'Nederland is net een Arabisch land, achterlijk en paternali

skye · 14 oktober 2003, 22:23

"Dichter, denker en docent Afshin Ellian sprak eerst over zijn herinneringen aan Iran, vervolgens over de gevaren van de islam, en nu is Nederland aan de beurt. Want dat is één groot ziekenhuis geworden vol deerniswekkende patiënten. 'Ons land moet hoognodig gedemocratiseerd worden, net als Turkije en Marokko'.

'Jullie leerden mij pas echt kennen na 11 september. Toen móest ik me met het debat gaan bemoeien. Ik kon niet anders. Ik kom uit de Oriënt. Mijn hele leven heb ik me daar ingezet voor democratisering en mensenrechten. Ik had het vanzelfsprekend af en toe over de islam, maar ik merkte dat dat heel gevoelig lag in Nederland. De politieke verhoudingen hier, de existentiële vragen waarmee Nederlanders worstelen, stelde ik niet aan de orde. Ik ben wetenschapper, geen journalist. Ik kan niet zomaar iets opschrijven, ik moet wachten tot ik een gedegen analyse heb. Het multiculturele vraagstuk, daar heb ik járen mee geworsteld. Uiteindelijk wist ik hoe het zat, en vanaf toen kon ik het dagelijkse nieuws terugbrengen tot die analyse, kon ik reageren op de actualiteit.

Datzelfde geldt voor Nederland. Toen ik hier in 1989 kwam, vond ik alles fantastisch. Ik keek naar het gras. De groenheid ervan raakte me. De rust, de vreedzaamheid van het bestaan. Als ik langs een café liep, zaten de mensen allemaal te drinken; ze kleedden zich zoals ze zelf wilden. En iedereen praatte... hárd vooral. Niemand fluisterde! Ze waren nergens bang voor. Ik vond het ongelooflijk.

Diep in mijn ziel heb ik in die tijd veel gerouwd om mensen die zoiets nooit hebben meegemaakt, die zoiets nooit hebben kunnen zien. Je moet niet vergeten: een groot deel van de wereld leeft in vreselijke duisternis. Je bent niet alleen bang voor gezag binnen je familie, je bent buiten ook bang. Voor je religie, voor de religie die misschien niet meer de jouwe is, maar die daar wel regeert. Voor je broer, je tante, politici. Voor de koning, de keizer, de kalief. Ik kende alleen de radicale inhumaniteit van het Midden-Oosten. Ik was verbaasd, ontroerd, geschokt zelfs. Het tweede wat mij opviel, hoor ik van heel veel vluchtelingen, nog steeds. Je krijgt eten, drinken. Als mensen horen waar je vandaan komt, leven ze met je mee, zijn ze óók intens verdrietig. Ze willen je bijna aaien. Ze zijn zo absurd áárdig. Dat kun je gewoon niet begrijpen als je uit een cultuur komt waar zoiets nauwelijks bestaat.

Ik kwam niet direct naar Nederland. Ik zwierf al een jaar of vijf, zes door de regio daar. Het was helemaal niet mijn bedoeling om naar Europa te komen. Vlak na mijn vlucht zat ik in een hotel in Pakistan, temidden van allemaal vluchtelingen. De een was topjurist, de ander arts. We waren de executiegeneratie: wie niet gevlucht was, was zo goed als dood. Ik herinner me dat een van die mensen ons een brief schreef uit Duitsland, waar hij onderdak had gevonden. Hij had ter plekke diarree gekregen. Omdat alles er zo schoon is, en hij gewend was geraakt aan vreselijke smerigheid. Hij schreef: honden zijn hier aardiger. Duitse honden, Europese honden zijn aardiger dan Pakistani's, Iraniërs, Palestijnen, Arabieren. We waren geschokt. Die man was geen racist. Hij was ook niet al zo lang in Europa dat hij zogenaamd bedorven was door de westerse cultuur. Nee, hij vond het echt. Die aardigheid, daar had hij gewoon geen antwoord op."

vervolg te vinden op www.meervrijheid.nl

filosoof · 17 oktober 2003, 03:22

en dan een zéééééééééér lange preek tegen de verzorgingsstaat...

Citaat:

Uw reactie dient minstens 150 karakters te bevatten.

hier komen ze:
Imagine

Imagine there's no heaven,
It's easy if you try,
No hell below us,
Above us only sky,
Imagine all the people
living for today...

Imagine there's no countries,
It isnt hard to do,
Nothing to kill or die for,
No religion too,
Imagine all the people
living life in peace...

Imagine no possesions,
I wonder if you can,
No need for greed or hunger,
A brotherhood of man,
Imagine all the people
Sharing all the world...

You may say Im a dreamer,
but Im not the only one,
I hope some day you'll join us,
And the world will live as one.

Writen by: John Lennon
© Bag productions inc

14 oktober 2003, 22:23	#1
skye Gouverneur Geregistreerd: 30 april 2003 Berichten: 1.374	"Dichter, denker en docent Afshin Ellian sprak eerst over zijn herinneringen aan Iran, vervolgens over de gevaren van de islam, en nu is Nederland aan de beurt. Want dat is één groot ziekenhuis geworden vol deerniswekkende patiënten. 'Ons land moet hoognodig gedemocratiseerd worden, net als Turkije en Marokko'. 'Jullie leerden mij pas echt kennen na 11 september. Toen móest ik me met het debat gaan bemoeien. Ik kon niet anders. Ik kom uit de Oriënt. Mijn hele leven heb ik me daar ingezet voor democratisering en mensenrechten. Ik had het vanzelfsprekend af en toe over de islam, maar ik merkte dat dat heel gevoelig lag in Nederland. De politieke verhoudingen hier, de existentiële vragen waarmee Nederlanders worstelen, stelde ik niet aan de orde. Ik ben wetenschapper, geen journalist. Ik kan niet zomaar iets opschrijven, ik moet wachten tot ik een gedegen analyse heb. Het multiculturele vraagstuk, daar heb ik járen mee geworsteld. Uiteindelijk wist ik hoe het zat, en vanaf toen kon ik het dagelijkse nieuws terugbrengen tot die analyse, kon ik reageren op de actualiteit. Datzelfde geldt voor Nederland. Toen ik hier in 1989 kwam, vond ik alles fantastisch. Ik keek naar het gras. De groenheid ervan raakte me. De rust, de vreedzaamheid van het bestaan. Als ik langs een café liep, zaten de mensen allemaal te drinken; ze kleedden zich zoals ze zelf wilden. En iedereen praatte... hárd vooral. Niemand fluisterde! Ze waren nergens bang voor. Ik vond het ongelooflijk. Diep in mijn ziel heb ik in die tijd veel gerouwd om mensen die zoiets nooit hebben meegemaakt, die zoiets nooit hebben kunnen zien. Je moet niet vergeten: een groot deel van de wereld leeft in vreselijke duisternis. Je bent niet alleen bang voor gezag binnen je familie, je bent buiten ook bang. Voor je religie, voor de religie die misschien niet meer de jouwe is, maar die daar wel regeert. Voor je broer, je tante, politici. Voor de koning, de keizer, de kalief. Ik kende alleen de radicale inhumaniteit van het Midden-Oosten. Ik was verbaasd, ontroerd, geschokt zelfs. Het tweede wat mij opviel, hoor ik van heel veel vluchtelingen, nog steeds. Je krijgt eten, drinken. Als mensen horen waar je vandaan komt, leven ze met je mee, zijn ze óók intens verdrietig. Ze willen je bijna aaien. Ze zijn zo absurd áárdig. Dat kun je gewoon niet begrijpen als je uit een cultuur komt waar zoiets nauwelijks bestaat. Ik kwam niet direct naar Nederland. Ik zwierf al een jaar of vijf, zes door de regio daar. Het was helemaal niet mijn bedoeling om naar Europa te komen. Vlak na mijn vlucht zat ik in een hotel in Pakistan, temidden van allemaal vluchtelingen. De een was topjurist, de ander arts. We waren de executiegeneratie: wie niet gevlucht was, was zo goed als dood. Ik herinner me dat een van die mensen ons een brief schreef uit Duitsland, waar hij onderdak had gevonden. Hij had ter plekke diarree gekregen. Omdat alles er zo schoon is, en hij gewend was geraakt aan vreselijke smerigheid. Hij schreef: honden zijn hier aardiger. Duitse honden, Europese honden zijn aardiger dan Pakistani's, Iraniërs, Palestijnen, Arabieren. We waren geschokt. Die man was geen racist. Hij was ook niet al zo lang in Europa dat hij zogenaamd bedorven was door de westerse cultuur. Nee, hij vond het echt. Die aardigheid, daar had hij gewoon geen antwoord op." vervolg te vinden op www.meervrijheid.nl __________________ Live free or die.