De Grote Ontkenning

[D'ARTOIS]

Enige beroering is ontstaan doordat een aantal Armeniers uit Nederland de genocide wilden herdenken die de Turken in 1915 hebben aangericht en die ongeveer 1,5 miljoen Armeniers het leven heeft gekost en daardoor ruim een miljoen het land zijn ontvlucht.

Turkije in rep en roer, niet minder de in Nederland verblijvende Turken.

Iets minder dan een honderd jaar eerder, richtten de Turken een massa slachting aan op het eiland Chios - daar lieten 30.000 burgers het leven toen de Turken wraak namen op de rebellerende eilandbewoners en ook 60.000 van hen in slavernij afvoerden.

Nu ontkent Turkije dit ooit gedaan te hebben.

"Wij hebben het nooit geweten" heeft plaats gemaakt voor "Wij weten nergens van"!

Kortom geschiedenisvervalsing ten top.

Een CDA kamerlid van Turkse afkomst ontkende eveneens deze genocide.

Wat mankeert deze mensen om historisch vaststaande feiten glashard te ontkennen?

Ze zijn noch dom noch idioot. In zulks geval had ik het kunnen begrijpen.

Maar dat zijn ze zeker niet!

En toch!

Leven ze dan toch in de middeleeuwen?

[Jazeker]

En binnenkort lid van de EU. Het wordt nog leuk met dat Europa van ons.

[pinbag]

+ dat we op een scheut van Georgie en andere caucausus landen zullen leunen.

[MARE]

Turkije wordt nooit lid van de EU. Maak je daar maar geen zorgen over. Verschillende lidstaten hebben nu al vastgelegd dat daarover een referendum wordt gehouden. En om te kunnen toetreden moet er unanimiteit bestaan onder alle lidstaten. Turkije wordt aan een leien draadje gehouden. Iedereen weet dat de Europese bevolking de toetreding niet zal dulden. Een sterk uitgewerkt samenwerkingsakoord met Turkije zal er wel komen. Het gaat in hoofdzaak om strategische belangen. Men wil in de mate van het mogelijke vermijden dat Turkije zich naar het oosten zou keren.

[vooruit]

Turkije zal inderdaad geen lid worden. Om Turkije te laten toetreden was al een heel ruime interpretatie nodig van het begrip 'Europees Land'. Maar door hun arrogante houding ten opzichte van Cyprus, hun weigering om de Armeense genocide te erkennen, de blijvende onderdrukking van de Koerden en tussendoor ook nog eens feit dat het meerderdeel van de Europese bevolking hen er niet bij wilt hebben ze zelf hun toetreding onmogelijk gemaakt.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door vooruit

Turkije zal inderdaad geen lid worden. Om Turkije te laten toetreden was al een heel ruime interpretatie nodig van het begrip 'Europees Land'. Maar door hun arrogante houding ten opzichte van Cyprus, hun weigering om de Armeense genocide te erkennen, de blijvende onderdrukking van de Koerden en tussendoor ook nog eens feit dat het meerderdeel van de Europese bevolking hen er niet bij wilt hebben ze zelf hun toetreding onmogelijk gemaakt.

Ik twijfel daar erg aan. Volgens mij zal Turkije toetreden, ongeacht de mening van het volk.

[D'ARTOIS]

Men zegt wel dat de diaspora alleen de joden geldt, maar in werkelijkheid is dat niet (uitsluitend) het geval.
Meer dan een miljoen Armeniers hebben hun land verlaten ná de gruwelen van 1915.
"Waar een Turk is, groeit geen gras" zegt het spreekwoord.
Armeniers zijn verspreidt over de hele wereld, net zoals de Joden. Waarom moeten wij toelaten dat Turkse immigranten het onmogelijk maken dat deze groep reeds lang genaturaliseerde Armenen hun doden niet mogen herdenken.
Stel dat ze de Joden zouden verbieden hun doden uit de 2e WO te herdenken, wat zou dan de reactie van de nederlanders zijn?
Wat gebeurt hier eigenlijk en waarom die slappe handjes politiek uit Den Haag?

Als een Turk bv de dag wil vieren dat Kemal Ataturk de scheiding tussen geloof en staat tweegbracht, wie zal hem dat beletten?

Kortom, we moeten helaas vaststellen dat onze Islamitische immigranten absoluut geen tolerantie kennen ten aanzien van de rechten zoals die in onze grondwet zijn vastgelegd en diie ons regarderen.

[Chipie]

Oorspronkelijk geplaatst door D'ARTOIS

Enige beroering is ontstaan doordat een aantal Armeniers uit Nederland de genocide wilden herdenken die de Turken in 1915 hebben aangericht en die ongeveer 1,5 miljoen Armeniers het leven heeft gekost en daardoor ruim een miljoen het land zijn ontvlucht.

Turkije in rep en roer, niet minder de in Nederland verblijvende Turken.

Iets minder dan een honderd jaar eerder, richtten de Turken een massa slachting aan op het eiland Chios - daar lieten 30.000 burgers het leven toen de Turken wraak namen op de rebellerende eilandbewoners en ook 60.000 van hen in slavernij afvoerden.

Nu ontkent Turkije dit ooit gedaan te hebben.

"Wij hebben het nooit geweten" heeft plaats gemaakt voor "Wij weten nergens van"!

Kortom geschiedenisvervalsing ten top.

Een CDA kamerlid van Turkse afkomst ontkende eveneens deze genocide.

Wat mankeert deze mensen om historisch vaststaande feiten glashard te ontkennen?

Ze zijn noch dom noch idioot. In zulks geval had ik het kunnen begrijpen.

Maar dat zijn ze zeker niet!

En toch!

Leven ze dan toch in de middeleeuwen?

Balkenende: eerlijk kijken naar Armenië-kwestie

Premier Jan Peter Balkenende wil dat er op een eerlijke manier wordt gekeken naar de moord op vele Armeniërs in 1915 en dat de opvattingen van mensen hierover tot hun recht kunnen komen.

Balkenende zei dat vrijdag na afloop van de ministerraad. Hij reageerde op de ophef die onder Turken in Nederland is ontstaan. Zij zijn woedend omdat CDA en PvdA Turkse kandidaat-Kamerleden van hun lijst voor de Tweede Kamerverkiezingen hebben geschrapt omdat ze de Turkse volkerenmoord in Armenië niet als een genocide en dus als doelbewuste actie willen erkennen.

Het doet de premier naar eigen zeggen pijn dat mensen die zich over de kwestie uitspreken soms te maken krijgen met dreigementen. Volgens hem moet je over deze ‘gevoelige fase in de geschiedenis’ kunnen spreken.

Hij wees erop dat de democratie werkt wanneer de burgers zich betrokken voelen. Balkenende sprak daarom de hoop uit dat ‘iedereen, ook mensen van Turkse afkomst’ gaan stemmen op 22 november. Sommige Turken lieten de afgelopen dagen blijken uit ongenoegen niet meer naar de stembus te willen.

In 2004 riep de Tweede Kamer unaniem het kabinet op de Turkse genocide in Armenië internationaal aan de orde te blijven stellen. De geschiedenis moet op een goede manier behandeld worden, aldus Balkenende. Hij vindt het ook goed dat Turkije de archieven opent om de kwestie te kunnen onderzoeken.

http://www.volkskrant.nl/binnenland/...rmenie-kwestie

[Turkse Nederlander]

Jullie denken echt dat de Turken dom zijn he? Dat ze zomaar de Armeense genocide ontkennen. Denken jullie echt dat de Turken helemaal geen bewijzen in handen hebben? Denken jullie echt dat de Turken niet weten wat er is gebeurd? De Armeniers hebben zich tijdens WO I aan de zijde van de Russen gesloten en zijn massaal in opstand gekomen tegen Turken. Armeense bendes vielen Turkse steden als Van, Erzurum en Bitlis binnen en slachten daar de Turkse en Koerdische burgers af, inclusief vrouwen en kinderen. Hieronder plaats ik bewijzen in het Engels. Ik heb ze voorzien van Nederlands commentaar:

"THOUSANDS of Armenians from all over the world, flocked to the standards of such famous fighters as Antranik, Kery, Dro, etc. The Armenian volunteer regiments rendered valuable service to the Russian Army in the years of 1914-15-16."
Kapriel Serope Papazian, Patriotism Perverted, Boston Baker Press, 1934, pg. 38

Kunnen we volgens jou van een grote opstand spreken wanneer DUIZENDEN Armeniers zich vrijwillig aanmelden bij het Russische leger?


"I have it from absolute first-hand information that the Armenians in the Caucasus attacked Tartar (Muslim) villages that are utterly DEFENSELESS and bombarded these villages with artillery and they murder the inhabitants, pillage the village and often burn the village."
Admiral Mark Bristol, Bristol Papers, General Correspondence: Container #32: Bristol to Bradley Letter of September 14, 1920.

Zoals je kunt zien is degene die dit zegt een Engelse Admiraal en geen Turk. Is het bombarderen van weerloze dorpen geen misdaad tegen de menselijkheid? Moest de Ottomaanse overheid dit zomaar slikken?


"The Moslems who did not succeed in escaping [the city] were put to death..."
Grace H. Knapp, The Tragedy of Bitlis, Fleming H. Revell Co., New York (1919) , page 146.

Moslims die Bitlis niet konden ontvluchten werden gedood. Lekker is dat he. Zoals je kunt zien is de bron alweer geen Turk.


"We closed the roads and mountain passes that might serve as ways of escape for the Tartars (Turks), and then proceeded in the work of extermination. Our troops surrounded village after village. Little resistance was offered. Our artillery knocked the huts into heaps of stones and dust, and when the villages became untenable and the inhabitants fled from them into the fields, bullets and bayonets completed the work."
Ohanus Appressian, describing incidents in 1919; Memoirs of an Armenian officer, Men are Like That, 1926.

Hij praat over exterminatie alsof Turken insecten zijn. De bron is een ARMENIER

"This three-day massacre by Armenians is recorded in history as the 'March Events' and thousands of Muslims, old people, women and children lost their lives."
F. Kazemzadeh, The Struggle for Transcaucasia (New York, 1951),


“As the Armenians found support among the Reds (who regarded the Tartars as a counter-revolutionary elements) the fighting soon became a massacre of the Tartar population”
W. E. D. Allen and Paul Muratoff, “Caucasian Battlefields”, Cambridge University Press, 1953, p. 481


"The Armenians did exterminate the entire Muslim population of Russian Armenia as Muslims were considered inferior to the Armenians by the prominent leaders of the Dashnaks."
Mikael Kaprilian, Armenian revolutionary leader, in Yerevan, 1919

Alweer een Armenier als bron. Nu ook nog een Armeense revolutionaire leider. Ben je er nog steeds niet van overtuigd dat er een grote Armeense opstand was?

"Many massacres were committed by the Armenians until our army arrived in Erzurum... (after General Odesilitze left) 2,127 Muslim bodies were buried in Erzurum's center. These are entirely men. There are ax, bayonet and bullet wounds on the dead bodies. Lungs of the bodies were removed and sharp stakes were struck in the eyes. There are other bodies around the city."
Official telegram of the Third Royal Army Command, addressed to the Supreme Command, March 19, 1918; ATASE Archive of General Staff, Archive No: 4-36-71. D. 231. G.2. K. 2820. Dos.A-69, Fih.3

[Turkse Nederlander]

Lees dit artikel. Het is een ooggetuige verslag van een Nederlandse journalist. Volgens hem waren de Armeniers begonnen en liep het uit op een burgeroorlog waarbij Armeniers en Turken om de beurt wraak namen op elkaar. Volgens hem slachtten de Armeniers zelfs Turkse vrouwen en kinderen af. Hij is getuige geweest van putten die vol zaten met Turkse lijken en van massagraven die vol zaten met Turken. Lees en huiver. Het is een fantastisch stuk proza. Een echte aanrader en hij maakt ook nog eens de Armeense beweringen met de grond gelijk.

--------------------------------------------------

Algemeen Handelsblad
Amsterdam
25.05.1920 van Dinsdag

ARMENIE

De Armenisch-Turksche kwestie

Van een onzer medewerkers in den Balkan ontvingen wij den volgenden interessanten brief, waarvan de inhoud een anderen kijk geeft op de Armenische quaestie dan de in West Europa gebruijkelijke. Wij stellen in de objectiviteit van dezen medewerker het grootste vertrouwen. - Zijn betoogtrant bevat het bewijs dat hij dit verdient - en drukken daarom zijn correspondentie ongewijzigd en zonder commentaar af.

Evenals onder de regering van Sultan Abdulhamit komen uit Cilicie weer weerzinwekkende berichten over massaslachtingen van Armeniers, waardoor de zenuwen van de tamelijk afgestempte wereld weer opniew worden geschokt. Het valt mij in de verste verte niet in om slachtingen, door wie de ook worden gehouden, te rechtvaardigen en den weerzinwekkendsten van alle moorden, de goddienstmoord, in bescherming te nemen. Maar elke waarheid heeft twee kanten, en wanneer de Armeensche perspropaganda het Armeensche bloodbad in Cilicie tegen de Turken weet uit te buiten, in dezen zin, dat zij daardoor de volledige vernietiging van Turkije door de Entente bewerkt, dan meen ik dat het in het belang der waarheid is, om te onderzoeken of werkelijk alleen de beestachtigheid van de Turken aan deze massamoorden schuldig is.

Ik geloof, dat ik eenig recht heb om dit uit te maken, want ik had gelegenheid om Turkije gedurende den oorlog bij wijze van spreken, in neglige te zien en wel juist daar, waar de Armeensche en Turksche stammen in den meest verbitterden haat elkaar te lijf gaaan.

In de lente van het gedenkwaardige jaar 1918, toen ten gevolge van de Russische nederlaag, Turkije het offensief weer begon, en de vlag van den profeet zegevierend in vreemde landen woei, wat sinds den vrede van Küçük Kaynarca niet meer gebeurd was, bevond ik mij in het Armeeinsch-Russische grensgebied, en maakte een deel van den Turkschen opmarsch in het voornamelijk door Armenieers bewoonde gebied mee.

Een ieder die weet wat oorlogvoeren betekent, zal moeten toegeven, dat er geen betere gelegenheid is, om een land en volk te leren kennen, als juist in den oorlog, waar alle menselijke hartstochten met geweld tot uiting komen, en waar het laagje cultuur en veinzerij voor de ruwe, hoogere noodzakelijkheid van de oorlogsvoering verdwijnen. Als eenige Europeaan bevond ik mij toen ter tijd in de kritieke omgeving en ben misschien de eenige Europeesche getuige ervan geweest op welke wijze de gebeurtenissen gedurende den Turkschen opmarsch in Russisch-Armenie zich hebben toegedragen, en hoe deze beide volkeren tot elkander stonden.

Voordat ik mijn reis begon, was ik reeds Armenisch gezind. Ik had gedurende mijn oponthoud te Konstantinopel, in de jaren 1916/17, genoeg weerzienwekkende details over de Armeensche massamorden in Turksch-Armenie gehoord en de Europeanen, die meer of minder goed over de gebeurtenissen in Armenie ingelicht waren, gaven dan Turken alleen de schuld en beschouwden de Armeniers als de onschuldige offers van den Turkschen goddiensthaat en van de dierlijke hartstochten van een barbaarsch volk.

Mijn verhouding tot de Turken was goed genoeg om hen ook over dit netelige punt, wat een Europeaan bijna niet te berde durft te brengen, te spreken. De houding der Turken moest mij in mijn overtuiging sterken, dat de Armeniers onschuldig waren en de Turken alle shuld hadden. Want met een eigenaardige bruuske afwijzing werd mij steeds door iedereen Turk, wien ik ver het pro en contra van de Armeensche quaestie om inlichtingen vroeg, geantwoord: "Ja alles is waar wat men over ons verteld. Wij hebben een millionen Armeniers afgemaakt; het was afschuwelijk bloodbad, maar wij waren in ons recht en wij zijn daarvoor alleen tegenover ons zelf verantwoording schuldig." Het gelukte mij niet nog verdere details, of de gronden van deze verschrikkelijke daden te, weten te komen. En ik kon alleen tot den slotsom komen ..... In de loogelaten hartstochten van den oorlog het goddienstfanatiesme tegenover de Cristenen zich liet gaan, waar het maar gelegenheid daartoe zag. En dat gebeurde in het hoogland van Armenie, waar de van de gehele wereld afgesneden. Armenieers aan den Turken overgeleverd waren.

In het voorjaar van 1918 kwam ik in Trabzon van waaruit -gelijk bekend is -de einige beganbare weg naar binnenland van Hoog-Armenie loopt.
Trabzon zelf was in 1915 getuige van een Armeensch bloedbad en drie jaar later wisten Grieken en Levantijnsche Europeanen mij nog in kleuren en geuren te vertellen van de onbeschrijfelijke gruwelscenes, die zich binnen de oer-oude muren van de Trabzon in 1915 afgespeeld hebben. Hoe op de straten van Trabzon het bloed der Armeniers vloeide! Hoe de Armeensche wijken in rook en vlammen opgingen en nog dagen en weken na het bloedbad de lijken van kinderen tegen den oer-ouden Konstantijnschen dijk en in de haven van Platana aanspoelden. Ik zag geruineerde streken en men vertelde mij, dat dit eens Armeensche wijken waren geweest. Men toonde mij Cristelijke kerken. Dit waren de kerken der Armeniers. Men rakelde de mesthoopen op en beenderen en vergane lijken kwamen te voorschijn. Dat zijn lijken van Armeniers, zeide
men mij.

Dit zijn zulke ontzettende gewaarwordingen, die men nooit vergeet en die bij iedereen maar een wens doen opkomen: God behoede onsen een ieder voor deze barbaarscheid en voor den godsdiensthaat der Mohammeden!
Maar een prior der Franciskaner monniken, een envoudige oude priester, die ongetwijfeld aan de zijde van de Cristenen stond, schudde zijn hoofd, toen ik in verwenschingen tegen de Turken uitbrak. "Gij vergist u" zeide hij, "de Turken hebben niet alleen schuld. Ja voor iemand die uit Europa komt en die met Europesche begrijpen over Azie will oordeelen, die zal de misdaad van het uitroeien van dit volk verwenschen. Maar het is niet de geheele waarheid, die gij gezien en gehoord hebt. Gij moet deze dingen door een Aziatische bril bekijken en begrijpen, dat hier twee volken elkaar met eeuwenouden haat en verbittering te lijf gaan. Men heeft hier twee mentaliteiten, de Turksche en de Armeensche en beide mentaliteiten zeggen, dat een van hen te gronde gaan. Ja, in 1915 waren het Armeniers, die te gronde zijn gegaan.Alles werd tegen hen in werking gesteld, en zij moesten de nederlaag lijden. Maar zijt gij er wel van overtuigd, dat de Armeniers in dezelfde omstandigheden niet hetzelfde zouden hebben gedaan of deden? Ik heb mijn rapporten van missies, uitgezonden door mijn orde in Beyazıt, Van, Erzurum, Erzincan; uit de rapporten weet ik, dat in 1915 toen de oorlog met Rusland begon, het de Armeniers waren, die achter het Turkse leger de revolutie aanwakkarden en de Turksche dorpen en nederzettingen ontvolkten en met den grond gelijk maakten. De verdere gebeurtenissen, die daarna in Turkije voorvielen, waren alleen de gevolgen van deze eerste vijandelijke houding der Armeniers. Ik geef toe, dat er verschrikkelijke dingen gebeurd zijn; er is zoveel bloed gevloeid als nog nooit te voeren. Maar onschuldig waren de Armeniers aan het ontstaan van het bloedbad niet. En wanneer de Turken dan verder gegaan zijn dan nodig was, dan ligt daarvan de schuld niet alleen bij de Turken, maar bij de mentaliteit van Azie, waar de volkenhaat dieper gaat dan bij de Europesche volken en waar de oorlog beesachtige vormen aanneemt."

"Zie b.v. naar Trabzon. Gij hebt de platgebrande Armeensche wijken gezien, maar hebt hij ook de platgebrande Turksche wijken aanschouwd? Hebt gij op de nog frissche graven van de Turksche bevolking gelet? Neen! Ziet toen de Armeniers zich in de zelfde positie bevonden als de Turken, toen zij zegevierend voortrukten onder de bescherming van het Russische leger, toen herhaalde zich het schouwspel van het jaar 1915, maar toen moesten de Turken het ongelden. Waar de Armeniers een Turk vonden, daar werd hij onbarmhartig neergehouwen, waar zij een Turksche moskee zagen werd deze geplunderd en in brand gestoken. Turksche wijken gingen even goed in rook en vlammen op als Armeensche wijken. Gij gaat thans het land in en gij zult de sporen van den oorlog kunnen volgen: Bayburt, Erzincan, Erzurum en Kars. Gij zult nog rookende puinhoopen zien; gij zult nog bloed en lijken ruiken, maar dat waren echter Turkse lijken."

De Franciscaner pater heeft slechts de waarheid gezegd. Maandenlang ging ik dwaars door Armenie en Kurdistan en ik vond bevestigd, wat hij mij verteld had. Na den terugtocht van het Russische leger, die op de Russische vreede volgde, namen de troepen van het z.g. Armeensche leger, de militaire operaties in de bezette Turkse gebieden over. Gedurende de Russische bezetting beschermden de Russen het leven en eigendommen van de Turken. Wat na dan terugtocht van de Russen gebeurd is, is hartverscheurend. De kleine Turksche nederzettingen werden door de benden van generaals Adronits en Murat tot den laatsten man afgemaakt, kerken tot den laatsten steen vernield.
Toen waren de Armeensche verwachtingen nog hoog gespannen. Hun plannen reikten ver, omspanden het geheele Turksche rijk. En zij hoopten dat zij met den erfvijand zouden kunnen afrekenen tot den laatsten man, de laatste vrouw, het laatste kind. Ik heb in Erzincan ruines gezien, waar honderden lijken van gewurgde Turken lagen tusschen de puinhoopen. Ik heb licht laten schijnen in putten, die vol lijken waren. Ik heb met eigen ogen gezien, dat graven open gemakt werden, waarin mannen-en vrouwenlijken overelkaar lagen, bij honderden. Wie hadden dit gedaan? Die overwinnende Armeniers.

Deze tooneelen vergezelden mij op den verren, langen weg door Opper-Armenie, Kurdistan tot in Russisch-Armenie. En is het een wonder, dat de Turken, toen zij weer overwinnaars waren, wraak namen, kwaad met kwaad vergolden? Ik moet erkennen dat tijdens den Turkschen opmarsch naar Russisch- Armenie het moorden voortgezet werd door de Turken. Aan den anderen kant van de grens van de Sarıkamış werden de Armeensche vestigingen, die daar tamelijk gezaaid zijn, ontvolkt met vuur en ijzer. De meest verbitterde volkshaat woedde tegen de vroegere overwinnaars, thans overwonnenen , in den beestachtigen vorm, een wild land van Azie eigen. Onze Europeesche hersens begrijpen deze onverbiddelijke haat niet, die volkeren tegen volkeren opzweept tot de ergste gruweldaden. Maar wij mogen niet vergeten, dat Opper-Armenie een land is, waarvan de beschaving vergeleken kan worden met de oer-cultuur der Europeesche volkeren. De volkeren daar zijn geen naties, doch horden. En zoals in den oertoestand der volkeren een ontmoeting van twee hordende vernitiging beteekende van een dezer twee, zoo is men in de bergen om den Grooten Ararat heden ten dage nog niet bedacht op samenleven, doch op vernietiging. In de kale bergen van Opper-Armenie bestaat er geen compromis, alleen strijd op leven en dood. De overwinnaar leeft, de overwonnene kan alleen sterven.

Tijdens mijn verblijf in Alexandropol(Gümrü) gebeurde het volgende, dat een goed licht werpt op de mentaliteit van de menschen aldaar. Uit de richting van de bergengroep Alagöz hoorde men op een dag kanongedonder. De Armenische bevolking, die achter het Turksche front in angst en beven leefde, legden dit kanongedonder zoo uit, dat de Engelschen oprukten tegen de Turken. En zij leefden in de overtuiging, dat de Turken binnen enkele uren verslagen zouden zijn. Onmiddelijk ontstond achter het Turksche front een opstand, en de zwakke Turksche posten in de Armenische dorpen werden op de geraffineerde manier dood gemarteld. Maar de Engelsen kwamen niet. Een detachement van Kafkas- Armeniers had getracht door het dunne Turksche front te breken. Vandaar het kanongedonder. En toen het gevecht een paar uur later voorbij was, kwaam de wraak. De dorpen, waarin Turksche soldaten vermoord waren werden vernietigd. Kan men zeggen, dat de Armeniers geen schuld hadden?

In Alexandropol zelf, in een zuiver Armeensche stad, waar, niettegenstaande de Turksche bezetting, de Armeniers rustig hun werk deden , kwam ik veel in aanraking met toonaangevende Armeniers. Zij leefden voortdurend onder een verschrikkelijke angst, dat op een dag door een onbedachtzame handeling van Armeensche benden de Turken wraak zouden nemen en dat zij dan het eerst er aan zouden moeten gelooven. Een gedeelte van Armeensche volk, het beste deel- was voor een vreedzame overenstemmming met de Turken. Men was nu eenmaal gedwongen samen te leven. En dan zou toch alleen verdraagzaamheid een eind kunnen maken aan het moorden. Maar het grootste gedeelte en de benden, de zogenaamde militairen wilden van vreede niets weten. Hun leuze was : "Zij of wij, een moet te gronde gaan."

De mannen, die verdraagzaamheid en verzoeninig predikten, werden verwenscht door het gros van het Armeensche volk. Men zei mij openlijk in Armeensche kringen: "Nu zijn de Turken baas. Maar spoedig zullen wij weer heer en meester zijn en dan zullen we geen enkelen Turk, die in onze handen komt in leven laten. Tusschen ons is geen overeenstemming mogelijk. Wij hebben een rekening eeuwen oud te vereffenen. Onze strijd is zoo oud als ons volk. Deze strijd begon op den dag, waarop de Turken in ons land kwamen en zal tot den dag duren, waarop wij op zij te gronde gaan. Een verzoening willen wij niet. Vervloekt zijn zij , die vriendschap sluiten met de Turken. "

Zoo was de stemming in een tijd, waarin de Armenen geen hoop hadden ooit van de Turken bevrijd te worden. Het zag er naar uit, alsof de overwinnende halve maan geheel Russisch- Armenie tot zich zou trekken.
Hiernaar kan men beoordelen, wat er gebeurd is, toen de Turken moesten terugtrekken en de Turksche vestiginggen weer in handen van de Armeniers vielen.

Een vergelijk is alleen mogelijk tusschen beschaafde volkeren. Bij de volkeren van het wildste Azie bestaat alleen haat en vernietiging. "De Turken zijn schuldig. Zij hebben gemoord." Zijn echter de Armeniers minder schuldig, die ook hebben gemoord, zoodra daartoe de macht bezeten?

Azie kan men alleen beoordeelen met Aziatische ogen.[/

[MARE]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Ik twijfel daar erg aan. Volgens mij zal Turkije toetreden, ongeacht de mening van het volk.

Een referendum is bindend. Daar kan de regering, het staatshoofd of wie dan ook niets aan veranderen. Hou dus maar op met twijfelen.

[MARE]

Interessant om te lezen turk4ever. Heb je nog meerdere bronnen over die thematiek? Ik zou ze graag ontvangen. De andere kant van de medaille veronderstel ik. Misschien hebben beide partijen dus fouten begaan. Blijft de vraag: waarom willen de Turken hun fouten niet verantwoorden? Of moeten de Armeniërs het eerst doen?

[D.Nibelung]

Het gaat dus niet langer over politieke kwesties maar om een ondoorgrondelijke volksovertuiging.
Dit betekent dat er in België een referendum moet gehouden worden. Zo toont de Belgische regering dat zij toch democratisch is en niet blind het EU heerschap op zich neemt zoals onze Guy.

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door Turk4Ever

Jullie denken echt dat de Turken dom zijn he? Dat ze zomaar de Armeense genocide ontkennen. ...

Neen, de Turken zijn niet dom.

Ja, de Turken ontkennen de genocide op de Armeniërs.

Dat de Armeniërs zich verdedigden tegen de Turkse overheersing had als gevolg dat de Turken een groot deel van het Armeense volk hebben uitgemoord en de overigen verdreven uit hun (het Armeense!) land.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door Turk4Ever

"THOUSANDS of Armenians from all over the world, flocked to the standards of such famous fighters as Antranik, Kery, Dro, etc. The Armenian volunteer regiments rendered valuable service to the Russian Army in the years of 1914-15-16."
Kapriel Serope Papazian, Patriotism Perverted, Boston Baker Press, 1934, pg. 38
...
“As the Armenians found support among the Reds (who regarded the Tartars as a counter-revolutionary elements) the fighting soon became a massacre of the Tartar population”
W. E. D. Allen and Paul Muratoff, “Caucasian Battlefields”, Cambridge University Press, 1953, p. 481

vreemd: in 1916 was het Tsarenregime nog stevig in het zadel. De vorming van het Rode Leger begon ten vroegste pas in 1919. Dus is hier op z'n minst iets onvolledig.

[D'ARTOIS]

Turk4Ever, het ooggetuigeverslag van de AH journalist dateerd van 1920 - 5 jaar na de massamoord.
Het zal ongetwijfeld zo zijn dat de Armeniers zich niet zo maar lieten afslachten en zich te weer stelden. Net zoals in 1822 de inwoners van het eiland Chios zich los wilden maken van Turkije en zich bij Griekenland wilden aansluiten. Dat kwam hen dus duur te staan.
De laatste Pasha, als ik me niet vergis was dat Mehmet V, benoemde een aantal DUITSE militairen als mede-bevelhebbers in zijn leger en deze combinatie van voldoende manschappen geleidt door goed opgeleide en gedisciplineerde militairen betekende de doodslag voor elk verzet tegen de Hoge Porte.

Twee decennia geleden was ikzelf getuige in een - overigens klein - incident.

Reeds jaren had ik een goede relatie met een Londense zakenman, Armenier van afkomst.
Deze man was een indrukwekkende persoonlijkheid, ooit bevriend met de componist Khatchaturian, dus niet zo maar iemand.
In Amsterdam, bij het Stadionplein, stond een klein Turks jongetje klaar met spons en zeem om de voorruit van mijn auto schoon te maken.
De Armeense zaken leek te verstijfen en draaide het raampje open en schreeuwde het jongetje iets toe - mischien in het Turks.
Wat bewoog deze koele, keiharde zakenman zo emotioneel te reageren?

Welnu, hij vertelde mij het verhaal van de Armeniers en de diaspora die daar op volgde - ook hij en zijn familie moesten vluchten voor de Turken.

Dit even terzijde.

Alle citaten ten spijt - de Armeense massamoord blijft een feit, evenals die op Chios, ook al is die allang vergeten (behalve bij de bewoners van het eiland zelf).

Dat er allerlei politieke spelletjes gespeeld worden om deze kwestie is intussen wel duidelijk.
Aansluiting bij de EU is zowel voor de overgrote meerderheid van Turkije als wel voor de meeste inwoners van de EU onaanvaardbaar!

De Islam is een cultuur (en zeker geen achterlijke) die niet past bij die van de westerse maatschappij.
De Islam heeft een ontwrichtende werking omdat binnen de Islam er geen ruimte is voor de andersdenkenden. Democratie is iets dat niet in het woordenboek staat. En in kleine gemeenschappen wordt die ontwrichting duidelijker waargenomen en gevoeld dan in hele grote.

In Nederland leven de Moslims in grote clusters bijelkaar - met name in de grote steden.
Een deel van die "ontwrichtende" werking van de Islam uit zich in de angst van de EU politici in het algemeen om juist DIE maatregelen te nemen teneinde de autochtone bevolking te beschermen tegen de ondemocratisch houding van de diverse Moslim-groeperingen, die totaal geen respect hebben voor de westerse cultuur - en dat ook openlijk uitdragen.

We moeten leren te accepteren dat er nooit sprake zal kunnen zijn van een muliculturele samenleving zolang er groeperingen zijn die de grondwettelijk vastgestelde rechten negeert, ontkent en zichzelf als een separate groep beschouwd met zichzelf aangemeten rechten.

Het gaat dus veel verder dan de Armeense kwestie alleen.
Het is het feit dat er binnen de Islam geen ruimte is voor de dialoog en geen ruimte voor de andersdenkende(n).
En daarop loopt het hele verhaal stuk - wat de Islam betreft.

[Boadicea]

@Turk4ever

Ik geloof dat er heden ten dage nog weinig mensen kunnen getuigen over wat er in 1915 juist gebeurd is.
De meeste genocides gebeuren niet zomaar. Dat de Armeniërs zich niet echt correct gedragen hebben tegenover de Turken, wil ik aannemen, maar de geschiedenis wijst echter uit dat de tegenreactie meestal heviger is dan de oorspronkelijke actie.
Dat is echter geen rechtvaardiging.
Genocides zijn nu eenmaal eigen aan een oorlog, waar de bestialiteiten langs weerskanten tegen elkaar opgeboden leken te worden.
Een voorbeeld waarom Hitler Polen binnenviel, was de slachting van etnische Duitsers in de Danzig Corridor.
Hier een link, die niet geschikt is voor gevoelige lezers:

http://litek.ws/k0nsl/detox/Bromberg1.html

En rechtvaardigt dit de Tweede Wereldoorlog?

[Basy Lys]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

... Dat de Armeniërs zich niet echt correct gedragen hebben tegenover de Turken, wil ik aannemen, maar de geschiedenis wijst echter uit dat de tegenreactie meestal heviger is dan de oorspronkelijke actie...

Dat er geen misverstand moge bestaan: de Turken zijn in de 11de de Armeense gebieden binnengevallen en hebben het Armeense volk sinds die tijd ononderbroken onderdrukt en op allerlei manieren gepest. Kan men het dat arme volk dan kwalijk nemen dat zij zich verzetten tegen die onmenselijke onderdrukking als zij de kans zagen?

Zoals gebruikelijk liet de Vrije Wereld weer eens begaan.

http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_Armenia

The Ottoman Empire ruled in accordance to Islamic law. This means that "non-believers", such as the Christians and the Jews had to pay extra taxes. While the Armenians of Constantinople benefitted from the Sultan's support, the ones inhabiting Historic Armenia never did. They were mistreated by local pashas or beys and had to pay more taxes imposed by Kurdish tribes.
Armenians, along with other Ottoman Christians, had to hand in some of their children to the Sultan's government, which converted them into Muslim Janissaries, fierce warriors used during the Ottoman Empire's campaigns in Europe.
The Ottoman Empire ceded a small part of the traditional Armenian homeland to the Russian Empire, known as Eastern Armenia following the Russo-Turkish War, 1828-1829, while Western Armenia or Ottoman Armenia remained under Ottoman sovereignty. In 1839, the situation of the Ottoman Armenians slightly improved after Abdul Mejid I carried out reforms in its territories. However, later Sultans, such as Abdul Hamid II stopped the reforms and carried out massacres, now known as the Hamidian massacres of 1895-96.
In 1915, the Ottoman Empire systematically carried out the Armenian Genocide, during which 1.5 million Armenians perished.
Western Armenia was recognized as being part of the Republic of Armenia in the Treaty of Sevres in 1920.
[edit]

[D'ARTOIS]

Het ligt nog anders:

Aanvankelijk bestond er een redelijke omgang tussen de Armenen en de Turken. Dit veranderde langzamerhand - tenslotte vormde de Armenen de enige christelijke enclave binnen het oostelijke deel van het Ottomaanse Sultanaat.
De "Hamidian Massacres" vormden de allereerste aanzet tot het "zuiveren" van Armeense burgers binnen het Turkse rijk - dit bleef niet alleen beperkt tot het Armeense gebied zelf, maar strekte zich ook verder binnen Turks grondgebied uit. Sultan Abdul Hamid II voerde deze acties gericht tegen de Armenen uit in de jaren 1894-1896. Hierbij lieten enige honderdduizenden Armenen het leven.

De machtsgreep van "De Jonge Turken" onder leiderschap van Enver Bey, Jemal en Talat in 1908 bracht een sterk nationalistische op gang en Turkije droomde van een verdere uitbreiding van het Imperium.

Het triumviraat van Enver, Jemal en Talat, plande ook zorgvuldig de exterminatie van alle Armenen binnen het Turkse rijk.

Op 24 april 1915 werden alle (of bijna alle) politieke leiders van Armenie in Istanbul vermoordt.
Daarna volgde in het hele Turkse rijk een soort "nacht der lange messen" en werden Armenen vermoordt of gedeporteerd.

Dit hele verhaal staat dus volstrekt haaks op het verhaal van Turk4Ever en zeer feitelijk kan aangetoond worden dat de Turkse genocide weliswaar in omvang kleiner was dan die van de Duitsers in WWII, desalniettemin
is dit rtoch een geplande actie geweest met het doel de extinctie van de christenen binnen het Turkse rijk. Dus genocide.

Feitelijk zijn we er hier niet mee. De koerden, die deels in Turkije, deels in Irak en deels in Iran wonen, zijn nog steeds het slachtoffer van vervolgingen tijden tegen hen gerichtte militaire operaties.

Turkije is dus nog steeds bezig met het elimineren van bevolkingsgroepen.
Wij moeten - volgens de Moslims - daar met andere ogen naar kijken.

Kortom, dit land is bij lange na nog niet rijp om zich bij de EU aan te sluiten!
Trouwens, dat vindt het overgrote deel van de Turken ook.

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door Basy Lys

Dat er geen misverstand moge bestaan: de Turken zijn in de 11de de Armeense gebieden binnengevallen en hebben het Armeense volk sinds die tijd ononderbroken onderdrukt en op allerlei manieren gepest. Kan men het dat arme volk dan kwalijk nemen dat zij zich verzetten tegen die onmenselijke onderdrukking als zij de kans zagen?

Zoals gebruikelijk liet de Vrije Wereld weer eens begaan.

http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_Armenia

The Ottoman Empire ruled in accordance to Islamic law. This means that "non-believers", such as the Christians and the Jews had to pay extra taxes. While the Armenians of Constantinople benefitted from the Sultan's support, the ones inhabiting Historic Armenia never did. They were mistreated by local pashas or beys and had to pay more taxes imposed by Kurdish tribes.
Armenians, along with other Ottoman Christians, had to hand in some of their children to the Sultan's government, which converted them into Muslim Janissaries, fierce warriors used during the Ottoman Empire's campaigns in Europe.
The Ottoman Empire ceded a small part of the traditional Armenian homeland to the Russian Empire, known as Eastern Armenia following the Russo-Turkish War, 1828-1829, while Western Armenia or Ottoman Armenia remained under Ottoman sovereignty. In 1839, the situation of the Ottoman Armenians slightly improved after Abdul Mejid I carried out reforms in its territories. However, later Sultans, such as Abdul Hamid II stopped the reforms and carried out massacres, now known as the Hamidian massacres of 1895-96.
In 1915, the Ottoman Empire systematically carried out the Armenian Genocide, during which 1.5 million Armenians perished.
Western Armenia was recognized as being part of the Republic of Armenia in the Treaty of Sevres in 1920.
[edit]

Ik ga geen kip of ei spel spelen of de Turken of de Armeniërs het eerst zijn beginnen moorden. Toch is er 1 partij die zijn misdaden graag minimaliseerd en die heden ten dage nog steeds de Koerden zowel socio-economisch als cultureel discrimineert (of moet ik zeggen onderdrukt).