Waarom België nooit kan werken

[Hypochonder]

Economen en politici goochelen graag met cijfers waardoor je al snel door de bomen het bos niet meer ziet.

Economie is niet altijd even simpel, maar ik heb gemerkt dat je alles bevattelijk kan maken met een eiland van 100 mensen.

Laten we dit eiland “Thunder” noemen.

Van de 100 inwoners zijn er 28 aan het werk in de privé-sector. Zij gaan vissen, bouwen huizen, kano’s, …

Van de overige 72 inwoners, werken er 40 voor de overheid.

Zij zorgen voor het onderwijs, veiligheid en justitie.

Maar ze stellen ook regels op voor de werkenden. Ze bepalen importquota voor het vissen, zorgen dat iedereen belastingen betaalt en bedenken nieuwe regels waaraan iedereen zich moet houden.

Er zijn ook nog 15 mensen die geen werk hebben. Zij ontvangen een werkloosheidsvergoeding.

De resterende 17 inwoners zijn kinderen, gepensioneerden en langdurig zieken. Zij ontvangen respectievelijk kindergeld, pensioen en een ziekte-uitkering.

Samengevat ziet het er zo uit:



Aangezien de mensen die werken in de privé-sector op Thunder de enigen zijn die effectief iets produceren, moeten de anderen betaald worden met de belastingen die zij betalen.

Je kan hooguit zeggen dat mensen die voor de overheid werken de productie ondersteunen, maar in de praktijk gebeurt vaak het tegenovergestelde.

Door allerhande regeltjes en wetten, moeten de werkenden steeds meer tijd besteden aan het naleven van deze regels waardoor de productie achterblijft.

Je hoeft natuurlijk geen genie te zijn om te beseffen dat een land zoals “Thunder” in realiteit niet kan overleven.

Het is onmogelijk om een maatschappij goed te laten functioneren wanneer maar iets meer dan één vierde van de bevolking zorgt voor de totale welvaart.

Nochtans is er een “land” in de wereld die het voor mekaar krijgt.

En dat “land” is … Wallonië!
Van de 3,56 miljoen inwoners zijn er amper 1 miljoen aan de slag in de privé-sector. Dat komt overéén met 28% van de totale bevolking. (Of 28 mensen op een eiland van 100 inwoners.)

De rest werkt voor de overheid (40%), is werkloos (15%) of is te jong, te oud of te ziek om te werken (17%).

Waarom slaagt Wallonië hierin als enige “land” van de wereld?

Omdat ze kunnen rekenen op de solidariteit van de Vlamingen.

Aangezien in Vlaanderen maar liefst 2,25 miljoen mensen werken in de privé, creëert heel deze regio behoorlijk wat welvaart.

De regering heeft echter beslist dat werkenden in Vlaanderen een (steeds groter) deel van die welvaart moeten afstaan aan Wallonië. Uit solidariteit.

Deze solidariteit lijkt echter met iedere nieuwe regering toe te nemen. De KU Leuven becijferde deze transfers onlangs op 16 miljard euro op jaarbasis.

Dat is 16 miljard euro die jaarlijks verhuist van Vlaanderen naar Wallonië.

Maar dergelijke cijfers zeggen je natuurlijk niet veel.

Laten we het opnieuw bevattelijk maken.

Ik heb je net verteld dat er in Vlaanderen 2,25 miljoen mensen werken in de privé en dat zij met hun productie betalen voor degenen die niet produceren.

16.000.000.000 euro gedeeld door 2.250.000 “werkenden in de privé” = 7.111 euro

Iedereen met een job in de privé betaalt jaarlijks 7.111 euro belastingen die rechtstreeks naar Wallonië gaan. Dat is net geen 600 euro per maand!
En het stopt daar niet.

Want deze noeste arbeider betaalt natuurlijk niet alleen voor de Walen. Hij betaalt ook voor de eigen overheid en solidariteit met andere Vlamingen.

Wat is de kostprijs hiervan voor een inwoner van België?

Wel, alle overheden samen gaven vorig jaar 208,5 miljard euro uit.

Dat is hetgeen de overheid jaarlijks kost. En dat bedrag stijgt jaar na jaar overigens. Tien jaar geleden bedroegen de uitgaven bijvoorbeeld “maar” 143 miljard euro.

We spenderen nu dus 65 miljard euro per jaar meer dan 10 jaar geleden!

Maar goed, we hadden het over de kostprijs van de overheid.

208,5 miljard aan uitgaven.

Dat moeten we weer delen door het aantal werkenden in de privé-sector. In Vlaanderen, Wallonië en Brussel samen gaat dat over 3,57 miljoen personen.

Dat geeft … 58.305 euro per jaar.

Neem je rekenmachientje er gerust even bij om de cijfers te controleren. Ik heb het ook een aantal keren moeten becijferen om deze getallen te geloven.

58.305 euro per jaar … dat is 4.858 euro per maand.

Iedere werkende in de privé-sector moet dus 4.858 euro per maand aan belastingen opbrengen om de overheidsuitgaven te financieren.
En als je de pech hebt om in Vlaanderen te wonen, dan wordt het zelfs nog meer. Die 4.858 euro is namelijk een gemiddelde en zoals je weet, draagt de Vlaming maandelijks nog eens 600 euro bij aan Wallonië.

Om de overheid te financieren, zijn er uiteraard steeds meer belastingen nodig.

Het overheidsbeslag bedraagt inmiddels 55%.

Dat wil zeggen dat van iedere euro die er in België verdiend wordt, er 55 cent naar de overheid gaat.

Meer geld voor de overheid, betekent echter ook minder geld voor de bevolking.

Minder geld om te investeren en te consumeren.

In een land waarin de burgers steeds minder geld hebben, heeft de economie het uiteraard moeilijk.

Ok, we kennen sinds 2008 een crisis en dat is een handig excuus om te verklaren waarom er geen groei meer is in België.

We vergeten dan gemakshalve dat de economie in de periode ervoor (2000-2006) ook amper groeide. De groei in deze periode bedroeg een schamele 1,6% op jaarbasis.

Als we het over een bredere periode bekijken, worden de cijfers alleen maar triester. De Belgische economie kende tussen 2000 en 2014 een groei van amper 1,3% op jaarbasis.

De groeiende overheid verstikt de economie.
Vlamingen beseffen dat echter maar al te goed. De Vlaamse partijen die een grote overheid genegen zijn (SPA en GROEN), halen in een recente peiling slechts 24,8% van de stemmen.

In Wallonië gebeurt echter precies het omgekeerde.

De Waalse partijen die streven naar een grote overheid (PS, PTB, Ecolo en CDH), halen daar samen 62,9% van de stemmen.

Een logische evolutie aangezien deze taalgroep een rechtstreeks belang heeft bij een grote overheid.

Bijna 3/4de van de bevolking heeft die overheid namelijk nodig voor zijn of haar inkomen. Je kan moeilijk vanuit die hoek enthousiasme verwachten voor een kleinere overheid.

De Vlaming wil dat wel, maar ziet zijn stem altijd verdampen in een linkse regering.

Je kan gewoon in Wallonië niet om de PS heen, waardoor de socialisten automatisch de basis vormen voor een federale regering.



En met de socialisten in de regering krijg je automatisch een links beleid met steeds meer overheid.

De conclusie, voor mij althans, is dat Wallonië en Vlaanderen twee gebieden zijn met een totaal verschillend idee over de rol van de overheid.

Als de éne kant “wit” zegt, hoor je aan de andere kant “zwart”.

Ik heb het dan niet alleen over economische dossiers.

Ook inzake migratie en justitie is er heel wat onenigheid.

Je hebt hier twee landsdelen die het zelden met mekaar ééns zijn. Is het dan zo gek om te streven naar een model waarin iedere partij in zijn deel van het land de eigen visie kan realiseren?

Want dat lijkt me de enige manier waarop België op lange termijn kan blijven functioneren. Wie dat negeert, werkt het einde van dit land zelf in de hand.



Ben je het hiermee eens? Doe me dan een plezier en deel dit artikel met zoveel mogelijk anderen. Ik zal pas tevreden zijn als op zijn minst 100.000 Vlamingen dit artikel hebben gelezen.

[Hypochonder]

http://www.beurs.com/2014/05/13/waar...n-werken/45925

[Klein Licht]

Zou het voor zijn opstel niet beter geweest zijn meteen met de echte cijfers te werken in plaats van er wat uit zijn duim te zuigen?

Nu zal dat misschien nog passeren maar volgende jaar op de unif zal de lat heel wat hoger liggen...

[pajoske]

Oorspronkelijk geplaatst door Klein Licht

Zou het voor zijn opstel niet beter geweest zijn meteen met de echte cijfers te werken in plaats van er wat uit zijn duim te zuigen?

Nu zal dat misschien nog passeren maar volgende jaar op de unif zal de lat heel wat hoger liggen...

Een beursgoeroe die nog moet studeren?

[Len]

Het aantal werkenden is relatief.
Een groot bedrijf laat produceren in het buitenland.
heel uw berekening ontkent handel.

Een eiland is makkelijk, maar een transitland als België daarmee vergelijken is gewoon oneerlijk.

[Donar]

Oorspronkelijk geplaatst door Klein Licht

Zou het voor zijn opstel niet beter geweest zijn meteen met de echte cijfers te werken in plaats van er wat uit zijn duim te zuigen?

Nu zal dat misschien nog passeren maar volgende jaar op de unif zal de lat heel wat hoger liggen...

Vind het toch duidelijk genoeg

[Silverfields]

Oorspronkelijk geplaatst door Klein Licht

Zou het voor zijn opstel niet beter geweest zijn meteen met de echte cijfers te werken in plaats van er wat uit zijn duim te zuigen?

Nu zal dat misschien nog passeren maar volgende jaar op de unif zal de lat heel wat hoger liggen...

Het klein licht beweert dat de cijfers niet juist zijn, dus verlang ik van hem de juiste cijfers.
Als hij zijn beweringen niet kan staven zou een jaartje unief geen kwaad kunnen.

[Silverfields]

Oorspronkelijk geplaatst door Klein Licht

Zou het voor zijn opstel niet beter geweest zijn meteen met de echte cijfers te werken in plaats van er wat uit zijn duim te zuigen?

Nu zal dat misschien nog passeren maar volgende jaar op de unif zal de lat heel wat hoger liggen...

Het klein licht beweert dat de cijfers niet juist zijn, dus verlang ik van hem de juiste cijfers.
Als hij zijn beweringen niet kan staven zou een jaartje unief geen kwaad kunnen.

[Silverfields]

Oorspronkelijk geplaatst door Len

Het aantal werkenden is relatief.
Een groot bedrijf laat produceren in het buitenland.
heel uw berekening ontkent handel.

Een eiland is makkelijk, maar een transitland als België daarmee vergelijken is gewoon oneerlijk.

Wat draagt een in het buitenland producerend bedrijf bij aan de Belgische economie?
Waarom is het aantal werkende relatief? De cijfers liegen er niet om!
De loonkosten van een werkgever zijn ongeveer het nettoloon x 3. Niet toevallig x 3 omdat er meer dan 30% niet werkende zijn. Van wat een zelfstandige dan nog aan winst over houdt betaald hij 55% belastingen. Er zijn taksen, btw, steden en gemeenten die onderhouden moeten worden. En er is in tegenstelling met vele buurlanden "geen" spaarpotje voor de pensioenen. Vraag maar aan den baard waar het zilverfonds gebleven is.

[Woordenaar]

Oorspronkelijk geplaatst door Hypochonder

Economen en politici goochelen graag met cijfers waardoor je al snel door de bomen het bos niet meer ziet.

Economie is niet altijd even simpel, maar ik heb gemerkt dat je alles bevattelijk kan maken met een eiland van 100 mensen.

Laten we dit eiland “Thunder” noemen.

Van de 100 inwoners zijn er 28 aan het werk in de privé-sector. Zij gaan vissen, bouwen huizen, kano’s, …

Van de overige 72 inwoners, werken er 40 voor de overheid.

Zij zorgen voor het onderwijs, veiligheid en justitie.

Maar ze stellen ook regels op voor de werkenden. Ze bepalen importquota voor het vissen, zorgen dat iedereen belastingen betaalt en bedenken nieuwe regels waaraan iedereen zich moet houden.

Er zijn ook nog 15 mensen die geen werk hebben. Zij ontvangen een werkloosheidsvergoeding.

De resterende 17 inwoners zijn kinderen, gepensioneerden en langdurig zieken. Zij ontvangen respectievelijk kindergeld, pensioen en een ziekte-uitkering.

Samengevat ziet het er zo uit:



Aangezien de mensen die werken in de privé-sector op Thunder de enigen zijn die effectief iets produceren, moeten de anderen betaald worden met de belastingen die zij betalen.

Je kan hooguit zeggen dat mensen die voor de overheid werken de productie ondersteunen, maar in de praktijk gebeurt vaak het tegenovergestelde.

Door allerhande regeltjes en wetten, moeten de werkenden steeds meer tijd besteden aan het naleven van deze regels waardoor de productie achterblijft.

Je hoeft natuurlijk geen genie te zijn om te beseffen dat een land zoals “Thunder” in realiteit niet kan overleven.

Het is onmogelijk om een maatschappij goed te laten functioneren wanneer maar iets meer dan één vierde van de bevolking zorgt voor de totale welvaart.

Nochtans is er een “land” in de wereld die het voor mekaar krijgt.

En dat “land” is … Wallonië!
Van de 3,56 miljoen inwoners zijn er amper 1 miljoen aan de slag in de privé-sector. Dat komt overéén met 28% van de totale bevolking. (Of 28 mensen op een eiland van 100 inwoners.)

De rest werkt voor de overheid (40%), is werkloos (15%) of is te jong, te oud of te ziek om te werken (17%).

Waarom slaagt Wallonië hierin als enige “land” van de wereld?

Omdat ze kunnen rekenen op de solidariteit van de Vlamingen.

Aangezien in Vlaanderen maar liefst 2,25 miljoen mensen werken in de privé, creëert heel deze regio behoorlijk wat welvaart.

De regering heeft echter beslist dat werkenden in Vlaanderen een (steeds groter) deel van die welvaart moeten afstaan aan Wallonië. Uit solidariteit.

Deze solidariteit lijkt echter met iedere nieuwe regering toe te nemen. De KU Leuven becijferde deze transfers onlangs op 16 miljard euro op jaarbasis.

Dat is 16 miljard euro die jaarlijks verhuist van Vlaanderen naar Wallonië.

Maar dergelijke cijfers zeggen je natuurlijk niet veel.

Laten we het opnieuw bevattelijk maken.

Ik heb je net verteld dat er in Vlaanderen 2,25 miljoen mensen werken in de privé en dat zij met hun productie betalen voor degenen die niet produceren.

16.000.000.000 euro gedeeld door 2.250.000 “werkenden in de privé” = 7.111 euro

Iedereen met een job in de privé betaalt jaarlijks 7.111 euro belastingen die rechtstreeks naar Wallonië gaan. Dat is net geen 600 euro per maand!
En het stopt daar niet.

Want deze noeste arbeider betaalt natuurlijk niet alleen voor de Walen. Hij betaalt ook voor de eigen overheid en solidariteit met andere Vlamingen.

Wat is de kostprijs hiervan voor een inwoner van België?

Wel, alle overheden samen gaven vorig jaar 208,5 miljard euro uit.

Dat is hetgeen de overheid jaarlijks kost. En dat bedrag stijgt jaar na jaar overigens. Tien jaar geleden bedroegen de uitgaven bijvoorbeeld “maar” 143 miljard euro.

We spenderen nu dus 65 miljard euro per jaar meer dan 10 jaar geleden!

Maar goed, we hadden het over de kostprijs van de overheid.

208,5 miljard aan uitgaven.

Dat moeten we weer delen door het aantal werkenden in de privé-sector. In Vlaanderen, Wallonië en Brussel samen gaat dat over 3,57 miljoen personen.

Dat geeft … 58.305 euro per jaar.

Neem je rekenmachientje er gerust even bij om de cijfers te controleren. Ik heb het ook een aantal keren moeten becijferen om deze getallen te geloven.

58.305 euro per jaar … dat is 4.858 euro per maand.

Iedere werkende in de privé-sector moet dus 4.858 euro per maand aan belastingen opbrengen om de overheidsuitgaven te financieren.
En als je de pech hebt om in Vlaanderen te wonen, dan wordt het zelfs nog meer. Die 4.858 euro is namelijk een gemiddelde en zoals je weet, draagt de Vlaming maandelijks nog eens 600 euro bij aan Wallonië.

Om de overheid te financieren, zijn er uiteraard steeds meer belastingen nodig.

Het overheidsbeslag bedraagt inmiddels 55%.

Dat wil zeggen dat van iedere euro die er in België verdiend wordt, er 55 cent naar de overheid gaat.

Meer geld voor de overheid, betekent echter ook minder geld voor de bevolking.

Minder geld om te investeren en te consumeren.

In een land waarin de burgers steeds minder geld hebben, heeft de economie het uiteraard moeilijk.

Ok, we kennen sinds 2008 een crisis en dat is een handig excuus om te verklaren waarom er geen groei meer is in België.

We vergeten dan gemakshalve dat de economie in de periode ervoor (2000-2006) ook amper groeide. De groei in deze periode bedroeg een schamele 1,6% op jaarbasis.

Als we het over een bredere periode bekijken, worden de cijfers alleen maar triester. De Belgische economie kende tussen 2000 en 2014 een groei van amper 1,3% op jaarbasis.

De groeiende overheid verstikt de economie.
Vlamingen beseffen dat echter maar al te goed. De Vlaamse partijen die een grote overheid genegen zijn (SPA en GROEN), halen in een recente peiling slechts 24,8% van de stemmen.

In Wallonië gebeurt echter precies het omgekeerde.

De Waalse partijen die streven naar een grote overheid (PS, PTB, Ecolo en CDH), halen daar samen 62,9% van de stemmen.

Een logische evolutie aangezien deze taalgroep een rechtstreeks belang heeft bij een grote overheid.

Bijna 3/4de van de bevolking heeft die overheid namelijk nodig voor zijn of haar inkomen. Je kan moeilijk vanuit die hoek enthousiasme verwachten voor een kleinere overheid.

De Vlaming wil dat wel, maar ziet zijn stem altijd verdampen in een linkse regering.

Je kan gewoon in Wallonië niet om de PS heen, waardoor de socialisten automatisch de basis vormen voor een federale regering.



En met de socialisten in de regering krijg je automatisch een links beleid met steeds meer overheid.

De conclusie, voor mij althans, is dat Wallonië en Vlaanderen twee gebieden zijn met een totaal verschillend idee over de rol van de overheid.

Als de éne kant “wit” zegt, hoor je aan de andere kant “zwart”.

Ik heb het dan niet alleen over economische dossiers.

Ook inzake migratie en justitie is er heel wat onenigheid.

Je hebt hier twee landsdelen die het zelden met mekaar ééns zijn. Is het dan zo gek om te streven naar een model waarin iedere partij in zijn deel van het land de eigen visie kan realiseren?

Want dat lijkt me de enige manier waarop België op lange termijn kan blijven functioneren. Wie dat negeert, werkt het einde van dit land zelf in de hand.



Ben je het hiermee eens? Doe me dan een plezier en deel dit artikel met zoveel mogelijk anderen. Ik zal pas tevreden zijn als op zijn minst 100.000 Vlamingen dit artikel hebben gelezen.

=> Ik ben het min of meer eens met uw algemene analyse.
De cijfers daarentegen zijn niet geheel correct.
Er bestaat in ons land namelijk zoiets als belastingsschijven.
Die schijven zijn gekoppeld aan bepaalde bedragen.
55% is de hoogste belastingsschijf, maar lang niet iedereen die
werkt valt in die hoogste schijf. Dat is zoals gezegd immers
afhankelijk van het inkomen van de betrokken werknemer.
Overigens bestaan er systemen in ons land die fiscaal aftrekbaar zijn,
waardoor mensen ook premies/bonussen kunnen krijgen of bepaalde zaken
teruggetrokken krijgen via de belastingen, etc.
Vergeet eveneens niet dat mensen die 'doppen' ook belastingen betalen,
hoewel ze in uw analyse tot het passieve deel van de bevolking behoren.

De Noord-Zuid transfers zijn inderdaad een exhorbitante financiële aanslag op
de welvaart en het welzijn van die actieve en betalende bevolkingsgroep.
Het klopt evenzeer dat de kloof tussen de actieve en passieve groep steeds dieper wordt.
De wanverhouding tussen de 'betaler' en de 'ontvanger' wordt almaar groter.
Er is al lang geen sprake meer van 'solidariteit', want dat zou impliceren dat
beide zijden op gelijke voet met elkaar leven.
De realiteit op het terrein bewijst helaas het tegenovergestelde, zoals ook
hierboven beschreven.

Er zijn inderdaad structurele hervormingen nodig om iets te veranderen
aan de huidige nefaste situatie.
Ongeacht welke ideologie men ook nastreeft; het ambiëren van het status quo zou
het voor iedereen in dit land slechter maken.
Of men nu belgicistisch dan wel confederalistisch is ingesteld; indien het
pseudo-federalisme in België blijft bestaan, gaan we allemaal achteruit.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door Woordenaar

=> Ik ben het min of meer eens met uw algemene analyse.
De cijfers daarentegen zijn niet geheel correct.
Er bestaat in ons land namelijk zoiets als belastingsschijven.
Die schijven zijn gekoppeld aan bepaalde bedragen.
55% is de hoogste belastingsschijf, maar lang niet iedereen die
werkt valt in die hoogste schijf. Dat is zoals gezegd immers
afhankelijk van het inkomen van de betrokken werknemer.
Overigens bestaan er systemen in ons land die fiscaal aftrekbaar zijn,
waardoor mensen ook premies/bonussen kunnen krijgen of bepaalde zaken
teruggetrokken krijgen via de belastingen, etc.
Vergeet eveneens niet dat mensen die 'doppen' ook belastingen betalen,
hoewel ze in uw analyse tot het passieve deel van de bevolking behoren.

De Noord-Zuid transfers zijn inderdaad een exhorbitante financiële aanslag op
de welvaart en het welzijn van die actieve en betalende bevolkingsgroep.
Het klopt evenzeer dat de kloof tussen de actieve en passieve groep steeds dieper wordt.
De wanverhouding tussen de 'betaler' en de 'ontvanger' wordt almaar groter.
Er is al lang geen sprake meer van 'solidariteit', want dat zou impliceren dat
beide zijden op gelijke voet met elkaar leven.
De realiteit op het terrein bewijst helaas het tegenovergestelde, zoals ook
hierboven beschreven.

Er zijn inderdaad structurele hervormingen nodig om iets te veranderen
aan de huidige nefaste situatie.
Ongeacht welke ideologie men ook nastreeft; het ambiëren van het status quo zou
het voor iedereen in dit land slechter maken.
Of men nu belgicistisch dan wel confederalistisch is ingesteld; indien het
pseudo-federalisme in België blijft bestaan, gaan we allemaal achteruit.

In De landen waar Iedereen werkte voor de overheid (USSR CHINA CUBA enz ) vanwaar kwam daar het geld dan ?

[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

In De landen waar Iedereen werkte voor de overheid (USSR CHINA CUBA enz ) vanwaar kwam daar het geld dan ?

Aardgas, olie en landbouw

Trouwens China is altijd maar een communistisch land geweest op papier.
De werkelijkheid verteld ons dat het een fascistisch land is, die grauwe principes van het kapitalisme gebruikt.

En Cuba teerde op de USSR.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door Hypochonder

Economen en politici goochelen graag met cijfers waardoor je al snel door de bomen het bos niet meer ziet.

Economie is niet altijd even simpel, maar ik heb gemerkt dat je alles bevattelijk kan maken met een eiland van 100 mensen.

Laten we dit eiland “Thunder” noemen.

Van de 100 inwoners zijn er 28 aan het werk in de privé-sector. Zij gaan vissen, bouwen huizen, kano’s, …

Van de overige 72 inwoners, werken er 40 voor de overheid.

Zij zorgen voor het onderwijs, veiligheid en justitie.

Maar ze stellen ook regels op voor de werkenden. Ze bepalen importquota voor het vissen, zorgen dat iedereen belastingen betaalt en bedenken nieuwe regels waaraan iedereen zich moet houden.

Er zijn ook nog 15 mensen die geen werk hebben. Zij ontvangen een werkloosheidsvergoeding.

De resterende 17 inwoners zijn kinderen, gepensioneerden en langdurig zieken. Zij ontvangen respectievelijk kindergeld, pensioen en een ziekte-uitkering.

Samengevat ziet het er zo uit:



Aangezien de mensen die werken in de privé-sector op Thunder de enigen zijn die effectief iets produceren, moeten de anderen betaald worden met de belastingen die zij betalen.

Je kan hooguit zeggen dat mensen die voor de overheid werken de productie ondersteunen, maar in de praktijk gebeurt vaak het tegenovergestelde.

Door allerhande regeltjes en wetten, moeten de werkenden steeds meer tijd besteden aan het naleven van deze regels waardoor de productie achterblijft.

Je hoeft natuurlijk geen genie te zijn om te beseffen dat een land zoals “Thunder” in realiteit niet kan overleven.

Het is onmogelijk om een maatschappij goed te laten functioneren wanneer maar iets meer dan één vierde van de bevolking zorgt voor de totale welvaart.

Nochtans is er een “land” in de wereld die het voor mekaar krijgt.

En dat “land” is … Wallonië!
Van de 3,56 miljoen inwoners zijn er amper 1 miljoen aan de slag in de privé-sector. Dat komt overéén met 28% van de totale bevolking. (Of 28 mensen op een eiland van 100 inwoners.)

De rest werkt voor de overheid (40%), is werkloos (15%) of is te jong, te oud of te ziek om te werken (17%).

Waarom slaagt Wallonië hierin als enige “land” van de wereld?

Omdat ze kunnen rekenen op de solidariteit van de Vlamingen.

Aangezien in Vlaanderen maar liefst 2,25 miljoen mensen werken in de privé, creëert heel deze regio behoorlijk wat welvaart.

De regering heeft echter beslist dat werkenden in Vlaanderen een (steeds groter) deel van die welvaart moeten afstaan aan Wallonië. Uit solidariteit.

Deze solidariteit lijkt echter met iedere nieuwe regering toe te nemen. De KU Leuven becijferde deze transfers onlangs op 16 miljard euro op jaarbasis.

Dat is 16 miljard euro die jaarlijks verhuist van Vlaanderen naar Wallonië.

Maar dergelijke cijfers zeggen je natuurlijk niet veel.

Laten we het opnieuw bevattelijk maken.

Ik heb je net verteld dat er in Vlaanderen 2,25 miljoen mensen werken in de privé en dat zij met hun productie betalen voor degenen die niet produceren.

16.000.000.000 euro gedeeld door 2.250.000 “werkenden in de privé” = 7.111 euro

Iedereen met een job in de privé betaalt jaarlijks 7.111 euro belastingen die rechtstreeks naar Wallonië gaan. Dat is net geen 600 euro per maand!
En het stopt daar niet.

Want deze noeste arbeider betaalt natuurlijk niet alleen voor de Walen. Hij betaalt ook voor de eigen overheid en solidariteit met andere Vlamingen.

Wat is de kostprijs hiervan voor een inwoner van België?

Wel, alle overheden samen gaven vorig jaar 208,5 miljard euro uit.

Dat is hetgeen de overheid jaarlijks kost. En dat bedrag stijgt jaar na jaar overigens. Tien jaar geleden bedroegen de uitgaven bijvoorbeeld “maar” 143 miljard euro.

We spenderen nu dus 65 miljard euro per jaar meer dan 10 jaar geleden!

Maar goed, we hadden het over de kostprijs van de overheid.

208,5 miljard aan uitgaven.

Dat moeten we weer delen door het aantal werkenden in de privé-sector. In Vlaanderen, Wallonië en Brussel samen gaat dat over 3,57 miljoen personen.

Dat geeft … 58.305 euro per jaar.

Neem je rekenmachientje er gerust even bij om de cijfers te controleren. Ik heb het ook een aantal keren moeten becijferen om deze getallen te geloven.

58.305 euro per jaar … dat is 4.858 euro per maand.

Iedere werkende in de privé-sector moet dus 4.858 euro per maand aan belastingen opbrengen om de overheidsuitgaven te financieren.
En als je de pech hebt om in Vlaanderen te wonen, dan wordt het zelfs nog meer. Die 4.858 euro is namelijk een gemiddelde en zoals je weet, draagt de Vlaming maandelijks nog eens 600 euro bij aan Wallonië.

Om de overheid te financieren, zijn er uiteraard steeds meer belastingen nodig.

Het overheidsbeslag bedraagt inmiddels 55%.

Dat wil zeggen dat van iedere euro die er in België verdiend wordt, er 55 cent naar de overheid gaat.

Meer geld voor de overheid, betekent echter ook minder geld voor de bevolking.

Minder geld om te investeren en te consumeren.

In een land waarin de burgers steeds minder geld hebben, heeft de economie het uiteraard moeilijk.

Ok, we kennen sinds 2008 een crisis en dat is een handig excuus om te verklaren waarom er geen groei meer is in België.

We vergeten dan gemakshalve dat de economie in de periode ervoor (2000-2006) ook amper groeide. De groei in deze periode bedroeg een schamele 1,6% op jaarbasis.

Als we het over een bredere periode bekijken, worden de cijfers alleen maar triester. De Belgische economie kende tussen 2000 en 2014 een groei van amper 1,3% op jaarbasis.

De groeiende overheid verstikt de economie.
Vlamingen beseffen dat echter maar al te goed. De Vlaamse partijen die een grote overheid genegen zijn (SPA en GROEN), halen in een recente peiling slechts 24,8% van de stemmen.

In Wallonië gebeurt echter precies het omgekeerde.

De Waalse partijen die streven naar een grote overheid (PS, PTB, Ecolo en CDH), halen daar samen 62,9% van de stemmen.

Een logische evolutie aangezien deze taalgroep een rechtstreeks belang heeft bij een grote overheid.

Bijna 3/4de van de bevolking heeft die overheid namelijk nodig voor zijn of haar inkomen. Je kan moeilijk vanuit die hoek enthousiasme verwachten voor een kleinere overheid.

De Vlaming wil dat wel, maar ziet zijn stem altijd verdampen in een linkse regering.

Je kan gewoon in Wallonië niet om de PS heen, waardoor de socialisten automatisch de basis vormen voor een federale regering.



En met de socialisten in de regering krijg je automatisch een links beleid met steeds meer overheid.

De conclusie, voor mij althans, is dat Wallonië en Vlaanderen twee gebieden zijn met een totaal verschillend idee over de rol van de overheid.

Als de éne kant “wit” zegt, hoor je aan de andere kant “zwart”.

Ik heb het dan niet alleen over economische dossiers.

Ook inzake migratie en justitie is er heel wat onenigheid.

Je hebt hier twee landsdelen die het zelden met mekaar ééns zijn. Is het dan zo gek om te streven naar een model waarin iedere partij in zijn deel van het land de eigen visie kan realiseren?

Want dat lijkt me de enige manier waarop België op lange termijn kan blijven functioneren. Wie dat negeert, werkt het einde van dit land zelf in de hand.



Ben je het hiermee eens? Doe me dan een plezier en deel dit artikel met zoveel mogelijk anderen. Ik zal pas tevreden zijn als op zijn minst 100.000 Vlamingen dit artikel hebben gelezen.

Een land waarin de burgers steeds minder geld hebben .......Ze kunnen bij Porsche niet volgen met de bestellingen....en vele banken moeten bijna een bijhuis bouwen om al de stapels geld weg te zetten van de mensen hun spaarboekjes .....
Toen ik verleden week rondliep in de gemeente van Jan Jambon droop de hoogmoed en de overvloed van die madammen hun bontjas vanaf Als je er rondtuft met een auto van minder als 50000 euro ben je precies een armoeizaaier..wat een weelde zeg en dan zeggen dat die blaaskaak nog zo zuur is als een pot azijn....

[Woordenaar]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

In De landen waar Iedereen werkte voor de overheid (USSR CHINA CUBA enz ) vanwaar kwam daar het geld dan ?

=> Ik ben er mij wel degelijk van bewust dat de ambtenarij wordt betaald via de belastingen. Ik heb ook niets anders beweerd.
Maar het gaat niet op te zeggen dat ieder werkend individu in dit land 55% belastingen betaalt, dat is simpelweg incorrect.

Wat wel een feit is, is dat werkende mensen in dit land meer dan eens belast worden. Van het bruto-loon wordt eerst een stuk afgehouden voor de sociale zekerheid, waarna pas uw bruto belastbaar inkomen wordt berekend. Daarvan worden dan nog de patronale bijdrage afgehouden en de RSZ,.. .
Wij betalen eveneens BTW op producten (vaak ook 21% op niet luxeproducten zoals onze energie) en accijnzen.
Er is dan nog eens een afroming op (on)roerend goed en successie- schenkingsrechten.

Ik had het over België, dat leek me nogal duidelijk, niet over een communistisch regime.
Dus ik weet niet wat u nu precies met uw repliek duidelijk wilde maken.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door Woordenaar

=> Ik ben er mij wel degelijk van bewust dat de ambtenarij wordt betaald via de belastingen. Ik heb ook niets anders beweerd.
Maar het gaat niet op te zeggen dat ieder werkend individu in dit land 55% belastingen betaalt, dat is simpelweg incorrect.

Wat wel een feit is, is dat werkende mensen in dit land meer dan eens belast worden. Van het bruto-loon wordt eerst een stuk afgehouden voor de sociale zekerheid, waarna pas uw bruto belastbaar inkomen wordt berekend. Daarvan worden dan nog de patronale bijdrage afgehouden en de RSZ,.. .
Wij betalen eveneens BTW op producten (vaak ook 21% op niet luxeproducten zoals onze energie) en accijnzen.
Er is dan nog eens een afroming op (on)roerend goed en successie- schenkingsrechten.

Ik had het over België, dat leek me nogal duidelijk, niet over een communistisch regime.
Dus ik weet niet wat u nu precies met uw repliek duidelijk wilde maken.

En een ambtenaar betaalt die geen belastingen ?

[Len]

Oorspronkelijk geplaatst door Silverfields

Wat draagt een in het buitenland producerend bedrijf bij aan de Belgische economie?
Waarom is het aantal werkende relatief? De cijfers liegen er niet om!
De loonkosten van een werkgever zijn ongeveer het nettoloon x 3. Niet toevallig x 3 omdat er meer dan 30% niet werkende zijn. Van wat een zelfstandige dan nog aan winst over houdt betaald hij 55% belastingen. Er zijn taksen, btw, steden en gemeenten die onderhouden moeten worden. En er is in tegenstelling met vele buurlanden "geen" spaarpotje voor de pensioenen. Vraag maar aan den baard waar het zilverfonds gebleven is.

Is het echt zo moeilijk?
Belgische bedrijven organiseren zaken in het buitenland, met buitenlandse werknemers.
dus inwoners van uw eilanden, laten vis leveren aan huis, soms verkopen ze die vis door aan een ander eiland, dit geeft meerwaarde.
Veel Belgische bedrijven hebben buitenlandse fillialen, met veel werkkrachten, wij plukken winst van die landen weg.
Nederlanders komen naar Belgische ziekenhuizen.
Belgen werken in het buitenland, betalen hier 21percent btw en registratierechten etc..

De 100man is een gesloten systeem, belgie is een totaal andere structuur

[Woordenaar]

Oorspronkelijk geplaatst door fred vanhove

En een ambtenaar betaalt die geen belastingen ?

=> Jazeker, behalve Europese ambtenaren. Heb ik dat ergens beweerd dan?
Ik zei in mijn post dat ik het 'min of meer eens was met de algemene analyse' van Hypochonder, niet met de cijfers. Wanneer het gaat om belastingen, gaat dat toch om cijfers denk ik?!
Overigens heb ik gesproken over actieve en passieve bevolkingsgroepen.
In mijn post behoren doppers en ambtenaren tot de actieve bevolking.

[fred vanhove]

Oorspronkelijk geplaatst door Woordenaar

=> Jazeker, behalve Europese ambtenaren. Heb ik dat ergens beweerd dan?
Ik zei in mijn post dat ik het 'min of meer eens was met de algemene analyse' van Hypochonder, niet met de cijfers. Wanneer het gaat om belastingen, gaat dat toch om cijfers denk ik?!
Overigens heb ik gesproken over actieve en passieve bevolkingsgroepen.
In mijn post behoren doppers en ambtenaren tot de actieve bevolking.

Je hebt gelijk...had het verkeerd begrepen.

[Klein Licht]

Oorspronkelijk geplaatst door Silverfields

Het klein licht beweert dat de cijfers niet juist zijn, dus verlang ik van hem de juiste cijfers.
Als hij zijn beweringen niet kan staven zou een jaartje unief geen kwaad kunnen.

Als er beweerd wordt dat 40% van de Walen voor de overheid werkt, zou er toch een belletje mogen gaan rinkelen.

Een schnelle goegel leert ons dat dit drie jaar geleden **tromgeroffel op een kinderhoofd** 9,2% was.

Nu kan je mij veel wijsmaken maar no way dat dat daar ondertussen maal vier gegaan is op drie jaar.

[Bhairav]

Belgie is gewoon een HEL.