Nieuw-Rechts:haar oorsprong en het waarom van haar strategie

Jonas De muynck · 29 augustus 2002, 10:27

Hoofdstuk II: Nieuw-Rechts haar oorsprong en het waarom van haar strategie

In de voorgaande hoofdstukken werd aangegeven dat er verschillende strategieën zijn om de macht te verwerven over een samenleving. Men kan opteren voor een politieke strategie (wat de marxisten voorstaan) of opteren voor een metapolitieke strategie (Nieuw-Rechts).

Dat was reeds duidelijk, maar het lijkt interessant om ons eens af te vragen waarom voor een bepaalde strategie wordt gekozen?

Een deel van het antwoord heb ik echter al gegeven in het eerste deel van mijn uiteenzetting. Aangezien het gaat om de verwerkelijking van een eigen visie op hoe de samenleving er zou moeten uitzien, gaan bewegingen en partijen zorgvuldig nagaan wat de beste manier is om dat project te verwezenlijken. Bij het marxisme en al haar erfgenamen gaande van communisme tot socialisme, ligt de visie op de strategie die zou moeten gehanteerd worden, besloten in hun ideologische grondvesten.

Marxisme gaat er in wezen van uit dat de basis van de werkelijkheid en al wat zich daar in afspeelt de economie is. Het verwerven van de macht over de economie is het verwerven van macht over alles wat zich in de samenleving manifesteert. Het is dus noodzakelijk om bij de emancipatorische strijd van de arbeiders de politieke macht te verwerven teneinde macht te hebben over de economische sfeer. Daarom hebben socialisten en communisten er steeds alles aan gedaan om op welke manier dan ook politieke macht te verwerven. De meest bekende voorbeelden zijn de diverse “revoluties” (communisme) en de strijd om het “ Algemeen Enkelvoudig Stemrecht” (socialisme). Socialisme is een zeer interessant en belangrijk voorbeeld omdat het een politieke actor is die al lange tijd meegaat en een aanzienlijke invloed op ons politiek en economisch bestel heeft gehad.

Socialisten hebben nooit één enkel probleem gehad om een deel van de publieke opinie aan zich te binden. Ze hadden immers een degelijk programma met legitieme claims (voor de vooroorlogse periode moet iedereen het hiermee eens kunnen zijn) en hadden in tegenstelling tot hun communistische tegenhangers vrij snel uitzicht op politieke macht. Bij de communisten lag dat uiteraard anders, zij brachten een wel heel radicaal programma dat heel wat mensen (en zeker ook een flink deel van de arbeidende klasse) afschrikte. Daarom is het ook dat Gramsci op de proppen kwam met zijn theorie (zoals ik al eerder aanhaalde).

Daarom is de metapolitieke strijd eerder het wapen van diegenen die langs democratische weg geen politieke macht kunnen afdwingen. Gramsci stelde de strategie voor de Europese Communisten om de logische reden dat zij inderdaad nooit wervend genoeg konden zijn.

Dat gebrek aan wervende kracht is ook de reden waarom Nieuw-Rechts zich gestort heeft op deze theorie van Gramsci. Maar waarom zou Nieuw-Rechts Überhaupt weinig of geen wervende kracht hebben? Om een antwoord te hebben op deze indringende vraag zullen we voor het eerst moeten ingaan op de “ideologie” van Nieuw-Rechts aangezien we het nu enkel over haar “strategie” hebben gehad. Het onderscheid tussen de begrippen “ideologie” en “strategie” dient goed in acht genomen te worden.
We kunnen namelijk een onderscheid maken tussen de “uiterlijkheden” van een ideologie en haar “innerlijke wezen”. Dat innerlijke wezen is de “filosofie” de “kern” van een politieke ideologie en is net datgene wat haar kan onderscheiden van andere ideologieën. Anders zou het immers zo zijn dat we alle dictaturen op één hoopje kunnen gooien want bijvoorbeeld “parades”, “militarisme”, “leiderscultus”, “politiek geweld” en “ideologische terreur” zijn bijvoorbeeld zowel kenmerken van een communistische als van een fascistische staat.
Willen we komen tot de kern van de zaak dan moeten we verder kijken dan deze “uiterlijkheden” of manieren waarop deze staat zichzelf in stand weet te houden en elke tegenbeweging de kop indrukt. We kunnen het vergelijken met verder kijken dan de “politieke correctheid” van de heersende partijen. Want wat zit achter die politieke correctheid? Waarom gaat het in wezen? Wat is de concrete ideologie?
Daarom zal ik in een volgend hoofdstuk komen tot een eerste verkenning van de concrete Nieuw-Rechtse ideologie…

Supe®Staaf · 29 augustus 2002, 12:58

Jonas, kan je jouw postings over nieuw rechts niet laten groeperen op het rechtse forum b.v.?
Het wordt onoverzichtelijk in de tijd en volgorde waarin het moet gelezen worden.

Jonas De muynck · 29 augustus 2002, 13:24

Je hebt gelijk...
Ik zal alles eens opnieuw posten als ik rond ben...

29 augustus 2002, 10:27	#1
Jonas De muynck Provinciaal Gedeputeerde Geregistreerd: 21 juni 2002 Locatie: Schaarbeek Berichten: 891	Hoofdstuk II: Nieuw-Rechts haar oorsprong en het waarom van haar strategie In de voorgaande hoofdstukken werd aangegeven dat er verschillende strategieën zijn om de macht te verwerven over een samenleving. Men kan opteren voor een politieke strategie (wat de marxisten voorstaan) of opteren voor een metapolitieke strategie (Nieuw-Rechts). Dat was reeds duidelijk, maar het lijkt interessant om ons eens af te vragen waarom voor een bepaalde strategie wordt gekozen? Een deel van het antwoord heb ik echter al gegeven in het eerste deel van mijn uiteenzetting. Aangezien het gaat om de verwerkelijking van een eigen visie op hoe de samenleving er zou moeten uitzien, gaan bewegingen en partijen zorgvuldig nagaan wat de beste manier is om dat project te verwezenlijken. Bij het marxisme en al haar erfgenamen gaande van communisme tot socialisme, ligt de visie op de strategie die zou moeten gehanteerd worden, besloten in hun ideologische grondvesten. Marxisme gaat er in wezen van uit dat de basis van de werkelijkheid en al wat zich daar in afspeelt de economie is. Het verwerven van de macht over de economie is het verwerven van macht over alles wat zich in de samenleving manifesteert. Het is dus noodzakelijk om bij de emancipatorische strijd van de arbeiders de politieke macht te verwerven teneinde macht te hebben over de economische sfeer. Daarom hebben socialisten en communisten er steeds alles aan gedaan om op welke manier dan ook politieke macht te verwerven. De meest bekende voorbeelden zijn de diverse “revoluties” (communisme) en de strijd om het “ Algemeen Enkelvoudig Stemrecht” (socialisme). Socialisme is een zeer interessant en belangrijk voorbeeld omdat het een politieke actor is die al lange tijd meegaat en een aanzienlijke invloed op ons politiek en economisch bestel heeft gehad. Socialisten hebben nooit één enkel probleem gehad om een deel van de publieke opinie aan zich te binden. Ze hadden immers een degelijk programma met legitieme claims (voor de vooroorlogse periode moet iedereen het hiermee eens kunnen zijn) en hadden in tegenstelling tot hun communistische tegenhangers vrij snel uitzicht op politieke macht. Bij de communisten lag dat uiteraard anders, zij brachten een wel heel radicaal programma dat heel wat mensen (en zeker ook een flink deel van de arbeidende klasse) afschrikte. Daarom is het ook dat Gramsci op de proppen kwam met zijn theorie (zoals ik al eerder aanhaalde). Daarom is de metapolitieke strijd eerder het wapen van diegenen die langs democratische weg geen politieke macht kunnen afdwingen. Gramsci stelde de strategie voor de Europese Communisten om de logische reden dat zij inderdaad nooit wervend genoeg konden zijn. Dat gebrek aan wervende kracht is ook de reden waarom Nieuw-Rechts zich gestort heeft op deze theorie van Gramsci. Maar waarom zou Nieuw-Rechts Überhaupt weinig of geen wervende kracht hebben? Om een antwoord te hebben op deze indringende vraag zullen we voor het eerst moeten ingaan op de “ideologie” van Nieuw-Rechts aangezien we het nu enkel over haar “strategie” hebben gehad. Het onderscheid tussen de begrippen “ideologie” en “strategie” dient goed in acht genomen te worden. We kunnen namelijk een onderscheid maken tussen de “uiterlijkheden” van een ideologie en haar “innerlijke wezen”. Dat innerlijke wezen is de “filosofie” de “kern” van een politieke ideologie en is net datgene wat haar kan onderscheiden van andere ideologieën. Anders zou het immers zo zijn dat we alle dictaturen op één hoopje kunnen gooien want bijvoorbeeld “parades”, “militarisme”, “leiderscultus”, “politiek geweld” en “ideologische terreur” zijn bijvoorbeeld zowel kenmerken van een communistische als van een fascistische staat. Willen we komen tot de kern van de zaak dan moeten we verder kijken dan deze “uiterlijkheden” of manieren waarop deze staat zichzelf in stand weet te houden en elke tegenbeweging de kop indrukt. We kunnen het vergelijken met verder kijken dan de “politieke correctheid” van de heersende partijen. Want wat zit achter die politieke correctheid? Waarom gaat het in wezen? Wat is de concrete ideologie? Daarom zal ik in een volgend hoofdstuk komen tot een eerste verkenning van de concrete Nieuw-Rechtse ideologie…

29 augustus 2002, 12:58	#2
Supe®Staaf Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 19 juni 2002 Berichten: 43.125	Jonas, kan je jouw postings over nieuw rechts niet laten groeperen op het rechtse forum b.v.? Het wordt onoverzichtelijk in de tijd en volgorde waarin het moet gelezen worden.

29 augustus 2002, 13:24	#3
Jonas De muynck Provinciaal Gedeputeerde Geregistreerd: 21 juni 2002 Locatie: Schaarbeek Berichten: 891	Je hebt gelijk... Ik zal alles eens opnieuw posten als ik rond ben...