Worden wij niet zwaar misleid t.a.v. Midden-Oosten?

[Rudi Dierick]

De recente berichtgeving over de luchtaanval van het israelische leger op een kamp van de Jihad in Syrie is veelzeggend. Vele landen, waaronder Duitsland veroordelen die aanval; de media in de Arabische landen stikken van de heilige verontwaardiging. Ook in one media en publieke opinie wordt Israel zwaar veroordeeld. is dat echter wel korrekt en verdiend?

Immers, niettemin die op eerste zicht aggressieve daad van Israel moeten we ons toch volgende bedenkingen maken:

1. Gedurende enkele decennia eis(t)en de Arabische landen dat palestijnse bewegingen ongehinderd vanuit Libanon moeten kunnen ageren tegen Israel, versta: er militaire basisssen onderhouden -buiten elke Libanese soevereiniteit- en van daaruit militaire acties mogen opzetten tegenIsrael: bombardementen, raketaanvallen, infiltraties door terroristen die daarna bijan uitsluitend burgers aanvallen, ....

2. Syrie handhaaft nu al evenveel decennia een militaire bezettingsmacht in libanon. Eerst was dat zgn. als tegengewicht tegen de Israelische troepen. Die zijn daar echter al lang weg. Daarenboven bezet Syrie niet slechts enkele km langs de grens, maar grote delen van Libanon.

3. Terwijl die groepen vanuit Libanon moeten mogen ageren, werd Israel door +/- heel de internationale diplomatie wel het recht ONTzegd om daarop militair te reageren. Hte moest de grenzen van Libanon respekteren.

4. Zegt het internationaal recht echter niet dat men moet kiezen: ofwel wenst men vrede met zijn buren, en dan onthoudt men zich van alle directe EN INDIRECTE militaire acties tegen elke buur, ofwel laat men zulke acties toe, maar dan moet men ook de gevolgen, nl. de zelfverdediging van de aangevallen buur aanvaarden.

5. Syrie erkent openlijk dat de getroffen militaire basis tot voor enkele maanden effectief een kamp voor Jihad en/of Hamas was. Is het dan niet verregaand onverantwoord om 1) géén internationale waarnemers (bv. EU) uit te nodigen om de ontwapening daarvan te bevestigen, 2) er zogenaamd burgers in onder te brengen.

6. Héél deze situatie stinkt naar de rammelende uitleg, én naar de eeuwige Arabische truuk: gewone Arabische én andere burgers misbruiken tegen Israel.

7. Dat deden ze reeds in 1948 toe ze een absoluut unicuum in de wereldgeschiedenis lanceerden: het 'nieuwe volk', het Palestijnse, doch zonder ook maar enige eigen voorgeschiedenis! Het Palestijnse volk werd namelijk op één welbepaalde dag geboren uit het Arabische volk. Vanaf dan was het zogenaamd een volk dat door Israel en enkel door Israel vervolgd werd.

8. Tussen 1948 en 1967 weigerden Egypte en Jordanie echter wel om dat zogenaamde Palestijnse volk die territoria over te dragen waarover zij de militaire kontrole uitoefenden, nl. Gaza en de Westbank.

Kortom, zowel toen als nu wordt van Israel véél meer verwacht aan respect voor 'de Palestijnen' en voor de Arabieren in het algemeen dan de mate van respekt die de Arabische staten hun eigen burgers betonen. Een smerige hypokriete boel lijkt me dat.

Doch, deze éne zijde van de nu reeds jaren oude verrottingsstrategie mag géén excuus zijn, noch voor verder Arabisch extremisme, noch voor israelisch extremisme. Want, laten we nuchter zijn: it takes two to tango, ook in zulke moordende verrottingsstrategieen.



Rudi Dierick

[tomm]

. Gedurende enkele decennia eis(t)en de Arabische landen dat palestijnse bewegingen ongehinderd vanuit Libanon moeten kunnen ageren tegen Israel, versta: er militaire basisssen onderhouden -buiten elke Libanese soevereiniteit- en van daaruit militaire acties mogen opzetten tegenIsrael: bombardementen, raketaanvallen, infiltraties door terroristen die daarna bijan uitsluitend burgers aanvallen, ....

Israel hield dan ook een stuk Libanon bezet, waardoor de libanezen en hun bondgenoten alle recht hadden Israel van daaruit aan te vallen.

2. Syrie handhaaft nu al evenveel decennia een militaire bezettingsmacht in libanon. Eerst was dat zgn. als tegengewicht tegen de Israelische troepen. Die zijn daar echter al lang weg. Daarenboven bezet Syrie niet slechts enkele km langs de grens, maar grote delen van Libanon.

De Syrische militairen zijn daar met toestemming van de Libanese regering en het parlement (Libanon is de enige verkozen democratie in de Arabische wereld), en volgens een verdrag uit de jaren '70. Syrië bemoeit zich niet met de binnenlandse politiek van libanon, die een heel andere economische koers volgt dan Syrië. de syrische troepen zijn trouwens in libanon geïnviteerd door de christenen die zich bedrijgt voelden door de palestijnen en Israeli's die hun strijd naar Libanon exporteerden.

3. Terwijl die groepen vanuit Libanon moeten mogen ageren, werd Israel door +/- heel de internationale diplomatie wel het recht ONTzegd om daarop militair te reageren. Hte moest de grenzen van Libanon respekteren.

Israel heeft nooit de grenzen van Libanon gerespecteerd, dus waarom zou het omgekeerd wel moeten?

4. Zegt het internationaal recht echter niet dat men moet kiezen: ofwel wenst men vrede met zijn buren, en dan onthoudt men zich van alle directe EN INDIRECTE militaire acties tegen elke buur, ofwel laat men zulke acties toe, maar dan moet men ook de gevolgen, nl. de zelfverdediging van de aangevallen buur aanvaarden.

Het internationale recht zegt eveneens dat het verboden is stukken van een naburige staat militair te bezetten en dat zulks een daad van oorlog is. De Syrische reactie is dus nog HEEL gematigd. Trouwens de in Syrië agerende groepen voeren hun actie niet rechtstreeks vanuit syrië uit en hebben er evenmin hun militaire hoofdkwartier. Volgens internationaal recht hebben de Israelisch dus geen poot om op te staan. volgens jouw redenering zou castro het recht hebben Miami aan te vallen iedere keer er in havana een bomaanslag plaatsvindt.

5. Syrie erkent openlijk dat de getroffen militaire basis tot voor enkele maanden effectief een kamp voor Jihad en/of Hamas was. Is het dan niet verregaand onverantwoord om 1) géén internationale waarnemers (bv. EU) uit te nodigen om de ontwapening daarvan te bevestigen, 2) er zogenaamd burgers in onder te brengen.

gezien het feit dat Israel nog steeds een stuk syriË bezet, heeft syrië geen enkele verplichting ten opzichte van israel. Israel laat evenmin waarnemers toe in de bezette gebieden tussen haakjes.

6. Héél deze situatie stinkt naar de rammelende uitleg, én naar de eeuwige Arabische truuk: gewone Arabische én andere burgers misbruiken tegen Israel.

Israel heeft anders een indrukwekkende lijst van misdaden tegen burgers, soms "collateral damage", soms doelgericht. (zoals het vernietigen van huizen, het uitmoorden van vluchtelingenkampen, het uitmoorden van Arabische dorpen in 1948 om zo de palestijnen met de daver op het lijf te laten vertrekken en hen het recht te ontzeggen ooit terug te keren, etnische zuivering noemt dit, etc. )

7. Dat deden ze reeds in 1948 toe ze een absoluut unicuum in de wereldgeschiedenis lanceerden: het 'nieuwe volk', het Palestijnse, doch zonder ook maar enige eigen voorgeschiedenis! Het Palestijnse volk werd namelijk op één welbepaalde dag geboren uit het Arabische volk. Vanaf dan was het zogenaamd een volk dat door Israel en enkel door Israel vervolgd werd.

Het palestijnse volk, dat onderdeel is van de grote arabische familie maar met specifieke kenmerken dat het onderscheid van egyptenaren, jordaniers of syriers en een lange geschiedenis heeft, werd reeds zo genoemd door de ottomanen in de 19de eeuw.

8. Tussen 1948 en 1967 weigerden Egypte en Jordanie echter wel om dat zogenaamde Palestijnse volk die territoria over te dragen waarover zij de militaire kontrole uitoefenden, nl. Gaza en de Westbank.

ok, maar ze gingen evenmin over tot onteigeningen en zetten geen kolonisatieprogramma's op waarbij palestijnen uit hun huizen werden verjaagd ten voordele van egyptische of jordaanse kolonisten. En natuurlijk voelden de palestijnen zich meer met hun arabische broedervolkeren verbonden dan met de israeli's.

Kortom, zowel toen als nu wordt van Israel véél meer verwacht aan respect voor 'de Palestijnen' en voor de Arabieren in het algemeen dan de mate van respekt die de Arabische staten hun eigen burgers betonen. Een smerige hypokriete boel lijkt me dat.

nee, toch niet, tenzij je beweert dat israel geen democratisch westers land is, en dAN pas kun je Israel vergelijken met de Arabische landen op het vlak van mensenrechten. blijkt dat beiden de mensenrechten schenden en dus inderdaad de vergelijking gaat op, eigenlijk zou men van israel niet meer MOETEN verwachten, het is immers geen westerse democratische staat (miljoenen palestijnen hebben niet eens burgerrechten of stemrecht) en dus vergelijkbaar met de eerste de beste arabische dictatuur.

Doch, deze éne zijde van de nu reeds jaren oude verrottingsstrategie mag géén excuus zijn, noch voor verder Arabisch extremisme, noch voor israelisch extremisme. Want, laten we nuchter zijn: it takes two to tango, ook in zulke moordende verrottingsstrategieen.

juist, maar het lijkt me dat Sharon helemaal geen zin heeft in tango, en er ook niet toe in staat is, hij bestuurt liever tanks en legereenheden...

[Rudi Dierick]

Geachte, waarom toch zo naast de kwestie antwoorden, beseft u hoezeer u deze of gene konflikt uit het verleden misbruikt als een excuus om vandaag én inde toekomst blijvend mekaar te mogen aanvallen, en om zodoende ALTIJD een excuss te hebben om NOOIt vrede na te streven.

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Israel hield dan ook een stuk Libanon bezet, waardoor de libanezen en hun bondgenoten alle recht hadden Israel van daaruit aan te vallen.

Dit is ondertussen al wel jaren geleden. Wilt u suggereren dat dat volstaat als excuss om vanuit Libanon om tot ind e eeuwigheid terroristen naar israel te mogen sturen?
Weet dan in elk geval dat het internationaal recht dat RADIKAAL anders beoordeelt. Wat u schrijft is er zelfs totaal in tegenstrijd mee.

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

De Syrische militairen zijn daar met toestemming van de Libanese regering en het parlement (Libanon is de enige verkozen democratie in de Arabische wereld), en volgens een verdrag uit de jaren '70. Syrië bemoeit zich niet met de binnenlandse politiek van libanon, die een heel andere economische koers volgt dan Syrië. de syrische troepen zijn trouwens in libanon geïnviteerd door de christenen die zich bedrijgt voelden door de palestijnen en Israeli's die hun strijd naar Libanon exporteerden.

Hoe kunt ge nu spreken van de eigen vrije wil van de Libanezen wanneer Syrie reeds véle decennia de helft van Libabnon bezet, en geregeld zijn knoet laat voelen in de andere helft?

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Israel heeft nooit de grenzen van Libanon gerespecteerd, dus waarom zou het omgekeerd wel moeten?

Zelfde opmerking als voorheen: met dit soort argumenten mag men mekaar tot in de eeuwigheid de kop inslaan. Primitieve steentijdperk-logika is dat.

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Het internationale recht zegt eveneens dat het verboden is stukken van een naburige staat militair te bezetten en dat zulks een daad van oorlog is. De Syrische reactie is dus nog HEEL gematigd. Trouwens de in Syrië agerende groepen voeren hun actie niet rechtstreeks vanuit syrië uit en hebben er evenmin hun militaire hoofdkwartier. Volgens internationaal recht hebben de Israelisch dus geen poot om op te staan. volgens jouw redenering zou castro het recht hebben Miami aan te vallen iedere keer er in havana een bomaanslag plaatsvindt.

Totaal naast de kwestie. maar ja, dat weet u ongetwijgeld ook he.

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

gezien het feit dat Israel nog steeds een stuk syriË bezet, heeft syrië geen enkele verplichting ten opzichte van israel. Israel laat evenmin waarnemers toe in de bezette gebieden tussen haakjes.

Feit is wel dat israel reeds ettelijke decennia geleden vredesvoorstellen aan Syrie deed; Syrie vindt het blijkbaar beter om het vuile werk vanop Libanese bodem te laten uitvoeren -de gewone Libanezen betalen dan voor de represaiiles van de israelies daarop- en ondertussen zelf de spanning erin te houden en steeds excuses achter de hand te hebben.

Die waarnemers; dat was overigens NIET bedoeld als verplichting tegenover wie dan ook, maar gewoon als een MOGELIJKE maatregel om de eigen vredeswil te 'bewijzen'. Maar blijkbaar is die Syrische vredeswil niet zo indrukwekkend groot.

Daarenboven had het Syrie ook een héél goedkope en stevige argumentatie tegen Israel gegeven. Maar ja, blijkbaar was dat niet zo eenvoudig. Wedden dat het verhaal van die zogenaamde burgers die wonenn in die tot-voor-kort-terroristische basis niet zuiver op de graat is!

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Het palestijnse volk, dat onderdeel is van de grote arabische familie maar met specifieke kenmerken dat het onderscheid van egyptenaren, jordaniers of syriers en een lange geschiedenis heeft, werd reeds zo genoemd door de ottomanen in de 19de eeuw.

Allé, vertrokken voor een partijtje welles-nietes. En Arafat met zijn Egytische vader én moeder (Joodse in Egypte) dan?

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

ok, maar ze gingen evenmin over tot onteigeningen en zetten geen kolonisatieprogramma's op waarbij palestijnen uit hun huizen werden verjaagd ten voordele van egyptische of jordaanse kolonisten. ....

hi hi; weer naast de kwestie. u geeft dus toe dat de Egyptenaren en de Jordaniers die gebieden bezetten, dat ze daarmee de facto het zelfbeschikkingsrecht van de Palestijnen NIET erkenden!

[eigeeltje]

Tomb weerlegt u stellingen, hij ontwijkt zeker niet.
Eenkele opmerkingen ten opzichte van jou.
1/ Je verwijt hem te argumenteren met dingen die geschiedenis zijn. Dat doe jezelf ook.
2/ Ik raad je aan dringend wat meer informatie te zoeken ivm Syrië. Wat zegt de naam Chicarta u bijvoorbeeld

[Pascal L.]

Oorspronkelijk geplaatst door eigeeltje

Wat zegt de naam Chicarta u bijvoorbeeld

Helemaal niks ... en de wereldbibliotheek op't internet, i.e. Google, heeft er ook nog nooit van gehoord

[grafgraverke]

http://users.pandora.be/taakvoorgo/G...sPalestina.htm

de geschiedenis van Palestina volgens Palestijnen

http://nl.wikipedia.org/wiki/Geschie...staat_Isra%EBl

en hier de meer traditionele lezing

dacht dat het misschien kan helpen..

[Pat]

Prachtig stuk vol vooroordelen Tomm. Uw enige doelstelling is Israel op alle mogelijke manieren diaboliseren.

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Israel hield dan ook een stuk Libanon bezet, waardoor de libanezen en hun bondgenoten alle recht hadden Israel van daaruit aan te vallen.

En ooit werd België bezet door Duitsland, Frankrijk, en vele andere naties. Volgens uw zieke logica mogen deze we landen dan ook aanvallen, of niet? Tot wanneer zijn vergeldingsacties toegestaan? Tot 10 jaar na de feiten? Hanteert u de "resist/PVDA" logica?

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

De Syrische militairen zijn daar met toestemming van de Libanese regering en het parlement (Libanon is de enige verkozen democratie in de Arabische wereld), en volgens een verdrag uit de jaren '70. Syrië bemoeit zich niet met de binnenlandse politiek van libanon, die een heel andere economische koers volgt dan Syrië. de syrische troepen zijn trouwens in libanon geïnviteerd door de christenen die zich bedrijgt voelden door de palestijnen en Israeli's die hun strijd naar Libanon exporteerden.

Flagrante leugens. De Syrische regering beheerst het hele apparaat in Libanon manu militari, de Libanese regering is slechts een marionet van Syrië. Voor wat betreft de "democratie": Libanon is een schijndemocratie. De democratische oppositie wordt er op allerlei manieren monddood gemaakt. Zo werd oa oppositiezender MURR tv uit de ether gehaald. Sensuur en corruptie is alomtegenwoordig. Verkiezingen worden er gewonnen door kiezers om te kopen en de oppositie op ondemocratische wijze uit te schakelen. . De huidige president mag dan wel Maroniet zijn, dat wil echter niet zeggen dat de Maronieten in het algemeen akkoord zijn met de bezetting. Ook de Druzen en andere Christelijke fracties zijn de bezetter liever kwijt dan rijk. Ten tijde van de oorlog werden er een slordige 10.000 Maronieten afgeslacht in de bergdorpjes rond Beyruth door de Druzen (met goedkeuring van de Syrische regering) Het was Michel Aoun met zijn troepen (gesteund door Israel en het westen) die een einde kon maken aan deze burgerslachting. Ondertussen zijn de Druzen 180 graden gedraaid, zij hebben zich namelijk ook gekeerd tegen de bezetting door Syrië. De enigen die baat hebben bij de Syrische bezetting zijn Arabisch nationalisten (Moslims en een zéér kleine minderheid van de christelijke fracties) en terroristische bewegingen zoals de Hezbollah die dankzij Syrië ook in de regering zetelen.

De Syrische Baathpartij voeren een Nationalistisch (want pan-arabisch) - Socialistisch (want een politiek van nationalisatie) beleid. Bij ons wordt de afkorting NAZI ook wel eens gebruikt. Er zijn trouwens voldoende referenties naar het donkerbruin verleden van de Baathpartij (inderdaad, ze deden mee aan de jodenvervolging en stonden aan de zijde van Hitler)

De enige democratie in het Midden Oosten de naam waardig is, jawel u raadt het al: Israël.

Israel heeft nooit de grenzen van Libanon gerespecteerd, dus waarom zou het omgekeerd wel moeten?

Israel heeft het recht om zichzelf te verdedigen tegen de aanvallen door Hezbollah en andere splintergroeperingen. Syrië daarentegen heeft niets te zoeken in Libanon. Vindt u Libanon een bedreiging voor Syrië, of is het plat opportunisme en imperialisme?

Het internationale recht zegt eveneens dat het verboden is stukken van een naburige staat militair te bezetten en dat zulks een daad van oorlog is. De Syrische reactie is dus nog HEEL gematigd. Trouwens de in Syrië agerende groepen voeren hun actie niet rechtstreeks vanuit syrië uit en hebben er evenmin hun militaire hoofdkwartier. Volgens internationaal recht hebben de Israelisch dus geen poot om op te staan. volgens jouw redenering zou castro het recht hebben Miami aan te vallen iedere keer er in havana een bomaanslag plaatsvindt.

Samengevat: Syrië misbruikt Libanon en anderen om aanvallen te organiseren op Israël dmv terreurgroeperingen. Syrië kan zichzelf zo indekken.

Het palestijnse volk, dat onderdeel is van de grote arabische familie maar met specifieke kenmerken dat het onderscheid van egyptenaren, jordaniers of syriers en een lange geschiedenis heeft, werd reeds zo genoemd door de ottomanen in de 19de eeuw.

Palestina is gewoon de naam die de Romeinen aan dit gebied gaven en toen was er nog geen sprake van Arabieren (die het gebied eeuwen later binnengevallen zijn met het kromzwaard in de hand), wel al van Christenen en Joden. Het is pas in de moderne geschiedenis dat die naam opnieuw opduikt.

ok, maar ze gingen evenmin over tot onteigeningen en zetten geen kolonisatieprogramma's op waarbij palestijnen uit hun huizen werden verjaagd ten voordele van egyptische of jordaanse kolonisten. En natuurlijk voelden de palestijnen zich meer met hun arabische broedervolkeren verbonden dan met de israeli's.

Nog véél sterker mijn beste, in Libanon hebben Palestijnen eenvoudigweg geen recht op het bezit van een woning of op werk, dus valt er niets te onteigenen behalve wat houten krotten in de vluchtelingenkampen aan de grens (netjes in de vuurlinie). Palestijnen worden geacht in Palestina te blijven, te vechten tegen Israel en zeker niet weg te vluchten naar andere Arabische landen.

nee, toch niet, tenzij je beweert dat israel geen democratisch westers land is, en dAN pas kun je Israel vergelijken met de Arabische landen op het vlak van mensenrechten. blijkt dat beiden de mensenrechten schenden en dus inderdaad de vergelijking gaat op, eigenlijk zou men van israel niet meer MOETEN verwachten, het is immers geen westerse democratische staat (miljoenen palestijnen hebben niet eens burgerrechten of stemrecht) en dus vergelijkbaar met de eerste de beste arabische dictatuur.

Hoe komen die Arabieren dan in de Knesset terecht? Verkozen door de Zionisten soms?

juist, maar het lijkt me dat Sharon helemaal geen zin heeft in tango, en er ook niet toe in staat is, hij bestuurt liever tanks en legereenheden...

Gerichte acties tegen terroristen versus terroristische acties tegen onschuldige burgers. U kunt er uiteraard een karikatuur van maken omdat Israel nu eenmaal over betere militaire middelen beschikt maar tegelijkertijd staan ze helpeloos tegen zelfmoordterroristen. Indien Israel niet over die moderne middelen zou beschikken, dan was het reeds 30 jaar geleden van de kaart geveegd.