De wortels van NIEUW-RECHTS: Armin Mohler

Jonas De muynck · 29 augustus 2002, 10:35

DE WORTELS VAN NIEUW-RECHTS DEEL I: ARMIN MOHLER en zijn werk "de conservatieve revolutie"...

Nieuw-Rechts heeft net als elke ideologie een onstaansgrond. We moeten er daarbij wel op wijzen dat Nieuw-Rechts geen partijpolitiek denken impliceert. Haar doel is namelijk niet het verwerven van politieke macht maar enkel het scheppen van een cultureel fundament waarop die politieke macht later kan gebouwd worden. Zij zijn de “voorhoede” zeg maar, de denktank.

Toch hebben ze ook een ideologie met een aantal specifieke kenmerken. En die ideologie heeft bepaalde wortels en gat terug tot bepaalde auteurs. Zoals het communisme in wezen teruggrijpt naar Marx net als het socialisme (dat echter ook invloed heeft ondergaan van o.a. Keynes en Bauer) zo gaat Nieuw-Rechts ook terug tot een aantal auteurs.

Bij het duiden van die auteurs kunnen we best hun eigen teksten doornemen waar ze letterlijk die illustere voorgangers aanduiden als hun ideologische onderbouw. Fantaseren en linken leggen in het ijle is dus onzin, we kunnen enkel betrouwen op directe en zuivere citaten die niet dubbelzinnig zijn.

Eén van die basisfiguren is Armin Mohler die in 1950 een werk publiceerde met de titel: “Die Konservative Revolution in Deutschland 1918-1932”. Men kan het werk beschouwen als een soort catalogus van alle antidemocratische denkers uit het Duitsland tussen 1918 en de machtsgreep van de NSDAP. Hij beschouwde al die auteurs LETTERLIJK als “de Trotskisten van de Duitse revolutie.” Ze waren de weg aan het plaveien voor de “gezonde” transformatie van de Duitse en westerse cultuur. Mohler schreef: “ Hitler en zijn Derde Rijk was net zo zeer een perversie van de nationalistische revolutie (waar ze naar streefden) als de Stalinistische invulling van de “socialistische revolutie” was voor de Troskisten”.

Een centraal deel in het denken van Mohler is vervolgens het geloof in “verval”…
Hij stelde dat “ de oude westerse structuren in verval zijn, het waren eens synthesen van de klassieke Oudheid en het christendom en de verlichting.” “Een nieuwe eenheid bestaat nog niet, we leven in een tussenfase en de “Konservative Revolution” was een aanzet om die tussenfase te overbruggen..” Tot deze Konservative Revolution rekende Mohler ook het Nazisme hoewel hij vond dat ze er toch op een aantal punten van afweek. Zo paste het “sociale en populistische karakter” van het nazisme niet echt binnen de Konservative Revolution. Anderzijds schreef hij letterlijk dat één punt alle verschillende veruiterlijkingen verbond, één punt was wezenlijk belangrijk en dat was een geloof in een revolutie die haar wortels had in specifiek nationalistisch of etnisch denken en voelen als bron van “wedergeboorte”. Een ander wezenlijk punt is in zijn ogen het verwerpen van het Joods-christelijke lineaire denken over tijd. Hun voorkeur ging uit naar een cyclische of sferische tijdsopvatting.
Op basis van citaten van mensen die hij tot de Konservative revolution rekende zoals Jünger, kwam hij tot de stelling dat de mensheid een “nulpunt” zou bereiken, op dat ogenblik zou de “decadente tijd” van egalitarisme, kosmopolitisch denken, materialisme, individualisme, rationalisme, en de principes van de Franse Revolutie (vrijheid, gelijkheid en broederschap) plaats maken voor een hiërarchische, supraindividuele, “organische” en “heroïsche” samenleving.

Tot daar deel I, als het te lang is sla ik gerust een paar stukken over...

Supe®Staaf · 29 augustus 2002, 12:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas De muynck

Tot deze Konservative Revolution rekende Mohler ook het Nazisme hoewel hij vond dat ze er toch op een aantal punten van afweek. Zo paste het “sociale en populistische karakter” van het nazisme niet echt binnen de Konservative Revolution.

Is dit omdat hij het simplistische en populistische nazisme te gemakkelijk te counteren vond door weldenkende mensen? Nieuw rechts begraaft zich blijkbaar liever in gewollen retoriek, betekenisverschuivingen van termen, bombastische schwärmerei, en pseudo-intellectualistisch gezwets, opgebouwd met een karrevracht terminologie die steeds net iets anders betekent dan door de doorsneemens wordt aangenomen. Nazisme omzwachteld met intellectualistische woordenbrij dus, of niet?

Citaat:

Op basis van citaten van mensen die hij tot de Konservative revolution rekende zoals Jünger, kwam hij tot de stelling dat de mensheid een “nulpunt” zou bereiken, op dat ogenblik zou de “decadente tijd” van egalitarisme, kosmopolitisch denken, materialisme, individualisme, rationalisme, en de principes van de Franse Revolutie (vrijheid, gelijkheid en broederschap) plaats maken voor een hiërarchische, supraindividuele, “organische” en “heroïsche” samenleving.

Tot daar deel I, als het te lang is sla ik gerust een paar stukken over...

Als je die verworvenheden van de franse revolutie wil vervangen door dergelijke machtsvormen, dan is het antwoord op mijn voorgaande vraag dus reeds: ja. Maar Nieuw rechts zal wel onmiddelijk counteren met de bewering dat hun invulling van 'hiërarchie', 'supra-individualiteit' en 'heroïek' iets anders inhouden dan wat wij erover denken.

Mij lijkt het tot hiertoe allemaal een fikse stap terug.

Jonas De muynck · 29 augustus 2002, 13:36

Citaat:

Is dit omdat hij het simplistische en populistische nazisme te gemakkelijk te counteren vond door weldenkende mensen? Nieuw rechts begraaft zich blijkbaar liever in gewollen retoriek, betekenisverschuivingen van termen, bombastische schwärmerei, en pseudo-intellectualistisch gezwets, opgebouwd met een karrevracht terminologie die steeds net iets anders betekent dan door de doorsneemens wordt aangenomen. Nazisme omzwachteld met intellectualistische woordenbrij dus, of niet?

Daar komt het inderdaad in de praktijk op neer. Nieuw-Rechts voert namelijk een culturele strijd en geen politieke zoals het Nazisme.
De ideologie is haast identiek maar de strategie is anders. Nazisme kon door demagogie en propaganda en de uitbouw van een leiderscultus politieke macht verwerven maar ging tenslotte tenonder.

Nieuw-rechtw gelooft dat om politieke macht te hebben die stabiel is je eerst de cultuur moet wijzigen. Je moet dus het denken zelf veranderen en dat doe je door zorgvuldig te infiltreren in de wetenschappen en de media en daar een anti-gelijkheidsboodschap aanvaardbaar te maken.
Wanneer die "onderbouw" er is kan daarover het politieke luik binnenrollen...

Citaat:

Als je die verworvenheden van de franse revolutie wil vervangen door dergelijke machtsvormen, dan is het antwoord op mijn voorgaande vraag dus reeds: ja. Maar Nieuw rechts zal wel onmiddelijk counteren met de bewering dat hun invulling van 'hiërarchie', 'supra-individualiteit' en 'heroïek' iets anders inhouden dan wat wij erover denken.
Mij lijkt het tot hiertoe allemaal een fikse stap terug.

Inderdaad, daartoe hebben ze met hun intellectualistisch discours natuurlijk alle wapens...
In mijn ogen is het inderdaad zelfs meer dan een fikse stap terug, erger dan in de bomen gaan leven....

Jonas De muynck · 29 augustus 2002, 13:40

Oh, by the way dit is het vervolg van dit hoofdstuk over Mohler:

VERVOLG:

We mogen het kader waarbinnen het werk van Mohler ontstond niet buiten beschouwing laten, ze is immers van wezenlijk belang om de impact ervan ten gronde te beseffen. Mohler schreef zijn werk immers in het Duitsland van net na de Tweede Wereldoorlog. Mohler schreef bovendien zelf in zijn werk dat hij met dat werk expliciet de bedoeling had zijn bijdrage te leveren bij de verwezenlijking van de Konservative Revolution. Hij schrijft: “die Europese Revolutie die door de nederlaag van de Nazi-Duitsland en de overwinning van de decadente Liberale en communistische imperialisten noodzakelijk is geworden.”

Het draagt als ondertitel “handboek” en het is duidelijk om wat voor handboek het gaat; een handboel dat nieuwe moed moet geven aan diegenen die in ideologische wanhoop verkeren o.i.v. het nieuwe maatschappelijke en politieke kader. Het boek creëert immers een nieuw “begrip” namelijk de “Konservative Revolution”. Dat begrip had nooit bestaan voor Mohler ermee op de proppen kwam. Hij had daarmee niet tot doel een nieuw heuristisch instrument te introduceren, maar wou integendeel een nieuwe inspiratiebron aanreiken die de basiskenmerken van het vooroorlogse fascisme de naoorlogse periode moest binnenloodsen.

Op die manier heeft Mohler dan ook een uiterst grote rol gespeeld bij de ontwikkeling van radicaal-rechts. Hij stelt immers (en geeft die boodschap duidelijk mee), dat de rechtse revolutie die zich in het interbellum aftekende door de nederlaag van Nazi-Duitsland uitgesteld werd, en dat de “decadente krachten” zich opnieuw in het zadel hebben getild. Daardoor is de tijd niet langer rijp voor directe aanvallen op politieke bastions zoals die door de SA en de SS werden uitgevoerd of door demagogie en massapropaganda werden afgedwongen.
In plaats daarvan was het volgens Mohler tijd om het werk over te laten aan intellectuelen (eerder denkers en visionairs want “intellectuelen” ziet Mohler als mensen die enkel met de rede bezig zijn wat een obsessie van het verlichtingsdenken is in zijn ogen). Die denkers en visionairs moesten de culturele onderbouw vormgeven…

Een belangrijke bron voor de link tussen Mohler (de Konservative Revolution is zijn uitvindsel) en de nieuwe “fascistische strategie” is Giorgio Locchi. Locchi is de auteur van het werk “de essentie van het fascisme” en is één van de vooraanstaande intellectuelen van extreem-rechts in Italië. Locchi ziet fascisme als “de eerste politieke uiting van een zuiver spiritueel en cultureel “superhumanisme” of elitarisme.” Dit “superhumanisme” verwerpt de egalitaire, democratische, universalistische visie op de mens en keert zich tegen het vooruitgangsgeloof. Het ontstaan van dit denken had volgens hem zijn wortels in de 19de eeuw en heeft zich volgens hem niet genoeg kunnen doorzetten in de jaren ’30 en ’40 (Mussolini en Hitler verloren de oorlog) maar kon uiteindelijk overwinnen in de tweede helft van de 20e eeuw , indien het zich aanpaste en zich zou richten op de verandering van de culturele onderbouw. Need I say more?

Supe®Staaf · 4 september 2002, 17:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jonas De muynck

Het draagt als ondertitel “handboek” en het is duidelijk om wat voor handboek het gaat; een handboel dat nieuwe moed moet geven aan diegenen die in ideologische wanhoop verkeren o.i.v. het nieuwe maatschappelijke en politieke kader. Het boek creëert immers een nieuw “begrip” namelijk de “Konservative Revolution”. Dat begrip had nooit bestaan voor Mohler ermee op de proppen kwam. Hij had daarmee niet tot doel een nieuw heuristisch instrument te introduceren, maar wou integendeel een nieuwe inspiratiebron aanreiken die de basiskenmerken van het vooroorlogse fascisme de naoorlogse periode moest binnenloodsen.

.......................
In plaats daarvan was het volgens Mohler tijd om het werk over te laten aan intellectuelen (eerder denkers en visionairs want “intellectuelen” ziet Mohler als mensen die enkel met de rede bezig zijn wat een obsessie van het verlichtingsdenken is in zijn ogen). Die denkers en visionairs moesten de culturele onderbouw vormgeven…

Dus weerom geen rechtstreekse politieke strijd, maar een (pseudo)intellectuele meta-politieke aanslag op de samenleving.
Door nieuwe zelfverklaarde begrippen een eigen inhoud te geven (m.a.w. woordenzwendel), de poten vanonder het ideeëngoed van de goegemeente willen zagen. Zieltjes werven door middel van een latent fascistisch discours met intellectualistische trekjes.
Of begrijp ik het averechts?

Jonas De muynck · 4 september 2002, 21:35

Daar komt het in de praktijk op neer inderdaad. Maar het is wel zeker dat ze dat zoveel mogelijk willen verbergen en ze zich constant distanciëren van alles wat ruikt naar fascisme.
Hun strategie gaat eigenlijk uit van het feit dat de bevolking eerst overtuigd moet worden; hun denkbeelden, ethiek, waarden, kunst moet bewerkt en gekneed worden. Het is immers pas wanneer de massa verandering als logisch en vanzelfsprekend aanziet, dat de bestaande politieke orde omver kan worden geworpen aangezien ze dan geen wortels meer heeft in de maatschappelijke consensus.

29 augustus 2002, 10:35	#1
Jonas De muynck Provinciaal Gedeputeerde Geregistreerd: 21 juni 2002 Locatie: Schaarbeek Berichten: 891	DE WORTELS VAN NIEUW-RECHTS DEEL I: ARMIN MOHLER en zijn werk "de conservatieve revolutie"... Nieuw-Rechts heeft net als elke ideologie een onstaansgrond. We moeten er daarbij wel op wijzen dat Nieuw-Rechts geen partijpolitiek denken impliceert. Haar doel is namelijk niet het verwerven van politieke macht maar enkel het scheppen van een cultureel fundament waarop die politieke macht later kan gebouwd worden. Zij zijn de “voorhoede” zeg maar, de denktank. Toch hebben ze ook een ideologie met een aantal specifieke kenmerken. En die ideologie heeft bepaalde wortels en gat terug tot bepaalde auteurs. Zoals het communisme in wezen teruggrijpt naar Marx net als het socialisme (dat echter ook invloed heeft ondergaan van o.a. Keynes en Bauer) zo gaat Nieuw-Rechts ook terug tot een aantal auteurs. Bij het duiden van die auteurs kunnen we best hun eigen teksten doornemen waar ze letterlijk die illustere voorgangers aanduiden als hun ideologische onderbouw. Fantaseren en linken leggen in het ijle is dus onzin, we kunnen enkel betrouwen op directe en zuivere citaten die niet dubbelzinnig zijn. Eén van die basisfiguren is Armin Mohler die in 1950 een werk publiceerde met de titel: “Die Konservative Revolution in Deutschland 1918-1932”. Men kan het werk beschouwen als een soort catalogus van alle antidemocratische denkers uit het Duitsland tussen 1918 en de machtsgreep van de NSDAP. Hij beschouwde al die auteurs LETTERLIJK als “de Trotskisten van de Duitse revolutie.” Ze waren de weg aan het plaveien voor de “gezonde” transformatie van de Duitse en westerse cultuur. Mohler schreef: “ Hitler en zijn Derde Rijk was net zo zeer een perversie van de nationalistische revolutie (waar ze naar streefden) als de Stalinistische invulling van de “socialistische revolutie” was voor de Troskisten”. Een centraal deel in het denken van Mohler is vervolgens het geloof in “verval”… Hij stelde dat “ de oude westerse structuren in verval zijn, het waren eens synthesen van de klassieke Oudheid en het christendom en de verlichting.” “Een nieuwe eenheid bestaat nog niet, we leven in een tussenfase en de “Konservative Revolution” was een aanzet om die tussenfase te overbruggen..” Tot deze Konservative Revolution rekende Mohler ook het Nazisme hoewel hij vond dat ze er toch op een aantal punten van afweek. Zo paste het “sociale en populistische karakter” van het nazisme niet echt binnen de Konservative Revolution. Anderzijds schreef hij letterlijk dat één punt alle verschillende veruiterlijkingen verbond, één punt was wezenlijk belangrijk en dat was een geloof in een revolutie die haar wortels had in specifiek nationalistisch of etnisch denken en voelen als bron van “wedergeboorte”. Een ander wezenlijk punt is in zijn ogen het verwerpen van het Joods-christelijke lineaire denken over tijd. Hun voorkeur ging uit naar een cyclische of sferische tijdsopvatting. Op basis van citaten van mensen die hij tot de Konservative revolution rekende zoals Jünger, kwam hij tot de stelling dat de mensheid een “nulpunt” zou bereiken, op dat ogenblik zou de “decadente tijd” van egalitarisme, kosmopolitisch denken, materialisme, individualisme, rationalisme, en de principes van de Franse Revolutie (vrijheid, gelijkheid en broederschap) plaats maken voor een hiërarchische, supraindividuele, “organische” en “heroïsche” samenleving. Tot daar deel I, als het te lang is sla ik gerust een paar stukken over...

29 augustus 2002, 13:40	#4
Jonas De muynck Provinciaal Gedeputeerde Geregistreerd: 21 juni 2002 Locatie: Schaarbeek Berichten: 891	Oh, by the way dit is het vervolg van dit hoofdstuk over Mohler: VERVOLG: We mogen het kader waarbinnen het werk van Mohler ontstond niet buiten beschouwing laten, ze is immers van wezenlijk belang om de impact ervan ten gronde te beseffen. Mohler schreef zijn werk immers in het Duitsland van net na de Tweede Wereldoorlog. Mohler schreef bovendien zelf in zijn werk dat hij met dat werk expliciet de bedoeling had zijn bijdrage te leveren bij de verwezenlijking van de Konservative Revolution. Hij schrijft: “die Europese Revolutie die door de nederlaag van de Nazi-Duitsland en de overwinning van de decadente Liberale en communistische imperialisten noodzakelijk is geworden.” Het draagt als ondertitel “handboek” en het is duidelijk om wat voor handboek het gaat; een handboel dat nieuwe moed moet geven aan diegenen die in ideologische wanhoop verkeren o.i.v. het nieuwe maatschappelijke en politieke kader. Het boek creëert immers een nieuw “begrip” namelijk de “Konservative Revolution”. Dat begrip had nooit bestaan voor Mohler ermee op de proppen kwam. Hij had daarmee niet tot doel een nieuw heuristisch instrument te introduceren, maar wou integendeel een nieuwe inspiratiebron aanreiken die de basiskenmerken van het vooroorlogse fascisme de naoorlogse periode moest binnenloodsen. Op die manier heeft Mohler dan ook een uiterst grote rol gespeeld bij de ontwikkeling van radicaal-rechts. Hij stelt immers (en geeft die boodschap duidelijk mee), dat de rechtse revolutie die zich in het interbellum aftekende door de nederlaag van Nazi-Duitsland uitgesteld werd, en dat de “decadente krachten” zich opnieuw in het zadel hebben getild. Daardoor is de tijd niet langer rijp voor directe aanvallen op politieke bastions zoals die door de SA en de SS werden uitgevoerd of door demagogie en massapropaganda werden afgedwongen. In plaats daarvan was het volgens Mohler tijd om het werk over te laten aan intellectuelen (eerder denkers en visionairs want “intellectuelen” ziet Mohler als mensen die enkel met de rede bezig zijn wat een obsessie van het verlichtingsdenken is in zijn ogen). Die denkers en visionairs moesten de culturele onderbouw vormgeven… Een belangrijke bron voor de link tussen Mohler (de Konservative Revolution is zijn uitvindsel) en de nieuwe “fascistische strategie” is Giorgio Locchi. Locchi is de auteur van het werk “de essentie van het fascisme” en is één van de vooraanstaande intellectuelen van extreem-rechts in Italië. Locchi ziet fascisme als “de eerste politieke uiting van een zuiver spiritueel en cultureel “superhumanisme” of elitarisme.” Dit “superhumanisme” verwerpt de egalitaire, democratische, universalistische visie op de mens en keert zich tegen het vooruitgangsgeloof. Het ontstaan van dit denken had volgens hem zijn wortels in de 19de eeuw en heeft zich volgens hem niet genoeg kunnen doorzetten in de jaren ’30 en ’40 (Mussolini en Hitler verloren de oorlog) maar kon uiteindelijk overwinnen in de tweede helft van de 20e eeuw , indien het zich aanpaste en zich zou richten op de verandering van de culturele onderbouw. Need I say more?

4 september 2002, 21:35	#6
Jonas De muynck Provinciaal Gedeputeerde Geregistreerd: 21 juni 2002 Locatie: Schaarbeek Berichten: 891	Daar komt het in de praktijk op neer inderdaad. Maar het is wel zeker dat ze dat zoveel mogelijk willen verbergen en ze zich constant distanciëren van alles wat ruikt naar fascisme. Hun strategie gaat eigenlijk uit van het feit dat de bevolking eerst overtuigd moet worden; hun denkbeelden, ethiek, waarden, kunst moet bewerkt en gekneed worden. Het is immers pas wanneer de massa verandering als logisch en vanzelfsprekend aanziet, dat de bestaande politieke orde omver kan worden geworpen aangezien ze dan geen wortels meer heeft in de maatschappelijke consensus.