De PS is een Waals nationalistische partij

[Peace]

De gevaarlijke bijbel van het Waals nationalisme

Claude Demelenne

Het boek "Oser être wallon" (durven Waal zijn)1, dat in augustus verscheen op initiatief van de socialistische minister Jean-Claude Van Cauwenberghe, is erg nuttig voor alle syndicalisten om aan te tonen hoe de PS zich omvormt tot een nationalistische Waalse partij.
Als links militant geloofde ik lange tijd dat het federalisme een troef kon zijn die de machthebbers dichter bij burger kon brengen. De balans is negatief. (...) De krachtsverhoudingen zijn voor de progressieven veel minder voordelig in het federale België dan in het unitaire België. De mythe van de verschillende identiteiten verdeelt de werkers van het noorden en het zuiden. We moeten dringend een ruime antinationalistische mobilisatie op gang brengen, met name binnen de vakbonden.
Ik wens dat België blijft bestaan. Niet uit vaderlandsliefde of omwille van de vlag. Maar omdat België interessant is als multiculturele en multinationale staat. Een "school van internationalisme", zoals de militanten van de PVDA zeggen. In tegenstelling tot Dehousse en Happart voel ik me nauwer betrokken bij een Vlaamse arbeider dan bij een Waalse patroon. Het is vanuit België en dan vanuit Europa dat we het verzet tegen het neoliberalisme kunnen organiseren
Het collectieve werk Oser être wallon is de eerste steen van een breed offensief vanwege de wallinganten binnen de PS. Zij willen een Wallonië met een "sterke nationale identiteit."2 Zijn linkse identiteit is de PS al lang kwijt (...) en om de aandacht van de kiezers af te leiden van hun slechte politiek komen socialistische leiders �* la Van Cauwenberghe met hun gezeur over de instellingen aandraven. Ze gebruiken de tactiek van het rookgordijn. Ze stoken een groot communautair vuur om het ware gelaat van hun partij te verhullen.
De auteurs - veertien wallingante intellectuelen en Jean-Claude Van Cauwenberghe - ontwikkelen een nationalistische logica van terugplooien op het Waalse zelf. Dat is dezelfde logica als die van Van den Brande. De historicus Jean Pirotte (UCL) legt het doel van de auteurs uit: Wallonië moet een "coherent beeld" van zichzelf ophangen.3 Daartoe moet men "de energie rond een bepaalde consensus mobiliseren."4 Het nationalisme, zowel het Vlaamse als het Waalse, kadert in een uitgesproken rechtse wending. Het pleit voor een heilige eenheid van alle levendige krachten en voert de breuk tussen links en rechts volledig af. Voor de nationalisten, zowel in het noorden als in het zuiden, is de hoofdtegenstelling niet die met de financiële machthebbers maar die met de aardrijkskundige buur, de andere regio, het andere taalgebied. (...) Zoals alle nationalisten wijzen de auteurs zondebokken aan, die van buiten af komen. Als het slecht gaat met Wallonië, dan is dat omdat men de Walen "hun geschiedenis heeft afgepakt"5, omdat de Waalse cultuur "zijn juwelen heeft ontroofd."6
Philippe Destatte, voormalig adjunct-cabinetschef van Dehousse, betreurt dat Wallonië niet aan bod komt in de lessen geschiedenis."7 Hij is voorstander van de regionalisering van het onderwijs, wat onontbeerlijk is om de kinderen de roemrijke bladzijden van de Waalse geschiedenis bij te brengen. (...) Destatte is directeur van het instituut Jules Destrée, maar hij zwijgt in alle talen over het feit dat de befaamde schrijver en socialistische politieker Jules Destrée niet vies was van anti-Brussels en anti-Vlaams racisme. In zijn berucht "Brief aan de Koning" van 15 augustus 1912 omschrijft Destrée de Brusselaars als "een soort Belgen dat werkelijk niet interessant is... een samenraapsel van halfbloeden die geen enkel gulheid of enthousiasme weten op te brengen." Elders schrijft hij dat de Brusselaars "ongevoelig zijn voor de roep van het ras en voor de liefde voor de grond en de voorouders." De Vlamingen spaart hij evenmin. Volgens Destrée zijn zij "minder waard dan de Walen omdat ze minder pienter en minder gevormd zijn."8 Jules Destrée is vandaag de leermeester van de socialistische wallinganten. (...)
Jean Duvieusart, de vroegere aartsconservatieve volksvertegenwoordiger van het Rassemblement Wallon, legt in het boek uit dat de Walen dank zij hun Franse identiteit "kunnen beschikken over een uniek cultureel instrument dat onvergelijkelijk superieur is aan dat van de Nederlandse taal." Sinds Destrée zijn de wallinganten niet veranderd. Zelfs als ze daar zelden openlijk voor uitkomen beschouwen ze de Vlamingen nog altijd als minderwaardig ten opzichte van de Walen."
Tot besluit van het boek spoort Van Cauwenberghe aan tot "echte Waalse burgerzin" en breekt hij een lans voor "het onderricht van de vlag en het aanleren van het Waals volkslied in de lagere school."9 Tevens wil hij de namen van straten en gemeenten in Wallonië laten vertalen in een Waals dialect, kwestie van de "zichtbaarheid van het Waals verleden" te verbeteren.10
Dit boek is verbijsterend en gevaarlijk. (...) Net als de flaminganten zetten de wallinganten de arbeiders tegen elkaar op. Het spreekt van zelf dan noch de Vlamingen, noch de Brusselaars verantwoordelijk zijn voor het Waals verval. Wallonië is slachtoffer van de spelregels van de kapitalistische economie. Ze heeft de prijs betaald aan de grote financiële groepen die wegtrekken uit de streek, op zoek naar maximale winst. Maar die uitleg is onbekend bij de 'nieuwe' PS, die het onderwijs en de non-profit sector privatiseert en verstikt, die de werklozen het vuur aan de schenen legt en de ongelijkheden nog opdrijft.

1 "Oser être Wallon" - Ouvrage collectif �* l'initiative de Jean-Claude Van Cauwenberghe - éd.Quorum, 1998 2. Interview de J-Cl Van Cauwenberghe. Le Vif L'Express, 28 aoû1998 3. Oser être Wallon, op. cit., p.24 4. Ibid., p.25 5. Ibid., p.184 6. Ibid., p.185 7. Ibid., p.47 8. Jules Destrée, Wallons-Flamands: La querelle linguistique en Belgique, 1923 9. Oser être wallon, op cit, p.201 10. Ibid., p.199

[size=2]Volgens bepaalde Waalse stemmen is de PS een Waals Nationalistische partij.[/size]

Nationalisme is dus niet iets van enkel rechts.

Net gelijk de Duitse socialisten in 1920 de NSDAP hebben opgericht dus de socialistische nationalisten, zouden de socialisten "PS" blijkbaar hun naam best omdopen in "PSN" Parti Socialist Nationalist".

[ancapa]

1933... nationaal socialisme...

[Westland New Post]

Oorspronkelijk geplaatst door Peace

[size=2]Volgens bepaalde Waalse stemmen is de PS een Waals Nationalistische partij.[/size]

Nationalisme is dus niet iets van enkel rechts.

Net gelijk de Duitse socialisten in 1920 de NSDAP hebben opgericht dus de socialistische nationalisten, zouden de socialisten "PS" blijkbaar hun naam best omdopen in "PSN" Parti Socialist Nationalist".

Er is niks mis met Nationalistisch Socialisme. In ieder geval véél beter als dat burgerlijk associaal rechts van jullie.

[C uit W]

Ik wens dat België blijft bestaan. Niet uit vaderlandsliefde of omwille van de vlag. Maar omdat België interessant is als multiculturele en multinationale staat.

De toekomst van ons (als individuen en als volk) zou dus zomaar gehypoteceerd worden omwille van zijn hersenspinsels.

[Peace]

Oorspronkelijk geplaatst door Westland New Post

Er is niks mis met Nationalistisch Socialisme. In ieder geval véél beter als dat burgerlijk associaal rechts van jullie.

Noems ons dan burgerlijk realistisch

[Peace]

Oorspronkelijk geplaatst door ancapa

1933... nationaal socialisme...

De NSDAP is reeds in 1920 opgericht door de Duitse Arbeiterpartij (de socialisten). In 1933 is Hitler aan de macht gekomen.

Na de eerste wereldoorlog richt Streicher mede de D.S.P. (Deutsch-Sozialen Partei) op, één van de dozijnen naoorlogse partijtjes en die vooral bekend werd om haar openlijk antisemitisme. Ondertussen had op 5 januari 1919 Anton Drexler de D.A.P. (Deutsche Arbeiters Partei) opgericht.

Adolf Hitler treedt in september 1919 toe tot de D.A.P. en verandert ergens in 1920 de naam naar N.S.D.A.P. (Nationaal Socialistische Deutsche Arbeiter Partei.) In december 1920 wordt met de hulp van de Reichswehr het NSDAP partijblad de Völkischer Beobachter opgericht, dat een belangrijk instrument in de propaganda werd.

[Peace]

Citaat:
Ik wens dat België blijft bestaan. Niet uit vaderlandsliefde of omwille van de vlag. Maar omdat België interessant is als multiculturele en multinationale staat.
De toekomst van ons (als individuen en als volk) zou dus zomaar gehypoteceerd worden omwille van zijn hersenspinsels.

België is nooit een multiculturele samenleving geweest en is zelfs aan het verandern in een multicultureel oorlogsgebied.