Een democratisch verkozen marxistische leiding

[An VdS]

Volgens de statuten van de LSP kan een beslissing genomen worden door het uitvoerend bestuur (UB – gekozen door het nationaal comité). Die beslissing kan enkel herroepen worden door het UB zelf of een hoger orgaan. Dat is ofwel het Nationaal Comité (NC - gekozen door het nationaal congres) ofwel het tweejaarlijks nationaal congres.

Formeel gesproken kan een derde van het NC (33%) een spoedvergadering (van het NC) eisen om de beslissing van het UB te herroepen of te bevestigen. Een derde van het NC of een vierde (25%) van het aantal afdelingen kan trouwens een buitengewoon congres eisen. Kortom: het verkozen UB kan die beslissing nemen, maar de leden beschikken over diverse instrumenten om die om te keren.

Dat is echter formeel. Voor LSP laat democratie zich niet vatten in een stel regeltjes, vastgelegd in statuten. Statuten zijn slechts een laatste redmiddel, als men er beroep moet op doen, is het meestal omdat de democratische discussie reeds faalde. Een democratisch verkozen marxistische leiding zal het in een tactische kwestie als deze, zover niet laten komen.

Wat bedoelt de LSP met deze laatste zin?

Wat is het nut van een NC nog als gewoon enkele 'hogere' LSP'ers (Geert, Eric, ...) het formele (statuten) aan hun laars mogen lappen?

Waarom nog statuten vastleggen, als men zich hieraan toch niet dient te houden?

[TommyMax2]

Vraagje aan An VDS: waarom al die topics over de LSP? Misschien moet de LSP maar eens iemand langssturen om over al die vragen te babbelen hé.

[An VdS]

Oorspronkelijk geplaatst door TommyMax2

Vraagje aan An VDS: waarom al die topics over de LSP? Misschien moet de LSP maar eens iemand langssturen om over al die vragen te babbelen hé.

O neen hoor, ik wil het gewoon hebben over klein links (KP, LSP, CAP, SP-a Rood, ALS (is eigenlijk LSP), PvdA, ...). Vooral over de tegenstellingen die ze zelf verkondigen.

En inderdaad de LSP is er een mooi voorbeeld van. Die 'spuwen' iedere dag teksten (en een tekst op een website staat voor mij gelijk aan een persbericht), maar vaak met tegenstellingen.

Spijtig genoeg krijg ik nooit een antwoord op mijn vragen, zelfs niet als ik ze persoonlijk aan leden van de LSP (ja ik ken leden van de LSP en ja ik kom er mee overeen en ja ik praat er mee!) stel.

Ik vermoed dat er een paar enkelingen zijn die de strategie en 'programma' bepalen en dat de rest zwijgzaam moet volgen. Bovenstaande paragraaf uit hun eigen bericht bevestigd dit vermoeden.

[TommyMax2]

Ah ok.

Ik lees dat nu wel niet in die tekst: volgens mij bedoelen ze gewoon dat als de leiding een beslissing neemt dat ze weten dat die gedragen wordt door het grootste deel van de leden. En hoe weten ze dat: via de discussies die er in de verschillende afdelingen gevoerd zijn/worden.

Nu ja: het is aan de LSP'ers om hun ding te verdedigen hé, ik zeg ook maar hoe ik dat citaat heb begrepen.

[driewerf]

Oorspronkelijk geplaatst door An VdS

Volgens de statuten van de LSP kan een beslissing genomen worden door het uitvoerend bestuur (UB – gekozen door het nationaal comité). Die beslissing kan enkel herroepen worden door het UB zelf of een hoger orgaan. Dat is ofwel het Nationaal Comité (NC - gekozen door het nationaal congres) ofwel het tweejaarlijks nationaal congres.

Formeel gesproken kan een derde van het NC (33%) een spoedvergadering (van het NC) eisen om de beslissing van het UB te herroepen of te bevestigen. Een derde van het NC of een vierde (25%) van het aantal afdelingen kan trouwens een buitengewoon congres eisen. Kortom: het verkozen UB kan die beslissing nemen, maar de leden beschikken over diverse instrumenten om die om te keren.

Dat is echter formeel. Voor LSP laat democratie zich niet vatten in een stel regeltjes, vastgelegd in statuten. Statuten zijn slechts een laatste redmiddel, als men er beroep moet op doen, is het meestal omdat de democratische discussie reeds faalde. Een democratisch verkozen marxistische leiding zal het in een tactische kwestie als deze, zover niet laten komen.

Wat bedoelt de LSP met deze laatste zin?

Wat is het nut van een NC nog als gewoon enkele 'hogere' LSP'ers (Geert, Eric, ...) het formele (statuten) aan hun laars mogen lappen?

Waarom nog statuten vastleggen, als men zich hieraan toch niet dient te houden?

Wel, ik denk dat de volledige paragraaf de laatste zin voldoende verklaart: indien het zover komt dat de leden met de statuten in de hand moeten staan zwaaien om een discussie lost te weken, dat dit er dan op duidt dat de malaise en het wantrouwen tov de verkozen leiding zeer diep zit. Een democratische leiding laat het zover niet komen, maar vangt de signalen, op en en tretk de discussie op gang voor het zover komt.

[GC]

Oorspronkelijk geplaatst door An VdS

Volgens de statuten van de LSP kan een beslissing genomen worden door het uitvoerend bestuur (UB – gekozen door het nationaal comité). Die beslissing kan enkel herroepen worden door het UB zelf of een hoger orgaan. Dat is ofwel het Nationaal Comité (NC - gekozen door het nationaal congres) ofwel het tweejaarlijks nationaal congres.

Formeel gesproken kan een derde van het NC (33%) een spoedvergadering (van het NC) eisen om de beslissing van het UB te herroepen of te bevestigen. Een derde van het NC of een vierde (25%) van het aantal afdelingen kan trouwens een buitengewoon congres eisen. Kortom: het verkozen UB kan die beslissing nemen, maar de leden beschikken over diverse instrumenten om die om te keren.

Dat is echter formeel. Voor LSP laat democratie zich niet vatten in een stel regeltjes, vastgelegd in statuten. Statuten zijn slechts een laatste redmiddel, als men er beroep moet op doen, is het meestal omdat de democratische discussie reeds faalde. Een democratisch verkozen marxistische leiding zal het in een tactische kwestie als deze, zover niet laten komen.

Wat bedoelt de LSP met deze laatste zin?

Wat is het nut van een NC nog als gewoon enkele 'hogere' LSP'ers (Geert, Eric, ...) het formele (statuten) aan hun laars mogen lappen?

Waarom nog statuten vastleggen, als men zich hieraan toch niet dient te houden?

Omdat je als organisatie geen statutaire regel nodig hebt om te weten dat als een vierde van je leden het niet eens is, dat er dan een serieuze discussie nodig is

LSP heeft pas een sinds een tiental jaar statuten. Voordien hadden we daar nog niet echt over nagedacht. Het is nuttig om een aantal bepalingen te hebben die een idee geven van de richting waarin wordt gedacht inzake de praktische werking. Maar als er in ons Nationaal Comité een groep van 30% een bijzonder congres wil, zullen we niet stellen dat er 33% nodig is om dat te doen... Dat is democratisch centralisme versus puur formalisme. De formele regels zijn nodig, maar volstaan soms niet om de democratische werking volledig tot uiting te laten komen.