Overheidsinstellingen eens nauwer bekijken?

lombas · 18 juli 2006, 05:50

België heeft een traditie in frauderen. We zijn er zelfs in vele gevallen trots op. Met de glimlach verduisteren we ons geld, geven we niet alles braafjes aan bij de belastingen, en zo voort. We zijn er voor gekend in het buitenland: Luxemburg werd er mede groot door.

Maar het zijn niet alleen burgers die frauderen met hun eigen geld, neen, ook overheidsambtenaren en instellingen frauderen met het geld dat ze van burgers afnamen.

In Nederland begon een ijverige accountant, Leo Verhoef, de rekeningen van Nederlandse gemeenten en provincies na te kijken. Wat bleek? Zij zijn rijk!

De conclusies van Verhoef vielen niet in de smaak. Een dikke tien jaar geleden werd hij ontslagen na kritiek van diverse gemeenten en andere overheidsinstellingen. Daarna ging hij echter ... de rekeningen controleren!

Zijn constataties zijn verbluffend:

- Amsterdam beweerd in de periode 1998-2005 een "luttele" 112 miljoen overgehouden te hebben. In werkelijkheid was het 2,5 miljard
- Apeldoorn: 4 miljoen, in werkelijkheid 89 miljoen
- Eindhoven: 75 miljoen, in werkelijkheid 250 miljoen
en zo voort, in totaal gaat het dus om miljarden euro's per jaar.

Lees de conclusies, die zijn bevestigd door de gemeenten en provincies in kwestie, na op zijn website.

Waarom doet de overheid dat?

- Men wil meer geld. Simpel. Als ze de zaken slecht voorstellen, versterken ze een coërcief betalingsgevoel en kunnen ze hogere belastingen verantwoorden.
- Men weet niet wat te doen. Je kan niet blijven besteden. Men vraagt dus te véél belastingen en wenst dat te verdoezelen.

Leo Verhoef is niet bijster rijk, zijn onderzoek kost veel centjes. Daarom krijgt hij steun van het steunfonds van het Libertarisch Centrum (LIFHAS - Libertarisch Fonds voor HulpActieS).

Ik vraag mij af wanneer we dit in België eens gaan doen. In een land van frauderingstraditie -en goedpraterij zou de slotsom wel eens verbluffend kunnen zijn. Kandidaten?

Desiderius · 18 juli 2006, 06:18

In de dagen toen de dieren nog spraken, werd deze jongen opgeroepen om te participeren in 's lands militaire verdediging. Nouja, in mijn geval kwam het erop neer dat ik werd ingedeeld bij de pennenlikkers; méér nog, bij de rekenaars op de budgetdiensten van onze krijgsmacht. Al met al een leuk jobke omdat je op die manier zowat alles ziet passeren. Van het peperdure wapentuig tot het verzoek om een potloodslijper van kapitein Huppeldepup gekazerneerd in één of andere negorij tegen de Oost-Duitse grens.

Naar het einde van het jaar, begon het plezier pas écht... Want op zowat alle posten, alle deelbudgetten bleven royale bedragen onbesteed open staan. Sommige jonge(re) officieren hadden nog de onhebbelijke gewoonte om "spaarzaam" met de middelen om te springen en dat leverde de nodige problemen op voor de centrale administratie. Want had de Minister bij de vorige begrotingsopmaak niet gesteld dat onze krijgsmacht niet kon besparen, dat "onze jongens" zo al het financiële water aan de lippen hadden? De opdracht van bovenaf was dus: zorgen dat elke frank overschot volledig werd weggewerkt. En zo kreeg kapitein Huppeldepup naast z'n potloodscherper ook een voorraad reservestukken en smeerolie waarmee je nagenoeg heel Oost-Duitsland van aangescherpt schrijfgerei kon voorzien. In sneltreinvaart werd het budget uitgegeven aan tal van kleine bestellingen (voor de grotere bedragen waren de procedures --> controles immers véél strenger). Voor tientallen miljoenen belgische franken werden er toen de meest onzinnige uitgaven verricht: van potloodscherpers tot modderflappen voor de de dienstwagens der hogere officieren. (12 stuks per wagen, want ge moet reservestukken hebben) Na alweer een succesvolle ronde opsouperen, trakteerden we ons op een stevige drink in de mess officieren. Mission accomplished!

De minister kon terug naar de begrotingsdiscussies met z'n vraag naar méér centen en geen wijsneus kon hem er ooit op betrappen op enig overschot. Want overschotten... d�*t wou immers zeggen dat den armée voor het volgende begrotingsjaar het met iets minder kon stellen.

... Soms droom ik er wel eens van hoe het zou geweest zijn in de dagen dat onze goeie vriend de Brusselse worstendraaier minister van landsverdediging was. Ge weet wel: Van Den Boeynants met zijn boutade "allez, allez... ge gaat nu toch niet zevere over een paar saucissen een een beetje compote?".

lombas · 18 juli 2006, 06:26

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

In de dagen toen de dieren nog spraken, werd deze jongen opgeroepen om te participeren in 's lands militaire verdediging. Nouja, in mijn geval kwam het erop neer dat ik werd ingedeeld bij de pennenlikkers; méér nog, bij de rekenaars op de budgetdiensten van onze krijgsmacht. Al met al een leuk jobke omdat je op die manier zowat alles ziet passeren. Van het peperdure wapentuig tot het verzoek om een potloodslijper van kapitein Huppeldepup gekazerneerd in één of andere negorij tegen de Oost-Duitse grens.

Naar het einde van het jaar, begon het plezier pas écht... Want op zowat alle posten, alle deelbudgetten bleven royale bedragen onbesteed open staan. Sommige jonge(re) officieren hadden nog de onhebbelijke gewoonte om "spaarzaam" met de middelen om te springen en dat leverde de nodige problemen op voor de centrale administratie. Want had de Minister bij de vorige begrotingsopmaak niet gesteld dat onze krijgsmacht niet kon besparen, dat "onze jongens" zo al het financiële water aan de lippen hadden? De opdracht van bovenaf was dus: zorgen dat elke frank overschot volledig werd weggewerkt. En zo kreeg kapitein Huppeldepup naast z'n potloodscherper ook een voorraad reservestukken en smeerolie waarmee je nagenoeg heel Oost-Duitsland van aangescherpt schrijfgerei kon voorzien. In sneltreinvaart werd het budget uitgegeven aan tal van kleine bestellingen (voor de grotere bedragen waren de procedures --> controles immers véél strenger). Voor tientallen miljoenen belgische franken werden er toen de meest onzinnige uitgaven verricht: van potloodscherpers tot modderflappen voor de de dienstwagens der hogere officieren. (12 stuks per wagen, want ge moet reservestukken hebben) Na alweer een succesvolle ronde opsouperen, trakteerden we ons op een stevige drink in de mess officieren. Mission accomplished!

De minister kon terug naar de begrotingsdiscussies met z'n vraag naar méér centen en geen wijsneus kon hem er ooit op betrappen op enig overschot. Want overschotten... d�*t wou immers zeggen dat den armée voor het volgende begrotingsjaar het met iets minder kon stellen.

... Soms droom ik er wel eens van hoe het zou geweest zijn in de dagen dat onze goeie vriend de Brusselse worstendraaier minister van landsverdediging was. Ge weet wel: Van Den Boeynants met zijn boutade "allez, allez... ge gaat nu toch niet zevere over een paar saucissen een een beetje compote?".

Ik heb daar ook al van gehoord. Mijn vader kwam ook op de administratieve dienst terecht

(dossiers horizontaal klasseren en zo). In elk geval ga ik in mijn gemeente eens de rekeningen napluizen.

Knuppel · 18 juli 2006, 06:48

Pfffffffffffffffffffffffftt.....

Als het er in het zuinige Nederland al zo aan toe gaat, wat moet dat dan zijn in het Bourgondische Belgique?

Man, man, man, wat worden wij geplukt!

Tegendradigaard · 18 juli 2006, 08:24

tot we kaal zijn... en het begint op te rukken... de kaalheid bedoel ik...

Bad Attila · 18 juli 2006, 10:10

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

In de dagen toen de dieren nog spraken, werd deze jongen opgeroepen om te participeren in 's lands militaire verdediging. Nouja, in mijn geval kwam het erop neer dat ik werd ingedeeld bij de pennenlikkers; méér nog, bij de rekenaars op de budgetdiensten van onze krijgsmacht. Al met al een leuk jobke omdat je op die manier zowat alles ziet passeren. Van het peperdure wapentuig tot het verzoek om een potloodslijper van kapitein Huppeldepup gekazerneerd in één of andere negorij tegen de Oost-Duitse grens.

Naar het einde van het jaar, begon het plezier pas écht... Want op zowat alle posten, alle deelbudgetten bleven royale bedragen onbesteed open staan. Sommige jonge(re) officieren hadden nog de onhebbelijke gewoonte om "spaarzaam" met de middelen om te springen en dat leverde de nodige problemen op voor de centrale administratie. Want had de Minister bij de vorige begrotingsopmaak niet gesteld dat onze krijgsmacht niet kon besparen, dat "onze jongens" zo al het financiële water aan de lippen hadden? De opdracht van bovenaf was dus: zorgen dat elke frank overschot volledig werd weggewerkt. En zo kreeg kapitein Huppeldepup naast z'n potloodscherper ook een voorraad reservestukken en smeerolie waarmee je nagenoeg heel Oost-Duitsland van aangescherpt schrijfgerei kon voorzien. In sneltreinvaart werd het budget uitgegeven aan tal van kleine bestellingen (voor de grotere bedragen waren de procedures --> controles immers véél strenger). Voor tientallen miljoenen belgische franken werden er toen de meest onzinnige uitgaven verricht: van potloodscherpers tot modderflappen voor de de dienstwagens der hogere officieren. (12 stuks per wagen, want ge moet reservestukken hebben) Na alweer een succesvolle ronde opsouperen, trakteerden we ons op een stevige drink in de mess officieren. Mission accomplished!

De minister kon terug naar de begrotingsdiscussies met z'n vraag naar méér centen en geen wijsneus kon hem er ooit op betrappen op enig overschot. Want overschotten... d�*t wou immers zeggen dat den armée voor het volgende begrotingsjaar het met iets minder kon stellen.

... Soms droom ik er wel eens van hoe het zou geweest zijn in de dagen dat onze goeie vriend de Brusselse worstendraaier minister van landsverdediging was. Ge weet wel: Van Den Boeynants met zijn boutade "allez, allez... ge gaat nu toch niet zevere over een paar saucissen een een beetje compote?".

Dat gebeurt helaas in alle administraties ...

Maar er is ook een omgekeerde reden: indien een administratie haar budget niet "opgesoepeerd" krijgt, dan krijgt ze het jaar daarop minder budgettaire middelen (wat logisch is). Het probleem is dat men de budgettaire teugels zodanig strak houdt dat, wanneer die administratie dan ineens meer middelen nodig heeft om haar opdrachten te vervullen, het zeer moeilijk wordt om die middelen te krijgen (wat niet meer logisch is). En sinds onze goede vriend Vandelanotte het "ankerprincipe" heeft uitgevonden, gaat het van kwaad naar erger.

Dus wat doet iedereen: ervoor zorgen dat er geen overschotten zijn zodat men geen vermindering krijgt van de middelen waardoor men eventueel (daar wringt ook het schoentje) in de problemen komt te zitten.

18 juli 2006, 05:50	#1
lombas Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 27 juni 2005 Berichten: 42.814	Overheidsinstellingen eens nauwer bekijken? België heeft een traditie in frauderen. We zijn er zelfs in vele gevallen trots op. Met de glimlach verduisteren we ons geld, geven we niet alles braafjes aan bij de belastingen, en zo voort. We zijn er voor gekend in het buitenland: Luxemburg werd er mede groot door. Maar het zijn niet alleen burgers die frauderen met hun eigen geld, neen, ook overheidsambtenaren en instellingen frauderen met het geld dat ze van burgers afnamen. In Nederland begon een ijverige accountant, Leo Verhoef, de rekeningen van Nederlandse gemeenten en provincies na te kijken. Wat bleek? Zij zijn rijk! De conclusies van Verhoef vielen niet in de smaak. Een dikke tien jaar geleden werd hij ontslagen na kritiek van diverse gemeenten en andere overheidsinstellingen. Daarna ging hij echter ... de rekeningen controleren! Zijn constataties zijn verbluffend: - Amsterdam beweerd in de periode 1998-2005 een "luttele" 112 miljoen overgehouden te hebben. In werkelijkheid was het 2,5 miljard - Apeldoorn: 4 miljoen, in werkelijkheid 89 miljoen - Eindhoven: 75 miljoen, in werkelijkheid 250 miljoen en zo voort, in totaal gaat het dus om miljarden euro's per jaar. Lees de conclusies, die zijn bevestigd door de gemeenten en provincies in kwestie, na op zijn website. Waarom doet de overheid dat? - Men wil meer geld. Simpel. Als ze de zaken slecht voorstellen, versterken ze een coërcief betalingsgevoel en kunnen ze hogere belastingen verantwoorden. - Men weet niet wat te doen. Je kan niet blijven besteden. Men vraagt dus te véél belastingen en wenst dat te verdoezelen. Leo Verhoef is niet bijster rijk, zijn onderzoek kost veel centjes. Daarom krijgt hij steun van het steunfonds van het Libertarisch Centrum (LIFHAS - Libertarisch Fonds voor HulpActieS). Ik vraag mij af wanneer we dit in België eens gaan doen. In een land van frauderingstraditie -en goedpraterij zou de slotsom wel eens verbluffend kunnen zijn. Kandidaten? __________________ Born but to die, and reas'ning but to err. (Pope)

18 juli 2006, 06:18	#2
Desiderius Minister-President Geregistreerd: 23 juni 2005 Berichten: 4.999	In de dagen toen de dieren nog spraken, werd deze jongen opgeroepen om te participeren in 's lands militaire verdediging. Nouja, in mijn geval kwam het erop neer dat ik werd ingedeeld bij de pennenlikkers; méér nog, bij de rekenaars op de budgetdiensten van onze krijgsmacht. Al met al een leuk jobke omdat je op die manier zowat alles ziet passeren. Van het peperdure wapentuig tot het verzoek om een potloodslijper van kapitein Huppeldepup gekazerneerd in één of andere negorij tegen de Oost-Duitse grens. Naar het einde van het jaar, begon het plezier pas écht... Want op zowat alle posten, alle deelbudgetten bleven royale bedragen onbesteed open staan. Sommige jonge(re) officieren hadden nog de onhebbelijke gewoonte om "spaarzaam" met de middelen om te springen en dat leverde de nodige problemen op voor de centrale administratie. Want had de Minister bij de vorige begrotingsopmaak niet gesteld dat onze krijgsmacht niet kon besparen, dat "onze jongens" zo al het financiële water aan de lippen hadden? De opdracht van bovenaf was dus: zorgen dat elke frank overschot volledig werd weggewerkt. En zo kreeg kapitein Huppeldepup naast z'n potloodscherper ook een voorraad reservestukken en smeerolie waarmee je nagenoeg heel Oost-Duitsland van aangescherpt schrijfgerei kon voorzien. In sneltreinvaart werd het budget uitgegeven aan tal van kleine bestellingen (voor de grotere bedragen waren de procedures --> controles immers véél strenger). Voor tientallen miljoenen belgische franken werden er toen de meest onzinnige uitgaven verricht: van potloodscherpers tot modderflappen voor de de dienstwagens der hogere officieren. (12 stuks per wagen, want ge moet reservestukken hebben) Na alweer een succesvolle ronde opsouperen, trakteerden we ons op een stevige drink in de mess officieren. Mission accomplished! De minister kon terug naar de begrotingsdiscussies met z'n vraag naar méér centen en geen wijsneus kon hem er ooit op betrappen op enig overschot. Want overschotten... d�t wou immers zeggen dat den armée* voor het volgende begrotingsjaar het met iets minder kon stellen. ... Soms droom ik er wel eens van hoe het zou geweest zijn in de dagen dat onze goeie vriend de Brusselse worstendraaier minister van landsverdediging was. Ge weet wel: Van Den Boeynants met zijn boutade "allez, allez... ge gaat nu toch niet zevere over een paar saucissen een een beetje compote?". __________________ The pen is mightier than the sword, and considerably easier to write with.

18 juli 2006, 06:48	#4
Knuppel Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 21 juni 2002 Locatie: Vlaanderen Berichten: 117.759	Pfffffffffffffffffffffffftt..... Als het er in het zuinige Nederland al zo aan toe gaat, wat moet dat dan zijn in het Bourgondische Belgique? Man, man, man, wat worden wij geplukt!

18 juli 2006, 08:24	#5
Tegendradigaard Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 3 oktober 2003 Locatie: Zou ik ook graag weten Berichten: 14.746	tot we kaal zijn... en het begint op te rukken... de kaalheid bedoel ik...