VCD : Het bankenreddingsplan en de verantwoordelijkheid van de banken zelf

[Politics.be]

Op donderdag 20 december werd er door Altersummit te Brussel een betoging georganiseerd bij de aanvang van de Europese top van 20 tot 22 december, waar de staatshoofden, de regeringsleiders en de voorzitters van de Europese Raad en Commissie samenkwamen. Daar werd onder andere het bankenreddingsplan werd uitgebreid en vastgelegd.

In de toekomst zouden de aandeelhouders, de obligatiehouders en de spaarder aansprakelijk worden gesteld bij het falen van een bank en als dat niet voldoende is, dan worden er extra belastingen geïnd bij de burger. Een bijdrage van de banken zelf werd niet bindend vastgelegd, noch een bijdrage van de centrale banken, het IMF (Internationaal Monitair Fonds) of de Staten zelf. Hoe een Staat tussenkomt, moet hij zelf bepalen. De Trojka (Europese Commissie, IMF en ECB) blijft dus volledig buiten schot. ‘The banks are to big to fail’. Zij leggen de spelregels vast, maar dragen geen verantwoordelijkheid. We krijgen dus een aanpak zoals in Cyprus, waar de banken zullen gesloten worden bij faillissement en dat de burger zijn geld niet meer zal kunnen afhalen. Daardoor krijgen de banken een machtsmonopolie en zal de macht van de naties afbrokkelen. Nu gaat reeds 25% van onze belastingen naar het redden van onze eigen Belgische banken.

Aansluitend op dit bankenplan heeft Minister van financiën Geens binnen de eigen regering vastgelegd dat de eerste schijf van 100.000 euro veilig moet zijn op de spaarboekjes van de burger. Daarbij moet de burger beloven dat hij zijn spaargeld niet zal verdelen over diverse banken. Maar als de Staat failliet gaat, valt die garantie weg en dat is niet denkbeeldig. Verder is er voor de wettelijk gereglementeerde spaarboekjes een fiscale vrijstelling tot € 1.880 aan jaarlijkse intresten. Minister Geens wilde die vrijstelling uitbreiden naar kasbons en obligaties om de KMO’s (Kleine en Middelgrote Ondernemingen) nieuw leven in te blazen, maar Open VLD heeft dat tegengehouden. Dat zij de multinationals steunen is niet nieuw. Ook de zogenaamde ‘rijkentaks’ is eerder al tegengehouden door Open VLD.

De maatregelen die genomen worden in eigen land, zijn het vervolg op het Europees en internationaal beleid. Aan de macht van de Trojka, de Europese Commissie, de ECB en het IMF, is nog niets gewijzigd. Het is de burger en de Staat die moeten bijspringen als een bank failliet dreigt te gaan, de Trojka is onaantastbaar. De macht van deze laatste zal nog toenemen als de ECB volgend jaar ook toezichthouder wordt van de Europese banken in een eengemaakte Bankenunie. Het IMF beschermt de banken, maar niet de Staat. Het oplopen van de door de banken gemaakte schulden weegt zwaar op de samenleving en de economie van de landen, maar heeft wel de bankiers en hun bonussen gered.

VCD vraagt dat meer structurele hervormingen binnen de bankensector op Europees en internationaal niveau, zoals controle op het bijdrukken van geld en een transparante beleidsvoering. VCD vraagt dat er sneller wordt opgetreden bij problemen met banken en dat de eindverantwoordelijkheid gelegd wordt bij de bankensector zelf, namelijk bij het IMF, de ECB en de (groot)banken. De miskleun van de banken moet niet op het land en de spaarder worden afgewenteld. Anders blijven er geen middelen beschikbaar voor investeringen en relancemaatregelen binnen de economie en gaat al het geld naar het reanimeren van de banken. Het is alsof de Trojka klaar staat om bedrijven op te kopen als de Staat zijn schulden niet kan betalen en dreigt failliet te gaan. Dat er een betoging plaatsvond in Brussel was zinvol, maar de media hebben er hoogstens 5 minuten aan besteed. Men zou te negatief spreken over de EU, maar de uitvoering is wel voelbaar aan de basis, dus moet de basis spreken!

De kredietwaardigheid is gedaald op vrijdag 20 december. Dat was de boodschap aan het einde van de Europese top. Misschien kan dat de euforische stemming van de President van Europa Herman van Rompuy wat temperen. Is dat geen signaal dat hervormingen binnen de Trojka hoognodig zijn en dat die een beleid moet voeren dat dichter bij de burger, de Staat en de economie staat.

Bron: politics.be