Conservatief-revolutionair denken: nieuw progressisme!

Guderian · 6 september 2002, 17:29

Wat is eigenlijk de kern van het conservatief-revolutionair denken?

In het CR is ontegensprekelijk een revolutionaire aandrift aanweig: het verwerpen van het lijdzaam dulden, de wil om wantoestanden in de huidige maatschappij met wortel en al te verwijderen en maatschappelijke ontsporingen krachtig bij te sturen. Uiteraard wordt het marxistische revolutionair denken verworpen. Niet de structuren moeten aangevallen worden maar de waarden die door de structuren beschermd worden. Het historische en dialectische materialisme zijn volledig verwerpelijk.

Conservatief-revolutionairen verdedigen het waarachtige socialisme, een leer die zeer dicht bij het organisch solidarisme aanleunt, strevend naar een gezond organisch syndicalisme enerzijds en een antimarxistisch realistisch en zakelijk-opbouwend socialisme anderzijds.

Zin voor gemeenschap, sociale bekommernis als plicht, belangeloze inzet voor een rechtvaardige zaak, onderlinge solidariteit, volksverbondenheid in z'n meest concrete vorm, de moed om op te staan tegen de gevestigde orde, het non-conformisme, respectloos omgaan met het establishment en de vulgaire jet-set.

CR respecteert het belang van Traditie. Daarmee is in de eerste plaats de ethische waardering aangegeven van een zuiver biologisch gegeven: de band met ons voorgeslacht, de zorg om ons nageslacht. Hoezeer de mens ook als "individu" (onderscheiden van de andere) te zien is, toch is daarmee niets gezegd over z'n plaats in de wereld. Deze vloeit voort uit zijn positie op een horizontale as: hij/zij is medemens, leeft gelijktijdig met een aantal andere mensen; en van zijn plaats op een vertikale as: hij/zij heeft een eigen plaats in een generatieketen.

Hieruit vloeit een dubbele solidartiteitsplicht voort: een horizontale (met onze gemeenschapsgenoten) en een verticale (met ouders, voorouders, kinderen, afstammelingen,...)

Samenleving en cultuur gaan het individu vooraf. Als individuen zijn wij er dus vruchtgebruikers van en niet de scheppers. Dit feit erkennen en respecteren door de plict op ons te nemen om dit te handhaven en voort te zetten is in feite Traditie. dat veronderstelt inzet voor eigen taal, cultuur, ras, leefmilieu, eigen aard,...

Godfried · 6 september 2002, 18:38

Ik ben het vrijwel volledig eens met u. U dient wel even specifiëren wat voor een economisch model u voorstaat. Solidarisme en socialisme zijn nl. zeer gevaarlijke uitgangspunten voor een efficiënte economie.

6 september 2002, 17:29	#1
Guderian Banneling Geregistreerd: 23 juni 2002 Berichten: 8.266	Wat is eigenlijk de kern van het conservatief-revolutionair denken? In het CR is ontegensprekelijk een revolutionaire aandrift aanweig: het verwerpen van het lijdzaam dulden, de wil om wantoestanden in de huidige maatschappij met wortel en al te verwijderen en maatschappelijke ontsporingen krachtig bij te sturen. Uiteraard wordt het marxistische revolutionair denken verworpen. Niet de structuren moeten aangevallen worden maar de waarden die door de structuren beschermd worden. Het historische en dialectische materialisme zijn volledig verwerpelijk. Conservatief-revolutionairen verdedigen het waarachtige socialisme, een leer die zeer dicht bij het organisch solidarisme aanleunt, strevend naar een gezond organisch syndicalisme enerzijds en een antimarxistisch realistisch en zakelijk-opbouwend socialisme anderzijds. Zin voor gemeenschap, sociale bekommernis als plicht, belangeloze inzet voor een rechtvaardige zaak, onderlinge solidariteit, volksverbondenheid in z'n meest concrete vorm, de moed om op te staan tegen de gevestigde orde, het non-conformisme, respectloos omgaan met het establishment en de vulgaire jet-set. CR respecteert het belang van Traditie. Daarmee is in de eerste plaats de ethische waardering aangegeven van een zuiver biologisch gegeven: de band met ons voorgeslacht, de zorg om ons nageslacht. Hoezeer de mens ook als "individu" (onderscheiden van de andere) te zien is, toch is daarmee niets gezegd over z'n plaats in de wereld. Deze vloeit voort uit zijn positie op een horizontale as: hij/zij is medemens, leeft gelijktijdig met een aantal andere mensen; en van zijn plaats op een vertikale as: hij/zij heeft een eigen plaats in een generatieketen. Hieruit vloeit een dubbele solidartiteitsplicht voort: een horizontale (met onze gemeenschapsgenoten) en een verticale (met ouders, voorouders, kinderen, afstammelingen,...) Samenleving en cultuur gaan het individu vooraf. Als individuen zijn wij er dus vruchtgebruikers van en niet de scheppers. Dit feit erkennen en respecteren door de plict op ons te nemen om dit te handhaven en voort te zetten is in feite Traditie. dat veronderstelt inzet voor eigen taal, cultuur, ras, leefmilieu, eigen aard,...

6 september 2002, 18:38	#2
Godfried Gouverneur Geregistreerd: 4 juli 2002 Berichten: 1.115	Ik ben het vrijwel volledig eens met u. U dient wel even specifiëren wat voor een economisch model u voorstaat. Solidarisme en socialisme zijn nl. zeer gevaarlijke uitgangspunten voor een efficiënte economie.