Regenboogsoep: Eén tegen allen, allen tegen Vanhecke

[Krulleke]

Enkele bedenkingen die ik mezelf maakte, en die intussen ook al niet meer onbesproken zijn...Mijn verhaal is lang, maar wie (nog) geïnteresseerd is zal dat snel genoeg merken.

Regeboogsoep: Eén tegen allen, allen tegen Vanhecke

Nooit hoorde ik iets anders. Nooit: Het Vlaams Blok is anti-democratisch. Het cordon sanitaire is terecht, en we mogen van geluk spreken dat het er is. Het Vlaams Blok discrimineert. En als je goed tussen de regels kon lezen ook nog: geen weldenkend mens stemt op die partij. Hoewel het niet mocht, met zoveel woorden. Want al die uitspraken kwamen van leerkrachten; mensen die uit hoofde van hun functie verondersteld worden politiek géén kleur te bekennen. Ze wisten zich nog net binnen de lijntjes van de wet te houden, maar ze zorgden er wel voor dat hun boodschap luid en duidelijk overkwam: Als je stemt op het Vlaams Blok, weet je niet goed wat je doet.

“Nooit stemmen op het Vlaams Blok” verwerd zo tot een dogma, een absolute vanzelfsprekendheid die door weinigen in mijn omgeving ernstig in vraag werd gesteld. Als de leerkrachten het zeiden, en de kranten, en de televisie, dan zou het wel waar zijn zeker? En o ja, dan was er natuurlijk ook nog dat cordon. Waarom zou een land dat zichzelf democratisch noemt zoiets hebben, als er geen verdomd goeie reden voor was?
Wie hardop durfde te vragen wat er nu eigenlijk zo verkeerd was met het Vlaams Blok, werd onmiddellijk gebrandmerkt als racist of “tegen de democratie”. In die zin heeft het nieuwbakken Vlaams Belang, dat op zijn website zwart op wit stelt: “Wie is hier ondemocratisch?” wat mij betreft gelijk. Hoewel deze partij ongeveer een kwart van de Vlaamse kiezers achter zich heeft, getuigt de mentaliteit van de overige drie kwart vaak van een verregaande selectieve doofheid en een sterk bevooroordeelde houding. Ook ondergetekende heeft zich daar lange tijd schuldig aan gemaakt. Uitgebreid op onderzoek uitgaan deed ik, zoals velen, niet. Dat was ook niet nodig: Ik kwam nog niet in aanmerking voor stemplicht, en andere partijen spraken mij veel méér aan. Bovendien was interesse tonen voor het Vlaams Blok gewoon not done. Toch heb ik nooit ten volle begrepen waar al die heisa rond het Vlaams Blok nu precies om te doen was. Maar omdat ik aannam dat de mentaliteit ten aanzien van die partij in bepaalde kringen – neem ASO-scholen – wel een algemeen verschijnsel zou zijn, heb ik me heel lang afgevraagd waar ze in godsnaam haar 25% kiezers vandaan haalde.

“Elke diefstal wordt gerechtelijk vervolgd”

En toen ontmoette ik haar. Eén van de gezichten achter die 25%. Ze kwam uit Mechelen, ze was achttien... en ze zat naast mij in de aula. Ze overwoog haar allereerste stem als Belgisch staatsburger aan het Vlaams Blok te geven. Ik viel nog net niet steil achterover van verbazing. Mijn eerste, spontane reactie was “Hoe kun je?...”. Zoals ik het al tientallen keren van anderen had gehoord, als standaardreactie tegenover al wie ook maar een greintje sympathie, of zelfs een simpele interesse, ten aanzien van het Vlaams Blok liet blijken. Ik was er niet aan gewend om zo midden in mijn leefwereld op sympathisanten van het Vlaams Blok te stuiten. Maar achteraf gezien moet ik haar dankbaar zijn. Ze was de eerste die mijn standpunt openlijk in vraag stelde. De eerste die mij verplichtte om op zoek te gaan naar meer, andere en vooral beter uitgewerkte argumenten dan “Het Vlaams Blok is anti-democratisch” zonder meer. Van haar hoorde ik verhalen die in mijn West-Vlaamse-provinciestad-oren bijna surrealistisch klonken. Over buurten in Mechelen waar door migrantenjongeren zulke zware terreur wordt gezaaid dat zelfs de politie er wegblijft. Over een migrant die zonder schroom gewelddadig werd tegenover een kassierster... omdat ze zijn moedertaal niet sprak. Over een schoenwinkel, waar zo frequent gestolen werd dat de zaak overkop dreigde te gaan... tot ze er in het Arabisch een bord hebben opgehangen: “Elke diefstal wordt gerechtelijk vervolgd”. Of nog: over allochtone gezinnen die leven van de bijstand van het OCMW, maar wel pronken met hun Mercedes. Of zelfs het meubilair van hun sociale woning per stuk verkopen. Telkens wanneer ze mij zo ’n verhaal had verteld, besloot ze haar betoog met ongeveer dezelfde woorden: “Misschien begrijp je nu waarom ik het Vlaams Blok wel aan de macht zou willen zien”.

Iedereen gelijk voor de wet

Ik begrijp haar. Het Vlaams Blok/Belang is op het moment van schrijven een partij met een vrij goed uitgewerkt partijprogramma, dat vele verschillende domeinen bestrijkt, maar er is geen enkele Vlaamse, laat staan een Waalse politieke partij die de migrantenproblematiek zo expliciet op de agenda plaatst als deze. Een problematiek die in steden als Mechelen, Antwerpen en Brussel nodig de aandacht moet krijgen, zo moge blijken uit de bovenvermelde anekdotes. Want dat soort van voorvallen, feiten en gebeurtenissen is – naast een algemeen ongenoegen over het beleid van de huidige regeringspartijen – een zeer belangrijke reden om te stemmen op het Vlaams Blok/Vlaams Belang. Alle andere partijen sluiten er grotendeels hun ogen voor, in naam van de “politieke correctheid”. En dat is verkeerd. Natuurlijk is dat verkeerd. Wie deel wenst uit te maken van de Belgische staat, moet zich houden aan Belgische wetten. Geen enkele allochtoon heeft het recht om te stelen, mensen aan te vallen op straat, ergens in te breken, of met geweld een recht af te dwingen dat in geen enkele wet is vastgelegd. De rechtsorde dient te worden gerespecteerd. En wanneer dat niet gebeurt, dan moet daar iets aan gedaan worden. Iedereen gelijk voor de wet. Weg met beschuldigingen van racisme, alleen omdat de persoon tegen wie je klacht gaat indienen toevallig moslim blijkt te zijn.
Maar “iedereen gelijk voor de wet” betekent dan ook wat het zegt: Iederéén gelijk voor de wet. Ook de autochtonen. En dat is wat het Vlaams Belang, in de manier waarop het naar buiten treedt, in de slogans die het kiest voor zijn campagne, wel eens lijkt te vergeten. Want wat betekent het, wanneer een partij een zin als “Eigen Volk Eerst” tot haar lijfspreuk maakt? Het betekent dat die partij alle inwoners van dit land die niet tot ons “volk” behoren, als tweederangsburgers wil brandmerken. Welke criminelen moeten eerst worden aangepakt? Wie heeft recht op een werkloosheidsuitkering of een leefloon? Eerste, en belangrijkste criterium vooor het VB: huidskleur/etniciteit/afkomst. En pardon, ik was het belangrijkste nog vergeten: religie. In het bijzonder de islmaitische. Want het eigen volk, lees: het Vlaamse volk, komt eerst. Louter en alleen op basis van het feit dat wij leven in een staat waar niet iedereen dezelfde taal spreekt, dezelfde geschiedenis heeft en dezelfde culturele achtergrond deelt, denkt deze partij te kunnen zeggen dat sommige inwoners van die staat op bepaalde zaken minder aanspraak kunnen maken dan andere. Ook zij die hier al drie generaties wonen. Ook zij die hier geboren zijn. En hoe heette dat ook alweer... Discriminatie? Discriminatie... in tegenspraak met de grondbeginselen van de democratie. Diezelfde democratie die het VB volgens het eigen partijprogramma zo hoog in het vaandel draagt.

Eenvoudig alternatief?

Maar zelfs in het onwaarschijnlijke geval dat we erin zouden slagen alle VB-sympathisanten daarvan te overtuigen, blijft hun grootste bezwaar overeind: Wat is het alternatief? We zijn terug bij het uitgangspunt: alle andere partijen weigeren oog te hebben voor de migrantenproblematiek, die een aantal grote Vlaamse steden vandaag de dag zuur opbreekt.
Het alternatief is mijns inziens eenvoudig: herformuleer de prioriteiten van de partij zo, dat haar belangrijkste eisen, namelijk de strijd tegen criminaliteit en die tegen sociale fraude, betrekking hebben op de totale Belgische bevolking, en niet in de eerste plaats op de migrantenpopulatie. Aan het partijprogramma zelf zal de VB-top daarvoor niet eens zo heel veel moeten veranderen (geïnteresseerden kunnen het nalezen op http://www.vlaamsbelang.org/index.php?p=21). Men kan het eens of oneens zijn met deze standpunten, maar principieel anti-democratisch zijn ze niet. Alweer een bewijs van de waarde van Kants uitspraak “sapere aude” (durf – zelf – te denken). En zeker ook een bewijs van de indoctrinatie waaraan het linkse establishment zich op grote schaal schuldig maakt.
En toch heeft het VB als partij trekjes die mijns inziens niet te rijmen zijn met de grondbeginselen van een liberaal-democratische samenleving. Het is niet in haar programma op zich, maar in de manier waarop ze dat programma aan de kiezer verkoopt, dat ze neigt naar discriminatie van al wat niet Vlaams is. Waaraan zij dus moet werken, om in principe een partij als een andere te zijn, is enkel en alleen maar dat: haar “verkoopsargumenten”. Eenvoudig?

Als die Marokkanen er nu eens niet waren...

Eenvoudig, en toch ook weer niet. Want zoals dat gaat met �*lle verkoopsargumenten, heeft het VB wel degelijk zijn redenen voor de nadruk die het legt op de migrantenproblematiek. Er gaat vandaag de dag van alles mis in onze samenleving: het onveligheidsgevoel in de steden is groot, de sociale zekerheid staat zwaar onder druk, de werkloosheid groeit elk jaar, ... Mensen zeggen snel: “Als die gewelddadige Marokkanen er nu eens niet waren, dan zou ik ten minste nog op straat durven komen” of “Waarom loopt die buitenlandse profiteur van naast mijn deur in godsnaam met mijn belastinggeld weg, hij zou beter werk zoeken.” Anderen zeggen dan weer: “Dat ze maar thuis blijven, er is hier al te weinig werk voor de Vlamingen.” Het VB speelt daar handig op in, en cultiveert dat gevoel zelfs. Maar wat ze daarbij uit het oog verliezen, is dat het niet de Marokkanen, de Turken of desnoods de Walen zijn die de oorzaak zijn van alle problemen. Want zelfs als het fenomeen immigratie niet bestond zouden wij, Vlamingen, vandaag te kampen hebben met stijgende werkloosheid, toenemende onbetaalbaarheid van onze welvaartsstaat, en schrikbarend hoge criminaliteitscijfers in de (grotere) steden. Het volstaat even te kijken naar de Amerikaanse samenleving zoals ze ons dagelijks in films, documentaires en TV-series onder de neus wordt geschoven. De Verenigde Staten zijn historisch gegroeid als een smeltkroes van culturen, kleuren en etniciteiten, maar zowel de Afro-Amerikanen als de meeste Hispanics zijn er net zo goed als de blanken Amerikaans staatsburger. Er is dus geen sprake van “indringers”. En toch zien we ook daar grote criminaliteitsproblemen in de steden, en een stijgend aantal werklozen en bijstandstrekkers. Dat soort van problemen is eigen aan ons samenlevingsmodel: Een economisch stelsel dat bedrijven verplicht steeds verder te groeien en steeds meer winst te maken, waardoor er bespaard moet worden op personeelskosten, waardoor er steeds meer werklozen zijn in verhouding met het aantal werkenden, waardoor elk sociaal vangnet op den duur onhoudbaar wordt, waardoor de armoede toeneemt, en de criminaliteit voor sommigen de enige manier wordt om te overleven, of – zoals ik laatst in de krant las – gewoon een manier om hun verveling te verdrijven. Bij gebrek aan een job...

Weg met de welvaartsstaat; Nultolerantie

We moeten weliswaar niet uit het oog verliezen dat we in het hedendaagse Vlaanderen wel degelijk geconfronteerd worden met een groep allochtone “fortuinzoekers” wiens leven in het thuisland best te pruimen was, maar voor wie het daar te heet onder hun criminele voeten werd, of die via via hebben gehoord dat de staat hier geld uitdeelt aan wie te lui is om te werken. Maar de problemen zullen niet opgelost zijn wanneer die mensen het land uit gestuurd worden. En dat is wat het VB niet noodzakelijk in zijn programma, maar wél in de propaganda die het errond voert, laat uitschijnen. Veel mensen stemmen dan ook op het VB omdat ze verwachten dat – wanneer die partij eindelijk eens aan de macht komt – ze iets zal doen aan “de allochtonen” die hun stad onleefbaar maken. En – bij uitbreiding – aan het Grote Boze Monster genaamd “al wat niet Vlaming is”.
Maar om de problemen écht aan te pakken, moeten er veel drastischer dingen gebeuren. Want criminaliteit en sociale scheefgroei van allerlei aard zullen – in het huidige systeem – blijven bestaan, ook als er géén slecht geïntegreerde allochtonen meer zijn. We hebben daarom geen nood aan een partij die zegt: “criminele allochtonen vormen een groot probleem voor deze samenleving”, maar wel aan één die zegt “criminaliteit vormt een groot probleem voor deze samenleving”. Niet aan één die zegt “we kunnen niet een hele gemeenschap van buitenlanders onderhouden met Vlaams belastinggeld”, maar aan één die zegt “we moeten onze welvaartsstaat drastisch hervormen om hem betaalbaar te houden”. Of concreter gezegd: Nultolerantie ten opzichte van criminaliteit. En weg met de welvaartsstaat zoals we die nu kennen.

Wie? Ik?

Dat is – uiteraard – niet het soort van standpunten dat bijzonder populair is in de publieke opinie. Wie zou er stemmen op een partij die een harde aanpak van �*lle overtredingen van de wet – koelbloedig mooorden, maar ook rijden met een kapot fietslicht – tot topprioriteiten maakt? Want nultolerantie is een kwestie van alles of niets. Er zullen altijd uitzonderingen zijn waar de overtreding “begrijpelijk” was of “niet zo erg”. Maar het feit dat wij in ons rechtssysteem in veel grotere mate dan pakweg de Marokkaanse staat rekening houden met verzachtende omstandigheden, zorgt er volgens medestanders van het VB juist voor dat onze criminaliteitscijfers toenemen. En stel dat je toch niet zo meedogenloos zou willen zijn, waar trek je dan de grens? Wanneer is iets een “echt crimineel feit” waar tegenover geen tolerantie kan worden geduld? Je kiest voor nultolerantie, of je doet het niet. En als je voor nultolerantie kiest, en dat ook openlijk zo propageert, dan haal je te weinig stemmen om echt van tel te zijn.
Hetzelfde geldt op het vlak van sociale fraude en andere toestanden: Iedereen vindt het onrechtvaardig dat mensen – vooral allochtonen, want “zo zijn wij niet” – misbruik maken van het OCMW, van werkloosheidsuitkeringen en van de ziekteverzekering. Iedereen vindt dat daar iets aan gedaan moet worden. Maar wie wil meer betalen bij de dokter of de kinesist? Wie wil zijn eigen pensioen, de uitkering van zijn invalide moeder of zijn rechten op een vervangingsinkomen bij ontslag zien inkrimpen of strenger gereglementeerd zien worden?
Een ander voorbeeld daarvan is het ontwerp-manifest voor een economisch beleid van het VB, waarover ik vandaag in de krant las. Het VB wil inkrimping van de macht van de vakbonden (ze zouden verdedigers zijn van vervangingsinkomens, in plaats van de werkende mens). Verworven werknemersrechten moeten worden teruggeschroefd. Er moet werk gemaakt worden van de “flexibele inzetbaarheid” van werknemers. Maatregelen die niet ten goede komen aan wie niét werkt (vooral aan wie niet k�*n werken) maar – belangrijker – ook niet aan wie wél werkt. Want neem nu die flexibele inzetbaarheid: wie wil een job waarin hij zo goed als geen werkzekerheid heeft? Wie wil met drie halftijdse jobs en wat bijklussen de eindjes aan elkaar gaan knopen? Inderdaad: Weinig mensen. In elk geval geen 25% van de Vlaamse kiezers.
Dat neemt niet weg dat de problemen er zijn. Mensen voelen dat, en eisen er – terecht – een oplossing voor. Dat wil zeggen: zolang zij er maar niet de dupe van zullen zijn. Maatregelen zoals de bovenstaande zijn misschien broodnodig, maar niemand gelooft graag dat ze hém door de strot geduwd zullen worden. En dat heeft het VB goed gezien. D�*t is de reden waarom de migrantenproblematiek in hun partij-imago zo centraal staat. Mensen die dat willen, kunnen dankzij het VB rustig geloven dat het allemaal de schuld van de allochtonen is. Want al is dat dan misschien niet het credo dat uit het partijprogramma spreekt, het is wél wat veel kiezers in de eerste plaats horen in het discours van het VB. En mochten de hypcriete politici in dit land de grootste partij van Vlaanderen eindelijk eens toelaten in hun regering, zodat ze de migranten zwaar kan aanpakken, dan zou het snel opgelost zijn... Maar vergeten zij niet dat élke samenleving steden heeft als Mechelen? Vergeten zij niet dat criminaliteit een fenomeen is van alle plaatsen en tijden, niet altijd maar wel vaak als gevolg van armoede? Vergeten zij niet dat onze welvaartsstaat ook zonder de allochtonen zwaar onder druk zou staan? En vergeten zij vooral niet, dat de boodschap die het VB uitdraagt, namelijk dat grote groepen migranten criminelen en/of profiteurs zijn, dat deel van de migranten dat zich nog nooit met criminaliteit heeft ingelaten en eerlijk zijn brood verdient, zwaar stigmatiseert?

Het Grote Boze Monster

Begrijp me niet verkeerd: Ik erken dat er problemen zijn. Ook met de allochtonen. Ik zal het bestaan van een groep “gelukszoekers”, die denken dat ze hier als God in Frankrijk kunnen leven, niet zomaar ontkennen. Maar wanneer die groep het land wordt uitgezet, zal er nog steeds criminaliteit zijn. Er zal nog steeds werkloosheid zijn en de verzorgingsstaat zal nog steeds wankelen. De problemen zullen blijven. En wel omdat ze eigen zijn aan de maatschappijvorm waarin wij leven. Waar geen allochtonen zijn, krijgen we wel een blanke onderlaag van de samenleving die samentroept in de steden, grotendeels van de bijstand leeft en voor de criminaliteit zorgt. De hoofdverdachten heten niet “Turk” of “Marokkaan”, maar “overbevolking”, “markteconomie” en – deels als gevolg daarvan – “armoede”. En wat moeten we doen, willen we daar iets aan veranderen? Minder kinderen krijgen om de overbevolking tegen te gaan? Neen, want dan neemt de vergrijzing nog toe, en staat onze welvaartsstaat nog meer onder druk. De markteconomie afschaffen? Dat heeft Marx al een keer geprobeerd. Vraag maar eens aan de Russen wat zij daarvan vonden. Meer blauw op straat? Nultolerantie tegenover criminaliteit is op zich ook geen oplossing. Want alle middelen die naar de politie en het gerecht gaan, moeten ergens anders afgeroomd worden. Het geld zou dan waarschijnlijk voor een groot stuk van de ziekteverzekering en de uitkeringsstelsels komen, mooi passend in het nieuwe economische beleid dat het VB voorstelt, ook omdat die een belangrijke uitgavenpost zijn. Zo creëer je alleen maar nog meer armoede, en dus meer criminaliteit. En het onderwijs, dat – los van het feit dat het in Vlaanderen wel een hoge kwaliteit blijkt te hebben, maar helaas ook sterk sociaal discrimineert – beschouwd wordt als de belangrijkste sociale hefboom om van die armoede af te geraken, schreeuwt nu al om meer middelen.
Er lijken maar twee oplossingen: Ofwel moeten we radicaal anders gaan leven, volgens een concept dat tot op heden nog niet is uitgedacht. Op korte termijn is dat geen optie, en misschien is het zelfs geen optie tout court. Ofwel moeten we onder ogen zien dat criminaliteit eigen is aan de grootstad, dat de markteconomie misschien niet zo zaligmakend is als we wel denken, en dat ons huidig sociale-zekerheidsstelsel ook zonder allochtonen niet houdbaar is. We kunnen dan hier en daar symptomen bestrijden, en dat zullen we ook moeten doen. Maar “Het Grote Boze Monster”, dat zeventig jaar geleden in Duitsland de gestalte aannam van joden en zigeuners, en vandaag de dag in Vlaanderen die van een moslim, zullen we in ons huidige samenlevingsmodel waarschijnlijk nooit te pakken krijgen. Dus misschien is de symptoombestrijding waar onze huidige ministers hun dagen mee vullen, al bij al zo slecht nog niet...