Een ideetje.

[Percalion]

De staat is een sociaal contract, zegt men soms. De staat is noodzakelijk, zeggen anderen. De staat kost misschien wel geld, maar ze levert ons heel wat handige, nuttige, waardevolle diensten.

Er moet solidariteit zijn, zeggen sommigen. Er moet herverdeling zijn, zeggen anderen.

Bij de bevolking bestaat veel sympathie voor de sociale zekerheid, het onderwijs, de gezondheidszorg - maar iets minder sympathie voor de belastingen die nodig zijn om dat allemaal te betalen.

Een simpel voorstel, een ideetje: belastingen worden afgeschaft, en de staat wordt gefinancierd met vrijwillige bijdragen.

Vrijwillige bijdragen, inderdaad: geen aangiftes, geen wetten, geen formaliteiten. De overheid opent een rekening waarop iedereen bij voorkeur anoniem stortingen kan doen, naar eigen godsvrucht en vermogen.

1. De gehele administratie die nu nodig is voor het innen van belastingen wordt op slag overbodig en kan meteen afgeschaft worden. Het gevolg is dat de overheid meteen minder uitgaven moet dekken, zodat een verlies aan inkomsten al voor een stuk geneutraliseerd wordt door een verlies aan uitgaven.

2. De administratiekosten voor gewone mensen en bedrijven vallen weg. De vele uren die iedereen verprutst met het invullen van belastingaangiftes, de stress van controles, de ettelijke euro's die men betaalt voor belastingadvies... worden uitgespaard en kunnen voor nuttiger of aangenamer zaken besteed worden.

3. De kostprijs van goederen en diensten zakt, als de BTW erop afgeschaft wordt. Door het verdwijnen van sociale lasten en inkomstenbelasting, zal de tewerkstelling toenemen terwijl je brutoloon plots je nettoloon wordt. Iedereen ziet met andere woorden zijn inkomen ferm stijgen en zijn maandelijkse kosten dalen. Dat betekent natuurlijk dat het financieel mogelijk wordt om vrijwillige bijdragen te leveren aan de staat.

4. In afwezigheid van belastingen zullen meer buitenlandse investeerders bij ons bedrijven starten, wat weer meer werkgelegenheid en meer welvaart betekent. Als ons land het enige land zonder belastingen is, zullen onze bedrijven bovendien hun omzet gevoelig zien stijgen wanneer buitenlanders bij ons goederen en diensten kopen.

5. Maar bestaat er dan geen risico op fraude? Zullen er dan niet voortdurend Agusta-affaires losbarsten? Dat risico is reëel.
Momenteel bestaat echter evengoed het risico dat ambtenaren omgekocht worden, dat politici corrupt zijn en met belastinggeld knoeien enzoverder.

Van zodra er zo'n schandaal zou uitlekken, zou dit meteen voor heel wat opschudding zorgen, en mensen zouden allicht hun bijdrage sterk verminderen of zelfs helemaal afbouwen. Hoeveel Antwerpenaren zouden er nog vrijwillig geld gegeven hebben aan hun stadsbestuur, net na de VISA-affaire? De inkomsten van 't Stad zouden plots gevoelig gedaald zijn, en de politici zouden dan ook een sterke financiële prikkel hebben om corruptie tegen te gaan. Het imago van de overheid zou plots een zeer grote rol gaan spelen: als niemand nog gedwongen kan worden om geld te geven, zal de overheid haar beste beentje moeten voorzetten om de diensten die ze biedt, zo efficiënt mogelijk te maken.

6. Mensen zouden kunnen beslissen om het geld rechtstreeks aan de school van hun kind te geven, in plaats van aan de overheid. Of ze zouden kunnen beslissen om eerder de plaatselijke vereniging voor mensen met een handicap te steunen, of 11.11.11., in plaats van belastingen te betalen. Op die manier zouden plaatselijke 'goede doelen' aan belang winnen, tegenover de onpersoonlijke en anonieme overheid.
Misschien zal de overheid het nuttig vinden om sommige diensten te verzelfstandigen tot een vzw, bijvoorbeeld de kinderbijslag. Mensen willen allicht liever betalen voor een concreet project (kinderbijslag, onderwijs) dan voor een anoniem budget.

7. De overheid zou haar uitgaven beter moeten motiveren. De gewone man in de straat zal moeten overtuigd worden van het nut van zijn bijdrage.

Dat laatste kan bezwaarlijk een probleem zijn.

Wie tegenwoordig een belastingvermindering voorstelt, krijgt voortdurend te horen dat belastingen noodzakelijk zijn, dat belastingen nuttig aangewend worden, dat er solidariteit moet zijn - het kan dan ook niet moeilijk zijn om met exact dezelfde argumenten de meerderheid der Belgen te overtuigen van het nut van hun bijdrage.

Hier mogen we vooral het belang van grote aantallen niet onderschatten. Sommige rijken zullen misschien helemaal niets betalen, waar ze vroeger zeer grote bedragen betaalden; maar uiteindelijk wordt het grootste stuk van de belastingen momenteel al betaald door de meerderheid van 'gewone' mensen. Niet de allerarmsten, niet de allerrijksten, maar de middenklasse betaalt het meest - ook al omdat zij met het meest zijn. Ook al zullen velen dus afhaken, zolang men "de publieke opinie" kan overtuigen van het nut van de vrijwillige bijdrage is een financiering van de publieke sector gewaarborgd.

Het weze opgemerkt dat dit voorstel terug macht schenkt aan de gewone burger. Indien hij niet akkoord gaat met de uitgaven kan hij simpelweg zijn bijdrage weigeren; indien hij tevreden is kan hij meer geven dan anders. Momenteel heeft de burger geen enkele mogelijkheid om zoiets te doen: als hij niet akkoord gaat met het beleid kan hij om de vier, vijf, of zes jaar een andere stem uitbrengen - die echter in een groot deel van de gevallen vlotjes genegeerd wordt. En zelfs als zijn stem gehoord wordt, geeft hij een volmacht, een blanco cheque, aan het parlement - partijen kunnen gerust hun hele programma de vuilbak in kieperen van zodra ze in de regering zetelen.

Er was een tijd waar men de koningen het recht ontnam om willekeurig belastingen te heffen. Deze maatregel werd beschouw als revolutionair, en doordat parlementen het recht kregen om de begroting te verwerpen werd de overheid democratischer: de wetgevende macht, verkozen door het volk, mocht beslissen wat met het geld gebeurde - en niet langer de alleenheerser.

Ons land - en vele andere landen - worden momenteel echter niet bestuurd door het volk, maar door de partijvoorzitters. Zij tekenen het beleid uit, zij maken de beleidsplannen, en zij spelen de politieke spelletjes die leiden tot de wetten en uitgaven. Ook de begroting komt tot stand boven de hoofden van de mensen.

Door de politiek het recht te ontnemen om willekeurig belastingen te innen, plaatst men de echte politieke macht bij de burger. De overheid kan nog steeds beslissingen nemen waar de meerderheid van de bevolking niet mee akkoord gaat - maar die bevolking heeft dan tenminste de mogelijkheid om simpelweg niet te betalen. Als het project dan al wordt uitgevoerd, dan is het tenminste niet met de centen van de burger die niet akkoord ging.

[Percalion]

Niemand?

[Firestone]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Niemand?

Tja, ik was al aan het dromen over mijn meer dan verdubbelde koopkracht!

Nu goed, een eerste vraag die opkomt is deze: waarom zou ik, als egoïstisch en gierig wicht, belastingen betalen in jouw systeem? Laat de anderen dat maar doen, en ik lekker profiteren van de zo gefinancieerde openbare voorzieningen.

Jij hebt daar ongetwijfeld een antwoord op, maar ik ben wel benieuw welk.

[Chipie]

Tja...

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Firestone

Tja, ik was al aan het dromen over mijn meer dan verdubbelde koopkracht!

Nu goed, een eerste vraag die opkomt is deze: waarom zou ik, als egoïstisch en gierig wicht, belastingen betalen in jouw systeem? Laat de anderen dat maar doen, en ik lekker profiteren van de zo gefinancieerde openbare voorzieningen.

Jij hebt daar ongetwijfeld een antwoord op, maar ik ben wel benieuw welk.

Dat moeten we eens vragen aan de mensen die mij altijd proberen te overtuigen van het nut van belastingen.

Waarom zou ik geld geven aan een goed doel? Daar heb ik zelfs helemaal géén baat bij. En toch gebeurt dat blijkbaar.

[Percalion]

Om uitgebreider in te gaan op de vraag "Waarom zou ik nog betalen" kunnen we simpelweg de argumenten copy-pasten die gebruikt worden om belastingen te verdedigen.

Die argumenten zijn intussen al welbekend: "je krijgt er veel voor terug"; "we moeten solidair zijn" enzoverder. Als deze argumenten gebruikt worden om belastingen aanvaardbaar te maken bij de burgers, dan kunnen ze evengoed gebruikt worden om deze burgers te overtuigen van het nut van een vrijwillige bijdrage.

Er is meer. We kunnen veronderstellen dat burgers allicht ook een bijdrage zullen storten, alhoewel waarschijnlijk niet zo hoog als datgene dat zij momenteel aan belastingen afdragen.

Waarom kunnen we zoiets vermoeden? In landen zonder opkomstplicht ligt de opkomst hoger dan nul procent. Waarom zou iemand gaan stemmen als hij er absoluut geen baat bij heeft, en als het niet verplicht is? Misschien omdat hij zich burger voelt, en zich betrokken voelt bij het politieke gebeuren. Misschien omdat hij het zijn plicht vindt tegenover de samenleving. De mensen die gemotiveerd zijn om uit vrije wil te gaan stemmen, zijn allicht ook gemotiveerd om uit vrije wil financieel de staat te steunen.

Zal de burger minder bijdragen dan momenteel het geval is? Allicht wel. Echter: de financieringsnoden van de overheid zullen kleiner zijn:
-In afwezigheid van belastingen verdwijnt een gigantische administratie.
-Het verdwijnen van allerhande belastingen is een kostendaling die zich over de hele economie zal laten voelen, van brood tot computers, van kindercrèches tot loodgieters. Ook voor de staat dalen de werkingskosten als de belastingen dalen: onderaannemers van de overheid betalen momenteel ook sociale lasten, en de kostprijs van goederen die de staat aankoopt zullen lager zijn in afwezigheid van belastingen.
- In afwezigheid van belastingen worden meer jobs gecreëerd, wat minder kosten voor de sociale zekerheid betekent.
- In afwezigheid van belastingen stijgt de koopkracht van de minstbegoeden, die nu misschien minder hulpbehoevend zijn.

Het verdwijnen van belastingen heeft belangrijke positieve welvaartseffecten. Niet enkel betekent dit dat het totale bedrag aan belastingen in de productieve sectoren blijft, maar bovendien verdwijnt het ontmoedigende effect van belastingen. Hoge tarieven ontmoedigen werken, sparen, investeren. Dit effect verdwijnt nu, zodat investeringen die vroeger niet zouden plaatsvinden, nu toch plaatsvinden. In economische termen verdwijnt overal het welvaartsverlies, de "deadweight loss", zodat de kostprijs voor de koper daalt en de opbrengst voor de verkoper stijgt. Bovendien stijgt de verhandelde hoeveelheid. Dit kostenbesparend effect zal, zoals gezegd, overal te zien zijn - dus ook bij de inputs: grondstoffen, kapitaal en arbeid worden goedkoper zonder dat de verkopers er slechter van worden. Het gevolg is dus lagere kosten voor de onderneming en dus lagere outputprijzen, kortom: meer koopkracht voor iedereen, en dus evengoed voor onze overheid, die nu minder budget nodig heeft om hetzelfde aan te bieden.

Het gevolg is, dat de bijdrage die de overheid nodig heeft, procentueel een kleiner deel van het inkomen gaat uitmaken.

Als we het budget van de staat bekijken sinds 1980, per persoon, gecorrigeerd voor inflatie, dan zien we een stijging van 33%.
Nochtans is de belastingdruk niet gestegen.

Het antwoord op deze schijnbare tegenstelling is economische groei. Van een grotere taart kan men grotere stukken snijden: de helft van een grotere taart is meer dan de helft van een kleinere taart.
Het verdwijnen van belastingen zorgt voor een grotere taart. Als we de staat dan nog steeds hetzelfde budget willen geven, volstaat het dat iedereen een kleiner percentage van zijn inkomen afstaat dan nu het geval is.

[jules]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Waarom zou ik geld geven aan een goed doel? Daar heb ik zelfs helemaal géén baat bij. En toch gebeurt dat blijkbaar.

zegt de persoon die studeert aan een unief die rechtgehouden wordt met belastinggeld, bij een jeugdvereniging zit die platgesubsidieerd wordt etc.

[Tavek]

De kans is groot dat veel ouders, zelfs al verdubbelde hun koopkracht, nog altijd niet capabel zijn om de volle kosten van een universiteitsopleiding te dragen. Dusja, wees maar blij....

[Mambo]

Nogal wiedes dat lagere belasting meer nijverheid en handel brengt en meer zal opbrengen voor de staat en voor onszelf.

Trouwens gans die toestand mag wel wat simpeler worden!

[Rosemeyer]

Met veel plezier en pretoogjes (daarom niet negatief bedoeld) deze stelling gelezen.
Het eerste wat in mij opborrelde, was dit:
Is zoiets wel mogelijk in een sterk geïndividualiseerde samenleving waarin wij vooral bezorgd zijn om ons eigen welzijn?
Het lijkt mij een utopische, totale liberalisering van ons belastingsysteem, dat uiteindelijk tot doel moet hebben het barmhartige in de burger naar boven te halen.
We wisselen a.h.w. ons stembiljet om voor de biljetten in onze portefeuille.
Ik denk, met alle respect, dat de gemiddelde, ongeïnteresseerde en toch wel lichtjes egoïstische burger zo'n verpletterende verantwoordelijkheid niet zou aankunnen.
Of begrijp ik uw "plan" nu verkeerd?

[de limburgse leeuw]

Oorspronkelijk geplaatst door Rosemeyer

Met veel plezier en pretoogjes (daarom niet negatief bedoeld) deze stelling gelezen.
Het eerste wat in mij opborrelde, was dit:
Is zoiets wel mogelijk in een sterk geïndividualiseerde samenleving waarin wij vooral bezorgd zijn om ons eigen welzijn?
Het lijkt mij een utopische, totale liberalisering van ons belastingsysteem, dat uiteindelijk tot doel moet hebben het barmhartige in de burger naar boven te halen.
We wisselen a.h.w. ons stembiljet om voor de biljetten in onze portefeuille.
Ik denk, met alle respect, dat de gemiddelde, ongeïnteresseerde en toch wel lichtjes egoïstische burger zo'n verpletterende verantwoordelijkheid niet zou aankunnen.
Of begrijp ik uw "plan" nu verkeerd?

Inderdaad, ik begrijp het als een zoveelste aanval op de sociale zekerheidskassen.
Indien er niks meer betaald zou moeten worden, zou haast niemand dat nog doen, wees er maar zeker van. De mensen zijn zo kortzichtig en egoïstisch dat ze zeker niks meer zouden geven voor anderen die in de penarie zitten.

Anderzijds denk ik wel dat het bestaande systeem ook niet ideaal is in die zin dat het te ingewikkeld is. Er zijn zoveel criteria en regeltjes dat degenen die het het hardst nodig hebben, het minste krijgen. Omdat veel mensen - mede door de ondoorzichtigheid van heel het systeem - niet eens weten waar ze hun recht moeten halen of waar ze recht op hebben.

Daarom pleiten wij ook voor een onvoorwaardelijk basisinkomen. Maar dat moet dan wel hoog genoeg zijn voor iedereen om ervan te kunnen leven. Ik ben geen Vivant-aanhanger die de uitkeringstrekkers met een uitkering van ongeveer 750 euro met minstens 210 euro per maand willen bekorten.

Dat zijn allemaal vermomde neoliberale aanvallen op het bestaande sociale zekerheidssysteem. Dat systeem zit vol fouten en is verwerpelijk, maar het is het beste dat we gehad hebben tot nu toe en daarom dient het beschermd te worden. Het huidige systeem kan afgebouwd worden als er een beter voor in de plaats wordt gezet dat mensen gelijke rechten geeft.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door de limburgse leeuw

Inderdaad, ik begrijp het als een zoveelste aanval op de sociale zekerheidskassen.
Indien er niks meer betaald zou moeten worden, zou haast niemand dat nog doen, wees er maar zeker van. De mensen zijn zo kortzichtig en egoïstisch dat ze zeker niks meer zouden geven voor anderen die in de penarie zitten.

Anderzijds denk ik wel dat het bestaande systeem ook niet ideaal is in die zin dat het te ingewikkeld is. Er zijn zoveel criteria en regeltjes dat degenen die het het hardst nodig hebben, het minste krijgen. Omdat veel mensen - mede door de ondoorzichtigheid van heel het systeem - niet eens weten waar ze hun recht moeten halen of waar ze recht op hebben.

Daarom pleiten wij ook voor een onvoorwaardelijk basisinkomen. Maar dat moet dan wel hoog genoeg zijn voor iedereen om ervan te kunnen leven. Ik ben geen Vivant-aanhanger die de uitkeringstrekkers met een uitkering van ongeveer 750 euro met minstens 210 euro per maand willen bekorten.

Dat zijn allemaal vermomde neoliberale aanvallen op het bestaande sociale zekerheidssysteem. Dat systeem zit vol fouten en is verwerpelijk, maar het is het beste dat we gehad hebben tot nu toe en daarom dient het beschermd te worden. Het huidige systeem kan afgebouwd worden als er een beter voor in de plaats wordt gezet dat mensen gelijke rechten geeft.

Hoezo, limburgse?

Lees ik hier nu zwart op wit dat mensen egoïstisch zijn en daarom tot "solidariteit" moeten gedwongen worden door de geweren van de overheid?

Laat dan voor eens en voor altijd het argument van de solidariteit vallen, en wees gewoon eerlijk: jij wil dat mensen kunnen doppen enzoverder en je vindt dat anderen daar voor moeten opdraaien.
Ik geef toe, het klinkt minder vrolijk en nobel dan "solidariteit" maar je bent dan tenminste eerlijk.

En het is een nogal boude stelling dat mensen egoïstisch zouden zijn. Enfin, dat is één zaak - maar daaruit afleiden dat niemand nog iets zou geven aan de staat is dan ook weer vergezocht. Uit onderzoek blijkt dat veel mensen voorstander zijn van de sociale zekerheid in één of andere vorm; waarom zouden ze dan niet vrijwillig bijdragen storten?

[Desiderius]

Defensie ?
Gerecht ?

... er zijn toch altijd een aantal minimumdiensten die je niet op vrijwillige basis kan laten financieren?

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Rosemeyer

Met veel plezier en pretoogjes (daarom niet negatief bedoeld) deze stelling gelezen.
Het eerste wat in mij opborrelde, was dit:
Is zoiets wel mogelijk in een sterk geïndividualiseerde samenleving waarin wij vooral bezorgd zijn om ons eigen welzijn?
Het lijkt mij een utopische, totale liberalisering van ons belastingsysteem, dat uiteindelijk tot doel moet hebben het barmhartige in de burger naar boven te halen.
We wisselen a.h.w. ons stembiljet om voor de biljetten in onze portefeuille.
Ik denk, met alle respect, dat de gemiddelde, ongeïnteresseerde en toch wel lichtjes egoïstische burger zo'n verpletterende verantwoordelijkheid niet zou aankunnen.
Of begrijp ik uw "plan" nu verkeerd?

Het is natuurlijk een utopisch plan. Ik verwacht niet dat onze regering plots zal zeggen: "Hey Percalion, jij tofferd, wat een geniaal gedacht, we doén dat gewoon zie". Maar geef toe dat het als gedachte-oefening wel leuk is

In de eerste plaats wordt de overheid dan de dienaar van de burger, en niet omgekeerd.

Volgens alle theorieën die de overheid verdedigen (zelfs de Hobbesiaanse) bewijst de overheid ons een dienst, of meerdere zelfs, en zouden we dus moeten blij zijn dat er een overheid is: om de crisissen op te lossen (Keynes etc.), om oorlogen van iedereen tegen iedereen te voorkomen (Hobbes...) enzoverder. Met andere woorden: de overheid is in die visies de leverancier van iets: veiligheid, bescherming, welvaart, onderwijs, wat dan ook.

Daar valt nochtans weinig van te merken in de verhouding overheid-burger. Die is niet dezelfde als de doorsnee verhouding leverancier-klant, waarbij een leverancier zijn uiterste best doet een goed product aan een lage prijs aan te bieden om zoveel mogelijk omzet te draaien; waarbij de leverancier ook nog eens bezorgd is om zijn imago.

Het verschil is volgens mij onder andere dat klanten een vrijwillige transactie afsluiten. Indien ze niet akkoord gaan met de voorwaarden van de leverancier, krijgt die eenvoudigweg geen geld, en daarom is de leverancier genoodzaakt om zijn producten aan te passen aan de smaken van de klant.

De overheid kan het geld dat ze nodig heeft (momenteel een slordige honderdvijftig miljard) eenvoudigweg afdwingen van haar burgers. Of die burgers dan akkoord gaan met de aanwending van dat budget heeft daar momenteel niets mee te maken. De politiek is almachtig, de burger financiert haar.

De relatie tussen overheid en burger is dus niet: de overheid die de burger dient, maar eerder, de burger die de overheid dient. Die overheid kan, geheel volgens de regels, zich geen bal aantrekken van de burgers - een bolletjeskermis om de zoveel jaar uitgezonderd.

De boekhouding van de staat zou openbaarder moeten zijn, duidelijker, transparanter. De staat zou haar uiterste best moeten doen om mensen te overtuigen van het nut van haar uitgaven, net zoals non-profit-organisaties momenteel mensen moeten overtuigen om geld te doneren (denk aan 11.11.11, Artsen zonder Grenzen, Natuurpunt en dergelijke).

Het is goed mogelijk dat ook de staat dan één keer per jaar aan alle onderdanen een brief stuurt waarin ze uitlegt wat ze doet, en waarin ze becijfert hoeveel elk gezin ongeveer zou moeten betalen voor haar onderwijs, veiligheid, gezondheidszorg enzoverder - en bijgevoegd vindt u een overschrijvingsformulier om eender welk bedrag aan ons over te maken.

Is de burger ongeïnteresseerd? Nu misschien wel, al zijn er uiteraard altijd diegenen die zelfs zonder stemplicht zouden stemmen, de mensen die de staat naar waarde schatten en dus ook zonder dwang haar zouden financieren.

Ik vermoed echter dat dit voorstel ertoe zal leiden dat de politiek, noodgedwongen!, dichter bij de burger moet komen; de taal van de burger moet spreken, en de burger niet langer als een stuk vuil moet behandelen (administratieve rompslomp) maar als een klant, en die klant is koning.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Defensie ?
Gerecht ?

... er zijn toch altijd een aantal minimumdiensten die je niet op vrijwillige basis kan laten financieren?

Maar die diensten zijn dan weer zo noodzakelijk dat ik als verstokte Misesiaanse libertariër spontaan mijn portemonnee zou bovenhalen.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door jules

zegt de persoon die studeert aan een unief die rechtgehouden wordt met belastinggeld, bij een jeugdvereniging zit die platgesubsidieerd wordt etc.

Die unief en jeugdvereniging zouden nog steeds subsidies kunnen krijgen, toch?

En uiteraard geeft niemand momenteel geld aan de jeugdbewegingen - ze krijgen al genoeg subsidies meneer.
Net zoals zelfs socialisten vaak geen aalmoes geven aan zwervers.

[Desiderius]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Maar die diensten zijn dan weer zo noodzakelijk dat ik als verstokte Misesiaanse libertariër spontaan mijn portemonnee zou bovenhalen.

Ja, jij wellicht wel. Maar ik zie daar toch een paar praktische probleempjes.
Defensie komt iedere inwoner van het grondgebied ten goede. Al was het maar dat een goed uitgerust leger effectief een afschikkingseffect heeft. Je kan onmogelijk zeggen: "jij hebt niet bijgedragen, dus jij mag er niet van genieten". 't Is dus alles of niets... En ik vind het niet echt verstandig om mensen een soort gemeenschapszin toe te dichten; ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het leger wel eens schromelijk ondergefinancierd zou raken. Eenzelfde redenering (weze een beetje ingewikkelder) kan je maken voor de rechtsbedeling.

Maar het is uiteraard een interessante stok die je in het hoenderhok werpt, Percy...

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Firestone

Tja, ik was al aan het dromen over mijn meer dan verdubbelde koopkracht!

Nu goed, een eerste vraag die opkomt is deze: waarom zou ik, als egoïstisch en gierig wicht, belastingen betalen in jouw systeem? Laat de anderen dat maar doen, en ik lekker profiteren van de zo gefinancieerde openbare voorzieningen.

Jij hebt daar ongetwijfeld een antwoord op, maar ik ben wel benieuw welk.

In feite is er een andere en m.i. correctere bedenking te maken, nl dat diegenen die het minst de sociale voorzieningen nodig hebben, er het meest voor betalen en omgekeerd. Wie veel belastingen betaalt heeft doorgaans ook een goed inkomen, en heeft weinig sociale voorzieningen echt nodig, kan desnoods zelf de volle pot betalen. Maar de lagere lonen, de uitkeringstrekkers, zij kunnen onmogelijk zonder, maar betalen er het minst voor. In Percalions systeem zullen dus de grote bijdragers eerder wegvallen, want zij zijn zich minder bewust van de noodzaak aan goede openbare diensten (zoek maar eens werk als je geen auto hebt, maar afhangt van openbaar vervoer, als je geen privé-kinderopvang kan betalen etc.), terwijl de kleine bijdragers het op hunne alleen niet zullen redden.

[eno2]

Een ideetje.

Geen slecht ideetje, zou Fred Flintstone zeggen.

[Fozzie]

Oorspronkelijk geplaatst door Desiderius

Ja, jij wellicht wel. Maar ik zie daar toch een paar praktische probleempjes.
Defensie komt iedere inwoner van het grondgebied ten goede. Al was het maar dat een goed uitgerust leger effectief een afschikkingseffect heeft. Je kan onmogelijk zeggen: "jij hebt niet bijgedragen, dus jij mag er niet van genieten". 't Is dus alles of niets... En ik vind het niet echt verstandig om mensen een soort gemeenschapszin toe te dichten; ik heb zo'n donkerbruin vermoeden dat het leger wel eens schromelijk ondergefinancierd zou raken. Eenzelfde redenering (weze een beetje ingewikkelder) kan je maken voor de rechtsbedeling.

Maar het is uiteraard een interessante stok die je in het hoenderhok werpt, Percy...

Tussenoplossing is natuurlijk de belasting op arbeid fel te verlagen (of zelfs af schaffen) en de BTW op luxegoederen en milieu-verontreinigende producten (waarvoor geen milieu-vriendelijk alternatief voor bestaat) op te trekken.

Zo krijgt het grote publiek meer koopkracht, en doet het een semi-vrijwillige donatie aan de staat. Wie zich luxegoederen kan permiteren heeft niet op een paar euro's meer en wie niets wil geven (of niet kan geven) is er niet toe verplicht, maar aangezien de koopkracht stijgt zullen er ook meer mensen zijn die luxegoederen zullen kunnen betalen.
De aanvullende belasting op milieu-verontreinigende producten waar geen alternatief voor is komt ook het milieu ten goede...