NAVO-missie Afghanistan, gedoemd te mislukken.

[Wouter ter Heide.]

[FONT=Arial][SIZE=2]Geen tankkracht, maar denkkracht.
De vraag of méér troepen de NAVO-missie in Afghanistan zullen doen slagen, getuigt niet van realiteitszin. Het is namelijk een illusie te denken dat het militair bondgenootschap de strijd ooit zal winnen, maar dat geldt óók voor de Taliban. Met de kracht van wapens, waar zowel de terroristen als de deelnemers aan de oorlog tegen het terrorisme op vertrouwen, zal de wortel van het kwaad: het vijanddenken, nooit uitgeroeid kunnen worden. Daarbij doet het niet ter zake of dat vijandenken ideologisch of religieus gemotiveerd is. Wat wel ter zake doet is dat geweld - van welke kant ook - het vijanddenken en daarmee de verdeeldheid systematisch aanwakkert, met alle bloederige gevolgen van dien.
De enige kracht die een einde kan maken aan deze desastreuze ontwikkeling is onze denkkracht, ervan uitgaande dat ‘wat uiterlijk verdeeld lijkt, denkend tot eenheid kan worden gebracht’. Om een einde te maken aan het vijanddenken, ofwel in het belang van het algemeen: de vrede, wordt het dan ook tijd om die puur menselijke kracht in de strijd te werpen. Uiteraard zullen daarvoor allereerst alle partijen tot een rigoureus staakt-het-vuren moeten besluiten, dus hun strijdbijlen voorgoed moeten begraven, zowel letterlijk (militair) als figuurlijk (politiek).
[/SIZE][/FONT]

[pinbag]

Een beetje synthese zou aangenaam zijn mr. wouter.

[Mael PS]

De enige kracht die een einde kan maken aan deze desastreuze ontwikkeling is onze denkkracht, ervan uitgaande dat ‘wat uiterlijk verdeeld lijkt, denkend tot eenheid kan worden gebracht’

naief gedachtengoed, wetende dat je met fanatici bezig bent die hun leven zouden geven voor hun denkbeeld.