

Zielig ...

PAJOT · 7 september 2004, 06:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Hans1

Inderdaad, België is te klein om op te delen. Voor de rest hebben we de Europese Unie.

De Benelux zal zich in de Europese Unie door iedereen weten te eerbiedigen, terwijl België en Nederland nu nergens hun wil kunnen imponeren.

dorus · 7 september 2004, 13:48

Het verhaal van radicaal is in grote trekken exact. Het strookt met de visie van Henri Pirenne, die in onze gewesten een bijna gelijklopende geschiedenis herkende, omdat ze op de uiteinden van de 2 grote rijken lagen: Frankrijk en het HRR van de Duitse Natie.
Maar daar houdt het ook op.
De graafschappen over de Schelde hebben nooit dezelfde mate van onafhankelijkheid genoten als die op de rechteroever.
Brabant en Luik waren de facto vrije staten. Allebei rijk, niet alleen door hun bodemschatten of vruchtbare akkers, maar vooral door de tol die ze konden heffen op alles wat van noord naar zuid en vice verse over de grote waterwegen trok.
De graafschappen op de linkeroever hebben zich uitgeput in oeverloze en onvruchtbare gevechten met hun leenheer, de Franse koning.

Daar ligt een fundamenteel mentaliteitsverschil, dat ook heden nog, het huidige Vlaanderen opdeelt, in een hardwerkende maar cultuurarme, sombere en bekrompen bevolking, naast een hardfuivende, breugheliaans feestende en vrolijke volksgroep.

Dat is de reden waarom een onafhankelijk Vlaanderen nog meer onwerkbaar zal zijn dan België nu.

Patriot! · 7 september 2004, 18:41

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door radicaal

De Benelux zal zich in de Europese Unie door iedereen weten te eerbiedigen, terwijl België en Nederland nu nergens hun wil kunnen imponeren.

Dat is wel een goed argument. Echter, een Benelux "staat", zoals in unitaire staat kan uiteraard niet. België moet Unitair worden en dan kunnen best beter samenwerken met onze buurlanden die gemeenschappelijke kenmerken vertonen. Luxemburg kan zich best weer bij het Belgische Vaderland voegen.

Confucius · 7 september 2004, 20:08

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Dat is wel een goed argument. Echter, een Benelux "staat", zoals in unitaire staat kan uiteraard niet. België moet Unitair worden en dan kunnen best beter samenwerken met onze buurlanden die gemeenschappelijke kenmerken vertonen. Luxemburg kan zich best weer bij het Belgische Vaderland voegen.

Ik denk niet dat de Luxemburgers zo stom gaan zijn om mee op te draaien voor een geldverslindend niet producerend Wallonië. Ze zouden wel gek moeten zijn.

Yann · 7 september 2004, 20:42

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Tommy_

Waw wat een argumentatie, als politieke partij moet je iets beter kunnen.

Ik bedoel: niets is te klein om te splitsen. Alles wat bestaat, kan men splitsen. De vraag is alleen of dat wel nodig is.

Koenraad Maesschalck · 7 september 2004, 20:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

{...} Luxemburg kan zich best weer bij het Belgische Vaderland voegen.

Kijk eens aan, onze BUBbels hebben al nood aan Lebensraum! En gisteren zat er hier ene van de BUB te verkondigen dat "het Belgisch volk" (

) genetisch bepaald is!

Nogmaals BUBbels, voor wanneer is de partijvernieuwing van BUB tot NSBUB gepland?

Fieseler · 7 september 2004, 20:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Het verhaal van radicaal is in grote trekken exact. Het strookt met de visie van Henri Pirenne, die in onze gewesten een bijna gelijklopende geschiedenis herkende, omdat ze op de uiteinden van de 2 grote rijken lagen: Frankrijk en het HRR van de Duitse Natie.
Maar daar houdt het ook op.
De graafschappen over de Schelde hebben nooit dezelfde mate van onafhankelijkheid genoten als die op de rechteroever.
Brabant en Luik waren de facto vrije staten. Allebei rijk, niet alleen door hun bodemschatten of vruchtbare akkers, maar vooral door de tol die ze konden heffen op alles wat van noord naar zuid en vice verse over de grote waterwegen trok.
De graafschappen op de linkeroever hebben zich uitgeput in oeverloze en onvruchtbare gevechten met hun leenheer, de Franse koning.

Daar ligt een fundamenteel mentaliteitsverschil, dat ook heden nog, het huidige Vlaanderen opdeelt, in een hardwerkende maar cultuurarme, sombere en bekrompen bevolking, naast een hardfuivende, breugheliaans feestende en vrolijke volksgroep.

Dat is de reden waarom een onafhankelijk Vlaanderen nog meer onwerkbaar zal zijn dan België nu.

Sorry, kan je dit even duiden?
Vlaanderen is niet werkbaar omdat we hard werken?
Omdat we somber zijn? (ooit in Charleroi uitgeweest na 20h?)
Cultuurarm? (Ooit in Gent, Brugge, Antwerpen, Mechelen, Brussel geweest?)
Bekrompen? (nooit iets anders dan piano gelezen zeker?

)

Hans1 · 7 september 2004, 21:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door radicaal

De Benelux zal zich in de Europese Unie door iedereen weten te eerbiedigen, terwijl België en Nederland nu nergens hun wil kunnen imponeren.

De Benelux bestaat nog, hoor en niets belet België, Nederland en Luxemburg gezamenlijke standpunten in te nemen op Europees vlak.

Hans1 · 7 september 2004, 21:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Koenraad Maesschalck

Kijk eens aan, onze BUBbels hebben al nood aan Lebensraum! En gisteren zat er hier ene van de BUB te verkondigen dat "het Belgisch volk" (

) genetisch bepaald is!

Nogmaals BUBbels, voor wanneer is de partijvernieuwing van BUB tot NSBUB gepland?

Wij willen namelijk niet in concurrentie treden met uw grote voorbeeld.

Yann · 7 september 2004, 21:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Koenraad Maesschalck

Kijk eens aan, onze BUBbels hebben al nood aan Lebensraum! En gisteren zat er hier ene van de BUB te verkondigen dat "het Belgisch volk" (

) genetisch bepaald is!

Nogmaals BUBbels, voor wanneer is de partijvernieuwing van BUB tot NSBUB gepland?

Men moet zich al eens durven verlagen om op hetzelfde niveau te discussiëren.

dronyon · 7 september 2004, 22:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!

Luxemburg kan zich best weer bij het Belgische Vaderland voegen.

En wanneer was Luxemburg dan wel deel van dat 'Belgische Vaderland'? Zeker dat dit geen belgicistische geschiedvervalsing is?

Patriot! · 8 september 2004, 11:39

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door dronyon

En wanneer was Luxemburg dan wel deel van dat 'Belgische Vaderland'? Zeker dat dit geen belgicistische geschiedvervalsing is?

1830-1839.

4 september 2004, 10:05	#1
PAJOT Banneling Geregistreerd: 13 juni 2003 Berichten: 6.792	Onze geschiedenis in haar ware perspectief. Sinds het begin van onze politieke geschiedenis bij het verdrag van Verdun (843) is er nergens een spoor te bekennen van een politieke entiteit of een streven naar politieke eenheid omperkt door het Nederlandse of het Waalse taalgebied, of omperkt door de grenzen van België. In 843 worden de Lage Landen, de kern van het Frankische Rijk van Karel de Grote, verdeeld tussen Frankrijk, Lotharingen en het Duitse Rijk. Grotendeels vallen onze gewesten samen met het noordelijk deel van het Middenrijk. De idee van een buffer tussen Frankrijk en Duitsland zal in de loop der tijden met de regelmaat van een klok terug opduiken. In het verzet van de Vlaamse graven en vrije gemeenten tegen de centraliserende macht van de Franse leenheer, en in de pogingen van de hertogen van Brabant om zich te ontworstelen aan de suzereiniteit van het Duitse Keizerrijk, herkent men het bewust of onbewust streven van de kleine vorstendommen op de grens naar onafhankelijkheid en hereniging. Het verbond van 1339 dat Jakob van Artevelde sluit tussen Vlaanderen, Brabant, Limburg, Holland, Henegouwen en Zeeland, is in dat kader niet zonder betekenis. Maar de palm om het grootste deel van de Nederlanden door een personele unie onder één gezag te herenigen, komt toe aan een vreemd vorstenhuis : de Bourgondische dynastie. De kroon op het werk wordt gezet door de Gentenaar Keizer Karel V, die met de inlijving van het graafschap Gelderland de laatste Nederlandse provincie veroverde op het heersende particularisme. Belangrijker echter is dat hij in de Transactie van Augsburg (1548.), bevestigd door de Pragmatische Sanctie (1549), de XVII Provinciën als een afzonderlijk geheel losmaakt van het Duitse Rijk onder de benaming "Bourgondische Kreits". In onze nationale geschiedenis komt een bijzondere plaats toe aan Willem van Oranje. Hij heeft zich tot het uiterste ingespannen - onder meer met de Pacificatie van Gent (1576) - om de eenheid te vrijwaren, de innerlijke verdeeldheid, resultaat van de religieuze intolerantien, te overwinnen en de buitenlandse inmenging te bekampen. Tijdens de Brabantse omwenteling richten de Staten-Generaal, in 1790 voor het eerst sedert 1632 weer bijeen, een nieuwe staat op : de Verenigde Nederlandse Staten. In het Frans luidt dat : Etats Belgiques Réunis. Van Pays-Bas bestaat immers geen adjectief. Trouwens tot 1830 gaat onder de vlaggen 'Belgium, Belgique, België' en 'de Nederlanden, Pays-Bas' dezelfde lading scheep : deze van de gehele Nederlanden. We moeten wachten tot 1815 vooraleer de Heel-Nederlandse gedachte opnieuw staatkundig wordt belichaamd in het Koninkrijk der Verenigde Nederlanden. Voor Willem I was de hereniging de voortzetting van een familietraditie. Met succes heeft hij de overwinnaars van Napoleon erop gewezen dat het herstel van de Nederlanden in een sterke staat tussen Engeland, Frankrijk en Pruisen een noodzaak was om de vrede in Noord-West Europa te handhaven. Op economisch vlak was zijn bewind een periode van hoge bloei. De scheiding van de Nederlanden in 1585 en 1830 kan niet op de rekening worden geschreven van een differentiatie tussen wat men later de Belgische en de Hollandse naties is gaan noemen. Daarmee wordt niet ontkend dat er sedertdien in Noord- en Zuid-Nederland oppervlakkige verschillen zijn gegroeid ten gevolge van het leven in een ander staatsverband en het geöriënteerd zijn op andere cultuurgebieden (Duitsland en Engeland voor het Noorden ; Frankrijk voor het Zuiden). De scheidingen zijn te wijten aan militaire lotgevallen, inmenging van het buitenland en een reeks toevallige factoren. Historisch is het alleszins nonsens om te spreken over een 'Vlaams' of 'Waals' volk. De begrippen 'Vlaanderen' en 'Wallonië' zoals wij ze thans kennen, zijn niet ouder dan 1830. Evenmin als Vlaanderen of Wallonië liggen 'België' en 'Nederland' in het logische en spontane groeiproces van onze Nederlandse gewesten. Door de voortdurende scheiding van Noord en Zuid leven thans de Vlamingen over drie staten verdeeld, de Brabanders over twee. Streven naar orde begint met de mensen en de dingen hun juiste naam te geven.

4 september 2004, 15:29	#4
Patriot! Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 6 oktober 2002 Locatie: België - Belgique - Belgien - Belgium Berichten: 21.353	Nee, maar aangezien niemand het wil mag het niet gesplitst worden. __________________ CD&V's strijd tegen de horeca (lees meer)

4 september 2004, 11:31	#2
Hans1 Banneling Geregistreerd: 10 maart 2003 Locatie: BELGIE - BELGIQUE - BELGIEN - BELGIUM Berichten: 15.869	Inderdaad, België is te klein om op te delen. Voor de rest hebben we de Europese Unie.

4 september 2004, 15:03	#3
Tommy_ Schepen Geregistreerd: 10 augustus 2004 Locatie: Vlaanderen Berichten: 490	Belgie is niet te klein om te splitsen.

4 september 2004, 15:31	#5
Tommy_ Schepen Geregistreerd: 10 augustus 2004 Locatie: Vlaanderen Berichten: 490	Niemand het wil? Ik denk dat er wel een hoop is die het wil en nog anderen die het zouden willen. En er is maar een heel kleine minderheid die unitair wil zijn.

4 september 2004, 19:19	#7
Tommy_ Schepen Geregistreerd: 10 augustus 2004 Locatie: Vlaanderen Berichten: 490	Waw wat een argumentatie, als politieke partij moet je iets beter kunnen.

7 september 2004, 13:48	#10
dorus Banneling Geregistreerd: 28 augustus 2003 Locatie: Antwerpen Berichten: 2.829	Het verhaal van radicaal is in grote trekken exact. Het strookt met de visie van Henri Pirenne, die in onze gewesten een bijna gelijklopende geschiedenis herkende, omdat ze op de uiteinden van de 2 grote rijken lagen: Frankrijk en het HRR van de Duitse Natie. Maar daar houdt het ook op. De graafschappen over de Schelde hebben nooit dezelfde mate van onafhankelijkheid genoten als die op de rechteroever. Brabant en Luik waren de facto vrije staten. Allebei rijk, niet alleen door hun bodemschatten of vruchtbare akkers, maar vooral door de tol die ze konden heffen op alles wat van noord naar zuid en vice verse over de grote waterwegen trok. De graafschappen op de linkeroever hebben zich uitgeput in oeverloze en onvruchtbare gevechten met hun leenheer, de Franse koning. Daar ligt een fundamenteel mentaliteitsverschil, dat ook heden nog, het huidige Vlaanderen opdeelt, in een hardwerkende maar cultuurarme, sombere en bekrompen bevolking, naast een hardfuivende, breugheliaans feestende en vrolijke volksgroep. Dat is de reden waarom een onafhankelijk Vlaanderen nog meer onwerkbaar zal zijn dan België nu.