De grote verwarring

[brother paul]

http://kanaalz.knack.be/talk/z-talk-...al-699549.html

http://www.bruzz.be/nl/nieuws/de-gro...-vander-taelen

Luckas Vander Taelen was lid van Groen, maar verliet de partij uiteindelijk na een slecht verteerd schrift over de malaise van zijn multiculturele wijk. Nu heeft hij een boek over verwarring geschreven. Verwarring over identiteit, geschiedenis en de islam. Gesprek op de arrestatiedag van Salah Abdeslam.
Een gekleurd schoolklasje wandelt voorbij.
“Tel eens hoeveel kinderen van vreemde origine er tussen zitten,” zegt Luckas Vander Taelen.
“De meerderheid, inderdaad. Ons onderwijs is daar niet aan aangepast. Mijn dochter is kleuterleidster en heeft al dingen meegemaakt. Zo vroegen een jongen en een meisje uit haar klas haar eens waarom er verschillen waren tussen jongens en meisjes. Mijn dochter maakte van de gelegenheid gebruik om op een pedagogisch verantwoorde manier daarover uitleg te geven. ‘s Anderendaags waren de ouders kwaad omdat er over ‘seks’ was gesproken in de klas.”

Hij zegt pessimistisch te zijn. “Je moet niet onderhandelen over je samenlevingswaarden. Jammer genoeg hebben we het nog slechter dan dat aangepakt en hebben we zelfs niet onderhandeld, maar gewoon toegelaten dat heel wat mensen met een zeer sterke andere overtuiging zich in onze steden hebben gevestigd en weinig kritiek kregen over die overtuiging. De meerderheid van de mensen zwijgt, maar we zijn wel in oorlog met de fundamentalisten, de luidste schreeuwers, die hen opzweept.”

Als geschiedkundige vindt de voormalige politicus van Groen dat niet eens vreemd. Volksverhuizingen zijn immers van alle tijden geweest, zegt Vander Taelen, en zijn onvermijdelijk en moeilijk te controleren.

Alleen hebben onze politici de opportunistische kaart getrokken toen de migratie op gang kwam, zegt hij. “Een andere kaart was er niet te trekken, want we beleefden zogezegd het einde van de geschiedenis. Vooral links zag zijn kans schoon om een massaal nieuw proletariaat aan te spreken. Ze vergaten het sterke godsdienstbesef bij hun nieuwe kiezers. Zo verward was links na de val van de Berlijnse muur. Met de ineenstorting van de Sovjetunie viel hun ideologische zekerheid weg. Migratie was een dankbaar thema om dan niet-ideologisch op voort te borduren.”

De voormalige partij van Vander Taelen verzuimde niet zozeer uit ideologische verwarring de strijd met de islam, gelooft hij.

“Groen is uiteindelijk een katholieke partij die nooit het antiklerikalisme van de socialisten gedeeld heeft. Zij kunnen zich niet inbeelden dat atheïsten geen godsbeeld hebben, en geen godsdienstige regels in hun leven willen. Dat is bij Groen het probleem.”

Werkloos
En dus leven we in verwarring, vindt Luckas Vander Taelen. “We zeggen niet meer wat we belangrijke waarden vinden. We zwijgen te veel over alles wat door de fundamentalistische islam veroorzaakt wordt.

“Tegenover het wereldbeeld dat er bij veel moslims bestaat, het gevoel dat zij altijd onderdrukt worden en dat zij altijd het slachtoffer zijn, brengen we niets in. Als ze werkloos zijn, dan is het onze schuld. Terwijl we tegen onze eigen kinderen zeggen dat ze naar de avondschool moeten als ze geen diploma hebben.”
Hij was trouwens zelf werkloos na zijn studies, in de jaren 1980, zo voegt Vander Taelen er aan toe. “Niemand van mijn studiegenoten vond werk, maar we trokken allemaal ons plan.”

Wie tegenwerpt dat politiek links de voorbije decennia toch niet zo verward leek - men geloofde daadwerkelijk in het multiculturalisme en prentte dat aanhoudend in het hoofd van de mensen - krijgt van de journalist Vander Taelen een antwoord. “Sociale rechtvaardigheid nastreven is niet hetzelfde als zwijgen tegenover een fundamentalistische godsdienst. We moeten maar eens af van dat geloof dat elk conflict vreedzaam opgelost kan worden.”

De stekelige vraag komt op of het Vlaams Belang geen gelijk heeft gekregen. Het Vlaams Blok was ronduit racistisch; hun enige antwoord was een ranzig discours over deportaties, meent Vander Taelen. “De analyse over de islam klopte grotendeels, maar mensen als Filip De Winter bezondigden zich aan hetzelfde platte opportunisme als Philippe Moureaux: burgers die er een achterlijk discours op nahielden werden zonder gidsing gepaaid.”

Het zwijgen van zijn eigen partij deed hem echter de politiek verlaten. Na zijn beroemde opiniestuk in De Standaard uit 2009 - waarin Vander Taelen honderduit over zijn slechte ervaringen in zijn gemeente Vorst vertelde - lag hij moeilijk binnen Groen en de Franstalige mede-ecologisten van Ecolo.
“Ik had gedacht dat mijn billet d’humeur een debat op gang ging brengen. In werkelijkheid werd ik uitgescholden door Ecolo-voorzitter Zoé Genot. Van de Brusselse groenen heeft alleen parlementslid Annemie Maes me altijd verdedigd.”
“Nog jaren later kwam Kristof Calvo me zeggen dat ik meer aan politiek moest doen, en niet zoveel moest schrijven. Terwijl Groen met mij een ouder kiespubliek kon aanboren, iets wat ze steeds meer verzuimen te doen. Dat, en jonge mensen historisch besef bijbrengen. Want ik denk dat onze jeugd – die in de steden op Groen stemt – in slaap is gevallen na zeventig jaar Europese vrede.”

Moskeemoord
Vander Taelen bracht zijn lidkaart binnen, en zwoer nooit meer aan politiek te doen. “Tenzij er een kans voorbijwandelt,” voegt hij er aan toe. “Maar op mijn leeftijd begin ik vrede te nemen met afstand. Ik pas niet echt in de politiek omdat ik oprecht wil zijn. In een partij is dat moeilijk. Tachtig procent van de Groen-kaders was het met mijn analyses eens, maar ze zwegen nadat ik voor de partijinquisitie verschenen was.”

Hij is ook nog te veel journalist. Haalt zijn reportages over het Vlaams Blok in de jaren 1990 voor de geest, en wil nog altijd onderzoeken wat er met de moskeemoorden eind jaren 1980 in Brussel is gebeurd.
Hij begrijpt dat VRT-reportagemaker Eric Goens oprecht gelooft in de eerlijkheid van de mens, maar houdt hem en ons toch voor dat het niet is omdat iemand iets zegt, dat noodzakelijkerwijs ook zo is.

“Toen Goens onlangs in De Afspraak op Canvas was, tezamen met de sublieme arabist en journalist Arthur van Amerongen, zei hij dat een oude Marokkaanse man hem had gezworen dat hij de radicalisering van zijn zoon niet had zien aankomen. Terwijl ik dan zeg: ‘Eric, in de Marokkaanse gemeenschap zorgt het schaamtegevoel er vaak voor dat de meest evidente dingen niet gezien worden.’”

Vander Taelen haalt een gesprek met zijn ex-partijvoorzitter Meyrem Almaci aan, die hem “in een moment van politiek eerlijk dialoog” eens zei: ‘In mijn Turkse gemeenschap is het besef van schuld en boete ondergeschikt aan eer en schande.’
“De islam, de complottheorieën, het misplaatste eergevoel, het steeds weer excuses verzinnen én van ons ook krijgen over hun eigen falen, het begint zo langzamerhand een omvattend wereldbeeld te worden. Je kan al geen vragen meer stellen bij een hoofddoek, of bij het falen van moslimjongens zonder dat je direct een koloniale en onderdrukkende vrijzinnige bent.”

“Europa is wat het is door zijn geschiedenis, en door zijn waarden. Daarover onderhandel ik niet. Ik ben dat beu. De meerderheid van de mensen hier denkt volgens de verlichtingswaarden. Wel, wij zijn in de meerderheid, dus moeten fundamentalistische moslims zich daar maar bij neerleggen.”
Religie verbannen? “Dat gaat niet, en dat zou voor nog meer extremisme zorgen. Maar je kan de godsdienst wel controleren. En, dus: nooit onderhandelen over onze basiswaarden. Nooit, nooit, nooit.”

Kneedbaar
Luckas Vander Talelen BDW1515
De grote verwarring van Luckas Vander Taelen
Het gesprek vindt plaats enkele uren voor terrorismeverdachte Salah Abdeslam in Sint-Jans-Molenbeek wordt aangehouden, op een boogscheut van zijn ouderlijke huis. Luckas Vander Taelen, die zich tijdens het gesprek nog hoopvol genoeg over Brussel had opgesteld, schrijft op de website van deredactie.be dat het genoeg is geweest.
Nog tijdens het gesprek zelf vroeg ondergetekende - pakweg dertig jaar jonger dan Vander Taelen - waarom de meest evidente dingen, vanaf de islamitische revolutie in Iran tot nu, nooit werden besproken door de oudere generaties.
“De menselijke geest is kneedbaar, en wil dingen niet zien,” is het vertwijfelde antwoord. “Historisch besef – of het gebrek daaraan – is eveneens kneedbaar, en niet alleen bij jongeren.”

“Ik wil Brussel niet verlaten. Maar er loopt te veel mis. En het wordt steeds enger. Salah Abdeslam - de zogezegde loser van de terroristische bende die in Parijs lukraak 130 mensen de dood heeft ingejaagd - verschool zich niet ver van waar ik woon in Vorst. Wanneer de politie hem dan zoekt, wordt de politie direct getrakteerd op zwaar geschut.”

Safehouses. Oorlogswapens. Groot banditisme. Moslimterrorisme. “Dat kan dus allemaal in ons Brussel, vandaag. Het zal voorbijgaan, zegt de geschiedenis ons, maar niet vanzelf.”

[Scherven A. Mok]

dubbel

[werkman]

Brother, je bezorgt ons leesbare lectuur.
En er zit vooral één waarheid in de essentie die uit de tekst blijkt.
En deze is dat Vanderthaelen blijk geeft van een nogal een honkvaste benadering van zijn levensvisie en maatschappelijk gebeuren.
En meestal zit hij juist.
Nu hoop ik dat op dit forum er wel gelezen wordt; beoordeeld en geoordeeld.
Want feitelijk betreft het hier een gedeelte van de memoires van een oud man.
Zo zal de jeugd wel beweren zonder zelfs kennis te nemen van de inhoud.
Terwijl het in de diepte geen memoires zijn maar een acute beschrijving van bestaande toestand en politieke zeden.
Mij overkomt dat ook meestal. Ik ben geen Vanderthaelen.
Maar hetgeen ik op dit forum probeer te zeggen wordt ook steevast omschreven als memoires van een oude knar.
Terwijl het geen memoires zijn maar bijzonder het hebben over mijn visie van het heden. Het is echter niet mijn fout dat het memoires lijken.
Er is zo weinig veranderd in het politieke gebeuren; vooral in de nefaste benadering en werkwijze, dat velen dus denken dat ik over vroeger schrijf.
Men had ons toch verandering beloofd!?
Als er verandering merkbaar zou zijn dan zou het idee van memoires z Omdatelfs niet standhouden. Er is wel verandering te merken maar daarover wil ik het niet hebben want......het is niet aangenaam direct afgeschilderd te worden als een gek. Vlaanderen is zo verdeeld in benaderingen dat er alleen nog wetenschappers en gekken rondlopen. Het gewone volk bestaat nog wel
maar mag alleen nog betalen en als het zijn mond open trekt spreekt het wartaal. De taal van de gekken dus.
Een gemeenschappelijk streven bestaat niet meer.
Het Vlaamse land is ultra-rechts gekanaliseerd.
Een groep bevolking wordt wel omschreven als te ultra en werd er democratisch uitgerangeerd.
De vroegere adepten en voorvechters van een andere groep; de VU dan; werden door Dewever naar de lappenmaand verwezen. Zij waren verkeerd. En waarom waren ze verkeerd? Omdat ze door hun nefaste bevindingen afkerig zijn geraakt van dogma's. En dus niet klakkeloos op een nieuwe kar sprongen. Ze werden trouwens aan kant gezet door de nieuwe diploma's
die bijtijds op de kar van Dewever zijn gesprongen.
Destijds zag je hen niet. Toen was Vlaming zijn nog te gevaarlijk.
Het bracht niks op. Ze hadden geen politieke andere kleurvrienden; dus het kon niks opbrengen. De diploma's hielden zich bijgevolg afzijdig.
De VU is dus een tweede maal verkocht.
Velen voelen zich benaderd als ezels want er wordt zelfs verwacht dat ze zich een derde maal aan dezelfde steen gaan stoten. En zelfs bij ezels lukt dat niet meer.
Wat er overblijft van de VU zwalpt dus maar wat rond in het luchtledige.
Degenen die uitzonderlijk nog gebleven zijn de fin-carrière ouderlingen die plaatselijk een mooie job hebben gekregen maar...... die ook plaatselijk de partij uit eigenbelang zo vlug mogelijk mee den dieperik in hebben gestuurd.
De N-VA is nu de betere partij met een visie. De Vlaming zal uit het diepe dal sukkelen. Maar......de N-VA is niet democratisch.
Als je de voorzitter aanschrijft om je mening te zeggen en je gebruikt niet de verwachte "egards" dan krijg je een laconieke mail terug waarin je opmerkzaam wordt gemaakt dat uw schrijven verwezen wordt naar de vuilbak. En niet Dewever zal dat schrijven. Hij wordt vervangen door een diploma met hogere studies die zichzelf de nieuwe Dewever voelt.
Zet die ploat eens af broekventje!
En zou je in t'vervolg uw mails dus niet beginnen met de aanspreekformule "hoogedele edelachbare voorzitter" en beëindigen met de afsluiter "uw trouwe dienaar die in kruipende dienstbaarheid verblijft en uw voeten likt".
Dat is de verandering die ik zie.
De beschrijving van de huidige toestand zijn dus voor 99 % memoires en voor 1 % etiquettaire gewenste nederigheid.
De euforie is bij sommigen te groot en ze zijn er niet tegen opgewassen.
En dat weet Dewever niet. Dat mag je hem ook niet schrijven.
Vuilbak dus.
En die mentaliteit gaat het einde van een partij veroorzaken.
Het gebrek aan organisatorisch intern toezicht zal velen afstoten.
En di t durven mededelen is ongewenst.
Te veel gorilla's trommelen zich op de borst in het oerwoud.
Alle andere dieren gaan lopen. Dat is ook vernieuwing te noemen natuurlijk.
De N-VA zal dus best zichzelf eens grondig vernieuwen.
Want de mentaliteit van de trado's laat ze best voorlopig nog een tijdje aan kant. Maar.....who cares? Ik in alle geval niet meer.
Er was een tijd..........toen werkers welkom waren.
En er was ook een tijd dat onbaatzuchtige echte werkers beschouwd werden als debielen of huichelaars. Onbaatzuchtig!!!! Da kan nie!!!!!!!
Maar dat zijn memoires. Laat den boel maar draaien.
Na mij de zondvloed!
Het nageslacht zal de putten wel vullen en leren leven onder de verbeterde democratie.

En Brother; je vraagt wel om publicatie van de "ezelsbrug" maar je vertikt het van kennis te nemen van de inhoud en nog minder om te liegen dat je het zou gelezen hebben.
Ja; dit is een forum waarin de meesten alleen hun eigen bijdragen lezen.
Ze zijn dus welkom bij de N-VA.
Zulke mensen zijn bruikbaar. Kritiek leveren op vermeende tegenstanders en hun antwoord niet lezen.
Prachtig!! Wie leest nu memoires?

[de vuile muilekoek]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

http://kanaalz.knack.be/talk/z-talk-...al-699549.html

http://www.bruzz.be/nl/nieuws/de-gro...-vander-taelen

Luckas Vander Taelen was lid van Groen, maar verliet de partij uiteindelijk na een slecht verteerd schrift over de malaise van zijn multiculturele wijk. Nu heeft hij een boek over verwarring geschreven. Verwarring over identiteit, geschiedenis en de islam. Gesprek op de arrestatiedag van Salah Abdeslam.
Een gekleurd schoolklasje wandelt voorbij.
“Tel eens hoeveel kinderen van vreemde origine er tussen zitten,” zegt Luckas Vander Taelen.
“De meerderheid, inderdaad. Ons onderwijs is daar niet aan aangepast. Mijn dochter is kleuterleidster en heeft al dingen meegemaakt. Zo vroegen een jongen en een meisje uit haar klas haar eens waarom er verschillen waren tussen jongens en meisjes. Mijn dochter maakte van de gelegenheid gebruik om op een pedagogisch verantwoorde manier daarover uitleg te geven. ‘s Anderendaags waren de ouders kwaad omdat er over ‘seks’ was gesproken in de klas.”

Hij zegt pessimistisch te zijn. “Je moet niet onderhandelen over je samenlevingswaarden. Jammer genoeg hebben we het nog slechter dan dat aangepakt en hebben we zelfs niet onderhandeld, maar gewoon toegelaten dat heel wat mensen met een zeer sterke andere overtuiging zich in onze steden hebben gevestigd en weinig kritiek kregen over die overtuiging. De meerderheid van de mensen zwijgt, maar we zijn wel in oorlog met de fundamentalisten, de luidste schreeuwers, die hen opzweept.”

Als geschiedkundige vindt de voormalige politicus van Groen dat niet eens vreemd. Volksverhuizingen zijn immers van alle tijden geweest, zegt Vander Taelen, en zijn onvermijdelijk en moeilijk te controleren.

Alleen hebben onze politici de opportunistische kaart getrokken toen de migratie op gang kwam, zegt hij. “Een andere kaart was er niet te trekken, want we beleefden zogezegd het einde van de geschiedenis. Vooral links zag zijn kans schoon om een massaal nieuw proletariaat aan te spreken. Ze vergaten het sterke godsdienstbesef bij hun nieuwe kiezers. Zo verward was links na de val van de Berlijnse muur. Met de ineenstorting van de Sovjetunie viel hun ideologische zekerheid weg. Migratie was een dankbaar thema om dan niet-ideologisch op voort te borduren.”

De voormalige partij van Vander Taelen verzuimde niet zozeer uit ideologische verwarring de strijd met de islam, gelooft hij.

“Groen is uiteindelijk een katholieke partij die nooit het antiklerikalisme van de socialisten gedeeld heeft. Zij kunnen zich niet inbeelden dat atheïsten geen godsbeeld hebben, en geen godsdienstige regels in hun leven willen. Dat is bij Groen het probleem.”

Werkloos
En dus leven we in verwarring, vindt Luckas Vander Taelen. “We zeggen niet meer wat we belangrijke waarden vinden. We zwijgen te veel over alles wat door de fundamentalistische islam veroorzaakt wordt.

“Tegenover het wereldbeeld dat er bij veel moslims bestaat, het gevoel dat zij altijd onderdrukt worden en dat zij altijd het slachtoffer zijn, brengen we niets in. Als ze werkloos zijn, dan is het onze schuld. Terwijl we tegen onze eigen kinderen zeggen dat ze naar de avondschool moeten als ze geen diploma hebben.”
Hij was trouwens zelf werkloos na zijn studies, in de jaren 1980, zo voegt Vander Taelen er aan toe. “Niemand van mijn studiegenoten vond werk, maar we trokken allemaal ons plan.”

Wie tegenwerpt dat politiek links de voorbije decennia toch niet zo verward leek - men geloofde daadwerkelijk in het multiculturalisme en prentte dat aanhoudend in het hoofd van de mensen - krijgt van de journalist Vander Taelen een antwoord. “Sociale rechtvaardigheid nastreven is niet hetzelfde als zwijgen tegenover een fundamentalistische godsdienst. We moeten maar eens af van dat geloof dat elk conflict vreedzaam opgelost kan worden.”

De stekelige vraag komt op of het Vlaams Belang geen gelijk heeft gekregen. Het Vlaams Blok was ronduit racistisch; hun enige antwoord was een ranzig discours over deportaties, meent Vander Taelen. “De analyse over de islam klopte grotendeels,

Het zwijgen van zijn eigen partij deed hem echter de politiek verlaten. Na zijn beroemde opiniestuk in De Standaard uit 2009 - waarin Vander Taelen honderduit over zijn slechte ervaringen in zijn gemeente Vorst vertelde - lag hij moeilijk binnen Groen en de Franstalige mede-ecologisten van Ecolo.
“Ik had gedacht dat mijn billet d’humeur een debat op gang ging brengen. In werkelijkheid werd ik uitgescholden door Ecolo-voorzitter Zoé Genot. Van de Brusselse groenen heeft alleen parlementslid Annemie Maes me altijd verdedigd.”
“Nog jaren later kwam Kristof Calvo me zeggen dat ik meer aan politiek moest doen, en niet zoveel moest schrijven. Terwijl Groen met mij een ouder kiespubliek kon aanboren, iets wat ze steeds meer verzuimen te doen. Dat, en jonge mensen historisch besef bijbrengen. Want ik denk dat onze jeugd – die in de steden op Groen stemt – in slaap is gevallen na zeventig jaar Europese vrede.”

Moskeemoord
Vander Taelen bracht zijn lidkaart binnen, en zwoer nooit meer aan politiek te doen. “Tenzij er een kans voorbijwandelt,” voegt hij er aan toe. “Maar op mijn leeftijd begin ik vrede te nemen met afstand. Ik pas niet echt in de politiek omdat ik oprecht wil zijn. In een partij is dat moeilijk. Tachtig procent van de Groen-kaders was het met mijn analyses eens, maar ze zwegen nadat ik voor de partijinquisitie verschenen was.”

Hij is ook nog te veel journalist. Haalt zijn reportages over het Vlaams Blok in de jaren 1990 voor de geest, en wil nog altijd onderzoeken wat er met de moskeemoorden eind jaren 1980 in Brussel is gebeurd.
Hij begrijpt dat VRT-reportagemaker Eric Goens oprecht gelooft in de eerlijkheid van de mens, maar houdt hem en ons toch voor dat het niet is omdat iemand iets zegt, dat noodzakelijkerwijs ook zo is.

“Toen Goens onlangs in De Afspraak op Canvas was, tezamen met de sublieme arabist en journalist Arthur van Amerongen, zei hij dat een oude Marokkaanse man hem had gezworen dat hij de radicalisering van zijn zoon niet had zien aankomen. Terwijl ik dan zeg: ‘Eric, in de Marokkaanse gemeenschap zorgt het schaamtegevoel er vaak voor dat de meest evidente dingen niet gezien worden.’”

Vander Taelen haalt een gesprek met zijn ex-partijvoorzitter Meyrem Almaci aan, die hem “in een moment van politiek eerlijk dialoog” eens zei: ‘In mijn Turkse gemeenschap is het besef van schuld en boete ondergeschikt aan eer en schande.’
“De islam, de complottheorieën, het misplaatste eergevoel, het steeds weer excuses verzinnen én van ons ook krijgen over hun eigen falen, het begint zo langzamerhand een omvattend wereldbeeld te worden. Je kan al geen vragen meer stellen bij een hoofddoek, of bij het falen van moslimjongens zonder dat je direct een koloniale en onderdrukkende vrijzinnige bent.”

“Europa is wat het is door zijn geschiedenis, en door zijn waarden. Daarover onderhandel ik niet. Ik ben dat beu. De meerderheid van de mensen hier denkt volgens de verlichtingswaarden. Wel, wij zijn in de meerderheid, dus moeten fundamentalistische moslims zich daar maar bij neerleggen.”
Religie verbannen? “Dat gaat niet, en dat zou voor nog meer extremisme zorgen. Maar je kan de godsdienst wel controleren. En, dus: nooit onderhandelen over onze basiswaarden. Nooit, nooit, nooit.”

Kneedbaar
Luckas Vander Talelen BDW1515
De grote verwarring van Luckas Vander Taelen
Het gesprek vindt plaats enkele uren voor terrorismeverdachte Salah Abdeslam in Sint-Jans-Molenbeek wordt aangehouden, op een boogscheut van zijn ouderlijke huis. Luckas Vander Taelen, die zich tijdens het gesprek nog hoopvol genoeg over Brussel had opgesteld, schrijft op de website van deredactie.be dat het genoeg is geweest.
Nog tijdens het gesprek zelf vroeg ondergetekende - pakweg dertig jaar jonger dan Vander Taelen - waarom de meest evidente dingen, vanaf de islamitische revolutie in Iran tot nu, nooit werden besproken door de oudere generaties.
“De menselijke geest is kneedbaar, en wil dingen niet zien,” is het vertwijfelde antwoord. “Historisch besef – of het gebrek daaraan – is eveneens kneedbaar, en niet alleen bij jongeren.”

“Ik wil Brussel niet verlaten. Maar er loopt te veel mis. En het wordt steeds enger. Salah Abdeslam - de zogezegde loser van de terroristische bende die in Parijs lukraak 130 mensen de dood heeft ingejaagd - verschool zich niet ver van waar ik woon in Vorst. Wanneer de politie hem dan zoekt, wordt de politie direct getrakteerd op zwaar geschut.”

Safehouses. Oorlogswapens. Groot banditisme. Moslimterrorisme. “Dat kan dus allemaal in ons Brussel, vandaag. Het zal voorbijgaan, zegt de geschiedenis ons, maar niet vanzelf.”

Die vergelijking maken is ergens weer zo foutief ... mensen ..

[Sukkelaar]

Wat mij toch opvalt is dat vele oudere partijleden zowel bij Groen als bij OvLD, SPA, CD&V en ook al bij NVA de partij verlaten.