Debat Ducarme: CD&V en VLD verdedigen antivlaamse houdi

[De Knut]

Vandaag wordt in de BHR het debat gevoerd omtrent de aanstelling van de nederlandsonkundige Ducarme tot minister-voorzitter van het Brussels Gewest. VLD en CD&V verdedigden er het feit dat ze ondanks al hun loze beloftes de voordracht van een Vlamingenhater dan toch hebben ondertekend.
De Vlaams Blok fractieleider was zo vriendelijk mij zijn tekst van vandaag op diskette te bezorgen. Hier komt hij.....


Tekst naar aanleiding van de regeringsverklaring van Daniël Ducarme –

Eergisteren mocht deze vergadering reeds voor de derde maal deze legislatuur een regeringsverklaring van een nieuwe minister-voorzitter aanhoren. Drie verschillende minister-voorzitters op nog geen vier jaar tijd. Het bewijs dat voor de francofone politici Ducarme, Simonet en De Donnéa het eigenbelang duidelijk primeert boven het algemeen belang van de Brusselaars en van Brussel. Dit verhaal van de 10 kleine negertjes toont dan ook duidelijk aan dat het Brussels Gewest – in tegenstelling tot wat die 10 kleine negertjes zélf beweren – bijlange geen volwaardig Gewest is, maar slechts een wachtkamer voor ambitieuze politici die hopen ooit eens aan Grote Politiek te mogen gaan doen in Kamer of Senaat.

Dat de nieuwe minister-voorzitter niet alleen een Vlamingenhater eerste klas is, maar daarenboven niet eens in staat is om de meerderheid van de bevolking van dit land in hun eigen taal te woord te staan is het ultieme bewijs van minachting van de heer Ducarme voor Brussel en voor de Brusselse Vlamingen in het bijzonder. Een minachting voor de Brusselse Vlamingen waarin hij onbegrijpelijker wijze wordt gesteund door sommige van deze Brusselse Vlamingen die omwille van de smeer – in dit geval ministerpostjes – plat op de buik gaan voor zoveel francofone arrogantie. Het is dan ook niet toevallig dat de eerste woorden gebroken Nederlands die de heer Ducarme hier in dit halfrond uitsprak net gericht waren naar die mensen die door hun handtekening zijn verkiezing mogelijk hebben gemaakt. Hij beseft inderdaad maar al te goed dat hij enkel en alleen minister-voorzitter is kunnen worden omdat pseudo-Vlamingen als Guy Vanhengel, Jan Béghin en Brigitte Grouwels de Brusselse Vlamingen voor de zoveelste keer een dolk in de rug hebben gestoken. Mevrouw Grouwels, van de slogan "Minder Frans, meer Brigitte", de zelfverklaarde Jeanne d'Arc van Brussel, is hier zwaar van haar paard gevallen om haar partijgenoot en minister-voor-het-leven nog enkele jaartjes te kunnen laten verder slapen in zijn ministerzeteltje en Lexus-met-chauffeur.

Want ja, de heer Ducarme IS een Vlamingenhater. De bewijzen daarvoor zijn overduidelijk. Het was Ducarme die één van de belangrijkste aanklagers was in de zaak van de franskiljons in de Vlaamse Rand rond Brussel die zich vanuit hun chique villa's en residentiële wijken gingen beklagen bij de Raad van Europa over de onmenselijke behandelingen die hen te beurt vallen. Het was Ducarme die in de zaak rond de onrechtmatig geïnde milieubelastingen in het Vlaamse Wezembeek-Oppem het wettelijke gezag van de Vlaamse overheid in de Vlaamse Rand weigerde te erkennen. Het was Ducarme die vorig jaar verklaarde dat hij in de toekomst als een ware dictator en antidemocraat zonder enige vorm van debat alle verdere Vlaamse eisen tot verdere staatshervormingen zonder pardon zou verwerpen. Het was trouwens ook Ducarme die eind april dit jaar nog verklaarde dat wanneer de VLD het zou aandurven om de hervorming van de gezondheidszorg ter sprake te brengen hij een Koninkrijk Wallonië zou oprichten. Wat dat betreft, ga gerust uw gang meneer Ducarme. Hoe rapper hoe liever, geloof me vrij!! Het is de partner van mijnheer Ducarme, het FDF, die nog maar twee weken geleden de vertegenwoordiging van Vlamingen in het Brussels Parlement in vraag heeft gesteld. Het FDF van Olivier Maingain, de man die volgens Ducarme door de Vlamingen wordt gediaboliseerd en geprovoceerd. Het is Ducarme die duidelijk 'njet' zegt tegen de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Het is dié Ducarme, die hier vandaag niet eens de democratisch verkozen Nederlandstalige raadsleden in hun taal kan te woord staan, die de steun krijgt van de VLD, de CD&V van minder Frans en meer Brigitte, en Sp-aga.
Dat voor de heer Ducarme de belangen van de Franstaligen op de eerste plaats komen is overduidelijk. Hij wil zijn functie als Brussels minister-voorzitter namelijk cumuleren met die van minister in de Franse Gemeenschapsregering, waar hij Minister van Media en Cultuur wil worden. Deze cumul is zeker niet toevallig, maar past in een strategie die zeer doelbewust wordt gevoerd. Deze strategie staat trouwens letterlijk neergeschreven in het partijprogramma van de MR. In dat programma kan men namelijk lezen dat de Franse Gemeenschapsregering representatief moet zijn voor de 'espace francophone'. Er moet voor de MR in de Franse Gemeenschapsregering ook een minister uit de Brusselse Gewestregering zetelen. Deze doelstelling is er duidelijk op gericht om de band Wallonie-Bruxelles aan te halen en de band Brussel-Vlaanderen af te bouwen of zelfs door te knippen. Deze evolutie is nefast voor de Brusselse Vlamingen en voor Brussel. En deze imperialistische politiek wordt nu vanuit francofone FDF-middens gevoerd mét de actieve steun van VLD en CD&V.

De belofte van de heer Ducarme om tegen oktober wél Nederlands te leren is voor het Vlaams Blok onvoldoende.
Ten eerste is het zeer twijfelachtig of Ducarme op 15 oktober inderdaad wel voldoende Nederlands zal kennen om het politiek debat met de Brusselse Vlamingen in het Nederlands te kunnen voeren. Het lijkt eerder dat hier gauw enige loze beloften gedaan werden om de Vlaamse meerderheidspartijen een excuus te kunnen geven om de Brusselse Vlamingen voor de zoveelste keer te verraden.

Ten tweede is het onvoldoende dat de heer Ducarme pas op 15 oktober Nederlands zal kennen. Vandaag reeds zijn er zittingen van deze assemblee, en vandaag reeds heeft de minister-voorzitter de plicht om de Nederlandstaligen in hun eigen taal te woord te staan. Indien hij dat niet doet wijst dat op een absolute minachting voor de Nederlandstaligen in dit Gewest.
Ten derde dient Ducarme reeds op het ogenblik van zijn aanstelling tweetalig te zijn. Tenzij de taalwetgeving iets zijn waar ook hij – net zoals zijn francofone collega's en voorgangers in Brussel – vierkant de laars aan zal lappen. Het valt trouwens te vrezen dat de vijf of zes maanden die hij vraagt om Nederlands te leren hetzelfde lot zijn beschoren als de andere onwettige aanwervingen in dit Gewest. Na zes maanden nog geen Nederlands? Geen probleem.. we lappen er nog zes maanden bij. En dan nog eens, en dan nog eens, en dan nog eens. Het zal me trouwens benieuwen, en ik denk dat het iedere Brusselse Vlaming zal benieuwen, of de nieuwe minister-voorzitter wél zo democratisch is ingesteld om in tegenstelling tot zijn voorgangers de taalwetgeving wél te laten toepassen. Of vindt hij de taalwetgeving ook een provocatie aan het adres van zijn goede vriend Olivier Maingain?

In zijn regeringsverklaring houdt de heer Ducarme een pleidooi voor meer middelen – financiële middelen uiteraard – voor het Brussels Gewest. Het moet echter gezegd dat hij daarvoor wel de slechtst mogelijke start heeft genomen. Want hoe kan iemand die niets dan minachting heeft voor Vlamingen, die iedere Vlaamse politieke verzuchting zonder debat op dictatoriale wijze onder de mat wil vegen, en die bovenal niet eens in staat is om de Vlamingen in hun eigen taal te woord te staan; hoe kan zo iemand voor de zoveelste keer geld gaan bedelen, gaan schooien bij diezelfde Vlamingen die hij beschouwt als tweede- of zelfs derderangsburgers. Want laat ons ernstig blijven: wanneer U extra middelen vraagt voor het Brussels Gewest is het zonneklaar vanwaar die middelen moeten komen. Ze zullen niet komen uit het failliete door de PS-maffia leeggezogen Wallonië; maar wél uit Vlaanderen, het Gewest dat al decennialang de melkkoe is geworden van Franstalig België. Van dat Gewest wil men nu weer eens extra geld. En waarom? Niet om bijvoorbeeld een kwaliteitsvol onderwijsnet uit te bouwen. Niet om te investeren in de veiligheid van de Brusselaars die in hun eigen wijk, in hun eigen straat, zelfs in hun eigen woonst geterroriseerd worden door bendes al dan niet illegale zogenaamde "jongeren". Neen, de minister-voorzitter eist in de eerste plaats geld om de internationale uitstraling van Brussel meer glans te geven. Kortom, om Brussel nog meer dé Europese ambtenarijhoofdtad bij uitstek te maken. Om het sociale weefsel van de stad nog verder af te breken en te vervangen door een antisociale en anticulturele, antivolkse woestijn van glas en beton.

We moetyen ons hier de vraag stellen vanwaar deze anti-Vlaamse houding van de heer Ducarme komt. Om daar een antwoord op te vinden volstaat het om even een kort stapje in de geschiedenis te zetten. Laat ons toch niet vergeten dat de heer Ducarme in de politiek is geparachuteerd door zijn vroegere partijgenoot Nols. Ook Nols was een anti-Vlaams racist tot en met. Denk maar aan de beruchte apartheidsloketten in Schaarbeek, waar de Vlamingen in ieder opzicht werden behandeld als tweederangsburgers. Het is dan ook duidelijk waar de heer Ducarme zijn inspiratie vandaan haalt.

Als opvolger van de heer Nols (een goede vriend van de Franse politicus Jean-Marie Le Pen) in het Europese Parlement begon onze kersverse minister-voorzitter dus zijn politieke carrière met de stemmen die Nols won onder de slogan "Avec Nols, ils y seraient déj�*". Het zal ons alleszins benieuwen of zulks ook de teneur zal worden van zijn politiek en zijn politieke houding in het Brussels Gewest. Indien dat het geval is, is er dan toch gelukkig nog iets om naar uit te kijken. Want de heer Ducarme is op dat vlak nogal vrij duidelijk. In navolging van zijn geestelijke vader Nols verklaarde hij in oktober van vorig jaar dat het integratiebeleid in België volledig mislukt is. In februari 2000 nog vroeg de heer Ducarme trouwens het ontslag van ons aller vriend pater-dominicaan Johan Leman van het inquisitiecentrum.
Het Vlaams Blok vraagt zich alvast af wat bijvoorbeeld de heer Ouezekhti hier zoal van vindt. Misschien is het wel nuttig om de Werkgroep ter Bevordering van de Democratische Waarden eens samen te roepen om na te gaan of de heer Ducarme geen al te grote racist en dus antidemocraat is. Misschien kan die fameuze Werkgroep dan eindelijk ook eens iets nuttigs doen, stel u voor! De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Of wordt het Nolsisme wat gemoderniseerd, en zal het zijn: "Avec Ducarme, ils y seraient déj�*"? Wat denkt U, mijnheer Azouzi en mijnheer Romdhani?

In zijn verklaring stelde de heer Ducarme dat hij net zoals zijn voorganger De Donnéa zijn opdracht tot een goed einde wenst te brengen. Nu, of De Donnéa zijn opdracht goed heeft uitgevoerd is natuurlijk nog maar de vraag. Het volstaat om te wijzen op het enorme veiligheidsprobleem in Brussel, de enorme werkloosheid in het Gewest, of de schandalige verkrachting van het taalhoffelijkheidsakkoord. Maar stellen dat de heer Ducarme in staat zou zijn om het Brussels Gewest te leiden is al helemaal absurd. Nog niet zo heel lang geleden was hij namelijk burgemeester van het dorpje Thuin. En blijkbaar was hij zelfs niet eens bekwaam om dat dorpje van nog geen 15.000 inwoners te besturen. Om het kort en duidelijk te stellen: Thuin is gewoon rotslecht bestuurd geweest. Het lokale politiecorps is er bijvoorbeeld verdeeld in drie clans die elkaar het leven zuur maken en zelfs processen tegen elkaar instellen. Of zoals een partijgenoot van Ducarme het ooit zelf profetisch wist te voorspellen: Ducarme weegt zo licht dat hij misschien nog ooit hoog zal opstijgen.

Waar Brussel nood aan heeft is niet de derde minister-voorzitter op ongeveer evenveel jaar tijd die enkel en alleen deze functie opneemt om zichzelf te profileren; die niet eens de taal van de meerderheid van de bevolking van dit land spreekt, en die zelfs niet bekwaam is om een klein dorpje, laat staan een hoofdstad te leiden. Waar Brussel nood aan heeft is een sterk figuur die respect voor de taalwetten afdwingt en die die problemen wenst aan te pakken waar de Brusselaar wél wakker van ligt; ook al is zulk een aanpak niet direct politiek-correct voor de socialisten en de paar overblijvende groenen. We hebben voor de heer Ducarme dan ook maar één boodschap. Een boodschap die vroeger vertolkt werd door zijn politieke vrienden van het FDF: Ducarme, keer naar uw dorp! Het is alleen nog maar de vraag of U daar nog wel welkom bent na uw wanbeleid.

Het mag denk ik duidelijk zijn dat het Vlaams Blok absoluut niet kan akkoord gaan met de zelfbenoeming van de heer Ducarme tot Brussels minister-voorzitter, en dit omwille van de zonet aangehaalde redenen. Toch willen we er tot slot op wijzen dat ons inziens de hoofdschuldige van heel deze anti-Vlaamse wansmakelijke poppenkast in de eerste plaats de Vlaamse meerderheidspartijen zijn. Met op kop de VLD van Vanhengel, wiens partijgenoot Dewael in het Vlaams Parlement vorige week nog bezwoer dat een Nederlandsonkundige minister-voorzitter voor Brussel voor hem en heel de VLD onaanvaardbaar was; en natuurlijk ook met op kop de CD&V van "Minder Frans meer Brigitte" die in onvervalste tsjevenhypocrisie voor de zoveelste maal plat op de buik is gegaan voor de Francofone dictaten. U bent een schande voor Vlaanderen en een schande voor Brussel!

[Knuppel]

Jullie hebben voor 200% gelijk,
maar jullie zullen het niet krijgen.
Nu niet en nooit
al hadden jullie voor 500% gelijk
want jullie heten nu eenmaal:
Het Vlaams Blok.

[De Knut]

Idd, de demoncraten zouden nog het bestaan van de zon ontkennen als ze ons daarmee zouden kunnen tegenspreken.
Wat nogmaals bewijst dat al die demoncraatjes de meest verstarde politici van de hoop zijn.

[fernand]

Tja, Knut,
dan zegt Lucien de Coorne, dat de Vlaams Blok fractie alleen zijn mond open doet om te gapen!

[De Knut]

Ik denk dat hij het dan heeft over zichzelf in zijn VB-periode. Geen groot verlies dus.