De "Arabische" koran?

[Uh-Huh]

Dissidente islamologen stellen spectaculaire vragen over de begintijd van de islam. Deel 3 van een serie: moslimgeleerden en westerse vertalers begrepen één vijfde van de Koran verkeerd, doordat ze uitgingen van zuiver Arabisch, zonder Aramese invloeden te herkennen.
’De tendens is nog steeds dat ze het willen doodzwijgen”, zegt de Duitse islamoloog Christoph Luxenberg.

Hij is de auteur van het in 2000 uitgebrachte boek ’Die Syro-Aramäische Lesart des Koran’, waarmee hij een steen gooide in de vijver van het westerse koranonderzoek.

Zijn stelling: in de Koran zijn sporen te vinden van een andere taal dan het Arabisch: het verwante Aramees. Veel duistere passages kunnen worden opgehelderd via Aramees, dat vóór de islam de leidende cultuurtaal van het Midden-Oosten was. Arabisch was toen nog een verzameling van gesproken dialecten.

Luxenbergs stelling kan hard aankomen bij orthodoxe moslims, voor wie het een geloofsdogma is, dat de Koran is geschreven in volmaakt Arabisch.

Daarover is vroeger wel anders gedacht. In de 16de eeuw ontdekte de Egyptenaar As-Soejoeti in de Koran woorden uit 25 talen. Hij zag daarin het bewijs van de universaliteit van de goddelijke boodschap. Maar die opvatting heeft nog maar weinig aanhangers.

Luxenbergs doorwrochte boek mikte niet op een massapubliek maar bevat toch één populaire krent in de pap. Via taalkundige analyse toont hij aan, dat de maagden in het paradijs, die volgens de traditionele uitleg de Koran aan de gelovigen belooft, in werkelijkheid (Aramese) druiven zijn.

Een jaar nadat zijn boek was uitgekomen boorden Al-Kaida-terroristen vliegtuigen in de Twin Towers en het Pentagon. Waarschijnlijk waren ze er vurig van overtuigd, dat ze als beloning binnen seconden na de inslag zouden mogen genieten, niet van druiven maar van maagden.

Mogelijk hebben die aanslagen voorkomen dat Luxenberg inderdaad zou zijn doodgezwegen. Zijn theorie over de maagden en de druiven had extra aroma gekregen.

De internationale pers reageerde eerder op Luxenberg dan zijn vakgenoten. Trouw wijdde in 2002 een pagina aan zijn boek. Eerder verdween Newsweek in Pakistan uit de schappen na rellen vanwege een artikel over Luxenberg.

Later volgden ook wetenschappelijke recensies. Vorig jaar werd zelfs een congres aan Luxenbergs ideeën gewijd, in Berlijn. Een blijk van erkenning. Toch hield Luxenberg er gemengde gevoelens aan over: „Ze draaiden om de hete brij heen.” Ter verontschuldiging, de brij �*s heet.

Zijn schuilnaam wil hij niet opgeven, hoewel vakgenoten daarop aandringen. Zelf vindt hij dat te gevaarlijk. Ook blijft hij in het Duits publiceren. Engels zou een dynamiek ontketenen, die hem het werken onmogelijk zou maken, vreest hij.

Tot 1993 had Luxenberg de Koran nooit aandachtig gelezen. Maar toen het er toch van kwam was hij niet meer te houden, omdat hij allerlei Aramees herkende, vooral op plaatsen, die als duister gelden.

Het Midden-Oosten heeft geen schooltype, dat vergelijkbaar is met het gymnasium. Mede daardoor zijn de oude cultuurtalen van het gebied in vergetelheid geraakt; ze hebben in elk geval niet dezelfde positie als Oudgrieks en Latijn in Europa.

De belangrijkste cultuurtaal was 1500 jaar lang het Aramees – net als Arabisch een semitische taal. Het was de taal van Jezus. En ook de taal waarin bijvoorbeeld Egyptenaren en Perzen met elkaar correspondeerden. Tegenwoordig wordt het alleen nog zeer plaatselijk gesproken, vooral maar niet uitsluitend door christenen, in dorpen in Turkije, Syrië, Irak en Iran. En verder leeft het voort in Arabische dialecten, die vol zitten met Aramese resten. Saoediërs bijvoorbeeld noemen hun bedoeïenen-poëzie, onbegrijpelijk voor wie alleen hoog-Arabisch kent, nog steeds Nabati, een ander woord voor Aramees. Ook de naam Mekka is volgens Luxenberg Aramees, en Koran (qur’aan) is een verarabisering van het Aramese qeryaan. Een qeryaan is wat in de Latijnse liturgie een lectionarium heet – stichtelijke lectuur voor de eredienst.

Luxenberg had meerdere redenen om het Aramese spoor te volgen. Eén daarvan is dat de Koran een eenzame tekst is.

Bij oude boeken kun je, als je er niet uitkomt, de hulp inroepen van andere teksten uit dezelfde taal en uit dezelfde periode. Maar bij de Koran zijn die er niet. De Koran is, afgezien van korte grafinscripties, de enige vroeg-Arabische tekst. Pas ruim een eeuw later verschijnt er een ander Arabisch boek, een biografie van de profeet.

Bij gebrek aan ander vroeg-Arabisch is Aramees de meest logische bron van parallelle teksten en leenwoorden, vooral voor theologische begrippen, die het Arabisch, tot dan toe zuiver een spreektaal, nog niet of onvoldoende had ontwikkeld.

Luxenberg ziet de korantaal als een mengsel van Arabisch en Aramees. Die twee talen lijken ongeveer op elkaar zoals Nederlands en Duits. Woorden kunnen dezelfde vorm hebben maar iets anders betekenen, zoals het Duitse dürfen, dat ’mogen’, of bellen dat ’blaffen’ betekent.

Volgens Luxenberg zagen de oude interpretatoren en in hun kielzog later de westerse vertalers de korantaal aan voor zuiver Oudarabisch.

Daardoor raakten ze het zicht kwijt op Aramese invloeden. Als ze iets niet begrepen, dachten ze dat daar weinig aan te doen was, omdat de kennis van Oudarabisch nu eenmaal beperkt is.

Sommige westerse geleerden zagen wel Aramese invloeden maar hebben die nooit zo systematisch onderzocht als Luxenberg nu doet. Hij maakt bijvoorbeeld gebruik van het gegeven dat de meeste klinkers in de huidige korantekst later zijn toegevoegd, en dat daarbij fouten kunnen zijn gemaakt.

De beroemde koraninterpretatoren van de derde eeuw na Mohammed waren Perzen. Het Aramees, dat op zijn retour was, kenden ze mogelijkerwijs niet. In elk geval begrijpen ze veel koranpassages niet, die Luxenberg wel opheldert via Aramees.

Luxenberg schat dat ongeveer twintig procent van de korantekst door de eeuwen heen verkeerd is begrepen. Het is moeilijker vast te stellen welke gevolgen dat heeft voor de boodschap van de Koran. Luxenberg vindt niet dat hij op dat terrein een taak heeft. Wel denkt hij dat zijn interpretaties soms een vriendelijker Koran opleveren.

Als voorbeeld noemt hij het woord qtl. In hoog-Arabisch is dat ’doden’. Maar in veel Arabische dialecten kan het ook ’slaan’ betekenen, net als in het Aramees en mogelijk ook in Koran-Arabisch. Het is hetzelfde verschil als tussen het Nederlandse ’sla-sloeg-geslagen’ en het dodelijke Engelse slay-slew-slain).

Collega-islamologen hebben soms kritiek op Luxenbergs taalkundige oplossingen. Zo probeerde koranvertaler Fred Leemhuis de paradijselijke maagden te redden. Hij is kritisch over Luxenberg, maar de andere Nederlandse koranvertaler, Hans Jansen, noemt hem een taalvirtuoos. Luxenberg zelf vindt dat hij gewoon zijn werk doet.

Luxenberg, slagvaardig: „Mijn critici beroepen zich op oude moslimcommentatoren die niet wetenschappelijk waren, en op een mondelinge overlevering van de korantekst die er niet is geweest.”

Het gesprek met hem is een fantastische aaneenschakeling van observaties over Arabische spreektaal en de Aramese resten daarin. Mocht hij hier en daar toch de plank misslaan, dan betekent dat nog niet automatisch dat zijn theorie fout is. Net zomin als de evolutietheorie schipbreuk lijdt wanneer de interpretatie van een oud bot niet klopt.

Critici wijzen erop dat de oude, voor-islamitische poëzie wél zuiver Arabisch is. Die zou daarom moeilijke korangedeelten kunnen verklaren, zonder dat je Aramees nodig hebt. Maar Luxenberg werpt tegen dat die poëzie pas eeuwen ná de islam is opgetekend en mogelijk dus is aangepast, zo ze al niet pas toen is vervaardigd.

Volgens hem – maar ook volgens de Franse geleerde Pierre Larcher in de bundel ’Die dunklen Anfänge’ (zie de site) – is hoog-Arabisch een kunsttaal, die pas na de Koran is ontwikkeld en daarom ongeschikt is om de Koran te verklaren.

Hij vindt de Israëlische archololoog Y. Nevo aan zijn zijde, die onderzoek deed in de Negev-woestijn. Nevo schrijft dat er uit de voor-islamitische tijd wel heidense inscripties bewaard zijn in diverse Arabische dialecten maar niet in klassiek Arabisch.

In zijn kritische kijk op de ’pre-islamitische poëzie’ krijgt Luxenberg steun van een grondlegger van de moderne Arabische literatuur, de Egyptenaar Taha Hoessein. Al moest die zijn woorden herroepen onder druk van de moslim-orthodoxie.

Ten slotte heeft onlangs de Amerikaanse onderzoeker Jonathan Owens bij wijze van experiment uit vier representatieve dialecten een oer-Arabisch gereconstrueerd, dat fundamenteel anders is dan klassiek Arabisch.

Een prettige verrassing kwam uit Libanon. Een sjiitisch tijdschrift, Al-Haya al-Tayyiba, prees onlangs Luxenberg en spoorde andere korangeleerden aan om zich ook in het Aramees te verdiepen.

Bij de discussie maken twee problemen het moeilijk, vast te stellen wie gelijk heeft: er is geen kritische editie van de Koran en evenmin een historisch, etymologisch Arabisch woordenboek. Iets soortgelijks ontbreekt ook voor de semitische taalfamilie als geheel en dat is vreemd, want in het semitische taalgebied is het eerste alfabet ontstaan, taal-historisch materiaal is er dus genoeg.

Luxenberg daarover: „Ik vraag me af wat die islamologen al die tijd hebben uitgevoerd.” Bij de conferentie in Berlijn, die met subsidie van het Europees Wetenschapsfonds totstandkwam, kwam ook de vraag aan de orde of er zo’n kritische koranuitgave moest komen.

Luxenbergs echte uitsmijter komt nog: „Ik heb concrete aanwijzingen dat de Koran in eerste opzet is geschreven met Aramese letters en ik sluit niet uit dat ook de tekst zelf teruggaat op een Aramese oertekst.” Hij wil dat in de nabije toekomst bewijzen.

Bron: Trouw

Ik vind het jammer dat er een soort van dogma heerst rond de Arabische(?) koran. Zeker nadat men ook oude koranteksten heeft gevonden die toch wel op bepaalde punten sterk afwijken van de huidige korantekst: http://www.trouw.nl/deverdieping/rel...ijken+sterk+af

Dit soort linguïstisch, wetenschappelijk werk zou moeten gesteund worden door de moslims.

[ElFlamencoLoco]

Interessante invalshoek, beste Uh-Huh. Nu ontbreekt me de tijd er op in te gaan. Morgen hopelijk...

[cor]

Luxenbergs doorwrochte boek mikte niet op een massapubliek maar bevat toch één populaire krent in de pap. Via taalkundige analyse toont hij aan, dat de maagden in het paradijs, die volgens de traditionele uitleg de Koran aan de gelovigen belooft, in werkelijkheid (Aramese) druiven zijn.

Overigens een interessante ontwikkeling.

[Basy Lys]

De in de tekst aangehaalde publicaties:

Christoph LUXENBERG, Die Syro-Aramaeische Lesart des Koran. Ein Beitrag zur Entschluesselung der Koransprache, Berlin, 2000, ISBN 3-86093-274-8

Karl-Heinz OHLIG, Gerd-Rüdiger PUIN (Hg.), Die dunklen Anfänge. Neue Forschungen zur frühen Geschichte des Islam, Verlag Hans Schiler, 2005, ISBN 3-89930-128-5

In dit laatste onder meer de geciteerde Pierre Larcher: "Arabe Préislamique -- Arabe Coranique -- Arabe Classique: Un Continuum?"

Die Syro-Aramaeische Lesart des Koran is in het Duits geschreven, met nogal wat Arameese en Arabische teksten.

In Die dunklen Anfänge vindt men teksten in het Duits, het Engels, en het Frans:
- Karl-Heinz Ohlig: "Wieso dunkle Anfaenge des Islam"
- Volker Popp: "Die fruehe Islamgeschichte nach inschriftlichen und numismatischen Zeugnissen"
- Christoph Luxenberg: "Neudeutung der arabischen Inschrift im Felsendom zu Jerusalem"
- Claude Gilliot: "Zur Herkunft der Gewaehrsmaener des Propheten"
- Alfred-Louis de Prémare: "Abd al-Malik b. Marwan et le Processus de Constitution du Coran"
- Ibn Warraq: A Personal Look at Some Aspects of the History of Koranic Criticism in 19th and 20th Centuries"
- Pierre Larcher: "Arabe Préislamique -- Arabe Coranique -- Arabe Classique: Un Continuum?"
- Sergio Noja Noseda: "From Syriac to Pahlavi: The Contribution of the Sassanian Iraq to the Beginning of the Arabic Writing"
- Alba Fedeli: "Early Evidences of Variant Reading in Qu'ranic Manuscripts
- Gerd-R. Puin: "Leuke Kome / Layka, die Arser / Ashad al-Rass und andere vorislamische Namen im Koran: Ein Weg aus dem 'Dickicht'?"
- Mondher Sfar: "Raisons d'espérer
- Karl-Heinz Ohlig: "Das syrische und arabische Christentum und der Koran"

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Interessante invalshoek, beste Uh-Huh. Nu ontbreekt me de tijd er op in te gaan. Morgen hopelijk...

Nu heb ik dus wel eventjes tijd.

Eén van de voornaamste bronnen van kritiek jegens (de meeste) moslims is de krampachtigheid waarmee zij de status van de Koran blijven verdedigen als het letterlijke woord van God. Na bijna anderhalf millenium zijn zij kennelijk nog steeds niet in staat tot een oprechte bezinning aangaande dit geloofspunt.

Dat staat in schril contrast met de houding van (de meeste) christenen tegenover de Bijbel. Ik citeer eventjes uit het artikel dat Uh-Huh ons hier aanreikt.

Van het Nieuwe Testament bestaan tekstkritische uitgaven, waarbij er hele stambomen en ’families’ van oude, Griekse handschriften zijn, waarop de tekst is gebaseerd. Met in noten de varianten toegevoegd. Iets vergelijkbaars bestaat er voor de Koran niet.

De claim vanwege moslims dat precies dit bijbelonderzoek aantoont hoezeer die Bijbel "vervalst" is, illustreert de hierbovengenoemde krampachtigheid des te meer. Moslims begrijpen niet dat deze "vervalsing" voor (de meeste) christenen precies de krácht en het gezag van de Bijbel uitmaakt: de Bijbel als mensenwerk, én geïnspireerd van Godswege; God die zich dóór mensen openbaart - en niet door de aartsengel Gabriël, zoals in de islam het geval.

Het bijbelonderzoek illustreert tevens dat (de meeste) christenen helemaal niet bang zijn, mocht ooit de volledige waarheid inzake het ontstaan van de Bijbel aan het licht komen. Hoewel christenen in sommige perioden van de geschiedenis een gelijkaardige krampachtigheid aan de dag legden als moslims, mag gerust gesteld worden dat die krampachtigheid het christendom nooit eeuwenlang in haar greep heeft gehad...

... terwijl moslims vandaag er nog altijd mee worstelen: 1400 jaar aan één stuk worden dissidente moslimgeleerden nog steeds monddood gemaakt, en worden tevens niet-moslimonderzoekers op alle mogelijke manieren tegengewerkt.

Het onbegrip vanwege (vele) moslims aangaande het belang van dergelijk onderzoek blijkt prachtig uit volgend citaat, uit hetzelfde artikel als hierboven:

Jemenieten begrepen niets van Puins interesse voor die oude korans en rieden hem aan om een nieuwe koran te kopen in de winkel om de hoek. „Als jullie dan zo nodig iets moeten restaureren hier, restaureer dan iets nuttigs”, kreeg hij te horen van iemand die al helemaal geen behoefte had aan oude korans; hij kende de tekst uit zijn hoofd.

...

Een Jemenitische krant mopperde dat de autoriteiten, als ze al zo nodig buitenlanders moesten laten stoeien met de Koran, ervoor moesten zorgen dat ze dan de goede, moderne uitvoering kregen te zien en niet oude fragmenten.

Ik hoop dat de moslims op dit forum (Lincoln, Yahyazakarya, Samrah e.a.) hier een voorbeeld durven nemen aan hun moslimzuster Uh-Huh.

En ik hoop dat óók de niet-moslims onder ons Uh-Huhs moedige openingspost naar waarde weten te schatten.

[cor]

Ik las ooit iets in de zin van:
In alle arabischsprekende landen samen werden de laatste 50 jaren minder boeken gepubliceerd, dan in 1 jaar in het nederlands.
Van de cijfers ben ik niet meer helemaal zeker, maar het geeft dat 'vastzitten' wel weer. Niet alleen in de koran, maar in heel het arabisch intellectueel denken.

[Flippend Rund]

Oorspronkelijk geplaatst door cor

Ik las ooit iets in de zin van:
In alle arabischsprekende landen samen werden de laatste 50 jaren minder boeken gepubliceerd, dan in 1 jaar in het nederlands.
Van de cijfers ben ik niet meer helemaal zeker, maar het geeft dat 'vastzitten' wel weer. Niet alleen in de koran, maar in heel het arabisch intellectueel denken.

Er wordt inderdaad ongelooflijk veel troep gepubliceerd tegenwoordig.

[Flippend Rund]

Maar ik vrees dat dat meer te maken heeft met een volledig losgeslagen consumptie-systeem dan met intellectuele vooruitgang.

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door cor

Ik las ooit iets in de zin van:
In alle arabischsprekende landen samen werden de laatste 50 jaren minder boeken gepubliceerd, dan in 1 jaar in het nederlands.
Van de cijfers ben ik niet meer helemaal zeker, maar het geeft dat 'vastzitten' wel weer. Niet alleen in de koran, maar in heel het arabisch intellectueel denken.

Er werd waarschijnlijk gerefereerd aan de aanklacht hierover in het Arab Human Development Report van 2002:

The position of Arab countries is also unsatisfactory with respect to cultural heritage and creativity. [snip] There are no reliable figures on the production of books, but many indicators suggest a severe shortage of writing; a large share of the market consists of religious books and educational publications that are limited in their creative content.

The figures for translated books are also discouraging. The Arab world translates about 330 books annually, one fifth of the number that Greece translates. The cumulative total of translated books since the Caliph Maa'moun's time (the ninth century) is about 100,000, almost the average that Spain translates in one year (Galal, S., 1999). Meanwhile, there are some encouraging initiatives involving the publication of the content of Arab magazines and newspapers on the Internet and their distribution on CD-ROMs.

Men mag bij "limited in their creative content" gerust denken aan het steeds maar weer herkauwen van verhaaltjes over Mohammed.

In verband met Ma'mun, zie http://en.wikipedia.org/wiki/Mu'tazili . Sinds de tijd van de Mutazilieten is elke rationaliteit verboden in de mohammedaanse wereld, ook al bleven er in het redelijk vrijgevochten Spanje nog relatief kort enkele uitzonderingen op de regel bestaan.

[Uh-Huh]

Natuurlijk krijgt Luxenberg, uit zowel westerse als islamitische hoek, kritiek op zijn werk omdat zijn redeneringen soms te ver doorgevoerd zijn en hij ergens toch wel een "christelijke" agenda heeft. Westerse islamologen, zoals Fred Leemhuis, vinden ook dat zijn theorie onvoldoende onderbouwd is. Maar dit wil niet zeggen dat alles wat Luxenberg beweert onzin is, enz.. Dat is zowat (ook) mijn persoonlijke mening.

[Basy Lys]

Het was Alphonse Mingana (1878-1937) reeds veel vroeger opgevallen dat bijna alle religieuse termen in de koran afkomstig waren uit het Syriac.

Zie
Ibn WARRAQ (Editor), What the Koran Really Says. Language, Text, and Commentary, Amherst, NY, 2002, ISBN 1-57392-945-X

p. 171
Syriac Influence on the Style of the Koran
Alphonse Mingana

II. Religious termes

Almost all the religious terms found in the Qur‘an are derived from Syriac. In this category we will include such terms as:

Kahin ... Masih ... Qissis ... Din ... Safara ... Mathal ... Furqan ... Taghut ... Rabbani ... Qurban ... Qiyama ... Malakut ... Janna ... Malak ... Ruh al-qudus ... Nafs ... Waqqara ... Aya ... Allah ... Salla ... Sama ... Khat i’a ... Kafara ... Dhabaha ... Tajalla ... Sabbaha ... Qaddasa ... Hub ... Tuba …

Voor Mingana: zie http://www.mingana.bham.ac.uk/mingana.htm

Een van de belangrijke wetenschappers die de ontstaansgeschiedenis van de Koran onderzocht heeft en daarover voor die tijd gewaagde theorieën over ontwikkelde, is Dr. John Wansbrough (1928-2002). Zijn ideeën werden verder bijgesteld en ontwikkeld door Patricia Crone (geboren in 1945 in ... Denemarken) en Michael Cook.

http://en.wikipedia.org/wiki/John_Wansbrough

Wansbrough's research seemed to suggest that a great deal of the traditional history of Islam appeared to be a fabrication of later Arab generations seeking to forge and justify their unique Arabic religious identity. Within this context, the character of Muhammad could be seen as a manufactured myth created to provide the Arab tribes with their own Arab version of the Judeo-Christian prophets.

Baanbrekend onderzoek wordt gedaan door nogal wat Duitse geleerden, waaronder:

Dr. Günther LÜLING
http://www.newhumanist.org.uk/volume...d=321_0_15_0_C
http://www.thecosmiccontext.de/islam...paradigma.html

Dr. Gerd-R. PUIN
http://en.wikipedia.org/wiki/Gerd-R._Puin

Dr. Karl-Heinz OHLIG
http://de.wikipedia.org/wiki/Karl-Heinz_Ohlig

Deze mensen zetten het werk voor van vroegere Duitse islamdeskundigen, zoals Theodor Nöldeke (1836-1930) http://en.wikipedia.org/wiki/Theodor_Nöldeke. Het werk van de Duiste wetenschappers werd door toedoen van WW2 stopgezet, maar is duidelijk niet helemaal vergeten.

Dat de Duitsers voornamelijk in het Duits publiceren heeft zo zijn voordelen en zijn nadelen: hun bevindingen zijn minder toegankelijk dan wanneer zij in het Engels zouden gepubliceerd worden, maar daardoor zijn de wetenschappers ook minder vatbaar voor de bedreigingen uit de mohammedaanse wereld.

Waarbij ook Prof. Nasr Abu Zayd niet mag vergeten worden. Een moslims geleerde die de ideeën van Wansbrough volgde en hierdoor uit Egypte is moeten vluchten. http://en.wikipedia.org/wiki/Nasr_Abu_Zayd

[Lincoln]

Oorspronkelijk geplaatst door Uh-Huh

Dissidente islamologen stellen spectaculaire vragen over de begintijd van de islam. Deel 3 van een serie: moslimgeleerden en westerse vertalers begrepen één vijfde van de Koran verkeerd, doordat ze uitgingen van zuiver Arabisch, zonder Aramese invloeden te herkennen.
’De tendens is nog steeds dat ze het willen doodzwijgen”, zegt de Duitse islamoloog Christoph Luxenberg.

Hij is de auteur van het in 2000 uitgebrachte boek ’Die Syro-Aramäische Lesart des Koran’, waarmee hij een steen gooide in de vijver van het westerse koranonderzoek.

Zijn stelling: in de Koran zijn sporen te vinden van een andere taal dan het Arabisch: het verwante Aramees. Veel duistere passages kunnen worden opgehelderd via Aramees, dat vóór de islam de leidende cultuurtaal van het Midden-Oosten was. Arabisch was toen nog een verzameling van gesproken dialecten.

Luxenbergs stelling kan hard aankomen bij orthodoxe moslims, voor wie het een geloofsdogma is, dat de Koran is geschreven in volmaakt Arabisch.

Daarover is vroeger wel anders gedacht. In de 16de eeuw ontdekte de Egyptenaar As-Soejoeti in de Koran woorden uit 25 talen. Hij zag daarin het bewijs van de universaliteit van de goddelijke boodschap. Maar die opvatting heeft nog maar weinig aanhangers.

Luxenbergs doorwrochte boek mikte niet op een massapubliek maar bevat toch één populaire krent in de pap. Via taalkundige analyse toont hij aan, dat de maagden in het paradijs, die volgens de traditionele uitleg de Koran aan de gelovigen belooft, in werkelijkheid (Aramese) druiven zijn.

Een jaar nadat zijn boek was uitgekomen boorden Al-Kaida-terroristen vliegtuigen in de Twin Towers en het Pentagon. Waarschijnlijk waren ze er vurig van overtuigd, dat ze als beloning binnen seconden na de inslag zouden mogen genieten, niet van druiven maar van maagden.

Mogelijk hebben die aanslagen voorkomen dat Luxenberg inderdaad zou zijn doodgezwegen. Zijn theorie over de maagden en de druiven had extra aroma gekregen.

De internationale pers reageerde eerder op Luxenberg dan zijn vakgenoten. Trouw wijdde in 2002 een pagina aan zijn boek. Eerder verdween Newsweek in Pakistan uit de schappen na rellen vanwege een artikel over Luxenberg.

Later volgden ook wetenschappelijke recensies. Vorig jaar werd zelfs een congres aan Luxenbergs ideeën gewijd, in Berlijn. Een blijk van erkenning. Toch hield Luxenberg er gemengde gevoelens aan over: „Ze draaiden om de hete brij heen.” Ter verontschuldiging, de brij �*s heet.

Zijn schuilnaam wil hij niet opgeven, hoewel vakgenoten daarop aandringen. Zelf vindt hij dat te gevaarlijk. Ook blijft hij in het Duits publiceren. Engels zou een dynamiek ontketenen, die hem het werken onmogelijk zou maken, vreest hij.

Tot 1993 had Luxenberg de Koran nooit aandachtig gelezen. Maar toen het er toch van kwam was hij niet meer te houden, omdat hij allerlei Aramees herkende, vooral op plaatsen, die als duister gelden.

Het Midden-Oosten heeft geen schooltype, dat vergelijkbaar is met het gymnasium. Mede daardoor zijn de oude cultuurtalen van het gebied in vergetelheid geraakt; ze hebben in elk geval niet dezelfde positie als Oudgrieks en Latijn in Europa.

De belangrijkste cultuurtaal was 1500 jaar lang het Aramees – net als Arabisch een semitische taal. Het was de taal van Jezus. En ook de taal waarin bijvoorbeeld Egyptenaren en Perzen met elkaar correspondeerden. Tegenwoordig wordt het alleen nog zeer plaatselijk gesproken, vooral maar niet uitsluitend door christenen, in dorpen in Turkije, Syrië, Irak en Iran. En verder leeft het voort in Arabische dialecten, die vol zitten met Aramese resten. Saoediërs bijvoorbeeld noemen hun bedoeïenen-poëzie, onbegrijpelijk voor wie alleen hoog-Arabisch kent, nog steeds Nabati, een ander woord voor Aramees. Ook de naam Mekka is volgens Luxenberg Aramees, en Koran (qur’aan) is een verarabisering van het Aramese qeryaan. Een qeryaan is wat in de Latijnse liturgie een lectionarium heet – stichtelijke lectuur voor de eredienst.

Luxenberg had meerdere redenen om het Aramese spoor te volgen. Eén daarvan is dat de Koran een eenzame tekst is.

Bij oude boeken kun je, als je er niet uitkomt, de hulp inroepen van andere teksten uit dezelfde taal en uit dezelfde periode. Maar bij de Koran zijn die er niet. De Koran is, afgezien van korte grafinscripties, de enige vroeg-Arabische tekst. Pas ruim een eeuw later verschijnt er een ander Arabisch boek, een biografie van de profeet.

Bij gebrek aan ander vroeg-Arabisch is Aramees de meest logische bron van parallelle teksten en leenwoorden, vooral voor theologische begrippen, die het Arabisch, tot dan toe zuiver een spreektaal, nog niet of onvoldoende had ontwikkeld.

Luxenberg ziet de korantaal als een mengsel van Arabisch en Aramees. Die twee talen lijken ongeveer op elkaar zoals Nederlands en Duits. Woorden kunnen dezelfde vorm hebben maar iets anders betekenen, zoals het Duitse dürfen, dat ’mogen’, of bellen dat ’blaffen’ betekent.

Volgens Luxenberg zagen de oude interpretatoren en in hun kielzog later de westerse vertalers de korantaal aan voor zuiver Oudarabisch.

Daardoor raakten ze het zicht kwijt op Aramese invloeden. Als ze iets niet begrepen, dachten ze dat daar weinig aan te doen was, omdat de kennis van Oudarabisch nu eenmaal beperkt is.

Sommige westerse geleerden zagen wel Aramese invloeden maar hebben die nooit zo systematisch onderzocht als Luxenberg nu doet. Hij maakt bijvoorbeeld gebruik van het gegeven dat de meeste klinkers in de huidige korantekst later zijn toegevoegd, en dat daarbij fouten kunnen zijn gemaakt.

De beroemde koraninterpretatoren van de derde eeuw na Mohammed waren Perzen. Het Aramees, dat op zijn retour was, kenden ze mogelijkerwijs niet. In elk geval begrijpen ze veel koranpassages niet, die Luxenberg wel opheldert via Aramees.

Luxenberg schat dat ongeveer twintig procent van de korantekst door de eeuwen heen verkeerd is begrepen. Het is moeilijker vast te stellen welke gevolgen dat heeft voor de boodschap van de Koran. Luxenberg vindt niet dat hij op dat terrein een taak heeft. Wel denkt hij dat zijn interpretaties soms een vriendelijker Koran opleveren.

Als voorbeeld noemt hij het woord qtl. In hoog-Arabisch is dat ’doden’. Maar in veel Arabische dialecten kan het ook ’slaan’ betekenen, net als in het Aramees en mogelijk ook in Koran-Arabisch. Het is hetzelfde verschil als tussen het Nederlandse ’sla-sloeg-geslagen’ en het dodelijke Engelse slay-slew-slain).

Collega-islamologen hebben soms kritiek op Luxenbergs taalkundige oplossingen. Zo probeerde koranvertaler Fred Leemhuis de paradijselijke maagden te redden. Hij is kritisch over Luxenberg, maar de andere Nederlandse koranvertaler, Hans Jansen, noemt hem een taalvirtuoos. Luxenberg zelf vindt dat hij gewoon zijn werk doet.

Luxenberg, slagvaardig: „Mijn critici beroepen zich op oude moslimcommentatoren die niet wetenschappelijk waren, en op een mondelinge overlevering van de korantekst die er niet is geweest.”

Het gesprek met hem is een fantastische aaneenschakeling van observaties over Arabische spreektaal en de Aramese resten daarin. Mocht hij hier en daar toch de plank misslaan, dan betekent dat nog niet automatisch dat zijn theorie fout is. Net zomin als de evolutietheorie schipbreuk lijdt wanneer de interpretatie van een oud bot niet klopt.

Critici wijzen erop dat de oude, voor-islamitische poëzie wél zuiver Arabisch is. Die zou daarom moeilijke korangedeelten kunnen verklaren, zonder dat je Aramees nodig hebt. Maar Luxenberg werpt tegen dat die poëzie pas eeuwen ná de islam is opgetekend en mogelijk dus is aangepast, zo ze al niet pas toen is vervaardigd.

Volgens hem – maar ook volgens de Franse geleerde Pierre Larcher in de bundel ’Die dunklen Anfänge’ (zie de site) – is hoog-Arabisch een kunsttaal, die pas na de Koran is ontwikkeld en daarom ongeschikt is om de Koran te verklaren.

Hij vindt de Israëlische archololoog Y. Nevo aan zijn zijde, die onderzoek deed in de Negev-woestijn. Nevo schrijft dat er uit de voor-islamitische tijd wel heidense inscripties bewaard zijn in diverse Arabische dialecten maar niet in klassiek Arabisch.

In zijn kritische kijk op de ’pre-islamitische poëzie’ krijgt Luxenberg steun van een grondlegger van de moderne Arabische literatuur, de Egyptenaar Taha Hoessein. Al moest die zijn woorden herroepen onder druk van de moslim-orthodoxie.

Ten slotte heeft onlangs de Amerikaanse onderzoeker Jonathan Owens bij wijze van experiment uit vier representatieve dialecten een oer-Arabisch gereconstrueerd, dat fundamenteel anders is dan klassiek Arabisch.

Een prettige verrassing kwam uit Libanon. Een sjiitisch tijdschrift, Al-Haya al-Tayyiba, prees onlangs Luxenberg en spoorde andere korangeleerden aan om zich ook in het Aramees te verdiepen.

Bij de discussie maken twee problemen het moeilijk, vast te stellen wie gelijk heeft: er is geen kritische editie van de Koran en evenmin een historisch, etymologisch Arabisch woordenboek. Iets soortgelijks ontbreekt ook voor de semitische taalfamilie als geheel en dat is vreemd, want in het semitische taalgebied is het eerste alfabet ontstaan, taal-historisch materiaal is er dus genoeg.

Luxenberg daarover: „Ik vraag me af wat die islamologen al die tijd hebben uitgevoerd.” Bij de conferentie in Berlijn, die met subsidie van het Europees Wetenschapsfonds totstandkwam, kwam ook de vraag aan de orde of er zo’n kritische koranuitgave moest komen.

Luxenbergs echte uitsmijter komt nog: „Ik heb concrete aanwijzingen dat de Koran in eerste opzet is geschreven met Aramese letters en ik sluit niet uit dat ook de tekst zelf teruggaat op een Aramese oertekst.” Hij wil dat in de nabije toekomst bewijzen.

Bron: Trouw

Ik vind het jammer dat er een soort van dogma heerst rond de Arabische(?) koran. Zeker nadat men ook oude koranteksten heeft gevonden die toch wel op bepaalde punten sterk afwijken van de huidige korantekst: http://www.trouw.nl/deverdieping/rel...ijken+sterk+af

Dit soort linguïstisch, wetenschappelijk werk zou moeten gesteund worden door de moslims.

Copy paste ??
Ale ik zal ook eff copy pasten maar dan van mijn eigen posting op ontdekislaam;

Beste.....

Ik ben erg gefrustreerd toen ik dit las, als kenner van het arabische taal en ook als koran kenner is dit gewoon absurd, men denkt dat men iets gevonden heeft die het licht zou opleggen over de zogenaamde fouten uit de geschiedenis van de koran, neen hoor ,dit is gewoon weer een pure maneuver van bedrog , alles wat van nature puur is probeert men dat te bezoedelen,. Ik zal kort en duidelijk deze bedrog te ontcijferen zodat de lezers inzien dat de koran op geen enkele manier verandert is , en dat de koran het pure woord van god is dat beschermt wordt met zijn kracht een macht door mensen te scheppen die de koran in hun borst dragen!

Hier gaan we.....

In de naam van allah de barmhartige de genadevolle.

In de vroegere tijd in arabie schreef men het arabisch met de tekens uit nabatie (jordanie) de komst van dit geschrift dateert uit de vergane tijd toen de karavaan-handelaars veel reizden naar jordanie en jemen, dit geschrift is een geemporteerde geschrift uit jordanie wat ik wel weet dat de oude arabische stammen poezie schreefden met het assyrisch en ook sommige bijbel texten werden vertaald door arabisch christenen met het assyrisch,. De schrijfwijze is pure a b c zonder klanken ,omdat het arabisch in die tijd in volle groei was , was er geen behoefte aan klanken zoals wij nu die kennen in het arabisch, ook het arabische geschrift (oud-nabatees) is gevorderd tot het geschrift die wij nu kennen als khat-al-koefi
,. De mekkanen schreven dit als a b c ,dus niet aanéén gekkoppeld bv kalb= k l b, De oud-arabieren zelf hebben 7 arabische dialecten binnen het arabisch, Voor één woord zijn er verschillende betekenissen en omgekeerd voor meer dan zeven verschillende woorden is er één betekenis.
De koran werd openbaard aan de profeet in deze talen een werd door gegeven met "talaqi" en met "naql" tegelijk, d.w.z dat het uit de hoofd geleerd wordt een geschreven door verschillende personen, Met het geschrift een de wijze ervan wordt de koran niet alleen geschreven maar ook uit het hoofd geleerd wordt, wat verschilt met de christenen een de joden waarbij zij de bijbel of de tora niet uit het hoofd geleerd wordt maar wel geschreven! De "ta-wil" interpretatie van de koran werd door gegeven aan de companen van de profeet ofwel door "gezegden" ofwel door "daden" die de profeet zelf hanteerde,.
In de tijd van de profeet zelf ontstonden "hafids" die de koran uit het hoofd kennen, dus niet alleen de profeet kent de koran maar velen van zijn volgelingen, meer nog in zijn tijd waren al moeftis die onafhankelijk adviezen geven ,. In de tijd van abu bakr werd de koran samen gevat in één boek op deze wijze die ik hierboven geciteerd heb, dus gescrift woordspelling zonder klanken een de letters werden onafhankelijk geschreven zoals a-b-c niet abc, iedereen die de koran van buiten geleerd heeft leest de koran zoals hij die geleerd heeft van de profeet. en die zijn nie één of twee of drie maar meer dan honderden hafids!!! dus hoe kan er fouten zijn ?? In de tijd van 3othman de derde khalifaat herschreef hij de koran op de taalwijze van de meccanen een de andere geschriften die met de andere dialecten gescreven werden verbrand zo ontstond alleen de koran op de wijze van de meccanen op basis van geschrift een taal, maar de hafids die de koran geleerd hebben die zijn gebleven. Na de loop van de tijden heeft men de klanken geschreven omdat er nieuw-moslims zijn bekeerd die al niet te goed arabisch kenden daardoor die modernisering van de koran, dus ik zie niet in welke zin er verwarring kan ontstaan als de koran doorgegevn wordt van generatie tot generatie door hifz en geschrift,. Een daarbij waarom gaat men in de puinen zoeken naar de autenticiteit van de koran terwijl de koran geopenbaard is in mekka ,waarom gaan ze niet opzoek in de puinen van mekka ??! De profeet is een mekkaan zijn taal is arabische taal van mekka en de koran is mekkaans gebleven al andere qiraat van de koran uit en andere arabische dialect zijn uitgetorven en er niets van geblevn, zoals ook andere semitische talen uitgestorven zijn.

Bron.

[Lincoln]

Oorspronkelijk geplaatst door ElFlamencoLoco

Nu heb ik dus wel eventjes tijd.

Eén van de voornaamste bronnen van kritiek jegens (de meeste) moslims is de krampachtigheid waarmee zij de status van de Koran blijven verdedigen als het letterlijke woord van God. Na bijna anderhalf millenium zijn zij kennelijk nog steeds niet in staat tot een oprechte bezinning aangaande dit geloofspunt.

Dat staat in schril contrast met de houding van (de meeste) christenen tegenover de Bijbel. Ik citeer eventjes uit het artikel dat Uh-Huh ons hier aanreikt.De claim vanwege moslims dat precies dit bijbelonderzoek aantoont hoezeer die Bijbel "vervalst" is, illustreert de hierbovengenoemde krampachtigheid des te meer. Moslims begrijpen niet dat deze "vervalsing" voor (de meeste) christenen precies de krácht en het gezag van de Bijbel uitmaakt: de Bijbel als mensenwerk, én geïnspireerd van Godswege; God die zich dóór mensen openbaart - en niet door de aartsengel Gabriël, zoals in de islam het geval.

Het bijbelonderzoek illustreert tevens dat (de meeste) christenen helemaal niet bang zijn, mocht ooit de volledige waarheid inzake het ontstaan van de Bijbel aan het licht komen. Hoewel christenen in sommige perioden van de geschiedenis een gelijkaardige krampachtigheid aan de dag legden als moslims, mag gerust gesteld worden dat die krampachtigheid het christendom nooit eeuwenlang in haar greep heeft gehad...

... terwijl moslims vandaag er nog altijd mee worstelen: 1400 jaar aan één stuk worden dissidente moslimgeleerden nog steeds monddood gemaakt, en worden tevens niet-moslimonderzoekers op alle mogelijke manieren tegengewerkt.

Het onbegrip vanwege (vele) moslims aangaande het belang van dergelijk onderzoek blijkt prachtig uit volgend citaat, uit hetzelfde artikel als hierboven:Ik hoop dat de moslims op dit forum (Lincoln, Yahyazakarya, Samrah e.a.) hier een voorbeeld durven nemen aan hun moslimzuster Uh-Huh.

En ik hoop dat óók de niet-moslims onder ons Uh-Huhs moedige openingspost naar waarde weten te schatten.

Alleen mensen die weinig of een beetje weten van het "arabische" taal en zijn dimensies trappen hier in laat staan de koran die niet alleen bescherming biedt voor het geloof maar ook bescherming biedt voor de arabische taal, zonder die "koran" die jij en je bondgenootjes kritiezeert zouden we veel van het arabisch en zelfs semitische taal structuur verloren hebben,.

[Lincoln]

Oorspronkelijk geplaatst door Basy Lys

Het was Alphonse Mingana (1878-1937) reeds veel vroeger opgevallen dat bijna alle religieuse termen in de koran afkomstig waren uit het Syriac.

Zie

Ibn WARRAQ (Editor), What the Koran Really Says. Language, Text, and Commentary, Amherst, NY, 2002, ISBN 1-57392-945-X

p. 171
Syriac Influence on the Style of the Koran
Alphonse Mingana

II. Religious termes

Almost all the religious terms found in the Qur‘an are derived from Syriac. In this category we will include such terms as:

Kahin ... Masih ... Qissis ... Din ... Safara ... Mathal ... Furqan ... Taghut ... Rabbani ... Qurban ... Qiyama ... Malakut ... Janna ... Malak ... Ruh al-qudus ... Nafs ... Waqqara ... Aya ... Allah ... Salla ... Sama ... Khat i’a ... Kafara ... Dhabaha ... Tajalla ... Sabbaha ... Qaddasa ... Hub ... Tuba …

Voor Mingana: zie http://www.mingana.bham.ac.uk/mingana.htm

Een van de belangrijke wetenschappers die de ontstaansgeschiedenis van de Koran onderzocht heeft en daarover voor die tijd gewaagde theorieën over ontwikkelde, is Dr. John Wansbrough (1928-2002). Zijn ideeën werden verder bijgesteld en ontwikkeld door Patricia Crone (geboren in 1945 in ... Denemarken) en Michael Cook.


http://en.wikipedia.org/wiki/John_Wansbrough

Wansbrough's research seemed to suggest that a great deal of the traditional history of Islam appeared to be a fabrication of later Arab generations seeking to forge and justify their unique Arabic religious identity. Within this context, the character of Muhammad could be seen as a manufactured myth created to provide the Arab tribes with their own Arab version of the Judeo-Christian prophets.

Baanbrekend onderzoek wordt gedaan door nogal wat Duitse geleerden, waaronder:

Dr. Günther LÜLING
http://www.newhumanist.org.uk/volume...d=321_0_15_0_C
http://www.thecosmiccontext.de/islam...paradigma.html

Dr. Gerd-R. PUIN
http://en.wikipedia.org/wiki/Gerd-R._Puin

Dr. Karl-Heinz OHLIG
http://de.wikipedia.org/wiki/Karl-Heinz_Ohlig

Deze mensen zetten het werk voor van vroegere Duitse islamdeskundigen, zoals Theodor Nöldeke (1836-1930) http://en.wikipedia.org/wiki/Theodor_Nöldeke. Het werk van de Duiste wetenschappers werd door toedoen van WW2 stopgezet, maar is duidelijk niet helemaal vergeten.

Dat de Duitsers voornamelijk in het Duits publiceren heeft zo zijn voordelen en zijn nadelen: hun bevindingen zijn minder toegankelijk dan wanneer zij in het Engels zouden gepubliceerd worden, maar daardoor zijn de wetenschappers ook minder vatbaar voor de bedreigingen uit de mohammedaanse wereld.

Waarbij ook Prof. Nasr Abu Zayd niet mag vergeten worden. Een moslims geleerde die de ideeën van Wansbrough volgde en hierdoor uit Egypte is moeten vluchten. http://en.wikipedia.org/wiki/Nasr_Abu_Zayd

Arabisch een aramees en vele andere semitische talen zijn gewoon aanverwanten van het oer-semitische taal, wat je hier aanbrabbelt is gewoon weer de zoveelste poging om de zuiverheid en de puurheid van het godswoord in twijfel trekken wat dus één van je gewoontes zijn...
Vergeet niet dat het godswoord één is (bijbel,thora,psalmen, koran) en de profeten verschillend zijn, wat jij moeilijk kan geloven !

[cor]

Oorspronkelijk geplaatst door lincoln

Vergeet niet dat het godswoord één is (bijbel,thora,psalmen, koran) en de profeten verschillend zijn, wat jij moeilijk kan geloven !

Ik vind eigenlijk dat het hoog tijd is dat die god nog eens naar beneden komt om die babelse verwarring hier op te ruimen. Maar hij trekt er zich precies niet veel van aan.
Al 1500 of 2000 jaar geen vertegenwoordiger meer langsgestuurd, welk bedrijf kan zich dat permiteren?

[Basy Lys]

Het meest recente boek over dit onderwerp is

Karl-Heinz OHLIG / Gerd-Rüdiger PUIN (Hg.), Die dunklen Anfänge. Neue Forschungen zur frühen Geschichte des Islam, 408 pages, Verlag H. Schiler, 2005, ISBN 3-89930-128-5

De titel zou vertaald kunnen luiden: De Duistere Origines van de Islam. Nieuwe onderzoeken naar de vroege geschiedenis van de Islam.

Ik heb het gekocht op http://www.amazon.de

De site van de uitgever: http://www.tell-online.de/vlg-schiler.html

Dit boek over de duistere ontstaansgeschiedenis van het Mohammedanisme bevat artikelen van autoriteiten zoals
- Karl-Heinz Ohlig: "Wieso dunkle Anfaenge des Islam"
- Volker Popp: "Die fruehe Islamgeschichte nach inschriftlichen und numismatischen Zeugnissen"
- Christoph Luxenberg: "Neudeutung der arabischen Inschrift im Felsendom zu Jerusalem"
- Claude Gilliot: "Zur Herkunft der Gewaehrsmaener des Propheten"
- Alfred-Louis de Prémare: "Abd al-Malik b. Marwan et le Processus de Constitution du Coran"
- Ibn Warraq: A Personal Look at Some Aspects of the History of Koranic Criticism in 19th and 20th Centuries"
- Pierre Larcher: "Arabe Préislamique -- Arabe Coranique -- Arabe Classique: Un Continuum?"
- Sergio Noja Noseda: "From Syriac to Pahlavi: The Contribution of the Sassanian Iraq to the Beginning of the Arabic Writing"
- Alba Fedeli: "Early Evidences of Variant Reading in Qu'ranic Manuscripts
- Gerd-R. Puin: "Leuke Kome / Layka, die Arser / Ashad al-Rass und andere vorislamische Namen im Koran: Ein Weg aus dem 'Dickicht'?"
- Mondher Sfar: "Raisons d'espérer
- Karl-Heinz Ohlig: "Das syrische und arabische Christentum und der Koran"

Enkele korte stukjes:

p. 9

Es wird nachgewiesen, dass es sich bei Muenzfunden aus dieser Zeit und auch bei den Inschriften im Felsendom zu Jerusalem in Wirklichtkeit um christliche Texte und Symbole handelt, in denen eine syrisch-arabische Theologie dokumentiert ist: Gott ist ein einziger, und gepriesen (Muhammad) sei sein Gesandter (Jesus).

p. 120

Gottesknecht

‘Abd al-Maliks Inschrift im Felsendom in Jerusalem vom Jahr 72 der arabischen ära (694) vermittelt die ersten datierbaren Hinweise auf einer religiösen Umbruch. Im inneren des Oktogons befindet sich der Teil der Inschrift, welcher im Stil einer Ekthesis zur Debatte über eine Einigung bezüglich des Verständnisses der Schrift aufruft (Pflicht zum Islam). Dieser Aufruf ist ans die gesamte Christenheit gerichtet: „Ya ahla ‘l-kitab / Ihr Völker der Schrift!“. Zur Christologie wird festgestellt, dass der Apmostel Gottes ein ‘abd Alla ist, ein Gottesknecht. Der Gottesknecht ist muhammadun, „erwählt / gepriesen“. Der „eerwählte / gepriesene Gottesknecht“ ist der masih ‘Isa bn Maryam, „der Messias, Jesus, Sohn der Maria, ist der Apostel Allahs“.

Auch die Inschrift des unbekantten Herrschers an der Gebetsstätte von Medina, datiert auf das Jahr 135 der Arabischen Ära (757), spricht noch von dem „gepriesenen Gottesknecht“ als Apostel.

Die Vorstellung von Jesus als einem „Gottesknecht“ und „Erwählten / Gepriesenen“ wird zuerst in Münzinschriften im iranischen Raum zwischen dem Jahr 38 (660) und dem Jahr 60 (682) der arabischen Ära dokumentiert.

[Jantje]

Wat hier word aangehaald door Luxenberg is zelfs nog niet eens zo moeilijk aan te nemen.

Want het Arabisch is een levende taal en dit maakt dat een woord na 2/3 generaties een totaal andere betekenis kan krijgen, maar ook dat een woord in verval geraakt en in onbruik.

En dat er steeds nieuwe woorden bij komen.
Een woord uit de oudheid kan toe op verschillende zaken hebben geduid en nu een totaal andere betekenis hebben.

En net als het Nederlands, Frans en Duits is het Arabisch pas een vaste vorm gaan krijgen na het schrijven en/of vertalen van de heilige schriften.

Een schoolvoorbeeld daar van zijn de Oosterse talen, duizende sprak-dialecten maar zij hebben slechts 1 geschreven taal.
Wie binnen de Oosterse wereld kan schrijven, kan er met iedereen communiseren via het schrift.

Maar een andere zaak in de vertalen en de heilige schriften dat vaak word vergeten, is dat onkunde van vele vroeger in het lezen en schrijven.
En oorzaak waardoor ook vele betekenissen van geschreven woorden veranderden.

Het klinkt dus helemaal niet gek en beledigend, als men zegd en schrijft dat vele stukken uit oude boeken en teksten fout en/of onvolledig zijn/worden begrepen.

Bij grondige onderzoeken komt men idd steeds meer en meer zaken uit de Bijbel en de Koran tegen die zo tot een totaal ander inzicht leiden en dus op groot verzet van de Geloofsvoorgangers stuiten. Want zulke zaken bekend maken staat gelijk aan verklaren dat men al eeuwen fout bezig is.

En hoe erg het soms ook klinkt, is het net door deze ondekkingen dat men een betere gelovige en betere dienaar van God kan worden.

Men zou van uit geloofkringen dus beter dankbaar zijn dat deze ontdekkingen worden gedaan en bekend gemaakt worden. Want ze brengen de gelovigen juist dichter bij het paradijs.

[Lincoln]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Wat hier word aangehaald door Luxenberg is zelfs nog niet eens zo moeilijk aan te nemen.

Want het Arabisch is een levende taal en dit maakt dat een woord na 2/3 generaties een totaal andere betekenis kan krijgen, maar ook dat een woord in verval geraakt en in onbruik.

En dat er steeds nieuwe woorden bij komen.
Een woord uit de oudheid kan toe op verschillende zaken hebben geduid en nu een totaal andere betekenis hebben.

En net als het Nederlands, Frans en Duits is het Arabisch pas een vaste vorm gaan krijgen na het schrijven en/of vertalen van de heilige schriften.

Een schoolvoorbeeld daar van zijn de Oosterse talen, duizende sprak-dialecten maar zij hebben slechts 1 geschreven taal.
Wie binnen de Oosterse wereld kan schrijven, kan er met iedereen communiseren via het schrift.

Maar een andere zaak in de vertalen en de heilige schriften dat vaak word vergeten, is dat onkunde van vele vroeger in het lezen en schrijven.
En oorzaak waardoor ook vele betekenissen van geschreven woorden veranderden.

Het klinkt dus helemaal niet gek en beledigend, als men zegd en schrijft dat vele stukken uit oude boeken en teksten fout en/of onvolledig zijn/worden begrepen.

Bij grondige onderzoeken komt men idd steeds meer en meer zaken uit de Bijbel en de Koran tegen die zo tot een totaal ander inzicht leiden en dus op groot verzet van de Geloofsvoorgangers stuiten. Want zulke zaken bekend maken staat gelijk aan verklaren dat men al eeuwen fout bezig is.

En hoe erg het soms ook klinkt, is het net door deze ondekkingen dat men een betere gelovige en betere dienaar van God kan worden.

Men zou van uit geloofkringen dus beter dankbaar zijn dat deze ontdekkingen worden gedaan en bekend gemaakt worden. Want ze brengen de gelovigen juist dichter bij het paradijs.

Mja, zouden we met dezelfde "filosofie" op andere beroepen te werk gaan dan zouden er volgens mij meer incidentjes gebeuren dan we die gewoon kennen!

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door lincoln

Alleen mensen die weinig of een beetje weten van het "arabische" taal en zijn dimensies trappen hier in laat staan de koran die niet alleen bescherming biedt voor het geloof maar ook bescherming biedt voor de arabische taal, zonder die "koran" die jij en je bondgenootjes kritiezeert zouden we veel van het arabisch en zelfs semitische taal structuur verloren hebben,.

Waarmee eens te meer bewezen wordt hoezeer de Arabische taal en de islam met elkaar vervlochten zijn. En dat bewijs wordt hier geleverd door een moslim zélf, notabene!

Alleen daarom al kán de god van de Koran niet universeel zijn.

Als je Arabisch moet leren en kennen om God te leren kennen, dan is de koraanse god zonder meer inferieur aan de universele Bijbelse God Die niet van mensen verwacht dat zij Zijn taal leren, maar Die Zélf de taal van de mensen spreekt.

Een god die zich beperkt tot één enkele taal, is hoedanook inferieur t.o.v. een God Die Zich zodanig openbaart dat iedereen, welke taal hij ook spreekt, Hem kan verstaan.

"Maar Arabisch is toch de uitverkoren taal van God, omdat zij perfect is", zo stellen moslims. Is dat zo? Is het Arabisch perfect? En waarom zou dat zo zijn?

En wat te denken van het simpele, niet te ontkennen feit dat de grote meerderheid van de moslims wereldwijd, deze taal niét als moedertaal spreekt? Zij zijn bij voorbaat benadeligd t.o.v. de moedertaalgebruikers. De boodschap van God kan bij hen dus nooit zo diep doordringen als bij moedertaalgebruikers. Een inherente onrechtvaardigheid van de islam, wanneer die zo de nadruk blijft leggen op het gebruik van het Arabisch.

De tijd zal ongetwijfeld afrekenen met deze mythe. Talen veranderen immers, en tegenwoordig sneller dan vroeger. Er zal ooit een dag komen dat het klassiek Arabisch zodanig verouderd raakt, en de hedendaagse Arabische varianten ervan wegevolueren dat zij onderling niet meer verstaanbaar zijn. (Net zoals de Romaanse talen wegevolueerden van het Volkslatijn en Frans en Spaans onderling niet meer verstaanbaar zijn.)

Als de islam zo blijft plakken aan één taal, dan gaat hij ooit een dag ten onder in een babylonische spraakverwarring.

[ElFlamencoLoco]

Oorspronkelijk geplaatst door lincoln

Mja, zouden we met dezelfde "filosofie" op andere beroepen te werk gaan dan zouden er volgens mij meer incidentjes gebeuren dan we die gewoon kennen!

Wat ik dan niet begrijp, Lincoln, is dat moslims enerzijds beweren dat God dergelijke "incidentjes" onmogelijk gemaakt heeft waar het de Koran betreft, terwijl Hij de vroegere openbaring (Bijbel) kennelijk niét kon vrijwaren van "vervalsing".

Dit is een hoogst inconsequent standpunt: meten met twee maten en gewichten.