de rechterlijke macht

Seba · 23 februari 2005, 18:53

Kan iemand mij wat meer uitleggen, met argumenten liefst, hoe de rechterlijke macht best ingericht zou worden in een waarachtige (directe) democratie???

Geertje · 24 februari 2005, 09:48

De aanpassingen die dienen gebeuren aan het huidige systeem :

Deel 1
- rechters moeten een beoordeling krijgen, hieruit volgt dat er een rangschikking wordt opgemaakt waar ze in kunnen stijgen en zakken.
- beroepsrechters mogen nooit levenslang benoemd worden en dienen na een periode van 8 jaar van functie te veranderen
- de politiek mag niets meer te maken hebben met benoemingen
- door loting dienen elke 4 jaar nieuwe beoordelers benoemd te worden geloot uit rechters , politici en journalisten

Deel 2
- de procedures van uitstel dienen veranderd te worden, uitstel dient gevolgd te worden door een nieuwe datum waarop iedereen maar gereed dient te zijn zodat er niet opnieuw uitstel komt
- het gerecht dient zich niet meer bezig te houden met banale scheidingen en verkeersovertredingen
- het probleem van in eerste instantie veroordeeld worden en in beroep vrijgesproken te worden moet aangepast worden, dit is meer loterij omdat dan enkel het laatste oordeel geldig is, beter een systeem waarbij de vorige rechter zijn beoordeling moet komen funderen
- het slachtoffer moet menselijker behandeld worden waarbij de sociale helpers zich veel minder mogen bezig houden met de misdadigers want ze geven deze toch het gevoel dat de misdaad toch niet zo erg was en dit te wijten was aan een slechte jeugd

Deel 3
- Elke veroordeling van een straf dient ook effectief uitgevoerd te worden, het idee dat er te weinig cellen zijn mag nooit gelden. Indien er niet genoeg plaats is in de cellen dienen de cellen gevuld tot ze overvol zijn, het is immers geen hotel waar men naartoe gaat
- De eerste jaren van de straf mogen er geen sociale assistenten hulp verlenen, eerst de straf nadien de troost anders denkt men dat het allemaal toch niet zo erg is
- Recividisme dient zeer streng bestraft te worden, een twee kans verprutsen moet bijna fataal worden
- Extreme misdaden dienen bestraft te worden met de doodstraf

de Vexille · 24 februari 2005, 11:00

@ Geertje

Leuke eerste voorzet op een moeilijke (want zeer algemene) vraagstelling.
Enkele bemerkingen toch...

Deel 1: beoordeling en rotatie van beroepsmagistraten vind ik een gezond systeem, maar hoe kom je erbij om uitgerekend politici en het journaille te betrekken in de beoordeling? Enerzijds stel je terecht dat politieke inmenging in benoemingen van rechters moet uitgesloten zijn, maar ze gaan wel even het functioneren van de rechterlijke macht evalueren? Contradictie? Over de juridische kennis van journalisten hoef je me ondertussen de bek niet meer open te breken... in veel gevallen heeft mijn moemoe daar een gezondere visie op dat die zelfverklaarde "experten" (haha).

Deel 2: Met "procedures van uitstel" bedoel je wschl. de zgn. rechtsmiddelen die een procedure verschrikkelijk kunnen vertragen. Akkoord dat die iets strakker gecontroleerd mogen worden; opzettelijke vertragingsmaneuvers zouden trouwens ook gesanctioneerd mogen worden. (kan bvb. door de balies meer in te schakelen) Scheidingen en verkeersovertredingen zijn allesbehalve banaal... Ik volg je daar hoegenaamd niet. Hoger beroep is wel al eens meer een punt van discussie; ik ben zelf voorstander van een toetsing van bepaalde uitspraken binnen corps. Maar tegelijk zouden daar ook een aantal filters op geplaatst mogen worden. Hoger beroep is allerminst een loterij; hoe kom je bij die uitspraak? Slachtofferhulp en vergeetputpolicy voor daders... niet echt realistisch en niet conform met de finaliteit van het strafrecht.

Deel 3: Strafuitvoering moet inderdaad eens grondig onder de loupe genomen worden, maar tegelijk ook gekoppeld worden aan een duidelijke visie in het vervolgingsbeleid. Inderdaad is het voorstel van Onckelinckx niet meteen een toonbeeld van een gezond inzicht in deze materie. Overvolle gevangenissen? Ik volg even niet... Straf als (partiële) wraakoefening zie ik niet zitten; doodstraf nog veel minder zelfs. Recidivisme aanpakken is meer dan enkel het in het vooruitzicht stellen van strengere straffen. Het ontradend effect daarvan is immers verwaarloosbaar. (doe eens wat opzoekingswerk naar de aanpak van de criminaliteit / recidive in de V.S. en de resultaten daarvan)

Geertje · 24 februari 2005, 11:20

1. ik zie graag een beoordeling die niet enkel door insiders gebeurt omdat deze soms teveel met oogkleppen oplopen, door wie dit juist moet gebeuren is wel moeilijker te beoordelen
2. ivm scheidingen en verkeersovertredingen bedoel ik de scheidingen en verkeersovertredingen die banaal zijn niet de moeillijke scheidingen en zware verkeersovertredingen
3. hier zit ik waarschijnlijk op een andere golflengte dan jij, strenge aanpak van criminaliteit rendeert zeker, hiervan kan je de resultaten zien wat de aanpak was in New-York waar men nu terug veiliger over straat kan wandelen

de Vexille · 24 februari 2005, 22:48

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Geertje

1. ik zie graag een beoordeling die niet enkel door insiders gebeurt omdat deze soms teveel met oogkleppen oplopen, door wie dit juist moet gebeuren is wel moeilijker te beoordelen
2. ivm scheidingen en verkeersovertredingen bedoel ik de scheidingen en verkeersovertredingen die banaal zijn niet de moeillijke scheidingen en zware verkeersovertredingen
3. hier zit ik waarschijnlijk op een andere golflengte dan jij, strenge aanpak van criminaliteit rendeert zeker, hiervan kan je de resultaten zien wat de aanpak was in New-York waar men nu terug veiliger over straat kan wandelen

Zoals ik al stelde, ben ik het volledig eens met de stelling dat rechters niet mogen vastgroeien in hun zetel; dat ze regelmatig moeten beoordeeld worden op de kwaliteit van de vonnissen en arresten die ze produceren. Daarnaast ook op de kwaliteit van de procedure en hun productiviteit. MAAR met een absoluut respect voor de scheiding der machten. Er zou werk moeten gemaakt worden van een "school voor de magistratuur" en de beoordeling zou binnen het rechterscorps moeten georganiseerd worden; eventueel gesuperviseerd door externe experten. (please, geen journalisten want diegenen die het métier écht kennen zijn bijzonder dun gezaaid)

Er bestaan geen "banale" zaken; tenminste niet in de ogen van de betrokkenen. Wél kunnen we denken aan het organiseren en aanmoedigen van buitengerechtelijke procedures en arbitrage. Die tendens zit er trouwens ook in en kan de rechtsbedeling in belangrijke mate dichter bij het volk brengen.

Ik had geen kritiek op de "strenge aanpak" van criminaliteit. Er is vandaag vooral nood aan duidelijkheid en een resoluut optreden vanwege de overheid. (let wel: geen nonsense over zero-tolerance... we moeten niet de hele samenleving gijzelen om wat klein krapuul van straat te halen) Enkel op de manier waarop je die strenge aanpak wil realiseren. Kijk, dit is een subforum over "democratie" en dan moet je consequent vasthouden aan de principes van de rechtsstaat die de grondvoorwaarde uitmaakt voor elke vorm van democratie. Strafrecht heeft in die context niks te maken met private wraakoefening, maar met het collectief veroordelen van bepaalde vormen van gedrag. Hou dus slachtofferbegeleiding (zeer noodzakelijk, maar eerder in de sociale sfeer) strikt gescheiden van de strafprocedure en daderbegeleiding. Finaliteit is immers om de samenleving te beschermen tegen criminelen. Indien mogelijk door de crimineel op een degelijke manier terug in te schakelen in de samenleving. Straf is inderdaad een stuk boetedoening, maar het vooruitzicht van een zeer zware straf weerhoudt criminelen er doorgaans niet van om toch misdrijven te plegen. Ondanks de doodstraf zien de criminaliteitsstatistieken er in de VS er nog stukken slechter uit dan in West Europa. Wat de doodstraf betreft, ben ik radikaal tegen omdat die geen afschrikwekkend effect heeft (dus niet bijdraagt tot een veiliger samenleving) én strijdig is met de rechten van de mens (dus amoreel).

werkgroep morkhoven · 26 februari 2005, 00:40

Allez, daar zijn we dan weer met de zoveelste discussie over Justitie !

Ik vraag mij af waar mensen de naïeviteit vandaan halen om in dergelijke instantie nog te geloven.

Er zijn duizenden voorbeelden op te noemen waaruit blijkt dat Justitie een Staat binnen de Staat is en dus ook met niemand of niets rekening houdt.

En ik denk eerlijk gezegd niet dat dit zal verbeteren.

Rechters blijven politiek benoemd. Rechters mogen de groofste fouten maken zonder dat zij door hun oversten op de vingers worden getikt.

Neem nu de zaak van de vermiste Tiffany Warnotte. Het duurde zes maanden vooraléér er een andere Procureur op deze zaak gezet en de ouders van Tiffany op een normale manier op het gerecht va Namen ontvangen werden. Er zou nu zelfs een ernstig onderzoek zijn geopend.

Tiny Mast moest wel bijna tien jaar wachten vooraléér er sprake was van een Procureur zonder grootheidswaan die een min of meer ernstig onderzoek startte.

Over honderd jaar zal er misschien wel iets veranderd zijn bij Justitie.

Geertje · 28 februari 2005, 09:10

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Wat de doodstraf betreft, ben ik radikaal tegen omdat die geen afschrikwekkend effect heeft (dus niet bijdraagt tot een veiliger samenleving) én strijdig is met de rechten van de mens (dus amoreel).

Ik zie niet in wat er a-moreel aan de doodstraf is. Dit is een waanidee van links. Zware misdaden verdienen de doodstraf ! Dit dient eigenlijk aangepast te worden in het verdrag van de rechten van de mens omdat deze regel totaal achterhaald was.

de Vexille · 28 februari 2005, 14:45

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Geertje

Ik zie niet in wat er a-moreel aan de doodstraf is. Dit is een waanidee van links. Zware misdaden verdienen de doodstraf ! Dit dient eigenlijk aangepast te worden in het verdrag van de rechten van de mens omdat deze regel totaal achterhaald was.

Please, niet de zoveelste discussie over de doodstraf...
We gaan daar echt niet uitkomen. De stellingen zijn bekend en verroeren niet.
Doodstraf is niet functioneel, want schrikt niet af.
Doodstraf zien als een "verdiende" straf is eigenlijk stellen dat bestraffing een vorm van wraakoefening moet zijn. Dat is anderzijds niet de hoofdfunctie van het strafrecht.
Doodstraf is irreversibel; bij dwaling is geen herstel mogelijk. En dwalingen komen weldegelijk voor.
Doodstraf gaat linea recta in tegen het "recht op leven" dat eenieder tegenover de staat kan laten gelden. Datzelfde recht wordt door "rechts" (zoals u het hier wil betitelen) gebruikt om bvb. abortus af te keuren.

Het standpunt tegen de doodstraf is niet links, maar liberaal... en van daaruit kan je zowel naar links als naar rechts neigen. Ik beschouw mezelf als eerder rechts georiënteerd in m'n politieke opvattingen en toch zie ik de doodstraf als een levensgrote uitdrukking van de suprematie van de staat over het individu. Diezelfde suprematie ligt aan de grondslag van het .... linkse gedachtengoed.

Geertje · 28 februari 2005, 14:54

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Please, niet de zoveelste discussie over de doodstraf...
We gaan daar echt niet uitkomen. De stellingen zijn bekend en verroeren niet.
Doodstraf is niet functioneel, want schrikt niet af.
Doodstraf zien als een "verdiende" straf is eigenlijk stellen dat bestraffing een vorm van wraakoefening moet zijn. Dat is anderzijds niet de hoofdfunctie van het strafrecht.
Doodstraf is irreversibel; bij dwaling is geen herstel mogelijk. En dwalingen komen weldegelijk voor.
Doodstraf gaat linea recta in tegen het "recht op leven" dat eenieder tegenover de staat kan laten gelden. Datzelfde recht wordt door "rechts" (zoals u het hier wil betitelen) gebruikt om bvb. abortus af te keuren.

Het standpunt tegen de doodstraf is niet links, maar liberaal... en van daaruit kan je zowel naar links als naar rechts neigen. Ik beschouw mezelf als eerder rechts georiënteerd in m'n politieke opvattingen en toch zie ik de doodstraf als een levensgrote uitdrukking van de suprematie van de staat over het individu. Diezelfde suprematie ligt aan de grondslag van het .... linkse gedachtengoed.

De doodstraf als bescherming van de maatschappij lijkt mij perfect moreel verantwoord. We zijn een monster kwijt en het kost ons veel minder.

Wat doe je trouwens met mensen �* la Stalin, Hitler, ... een tweede kans geven ? Of in de huidige tijden : een Osama, de gijzelnemers in Beslan, of dichter bij huis Fourniret of Pandy. Deze extreme misdaden dienen bestraft te worden met extreme straffen.

werkgroep morkhoven · 3 maart 2005, 09:17

Op dit ogenblik kan men nergens met zijn klachten over Justitie terecht omdat ook de Hoge Raad voor Justitie uitsluitend uit politieke benoemingen bestaat.
Bedankt Regering Verhofstadt !

Jan Boeykens
Werkgroep Morkhoven

de Vexille · 3 maart 2005, 10:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door werkgroep morkhoven

Op dit ogenblik kan men nergens met zijn klachten over Justitie terecht omdat ook de Hoge Raad voor Justitie uitsluitend uit politieke benoemingen bestaat.
Bedankt Regering Verhofstadt !

Jan Boeykens
Werkgroep Morkhoven

Procedure voor het Europees Hof voor de Rechten van de Mens ?

Morduk · 3 maart 2005, 16:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Geertje

De doodstraf als bescherming van de maatschappij lijkt mij perfect moreel verantwoord. We zijn een monster kwijt en het kost ons veel minder.

Wat doe je trouwens met mensen �* la Stalin, Hitler, ... een tweede kans geven ? Of in de huidige tijden : een Osama, de gijzelnemers in Beslan, of dichter bij huis Fourniret of Pandy. Deze extreme misdaden dienen bestraft te worden met extreme straffen.

Daarstraks was ik een topic over de verkeersboetes aan het lezen.
Daarin stelde je dat we niet te veel in een extremisme mogen meegaan door maar strenger en stenger te worden (mijn idee trouwens ook).

Nu de meest extreme en strengste straf die er bestaat is de doodstraf.

Ik vermoed dat het er eerder om gaat dat jij jezelf geen 'zware misdaden' ziet plegen, terwijl het begaan van een verkeersovertreding niet helemaal uitgesloten kan worden (het is maar een veronderstelling, correct me if i'm wrong). Nochtans kan een verkeersovertreding ook zware gevolgen hebben. Sommige mensen zien snelle automobolisten ook als potentiële moordenaars.

Waar trek jij dan de grens bij zware misdaden (zonder het 'doodstraf of niet' debat op te starten)?

werkgroep morkhoven · 10 maart 2005, 13:13

[size=4]'Modernisering' Assisenhof: verbetering of achteruitgang ?[/size]

Zoals men weet, wil men het Hof van Assisen in België grondig 'hervormen'.

Justitieminister Onkelinx heeft na een voorbereidende perscampagne over deze zaak, een Commissie van 12 leden samen laten stellen die zich binnenkort over de afschaffing of de 'modernisering' van het Assisenhof zal uitspreken.

In de Commissie Justitie van de Senaat worden er nog snel enkele formele debatten rond de kwestie georganiseerd.

Alhoewel Onkelinx spreekt over een 'betere plaats voor de slachtoffers', de 'betrekking van niet-professionelen bij het justitiële werk', de 'motivatie van de beslissingen' enz., is het niet gezegd dat deze zogenaamde verbeteringen er zullen doorkomen.

Het is immers nu al duidelijk dat men eerder voor de afschaffing van het Assisenhof (en vervanging door een professioneel Strafhof) dan voor de 'modernisering' van het Assisenhof kiest waarbij een deel van de bevolking deel zou blijven uitmaken van de jury.

Er is dus veel kans dat de volksjury wordt vervangen door een team van 'professionele magistraten'.

Het is geen geheim dat men over de hervorming van het Assisenhof en de afschaffing van de volksjury opnieuw is beginnen te spreken tijdens het proces Dutroux dat pas na zes jaar (en niet door de schuld van de volksjury) plaats vond en dat men tijdens dit proces verveeld zat met bepaalde incidenten en vragen die door enkele leden van de volksjury werden gesteld.

Hoe dan ook: Het is niet gezegd dat het gerechterlijk apparaat daarmee nog democratischer zal worden dan het al was.
De burger wordt waarschijnlijk helemaal van de rechtspraak uitgesloten en de desinteresse van de modale burger voor rechtszaken zal er alleen maar door vergroten.

Jan Boeykens
Werkgroep Morkhoven
(http://groups.msn.com/WerkgroepMorkhoven)

werkgroep morkhoven · 14 maart 2005, 09:39

De politieke reacties op het feit dat Anne-Marie Lizin een magistraat had aangeschreven inzake een bepaald gerechtelijk dossier zijn niet alleen fel overdreven maar ook flink hypocriet.

Iederéén weet bijvoorbeeld dat de Hoge Raad voor Justitie waarnaar Justitieminister Onkelinx in deze zaak verwijst, voornamelijk uit politieke benoemingen bestaat.
Het gevolg hiervan is dat de meeste klachten van burgers over Justitie bij de Hoge Raad van Justitie, vertikaal geklasseerd worden.

Het is dan ook normaal dat bepaalde burgers zich met hun problemen inzake gerechtelijke dossiers rechtstreeks tot een invloedrijke politicus wenden.

Geertje · 14 maart 2005, 14:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Morduk

Daarstraks was ik een topic over de verkeersboetes aan het lezen.
Daarin stelde je dat we niet te veel in een extremisme mogen meegaan door maar strenger en stenger te worden (mijn idee trouwens ook).

Nu de meest extreme en strengste straf die er bestaat is de doodstraf.

Ik vermoed dat het er eerder om gaat dat jij jezelf geen 'zware misdaden' ziet plegen, terwijl het begaan van een verkeersovertreding niet helemaal uitgesloten kan worden (het is maar een veronderstelling, correct me if i'm wrong). Nochtans kan een verkeersovertreding ook zware gevolgen hebben. Sommige mensen zien snelle automobolisten ook als potentiële moordenaars.

Waar trek jij dan de grens bij zware misdaden (zonder het 'doodstraf of niet' debat op te starten)?

Ikzelf heb nog geen verkeersboetes moeten betalen, ik rij heel defensief.

De doodstraf tegens monsters vind ik nodig om de maatschappij te beschermen.

Elke straf moet in evenredigheid staan naar de misdaad.

Morduk · 16 maart 2005, 21:15

Blijft nog wel het probleem van hoe je juridisch-technisch een monster objectief omschrijft. Dit lijkt eenvoudig, maar is even moeilijk als pakweg een juridisch sluitende definitie van 'tafel' vastleggen.

Dutroux is een duidelijk geval. Dat is duidelijk een monster.
Is het altijd duidelijk?

Een tiental jaren had een goede vriendin van mijn moeder een jongetje van 9 jaar doodgereden. Ze was niet in overtreding, auto was in orde, geen alcohol of drugs, gewoon een jongetje dat van tussen twee geparkeerde auto's plots het straat opgerend was. Hoewel haar niets verweten kon worden, was zij in de ogen van de ouders een monster dat hun kind had afgepakt. Begrijpelijke reactie ook al was rationeel gezien het kind zelf in de fout gegaan door niet op te letten.

Dit terwijl er de laatste jaren door bepaalde fundi's wordt geopperd dat als je een kind aanrijdt, je eigenlijk de iure als bestuurder een strafrechtelijke veroordeling zou moeten oplopen (schuldloze strafrechtelijke aansprakelijkheid godbetert), ongeacht je een fout hebt begaan of niet. Dit zou dus een strafblad betekenen!

Het is maar een kwestie wie gaat bepalen wat monsters zijn of niet...

Geertje · 17 maart 2005, 10:05

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Morduk

Blijft nog wel het probleem van hoe je juridisch-technisch een monster objectief omschrijft. Dit lijkt eenvoudig, maar is even moeilijk als pakweg een juridisch sluitende definitie van 'tafel' vastleggen.

Dutroux is een duidelijk geval. Dat is duidelijk een monster.
Is het altijd duidelijk?

Een tiental jaren had een goede vriendin van mijn moeder een jongetje van 9 jaar doodgereden. Ze was niet in overtreding, auto was in orde, geen alcohol of drugs, gewoon een jongetje dat van tussen twee geparkeerde auto's plots het straat opgerend was. Hoewel haar niets verweten kon worden, was zij in de ogen van de ouders een monster dat hun kind had afgepakt. Begrijpelijke reactie ook al was rationeel gezien het kind zelf in de fout gegaan door niet op te letten.

Dit terwijl er de laatste jaren door bepaalde fundi's wordt geopperd dat als je een kind aanrijdt, je eigenlijk de iure als bestuurder een strafrechtelijke veroordeling zou moeten oplopen (schuldloze strafrechtelijke aansprakelijkheid godbetert), ongeacht je een fout hebt begaan of niet. Dit zou dus een strafblad betekenen!

Het is maar een kwestie wie gaat bepalen wat monsters zijn of niet...

Als je jouw logica doortrekt is elke misdaad niet volledig definieerbaar en dient zodoende geen enkele misdaad vervolgd te worden.

De doodstraf moet een uitzondering blijven maar bij zeer duidelijke gevallen moet ze uitgesproken worden. Het gaat hierbij vooral om de zeer zware gevallen waarbij de personen een groot gevaar zijn voor de samenleving. De reden geven om de doodstraf niet uit te spreken omdat men "monster" niet juist kan omschrijven is maar een flauw excuus.

Morduk · 22 maart 2005, 10:23

"Monsters", hoe duidelijk voor jou ook, zijn een subjectief gegeven.
Het is een begrip waarmee je in het strafrecht niets mee kunt aanvangen.

Het strafwetboek omschrijft op objectieve wijze wat de substantiële elementen zijn die een misdrijf uitmaken.
Het wetboek van strafvordering beschrijft de regels hoe de subjectieve omstandigheden eigen aan een misdrijf moeten worden beoordeeld in een proces. Het monsterlijke karakter van bepaalde feiten kan dan b.v. als strafverzwarende omstandigheid omschreven worden.

Maar de grenzen van de strafmaat staan wel objectief vast. En dat is nodig !!!!
Stel dat een rechter om het even welke straf kan uitspreken bij eender welke feiten?
Moord kan je objectief omschrijven een daaraan objectief de doodstraf koppelen. Maar dit
doen via de omweg 'monsterlijk', is subjectief, gevaarlijk en leidt tot grote onrechtvaardigheden.

Als je de doodstraf dus beperkt wil houden, moet je de toepassingsvoorwaarden objectief omschrijven in functie van de
bestaande misdrijven. Je moet rekening houden dat een te vrije beoordeling hiervan drempelverlagend werkt en de doodstraf daardoor sluipenderwijze een steeds bredere toepassing krijgt.

Tenslotte vertrouw ik onze Belgische rechtbanken niet met de doodstraf.
Je hebt hier rechters zoals in Kortrijk die mensen tot een jaar effectief veroordelen voor het doden van 12 kippen....

Geertje · 22 maart 2005, 10:50

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Morduk

"Monsters", hoe duidelijk voor jou ook, zijn een subjectief gegeven.
Het is een begrip waarmee je in het strafrecht niets mee kunt aanvangen.

Het strafwetboek omschrijft op objectieve wijze wat de substantiële elementen zijn die een misdrijf uitmaken.
Het wetboek van strafvordering beschrijft de regels hoe de subjectieve omstandigheden eigen aan een misdrijf moeten worden beoordeeld in een proces. Het monsterlijke karakter van bepaalde feiten kan dan b.v. als strafverzwarende omstandigheid omschreven worden.

Maar de grenzen van de strafmaat staan wel objectief vast. En dat is nodig !!!!
Stel dat een rechter om het even welke straf kan uitspreken bij eender welke feiten?
Moord kan je objectief omschrijven een daaraan objectief de doodstraf koppelen. Maar dit
doen via de omweg 'monsterlijk', is subjectief, gevaarlijk en leidt tot grote onrechtvaardigheden.

Als je de doodstraf dus beperkt wil houden, moet je de toepassingsvoorwaarden objectief omschrijven in functie van de
bestaande misdrijven. Je moet rekening houden dat een te vrije beoordeling hiervan drempelverlagend werkt en de doodstraf daardoor sluipenderwijze een steeds bredere toepassing krijgt.

Tenslotte vertrouw ik onze Belgische rechtbanken niet met de doodstraf.
Je hebt hier rechters zoals in Kortrijk die mensen tot een jaar effectief veroordelen voor het doden van 12 kippen....

Los van het probleem doodstraf, welke trouwens meer symbolisch is dan praktisch naar mijn mening, hoe kan ons rechtssysteem verbeteren volgens jou. Welke oplossing heb je om het gevoel van straffeloosheid op te lossen ten gevolge van ellenlange wachttijden vooraleer er een uitspraak is in sommige rechtszaken ?

Morduk · 22 maart 2005, 13:17

Dit is een zeer algemene en moeilijke vraag, die ik eigenlijk met een
complete verhandeling zou moeten beantwoorden, maar hier toch een paar pointers:

1. Algemeen

Het hele justitieapparaat moet volledig gefederaliseerd worden.
Gewesten moeten hun eigen justitiële bevoegdheid kunnen uitoefenen.
Op het vlak van justitie zijn er nu eenmaal te veel meningsverschillen
met Franstalig België waar veel te veel energie inkruipt.

Hoe gedaan?
Het realiseren ervan zal enkele jaren in beslag nemen.
Dus wees proactief en richt in Vlaanderen nu reeds een commissie op van gerechtelijke
deskundigen (practici en theoretici) die een eerste ontwerp van Gerechtelijk Decreet,
Strafdecreet en Strafvorderingsdecreet voorbereidt.
Dit is de gelegenheid bij uitstek om deze rechtstak te moderniseren, de archaïsche aspecten
uit te zuiveren en naar modernere voorbeelden te gaan kijken.
In Nederland hebben zo in de jaren zestig al hun wetboeken hervormd, maar ze hebben er soms wel
een decennium over gedaan. Dit is een langdurige, moeilijke en complexe aangelegenheid, begin
er dus nu al aan en zorg dat je klaar bent op de dag van je justitiële autonomie.

2. Bijzonder

Er is een onderscheid tussen een burgerlijke en een strafprocedure

Bij de burgerlijke procedure geldt het rechtsprincipe dat de partijen het geding leiden en er
de grenzen van bepalen. Dit principe mag zeker niet veranderen. Bij de Vlaamse hervorming
kan men bijvoorbeeld een aantal voorbeelden uit Nederland en Duitsland bestuderen. Een paar kleine
hints geef ik hier reeds mee:
- voor de procedures die het langst aanslepen kan men eventueel een concrete tijdsduur proberen
te plakken op de 'redelijke termijn' zijnde één van de grondslagen van de eerlijke
procesvoering. Die kan bepaald worden door middel van gedegen statistisch onderzoek in de verschillende
procedures van pakweg de laatste 10 jaren. Maak daar permanent onderzoek van zodat je geregeld deze
termijnen kunt aanpassen in functie van de gewijzigde omstandigheden.
- De kleinere processen onderbrengen in een procedure in de trant van de 'small claims court' in de
VS. Geen gerechtsdeurwaarders of advocaten, maar enkel de partijen die mondeling hun zaak komen
verdedigen en ter plekke een uitspraak krijgen. Dit bestaat al voor een stuk bij de Vrederechter
(oproeping bij gerechtsbrief, 1 zitting met mondelinge debatten), maar kan nog uitgebreid worden.
- Rechters met een te lage 'output' ter verantwoording roepen. De onafhankelijkheid van rechters
moet bewaard blijven. Zij moeten dus zo veel mogelijk meester blijven over de zaken die op de rol
gezet worden of niet. Maar ik ken rechters die 1 vonnis per jaar wijzen. Daar mag wel eens aan
gevraagd worden wat zij zoal doen tijdens hun werkuren. Is hun activiteit te laag, raus ermee en
een actievere in de plaats zetten. Dit kan perfect objectief beoordeeld worden.

Bij de strafprocedure heeft men politionele en de correctionele rechtbanken enerzijds en assisen
anderzijds. Recent legde een commissie nieuwe voorstellen inzake de assisenprocedure voor aan het
parlement. Ik heb ze nog niet bestudeerd dus daar kan ik niets over zeggen.
Voor het overige kan eventuiieel ook gedacht worden over concrete termijnen voor het gerechtelijk
vooronderzoek. Je zal maar in 'voorlopige hechtenis' zitten terwijl iedereen zijn tijd neemt.

Dit dan nog enkel wat het inhoudelijke betreft. Voor de rest nog heel wat opmerkingen betreffende:
- de gerechtelijke organisatie
- personeelsstatuten
- de materiële middelen en de toegekende budgetten
- de gerechtelijke infrastructuur
- de juridische ICT
- gerechtelijke/rechterlijke arbitrage

Maar die ga ik hier niet neerpennen, mijn bericht is al lang genoeg.

Mijn conclusie is dat als het justitie apparaat afdoende functioneert, de vraag vanuit de maatschappij
om de doodstraf zal afnemen, gewoon omdat er dan een algemeen gevoel van 'justice shall be done' heerst.
Individueel kan men dan nog altijd een andere mening toegedaan zijn (als mijn kind vermoord wordt zal
ik zeker geen begrip opbrengen voor de dader, maar ik hoop dat de maatschappij op dat moment een hoger
collectief belang nastreeft dan mijn individuele wraakgevoelens).

24 februari 2005, 11:00	#3
de Vexille Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 23 februari 2004 Berichten: 2.430	@ Geertje Leuke eerste voorzet op een moeilijke (want zeer algemene) vraagstelling. Enkele bemerkingen toch... Deel 1: beoordeling en rotatie van beroepsmagistraten vind ik een gezond systeem, maar hoe kom je erbij om uitgerekend politici en het journaille te betrekken in de beoordeling? Enerzijds stel je terecht dat politieke inmenging in benoemingen van rechters moet uitgesloten zijn, maar ze gaan wel even het functioneren van de rechterlijke macht evalueren? Contradictie? Over de juridische kennis van journalisten hoef je me ondertussen de bek niet meer open te breken... in veel gevallen heeft mijn moemoe daar een gezondere visie op dat die zelfverklaarde "experten" (haha). Deel 2: Met "procedures van uitstel" bedoel je wschl. de zgn. rechtsmiddelen die een procedure verschrikkelijk kunnen vertragen. Akkoord dat die iets strakker gecontroleerd mogen worden; opzettelijke vertragingsmaneuvers zouden trouwens ook gesanctioneerd mogen worden. (kan bvb. door de balies meer in te schakelen) Scheidingen en verkeersovertredingen zijn allesbehalve banaal... Ik volg je daar hoegenaamd niet. Hoger beroep is wel al eens meer een punt van discussie; ik ben zelf voorstander van een toetsing van bepaalde uitspraken binnen corps. Maar tegelijk zouden daar ook een aantal filters op geplaatst mogen worden. Hoger beroep is allerminst een loterij; hoe kom je bij die uitspraak? Slachtofferhulp en vergeetputpolicy voor daders... niet echt realistisch en niet conform met de finaliteit van het strafrecht. Deel 3: Strafuitvoering moet inderdaad eens grondig onder de loupe genomen worden, maar tegelijk ook gekoppeld worden aan een duidelijke visie in het vervolgingsbeleid. Inderdaad is het voorstel van Onckelinckx niet meteen een toonbeeld van een gezond inzicht in deze materie. Overvolle gevangenissen? Ik volg even niet... Straf als (partiële) wraakoefening zie ik niet zitten; doodstraf nog veel minder zelfs. Recidivisme aanpakken is meer dan enkel het in het vooruitzicht stellen van strengere straffen. Het ontradend effect daarvan is immers verwaarloosbaar. (doe eens wat opzoekingswerk naar de aanpak van de criminaliteit / recidive in de V.S. en de resultaten daarvan) __________________ [font=Trebuchet MS]Et in Arcadia ego[/font]

26 februari 2005, 00:40	#6
werkgroep morkhoven Banneling Geregistreerd: 11 februari 2004 Locatie: Antwerpen Berichten: 3.371	Ik heb het vertrouwen in Justitie al lang verloren Allez, daar zijn we dan weer met de zoveelste discussie over Justitie ! Ik vraag mij af waar mensen de naïeviteit vandaan halen om in dergelijke instantie nog te geloven. Er zijn duizenden voorbeelden op te noemen waaruit blijkt dat Justitie een Staat binnen de Staat is en dus ook met niemand of niets rekening houdt. En ik denk eerlijk gezegd niet dat dit zal verbeteren. Rechters blijven politiek benoemd. Rechters mogen de groofste fouten maken zonder dat zij door hun oversten op de vingers worden getikt. Neem nu de zaak van de vermiste Tiffany Warnotte. Het duurde zes maanden vooraléér er een andere Procureur op deze zaak gezet en de ouders van Tiffany op een normale manier op het gerecht va Namen ontvangen werden. Er zou nu zelfs een ernstig onderzoek zijn geopend. Tiny Mast moest wel bijna tien jaar wachten vooraléér er sprake was van een Procureur zonder grootheidswaan die een min of meer ernstig onderzoek startte. Over honderd jaar zal er misschien wel iets veranderd zijn bij Justitie.

3 maart 2005, 09:17	#10
werkgroep morkhoven Banneling Geregistreerd: 11 februari 2004 Locatie: Antwerpen Berichten: 3.371	Politieke benoemingen Op dit ogenblik kan men nergens met zijn klachten over Justitie terecht omdat ook de Hoge Raad voor Justitie uitsluitend uit politieke benoemingen bestaat. Bedankt Regering Verhofstadt ! Jan Boeykens Werkgroep Morkhoven

10 maart 2005, 13:13	#13
werkgroep morkhoven Banneling Geregistreerd: 11 februari 2004 Locatie: Antwerpen Berichten: 3.371	Justitie: De 'modernisering van het Assisenhof' [size=4]'Modernisering' Assisenhof: verbetering of achteruitgang ?[/size] Zoals men weet, wil men het Hof van Assisen in België grondig 'hervormen'. Justitieminister Onkelinx heeft na een voorbereidende perscampagne over deze zaak, een Commissie van 12 leden samen laten stellen die zich binnenkort over de afschaffing of de 'modernisering' van het Assisenhof zal uitspreken. In de Commissie Justitie van de Senaat worden er nog snel enkele formele debatten rond de kwestie georganiseerd. Alhoewel Onkelinx spreekt over een 'betere plaats voor de slachtoffers', de 'betrekking van niet-professionelen bij het justitiële werk', de 'motivatie van de beslissingen' enz., is het niet gezegd dat deze zogenaamde verbeteringen er zullen doorkomen. Het is immers nu al duidelijk dat men eerder voor de afschaffing van het Assisenhof (en vervanging door een professioneel Strafhof) dan voor de 'modernisering' van het Assisenhof kiest waarbij een deel van de bevolking deel zou blijven uitmaken van de jury. Er is dus veel kans dat de volksjury wordt vervangen door een team van 'professionele magistraten'. Het is geen geheim dat men over de hervorming van het Assisenhof en de afschaffing van de volksjury opnieuw is beginnen te spreken tijdens het proces Dutroux dat pas na zes jaar (en niet door de schuld van de volksjury) plaats vond en dat men tijdens dit proces verveeld zat met bepaalde incidenten en vragen die door enkele leden van de volksjury werden gesteld. Hoe dan ook: Het is niet gezegd dat het gerechterlijk apparaat daarmee nog democratischer zal worden dan het al was. De burger wordt waarschijnlijk helemaal van de rechtspraak uitgesloten en de desinteresse van de modale burger voor rechtszaken zal er alleen maar door vergroten. Jan Boeykens Werkgroep Morkhoven (http://groups.msn.com/WerkgroepMorkhoven)

14 maart 2005, 09:39	#14
werkgroep morkhoven Banneling Geregistreerd: 11 februari 2004 Locatie: Antwerpen Berichten: 3.371	'Scheiding der machten' De politieke reacties op het feit dat Anne-Marie Lizin een magistraat had aangeschreven inzake een bepaald gerechtelijk dossier zijn niet alleen fel overdreven maar ook flink hypocriet. Iederéén weet bijvoorbeeld dat de Hoge Raad voor Justitie waarnaar Justitieminister Onkelinx in deze zaak verwijst, voornamelijk uit politieke benoemingen bestaat. Het gevolg hiervan is dat de meeste klachten van burgers over Justitie bij de Hoge Raad van Justitie, vertikaal geklasseerd worden. Het is dan ook normaal dat bepaalde burgers zich met hun problemen inzake gerechtelijke dossiers rechtstreeks tot een invloedrijke politicus wenden.

24 februari 2005, 09:48	#2
Geertje Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 6 september 2004 Locatie: Hoofdstad der holbewoners waar de Schelde op z'n mooist is en de gevangenen nog vrij rondlopen Berichten: 13.284	De aanpassingen die dienen gebeuren aan het huidige systeem : Deel 1 - rechters moeten een beoordeling krijgen, hieruit volgt dat er een rangschikking wordt opgemaakt waar ze in kunnen stijgen en zakken. - beroepsrechters mogen nooit levenslang benoemd worden en dienen na een periode van 8 jaar van functie te veranderen - de politiek mag niets meer te maken hebben met benoemingen - door loting dienen elke 4 jaar nieuwe beoordelers benoemd te worden geloot uit rechters , politici en journalisten Deel 2 - de procedures van uitstel dienen veranderd te worden, uitstel dient gevolgd te worden door een nieuwe datum waarop iedereen maar gereed dient te zijn zodat er niet opnieuw uitstel komt - het gerecht dient zich niet meer bezig te houden met banale scheidingen en verkeersovertredingen - het probleem van in eerste instantie veroordeeld worden en in beroep vrijgesproken te worden moet aangepast worden, dit is meer loterij omdat dan enkel het laatste oordeel geldig is, beter een systeem waarbij de vorige rechter zijn beoordeling moet komen funderen - het slachtoffer moet menselijker behandeld worden waarbij de sociale helpers zich veel minder mogen bezig houden met de misdadigers want ze geven deze toch het gevoel dat de misdaad toch niet zo erg was en dit te wijten was aan een slechte jeugd Deel 3 - Elke veroordeling van een straf dient ook effectief uitgevoerd te worden, het idee dat er te weinig cellen zijn mag nooit gelden. Indien er niet genoeg plaats is in de cellen dienen de cellen gevuld tot ze overvol zijn, het is immers geen hotel waar men naartoe gaat - De eerste jaren van de straf mogen er geen sociale assistenten hulp verlenen, eerst de straf nadien de troost anders denkt men dat het allemaal toch niet zo erg is - Recividisme dient zeer streng bestraft te worden, een twee kans verprutsen moet bijna fataal worden - Extreme misdaden dienen bestraft te worden met de doodstraf

24 februari 2005, 11:20	#4
Geertje Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 6 september 2004 Locatie: Hoofdstad der holbewoners waar de Schelde op z'n mooist is en de gevangenen nog vrij rondlopen Berichten: 13.284	1. ik zie graag een beoordeling die niet enkel door insiders gebeurt omdat deze soms teveel met oogkleppen oplopen, door wie dit juist moet gebeuren is wel moeilijker te beoordelen 2. ivm scheidingen en verkeersovertredingen bedoel ik de scheidingen en verkeersovertredingen die banaal zijn niet de moeillijke scheidingen en zware verkeersovertredingen 3. hier zit ik waarschijnlijk op een andere golflengte dan jij, strenge aanpak van criminaliteit rendeert zeker, hiervan kan je de resultaten zien wat de aanpak was in New-York waar men nu terug veiliger over straat kan wandelen

16 maart 2005, 21:15	#16
Morduk Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 17 februari 2005 Berichten: 2.114	Blijft nog wel het probleem van hoe je juridisch-technisch een monster objectief omschrijft. Dit lijkt eenvoudig, maar is even moeilijk als pakweg een juridisch sluitende definitie van 'tafel' vastleggen. Dutroux is een duidelijk geval. Dat is duidelijk een monster. Is het altijd duidelijk? Een tiental jaren had een goede vriendin van mijn moeder een jongetje van 9 jaar doodgereden. Ze was niet in overtreding, auto was in orde, geen alcohol of drugs, gewoon een jongetje dat van tussen twee geparkeerde auto's plots het straat opgerend was. Hoewel haar niets verweten kon worden, was zij in de ogen van de ouders een monster dat hun kind had afgepakt. Begrijpelijke reactie ook al was rationeel gezien het kind zelf in de fout gegaan door niet op te letten. Dit terwijl er de laatste jaren door bepaalde fundi's wordt geopperd dat als je een kind aanrijdt, je eigenlijk de iure als bestuurder een strafrechtelijke veroordeling zou moeten oplopen (schuldloze strafrechtelijke aansprakelijkheid godbetert), ongeacht je een fout hebt begaan of niet. Dit zou dus een strafblad betekenen! Het is maar een kwestie wie gaat bepalen wat monsters zijn of niet... Laatst gewijzigd door Morduk : 16 maart 2005 om 21:42.

22 maart 2005, 10:23	#18
Morduk Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 17 februari 2005 Berichten: 2.114	"Monsters", hoe duidelijk voor jou ook, zijn een subjectief gegeven. Het is een begrip waarmee je in het strafrecht niets mee kunt aanvangen. Het strafwetboek omschrijft op objectieve wijze wat de substantiële elementen zijn die een misdrijf uitmaken. Het wetboek van strafvordering beschrijft de regels hoe de subjectieve omstandigheden eigen aan een misdrijf moeten worden beoordeeld in een proces. Het monsterlijke karakter van bepaalde feiten kan dan b.v. als strafverzwarende omstandigheid omschreven worden. Maar de grenzen van de strafmaat staan wel objectief vast. En dat is nodig !!!! Stel dat een rechter om het even welke straf kan uitspreken bij eender welke feiten? Moord kan je objectief omschrijven een daaraan objectief de doodstraf koppelen. Maar dit doen via de omweg 'monsterlijk', is subjectief, gevaarlijk en leidt tot grote onrechtvaardigheden. Als je de doodstraf dus beperkt wil houden, moet je de toepassingsvoorwaarden objectief omschrijven in functie van de bestaande misdrijven. Je moet rekening houden dat een te vrije beoordeling hiervan drempelverlagend werkt en de doodstraf daardoor sluipenderwijze een steeds bredere toepassing krijgt. Tenslotte vertrouw ik onze Belgische rechtbanken niet met de doodstraf. Je hebt hier rechters zoals in Kortrijk die mensen tot een jaar effectief veroordelen voor het doden van 12 kippen....

22 maart 2005, 13:17	#20
Morduk Parlementsvoorzitter Geregistreerd: 17 februari 2005 Berichten: 2.114	Dit is een zeer algemene en moeilijke vraag, die ik eigenlijk met een complete verhandeling zou moeten beantwoorden, maar hier toch een paar pointers: 1. Algemeen Het hele justitieapparaat moet volledig gefederaliseerd worden. Gewesten moeten hun eigen justitiële bevoegdheid kunnen uitoefenen. Op het vlak van justitie zijn er nu eenmaal te veel meningsverschillen met Franstalig België waar veel te veel energie inkruipt. Hoe gedaan? Het realiseren ervan zal enkele jaren in beslag nemen. Dus wees proactief en richt in Vlaanderen nu reeds een commissie op van gerechtelijke deskundigen (practici en theoretici) die een eerste ontwerp van Gerechtelijk Decreet, Strafdecreet en Strafvorderingsdecreet voorbereidt. Dit is de gelegenheid bij uitstek om deze rechtstak te moderniseren, de archaïsche aspecten uit te zuiveren en naar modernere voorbeelden te gaan kijken. In Nederland hebben zo in de jaren zestig al hun wetboeken hervormd, maar ze hebben er soms wel een decennium over gedaan. Dit is een langdurige, moeilijke en complexe aangelegenheid, begin er dus nu al aan en zorg dat je klaar bent op de dag van je justitiële autonomie. 2. Bijzonder Er is een onderscheid tussen een burgerlijke en een strafprocedure Bij de burgerlijke procedure geldt het rechtsprincipe dat de partijen het geding leiden en er de grenzen van bepalen. Dit principe mag zeker niet veranderen. Bij de Vlaamse hervorming kan men bijvoorbeeld een aantal voorbeelden uit Nederland en Duitsland bestuderen. Een paar kleine hints geef ik hier reeds mee: - voor de procedures die het langst aanslepen kan men eventueel een concrete tijdsduur proberen te plakken op de 'redelijke termijn' zijnde één van de grondslagen van de eerlijke procesvoering. Die kan bepaald worden door middel van gedegen statistisch onderzoek in de verschillende procedures van pakweg de laatste 10 jaren. Maak daar permanent onderzoek van zodat je geregeld deze termijnen kunt aanpassen in functie van de gewijzigde omstandigheden. - De kleinere processen onderbrengen in een procedure in de trant van de 'small claims court' in de VS. Geen gerechtsdeurwaarders of advocaten, maar enkel de partijen die mondeling hun zaak komen verdedigen en ter plekke een uitspraak krijgen. Dit bestaat al voor een stuk bij de Vrederechter (oproeping bij gerechtsbrief, 1 zitting met mondelinge debatten), maar kan nog uitgebreid worden. - Rechters met een te lage 'output' ter verantwoording roepen. De onafhankelijkheid van rechters moet bewaard blijven. Zij moeten dus zo veel mogelijk meester blijven over de zaken die op de rol gezet worden of niet. Maar ik ken rechters die 1 vonnis per jaar wijzen. Daar mag wel eens aan gevraagd worden wat zij zoal doen tijdens hun werkuren. Is hun activiteit te laag, raus ermee en een actievere in de plaats zetten. Dit kan perfect objectief beoordeeld worden. Bij de strafprocedure heeft men politionele en de correctionele rechtbanken enerzijds en assisen anderzijds. Recent legde een commissie nieuwe voorstellen inzake de assisenprocedure voor aan het parlement. Ik heb ze nog niet bestudeerd dus daar kan ik niets over zeggen. Voor het overige kan eventuiieel ook gedacht worden over concrete termijnen voor het gerechtelijk vooronderzoek. Je zal maar in 'voorlopige hechtenis' zitten terwijl iedereen zijn tijd neemt. Dit dan nog enkel wat het inhoudelijke betreft. Voor de rest nog heel wat opmerkingen betreffende: - de gerechtelijke organisatie - personeelsstatuten - de materiële middelen en de toegekende budgetten - de gerechtelijke infrastructuur - de juridische ICT - gerechtelijke/rechterlijke arbitrage Maar die ga ik hier niet neerpennen, mijn bericht is al lang genoeg. Mijn conclusie is dat als het justitie apparaat afdoende functioneert, de vraag vanuit de maatschappij om de doodstraf zal afnemen, gewoon omdat er dan een algemeen gevoel van 'justice shall be done' heerst. Individueel kan men dan nog altijd een andere mening toegedaan zijn (als mijn kind vermoord wordt zal ik zeker geen begrip opbrengen voor de dader, maar ik hoop dat de maatschappij op dat moment een hoger collectief belang nastreeft dan mijn individuele wraakgevoelens).