6 januari 2015, 08:49
|
#1
|
|
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 4 juli 2004
Berichten: 82.096
|
Nog een PS-lijk uit de kast, ivm strijd om de patiënt
Onkeldinges heeft het alweer op de valreep kunnen flikken !
De strijd om de patiënt: ziekte van de verzuiling ....
titel: ‘Zwarte’ scanners in stilte toch erkend
http://www.standaard.be/plus/20150106/ochtend/3
Citaat:
‘Zwarte’ scanners in stilte toch erkend
g.teg.
Herman Nys en Koen Michiels verwijzen in hun opiniestuk naar de laatste programmawet van de regering-Di Rupo, die aan minister Laurette Onkelinx (PS) toestond nog gauw een ruling te sluiten met ziekenhuizen die dure ‘zwarte’ PET-scanners uitbaatten zonder toelating én die toch door de ziekteverzekering lieten terugbetalen.
Er stond er ééntje in Vlaanderen, in het OLV-ziekenhuis-Aalst. De rest stond in Wallonië en Brussel. Er is over die ruling bijna niets geweten. De verontwaardiging is vooral in Vlaanderen groot. Maar de kans dat de ruling teruggedraaid wordt, is klein. De opeenvolgende PS-ministers hebben zo lang geduld dat hun eigen regels genegeerd werden in hun taalgebied, dat een rechter dit wellicht als ‘regulariserend gedoogbeleid’ bestempelt.
Zorgnet Vlaanderen zegt bij monde van Peter Degadt dat het die illegale toestellen en de terugbetaling van zwarte scans altijd heeft afgekeurd. Té gortig wordt het volgens hem als de ziekenhuizen die onwettig handelden, toch vooraan in de rij mogen staan voor erkenning, terwijl wie al die tijd correct handelde, moet aanschuiven áchter de boosdoeners.
|
titel: Slechte financiering leidt tot felle concurrentiestrijd bij ziekenhuizen
Strijd om patiënt barst los
Citaat:
Er is een ongeziene strijd om de patiënt ontbrand onder de ziekenhuizen. Oorzaak: de kaduke financiering van de ziekenhuizen. Dat zegt Herman Nys, professor medisch recht van de KU Leuven en voorzitter van het Nikolaas-ziekenhuis in Sint-Niklaas.
Strijd om patiënt barst los
De concurrentie is het hardst in de hartsector waar zo veel nieuwe centra erkend werden dat ze allemaal te weinig patiënten hebben
Van onze redacteur Guy Tegenbos
De kaduke financiering van de ziekenhuizen leidt niet zozeer tot overconsumptie maar vooral tot een nooit geziene concurrentieoorlog onder de ziekenhuizen: een ware ‘slag om de patiënt’. Dat schrijft professor Herman Nys samen met Koen Michiels, de afgevaardigd bestuurder van zijn ziekenhuis, in een merkwaardig opiniestuk in deze krant. Het Nikolaas-fusieziekenhuis hoort met z’n 630 bedden en de 180 in drie kleine campussen – Temse, Hamme en Beveren – bij de grootste van Vlaanderen, na de universitaire ziekenhuizen.
Zij bevestigen wat de federale overheid zelf ook toegeeft: dat haar financiering van de ziekenhuizen hen in het rood doet belanden en perverse effecten heeft. Nys en Michiels ontkennen dat de ziekenhuizen hun artsen zouden aansporen om te veel ingrepen en te veel onderzoeken te doen. Het perverse zit volgens hen vooral in de ongeziene slag om de patiënten: ziekenhuizen die ‘toeren uithalen’ om toch maar aan patiënten te geraken of om geen patiënten te verliezen. Die stelling spoort met het – vaak verzwegen – overaanbod: er zijn te veel ziekenhuisbedden. Zo zakte de bezettingsgraad recent tot 70 procent.
Zorgregio’s
De Vlaamse overheid streeft naar zorgregio’s waar samenwerking en taakverdeling heersen en er geen plaats is voor interne concurrentie. Maar de praktijk vertelt iets heel anders.
Wat doen ziekenhuizen zoal?
Een polikliniek openen in het gebied van een concurrent, schrijven Nys en Michiels. Dat klopt. Zo heeft het ziekenhuis van Ronse een polikliniek geopend in Avelgem, vlak bij het ziekenhuis van Kortrijk.
Andere bronnen vermelden vergelijkbare trucs: ziekenhuizen die samenwerking zoeken met een arts die zijn privépraktijk dicht bij een ander ziekenhuis heeft, of ziekenhuizen die een van hun artsen daar een praktijk laten openen.
Bizarre allianties
Er zijn ook ziekenhuizen die regionale samenwerking afwijzen en hun patiënten liever doorverwijzen naar verre ziekenhuizen, om te vermijden dat ‘de buur’ hun patiënt inpikt. Of dat ze de goede reputatie van hun buur zouden moeten bevestigen. Een voorbeeld dat in West-Vlaanderen geciteerd wordt, is Damiaan-Oostende dat z’n hartpatiënten niet doorverwijst naar het nabije Brugge, maar naar Maria-Middelares in Gent.
En dan halen Nys en Michiels ook de ‘eigenaardig samengestelde’ strategische allianties aan. Anderen spreken van ‘bizarre netwerken’. Heel recent is er de alliantie inzake hartcentra die Kortrijk (Groeninge), Gent (Maria Middelares) en Aalst (Onze Lieve Vrouw) sloten; alle drie gingen voorbij aan meer voor de hand liggende regionale allianties. Zo wil het Stedelijk ziekenhuis Aalst niet samenwerken met het internationaal vermaarde hartcentrum van OLV-Aalst, maar onderhoudt het met de Vrije Universiteit Brussel (VUB) een tweede hartcentrum in Aalst.
Andere voorbeelden zijn de heroïsche concurrentiestrijd in Antwerpen tussen het universitaire UZA en de ziekenhuizen van ZNA (OCMW) en GZA (Gasthuiszusters), de Monica-ziekenhuizen, en Klina in Brasschaat. Heroïsch is ook de strijd van de universitaire ziekenhuizen van Leuven en Antwerpen, die beide de vier Kempense ziekenhuizen – Turnhout, Herentals, Geel en Mol die onderling maar geen kwartet kunnen vormen – in hun invloedssfeer willen. En dan moet Imelda-Bonheiden inleveren terwijl het ook nog concurrentie krijgt van het fusieziekenhuis-in-opbouw Sint-Maarten in Mechelen.
Er is ook het netwerk, gericht op doorverwijzing, dat de KU Leuven opbouwde met 24 ziekenhuizen over heel Vlaanderen. Vooral in de hartsector is de concurrentie ten top gedreven. De ministers Laurette Onkelinx (PS) en Jo Vandeurzen (CD&V) lieten veel te veel nieuwe hartcentra toe, zodat ze allemaal ‘op jacht moeten’ naar patiënten..
Peter Degadt van de ziekenhuiskoepel Zorgnet zegt dat er acht criteria zijn uitgewerkt die rationele regionale samenwerking kunnen bevorderen. Hij hamert ook op een nieuwe financieringsregeling. ‘Die moet de samenwerking aanmoedigen in plaats van ontmoedigen.’
|
__________________
Vlaanderen is niet van iedereen. Vlaanderen is enkel van hen die een inspanning doen om ertoe te behoren.
De grendel-grondwet moet wijken om eindelijk de broodnodige veranderingen te kunnen doorvoeren. Nadien kan de grondwet herstemd worden. Dat is nog gebeurd.
Ik heb de partij gesticht op drie lijnen: Vlaams en Europees, vrij en verantwoordelijk, en sterk en sociaal. Vandaag is dat de grondstroom in Vlaanderen. Geert Bourgeois (N-VA)
|
|
|
