Vermogensbelasting VS inflatie

[plǝɹǝʍ ǝp]

Ik ben eens een aantal onderwerpen aan het doorlezen en er valt mij iets op:

Rechtse mensen (waaronder ikzelf, rechts in de zin van zo weinig mogelijk overheidsbemoeienis) zijn tegen een vermogensbelasting, om diverse redenen (eventueel eigenbelang, omdat een vermogen al eens belast is geweest, omdat het kapitaalvlucht kan veroorzaken, etc etc). Linkse mensen zijn uiteraard voor.

Heel vaak zijn diezelfde rechtse mensen voor een wereld met inflatie, liefst nog iets van een 2%, want "dat is goed voor de economie". Wel, ik ook. Mijn totaal vermogen is momenteel negatief: het aantal uitstaande leningen is hoger dan wat mijn activa waard zijn. Voor mijn part mag de inflatie dus gerust nog hoger zijn dan 2%. Een tien procent per jaar lijkt me wel OK gedurende een tiental jaren, dat zou mijn uitstaande lening doen ontwaarden tot ongeveer 1/3 van wat hij nu is. Dus puur vanuit eigenbelang ben ik voor inflatie (mensen doen alsof eigenbelang iets vies is, maar dat is het niet).

Eigenlijk is dat paradoxaal, omdat als je de zaken eens nuchter bekijkt, door de vermeerderde geldhoeveelheid, die via staatsobligaties bij de staat terecht komt, maakt dat je eigen koopkracht verminderd tov van de staat. Dus in feite: je eigen vermogen daalt in waarde, de staat zijn "koopkracht" stijgt. Dat is in feite een vermogensbelasting, althans op "geld", niet op andere activa die "inflatievast" zijn zoals vastgoed, edelmetaal en aandelen (waarbij we ervan uitgaan dat de bedrijven van wie we de aandelen kopen hun tarieven opkrikken als er inflatie is om zo hun inkomsten op peil te houden).

Eigenlijk kunnen we de inspanningen voor een vermogensbelasting van onze rode vrienden dus beschouwen als een poging om ook deze inflatievaste activa te belasten of zelfs dubbel te belasten (bv in het geval van vastgoed betaal je al onroerende voorheffing), waarbij geld (obligaties, spaarboekje, cash in de kous) feitelijk dubbel belast wordt door zowel de inflatie als de vermogensbelasting.

Goed, ik weet dat in ons monetair systeem er inflatie moet zijn om de totale ineenstorting van onze economie te voorkomen, aangezien het geld dat moet dienen voor onze rente terug te betalen er eenvoudigweg niet is en enkel via nieuwe leningen (waarop rente moet betaald worden) er kan komen, maar als we dat vervelende probleempje even negeren net als het feit dat ikzelf momenteel voordeel heb bij een hoge inflatie, dan ben ik in principe wel gewonnen voor een wereld zonder inflatie, zodat eenmaal een inkomen verworven en belast geweest is, het deel van je vermogen gaat uitmaken en steeds zijn koopkracht behoudt.

[Klein Licht]

Wie denk je dat er voordeel heeft bij inflatie?

[plǝɹǝʍ ǝp]

Oorspronkelijk geplaatst door Klein Licht

Wie denk je dat er voordeel heeft bij inflatie?

Zij die veel schuld hebben neem ik aan. Ikzelf dus

Zeg het maar, want ik vermoed een strikvraag.

[Klein Licht]

Degenen wiens vermogen meer opbrengt dan de inflatie

Uw schuldeisers bijvoorbeeld

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door plǝɹǝʍ ǝp

Rechtse mensen (waaronder ikzelf, rechts in de zin van zo weinig mogelijk overheidsbemoeienis) zijn tegen een vermogensbelasting, om diverse redenen (eventueel eigenbelang, omdat een vermogen al eens belast is geweest, omdat het kapitaalvlucht kan veroorzaken, etc etc). Linkse mensen zijn uiteraard voor.

Heel vaak zijn diezelfde rechtse mensen voor een wereld met inflatie, liefst nog iets van een 2%, want "dat is goed voor de economie".

Ik beschouw mij niet speciaal als een "rechtse", maar eerder als een "liberaal", maar jij definieert hier "rechts" als liberaal (weinig overheidsbemoeienis), dus ben ik mee hier.

Ik ben tegen een vermogenbelasting, net zoals ik tegen een inkomensbelasting ben, omdat ik vind dat uw economische activiteit een VRIJHEID is waar de staat niks van te stelen heeft.

Je zou het toch bijzonder sneu vinden moest er een plezier-belasting zijn: dat je moet aangeven hoeveel fun je hebt gehad het laatste jaar, en dat je in functie van de gelukkige momenten van uw leven, een belasting moet betalen. Stel dat je voor elk orgasme, 500 Euro belasting zou moeten betalen. Voor elke gezellige avond met vrienden, 100 Euro belasting. Voor elke aangename wandeling, 30 Euro belasting. Kan je je zoiets indenken ?? Dan zou je "belastingsontduikers" hebben, smeerlappen die hun belasting niet willen betalen, die in 't geniep gaan genieten van een zonsondergang zonder dat aan te geven dat ze daarvan genoten hebben.

Je zou geregeld dopamine gehaltes moeten laten onderzoeken, en als er een belastingscontrole komt, gaat men nagaan uit die dopamine resultaten hoeveel plezier ge in uw leven gehad hebt 't laatste jaar, om na te gaan of uw aangifte van het aantal plezierige avonden en zo wel kan kloppen.

Zou het niet een totaal inmengen in uw prive leven zijn mocht je, telkens je met uw partner eens neukt, je 500 Euro moet betalen ?

Welnu, telkens je een ruil aangaat met iemand anders waar beiden een voordeel aan vinden, dat wordt "inkomen" genoemd, en daar moet je ongeveer in 't totaal wat meer dan de helft op betalen. Ik vind dat niet erg verschillend van de zotte voorbeelden die ik gaf.

Natuurlijk is de staatswerking kostelijk, en moet dat betaald worden door een belasting. Maar die belasting zou niet mogen afhangen van elke scheet die ge laat.

Iedereen hetzelfde bedrag lijkt mij a priori het meest correcte. En dan kan je eventueel zelf vragen om minder mogen te betalen, door uw armoedige situatie naar voor te schuiven. Maar eens ge "volle pot" hebt betaald, zou uw extra economische activiteit eigenlijk niemand mogen aangaan.

BTW, nee, ik ben tegen systematische inflatie. Vandaar dat ik een aanhanger van bitcoin ben bvb.