Ontwikkelingsachterstand in de mohammedaanse wereld

[Basy Lys]

Elke dag worden we op dit forum geconfronteerd met een totaal gebrek aan kennis vanwege deelnemers uit de mohammedaanse leefwereld.

Dat totale gebrek aan zelfs de meest elementaire kennis is representatief voor de ganse mohammedaanse wereld.

Op sommige ogenblikken zullen wij dat grappig vinden, maar dat gebrek leidt wel tot een onvermogen te studeren en een betaalde job te vinden. Het leidt tot criminaliteit en tot resentiment tegenover de medemens die het wel beter doet.

Ter inleiding van deze topic een excerpt uit: Bernard LEWIS, Wat is er misgegaan? De betrekkingen tussen het Westen en het Midden-Oosten, Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam 2002, ISBN 90 295 2811 7

...
Conclusie

In de loop van de twintigste eeuw werd het in het Midden-Oosten en in alle andere landen van de islamitische wereld overduidelijk dat er iets helemaal fout was gegaan. Vergeleken met de rivaal sinds duizend jaar, de christelijke wereld, was de islamitische wereld arm, zwak, en onderontwikkeld. In de loop van de negentiende en twintigste eeuw was het primaat en dus de dominantie van het Westen voor iedereen duidelijk geworden en het drong zich aan de moslim op in elk aspect van zijn openbare leven en – wat pijnlijker was – van zijn privé-leven.

Degenen die wilden moderniseren – door hervorming of door revolutie – concentreerden zich op drie belangrijke gebieden: het leger, de economie en de politiek. De resultaten die geboekt werden, waren op zijn minst teleurstellend te noemen. Het streven naar overwinningen door middel van gemoderniseerde legers leverde een serie ontluisterende nederlagen op. Het streven naar welvaart door middel van ontwikkeling leverde in een aantal landen verarmde en door corruptie verziekte economieën op, die keer op keer steun uit het buitenland nodig hadden; andere landen bracht het een ongezonde afhankelijkheid van één enkele grondstof: fossiele brandstoffen. En zelfs die werden nog ontdekt, gewonnen en voor gebruik geschikt gemaakt door westers vernuft en bedrijvigheid. Bovendien zijn ze gedoemd om vroeg of laat uitgeput te raken of overbodig te worden – waarschijnlijk overbodig, aangezien de internationale gemeenschap genoeg krijgt van brandstof die land, zee en lucht vervuilt, overal waar het gebruikt of getransporteerd wordt, en die de wereld afhankelijk maakt van de grillen van een stel wispelturige dictators. Het ergste is het politieke resultaat. Het streven naar vrijheid heeft een aantal armzalige tirannieën opgeleverd, van de traditionele autocratieën tot dictaturen nieuwe stijl, die alleen modern zijn in hun methoden van onderdrukking en indoctrinatie.

Veel oplossingen zijn geprobeerd – wapens en fabrieken, scholen en parlementen – maar geen enkele heeft het gewenste resultaat opgeleverd. Hier en daar hebben ze enige verlichting gebracht en zelfs – voor een klein deel van de bevolking – enig voordeel. Maar ze zijn er niet in geslaagd om de ongelijkheid tussen de islamitische en de westerse wereld weg te werken of zelfs maar een halt toe te roepen aan de voortdurende groei van die kloof.
...

[Harald]

Oorspronkelijk geplaatst door Basy Lys

Elke dag worden we op dit forum geconfronteerd met een totaal gebrek aan kennis vanwege deelnemers uit de mohammedaanse leefwereld.

Dat totale gebrek aan zelfs de meest elementaire kennis is representatief voor de ganse mohammedaanse wereld.

Op sommige ogenblikken zullen wij dat grappig vinden, maar dat gebrek leidt wel tot een onvermogen te studeren en een betaalde job te vinden. Het leidt tot criminaliteit en tot resentiment tegenover de medemens die het wel beter doet.

Ter inleiding van deze topic een excerpt uit: Bernard LEWIS, Wat is er misgegaan? De betrekkingen tussen het Westen en het Midden-Oosten, Uitgeverij De Arbeiderspers, Amsterdam 2002, ISBN 90 295 2811 7

...
Conclusie

In de loop van de twintigste eeuw werd het in het Midden-Oosten en in alle andere landen van de islamitische wereld overduidelijk dat er iets helemaal fout was gegaan. Vergeleken met de rivaal sinds duizend jaar, de christelijke wereld, was de islamitische wereld arm, zwak, en onderontwikkeld. In de loop van de negentiende en twintigste eeuw was het primaat en dus de dominantie van het Westen voor iedereen duidelijk geworden en het drong zich aan de moslim op in elk aspect van zijn openbare leven en – wat pijnlijker was – van zijn privé-leven.

Degenen die wilden moderniseren – door hervorming of door revolutie – concentreerden zich op drie belangrijke gebieden: het leger, de economie en de politiek. De resultaten die geboekt werden, waren op zijn minst teleurstellend te noemen. Het streven naar overwinningen door middel van gemoderniseerde legers leverde een serie ontluisterende nederlagen op. Het streven naar welvaart door middel van ontwikkeling leverde in een aantal landen verarmde en door corruptie verziekte economieën op, die keer op keer steun uit het buitenland nodig hadden; andere landen bracht het een ongezonde afhankelijkheid van één enkele grondstof: fossiele brandstoffen. En zelfs die werden nog ontdekt, gewonnen en voor gebruik geschikt gemaakt door westers vernuft en bedrijvigheid. Bovendien zijn ze gedoemd om vroeg of laat uitgeput te raken of overbodig te worden – waarschijnlijk overbodig, aangezien de internationale gemeenschap genoeg krijgt van brandstof die land, zee en lucht vervuilt, overal waar het gebruikt of getransporteerd wordt, en die de wereld afhankelijk maakt van de grillen van een stel wispelturige dictators. Het ergste is het politieke resultaat. Het streven naar vrijheid heeft een aantal armzalige tirannieën opgeleverd, van de traditionele autocratieën tot dictaturen nieuwe stijl, die alleen modern zijn in hun methoden van onderdrukking en indoctrinatie.

Veel oplossingen zijn geprobeerd – wapens en fabrieken, scholen en parlementen – maar geen enkele heeft het gewenste resultaat opgeleverd. Hier en daar hebben ze enige verlichting gebracht en zelfs – voor een klein deel van de bevolking – enig voordeel. Maar ze zijn er niet in geslaagd om de ongelijkheid tussen de islamitische en de westerse wereld weg te werken of zelfs maar een halt toe te roepen aan de voortdurende groei van die kloof.
...

Over de gezondheidszorg in Turkije :
http://www.unicef.org/turkey/hm/hm3a.html

• Rates of arrested growth for Under-fives is 16% and 8% are underweight. This is largely due to chronic malnutrition, iron, iodine and other deficiencies which also affect cognitive development.
• A high rate of intra-familial marriage, particularly in eastern regions, increases the probability of having disabled children. There are an estimated three million disabled children in Turkey.
• Many mothers aged between fourteen and forty-four in rural areas and poor urban neighbourhoods are functionally illiterate. Health and nutritional problems observed in their children are often considered normal.
• Most of these children lack necessary early-learning experiences when they start school, which results in the delayed development of basic motor skills such as hand-to-eye coordination or the ability to hold a pencil. Only 16% of children have access to pre-school services which are usually subscribed and mostly in urban areas. Many children with delayed development and as such in greater need of stimulation and early learning are deprived of access to these services.

Neem hierbij dan nog de taalachterstand.
Immigratie uit Turkije is misdadig. In de eerste plaats tegenover de Turken.

mvg

Harald.

[Basy Lys]

Ik dacht niet onmiddellijk aan fysieke ontwikkelingsachterstand, maar ook dat is een probleem inderdaad.

Arab Human Development Report (2002)

Stunting

Anthropometry measures point to a serious health challenge in Arab countries. Not surprisingly, poor and war-torn countries are reflecting high levels of moderate and severe stunting (Yemen, as high as 52 per cent; Mauritania, 44 per cent; and Comoros, Iraq and Sudan, above 30 per cent). However, many other Arab countries are also showing serious nutritional problems that are incompatible with their economic capabilities -- an example of the condition of being "richer than developed" in human terms identified in chapter 2. Arab countries such as Egypt, Kuwait, Libyan Arab Jamahiriya, Morocco, Oman, Saudi Arabia, Syrian Arab Republic and United Arab Emirates, with levels of stunting of between 15 per cent and 25 per cent, need to identify and address the underlying problems of nutritional status (whether caused by dietary patterns, environmental conditions or disparities in food distribution).

We zouden er misschien goed aan doen wat meer varkensvlees naar die gebieden te sturen als voedselhulp?

[Flippend Rund]

Oorspronkelijk geplaatst door Basy Lys

Ik dacht niet onmiddellijk aan fysieke ontwikkelingsachterstand, maar ook dat is een probleem inderdaad.

Arab Human Development Report (2002)

Stunting

Anthropometry measures point to a serious health challenge in Arab countries. Not surprisingly, poor and war-torn countries are reflecting high levels of moderate and severe stunting (Yemen, as high as 52 per cent; Mauritania, 44 per cent; and Comoros, Iraq and Sudan, above 30 per cent). However, many other Arab countries are also showing serious nutritional problems that are incompatible with their economic capabilities -- an example of the condition of being "richer than developed" in human terms identified in chapter 2. Arab countries such as Egypt, Kuwait, Libyan Arab Jamahiriya, Morocco, Oman, Saudi Arabia, Syrian Arab Republic and United Arab Emirates, with levels of stunting of between 15 per cent and 25 per cent, need to identify and address the underlying problems of nutritional status (whether caused by dietary patterns, environmental conditions or disparities in food distribution).

ja ja tis al goed, we weten het nu wel. De moslim-wereld heeft een ontwikkelingsachterstand. Dat Arab Human Development Report hangt boven uw bed zeker?

We zouden er misschien goed aan doen wat meer varkensvlees naar die gebieden te sturen als voedselhulp?

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

ja ja tis al goed, we weten het nu wel. De moslim-wereld heeft een ontwikkelingsachterstand. Dat Arab Human Development Report hangt boven uw bed zeker?

Het doet plezier van te merken dat mensen al eens iets willen leren. Ik wil dat plezier mezelf niet ontzeggen en heb dus boeken liggen onder, naast en achter mijn bed, en soms erin. Een daarvan is van de hand van een Tunesiër: Abdelwahab MEDDEB, The Malady of Islam (originally published as La Maladie de l’Islam, 2003, ISBN 0-465-04435-2

Eerst een klein stukje uit de review van amazon.com:
The Malady of Islam is as much a lament as it is a critique. Abdelwahab Meddeb probes the thorny issue of Islamic fundamentalism and examines how it has gained such a dangerous foothold in the 20th century. His analysis, while learned and compelling, is, unfortunately, not entirely startling. A devout Muslim now living in Paris (he was raised in Tunis), Meddeb speaks with the authority and indignation of one who recognizes a "paradise lost." Citing a host of historical, poetical, and religious texts from the advent of Islam to the 20th century, he describes, with regret, how the one-time pluralistic tradition of the Muslim faith has been undercut by narrow readings of the Qur'an that denounce any departure from the letter of the law.

En dan een citaat dat ik heb overgetikt:

Part I
Islam: Inconsolable in Its Destitution

2
p. 12
For Islam, entropy has been at work since the fourteenth century, but it was only toward the end of the eighteenth (with Bonaparte’s expedition to Egypt) that the Muslims themselves began to become conscious that they were no longer at the same level as the West. It was this lateness, this lag, that allowed a number of countries belonging to the Islamic territories to be colonized because they found themselves in the situation of the colonizable. The Muslim individual, who claimed superiority to or at least equality with the Western individual, cannot grasp the process that has led the Muslim to such weakness when faced with the centuries-old counterpart, enemy or adversary, or at times partner and even ally, depending on the circumstances. In reaction to this state of affairs, ressentiment against the Westerners arose among Arabs and Muslims. (I am taking up the very useful concept of ressentiment as developed in Nietzsche’s On the Genealogy of Morals.) Nietzsche himself thought that the Muslim (or more precisely, the Arab) was someone who belonged to a people who, throughout the ages, had acted more in conformity with aristocrat morality, the morality of affirmation – someone who illuminates, someone who gives without trying to receive. The situation of the person of ressentiment, on the other hand, is to be in the position of the one who receives but who does not have the means to give; the person of ressentiment cannot affirm. Thus the Muslim is no longer the individual of the “yes” that illuminates the world and creates a naturally hegemonic being. From sovereign being, the Muslim has slowly become the person of the “no,” the one who refuses, who is no longer active but only reactive, the one who accumulates hatred and waits only for the hour of revenge. This sentiment, initially unknown to the Islamic subject, will imperceptibly grow and take over the person’s center. I believe that the fundamentalist actions whose agent is the Muslim subject can be explained by the growth of the subject’s ressentiment, a condition that had historically been unknown to the Muslim since his first appearance on the stage of history as an individual.
...

[Flippend Rund]

Oorspronkelijk geplaatst door Basy Lys

Het doet plezier van te merken dat mensen al eens iets willen leren.

En ik ben blij dat je blij bent.

Ik wil dat plezier mezelf niet ontzeggen en heb dus boeken liggen onder, naast en achter mijn bed, en soms erin. Een daarvan is van de hand van een Tunesiër: Abdelwahab MEDDEB, The Malady of Islam (originally published as La Maladie de l’Islam, 2003, ISBN 0-465-04435-2

Het is niet omdat moslim-landen een ontwikkelingsachterstand hebben, dat elke analyse van die achterstand zomaar juist is.

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

... Het is niet omdat moslim-landen een ontwikkelingsachterstand hebben, dat elke analyse van die achterstand zomaar juist is.

Doet men er goed aan van zijn ogen te sluiten voor de realiteit en zich op te sluiten in een beperkte denkwereld die gedirigeerd wordt door een fanatiek geloof?

De enige moslimse wetenschapper die de Nobelprijs won, Ahmed H. Zewail, met de Amerikaanse nationaliteit maar van Egyptische komaf, wijt ontwikkelingsachterstand aan:

- Illiteracy
- Incoherent Policy for Science & Technology
- Restrictions on Human Thought
- Fanatical Mix-ups of State Laws and Religious Beliefs

Hieronder stukjes uit een langere tekst van zijn hand:

AHMED H. ZEWAIL

Illiteracy: In many countries, especially those in the Southern Hemisphere, the illiteracy rate reaches 40-50% among the general population. Even worse, in some countries, the illiteracy rate among women is above 70%. These rates reflect the failure of educational systems, and are linked to the alarming increase in unemployment. One cannot expect to seriously participate in the world market with this state of unpreparedness. In the west, illiteracy on this scale has been essentially eliminated, and nowadays often means a lack of expertise with computers, not the inability to read and write! Of course, some now developed countries had high illiteracy rates when they began their development, but we must recall that scientific knowhow was possessed by a significant portion of the population.

Incoherent Policy for Science & Technology: The lack of a solid science & technology base in the world of have-nots is not always due to poor capital or human resources. Instead, in many cases, it is due to a lack of appreciation for the critical role of science & technology, an incoherent methodology for establishing a science & technology base, and an absence of a coherent policy addressing national needs, human and capital resources (even in some developed countries, we are witnessing the consequences of the latter). ....

Restrictions on Human Thought: Real progress requires the participation of knowledgeable people working together to address key problems and possible solutions. In the west, this participation involves senior and junior people and their different areas of expertise in exchanges of human thought and knowledge. The result is a planned recommendation, designed to help different sectors of the society. In many developing countries, although this practice is true on paper, it is usually not followed in reality. The reasons are many, including hierarchical dominance, strong seniority systems and the centralization of power; all limit people’s ability to speak freely. Although western democracies are not the only successful models for government, a lack of democratic participation suppresses collective human thought and limits “due process of the law”, which unfairly stifles human potential.

Fanatical Mix-ups of State Laws and Religious Beliefs

Fanatical Mix-ups of State Laws and Religious Beliefs: Confusion and chaos result from the misuse of the fundamental message of religion, namely the ethical, moral and humanistic ingredients in the life of many, a significant fraction of world population. ...

[Basy Lys]

Van de achterflap van het Arab Human Development Report (2002)
http://www.undp.org

An accurate diagnosis of a problem is an important part of the solution. It is precisely for this reason that the Regional Bureau for Arab States has commissioned a group of distinguished Arab intellectuals to produce the Arab Human Development Report. The wealth of unbiased, objective analysis it contains is part of our contribution to Arab peoples and policy-makers in the search for a brighter future.

The report shows that Arab countries have made significant strides in more than one area of human development in the last three decades. Nevertheless, the predominant characteristic of the current Arab reality seems to be the existence of deeply rooted shortcomings in the Arab instutional structure. These shortcomings are an obstacle to building human development. The report summarises them as three deficits relating to freedom, empowerment of women, and knowledge. These deficits constitute weighty constraints on human capability that must be lifted.

From a positive perspective, the realisation of human development in the Arab world requires transcending current shortcomings, and even transforming them into their opposites, i.e. advantages enjoyed by all Arabs, assets all Arab countries can be proud of in the Third Millennium .

Specifically, the report concludes that Arab countries need to embark on rebuilding their societies on the basis of:

- Full respect for human rights and freedoms as the cornerstone of good governance, leading to human development.
- the complete empowerment of Arab women, taking advantage of all opportunities to build their capabilities and to enable them to exercise those capabilities to the full.
- The consolidation of knowledge acquisition and its effective utilisation. As a key driver of progress, knowledge must be brought to bear efficiently and productively in all aspects of society, with the goal of enhancing human well being across the region.

In the end, bold thinking holds the key to realizing, as opposed to only conceiving of, grand visions for the future. Great goals require great acts.