Vader moet z'n huis terugkopen voor schulden van zoon.

[reservespeler]

Hij was bijna zijn huis kwijt, uiteindelijk moest Eric 46.000 euro betalen om zijn woning te kunnen houden. Niet omdat hij iets had mispeuterd of schulden had gemaakt. Niet hij, maar wel zijn volwassen zoon. Het is bij weinig mensen bekend dat ze financieel nog kunnen opdraaien voor de zonden van hun kinderen. En daar willen Eric en zijn vrouw nu voor waarschuwen. En er is een manier om het te voorkomen.

https://www.hbvl.be/cnt/dmf20220901_94800257

Toch een waarschuwing waard denk ik.

[Rudy]

De manier om het te voorkomen kan best boeiend zijn.
Er is één probleem: Ik kan het artikel als niet abonnee niet lezen.

[Onzijdig]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

De manier om het te voorkomen kan best boeiend zijn.
Er is één probleem: Ik kan het artikel als niet abonnee niet lezen.

Ik ook niet.

[Vlad]

sterfhuisconstructies ... van waar kennen we dat nu weer ...

[reservespeler]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

De manier om het te voorkomen kan best boeiend zijn.
Er is één probleem: Ik kan het artikel als niet abonnee niet lezen.

Een brief van de deurwaarder gooit op 5 mei 2021 het leven van het gepensioneerde Limburgse echtpaar Eric en Els* compleet overhoop. Het koppel staat op het punt hun huis te verliezen omdat de vandaag 39-jarige Steven*, de zoon van Eric, in een zaak rond faillissementsfraude tienduizenden euro’s schulden heeft gemaakt. De afzender van de brief is de curator van het Antwerps bedrijf dat door de praktijken van de zoon op de fles is gegaan. In een zoektocht naar geld om de financiële put te dempen, ziet de curator dat er nog een erfenisdeel voor het grijpen ligt. Vader Eric verloor namelijk jaren geleden zijn eerste vrouw, met wie hij twee kinderen heeft. Eric erfde van zijn vrouw een deel van het huis en kreeg het levenslang vruchtgebruik, maar zoals de erfwet bepaalt komt na het overlijden van de moeder de gezinswoning ook gedeeltelijk in handen van de twee zonen. En een erfdeel kan bij faillissementen in beslag genomen worden.

Pensioengeld
Dus richt de curator zicht tot de nietsvermoedende Eric. “Die bewuste dag maakten mijn vrouw en ik een fietstocht om mijn pensioen te vieren”, vertelt de vader. “Het bedrag van mijn pensioensparen was net vrijgekomen. Er kwam zo’n 39.000 euro onze richting uit en we kregen zelfs een persoonlijke adviseur bij de bank. We waren een hapje gaan eten om te bespreken wat we met die centen zouden kunnen doen.”

Maar thuis volgt een mokerslag. In de brievenbus steekt een aangetekend schrijven. “Het was een dagvaarding voor een zogenaamde uitonverdeeldheidtreding”, legt Eric uit. “Er bleek een vonnis te bestaan op datum van 4 juni 2015. Daarin werd goedkeuring gegeven om beslag te leggen op het erfdeel van mijn veroordeelde zoon. Mijn eerste vrouw, met wie ik twee kinderen heb, overleed in 1998 aan een ziekte. Wij trouwden in 1977 en verhuisden twee jaar later naar het huis waar ik vandaag nog steeds woon. Toen zij bijna 25 jaar geleden stierf, werd ik voor vier zesde eigenaar van de gezinswoning en onze twee zonen elk voor één zesde.”

Erfdeel
Het is dat deeltje eigendom - één zesde - van de veroordeelde zoon waar het om draait. De curator wil de waarde van dat erfdeel innen en eist dat het huis van Eric en zijn nieuwe partner Els openbaar verkocht wordt. “Daarna zou hij dan beslag kunnen leggen op het erfdeel van Steven. We stonden perplex. We zouden het huis natuurlijk zelf kunnen kopen. Behalve het erfdeel van mijn zoon komt het geld gewoon terug naar mij. Maar bij een openbare verkoop loop je het risico van een opbod. Kan je financieel niet volgen, speel je de woning kwijt aan iemand anders. Daar wilden we niet aan meedoen.”

“Mijn zoon kreeg fikse boetes en zelfs een celstraf. Hij werd een voortvluchtige. Zonder ons medeweten”

Eric

Bijkomend is er de verbijstering bij Eric en Els over wat Steven mispeuterd heeft. Tot de dagvaarding wisten ze niets van zijn duister verleden. “Steven bleek een van de stromannen van een advocaat. Ze hadden samen sterfhuisconstructies op poten gezet: vennootschappen in moeilijkheden opkopen, de waardevolle activa eruit halen en het bedrijf vervolgens failliet laten gaan. Mijn zoon kreeg daarvoor fikse boetes en zelfs een celstraf. Op dat moment was hij een voortvluchtige. Zonder ons medeweten.”

Levenswandel
Wanneer de rechter in 2015 Steven veroordeelt, woont die al een tijdlang in Schotland. “We zijn hem daar zelfs twee keer gaan bezoeken toen we op vakantie gingen”, legt Eric uit. “Nooit hebben we iets gemerkt van het geheim dat hij met zich meedroeg. Maar ik moet toegeven dat ik me al ettelijke jaren vragen stelde bij zijn levenswandel. Om de zoveel tijd reed hij met een andere wagen. Ik vroeg hem hoe hij dat allemaal deed. Hij diste dan allerlei verhaaltjes op. Hij kwam bijvoorbeeld hier op bezoek en bleef de hele dag hier rondhangen. Toen ik vroeg wanneer hij naar huis ging, bleek dat ze hem uit zijn appartement gingen zetten omdat hij drie maanden huurachterstand had. Wij hebben dat toen voor hem betaald. Even later betaalde hij die som plots terug. Hij was zogezegd vergeten dat hij nog een rekening in Spanje had… Ik zei daar wel eens wat van, maar wat kon ik beginnen? Hij was tenslotte een meerderjarige die niet meer thuis woonde.”

“Ik moet toegeven dat ik me al ettelijke jaren vragen stelde bij zijn levenswandel. Om de zoveel tijd reed hij met een andere wagen. Ik vroeg hem hoe hij dat allemaal deed. Hij diste dan allerlei verhaaltjes”

Eric

Bankschulden
“Die tweede keer dat we bij hem in Schotland waren, in 2017, kregen we telefoon van mijn andere zoon dat hij thuis een aangetekende brief in ontvangst had genomen. Toen we dit tegen Steven vertelden, veranderde de sfeer. Hij werd stiller en stiller en zei uiteindelijk dat hij ziek was. Alle plannen die we nog hadden, werden geannuleerd. We namen afscheid en zetten onze reis voort. We legden niet meteen een link met die aangetekende brief.”

Terug thuis opent het koppel de aangetekende envelop. “Steven had met twee zakenpartners een café uitgebaat in de stationsbuurt van Hasselt. Hij ging daar samen met de anderen een lening voor aan. Toen het café niet draaide, is hij vertrokken en liet hij zijn mede-uitbaters met schulden achter. KBC wilde het geleende bedrag terug. Omdat de bank hem niet vond, klopten ze aan bij mij en de familie van mijn overleden vrouw. Wij waren namelijk de rechtstreekse verwanten van Steven. Het ging om zo’n 4.000 euro. Uit fatsoen heeft mijn vroegere schoonfamilie dat bedrag dan maar betaald. Daarmee werd de zaak afgesloten.”

Vlucht naar Griekenland
Het wekt wel argwaan bij Eric en Els. Zij willen niet voor nog meer nare verrassingen komen te staan. “Omdat we sindsdien ook amper hoorden van mijn zoon. Steven verhuisde opnieuw en ging in Griekenland wonen. Af en toe gaf hij nog een teken van leven, maar die momenten werden zeldzaam en uiteindelijk doofde alle contact uit. Nadat de aangetekende brief van KBC was afgehandeld, zijn wij bij drie notarissen geweest om te vragen wat we konden doen om problemen in de toekomst te vermijden. Je eigen kinderen onterven was toen nog wettelijk onmogelijk. Maar tegelijkertijd verzekerden ze ons dat we geen schrik moesten hebben. We hadden het vruchtgebruik van onze woning en dat is zogezegd heilig.”

“Wij hebben altijd alles netjes betaald, maar riskeerden alles waarvoor we gewerkt hadden kwijt te spelen.”

Eric

Alleen blijkt dat niet te kloppen als het om faillissementsmisdrijven gaat. Eric dreigt in 2021 dan ook zijn huis te moeten verkopen als eis van de curator. “Wij hebben altijd alles netjes betaald, maar riskeerden alles waarvoor we gewerkt hadden kwijt te spelen.” Hij nam met Els een advocaat onder de arm. “We wonen hier zielsgraag. Ik bouwde mijn leven hier uit. Begin maar eens ergens anders opnieuw. Op onze leeftijd is dat onbegonnen werk. We vonden het schandalig dat een curator dat zonder mededogen van ons wilde afnemen, maar blijkbaar stond die man in zijn recht.”

Curator eist meer
Een procedureslag volgt, Eric en Els proberen een schikking te treffen. Er wordt een schatter ingeschakeld om het huis te waarderen. Uiteindelijk wordt de kwestie voor de familierechtbank afgehandeld. “Wij hebben 46.000 euro betaald om ons huis te kunnen behouden. Volgens de schatting was het erfdeel van Steven 30.000 euro waard, maar daar ging de curator niet mee akkoord. Hij eiste meer en heeft uiteindelijk ook meer gekregen. Voorts zijn er ook nog de advocatenkosten en die zijn natuurlijk ook niet mals.”

De zaak is afgehandeld. Om gelijkaardige problemen te voorkomen, neemt Eric een drastischere maatregel. “Nu het wettelijk wel mogelijk is, ga ik Steven onterven. Zo maximaal mogelijk, want voor de volle honderd procent is in België onmogelijk. Enkel zo kan ik voorkomen dat hier nog meer schuldeisers aan de deur staan. Zo bescherm ik ons en vooral ook mijn vrouw. Want wie zegt dat zij niet op straat staat moest ik eerder dan haar sterven? Het vruchtgebruik zal haar niet helpen. Dat is niet heilig zoals iedereen denkt.”

De gevolgen voor het Limburgse koppel zijn groot. “Dit heeft uiteraard een financiële impact. We zijn ons appeltje voor de dorst kwijt. We hadden als gepensioneerden het geld willen gebruiken om nog enkele investeringen te doen, maar dat is nu onmogelijk.”

Verontschuldiging
Maar naast de financiële lijdensweg is er ook nog de emotionele impact. Eric weet lange tijd niet of Steven nog wel leeft. Die heeft wel een profiel om sociale media waaruit blijkt dat hij een vastgoedbedrijf lijkt te hebben. “Het is en blijft mijn zoon, maar emotioneel weegt dit enorm. Steven heeft me bestolen. Het voelt alsof ik mijn geld en zoon kwijt ben. Ik heb hem via sociale media al geconfronteerd, maar hij geeft geen enkel teken van leven. Het zorgeloze leven dat we wilden, hebben we niet meer. Stiekem hoop ik dat hij alsnog hier voor de deur zal staan om zich te verontschuldigen. Een ’sorry, papa’ zou helpen. En dat hij dan besluit om de gevolgen van zijn daden te dragen.”

“Steven heeft me bestolen. Het voelt alsof ik mijn geld en zoon kwijt ben”

Eric

Met dit verhaal hoopt het Limburgse koppel anderen te waarschuwen over wat er kan gebeuren wanneer je kinderen misstappen begaan. “Ook al zijn ze meerderjarig en volwassen, als ouder kan je ook dan nog de gevolgen dragen van de fouten die je dochter of zoon maakt.”

*Eric, Els en Steven zijn fictieve namen, hun identiteit is bekend bij de redactie.

Notaris: “Neem verblijvingsbeding op in huwelijkscontract”
Had Eric met zijn overleden vrouw een verblijvingsbeding in het huwelijkscontract laten opnemen had hij vandaag niet in deze schrijnende situatie gezeten. Dat vertelt notaris Goedele Vandekerckhove, woordvoerder van Fednot.

Na het overlijden van de moeder kregen de twee zonen van Eric een zogenaamde onverdeeldheid op het nalatenschap kregen. Iedere erfgenaam heeft dan recht op een deeltje ervan, in dit geval het ouderlijk huis. Alleen verandert dit in se niets aan de situatie. Het huis blijft van de achtergebleven partner die het vruchtgebruik heeft en er kan blijven wonen. Maar wanneer iemand van de mede-eigenaars schulden maakt kan de schuldeiser wel aanspraak maken op het onverdeeld aandeel van deze schuldenaar. En dat kon in het geval van Eric enkel via de openbare verkoop van het huis.

Langst leeft, al heeft
De situatie van Eric is eerder uitzonderlijk, maar je kan best voorbereiden op gelijkaardige situaties. En dat kan door in het huwelijkscontract een beding voor de langstlevende op te nemen. “Zo’n beding hanteert het principe van wie ‘langst leeft, al heeft’”, legt notaris en specialist erfrecht Goedele Vandekerckhove uit. “Dan had de zoon in deze kwestie niets geërfd, omdat de hele gemeenschap – waaronder het huis – dan naar de langstlevende was gegaan. In dat geval dus de vader.”

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Het koppel staat op het punt hun huis te verliezen omdat de vandaag 39-jarige Steven*

Wat, met 39 nog? Ik dacht dat de financiele verantwoordelijkheid tot misschien 28 doorliep ofzo...

Vader Eric verloor namelijk jaren geleden zijn eerste vrouw, met wie hij twee kinderen heeft. Eric erfde van zijn vrouw een deel van het huis en kreeg het levenslang vruchtgebruik, maar zoals de erfwet bepaalt komt na het overlijden van de moeder de gezinswoning ook gedeeltelijk in handen van de twee zonen.

Ah, vandaar. Het was niet zijn huis, het was voor 4/6 zijn huis (ervan uitgaande dat hij en zijn vrouw 50/50 eigendom hadden, het werkelijke getal van zo laag zijn als 1/3 of bijna 100%) en nog voor 1/6 (1/3 tot bijna niks) van ieder van zijn zoons.



De echte manier om dit te voorkomen is natuurlijk rijk genoeg zijn om een advocaat of financieel adviseur te hebben die jou precies kan vertellen in wat voor bedrijfjes en fondsen je al je bezittingen moet onderbrengen zodat faillissement een trucje wordt om van schulden af te komen, in plaats van een manier om erin te raken.

[Mambo]

Bij de notaris een akte langst levend al laten opmaken.
Dat zorgt dat de kinderen maar moeten wachten tot beiden dood zijn.

[Den beer van b]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Wat, met 39 nog? Ik dacht dat de financiele verantwoordelijkheid tot misschien 28 doorliep ofzo...

Ah, vandaar. Het was niet zijn huis, het was voor 4/6 zijn huis (ervan uitgaande dat hij en zijn vrouw 50/50 eigendom hadden, het werkelijke getal van zo laag zijn als 1/3 of bijna 100%) en nog voor 1/6 (1/3 tot bijna niks) van ieder van zijn zoons.



De echte manier om dit te voorkomen is natuurlijk rijk genoeg zijn om een advocaat of financieel adviseur te hebben die jou precies kan vertellen in wat voor bedrijfjes en fondsen je al je bezittingen moet onderbrengen zodat faillissement een trucje wordt om van schulden af te komen, in plaats van een manier om erin te raken.

Moet ge niet rijk voor zijn. Voor 400 euro staat dat op papier.

[Oma]

In belgie zijn kinderen wettelijk wilsbekwaam vanaf 12 jaar en handelingsbekwaam vanaf meerderjarige leeftijd.
Vanaf de meerderjarigheid (verlaagd van 21 naar 18 jaar in 1990) kunnen jongvolwassenen zelf beslissingen nemen en daarvan de volle verantwoordelijkheid en dus ook de gevolgen dragen.
Ouders kunnen dus niet meer verantwoordelijk gehouden worden voor schulden die meerderjarige, 18-jarige kinderen maken tenzij ze expliciet borg staan.
Heel zeker staat ook ergens verstopt in een wet de bescherming tegen verkoop van een woning met een langstlevende ouder als vruchtgebruiker om door een erfdeel van een meerderjarig kind/schuldenaar gedwongen te worden om zijn schulden te moeten aflossen.
De wetten van ondermeer het erfrecht werden en worden alsmaar veranderd en aangepast om aan erfenissen te kunnen geraken. Om de verwarring compleet te maken worden bij wetswijzigingen enkel artikelnummers gebruikt en naar verwezen maar nooit de eigenlijke verandering benoemd, zo kunnen ze opzoekingen over wat er nu eigenlijk veranderd is en mogelijke tegenstrijdigheden te ontmoedigen en moeilijker maken.

De tijdspanne is dus heel belangrijk in dit verwarrende web, deze nachtmerrie dat de politiek ervan maakt door telkens de spelregels tijdens het spel te veranderen.
Geen kat vindt haar jongen nog terug in deze wirwar en dat is ook de bedoeling.
Nooit wordt een wetswijziging met terugwerkende kracht ingevoerd, voor eerdere situaties gelden andere, eerdere regels en wetten.
Dat betekent dat wijzigingen maar kunnen gelden voor nieuwe situaties vanaf de datum van invoering van de wijziging.
Er bestaat in dit corrupte apenland geen enkele waterdichte wet, de politiek bouwt altijd achterpoortjes in en voert tegenstrijdige wetswijzigingen in die wetten ongeldig maken en het is enkel een kwestie om die te vinden in dat doolhof en daar heb je dan noodgedwongen al een expert voor nodig.

[Mambo]

Ik dacht ze vanaf 18 wel meerderjarig zijn maar dat het toch nog 21 moet zijn om volledig te zijn. En financieel meen ik zelfs 25 jaar.

Nu ja erfdeel kan men in beslag nemen.

[Karel Martel B]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Het is bij weinig mensen bekend dat ze financieel nog kunnen opdraaien voor de zonden van hun kinderen.

Hetgeen schromelijk overdreven blijkt te zijn.

Als je huis voor een deel eigendom is van anderen, en die anderen maken schulden dan ben je gezien.

Met opdraaien voor je kinderen heeft dat niet veel te maken.

[Oma]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Ik dacht ze vanaf 18 wel meerderjarig zijn maar dat het toch nog 21 moet zijn om volledig te zijn. En financieel meen ik zelfs 25 jaar.

Nu ja erfdeel kan men in beslag nemen.

De meerderjarigheid werd verlaagd van 21 naar 18 jaar in 1990, handelsbekwaamheid omvat ook de financiële verantwoordelijkheid.

Of een erfdeel, als onderdeel van een erfenis, en vervat in vastgoed met andere erfgenamen, kan in beslag genomen worden om schulden af te lossen (die niet door de andere erfgenamen werden gemaakt) valt nog maar te bezien van wanneer die wetswijziging van kracht werd. Daarvoor dient de wetgeving uitgeplozen te worden..

[Karel Martel B]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

De echte manier om dit te voorkomen is natuurlijk rijk genoeg zijn om een advocaat of financieel adviseur te hebben die jou precies kan vertellen in wat voor bedrijfjes en fondsen je al je bezittingen moet onderbrengen zodat faillissement een trucje wordt om van schulden af te komen, in plaats van een manier om erin te raken.

?

Je kan dit eenvoudig vermijden door een tontine op te zetten. Problem solved. Uw notaris kan dat helemaal alleen, je hebt daar geen advocaten of boekhouders voor nodig.

[De schoofzak]

Dat is natuurlijk wel heel spijtig voor die vader.

Maar wel het omgekeerde voor de schuldeisers. En objectief bekeken: de zoon was/is eigenaar voor 1/vierde, vijfde?, zesde? ... van de woning.

Rechten en plichten moeten in evenwicht zijn.

En nog een zij-opmerking: op kinderen staat nooit garantie. Nooit.
Maar u mag wel weten: de Schoof heeft hoerenchance met zijn kinderen en schoonkinderen.

[Dadeemelee]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Bij de notaris een akte langst levend al laten opmaken.
Dat zorgt dat de kinderen maar moeten wachten tot beiden dood zijn.

Eigenlijk zou dat de default moeten zijn.

[ViveLaBelgique]

Ik vroeg me af hoe de curator wist dat de zoon in kwestie een erfdeel had uit '98.

Een notaris en de ficus kunnen dergelijke opzoekingen doen. Ze mogen echter nooit willekeurige opzoeken doen.