Filosofische theorie

FreedomAndLiberty · 24 november 2006, 20:58

In een andere thread (binnenlandse politiek) heb ik dit ballonnetje al even opgelaten maar daar is het niet op zijn plaats. Laat mij even verduidelijken wat ik de "Spiraaltheorie" ("Kokertheorie" klinkt als een vak in een kokschool en de "FreedomAndLibertytheorie" klinkt pretencieus en lullig: iemand een betere naam? doe een voorstel!) noem. Het is eigenlijk een combinatie van twee theoriën die ik ooit ergens heb opgescharreld en er een eigen idee rond gevormd:

Punt 1: De diepte in een evolutie wordt bepaald door tijd:
De meeste (behalve zeer extreme) MENSELIJKE "ervaringen" (dat kan een idee zijn maar ook een gebeurtenis, hangt af van de context waarin je de theorie gebruikt) zijn voordien al "ervaren" (gedacht, beleefd,...) maar worden door ons anders ervaren dan die nochtans "gelijke" ervaringen... Waarom? Doordat tijd de ervaring een andere perceptie geeft.

Punt 2: Het scala van de ervaringen is een cirkel
Door velen al opgemerkt is dat de meest extremen van twee "ervaringen" door hun rechtlijnigheid elkaar terug raken... Op het eerste zicht een paradox van jewelste maar een bekend voorbeeld is de grens tussen geniaal en knettergek. Toegegeven, op dit punt ben ik er nog niet helemaal uit.

Om het een beetje grafisch voor te stellen kan je gewoon een spiraal nemen maar je moet het meer zien als een opgerold vlak (koker) waarvan, als we ze ontrollen,
punt 1(de cirkel) een opgerolde lijn is (met de ervaringen als uitersten maar tegelijk weer rakenden) "X-as"
punt 2 de diepte, de tijd is "Y-as"
punt 3 is de vraag, de "Z-as", de doorsnee van de koker. Wat is dit? Ik vermoed dat ruimte is (ik denk/geloof/vermoedt dat Tijd en Ruimte het universum omsluiten) maar dit punt heeft eveneens nood aan ernstige uitwerking...

Vermoedt nu niet dat er een mooi afgewerkt spiraal wordt gevormt (eerder een grillige vorm met versnellingen tegen en in wijzerzin die elkaar afwisselen), noch dat datgene dat het verst verwijderd is van het punt waarop de zijkanten van de lijn elkaar raken het beste is...

Ik hoop dat dit een beetje duidelijker is voor je, iedere mening (vind u dit bullshit en gewoon crap?) aanmerking en/of verbetering is welkom. Ook mensen die al iets hierrond kennen.

ElFlamencoLoco · 24 november 2006, 21:26

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door FreedomAndLiberty

Punt 2: Het scala van de ervaringen is een cirkel
Door velen al opgemerkt is dat de meest extremen van twee "ervaringen" door hun rechtlijnigheid elkaar terug raken... Op het eerste zicht een paradox van jewelste maar een bekend voorbeeld is de grens tussen geniaal en knettergek. Toegegeven, op dit punt ben ik er nog niet helemaal uit.

Ik ben er nog niet echt aan toe je hele posting te beantwoorden. Best zware materie waarin ik me even zal moeten inleven.

Toch even dit citaatje uit je posting gelicht. Iets waarmee ik het helemaal niet akkoord ben.

Nl. dat genialiteit en waanzin aan elkaar zouden grenzen. Dit is een mythe, een hardnekkige mythe zelfs. Maar het blijft een mythe.

Genialiteit en waanzin zijn eigenlijk uitersten en liggen mijlenver uit elkaar. Ze zijn de resultante van menselijk intellect, vooral waar het de mannelijke helft van de mensheid betreft.

Desmond Morris, auteur van o.a. De Naakte Aap, stelt het simpele feit van het bestaan van twee geslachten in de dierenwereld voor als een extra troef. Met twee geslachten - mannelijk en vrouwelijk - vermag de natuur méér dan met slechts één. Hij betrekt deze gedachtegang ook op de mens.

Zodoende stelt Morris dat de vrouw eigenlijk het belangrijkste is. Hij beargumenteert dit o.a. met het belang van de moederfiguur voor het kind, dat prevaleert op dat van de vaderfiguur.

Met zo'n belangrijk gegeven kan de natuur zich geen experimenten veroorloven. Met de vrouw speelt de natuur m.a.w. op zeker.

Blijft over: de man. Hij biedt méér mogelijkheden tot experimenteren (en dus tot evolueren). Daarom - zo stelt Morris - is het vrouwelijke intelligentie-spectrum smaller dan dat van mannen. Er zijn minder vrouwelijke genieën dan mannelijke. Maar gelukkig zijn er ook minder vrouwelijke gekken.

Het mannelijke intelligentie-spectrum is breder. De mensheid brengt inderdaad méér mannelijke dan vrouwelijke genieën voort. Maar ook meer mannelijke gekken, karaktergestoorden en geboren misdadigers.

Even terzijde: nergens beweert Desmond Morris dat mannen gemiddeld intelligenter zijn dan vrouwen. Hij stelt enkel dat hun intelligentie zich in een breder domein beweegt.

En als we spreken over een "breder" domein, dan moeten we ons dit - althans volgens Morris - lineair voorstellen, en niet circulair. Daarom ben ik van mening dat de nauwe grens tussen waanzin en genialiteit inderdaad naar het rijk der mythen mag verwezen worden.

FreedomAndLiberty · 25 november 2006, 14:43

Ik begrijp uw punt maar het is een feit dat uitersten in de uiting van hun ideeën elkaar vaak benaderden.

ElFlamencoLoco · 25 november 2006, 15:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door FreedomAndLiberty

Ik begrijp uw punt maar het is een feit dat uitersten in de uiting van hun ideeën elkaar vaak benaderden.

Niet dus. De filosoof Nietzsche wordt al eens als een schoolvoorbeeld opgevoerd waar genialiteit en krankzinnigheid elkaar raken.

Maar geen levende ziel begrijpt ook maar de eerste letter van Nietzsches werk uit de laatste tien jaar van zijn leven, toen de man steeds krankzinniger werd. (Sommigen denken t.g.v. syfilis, anderen houden het op een hersentumor die 's mans geestelijke vermogens aantastte.) Het is dan nog maar zeer de vraag of de man überhaupt nog "ideeën" hád.

Hoedanook, zonder die ziekte zou Nietzsches latere werk er heel anders hebben uitgezien, en ongetwijfeld veel beter leesbaar en "ideëel".

Men verwart genialiteit vaak met complexiteit. Neem nu bvb. de muziek, waar de ongelofelijk geniale Mozart met minder noten even veel (zoniet méér) tot uitdrukking kan brengen dan de "iets minder geniale" Chopin. Niet overtuigd? Je moet zelfs geen noten kunnen lezen om te zien dat een pianopartij van Mozarts hand er veel minder ingewikkeld uitziet dan één van Chopin.

Pianisten weten dat zeer goed: in Chopins oeuvre kan je je al eens een foutje permitteren, zonder dat een (zelfs aandachtig) publiek in boegeroep losbarst. Maar één enkele foute noot in een pianowerk van Mozart, en zelfs een dode hond heeft het gehoord: muziek die absoluut volmaakt is, en zo helder en doorzichtig als klaar pompwater.

Dat Mozart weliswaar excentriek was, en er een nogal liederlijke levensstijl op nahield, doet niet terzake. De man was allesbehalve knettergek. En dat andere allergrootste muzikale genie, J.S. Bach was als mens maar een heel gewone huisvader - hij had 20 kinderen - en allesbehalve excentriek; zijn enige ontspanning bestond in het bespelen van het orgel van de Leipziger Thomaskirche. En daar nam meneer Bach genoegen mee.

Nog een componist: de Fransman Eric Satie; die was weliswaar autistisch, maar autisme is géén krankzinnigheid. Er bestaan ook hoogbegaafde autisten.

24 november 2006, 20:58	#1
FreedomAndLiberty Burger Geregistreerd: 19 september 2006 Locatie: Dorp X in Yië Berichten: 173	Filosofische theorie In een andere thread (binnenlandse politiek) heb ik dit ballonnetje al even opgelaten maar daar is het niet op zijn plaats. Laat mij even verduidelijken wat ik de "Spiraaltheorie" ("Kokertheorie" klinkt als een vak in een kokschool en de "FreedomAndLibertytheorie" klinkt pretencieus en lullig: iemand een betere naam? doe een voorstel!) noem. Het is eigenlijk een combinatie van twee theoriën die ik ooit ergens heb opgescharreld en er een eigen idee rond gevormd: Punt 1: De diepte in een evolutie wordt bepaald door tijd: De meeste (behalve zeer extreme) MENSELIJKE "ervaringen" (dat kan een idee zijn maar ook een gebeurtenis, hangt af van de context waarin je de theorie gebruikt) zijn voordien al "ervaren" (gedacht, beleefd,...) maar worden door ons anders ervaren dan die nochtans "gelijke" ervaringen... Waarom? Doordat tijd de ervaring een andere perceptie geeft. Punt 2: Het scala van de ervaringen is een cirkel Door velen al opgemerkt is dat de meest extremen van twee "ervaringen" door hun rechtlijnigheid elkaar terug raken... Op het eerste zicht een paradox van jewelste maar een bekend voorbeeld is de grens tussen geniaal en knettergek. Toegegeven, op dit punt ben ik er nog niet helemaal uit. Om het een beetje grafisch voor te stellen kan je gewoon een spiraal nemen maar je moet het meer zien als een opgerold vlak (koker) waarvan, als we ze ontrollen, punt 1(de cirkel) een opgerolde lijn is (met de ervaringen als uitersten maar tegelijk weer rakenden) "X-as" punt 2 de diepte, de tijd is "Y-as" punt 3 is de vraag, de "Z-as", de doorsnee van de koker. Wat is dit? Ik vermoed dat ruimte is (ik denk/geloof/vermoedt dat Tijd en Ruimte het universum omsluiten) maar dit punt heeft eveneens nood aan ernstige uitwerking... Vermoedt nu niet dat er een mooi afgewerkt spiraal wordt gevormt (eerder een grillige vorm met versnellingen tegen en in wijzerzin die elkaar afwisselen), noch dat datgene dat het verst verwijderd is van het punt waarop de zijkanten van de lijn elkaar raken het beste is... Ik hoop dat dit een beetje duidelijker is voor je, iedere mening (vind u dit bullshit en gewoon crap?) aanmerking en/of verbetering is welkom. Ook mensen die al iets hierrond kennen. __________________ Nationalism is having the ego to think of the 191 countries you could have been born in, you happened to be born into the one that is perfect in every way. Solidair met Bahar Kimyongür

25 november 2006, 14:43	#3
FreedomAndLiberty Burger Geregistreerd: 19 september 2006 Locatie: Dorp X in Yië Berichten: 173	Ik begrijp uw punt maar het is een feit dat uitersten in de uiting van hun ideeën elkaar vaak benaderden.