N-Va verdampt binnen CD&V

Kim · 2 augustus 2006, 23:16

Handelsingenieur Koen Van Laer schreef thesis over politieke kartels:
'Elk voordeel heb z'n nadeel', zei Johan Cruijff. In zijn thesis zegt handelsingenieur Koen Van Laer dat die stelling opgaat voor de kartels in ons land. Zeker de kleine vissen Spirit en N-VA dreigen in de grote politieke vijvers te verdrinken.

Citaat:

BRUSSEL l Zowel Spirit als N-VA hebben te lijden onder hun verstandshuwelijk, maar toch komt N-VA naar voren als de grote verliezer. Zij zou haar scherpe imago en duidelijke ideologie verloren hebben en bedreigd worden door de ACW-vleugel bij de christendemocraten.

"N-VA is haar unique selling point kwijt", zegt Van Laer. 'De partij dreigt haar kiezers te verliezen door een alliantie met de oude vijand. Voor de traditionele Vlaams-nationalisten is de CD&V de partij die 'de Vlaamse zaak' verkocht en altijd te veel toegaf aan de Walen', zegt Van Laer.

Voor de N-VA blijft verder de grote vraag hoe zwaar de invloed weegt van het ACW, waarvan de idealen haaks staan op N-VA's roep om Vlaamse onafhankelijkheid. "De ACW-top is nog altijd ontevreden met het kartel. Voor hen hoeft meer Vlaamse autonomie echt niet", concludeert Van Laer op basis van een aantal interviews met ingewijden. Naar buiten toe trekt de CD&V almaar vaker de Vlaamse kaart, maar of dat ook zo zal zijn tijdens de regeringsonderhandelingen in 2007 blijft onzeker. Bart De Wever & co. moeten verder afrekenen met aanvallen van het Vlaams Belang, dat geen enkele kans voorbij laat gaan om de geloofwaardigheid van de N-VA te ondergraven en kiezers en kandidaten weg te kapen.

Spirit zou minder worstelen met zo'n ideologische spreidstand binnen zijn kartelformatie. Zijn profiel blijkt een typevoorbeeld van een 'moderne kaderpartij'. "Spirit bestaat uit een vereniging van professionelen die herverkozen willen worden, zonder traditionele achterban", meent Van Laer. Zijn leden kunnen dus makkelijker schipperen tussen allerlei standpunten en hoeven zich geen zorgen te maken over hun oude imago. Als links-liberale zweeppartij past hij perfect in de reeks van links-progressieve organisaties als Natuurpunt of 11.11.11, waarbij de socialisten aansluiting zoeken. De banden met het ABVV worden - zie het Generatiepact - almaar losser, waardoor de Spiritisten zich minder zorgen moeten maken over een ideologische clash. "De socialisten hebben beseft dat ze een deel van hun oude kiezers kwijt zijn aan het Vlaams Belang. Daarom boren ze een nieuw kiespubliek aan", zegt Van Laer.

De handelsingenieur concludeert dan ook dat de kosten van het CD&V-N-VA-kartel substantieel hoger liggen dan bij sp.a-Spirit. "CD&V kan in aanvaring komen met haar middenveldorganisatie, terwijl N-VA haar identiteit en kiezers dreigt te verliezen", zegt hij. Omdat die overwegingen bij sp.a-Spirit minder wegen, lijkt dat kartel wat stabieler.

Van Laer waarschuwt de kleine kartelpartners tot slot voor het opportunisme van hun grote broers. "Het is onduidelijk of de grote partijen goede bedoelingen hebben en in hoeverre ze de kleintjes niet gewoon machiavellistisch gebruiken om ze nadien op te slokken of af te stoten", weet hij. "De grote partijen weten heel goed dat Spirit en N-VA geen andere keuze hadden dan een kartel. To be or not to be, dat was voor hen de vraag toen ze een kartel sloten en dat blijft zo."

Bron: http://www.mediargus.be/NL/ViewDoc.a...le=BESTHIT.HTM

Kartelvorming, het blijft een handige manier om verkozenen te bekomen maar waar hoe evolueert de kleinere kartelpartner na verloop van tijd?

Koen van Laer bevestigt met zijn thesis wat velen hier op dit forum reeds zeiden of dachten: N-Va verliest meer en meer haar stem binnen CD&V. Is het eigenlijk wel correct om als Vlaams-nationalistische partij in kartel te treden met een partij die een totaal ander doel nastreeft (cf. Leterme die recent verklaarde geen voorstander te zijn van separtisme of confederalisme)

Spirit is een splinterpartijtje geworden dat zonder de SP.a amper nog aan kiezers zal winnen (cf. de uitspraken van Anciaux ivm Zaventem getuigen niet direct van enige dossierkennis).

Ik ben alleszins benieuwd hoe de kartelpartners de verkiezingen in 2007 zullen aanpakken...

Kiest men voor het behoud van de eigen ideologie of kiest men voor het makkelijke plaatsje?

smiley · 3 augustus 2006, 08:23

NVA zou beter een kartel vormen met Vlaams Belang.

Zwarte Spion · 3 augustus 2006, 08:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door smiley

NVA zou beter een kartel vormen met Vlaams Belang.

Zonder Bourgois als het dan even kan!

N-VA'er · 3 augustus 2006, 09:56

Persoonlijk vind ik de onderstaande analyse toch iets geloofwaaardiger... Ik denk dat de opstarter van dit topic de eigen wensen en beetje te veel voor waarheid aanneemt..

De N-VA, een wonderbaarlijke wederopstanding (04/01/06 - De Tijd)

Niemand gaf aan het einde van de jaren negentig nog een cent voor de politieke toekomst van een Vlaams-nationale partij. Vandaag gaat het buitengewoon goed met de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA). Wat verklaart die wonderbaarlijke wederopstanding, vraagt Patrick Stouthuysen zich af. De auteur doceert politieke wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel en is voorzitter van de vakgroep Politicologie. Hij doet onderzoek over politieke ideologieën en over stedelijk beleid. Zijn bijdrage verschijnt in de reeks 'De kaarten van' die De Tijd publiceert.

Politiek is geen wetenschap: dat bewijst het wedervaren van de erfgenamen van de Volksunie. In de late jaren negentig waren de commentatoren het erover eens dat de politieke rol van het Vlaams-nationalisme was uitgespeeld. De Volksunie had zichzelf na de opeenvolgende staatshervormingen overbodig gemaakt, heette het. De partij kon er dan ook maar beter mee ophouden. Een conclusie die werd gedeeld door nogal wat partijboegbeelden die de overstap naar de politieke concurrentie maakten. Wie bleef, ruziede de hele tijd over de koers. Dat zag er dus niet goed uit.

Bert Anciaux en de zijnen leken nog over de beste papieren te beschikken. Voor hen hoefden de taalkwesties niet meer. De ambities waren groot: de partij moest de motor vormen van de 'politieke vernieuwing', van de 'herverkaveling van het politieke landschap'. Dat kon dus wel wat worden. Heel anders leken de perspectieven voor het hardleerse groepje communautaire scherpslijpers rond Geert Bourgeois. Politieke folklore. Niet meer van deze tijd. Een aflopende zaak, daarover bestond geen discussie. Wou de laatste Vlaams-nationalist het licht uitdoen?

Vandaag ziet het er helemaal anders uit. Spirit, de club van de laatste Anciaux-getrouwen, beschikt dankzij de socialistische kartelpartner weliswaar over een parlementaire vertegenwoordiging van enige omvang, maar blijft zoeken naar een eigen gelaat. De partij slaagt er niet in te bewijzen welke meerwaarde ze de kiezer kan bieden. De ideologische bekering tot het links-liberalisme heeft daaraan niet veel kunnen veranderen.

Merkwaardig genoeg is het vandaag de Nieuw-Vlaamse Alliantie die de wind in de zeilen heeft. De partij ziet haar ledental groeien, scoort goed in de peilingen, slaagt erin op het beleid te wegen, haalt regelmatig de media en wordt door vriend en vijand ernstig genomen. Dat had niemand durven te voorspellen.

Wat verklaart die wonderbaarlijke wederopstanding? Voor een deel ligt de verklaring in de voorafgaande crisis. Wie koos voor de N-VA deed dat zonder reserves. Wie twijfelde over de politieke koers, wie vreesde voor de eigen politieke toekomst, wie droomde van een nieuw politiek landschap, zocht andere oorden op. De blijvers deelden eenzelfde politiek project: weer aanknopen bij de beste tradities van de Volksunie, zonder politiek geëxperimenteer, zonder de noodzaak mee te moeten zijn met de laatste politieke mode.

Eigen stem

Dat is evenwel gemakkelijker gezegd dan gedaan. De VU-vernieuwers hadden destijds goede redenen om de partij op de schop te nemen. Met alleen een communautaire boodschap red je het niet in de dagelijkse politiek: de VU moest ook over andere thema's een eigen geluid kunnen laten horen. En terwijl de VU daar nooit in helemaal in slaagde, lijkt het de N-VA voorlopig wel te lukken. De partij heeft - en ook dat verklaart het succes - een eigen stem gevonden.

De partij werd daarin geholpen door de politieke actualiteit: het integratievraagstuk en de multiculturele kwestie eisen voortdurend de aandacht op. En als het over die thema's gaat, heeft de N-VA zich als marktleider opgeworpen. De partij woog wat die punten betreft sterk op het Vlaamse regeerakkoord. Het inburgeringsbeleid en de verplichting voor nieuwkomers om de Nederlandse taal te leren, kwamen er onder impuls van de N-VA. De partij profiteerde van de koudwatervrees van de andere partijen, die de thematiek liever uit de weg gingen omdat ze dachten dat alleen het Vlaams Belang daar beter van werd. De N-VA bewees dat ze ongelijk hadden.

Sterke organisatie

De N-VA is opmerkelijk goed georganiseerd. De partij heeft tienduizend leden, wat in verhouding tot het stemmenaantal indrukwekkend mag heten. Ze beschikt over hardwerkende mandatarissen en over een zeer goed functionerend partijsecretariaat. Als je je inschrijft op de elektronische nieuwsbrieven van de verschillende Vlaamse partijen merk je de verschillen. Terwijl andere partijen er zelfs niet in slagen je wekelijks van hun activiteiten op de hoogte te houden, krijg je soms meerdere keren per dag de persmededelingen van de N-VA toegestuurd. Mededelingen die altijd helder zijn geschreven en waarin een duidelijk standpunt wordt geformuleerd.

Een van de belangrijkste troeven van de partij is voorzitter Bart De Wever. De Wever is van nature tegendraads, wat altijd goed is voor het debat. Hij schuwt de controverse niet, is rechtlijnig maar heeft gevoel voor humor. Je blijft kijken als hij in beeld verschijnt. De Wever verpersoonlijkt in vorm en inhoud de partij. Dat is trouwens een van de problemen van Spirit: de partij heeft, nu Anciaux in de regering zit, geen herkenbaar boegbeeld. Dat is uiteraard niet alleen een kwestie van personen, maar ook van boodschap: wie kan bijvoorbeeld zeggen waar Spirit-voorzitter Geert Lambert voor staat?

Ontegensprekelijk heeft de N-VA ook goed geboerd bij het kartel met CD&V. Als kleine partij trek je maar kiezers aan als je effectief kans maakt om verkozen te worden. De kartelformule verzekerde de partij van haar politiek overleven. Voorlopig vormen de beide partners een goed team. De formule is ook in het voordeel van CD&V: de N-VA dekt de Vlaamse flank af en kan standpunten innemen die de christen-democraten (nog) niet aandurven.

Maar het kartel vormt ook de achilleshiel van de N-VA. De Vlaamse organisaties vormen de natuurlijke achterban van de partij. De N-VA is dan ook uitermate gevoelig voor de kritiek van de altijd verongelijkte kaakslagflaminganten. De partij doet er alles aan om die achterban tevreden te houden. Dat verklaart bijvoorbeeld ook de studentikoze actiestijl: namaakgeld naar Wallonië transporteren, in pandjesjas en met hoge hoed als franskiljons betogen. Best leuk voor de militanten, maar dat doet wel afbreuk aan de ernst en de degelijkheid die de partij op andere momenten wil uitstralen.

Twee gedachten

Meer algemeen is het probleem dat de N-VA hinkt op twee gedachten. Enerzijds wil ze een beleidspartij zijn, een betrouwbare partner die voor een zakelijk bestuur staat. Anderzijds wil ze het politieke verlengstuk zijn van de Vlaamse beweging. De VU heeft die dubbele ambitie nooit kunnen waarmaken. Voorlopig rijst voor de N-VA geen probleem. Omdat de partij op Vlaams niveau regeert en federaal in de oppositie zit, valt het hinken nogal mee. Dat wordt anders wanneer CD&V federaal voor de meerderheid kiest. Of de N-VA een regering met de PS kan verteren is nog maar de vraag, zeker wanneer radicale Vlaamse clubjes de hele tijd moord en brand schreeuwen.

Maar misschien is de kartelformule wel soepel genoeg. Bij de komende gemeenteraadsverkiezingen komen de twee partners soms samen op en soms ook niet. Misschien is die oplossing voor herhaling vatbaar: wel samen op Vlaams niveau, niet federaal. Dat valt moeilijk te voorspellen: politiek is geen exacte wetenschap.

Pluspunten

1. Eensgezindheid. Wie na de splitsing van de VU voor de N-VA koos, deed dat zonder reserves. Wie twijfelde over de politieke koers, wie vreesde voor de eigen politieke toekomst, wie droomde van een nieuw politiek landschap, zocht andere oorden op.
2. Eigen thematiek. De N-VA omschrijft zich als een 'aanbodpartij van en voor rechtlijnige mensen'. Ze wierp zich op als de marktleider inzake inburgering. Zolang multiculturele kwesties de actualiteit halen, zit de partij goed.
3. Sterke organisatie. De partij heeft een in verhouding groot aantal leden, hardwerkende mandatarissen en een sterk partijsecretariaat.
4. Bart De Wever. Politiek gaat over persoonlijkheden. De Wever is rechtlijnig, maar heeft gevoel voor humor. Je blijft kijken als hij in beeld is.
5. Het kartel met CD&V. De kartelformule verzekerde de partij van haar politiek overleven. Je trekt pas kiezers aan als je kans maakt verkozen te worden.
Minpunten:

1. Het kartel met CD&V. Wat gebeurt als CD&V federaal gaat meeregeren? Hoe verkoop je aan de achterban dat je met Elio Di Rupo in zee gaat?
2. De Vlaamse beweging. De Vlaamse organisaties vormen de natuurlijke achterban van de N-VA. Maar kaakslagflaminganten kan je maar moeilijk tevreden stellen.
3. De studentikoze actiestijl. Namaakgeld naar Wallonië transporteren: dat is lachen. Maar hoe rijm je dat met de ernst en degelijkheid die de partij op andere momenten wil uitstralen?
4. De bunkermentaliteit. N-VA'ers neigen er nogal eens naar te denken dat de hele wereld tegen hen is. Die achterdocht is ook een overblijfsel van de moeilijke tijd na de splitsing van de VU.
5. Eenpuntspartij. Het partijprogramma is nog niet in evenwicht. Heel wat standpunten behoeven uitdieping. Hoe concreter het wordt, hoe groter evenwel de kans op interne meningsverschillen.
De Joker:
De kartelformule. Wat gebeurt er als na de gemeenteraadsverkiezingen een lokale N-VA-afdeling besluit samen te werken met het Vlaams Belang? Zullen de plaatselijke N-VA'ers zich voldoende flexibel opstellen wanneer ze, dankzij de kartelpartner, mee aanschuiven aan de onderhandelingstafel? Wat gebeurt er als na de federale verkiezingen CD&V in zee gaat met de PS? Wat gebeurt er als CD&V federaal in de meerderheid zit en de N-VA niet? Voorlopig zitten de peilingen mee, maar hoe zal het kartel reageren op verlies?...

Patrick Stouthuysen, docent politieke wetenschappen aan de VUB

jan hyoens · 3 augustus 2006, 10:02

Nationalisten in de tang

07.01.2006 11.19u - De Tijd zet haar reeks over de onmiddellijke toekomstperspectieven van de politieke partijen in Vlaanderen verder. Patrick Stouthuysen, die politieke wetenschappen aan de V.U.B. doceert, bespreekt de sterktes en zwaktes van de Nieuw-Vlaamse Alliantie, de sterkste erfgenaam van wijlen de Volksunie. Reeds in het begin van het artikel in De Tijd (04.01.2006) slaat Stouthuysen de bal aardig mis: “In de late jaren 90 van de vorige eeuw waren de commentatoren het erover eens dat de politieke rol van het Vlaams-nationalisme was uitgespeeld. De Volksunie had zichzelf na de opeenvolgende staatshervormingen overbodig gemaakt.”

Misschien leeft Stouthuysen op een andere planeet, misschien is hij veel uithuizig, we weten het niet. Maar in Vlaanderen was al jaren een sterke nationalistische partij actief. Ondertussen vertegenwoordigt het Vlaams Belang ongeveer 1 Vlaming op 4. En voor zover wij goed ingelicht zijn, is het eerste programmapunt van deze partij nog steeds de splitsing van België: misschien kan Patrick Stouthuysen zijn informatie wat bijwerken?

Maar goed, sommige van zijn analyses zijn wel correct wat de evolutie van sommige erfgenamen van de Volksunie betreft: Voor sommigen “hoefden de taalkwesties niet meer (…) De partij moet de motor vormen van de ‘politieke vernieuwing’, enz.” Vandaag bijten dezelfde Anciaux en Lambert (Spirit) zich vast in een steriel zogenaamd ‘antiracisme’.

Voor anderen waren de taalstrijd en de communautaire problematiek niet afgesloten, maar was het water naar het toenmalige Vlaams Blok te diep: zij richtten de Nieuw-Vlaamse Alliantie op, die nog later (toen haar levenskansen zeer minimaal bleken) een kartel met CD&V afsloot. Het is die N-VA die volgens expert Stouthuysen springlevend op het politieke toneel staat, die een deel van het succesverhaal van CD&V zou zijn, en die geen vragen naar levensvatbaarheid van het Vlaams-nationalisme meer moet beantwoorden. Want de partij heeft een eigen stem gevonden, meent de docent, die vervolgt: “De partij werd daarin geholpen door de politieke actualiteit: het integratievraagstuk en de multiculturele kwestie eisen voortdurend aandacht op. En als het over die thema’s gaat, heeft de N-VA zich als marktleider opgeworpen.”

Als men het bovenstaande nog eens aandachtig herleest, denkt men te ijlen. Noch op het vlak van de multiculturele problematiek noch op het communautaire vlak kan de N-VA als marktleider worden beschouwd, juist en vooral omdat zij als waterdrager van de CD&V moet gedragen. Ze mag eerder worden beschouwd als een flauw afkooksel van het Vlaams Belang. Elk Vlaams-nationaal protest wordt er vakkundig gesmoord door de kartelpartner. Als de N-VA dan toch een marktleider zou zijn – met in de peilingen amper 6%…- , waarom werd dan geen politieke crisis uitgelokt rond B-H-V? Waarom, als het niet was om het kartel niet in gevaar te brengen? Of de ministerpost van Geert Bourgeois?

We volgen de commentator wel als hij schrijft dat voornamelijk twee gevaren de partij N-VA bedreigen: wat als een lokale N-VA-afdeling besluit samen te werken met het Vlaams Belang? En wat als het kartel niet meer voordelig lijkt voor CD&V? Wat als federale machtsdeelname wenkt, op voorwaarde dat de christen-democraten deze Vlaamse partner laten vallen? Christen-democraten hebben zich in het verleden bijna steeds als onbetrouwbare partner laten kennen.

Wij zijn benieuwd…Wordt de trouw van de machtelozen opnieuw op de proef gesteld? Maar nu is er een sterk alternatief: het Vlaams Belang kan nog groeien. bron vb

N-VA'er · 3 augustus 2006, 10:16

Het VB dat negatief en sceptisch reageert op een positieve evaluatie van de N-VA door een docent politieke wetenschappen (die in casu geen partijdigheid kan worden aangewreven, gezien de man bij mijn weten geen N-VA-bindingen of sympathieën heeft), dáár sta ik nu eens verbaasd van, zie... En ontgoocheld dat ik ben, nu...

Nee, even serieus: de dag dat het VB en haar militanten uitgebreid de loftrompet van de N-VA zouden laten schallen, dán zou ik me pas echt zorgen beginnen te maken..

Kim · 3 augustus 2006, 10:26

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door N-VA'er

Persoonlijk vind ik de onderstaande analyse toch iets geloofwaaardiger... Ik denk dat de opstarter van dit topic de eigen wensen en beetje te veel voor waarheid aanneemt..

Ter info: ik heb hier de analyse geplaatst van Koen Van Laer. Ik neem dus nergens de eigen wensen voor waarheid.

N-VA'er · 3 augustus 2006, 10:37

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Kim

Ter info: ik heb hier de analyse geplaatst van Koen Van Laer. Ik neem dus nergens de eigen wensen voor waarheid.

Tja, ik ging ervan uit dat u op dit forum geen tekst zou citeren waar u het niet op zijn minst in grote lijnen mee eens kon zijn. Indien dit niet het geval was, bij deze mijn excuses voor mijn voorbarige conclusie....

N-VA'er · 3 augustus 2006, 10:54

Wat de grond van de zaak betreft, kan ik nog het volgende toevoegen: a) de N-VA doet het (althans in de politieke peilingen) beter dan ooit en zou – als ik me dat goed herinner – volgens de laatste peiling van de Stemmenkampioen nu zelfs goed zijn voor 11 % van de stemmen, b) het ledenaantal van de N-VA stijgt van jaar tot jaar, c) in tegenstelling tot wat het VB wil laten geloven (en hoewel de N-VA-top daar, uit respect voor de betrokkenen, niet mee te koop loopt), lopen er méér VB’ers over naar de N-VA dan omgekeerd (de voorbije twee jaar zijn er trouwens 2 bijna volledige VB-afdelingen overgestapt, die van Nijlen en Meerhout), d) als actief militant binnen een kleine N-VA-afdeling kan ik getuigen dat de samenwerking met CD&V uitstekend en respectvol verloopt, en dat beide partijen het inhoudelijk door de band uitstekend met elkaar kunnen vinden, e) het N-VA-gedachtengoed dreigt helemaal niet te “verdampen” binnen het kartel. Integendeel: de meeste politieke waarnemers (én de tegenstanders van het Vlaams-nationalisme, vraag het maar aan om het even welk Waals politicus) zijn het erover eens dat de N-VA-stem steeds zwaarder gaat wegen binnen het CD&V-N-VA-kartel, dermate zelfs dat Yves Leterme stilaan mag beginnen vrezen voor een Waals veto tegen de federale regeringsdeelname van zijn kartel, wegen “te Vlaams”..

Kim · 3 augustus 2006, 11:06

Van Spirit kan je inderdaad stellen dat ze volledig "verdampt" zijn binnen SP.a. Laat Spirit alleen opkomen en ze geraken m.i. niet meer boven de kiesdrempel.

N-Va kan haar ding doen binnen CD&V maar of dit zo zal blijven weet ik eerlijk gezegd niet. Leterme en anderen zijn niet direct separatisten en ik denk dat men in 2007 eender zal kiezen voor het federale zitje dan voor een communautaire clash. Gaat N-Va zich "aanpassen" (is niet direct het juiste woord maar ik kan het momenteel niet anders omschrijven) of gaat N-Va alleen opkomen?

robert t · 3 augustus 2006, 11:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door smiley

NVA zou beter een kartel vormen met Vlaams Belang.

Klopt. In Wetteren werd dit in het raam van de gemeenteraadsverkiezingen gerealiseerd. Dat we daardoor door de N-VA leiding geschorst werden verandert daar niks aan. En daar zal het niet bij blijven. Naar aanleiding van de federale verkiezingen van volgend jaar die zeer belangrijk zullen zijn voor de toekomst van Vlaanderen zal een nationale actie op touw gezet worden om tot samenwerking met het VB te komen. We zijn ervan overtuigd dat een groot deel van de N-VA basis daartoe bereid is. Daarover later meer.

jan hyoens · 3 augustus 2006, 11:40

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door N-VA'er

Wat de grond van de zaak betreft, kan ik nog het volgende toevoegen: a) de N-VA doet het (althans in de politieke peilingen) beter dan ooit en zou – als ik me dat goed herinner – volgens de laatste peiling van de Stemmenkampioen nu zelfs goed zijn voor 11 % van de stemmen,

11% is volgens mij overdreven en vooral toe te schrijven aan het feit dat het kiespubliek van de NVA meer actief is op internet dan andere partijen. Maar vermits alleen de verkiezingen een rëeel beeld geven van het aantal NVA-kiezers en ze niet alleen opkomt (wat voor mij meer zegt over hoe de nva-top echt denkt over die "11%") kunnen jullie beweren wat jullie willen.

Citaat:

veel meer b) het ledenaantal van de N-VA stijgt van jaar tot jaar,

Ook een niet-bewijsbare stelling of stijgt ze met 10 leden per jaar?

Citaat:

c) in tegenstelling tot wat het VB wil laten geloven (en hoewel de N-VA-top daar, uit respect voor de betrokkenen, niet mee te koop loopt), lopen er méér VB’ers over naar de N-VA dan omgekeerd (de voorbije twee jaar zijn er trouwens 2 bijna volledige VB-afdelingen overgestapt, die van Nijlen en Meerhout),

Ik zou graag eens naar de echte cijfers kijken! Een ganse afdeling van 10 man is niet echt buitengewoon en het feit dat de nva-top er niet te koop mee loopt is omdat het niet echt goed overkomt als je overloopt omdat het VB u geen verkiesbare plaats geeft!

Citaat:

d) als actief militant binnen een kleine N-VA-afdeling kan ik getuigen dat de samenwerking met CD&V uitstekend en respectvol verloopt, en dat beide partijen het inhoudelijk door de band uitstekend met elkaar kunnen vinden,

tja, zegt natuurlijk meer over de nva dan de cd&v.

Citaat:

e) het N-VA-gedachtengoed dreigt helemaal niet te “verdampen” binnen het kartel. Integendeel: de meeste politieke waarnemers (én de tegenstanders van het Vlaams-nationalisme, vraag het maar aan om het even welk Waals politicus) zijn het erover eens dat de N-VA-stem steeds zwaarder gaat wegen binnen het CD&V-N-VA-kartel, dermate zelfs dat Yves Leterme stilaan mag beginnen vrezen voor een Waals veto tegen de federale regeringsdeelname van zijn kartel, wegen “te Vlaams”..

Ook niet veel kaas geëten van politiek! Nog een jong ventje zeker? Ik vrees dat je volgend jaar een grote teleurstelling tegemoet gaat of GB en BDW zullen weer een wollig verhaaltje rond het nieuwe verraad moeten spinnen en zien hoeveel nuttige idioten er in lopen.

robert t · 3 augustus 2006, 12:00

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door N-VA'er

Tja, ik ging ervan uit dat u op dit forum geen tekst zou citeren waar u het niet op zijn minst in grote lijnen mee eens kon zijn. Indien dit niet het geval was, bij deze mijn excuses voor mijn voorbarige conclusie....

Beste, ik constateer dat je nieuw bent op het forum, trouwens hartelijk welkom. Ik wil wijzen op het feit dat Kim lid is van B-plus, die nationalisten verafschuwt als de pest. Verder is ze een belgiciste in hart en nieren. Ze is het volgens mijn mening volledig eens met de de geciteerde tekst. Ik bedoel maar : een verwittigd man is er twee waard.

Kim · 3 augustus 2006, 12:16

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door robert t

Beste, ik constateer dat je nieuw bent op het forum, trouwens hartelijk welkom. Ik wil wijzen op het feit dat Kim lid is van B-plus, die nationalisten verafschuwt als de pest. Verder is ze een belgiciste in hart en nieren. Ze is het volgens mijn mening volledig eens met de de geciteerde tekst. Ik bedoel maar : een verwittigd man is er twee waard.

Schilder mij nu vooral maar af als een blinde Belgisch nationaliste waar niet mee te praten valt...

Zielig hoor.

Ik verafschuw overigens niemand, het is niet omdat ik het niet eens ben met iemand z'n visie, dat ik met die persoon geen goed gesprek kan hebben.

N-VA'er · 3 augustus 2006, 12:37

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jan hyoens

11% is volgens mij overdreven en vooral toe te schrijven aan het feit dat het kiespubliek van de NVA meer actief is op internet dan andere partijen. Maar vermits alleen de verkiezingen een rëeel beeld geven van het aantal NVA-kiezers en ze niet alleen opkomt (wat voor mij meer zegt over hoe de nva-top echt denkt over die "11%") kunnen jullie beweren wat jullie willen.

Ook een niet-bewijsbare stelling of stijgt ze met 10 leden per jaar?

Ik zou graag eens naar de echte cijfers kijken! Een ganse afdeling van 10 man is niet echt buitengewoon en het feit dat de nva-top er niet te koop mee loopt is omdat het niet echt goed overkomt als je overloopt omdat het VB u geen verkiesbare plaats geeft!

tja, zegt natuurlijk meer over de nva dan de cd&v.

Ook niet veel kaas geëten van politiek! Nog een jong ventje zeker? Ik vrees dat je volgend jaar een grote teleurstelling tegemoet gaat of GB en BDW zullen weer een wollig verhaaltje rond het nieuwe verraad moeten spinnen en zien hoeveel nuttige idioten er in lopen.

Wat de 11 %-score uit de Stemmenkampioen betreft: uiteraard ga ik er niet zomaar vanuit dat dit noodzakelijkerwijs een exacte weerspiegeling is van het toekomstige electorale resultaat van de N-VA. Enkel het werkelijke verkiezingsresultaat is van tel, dat spreekt vanzelf. Alleen haal ik toch liever 11 % in een peiling dan 3 %. Peilingen (niet alleen die van de Stemmenkampioen, trouwens) geven immers hoedanook een tendens weer, en die is positief voor de N-VA…. Dat de N-VA niet alleen opkomt, heeft overigens 2 redenen: zoals gezegd komen CD&V en N-VA inhoudelijk op vele punten uitstekend overeen, en bovendien zou de ondemocratische kiesdrempel heel wat potentiële N-VA-kiezers afschrikken, indien de partij alleen zou opkomen..

Wat de overlopers van VB naar N-VA betreft: ik kan u uiteraard geen uitsluitsel geven over de persoonlijke motieven van elk der betrokkenen. Best mogelijk dat de overstap van een aantal onder hen geïnspireerd is door rancune of gefnuikte persoonlijke ambities. Net zoals andere mogelijk zijn overgestapt omdat ze zich niet meer kunnen vinden in het programma van het VB of in het publieke handelen en discours van bepaalde VB-mandatarissen en –leden. Maar ik vermoed dat u er vanuit gaat dat alle N-VA-overlopers gehandeld hebben uit puur onbaatzuchtig idealisme, en alle VB-overlopers uit louter opportunisme. (Een vrij bizarre vorm van opportunisme trouwens: overlopen van een grote partij naar ééntje die circa 4 ?* 5 keer minder mandaten te verdelen heeft… Tja, geen wonder dat de N-VA met dat soort “opportunisten” niet te koop loopt… )

Wat zegt het eigenlijk over de N-VA, dat die partij het inhoudelijk vrij goed kan vinden met de CD&V? Ik ben in het programma van de CD&V eerlijk gezegd nog weinig verwerpelijks tegengekomen. Maar misschien komt dat omdat ik iets minder geneigd om mensen te beoordelen op basis van het verleden, en te denken in stokoude stereotypen, ?* la “tjeven”..

Ik heb helemaal niet de pretentie te beweren dat ik “veel kaas heb gegeten” van politiek.. (Al moet ik eerlijk toegeven dat ik vooralsnog ook niet ben omver gevallen van uw eigen politieke inzichten.. ) Ik beschouw mezelf eerder als een politiek geïnteresseerde leek, die ook actief een steentje probeert bij te dragen in mijn lokale afdeling. (En wat mijn leeftijd betreft, vrees ik overigens dat u zich schromelijk vergist.. Ik beschouw mezelf intussen als oud en wijs genoeg om zelf de rekening te maken van mijn politiek engagement voor de N-VA, wat ik trouwens ook regelmatig doe. Ik heb geenszins eeuwige trouw beloofd aan die partij, maar totnogtoe heb ik me nog nooit bedrogen geweten in mijn vertrouwen. Ik herken me dus zeker niet in de rol van “nuttige idioot”, die u me zo gretig wil toebedelen. Eerlijk gezegd meen ik dat dergelijke eretitel eerder toekomt aan mensen die blijven stemmen op een partij die de eerstkomende honderd jaar niet hoeft te rekenen op enige regeringsdeelname en bijgevolg veroordeeld is tot wat schor en steriel geschreeuw in de marge en langs de zijlijn..)

van Maerlant · 3 augustus 2006, 12:42

Even editen misschien

ok, laat maar

Kim · 3 augustus 2006, 12:43

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door van Maerlant

Even editen misschien

't Is al in orde zo te zien...

jan hyoens · 3 augustus 2006, 12:46

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door N-VA'er

Wat de 11 %-score uit de Stemmenkampioen betreft: uiteraard ga ik er niet zomaar vanuit dat dit noodzakelijkerwijs een exacte weerspiegeling is van het toekomstige electorale resultaat van de N-VA. Enkel het werkelijke verkiezingsresultaat is van tel, dat spreekt vanzelf. Alleen haal ik toch liever 11 % in een peiling dan 3 %. Peilingen (niet alleen die van de Stemmenkampioen, trouwens) geven immers hoedanook een tendens weer, en die is positief voor de N-VA…. Dat de N-VA niet alleen opkomt, heeft overigens 2 redenen: zoals gezegd komen CD&V en N-VA inhoudelijk op vele punten uitstekend overeen, en bovendien zou de ondemocratische kiesdrempel heel wat potentiële N-VA-kiezers afschrikken, indien de partij alleen zou opkomen..

Wat de overlopers van VB naar N-VA betreft: ik kan u uiteraard geen uitsluitsel geven over de persoonlijke motieven van elk der betrokkenen. Best mogelijk dat de overstap van een aantal onder hen geïnspireerd is door rancune of gefnuikte persoonlijke ambities. Net zoals andere mogelijk zijn overgestapt omdat ze zich niet meer kunnen vinden in het programma van het VB of in het publieke handelen en discours van bepaalde VB-mandatarissen en –leden. Maar ik vermoed dat u er vanuit gaat dat alle N-VA-overlopers gehandeld hebben uit puur onbaatzuchtig idealisme, en alle VB-overlopers uit louter opportunisme. (Een vrij bizarre vorm van opportunisme trouwens: overlopen van een grote partij naar ééntje die circa 4 ?* 5 keer minder mandaten te verdelen heeft… Tja, geen wonder dat de N-VA met dat soort “opportunisten” niet te koop loopt… )

Wat zegt het eigenlijk over de N-VA, dat die partij het inhoudelijk vrij goed kan vinden met de CD&V? Ik ben in het programma van de CD&V eerlijk gezegd nog weinig verwerpelijks tegengekomen. Maar misschien komt dat omdat ik iets minder geneigd om mensen te beoordelen op basis van het verleden, en te denken in stokoude stereotypen, ?* la “tjeven”..

Ik heb helemaal niet de pretentie te beweren dat ik “veel kaas heb gegeten” van politiek.. (Al moet ik eerlijk toegeven dat ik vooralsnog ook niet ben omver gevallen van uw eigen politieke inzichten.. ) Ik beschouw mezelf eerder als een politiek geïnteresseerde leek, die ook actief een steentje probeert bij te dragen in mijn lokale afdeling. (En wat mijn leeftijd betreft, vrees ik overigens dat u zich schromelijk vergist.. Ik beschouw mezelf intussen als oud en wijs genoeg om zelf de rekening te maken van mijn politiek engagement voor de N-VA, wat ik trouwens ook regelmatig doe. Ik heb geenszins eeuwige trouw beloofd aan die partij, maar totnogtoe heb ik me nog nooit bedrogen geweten in mijn vertrouwen. Ik herken me dus zeker niet in de rol van “nuttige idioot”, die u me zo gretig wil toebedelen. Eerlijk gezegd meen ik dat dergelijke eretitel eerder toekomt aan mensen die blijven stemmen op een partij die de eerstkomende honderd jaar niet hoeft te rekenen op enige regeringsdeelname en bijgevolg veroordeeld is tot wat schor en steriel geschreeuw in de marge en langs de zijlijn..)

Dat wil zeggen dat u a. ofwel geen Vlaams-nationalist bent of b. heel naïef.

van Maerlant · 3 augustus 2006, 12:48

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door jan hyoens

Dat wil zeggen dat u a. ofwel geen Vlaams-nationalist bent of b. heel naïef.

Moet u niet ergens gaan copy-pasten?

jan hyoens · 3 augustus 2006, 12:48

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door van Maerlant

Moet u niet ergens gaan copy-pasten?

van u weten we het al! b.8)

3 augustus 2006, 08:23	#2
smiley Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 8 juli 2004 Berichten: 10.199	NVA zou beter een kartel vormen met Vlaams Belang. __________________ De kernoorzaak van alle terreurdaden zijn terroristische ideologieen. De kernoorzaak van het islamitisch terrorisme is de islamitische ideologie. http://www.exmoslim.org/http://www.youtube.com/watch?v=jHnxdgk3P68

3 augustus 2006, 12:42	#16
van Maerlant Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 6 april 2005 Locatie: New Caprica City Berichten: 15.129	Even editen misschien ok, laat maar Laatst gewijzigd door van Maerlant : 3 augustus 2006 om 12:43.

3 augustus 2006, 09:56	#4
N-VA'er Partijlid Geregistreerd: 3 augustus 2006 Berichten: 267	Persoonlijk vind ik de onderstaande analyse toch iets geloofwaaardiger... Ik denk dat de opstarter van dit topic de eigen wensen en beetje te veel voor waarheid aanneemt.. *De N-VA, een wonderbaarlijke wederopstanding (04/01/06 - De Tijd)* Niemand gaf aan het einde van de jaren negentig nog een cent voor de politieke toekomst van een Vlaams-nationale partij. Vandaag gaat het buitengewoon goed met de Nieuw-Vlaamse Alliantie (N-VA). Wat verklaart die wonderbaarlijke wederopstanding, vraagt Patrick Stouthuysen zich af. De auteur doceert politieke wetenschappen aan de Vrije Universiteit Brussel en is voorzitter van de vakgroep Politicologie. Hij doet onderzoek over politieke ideologieën en over stedelijk beleid. Zijn bijdrage verschijnt in de reeks 'De kaarten van' die De Tijd publiceert. Politiek is geen wetenschap: dat bewijst het wedervaren van de erfgenamen van de Volksunie. In de late jaren negentig waren de commentatoren het erover eens dat de politieke rol van het Vlaams-nationalisme was uitgespeeld. De Volksunie had zichzelf na de opeenvolgende staatshervormingen overbodig gemaakt, heette het. De partij kon er dan ook maar beter mee ophouden. Een conclusie die werd gedeeld door nogal wat partijboegbeelden die de overstap naar de politieke concurrentie maakten. Wie bleef, ruziede de hele tijd over de koers. Dat zag er dus niet goed uit. Bert Anciaux en de zijnen leken nog over de beste papieren te beschikken. Voor hen hoefden de taalkwesties niet meer. De ambities waren groot: de partij moest de motor vormen van de 'politieke vernieuwing', van de 'herverkaveling van het politieke landschap'. Dat kon dus wel wat worden. Heel anders leken de perspectieven voor het hardleerse groepje communautaire scherpslijpers rond Geert Bourgeois. Politieke folklore. Niet meer van deze tijd. Een aflopende zaak, daarover bestond geen discussie. Wou de laatste Vlaams-nationalist het licht uitdoen? Vandaag ziet het er helemaal anders uit. Spirit, de club van de laatste Anciaux-getrouwen, beschikt dankzij de socialistische kartelpartner weliswaar over een parlementaire vertegenwoordiging van enige omvang, maar blijft zoeken naar een eigen gelaat. De partij slaagt er niet in te bewijzen welke meerwaarde ze de kiezer kan bieden. De ideologische bekering tot het links-liberalisme heeft daaraan niet veel kunnen veranderen. Merkwaardig genoeg is het vandaag de Nieuw-Vlaamse Alliantie die de wind in de zeilen heeft. De partij ziet haar ledental groeien, scoort goed in de peilingen, slaagt erin op het beleid te wegen, haalt regelmatig de media en wordt door vriend en vijand ernstig genomen. Dat had niemand durven te voorspellen. Wat verklaart die wonderbaarlijke wederopstanding? Voor een deel ligt de verklaring in de voorafgaande crisis. Wie koos voor de N-VA deed dat zonder reserves. Wie twijfelde over de politieke koers, wie vreesde voor de eigen politieke toekomst, wie droomde van een nieuw politiek landschap, zocht andere oorden op. De blijvers deelden eenzelfde politiek project: weer aanknopen bij de beste tradities van de Volksunie, zonder politiek geëxperimenteer, zonder de noodzaak mee te moeten zijn met de laatste politieke mode. Eigen stem Dat is evenwel gemakkelijker gezegd dan gedaan. De VU-vernieuwers hadden destijds goede redenen om de partij op de schop te nemen. Met alleen een communautaire boodschap red je het niet in de dagelijkse politiek: de VU moest ook over andere thema's een eigen geluid kunnen laten horen. En terwijl de VU daar nooit in helemaal in slaagde, lijkt het de N-VA voorlopig wel te lukken. De partij heeft - en ook dat verklaart het succes - een eigen stem gevonden. De partij werd daarin geholpen door de politieke actualiteit: het integratievraagstuk en de multiculturele kwestie eisen voortdurend de aandacht op. En als het over die thema's gaat, heeft de N-VA zich als marktleider opgeworpen. De partij woog wat die punten betreft sterk op het Vlaamse regeerakkoord. Het inburgeringsbeleid en de verplichting voor nieuwkomers om de Nederlandse taal te leren, kwamen er onder impuls van de N-VA. De partij profiteerde van de koudwatervrees van de andere partijen, die de thematiek liever uit de weg gingen omdat ze dachten dat alleen het Vlaams Belang daar beter van werd. De N-VA bewees dat ze ongelijk hadden. Sterke organisatie De N-VA is opmerkelijk goed georganiseerd. De partij heeft tienduizend leden, wat in verhouding tot het stemmenaantal indrukwekkend mag heten. Ze beschikt over hardwerkende mandatarissen en over een zeer goed functionerend partijsecretariaat. Als je je inschrijft op de elektronische nieuwsbrieven van de verschillende Vlaamse partijen merk je de verschillen. Terwijl andere partijen er zelfs niet in slagen je wekelijks van hun activiteiten op de hoogte te houden, krijg je soms meerdere keren per dag de persmededelingen van de N-VA toegestuurd. Mededelingen die altijd helder zijn geschreven en waarin een duidelijk standpunt wordt geformuleerd. Een van de belangrijkste troeven van de partij is voorzitter Bart De Wever. De Wever is van nature tegendraads, wat altijd goed is voor het debat. Hij schuwt de controverse niet, is rechtlijnig maar heeft gevoel voor humor. Je blijft kijken als hij in beeld verschijnt. De Wever verpersoonlijkt in vorm en inhoud de partij. Dat is trouwens een van de problemen van Spirit: de partij heeft, nu Anciaux in de regering zit, geen herkenbaar boegbeeld. Dat is uiteraard niet alleen een kwestie van personen, maar ook van boodschap: wie kan bijvoorbeeld zeggen waar Spirit-voorzitter Geert Lambert voor staat? Ontegensprekelijk heeft de N-VA ook goed geboerd bij het kartel met CD&V. Als kleine partij trek je maar kiezers aan als je effectief kans maakt om verkozen te worden. De kartelformule verzekerde de partij van haar politiek overleven. Voorlopig vormen de beide partners een goed team. De formule is ook in het voordeel van CD&V: de N-VA dekt de Vlaamse flank af en kan standpunten innemen die de christen-democraten (nog) niet aandurven. Maar het kartel vormt ook de achilleshiel van de N-VA. De Vlaamse organisaties vormen de natuurlijke achterban van de partij. De N-VA is dan ook uitermate gevoelig voor de kritiek van de altijd verongelijkte kaakslagflaminganten. De partij doet er alles aan om die achterban tevreden te houden. Dat verklaart bijvoorbeeld ook de studentikoze actiestijl: namaakgeld naar Wallonië transporteren, in pandjesjas en met hoge hoed als franskiljons betogen. Best leuk voor de militanten, maar dat doet wel afbreuk aan de ernst en de degelijkheid die de partij op andere momenten wil uitstralen. Twee gedachten Meer algemeen is het probleem dat de N-VA hinkt op twee gedachten. Enerzijds wil ze een beleidspartij zijn, een betrouwbare partner die voor een zakelijk bestuur staat. Anderzijds wil ze het politieke verlengstuk zijn van de Vlaamse beweging. De VU heeft die dubbele ambitie nooit kunnen waarmaken. Voorlopig rijst voor de N-VA geen probleem. Omdat de partij op Vlaams niveau regeert en federaal in de oppositie zit, valt het hinken nogal mee. Dat wordt anders wanneer CD&V federaal voor de meerderheid kiest. Of de N-VA een regering met de PS kan verteren is nog maar de vraag, zeker wanneer radicale Vlaamse clubjes de hele tijd moord en brand schreeuwen. Maar misschien is de kartelformule wel soepel genoeg. Bij de komende gemeenteraadsverkiezingen komen de twee partners soms samen op en soms ook niet. Misschien is die oplossing voor herhaling vatbaar: wel samen op Vlaams niveau, niet federaal. Dat valt moeilijk te voorspellen: politiek is geen exacte wetenschap. Pluspunten 1. Eensgezindheid. Wie na de splitsing van de VU voor de N-VA koos, deed dat zonder reserves. Wie twijfelde over de politieke koers, wie vreesde voor de eigen politieke toekomst, wie droomde van een nieuw politiek landschap, zocht andere oorden op. 2. Eigen thematiek. De N-VA omschrijft zich als een 'aanbodpartij van en voor rechtlijnige mensen'. Ze wierp zich op als de marktleider inzake inburgering. Zolang multiculturele kwesties de actualiteit halen, zit de partij goed. 3. Sterke organisatie. De partij heeft een in verhouding groot aantal leden, hardwerkende mandatarissen en een sterk partijsecretariaat. 4. Bart De Wever. Politiek gaat over persoonlijkheden. De Wever is rechtlijnig, maar heeft gevoel voor humor. Je blijft kijken als hij in beeld is. 5. Het kartel met CD&V. De kartelformule verzekerde de partij van haar politiek overleven. Je trekt pas kiezers aan als je kans maakt verkozen te worden. Minpunten: 1. Het kartel met CD&V. Wat gebeurt als CD&V federaal gaat meeregeren? Hoe verkoop je aan de achterban dat je met Elio Di Rupo in zee gaat? 2. De Vlaamse beweging. De Vlaamse organisaties vormen de natuurlijke achterban van de N-VA. Maar kaakslagflaminganten kan je maar moeilijk tevreden stellen. 3. De studentikoze actiestijl. Namaakgeld naar Wallonië transporteren: dat is lachen. Maar hoe rijm je dat met de ernst en degelijkheid die de partij op andere momenten wil uitstralen? 4. De bunkermentaliteit. N-VA'ers neigen er nogal eens naar te denken dat de hele wereld tegen hen is. Die achterdocht is ook een overblijfsel van de moeilijke tijd na de splitsing van de VU. 5. Eenpuntspartij. Het partijprogramma is nog niet in evenwicht. Heel wat standpunten behoeven uitdieping. Hoe concreter het wordt, hoe groter evenwel de kans op interne meningsverschillen. De Joker: De kartelformule. Wat gebeurt er als na de gemeenteraadsverkiezingen een lokale N-VA-afdeling besluit samen te werken met het Vlaams Belang? Zullen de plaatselijke N-VA'ers zich voldoende flexibel opstellen wanneer ze, dankzij de kartelpartner, mee aanschuiven aan de onderhandelingstafel? Wat gebeurt er als na de federale verkiezingen CD&V in zee gaat met de PS? Wat gebeurt er als CD&V federaal in de meerderheid zit en de N-VA niet? Voorlopig zitten de peilingen mee, maar hoe zal het kartel reageren op verlies?... Patrick Stouthuysen, docent politieke wetenschappen aan de VUB

3 augustus 2006, 10:02	#5
jan hyoens Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 17 februari 2003 Berichten: 11.300	Nationalisten in de tang 07.01.2006 11.19u - De Tijd zet haar reeks over de onmiddellijke toekomstperspectieven van de politieke partijen in Vlaanderen verder. Patrick Stouthuysen, die politieke wetenschappen aan de V.U.B. doceert, bespreekt de sterktes en zwaktes van de Nieuw-Vlaamse Alliantie, de sterkste erfgenaam van wijlen de Volksunie. Reeds in het begin van het artikel in De Tijd (04.01.2006) slaat Stouthuysen de bal aardig mis: “In de late jaren 90 van de vorige eeuw waren de commentatoren het erover eens dat de politieke rol van het Vlaams-nationalisme was uitgespeeld. De Volksunie had zichzelf na de opeenvolgende staatshervormingen overbodig gemaakt.” Misschien leeft Stouthuysen op een andere planeet, misschien is hij veel uithuizig, we weten het niet. Maar in Vlaanderen was al jaren een sterke nationalistische partij actief. Ondertussen vertegenwoordigt het Vlaams Belang ongeveer 1 Vlaming op 4. En voor zover wij goed ingelicht zijn, is het eerste programmapunt van deze partij nog steeds de splitsing van België: misschien kan Patrick Stouthuysen zijn informatie wat bijwerken? Maar goed, sommige van zijn analyses zijn wel correct wat de evolutie van sommige erfgenamen van de Volksunie betreft: Voor sommigen “hoefden de taalkwesties niet meer (…) De partij moet de motor vormen van de ‘politieke vernieuwing’, enz.” Vandaag bijten dezelfde Anciaux en Lambert (Spirit) zich vast in een steriel zogenaamd ‘antiracisme’. Voor anderen waren de taalstrijd en de communautaire problematiek niet afgesloten, maar was het water naar het toenmalige Vlaams Blok te diep: zij richtten de Nieuw-Vlaamse Alliantie op, die nog later (toen haar levenskansen zeer minimaal bleken) een kartel met CD&V afsloot. Het is die N-VA die volgens expert Stouthuysen springlevend op het politieke toneel staat, die een deel van het succesverhaal van CD&V zou zijn, en die geen vragen naar levensvatbaarheid van het Vlaams-nationalisme meer moet beantwoorden. Want de partij heeft een eigen stem gevonden, meent de docent, die vervolgt: “De partij werd daarin geholpen door de politieke actualiteit: het integratievraagstuk en de multiculturele kwestie eisen voortdurend aandacht op. En als het over die thema’s gaat, heeft de N-VA zich als marktleider opgeworpen.” Als men het bovenstaande nog eens aandachtig herleest, denkt men te ijlen. Noch op het vlak van de multiculturele problematiek noch op het communautaire vlak kan de N-VA als marktleider worden beschouwd, juist en vooral omdat zij als waterdrager van de CD&V moet gedragen. Ze mag eerder worden beschouwd als een flauw afkooksel van het Vlaams Belang. Elk Vlaams-nationaal protest wordt er vakkundig gesmoord door de kartelpartner. Als de N-VA dan toch een marktleider zou zijn – met in de peilingen amper 6%…- , waarom werd dan geen politieke crisis uitgelokt rond B-H-V? Waarom, als het niet was om het kartel niet in gevaar te brengen? Of de ministerpost van Geert Bourgeois? We volgen de commentator wel als hij schrijft dat voornamelijk twee gevaren de partij N-VA bedreigen: wat als een lokale N-VA-afdeling besluit samen te werken met het Vlaams Belang? En wat als het kartel niet meer voordelig lijkt voor CD&V? Wat als federale machtsdeelname wenkt, op voorwaarde dat de christen-democraten deze Vlaamse partner laten vallen? Christen-democraten hebben zich in het verleden bijna steeds als onbetrouwbare partner laten kennen. Wij zijn benieuwd…Wordt de trouw van de machtelozen opnieuw op de proef gesteld? Maar nu is er een sterk alternatief: het Vlaams Belang kan nog groeien. bron vb

3 augustus 2006, 10:16	#6
N-VA'er Partijlid Geregistreerd: 3 augustus 2006 Berichten: 267	Het VB dat negatief en sceptisch reageert op een positieve evaluatie van de N-VA door een docent politieke wetenschappen (die in casu geen partijdigheid kan worden aangewreven, gezien de man bij mijn weten geen N-VA-bindingen of sympathieën heeft), dáár sta ik nu eens verbaasd van, zie... En ontgoocheld dat ik ben, nu... Nee, even serieus: de dag dat het VB en haar militanten uitgebreid de loftrompet van de N-VA zouden laten schallen, dán zou ik me pas echt zorgen beginnen te maken..

3 augustus 2006, 10:54	#9
N-VA'er Partijlid Geregistreerd: 3 augustus 2006 Berichten: 267	Wat de grond van de zaak betreft, kan ik nog het volgende toevoegen: a) de N-VA doet het (althans in de politieke peilingen) beter dan ooit en zou – als ik me dat goed herinner – volgens de laatste peiling van de Stemmenkampioen nu zelfs goed zijn voor 11 % van de stemmen, b) het ledenaantal van de N-VA stijgt van jaar tot jaar, c) in tegenstelling tot wat het VB wil laten geloven (en hoewel de N-VA-top daar, uit respect voor de betrokkenen, niet mee te koop loopt), lopen er méér VB’ers over naar de N-VA dan omgekeerd (de voorbije twee jaar zijn er trouwens 2 bijna volledige VB-afdelingen overgestapt, die van Nijlen en Meerhout), d) als actief militant binnen een kleine N-VA-afdeling kan ik getuigen dat de samenwerking met CD&V uitstekend en respectvol verloopt, en dat beide partijen het inhoudelijk door de band uitstekend met elkaar kunnen vinden, e) het N-VA-gedachtengoed dreigt helemaal niet te “verdampen” binnen het kartel. Integendeel: de meeste politieke waarnemers (én de tegenstanders van het Vlaams-nationalisme, vraag het maar aan om het even welk Waals politicus) zijn het erover eens dat de N-VA-stem steeds zwaarder gaat wegen binnen het CD&V-N-VA-kartel, dermate zelfs dat Yves Leterme stilaan mag beginnen vrezen voor een Waals veto tegen de federale regeringsdeelname van zijn kartel, wegen “te Vlaams”..

3 augustus 2006, 11:06	#10
Kim Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 28 januari 2003 Locatie: België Berichten: 21.892	Van Spirit kan je inderdaad stellen dat ze volledig "verdampt" zijn binnen SP.a. Laat Spirit alleen opkomen en ze geraken m.i. niet meer boven de kiesdrempel. N-Va kan haar ding doen binnen CD&V maar of dit zo zal blijven weet ik eerlijk gezegd niet. Leterme en anderen zijn niet direct separatisten en ik denk dat men in 2007 eender zal kiezen voor het federale zitje dan voor een communautaire clash. Gaat N-Va zich "aanpassen" (is niet direct het juiste woord maar ik kan het momenteel niet anders omschrijven) of gaat N-Va alleen opkomen?