De luis in de pels

jan hyoens · 3 oktober 2003, 09:02

De luis in de pels - de dubieuze moraal van de dierenrechten” is een nieuw kritisch boek over dierenrechten. De auteur, Christian Parmentier, is een bonthandelaar met als opleiding dierenarts. In 1996 publiceerde hij zijn eerste boek “Het dier en zijn mensenrechten”, het eerste Nederlandstalige boek met een kritische analyse van het fenomeen dierenrechten. Sindsdien is Parmentier een veel gevraagd spreker in Vlaanderen en Nederland. Wij trokken naar de auteur voor een interview.

BROK: Waarom hebt u dit boek geschreven ?
CP: Ik wens een bijdrage te leveren aan een gefundeerde discussie over dierenwelzijn. Dit omdat dit zowel in het belang van de dieren als van de mensen is. Noch de dieren, noch de mensen zijn gebaat zijn bij halve waarheden of een verkeerde voorstelling van zaken. Met dit boek wil ik bijdragen tot meer onderlinge verdraagzaamheid, omdat uiteindelijk ieder weldenkend mens voorstander is van een correcte wijze waarop we met dieren moeten omgaan.

BROK: Wat was de aanleiding voor dit tweede boek en waarover gaat het?
CP: Dit boek komt voort uit de talrijke voordrachten en debatten die plaatsvonden na de publicatie van mijn eerste boek “Het dier en zijn mensenrechten” zowel in Vlaanderen als in Nederland. In mijn eerste boek betoogde ik dat dierenrechten en dierenwelzijn twee verschillende zaken zijn. Ik ging daarbij uit van diverse invalshoeken: de landbouwhuisdieren, het proefdierengebruik in medisch wetenschappelijk onderzoek, het houden van gezelschapsdieren, het gebruik van dieren in de pelshandel en de jacht. In mijn tweede boek neem is de belangrijkste oneliners, argumenten en redeneringen die de voorstanders van dierenrechten tijdens deze voordrachten en debatten over dierenrechten gebruikten kritisch onder de loep. Verder analyseer ik in dit nieuwe boek de achtergronden en de gedachtewereld van de dierenrechtenbeweging. Wanneer mensen geconfronteerd worden met actievoerders voor dierenrechten dan is een succesvol debat maar mogelijk als men de leefwereld en gedachtewereld van deze mensen kent, zoniet praat men naast elkaar. Met ‘dierenrechten’ bedoelt de overtuigde dierenrechtenactivist immers iets anders dan ‘lief zijn voor dieren’.

BROK: Wat bedoelt de dierenrechtenbeweging dan met ‘dierenrechten’?
CP: Iedereen is voor een goede omgang met dieren, maar bepaalde mensen willen een stap verder gaan. Voor hen betekend ‘dierenrechten’ dat mensen moeten stoppen met dieren te gebruiken voor voeding, kleding en voor medische vooruitgang. Uiteraard is het hun vrije keuze om geen dieren en dierlijke producten meer te gebruiken en deze keuze verdient respect. Maar bepaalde dierenrechtenactivisten vinden dat hun visie de enige moreel juiste is daarom aan anderen mag opgedrongen worden.

BROK: De ondertitel van uw boek is ‘De dubieuze moraal van de dierenrechten’. Wat is er dan zo dubieus aan hun moraal?
CP: Als men alles analyseert komt men tot de vaststelling dat de leiders van de DRO’s in feite geen rechten voor de dieren vragen, maar rechten voor zichzelf in naam van de dieren. Zij eisen het recht op om hun medemens te verbieden vlees te eten, lederen schoenen of bont te dragen, dieren in het circus en de zoo te bezoeken, te vissen, proefdieren te gebruiken voor medisch onderzoek, enzovoorts. Via talrijke voorbeelden toon ik aan dat dierenrechten in feite egoïstische rechten zijn van mensen die vaak niet beseffen waarin de noden van hun medemensen bestaan omdat ze hun eigen voedselvoorziening, gezondheid, inkomen en welvaart als iets vanzelfsprekends zijn gaan beschouwen. Sommigen verdienen gewoon hun boterham met op te komen voor dierenrechten. Hun keuze om geen dierlijke producten te gebruiken getuigt niet van een hoger moreel besef, zoals ze zelf beweren, maar van een verregaande vervreemding van de natuur en van moreel opportunisme. Als deze mensen voor de cruciale vraag worden geplaatst te kiezen tussen hun welzijn, hun belang, hun leven of dat van een dier, dan opteren ze uiteindelijk ook voor hun eigenbelang in plaats van voor het belang van het dier.

BROK: De dierenrechtenorganisatie Gaia weigerde in het verleden elk publiekelijk debat met u. Denkt u dat ze na het lezen van uw tweede boek van mening zullen veranderen?
CP: Ik hoop van wel, maar het blijft de vraag of de kopstukken van de DRO’s wel interesse hebben voor een eerlijk maatschappelijk debat met weldoordachte argumentatie. Het verleden heeft aangetoond dat zij niet houden van een goede discussies en het liever houden bij emotionele oneliners en goed voorbereide mediacampagnes die vaak niet méér zijn dan sluw uitgekiende propaganda voor hun filosofische en ethische uitgangspunten. Over hun basisprincipe en maatschappijvisie praten ze publiekelijk niet graag want dan vallen de maskers. Hun acties voor dierenrechten worden naar de buitenwereld toe mooi verpakt in ‘acties voor dierenwelzijn’ omdat ze goed beseffen dat er geen maatschappelijk draagvlak is voor hun maatschappijvisie. Dierenwelzijn is het middel waarmee deze mensen ons hun visie en levenswijze willen opdringen, niet het doel. Eens je dat door hebt dan ben je voor hen een luis in de pels, want je zet mensen aan het denken en dat vinden fundamentalisten niet zo prettig.

Bij BROK vinden we het net goed dat mensen zich een eigen mening kunnen vormen en eens een ander verhaal en andere argumenten te horen krijgen. Dit boek is een echte aanrader voor iedereen die voor dierenwelzijn is, maar vindt dat er ook rekening moet gehouden worden met de mens die men dieren en dierlijke producten in zijn levensonderhoud voorziet.

Christian Parmentier "De Luis in de Pels" is uitgegeven bij Van Halewyck - ISBN 90-5617-534-3 - Prijs 15 Euro

Babeth · 3 oktober 2003, 14:36

Ik verzamel graag citaten die ik op het internet gevonden heb en hier is een toepasselijke bloemlezing. Mijn verontschuldigingen voor het Engels maar het klinkt altijd beter in de oorspronkelijke taal...

People are more violently opposed to fur than to leather because it's safer to harass rich women than motorcycle gangs.
--Anonymous

It is remarkable, in cats, that the outer life they reveal to their master is one of perpetual confident boredom. All they betray of the hidden life is by means of symbol; if it were not for the recurring evidence of murder - the disemboweled rabbits, the headless flickers, the torn squirrels - we should forever imagine our cats to be simple pets whose highest ambition is to sleep in the best soft chair, whose worst crime is to sharpen their claws on carpeting
--Robley Wilson, Jr.

I think computer viruses should count as life. I think it says something about human nature that the only form of life we have created so far is purely destructive. We've created life in our own image.
--Stephen Hawking

A lady came up to me on the street and pointed at my suede jacket. 'You know a cow was murdered for that jacket?' she sneered. I replied in a psychotic tone, 'I didn't know there were any witnesses. Now I'll have to kill you too.'"
--Jake Johansen

Vegetables aren't food. Vegetables are what food eats.
--Anonymous

Jorge · 3 oktober 2003, 14:56

Ik ga zeker niet altijd akkoord met organisatie's zoals GAIA, maar wat vooral doen is een maatschappelijk debat op gang brengen & problemen aankaarten & DAT moet je hen ook nageven. Dat ze zich te hard opstellen is, volgens mij, de beste om zoiets onder de aandacht te brengen.

Extremisme in elke vorm is natuurlijk ten zeerste af te keuren daar sluit ik mij wel bij aan.

skye · 3 oktober 2003, 23:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Babeth

Ik verzamel graag citaten die ik op het internet gevonden heb en hier is een toepasselijke bloemlezing. Mijn verontschuldigingen voor het Engels maar het klinkt altijd beter in de oorspronkelijke taal...

People are more violently opposed to fur than to leather because it's safer to harass rich women than motorcycle gangs.
--Anonymous

It is remarkable, in cats, that the outer life they reveal to their master is one of perpetual confident boredom. All they betray of the hidden life is by means of symbol; if it were not for the recurring evidence of murder - the disemboweled rabbits, the headless flickers, the torn squirrels - we should forever imagine our cats to be simple pets whose highest ambition is to sleep in the best soft chair, whose worst crime is to sharpen their claws on carpeting
--Robley Wilson, Jr.

I think computer viruses should count as life. I think it says something about human nature that the only form of life we have created so far is purely destructive. We've created life in our own image.
--Stephen Hawking

A lady came up to me on the street and pointed at my suede jacket. 'You know a cow was murdered for that jacket?' she sneered. I replied in a psychotic tone, 'I didn't know there were any witnesses. Now I'll have to kill you too.'"
--Jake Johansen

Vegetables aren't food. Vegetables are what food eats.
--Anonymous

mooi mooi

TomB · 4 oktober 2003, 05:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jorge

Ik ga zeker niet altijd akkoord met organisatie's zoals GAIA, maar wat vooral doen is een maatschappelijk debat op gang brengen & problemen aankaarten & DAT moet je hen ook nageven. Dat ze zich te hard opstellen is, volgens mij, de beste om zoiets onder de aandacht te brengen.

Extremisme in elke vorm is natuurlijk ten zeerste af te keuren daar sluit ik mij wel bij aan.

Maar toch stemt ge op die extremisten van Agalev!

jan hyoens · 2 december 2004, 10:19

Ook de beeldmanipulatie gezien op de vrt ivm dierenkwekerijen! Elke scheet van Michelleke vdb wirdt daar direct primetime behandeld!

3 oktober 2003, 14:36	#2
Babeth Gouverneur Geregistreerd: 14 november 2002 Locatie: Vilvoorde Berichten: 1.435	Ik verzamel graag citaten die ik op het internet gevonden heb en hier is een toepasselijke bloemlezing. Mijn verontschuldigingen voor het Engels maar het klinkt altijd beter in de oorspronkelijke taal... People are more violently opposed to fur than to leather because it's safer to harass rich women than motorcycle gangs. --Anonymous It is remarkable, in cats, that the outer life they reveal to their master is one of perpetual confident boredom. All they betray of the hidden life is by means of symbol; if it were not for the recurring evidence of murder - the disemboweled rabbits, the headless flickers, the torn squirrels - we should forever imagine our cats to be simple pets whose highest ambition is to sleep in the best soft chair, whose worst crime is to sharpen their claws on carpeting --Robley Wilson, Jr. I think computer viruses should count as life. I think it says something about human nature that the only form of life we have created so far is purely destructive. We've created life in our own image. --Stephen Hawking A lady came up to me on the street and pointed at my suede jacket. 'You know a cow was murdered for that jacket?' she sneered. I replied in a psychotic tone, 'I didn't know there were any witnesses. Now I'll have to kill you too.'" --Jake Johansen Vegetables aren't food. Vegetables are what food eats. --Anonymous __________________ "In a time of universal deceit, telling the truth becomes a revolutionary act." -- George Orwell

3 oktober 2003, 14:56	#3
Jorge Gouverneur Geregistreerd: 26 februari 2003 Locatie: Londerzeel Berichten: 1.364	Ik ga zeker niet altijd akkoord met organisatie's zoals GAIA, maar wat vooral doen is een maatschappelijk debat op gang brengen & problemen aankaarten & DAT moet je hen ook nageven. Dat ze zich te hard opstellen is, volgens mij, de beste om zoiets onder de aandacht te brengen. Extremisme in elke vorm is natuurlijk ten zeerste af te keuren daar sluit ik mij wel bij aan. __________________ http://waragainsthunger.be http://www.ipsnews.be

3 oktober 2003, 09:02	#1
jan hyoens Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 17 februari 2003 Berichten: 11.300	De luis in de pels - de dubieuze moraal van de dierenrechten” is een nieuw kritisch boek over dierenrechten. De auteur, Christian Parmentier, is een bonthandelaar met als opleiding dierenarts. In 1996 publiceerde hij zijn eerste boek “Het dier en zijn mensenrechten”, het eerste Nederlandstalige boek met een kritische analyse van het fenomeen dierenrechten. Sindsdien is Parmentier een veel gevraagd spreker in Vlaanderen en Nederland. Wij trokken naar de auteur voor een interview. BROK: Waarom hebt u dit boek geschreven ? CP: Ik wens een bijdrage te leveren aan een gefundeerde discussie over dierenwelzijn. Dit omdat dit zowel in het belang van de dieren als van de mensen is. Noch de dieren, noch de mensen zijn gebaat zijn bij halve waarheden of een verkeerde voorstelling van zaken. Met dit boek wil ik bijdragen tot meer onderlinge verdraagzaamheid, omdat uiteindelijk ieder weldenkend mens voorstander is van een correcte wijze waarop we met dieren moeten omgaan. BROK: Wat was de aanleiding voor dit tweede boek en waarover gaat het? CP: Dit boek komt voort uit de talrijke voordrachten en debatten die plaatsvonden na de publicatie van mijn eerste boek “Het dier en zijn mensenrechten” zowel in Vlaanderen als in Nederland. In mijn eerste boek betoogde ik dat dierenrechten en dierenwelzijn twee verschillende zaken zijn. Ik ging daarbij uit van diverse invalshoeken: de landbouwhuisdieren, het proefdierengebruik in medisch wetenschappelijk onderzoek, het houden van gezelschapsdieren, het gebruik van dieren in de pelshandel en de jacht. In mijn tweede boek neem is de belangrijkste oneliners, argumenten en redeneringen die de voorstanders van dierenrechten tijdens deze voordrachten en debatten over dierenrechten gebruikten kritisch onder de loep. Verder analyseer ik in dit nieuwe boek de achtergronden en de gedachtewereld van de dierenrechtenbeweging. Wanneer mensen geconfronteerd worden met actievoerders voor dierenrechten dan is een succesvol debat maar mogelijk als men de leefwereld en gedachtewereld van deze mensen kent, zoniet praat men naast elkaar. Met ‘dierenrechten’ bedoelt de overtuigde dierenrechtenactivist immers iets anders dan ‘lief zijn voor dieren’. BROK: Wat bedoelt de dierenrechtenbeweging dan met ‘dierenrechten’? CP: Iedereen is voor een goede omgang met dieren, maar bepaalde mensen willen een stap verder gaan. Voor hen betekend ‘dierenrechten’ dat mensen moeten stoppen met dieren te gebruiken voor voeding, kleding en voor medische vooruitgang. Uiteraard is het hun vrije keuze om geen dieren en dierlijke producten meer te gebruiken en deze keuze verdient respect. Maar bepaalde dierenrechtenactivisten vinden dat hun visie de enige moreel juiste is daarom aan anderen mag opgedrongen worden. BROK: De ondertitel van uw boek is ‘De dubieuze moraal van de dierenrechten’. Wat is er dan zo dubieus aan hun moraal? CP: Als men alles analyseert komt men tot de vaststelling dat de leiders van de DRO’s in feite geen rechten voor de dieren vragen, maar rechten voor zichzelf in naam van de dieren. Zij eisen het recht op om hun medemens te verbieden vlees te eten, lederen schoenen of bont te dragen, dieren in het circus en de zoo te bezoeken, te vissen, proefdieren te gebruiken voor medisch onderzoek, enzovoorts. Via talrijke voorbeelden toon ik aan dat dierenrechten in feite egoïstische rechten zijn van mensen die vaak niet beseffen waarin de noden van hun medemensen bestaan omdat ze hun eigen voedselvoorziening, gezondheid, inkomen en welvaart als iets vanzelfsprekends zijn gaan beschouwen. Sommigen verdienen gewoon hun boterham met op te komen voor dierenrechten. Hun keuze om geen dierlijke producten te gebruiken getuigt niet van een hoger moreel besef, zoals ze zelf beweren, maar van een verregaande vervreemding van de natuur en van moreel opportunisme. Als deze mensen voor de cruciale vraag worden geplaatst te kiezen tussen hun welzijn, hun belang, hun leven of dat van een dier, dan opteren ze uiteindelijk ook voor hun eigenbelang in plaats van voor het belang van het dier. BROK: De dierenrechtenorganisatie Gaia weigerde in het verleden elk publiekelijk debat met u. Denkt u dat ze na het lezen van uw tweede boek van mening zullen veranderen? CP: Ik hoop van wel, maar het blijft de vraag of de kopstukken van de DRO’s wel interesse hebben voor een eerlijk maatschappelijk debat met weldoordachte argumentatie. Het verleden heeft aangetoond dat zij niet houden van een goede discussies en het liever houden bij emotionele oneliners en goed voorbereide mediacampagnes die vaak niet méér zijn dan sluw uitgekiende propaganda voor hun filosofische en ethische uitgangspunten. Over hun basisprincipe en maatschappijvisie praten ze publiekelijk niet graag want dan vallen de maskers. Hun acties voor dierenrechten worden naar de buitenwereld toe mooi verpakt in ‘acties voor dierenwelzijn’ omdat ze goed beseffen dat er geen maatschappelijk draagvlak is voor hun maatschappijvisie. Dierenwelzijn is het middel waarmee deze mensen ons hun visie en levenswijze willen opdringen, niet het doel. Eens je dat door hebt dan ben je voor hen een luis in de pels, want je zet mensen aan het denken en dat vinden fundamentalisten niet zo prettig. Bij BROK vinden we het net goed dat mensen zich een eigen mening kunnen vormen en eens een ander verhaal en andere argumenten te horen krijgen. Dit boek is een echte aanrader voor iedereen die voor dierenwelzijn is, maar vindt dat er ook rekening moet gehouden worden met de mens die men dieren en dierlijke producten in zijn levensonderhoud voorziet. Christian Parmentier "De Luis in de Pels" is uitgegeven bij Van Halewyck - ISBN 90-5617-534-3 - Prijs 15 Euro

2 december 2004, 10:19	#6
jan hyoens Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 17 februari 2003 Berichten: 11.300	Ook de beeldmanipulatie gezien op de vrt ivm dierenkwekerijen! Elke scheet van Michelleke vdb wirdt daar direct primetime behandeld!