Het Vlaams Belang en de Vlaamse economie

[DearMrT]

Een vraag aan alle VB-sympathisanten op dit forum:

Waar moeten de economische initiatieven van het Vlaams Belang vooral aandacht aan besteden? Ga voor de eenvoud uit dat het VB erin slaagt om de transfers naar Wallonië te stoppen. Zou er meer aandacht moeten worden besteed aan het uitbouwen van de Vlaamse Sociale zekerheid en welvaartsherverdeling onder het Eigen Volk of zou de vrije marktwerking minder moeten gehinderd worden door minder lasten en beperkingen op te leggen? Let wel: minder beperkingen, betekent meer investeringen, meer jobs,maar wel een groeiende welvaartskloof en een grotere invloed van buitenlands kapitaal...

[PAJOT]

http://vlaamsblok.be/pdf/brochure_socialepartij.pdf

[de limburgse leeuw]

Wij zijn ervan overtuigd dat dit streefdoel alleen kan worden verwezenlijkt
via een goed uitgebouwd sociaal zekerheidsstelsel. Enkel een
dergelijk stelsel kan er immers voor zorgen dat alle Vlamingen een
menswaardig bestaan kunnen leiden, ook en vooral wanneer ze het
sociaal-economisch moeilijk hebben of uit de boot dreigen te vallen.

En de Vlamingen, wie zijn dat ? Zijn de migranten daar ook bij , en wat met de Limburgers ? Zal het Vl.B. de Limburgers, die nu gemiddeld 10 % minder verdienen dan de Vlamingen, dan onmiddellijk 10 % opslag geven ?
En wat met de overdreven controles van de horeca, de flitspalen, de schorsingen enz. in Limburg ? Want onze provincie wordt het hardst getroffen door allerlei asociale maatregelen.

Het Vlaams Blok is dus voorstander van
een Vlaamse solidariteit tussen jongeren en ouderen, tussen rijken en
armen, tussen gezonden en zieken. Dat solidariteitsprincipe was, is en zal
voor het Vlaams Blok altijd verbonden blijven met het scheppen van sociale
zekerheid.

Hoe denkt het Vl.Bel. die solidariteit tussen arm en rijk tot stand te brengen ? Indien de rijken bereid waren hun rijkdom te delen met de armen, waarom bestaan er dan überhaupt nog rijken en armen ?
Helaas is de reële situatie op de werkvloer en nog steeds een van klassenstrijd tussen arbeiders en patronaat. Hoe denkt het Vl.B. daar een verregaande solidariteit te creëren, of is het eerder zo dat de arbeiders dan maar braafjes naar de patroons moeten luisteren op straffe van ontslag indien dat niet gebeurt zoals zij dat willen ?

Uit alle studies blijkt dat de minimumuitkeringen van o.a. werkloosheid,
invaliditeit, pensioenen en leefloon de voorbije tien jaar niet meer zijn verhoogd.
Daardoor hebben deze bedragen een achterstand van ruwweg 10
procent opgelopen op de andere inkomens, op het gemiddelde welvaartsniveau.
Het Vlaams Blok pleit er dan ook voor om de sociale uitkeringen welvaartsvast
te maken, zodat ze mee stijgen met het algemene welvaartspeil.
Het Vlaams Blok wil deze hogere uitkeringen koppelen aan efficiëntere controles
om misbruiken zoveel mogelijk uit te schakelen. Een pleidooi voor
hogere uitkeringen is pas verdedigbaar als de centen terechtkomen bij
degenen die er echt recht op hebben.

Hier kan ik me wel mee akkoord verklaren. Misschien is het een goed idee om de uitkeringen te indexeren i.v.m. de kosten van basisbehoeften als onderdak, electriciteit, verwarming en voeding ? Deze vormen immers zowat de grootste uitgavenpost voor de armen. En een stijgende groep mensen kan dat zelfs niet betalen van de huidige uitkering zonder hopeloos in de knoei te geraken. Voorgaand citaat lijkt me dan ook een standpunt waarop absoluut niet mag ingebonden worden. Dat geld eveneens voor het volgende:

Het sociaal statuut van zelfstandigen is nog altijd ondermaats in vergelijking
met het statuut van werknemers. Het Vlaams Blok houdt al zeer lang een
pleidooi voor de verbetering van het statuut van de zelfstandigen. Dat betekent
concreet dat onder andere hun pensioenregeling, de ziekte-uitkeringen
en de kinderbijslagregeling kwalitatief gelijk moeten worden aan het sociaal
statuut van werknemers.

Ook hierin kan ik me wel vinden. Het is inderdaad zo dat de kleine zelfstandigen (en dus niet de multinationals) onevenredig veel bijdragen door het betalen van taksen en belastingen allerhande, terwijl zij er haast niets voor terugkrijgen. Het statuut voor de kleine zelfstandige mag voor wat mij betreft dus serieus opgewaardeerd worden, zodat zij op de voornoemde punten gelijk worden aan werknemers in andere industrieën.

Vakbonden hebben ook vandaag nog een belangrijke sociale opdracht te
vervullen, maar zij moeten wel in hun rol blijven. Door het feit dat zij nog
altijd geen rechtspersoonlijkheid hebben, menen zij zich alles te kunnen permitteren
en gaan zij dikwijls hun boekje te buiten. De vele, ook recente,
fraudegevallen bij de syndicaten zoals zwarte lonen en niet-aangegeven
premies zijn daar voorbeelden van. Ook vernielingen bij gewelddadige stakingspiketten
en betogingen kunnen niet verhaald worden op de vakbonden
of hun leiding. Daarom is het Vlaams Blok absolute voorstander van de
invoering van rechtspersoonlijkheid voor vakbonden, een totale depolitisering,
en een verplichte open boekhouding. De kleinste belastingplichtige
moet zich immers ook voor elke financiële handeling kunnen verantwoorden.
Zo bereiken we meer transparantie en minder wantoestanden; hetgeen de
geloofwaardigheid van de vakbonden zou ten goede komen.

Eigenlijk is het vooral rond dit stuk dat ik me de grootste vragen stel tot nu toe. Na alle mooie intentieverklaringen komt men hier met de eis dat vakbonden rechtspersoonlijkheid moeten verkrijgen, m.a.w. dat het stakings- en betogingsrecht in verregaande mate zal worden aangetast door de toenemende bemoeienis van burgerlijke rechtbanken in sociale conflicten. Zoiets kan alleen leiden tot de criminalisering van vakbondsleiders en stakers, zoals we in het verleden meermaals hebben meegemaakt.
Het is in deze dat STA OP in ieder geval met het VL.B. van mening verschilt. Het enige echte drukkingsmiddel dat de vakbonden hebben is het stakingsrecht. Indien de patroons (en/of het VL.B.) erin zouden slagen dit recht aan banden te leggen, heeft de vakbond geen enkel pressiemiddel meer om de arbeidersrechten te verdedigen. Dan reduceert men de vakbonden tot een weinig strijdbare praatclub die uiteindelijk - willens nillens - altijd zal MOETEN toegeven aan de patronale eisen en die vleugellam is gemaakt.

Al met al was het toch nog een meevaller, maar natuurlijk zal er nog heel wat bijgeschaafd worden aan al deze voorstellen voordat ze werkelijk van kracht worden. En ik vrees dat er dan in het algemeen niet veel zal overblijven van het SOCIALE aspect, terwijl men dan meer de nadruk zal leggen op het NEOLIBERALE aspect. Althans, dat vrezen velen met mij.

[DearMrT]

Het VB denkt niet, het catert...