Het is vandaag (30-01) gedichtendag.

[reservespeler]

Het is vandaag gedichtendag,
Ook rijmen mag.

De Rooie kan zich vandaag uitleven,
we zullen het hier in deze draad wel lezen wat hij heeft geschreven.



https://www.fijnedagvan.nl/info/nationale-gedichtendag/

[Onzijdig]

Het is vandaag
De laatste dag
Dat Bart een regering vormen mag
Luk het hem, das de vraag

[BigF]

Het gedicht
is er op gericht
te rijmen
want anders is het natuurlijk geen gedicht meer, dat spreekt voor zich.

[Herr Flick]

Wat gaat Bart ons lappen
Door met de sossen aan te pappen
Zijn laten ons geld vrolijk rollen
en consumeren het als ware het appel bollen
Terwijl de Russen op onze zee spelevaren
doen zij niks om dat machtsvertoon op zijn minst te evenaren
De vakbonden blijven maar betogen
want zij willen Bart een peer gaan stoven.

[Vlad]

Zet 't water maar aan de kook
straffe koffie zal nodig zijn
waterdamp schijnt witte rook
condensatie tot slappe wijn.

Wordt de druk veels te hoog
dat schrijft geen goede wetten
trek eens naar een tap of toog
deadlines kan men verzetten.

Zitten er ook vrouwen op de kruk
helpen misschien ontblote tetten
onder minder belastende druk
nieuwe beleidslijnen uit te zetten.

Hopend op een spoedig vastlopen
per onbillijke opdeling der lasten
laten we Brussels Brussel slopen
vieren de komst der trojkavasten.

[Lof der Zotheid]

Wanneer, o wanneer
Is de volle maan er weer?
De weerwolf zijn feestelijke nacht
Waar hij zoveel mogelijk vlees te verorberen tracht!
Kom toch gauw, o volle maan!
Dan laat zich de weerwolf gaarne gaan!

[reservespeler]

Ik kan rijmen en dichten,
zonder mijn gat op te lichten.

[quercus]

Oorspronkelijk geplaatst door BigF

Het gedicht
is er op gericht
te rijmen
want anders is het natuurlijk geen gedicht meer, dat spreekt voor zich.

Ho maar, een gedicht is wel een heel stuk meer dan rijmen hoor. Er zijn grote en eerbiedwaardige werken geschreven in dichtvorm maar zonder rijm. Dat was bv. het geval met “Paradise lost” van de Engelse 17e eeuwse dichter John Milton.
In de formele poëzie is het ritme immers minstens even belangrijk. Elk woord van meer dan één lettergreep (syllabus) heeft immers een klemtoon op één van die lettergrepen. En dat bepaalt het ritme. Meest gekend is de “jambe” (kort-lang).
Ook het aantal lettergrepen in een vers is belangrijk.
In de vorige eeuw was er vanuit Frankrijk een beweging ontstaan die de formele poëzie te lastig vond en het gewoon allemaal overboord gooide. (Le Vers Libre). Toch werd die gemakzuchtige oplossing niet overal aanvaard.

[daiwa]

Ter nagedachtenis van de overleden voetballer Dennis Law.
Was verleden week te zien op TV.

https://www.youtube.com/watch?v=XAUbwHAcGSo

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Ik kan rijmen en dichten,
zonder mijn gat op te lichten.

Blijf dan vooral zitten
Anders ga je te veel schade aanrichten

[Herr Flick]

Oorspronkelijk geplaatst door quercus

Ho maar, een gedicht is wel een heel stuk meer dan rijmen hoor. Er zijn grote en eerbiedwaardige werken geschreven in dichtvorm maar zonder rijm. Dat was bv. het geval met “Paradise lost” van de Engelse 17e eeuwse dichter John Milton.
In de formele poëzie is het ritme immers minstens even belangrijk. Elk woord van meer dan één lettergreep (syllabus) heeft immers een klemtoon op één van die lettergrepen. En dat bepaalt het ritme. Meest gekend is de “jambe” (kort-lang).
Ook het aantal lettergrepen in een vers is belangrijk.
In de vorige eeuw was er vanuit Frankrijk een beweging ontstaan die de formele poëzie te lastig vond en het gewoon allemaal overboord gooide. (Le Vers Libre). Toch werd die gemakzuchtige oplossing niet overal aanvaard.

De goddelijke comedie is zo ook een wiskundig hoogstandje.

heb er ooit een oude nederlandse vertaling in vers van gelezen en het was echt niet vol te houden.

Hier de uitleg in het Engels

the Divine Comedy, making full use of mathematics. For instance, Dante assigns a special value to the number 3 and makes it the structural foundation of the poem. The poem is an immense construction of 14233 verses, divided into 3 parts, each made up by 33 songs, plus an introductory chant for a total of 100. Each song develops into triplets, rhyming according to a chained ABA BCB CDC scheme. In addition, each verse is composed by 11 syllables.

[Onzijdig]

Oorspronkelijk geplaatst door reservespeler

Ik kan rijmen en dichten,
zonder mijn gat op te lichten.

Reserve houdt van het Vlaams Belang
Hij gebruikt hun affiches als kamerbehang
Panda was hierop enorm jaloers
Hij begon een nieuw concours
Om het meeste gif spuiten
De Croo ligt toch al buiten
Nu nog Bartje zijn corset
En Vlaanderen wordt gered.

[Lof der Zotheid]

Oorspronkelijk geplaatst door Onzijdig

Reserve houdt van het Vlaams Belang
Hij gebruikt hun affiches als kamerbehang
Panda was hierop enorm jaloers
Hij begon een nieuw concours
Om het meeste gif spuiten
De Croo ligt toch al buiten
Nu nog Bartje zijn corset
En Vlaanderen wordt gered.

[CUFI]

Bakkes vol zuur, de smaak van verloren tijd,
Schuldig kijk ik naar mezelf, verloren in mijn strijd.
Muren trekken in, drukken op mijn borst,
De roes voorbij, maar de leegte is het grootste verlies, het meest.

Geen vlucht meer in de schaduw, geen vergif om te verzachten,
Alleen de kale realiteit, waar ik mezelf moet ontrafelen.
Uitzichtloosheid als horizon, de sterren allemaal gedoofd,
De zoektocht naar rust, maar alles is alweer verstoord.

Clean ben ik, ja, schoon van de boeien van de tijd,
Maar schijn bedriegt, want mijn ziel is nog niet bevrijd.
In stilte worstel ik met wat ooit was,
De jointjes, de waanzin van mijn eigen glas.

Toch blijf ik staan, tegen alles in,
De muren vallen niet, maar ik verzet me tegen hun gezang.
En hoewel het pad duister is, vol angst en pijn,
Voel ik toch een flikkering van licht, ergens diep van binnen, heel klein.

[Lof der Zotheid]

Deze weerwolf wil vlees
Van sappige maagden zonder gesjees
Helaas duurt het nog twee weken tot de volle maan
Tot deze delicatessen eraan gaan

O volle maan, u te beminnen
Is de plicht van de weerwolf om telkens aan te beginnen!
Kom toch alstublieft vaker voor
En verleen deze weerwolf gehoor!

Aan de volle maan een ode te brengen
In plaats van bij maanloze nachten tranen te plengen
Is de weerwolf zijn heilige plicht
Waarna hij zijn feestmaal aanricht

[Onzijdig]

Lof der Zotheid
Wil een jonge meid
Het is geweten
Om op te eten
Met huid en haar
Twaalf keer per jaar
Soms is het dertien
Wie niet weg is, is gezien

[Bovenbuur]

Gedichtendag? Da's vijf december
Dat stond bij Sint op de kalember
Rijmen kan ik als de beste
Vooral net niet om de juf te peste

[Lof der Zotheid]

Oorspronkelijk geplaatst door Onzijdig

Lof der Zotheid
Wil een jonge meid
Het is geweten
Om op te eten
Met huid en haar
Twaalf keer per jaar
Soms is het dertien
Wie niet weg is, is gezien

't Is toch geweten
Jonge maagden zijn 't sappigst om te vreten
Dus constant op 't menu van de weerwolf
Vooral tijdens zijn geheiligde vreetgolf

Maan, o maan, waer bestu bleven?
'k Wil zo graag mijn festijn weer beleven!
Mi langt naar di, o maantje mijn!
Om maagden te vreten, zo sappig ende fijn!

[Onzijdig]

Dankzij het Vlaams Belang hebben we een regering
Bart wordt de grote leider van deze vijf partijen kring

Eindelijk schaft men de senaat af
Maar wat vergat men pardaf

Ze hebben verdorie geen tweederde meerderheid
Het VB geeft gedoogsteun tot reserve zijn grootste spijt

De PVDA belooft deze regering te zullen kraken
Veertien ministers zullen over hun postje waken

Het plan van Raoul zal niet lukken.
De Vlaming zal nooit voor het communisme bukken

[Universalia]

O! krinklende winklende waterding...van Gezellige Guido.

Nog moeten leren in een ver verleden pfffff

p.s.

O krinklende winklende waterding
met 't zwarte kabotseken aan,
wat zien ik toch geren uw kopke flink
al schrijven op 't waterke gaan!
Gij leeft en gij roert en gij loopt zo snel,
al zie 'k u noch arrem noch been;
gij wendt en gij weet uwe weg zo wel,
al zie 'k u geen oge, geen één.
Wat waart, of wat zijt, of wat zult gij zijn?
Verklaar het en zeg het mij, toe!
Wat zijt gij toch, blinkende knopke fijn,
dat nimmer van schrijven zijt moe?
Gij loopt over 't spegelend water klaar,
en 't water niet méér en verroert
dan of het een gladdige windje waar,
dat stille over 't waterke voert.
O Schrijverkes, schrijverkes, zegt mij dan, -
met twintigen zijt gij en meer,
en is er geen een die 't mij zeggen kan: -
Wat schrijft en wat schrijft gij zo zeer?
Gij schrijft, en 't en staat in het water niet,
gij schrijft, en 't is uit en 't is weg;
geen christen en weet er wat dat bediedt:
och, schrijverke, zeg het mij, zeg!
Zijn 't visselkes daar ge van schrijven moet?
Zijn 't kruidekes daar ge van schrijft?
Zijn 't keikes of bladjes of blomkes zoet,
of 't water, waarop dat ge drijft?
Zijn 't vogelkes, kwietlende klachtgepiep,
of is 'et het blauwe gewelf,
dat onder en boven u blinkt, zo diep,
of is het u, schrijverken zelf?
En 't krinklende winklende waterding,
met 't zwarte kapoteken aan,
het stelde en het rechtte zijne oorkes flink,
en 't bleef daar een stondeke staan:
"Wij schrijven," zo sprak het, "al krinklen af
het gene onze Meester, weleer,
ons makend en lerend, te schrijven gaf,
één lesse, niet min nochte meer;
wij schrijven, en kunt gij die lesse toch
niet lezen, en zijt gij zo bot?
Wij schrijven, herschrijven en schrijven nóg,
de heilige Name van God!"