Het christendom was niet bedoeld voor niet-Joden.

[system]

Het christendom oorspronkelijk alleen bedoeld voor Joden.

Jezus was een Jood en hij predikte uitsluitend voor Joden.
Het is beginnen fout te gaan toen men boodschap van Jezus ook ging vertalen naar de niet-Joden.

[vlijmscherp]

was 1 van de evangelisten niet een bekeerde Romein?

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

was 1 van de evangelisten niet een bekeerde Romein?

Wie dan?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Het is beginnen fout te gaan toen men boodschap van Jezus ook ging vertalen naar de niet-Joden.

Wat ging er dan wel fout en wanneer gebeurde die ommekeer?

[vlijmscherp]

Evangelie naar Marcus
Van Wikipedia
Ga naar: navigatie, zoek
Het Evangelie naar Marcus (vaak kortweg Marcus genoemd) is het tweede evangelie in het Nieuwe Testament. Het is een van de drie synoptische evangeliën. Het bevat 16 hoofdstukken en is het kortste van de vier evangeliën.

Inhoud [verbergen]
1 Auteur
2 Doelgroep
3 Datering
4 Relatie met andere synoptische evangeliën
5 Kenmerken van het evangelie
6 Kritiek
7 Indeling
8 Externe link
9 Bron(nen)



[bewerk] Auteur
De tekst van het evangelie bevat zelf geen opgave van de naam van de auteur. De vroegste vermelding van een "Marcus" als schrijver van het evangelie vinden we bij Papias van Hierapolis. De oud christelijke kerk beschouwde unaniem Johannes Marcus als degene die het evangelie op grond van mondelinge overdracht door de apostel Petrus heeft opgetekend. Opvallend daarbij is, dat deze Johannes Marcus geen belangrijke rol in het Nieuwe Testament speelt. Tekstkritisch onderzoek heeft dan ook uitgewezen dat het ontstaan van het Marcusevangelie veel ingewikkelder is dan men vroeger dacht. Het kan zeker niet enkel op Petrus teruggebracht worden.

Binnen het huis van zijn moeder had Johannes Marcus alle gelegenheid om informatie te vernemen van de apostelen en anderen die Jezus zelf gekend hadden. Toch staat hij te boek als de speciale leerling en discipel van Petrus.

Sinds de tijd van Clemens van Alexandrië hebben theologen aangenomen dat het in Rome geschreven is, hoewel ook Antiochië als mogelijke plaats wordt genoemd.


[bewerk] Doelgroep
Joodse namen en Aramese uitdrukkingen ("Boanerges" (3:17); "Talitha Koem" (5:41); "Korban" (7:11); "Bartimeus" (10:46); "Abba" (14:36); "Eloi," etc. (15:34)) worden in dit evangelie altijd zorgvuldig verklaard, wat op een niet-Joodse doelgroep wijst. Ook bevat dit evangelie relatief weinig verwijzingen naar en citaten uit het Oude Testament. Deze referenties zouden juist voor Joden van belang zijn geweest. Joodse gebruiken (7:3; 14:3; 14:12; 15:42) worden zorgvuldig verklaard. Het gebruik van een aantal Latijnse woorden (die niet in de andere evangeliën voorkomen, zoals "spekulatoura" (6:27, SV:scherprechter), "xestes" (vgl sextarius, SV:drinkbekers," 7:4, 8), "quadrans" (12:42, SVenningen), "centurion" (15:39, 44, 45).) wijst op een doelgroep en/of omgeving van de schrijver met sterk Romeinse trekken. Dit stemt overeen met verklaringen van oude kerkvaders, dat Marcus zijn evangelie in Rome voor de christenen uit de heidenen schreef.

Theologen die het auteurschap van Marcus in twijfel trekken, nemen ook vaak andere plaatsen als Antiochië in Syrië of Egypte in overweging

[Dave Brocatus]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Het christendom oorspronkelijk alleen bedoeld voor Joden.

Jezus was een Jood en hij predikte uitsluitend voor Joden.
Het is beginnen fout te gaan toen men boodschap van Jezus ook ging vertalen naar de niet-Joden.

Jezus predikte niet uitsluitend voor Joden, en zijn boodschap was weldegelijk bedoeld voor zowel Joden als niet-Joden. Dat staat heel duidelijk te lezen in het evangelie van Marcus:

Hij [Jezus] vertrok vandaar en ging naar het gebied van Tyrus. Hij nam zijn intrek in een huis en wilde niet dat iemand het te weten kwam, maar Hij kon niet onopgemerkt blijven. Maar meteen toen een vrouw, van wie het dochtertje in de macht was van een onreine geest, van Hem hoorde, ging ze naar Hem toe en wierp zich voor zijn voeten. De vrouw was een Griekse, afkomstig uit Syro-Fenicië. Ze vroeg Hem de demon uit haar dochter te drijven. Hij zei tegen haar: ‘Laat eerst de kinderen volop te eten krijgen, want het is niet goed om het brood van de kinderen te nemen en het aan de hondjes te geven.’ Ze had hierop een weerwoord: ‘Heer, ook de hondjes onder de tafel eten van de kruimels van de kleintjes.’ Hij zei tegen haar: ‘Omdat u dit zegt: ga maar terug, de demon is al uit uw dochter weg.’ Ze ging naar huis, waar ze haar kind in bed vond, terwijl de demon verdwenen was. (Mc 7,24-30)

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Wat ging er dan wel fout en wanneer gebeurde die ommekeer?

Na de val van Jeruzalem verdween de authentieke Joodse 'kerk'. De Hellenisten (vaak Joden met een Griekse cultuurachtergrond) kregen het voor het zeggen. In de Griekse godenwereld waren godmensen inherent aan deze cultuur. Ook Jezus werd verheven tot een zoon van god (net zoals Alexander de Grote bijvoorbeeld), alhoewel dat nooit zijn bedoeling is geweest.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Dave Brocatus

Jezus predikte niet uitsluitend voor Joden, en zijn boodschap was weldegelijk bedoeld voor zowel Joden als niet-Joden. Dat staat heel duidelijk te lezen in het evangelie van Marcus:

Hij [Jezus] vertrok vandaar en ging naar het gebied van Tyrus. Hij nam zijn intrek in een huis en wilde niet dat iemand het te weten kwam, maar Hij kon niet onopgemerkt blijven. Maar meteen toen een vrouw, van wie het dochtertje in de macht was van een onreine geest, van Hem hoorde, ging ze naar Hem toe en wierp zich voor zijn voeten. De vrouw was een Griekse, afkomstig uit Syro-Fenicië. Ze vroeg Hem de demon uit haar dochter te drijven. Hij zei tegen haar: ‘Laat eerst de kinderen volop te eten krijgen, want het is niet goed om het brood van de kinderen te nemen en het aan de hondjes te geven.’ Ze had hierop een weerwoord: ‘Heer, ook de hondjes onder de tafel eten van de kruimels van de kleintjes.’ Hij zei tegen haar: ‘Omdat u dit zegt: ga maar terug, de demon is al uit uw dochter weg.’ Ze ging naar huis, waar ze haar kind in bed vond, terwijl de demon verdwenen was. (Mc 7,24-30)

Jezus ging de dekapolis nooit binnen. Hij meed deze onzuivere heidense steden. OOk zijn gesprek met de Syrische vrouw laat geen twijfel bestaan dat zijn woord uitsluitend voor de Joden bestemd zijn.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

Evangelie naar Marcus
Van Wikipedia
Ga naar: navigatie, zoek
Het Evangelie naar Marcus (vaak kortweg Marcus genoemd) is het tweede evangelie in het Nieuwe Testament. Het is een van de drie synoptische evangeliën. Het bevat 16 hoofdstukken en is het kortste van de vier evangeliën.

Inhoud [verbergen]
1 Auteur
2 Doelgroep
3 Datering
4 Relatie met andere synoptische evangeliën
5 Kenmerken van het evangelie
6 Kritiek
7 Indeling
8 Externe link
9 Bron(nen)



[bewerk] Auteur
De tekst van het evangelie bevat zelf geen opgave van de naam van de auteur. De vroegste vermelding van een "Marcus" als schrijver van het evangelie vinden we bij Papias van Hierapolis. De oud christelijke kerk beschouwde unaniem Johannes Marcus als degene die het evangelie op grond van mondelinge overdracht door de apostel Petrus heeft opgetekend. Opvallend daarbij is, dat deze Johannes Marcus geen belangrijke rol in het Nieuwe Testament speelt. Tekstkritisch onderzoek heeft dan ook uitgewezen dat het ontstaan van het Marcusevangelie veel ingewikkelder is dan men vroeger dacht. Het kan zeker niet enkel op Petrus teruggebracht worden.

Binnen het huis van zijn moeder had Johannes Marcus alle gelegenheid om informatie te vernemen van de apostelen en anderen die Jezus zelf gekend hadden. Toch staat hij te boek als de speciale leerling en discipel van Petrus.

Sinds de tijd van Clemens van Alexandrië hebben theologen aangenomen dat het in Rome geschreven is, hoewel ook Antiochië als mogelijke plaats wordt genoemd.


[bewerk] Doelgroep
Joodse namen en Aramese uitdrukkingen ("Boanerges" (3:17); "Talitha Koem" (5:41); "Korban" (7:11); "Bartimeus" (10:46); "Abba" (14:36); "Eloi," etc. (15:34)) worden in dit evangelie altijd zorgvuldig verklaard, wat op een niet-Joodse doelgroep wijst. Ook bevat dit evangelie relatief weinig verwijzingen naar en citaten uit het Oude Testament. Deze referenties zouden juist voor Joden van belang zijn geweest. Joodse gebruiken (7:3; 14:3; 14:12; 15:42) worden zorgvuldig verklaard. Het gebruik van een aantal Latijnse woorden (die niet in de andere evangeliën voorkomen, zoals "spekulatoura" (6:27, SV:scherprechter), "xestes" (vgl sextarius, SV:drinkbekers," 7:4, 8), "quadrans" (12:42, SVenningen), "centurion" (15:39, 44, 45).) wijst op een doelgroep en/of omgeving van de schrijver met sterk Romeinse trekken. Dit stemt overeen met verklaringen van oude kerkvaders, dat Marcus zijn evangelie in Rome voor de christenen uit de heidenen schreef.

Theologen die het auteurschap van Marcus in twijfel trekken, nemen ook vaak andere plaatsen als Antiochië in Syrië of Egypte in overweging

Marcus was een Jood.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Na de val van Jeruzalem verdween de authentieke Joodse 'kerk'. De Hellenisten (vaak Joden met een Griekse cultuurachtergrond) kregen het voor het zeggen. In de Griekse godenwereld waren godmensen inherent aan deze cultuur. Ook Jezus werd verheven tot een zoon van god (net zoals Alexander de Grote bijvoorbeeld), alhoewel dat nooit zijn bedoeling is geweest.

Dan raad ik u toch eens aan het NT te lezen, waarvan de meeste evangeliën door "Hebreeuwse Joden" werden geschreven. Ook daar lezen we al dat Jezus zichzelf als Zoon van God uitroept. Trouwens, weet u wel waarop het Sanhedrin zich baseerde om de doodstraf voor Jezus te eisen? Juist, de hogepriester verscheurde zijn kleren (teken van heiligschennis) omdat Jezus zich gelijk had gesteld aan Jahweh, een verschrikkelijk iets voor de Joden.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Dave Brocatus

Jezus predikte niet uitsluitend voor Joden, en zijn boodschap was weldegelijk bedoeld voor zowel Joden als niet-Joden. Dat staat heel duidelijk te lezen in het evangelie van Marcus:

Hij [Jezus] vertrok vandaar en ging naar het gebied van Tyrus. Hij nam zijn intrek in een huis en wilde niet dat iemand het te weten kwam, maar Hij kon niet onopgemerkt blijven. Maar meteen toen een vrouw, van wie het dochtertje in de macht was van een onreine geest, van Hem hoorde, ging ze naar Hem toe en wierp zich voor zijn voeten. De vrouw was een Griekse, afkomstig uit Syro-Fenicië. Ze vroeg Hem de demon uit haar dochter te drijven. Hij zei tegen haar: ‘Laat eerst de kinderen volop te eten krijgen, want het is niet goed om het brood van de kinderen te nemen en het aan de hondjes te geven.’ Ze had hierop een weerwoord: ‘Heer, ook de hondjes onder de tafel eten van de kruimels van de kleintjes.’ Hij zei tegen haar: ‘Omdat u dit zegt: ga maar terug, de demon is al uit uw dochter weg.’ Ze ging naar huis, waar ze haar kind in bed vond, terwijl de demon verdwenen was. (Mc 7,24-30)

Een goede verstaander heeft geen twee woorden nodig. Hier zegt Jezus duidelijk dat hij gekomen is voor de Joden.

[vlijmscherp]

en was er geen verhaal dat Jezus het kind van een Romeins soldaat heeft genezen?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Jezus ging de dekapolis nooit binnen. Hij meed deze onzuivere heidense steden. OOk zijn gesprek met de Syrische vrouw laat geen twijfel bestaan dat zijn woord uitsluitend voor de Joden bestemd zijn.

O ja? Waarom geneest Jezus dan de bediende van een Romeins centurion op vraag van die laatste?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Een goede verstaander heeft geen twee woorden nodig. Hier zegt Jezus duidelijk dat hij gekomen is voor de Joden.

In de eerste plaats. Niet uitsluitend evenwel.

[Dave Brocatus]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Jezus ging de dekapolis nooit binnen. Hij meed deze onzuivere heidense steden. OOk zijn gesprek met de Syrische vrouw laat geen twijfel bestaan dat zijn woord uitsluitend voor de Joden bestemd zijn.

Volgens o.a. het vijfde hoofdstuk v.h. evangelie van Marcus is Jezus wel in de Dekapolis geweest. Ook volgens Lc 8,26-39 en Mt 8,28-34 is dat het geval.

Uit het gesprek tussen Jezus en de Syrofenicische vrouw en uit de genezing van haar dochter, blijkt dat Jezus niet enkel gekomen was voor de Joden.

Hij zei tegen haar: ‘Laat eerst de kinderen volop te eten krijgen, want het is niet goed om het brood van de kinderen te nemen en het aan de hondjes te geven.’ Ze had hierop een weerwoord: ‘Heer, ook de hondjes onder de tafel eten van de kruimels van de kleintjes.’ Hij zei tegen haar: ‘Omdat u dit zegt: ga maar terug, de demon is al uit uw dochter weg.’ Ze ging naar huis, waar ze haar kind in bed vond, terwijl de demon verdwenen was. (Mc 7,27-30)

Indien Jezus' Boodschap enkel voor de Joden bedoeld was, waarom is de dochter van de Syrofenicische vrouw dan genezen?

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Dan raad ik u toch eens aan het NT te lezen, waarvan de meeste evangeliën door "Hebreeuwse Joden" werden geschreven. Ook daar lezen we al dat Jezus zichzelf als Zoon van God uitroept. Trouwens, weet u wel waarop het Sanhedrin zich baseerde om de doodstraf voor Jezus te eisen? Juist, de hogepriester verscheurde zijn kleren (teken van heiligschennis) omdat Jezus zich gelijk had gesteld aan Jahweh, een verschrikkelijk iets voor de Joden.

De Ebionieten, vermoedelijk één van de oudste christelijke groepen beschouwden Jezus als een Profeet, niet als de zoon van God. In het Evangelie van Thomas -volgens Quispel geschreven rond het jaar 40 in de omgeving van Jeruzalem- een zeer oud evangelie wordt Jezus nergens afgeschilderd als de zoon van God.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Dave Brocatus

Volgens o.a. het vijfde hoofdstuk v.h. evangelie van Marcus is Jezus wel in de Dekapolis geweest. Ook volgens Lc 8,26-39 en Mt 8,28-34 is dat het geval.

Uit het gesprek tussen Jezus en de Syrofenicische vrouw en uit de genezing van haar dochter, blijkt dat Jezus niet enkel gekomen was voor de Joden.

Hij ging het gebied van de Dekapolis binnen (hij moest soms wel eens door het gebied der Dekapolis trekken), maar nooit de steden.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

en was er geen verhaal dat Jezus het kind van een Romeins soldaat heeft genezen?

Toch wel, de Romein drong aan. Maar deze genezingen zijn uizonderingen, niet de regel. Jezus genas op de eerste plaats Joden.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door system

De Ebionieten, vermoedelijk één van de oudste christelijke groepen beschouwden Jezus als een Profeet, niet als de zoon van God. In het Evangelie van Thomas -volgens Quispel geschreven rond het jaar 40 in de omgeving van Jeruzalem- een zeer oud evangelie wordt Jezus nergens afgeschilderd als de zoon van God.

Dit gaat niet over de ebionieten, en al evenmin over het evangelie van Thomas (dat gnostisch is trouwens, wat geenszins aansluit bij het talmoedisch jodendom).

In de canonieke evangeliën eigent Jezus zich al de hoedanigheid van Zoon Gods toe. Zo leest hij in een synagoge een bepaalde passage die verwijst naar Gods Zoon die als Messias komt. Hij becommentarieert die passage zeggend dat dit niet bewaarheid is geworden.

Ook zie ik dat u geenszins ingaat op het feit dat Jezus veroordeeld werd door het Sanhedrin omdat hij zich voor Gods Zoon uitgaf. Dat staat te lezen in de canonieke evangeliën en OOK in de talmoed (in beide versies die van Babylon als die van Jeruzalem). In dat laatste schrijven dus "Hebreeuwse Joden" over Jezus en stellen zonder enige twijfel dat hij het aandrufde zich als Gods Zoon voor te stellen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Toch wel, de Romein drong aan. Maar deze genezingen zijn uizonderingen, niet de regel. Jezus genas op de eerste plaats Joden.

Aldus wordt bevestigd dat Jezus in de eerste plaats voor de Joden kwam, maar niet exclusief voor hen alleen.