zijn travestieten homo's

dereien · 6 november 2006, 14:05

Het geheime dubbelleven van de travestiet

Ze raken niet allen opgewonden van dameslingerie, ze hebben ook de onstuitbare drang zich als vrouw te verkleden. Maar waar sommigen na kantoortijd in mini en bustier uitdagend aan een bar gaan zitten, durven de meesten hun zwarte nylonkousen alleen op zolder te dragen. Travestie is nog steeds taboe. En dat maakt dat tienduizenden Nederlandse mannen nog steeds heen en weer geslingerd worden tussen Angst en Opwinding.
Het is verboden op de openbare weg zich te vertonen, gekleed in de klederen van het geslacht waartoe men niet behoort, of het aangezicht met een masker te bedekken." Met deze verordening in de hand kon de politie tot 1985 travestieten oppakken en vastzetten. Het is dan ook niet zo gek lang geleden dat een agent in een proces-verbaal uit de doeken deed hoe hij iemand 'op heter daad' had betrapt. "Een slipje, een paar damesschoenen, een truitje, rok, een bontjas, een beha en een paar valse wimpers vormen de bewijsstukken..."
Hoewel travestieten vandaag de dag niet meer door agenten van de straat worden geplukt, is er wel een aantal dat een 'pasje' met de mannelijke en de vrouwelijke versie van zichzelf bij zich heeft. Rita, gastvrouw op een contactavond in Eindhoven, is een van de travestieten die dag en nacht met zo'n pasje op zak lopen. "Ik werd laatst aangehouden voor een alcoholcontrole. Toen die agent me vroeg of ik even wilde blazen, rolden zijn ogen zowat uit z'n kassen, maar hij bleef erg discreet. Op deze foto draagt u een stropdas. Nu ziet u er heel anders uit, zei hij terwijl ie naar m'n rijbewijs keek. Toen ik hem vertelde dat ik me zo prettig voelde, vroeg hij alleen wat ik het vaakst droeg. Een stropdas, zei ik. En ik kon gewoon verder rijden." Rita zette twaalf jaar geleden de Eindhovense contactgroep op en is sindsdien regelmatig gastvrouw. Als de bel gaat, trekt ze haar wijde rok bij elkaar, staat parmantig op en loopt heupwiegend naar de deur van het NVSH-pand. Iedereen die nieuw is, moet zich tegenover haar verantwoorden. Voor sensatie-zoekers blijft de poort hermetisch gesloten.
"Met de acceptatie van travestieten is het net zo slecht gesteld als met die van homo's in de jaren vijftig," zegt Immanuel de Vries, contactpersoon van de Stichting Reborn (het ontmoetingscentrum voor travestieten). "De angst voor ontdekking is constant aanwezig. Het wordt vaak als een lachertje gezien, niemand beseft dat er veel leed achter schuilgaat. Travestie is een deel van je persoonlijkheid. Dat kun je niet wegdrukken. Travestieten willen geen sex uitdragen, maar vrouwelijkheid. Als dat niet kan, hoopt de innerlijke spanning zich op. Veel mannen steken hun hun kop in het zand en bedrijven struisvogelpolitiek door al hun vrouwenkleren met de vuilnisman mee te geven. Maar dat blijft een loze daad. Geen enkele travestiet komt er op die manier vanaf."
Dr. Paul Vennix, seksuoloog en psycholoog bij het sociaal en seksuologisch onderzoeksinstituut NISSO, is de eerste wetenschapper die een groot Nederlands onderzoek naar travestie op poten heeft gezet. Van de 70.000 tot 300.000 travestieten die Nederland volgens Panorama's Sex-enquête uit 1993 rijk is, heeft Vennix er inmiddels 122 ondervraagd. Uit de vragenlijst die deze eerste groep invulde, kan de onderzoeker al enkele conclusies trekken. Allereerst blijkt de hulpverlening er belabberd voor te staan. De vijftig professionele hulpverleners die door travestieten worden geraadpleegd, kregen als gemiddeld rapportcijfer een mager zesje. Na afloop vonden de travestieten zelfs dat ze niets met 'de hulp' waren opgeschoten.
Wél gaf driekwart van de mannen toe dat ze niet op eigen houtje uit de problemen komen en dat hulpverlening dus bittere noodzaak blijft. Het grootste probleem is dat travestie zich nog steeds in het verborgene of moet spelen, omdat de angst door familie, vrienden en kennissen te worden afgewezen ontzettend diep zit. Toch blijkt travestie voor de meeste ondervraagden eerder zinvol dan problematisch. Het gros zou dan ook niet de pil nemen die hen van hun geaardheid zou verlossen!
"Die pil zou een groot deel van mijn persoonlijkheid wegvagen," verzucht Rita: "Oké, ik ben anders, nou en? Ik heb in m'n leven de pest gekregen aan het woord 'normaal'. Laatst viel mijn oog op de slogan 'Ooit een normaal mens ontmoet? En, beviel het?' Dat was voor mij de spijker op z'n kop. Mijn vrouw zei jarenlang: 'De zolder is je gedoogzone, maar als je naar beneden komt dan ben je weer normaal!' Door dergelijke reacties hebben veel travestieten jarenlang in de kast gezeten."
Aan de bar van de Eindhovense NVSH zitten inmiddels drie wulpse 'dames', de een nog uitdagender gekleed dan de ander. Alledrie hebben ze de opzichtig over elkaar geslagen benen geschoren. Miranda, een lange in het zwart gehulde verschijning, heeft - anders dan veel soortgenoten - niet lang geworsteld met haar gevoelens. "Een vriend van me gaf anderhalf jaar geleden een feest waarvoor iedereen zich zo sexy mogelijk moest kleden. Ik hoorde dat een jongen als vrouw zou gaan en besloot hetzelfde te doen. Ik kreeg ontzettend veel aandacht van de moest uiteenlopende mensen! Wat later ging ik als vrouw naar de Amsterdamse It. Het gaf me zo'n kick om als knap stuk het nachtleven in te gaan!
Ik wilde meer diepgang in mijn leven," gaat Miranda verder. "Dat is door me af en toe als vrouw te kleden goed gelukt. Er kwamen plotseling heel aparte mensen op me af. Homo's, SM-stellen, transseksuelen en andere travestieten. Mijn echtgenote maakt me meestal op voordat ik de deur uitga. Of die er geen moeite mee heeft? Nee, het heeft ons huwelijksleven zelfs verbeterd! Ik werk in de automatisering en was voorheen niet achter mijn computer vandaan te krijgen! Dag en nacht zat ik te werken. je kunt natuurlijk nog een mooier huis kopen, nog een mooiere auto, naar dat geeft mij geen voldoening. Travestie wel."
Naast Miranda zit Janny. Hij is al jaren getrouwd en de echtgenote is op de hoogte van zijn dubbelleven. Maar de angst voor herkenning door mensen van de supermarkt, waar Janny als man dagelijks de scepter zwaait, ligt constant op de loer. Voorzichtigheid is dus geboden wanneer Janny het huis in vrouwelijke outfit verlaat. Voordat hij wegrijdt, kijkt zijn echtgenote of de kust veilig is. Vervolgens stapt Janny - dan nog met colbert en zonnebril - snel in de auto en geeft gas.
Janny's ouders kunnen en willen er niet over praten. Die denken bij het woord 'travestie' aan Piet Bambergen met een pruik op of aan André van Duin in een jurk. Sinds Janny het vijftien jaar geleden aan haar moeder vertelde, wordt er in alle talen over gezwegen."
Janny's enorme getoupeerde pruik (a 400 gulden) bewijst dat aan travestie een behoorlijk prijskaartje hangt. De meeste mannen redden het niet met schoenmaat 41 en moeten voor een paar leuke pumps op zoek naar gespecialiseerde (en peperdure) zaken. Ook dragen sommigen extra elastische pantybroekjes, waardoor hun geslacht niet zo in het oog springt.
Travestieten blijken ware genieën in de opvulling van beha's. De boezem wordt gecreëerd door middel van washandjes, opgerolde sokken, panty's of losse siliconenprotheses. Immanuel de Vries, die ook de speciale travestietenboetiek van Stichting Reborn beheert: "Ik ken zelfs travestieten die ballonnen met water vullen. Ooit klopte er hier een aan die zei: Voel eens, hoe hard! Wat bleek? Die had gootsteenontstoppers als borstvulling gebruikt. Keihard!"
Stichting Reborn en onderzoeker Paul Vennix hebben inmiddels een 'witte lijst' opgesteld van travestiet-vriendelijke winkels. In deze zaken hoeven mannen niet net te doen alsof ze iets voor hun vrouw kopen, omdat de verkoopsters bekend zijn met het verschijnsel.
In Amsterdam werd 25 jaar geleden de allereerste zelfhulpgroep voor travestieten opgezet. Met het angstzweet in de handen zetten travestieten uit het hole land hun voet over de drempel van het NVSH-gebouw aan de Blauwburgwal. Binnen de kortste keren telden deze contactavonden vijftig bezoekers per keer.
Op deze zwoele nazomeravond is het aanzienlijk rustiger. De ruimte met bar en banken is schaars verlicht. "25 gulden s'il vous plait," deelt gastvrouw Margriet Evers een nieuwkomer op luide toon mee. De keurige, middelbare heer heeft niet de minste poging ondernomen om zijn gedaante te vervrouwelijken. Hij kijkt eerst de kat uit de boom, alvorens zelf de make-up en dameskleding uit de kast te halen. Margriet vertelt honderduit, maar houdt intussen iedereen nauwlettend in de gaten. Als een nieuwe jongen te lang alleen zit, loopt ze naar hem toe: "We zijn allemaal door een hel gegaan die eerste keer," vertrouwt ze hem op samenzweerderige toon toe.
Nu komt een verlegen jongeman met een mager snorretje het zaaltje binnen. Hij wiebelt van de ene voet op de andere. Het zweet loopt over z'n wangen. Margriet: "lk heb de eerste keer half Amsterdam doorgelopen voordat ik uiteindelijk naar binnen durfde hoor! Ik vond mezelf altijd een vies jongetje. Maar toen ik hier binnenstapte, ontdekte ik ineens dat er mensen bestonden die hetzelfde voelden als ik. Er ging een wereld voor me open!" Margriet plaatst de schuchtere nieuwkomer op de bank naast twee andere debutanten, in de hoop dat ze hem in hun gesprek betrekken.
De fraai uitgedoste Claudia en Annette zaten enkele uren geleden nog als gewone kerels op kantoor. Vooral Annette is bloedmooi. Hij draagt een kort zwart mini jurkje, heeft donkere ogen en lang zwart haar. "Op de gracht riep net een vent: He stuk, hoe vaak train je per week?" De anderen taxeren lachend Annettes benen die slank en gespierd zijn van het schaatsen en wielrennen.
"Drie jaar geleden heb ik voor het eerst in mijn woongroep verteld dat ik deze gevoelens had. Mijn huisgenoten reageerden daar heel goed op. Maar zelf dacht ik: zijn alle dingen die ik doe nu zo oninteressant geworden dat ik in travestie een uitvlucht zoek. Wat is dit? Is dit nu midlife-crisis? Soms zit ik als vrouw in de kroeg te lullen over hogesnelheidslijnen, dat is mijn beroep. Ik ben verkeersplanoloog. Dan denk ik- waarom doe ik dit? Waarom heb ik twee uur voor de spiegel gestaan om over hogesnelheidslijnen te kletsen?"
Travestie is een 'wintersport'. Veel mannen durven uit angst voor herkenning namelijk alleen in het donker als vrouw over straat. Het gevolg is dat de contactavonden in de zomer heel wat minder druk bezocht worden dan in de winter; ook al kunnen mannen die zich liever niet als vrouw op straat begeven, zich in een aparte ruimte omkleden. Een nogal schichtige jongen met een felblauw sporttasje maakt vanavond graag van deze gelegenheid gebruik.
Binnengekomen in een zwartwitte housebroek, zit hij even later in een gele jurk aan de bar. Zwijgend rookt hij sigaret na sigaret. Twee uur later trekt ie zijn mannelijke outfit weer aan en verlaat ie het pand om opnieuw de anonimiteit in te gaan. Buiten zal geen sterveling vermoeden dat hij in het sporttasje onder zijn arm zijn andere 'ik' heeft verborgen.
Terwijl travestie voor de een een waar feest is, is het voor de ander een gigantisch probleem. Waar de zogenaamde queens zich in het nachtleven kostelijk vermaken, wringen 'stille' mannen zich in allerlei bochten om hun gevoelens te onderdrukken. Ook op deze contactavond wordt deze tweedeling al snel duidelijk. Op de verhoging achterin de zaal zit een stel mooie en zelfverzekerde travestieten. Ze zijn stuk voor stuk hoog opgeleid en hebben een goede baan. De contactavonden vinden ze 'wel leuk', maar eigenlijk wordt er veel te moeilijk gedaan. Te veel praten en te weinig feesten.
Aan de andere kant van de zaal vind je mannen die nog behoorlijk met zichzelf overhoop liggen. Zij zitten niet om een feest verlegen, maar om een goed gesprek. Met iemand die net als zij een dubbelleven leiden, omdat ze met niemand hun 'geheime wensen durven te praten. De meeste bezoekers hier zijn hun vrouw ook met een smoes ontvlucht: een saai zakendiner, een avondje sporten...
Angela, een travestiet met een nauwsluitend rubberen bustier, zit alleen op een bankje. Jarenlang werkte zij als directiesecretaresse. Geen van de kantoorklerken ook maar het geringste vermoeden dat hun representatieve Angela hetzelfde tussen haar benen had als de directeur zelf! Angela voelt zich net als Sheila, een kortharige travestiet die zich dag in dag uit als vrouw kleedt, een androgyn mens: geen echte vrouw maar ook geen volbloed man.
Sheila: "Ik merk dat mijn verschijning een grote fascinatie oproept bij andere mannen. De meeste mannen met wie ik slaap, zijn hetero. Maar niet bepaald doorsnee."
Sheila is als 'homo' duidelijk een uitzondering. Bijna alle travestieten zijn hetero. Ze móeten zich af en toe als vrouw kleden, maar zijn veruit het grootste deel van de tijd man en ze vallen op vrouwen. Ze hebben ook géén afkeer van hun mannelijke lichaam, anders dus dan transseksuelen die een hekel aan hun lijf hebben en zich in alles vrouw voelen.
Wel hebben de meeste travestieten fantasieën over het dragen van lingerie tijdens het voorspel met hun eigen vrouw en het omdraaien van de rollen. Ze praten hier onderling wel over, maar durven deze gedachten vaak niet aan hun eigen partner te vertellen.
Travestie begint vaak met het aantrekken van een zacht vrouwenslipje. Zo'n satijnen niemendalletje en de spanning van de stiekeme verkleedpartij, kunnen de opwinding behoorlijk doen toeslaan. Ineke, een getrouwde travestiet: "Ik werd in het begin ontzettend geil van de zachtheid van al die vrouwelijke stoffen. Én van de mogelijkheid om betrapt te worden. Stel dat iemand mij, een keurige burgerman, in het ondergoed van mijn vrouw aan zou treffen. Die gedachte was afschrikwekkend, maar tegelijkertijd vreselijk opwindend!"
Het hele scala aan handelingen - het opmaken, het uitkiezen van lingerie, het verkleden - gaat samen met erotische gevoelens. Waar bij de 'ervaren' mannen de seksuele opwinding steeds meer naar de achtergrond verdwijnt, slaan beginnende travestieten 'de hand nogal eens aan zichzelf om zo de spanning te ontladen. Sommige travestieten zoeken voor die ontlading contact met een lotgenoot. Voor deze groep is het versieren en het als 'vrouw' versierd worden, belangrijk onderdeel van 'het spel'.

De hele avond draait Katja, een kleine, ranke travestiet, al om me heen. Hij wil duidelijk aandacht. Katja treedt in Antwerpse clubs op als Marilyn Monroe en andere diva's. "Je wordt in die chique clubs echt als een dame behandeld. Ik krijg er altijd veel aandacht en geef toe, het is of en toe ook wel leuk om de del uit te hangen aan een bar!" zegt ze met een veelbetekenende blik.
Even later betrekt haar gezicht. Travestie blijkt ook voor Katja een hele kluif. Haar huwelijk is eraan kapotgegaan: "Ik kan me wel voorstellen dat een vrouw daar niet mee kan leven. je verloochent toch je man-zijn. Dat je die gevoelens hebt, alla... Maar dat je er ook nog aan toegeeft, dat word je niet in dank afgenomen."
Inmiddels is het diep in de nacht. De meeste travestieten zijn naar huis om zich of te schminken. Met de resten make-up vegen ze hum vrouwelijke gevoelens weg. Althans, voor zolang het duurt. Ook deze nacht zullen velen weer als man tussen de lakens van het echtelijk bed kruipen. Hun vrouwenkleding diep weggestopt in de kast. Of op een duistere plek op zolder, waar niemand ze ooit zal vinden. Want morgen begint het leven van alledag weer.

dereien · 7 november 2006, 09:01

Ik ken een travestiet in de straat, wat moet ik ermee??

Hoe herken je een travestiet?

Hoe herken je een travestiet die van het toilet afkomt?
De bril staat omhoog van het damestoilet.

Hoe kan je het oplossen dan een travestiet niet meer naar de gang,enz loopt om in een spiegel te kijken?
In de kamer geen behang nemen maar spiegels.

Hoe herken je een partner van een travestiet?
Zij heeft de/een broek aan.

Hoe herken je een travestiet die aan een tafeltje zit?
Aan beengymnastiek.

Hoe kan een travestiet het kapsel goed houden?
Silicone spray er overheen spuiten.

Hoe kan je het beste een investering in je huis doen?
Een tweede badkamer met veel spiegels aan schaffen.

Hoe kan je zorgen dat je lippenstift blijft zitten?
Door menie te gebruiken in plaats van lippenstift.

Hoe kan je voorkomen dat je panty gejat wordt?
Pas uit doen als er een gat in zit.

Hoe kan je een travestiet goed op hoge hakken leren lopen?
Een boek op het hoofd laten plaatsen.

Hoe kan meehelpen dat de LKG T&T blijft bestaan?
Door al je feestjes op een T&T avond te vieren.

Hoe voorkom je dat je elkaars ondergoed aantrekt?
Labels in laten zetten of een grotere/kleinere maat kopen.

Hoe kan je zeken weten dat je aan kan trekken wat je wil?
Als eerste je kleding uit de kast pakken.

Hoe kan je zorgen dat je oude flessen wijn opgedronken worden?
Een travestiet uitnodigen.

Hoe weet je dat een T-er geaccepteerd is in het gezin?
Als er om Transformatie wordt gevochten als hij op de deur mat valt.

Hoe komt een travestiet terug op de wereld?
Als parkiet, want dan kijk je altijd in de spiegel.

Hoe kan je Nederland leren kennen?
Al de T&T avonden bezoeken.

Hoe weet je dat de LKG T&T succesvol is?

Als ook het huisnummer bij de postcode van de leden gezet moet worden om vergissingen te voorkomen.

Hoe kan je voorkomen dat je haar niet plat zit?
Je pruik meer wassen.

Hoe kan travestie een obsessie worden?
Als men denkt dat de helft van de vrouwen, die op straat lopen, mannen zijn.

Hoe herken je een travestiet op straat?
Zij is een van de weinigen die in een rok op straat loopt.

Toppunt van pasabel zijn:
Als de buurvrouw de politie belt als je in je eigen auto stapt.
Toppunt van travestie:
In een schoenenzaak herenschoenen kopen.

zucht!

Derk de Tweede · 7 november 2006, 10:12

[quote=dereien;2140650][FONT=Verdana][SIZE=2]

Het geheime dubbelleven van de travestiet[/SIZE][/FONT]
[FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Geneva, Arial, Helvetica][SIZE=2][/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2]

Ze raken niet allen

Onleesbaar!

dereien · 23 december 2006, 10:09

'Verdachte Ipswich-moorden is travestiet'

De 48-jarige Brit die is aangeklaagd voor de moord op vijf prostituees in de omgeving van Ipswich, paradeerde in de hoerenbuurt van de Engelse stad geregeld met hoge hakken, pruiken en strakke rokken.
Tegelijk was hij een onopvallend lid van een gerenommeerde golfclub, meldde de Britse krant The Daily Mirror vrijdag.

Een ex-prostituee verklaarde dat de verdachte, Steve Wright (rechts op de tekening), bij de lokale hoertjes alom bekend was om zijn travestiete outfits als hij op zoek was naar betaalde liefde.
"Hij was zeer vreemd en had er plezier in om ons schrik aan te jagen”, aldus de 45-jarige Tina, die naar eigen zeggen uit angst nooit bij hem in de auto is gestapt.
Wright, in het dagelijks leven vrachtwagenchauffeur, zou een voorkeur hebben gehad voor jonge meisjes.

Raf · 23 december 2006, 10:16

Wat is de bedoeling van dit topic? Eens flink op een laag-bij-de-grondse manier uithalen naar homo's?

eno2 · 23 december 2006, 11:16

Citaat:

zijn travestieten homo's

Verplaatsen naar K&K aub.

liberalist_NL · 24 december 2006, 01:14

Travestieten zijn lang niet altijd homo's. Zo zijn er heel veel die gewoon op vrouwen vallen. Homo's zitten er inderdaad ook tussen. Belangrijk is wel een verschil te maken tussen mensen die een sexeverandering zijn ondergaan en mensen die zich anders kleden. Mensen van de eerste categorie zijn inderdaad vaker geneigd tot het geslacht dat ze eerst waren.

ERLICH · 25 december 2006, 13:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Wat is de bedoeling van dit topic? Eens flink op een laag-bij-de-grondse manier uithalen naar homo's?

Oei, er is weer ééntje in z'n/haar kont gebeten. Denk eraan, kunt nog altijd terecht bij de 'jef' die neemt de strijd op voor alles wat zich (ab)normaal en minderheid noemt.

PAJOT · 25 december 2006, 16:05

Citaat:

Wat is de bedoeling van dit topic? Eens flink op een laag-bij-de-grondse manier uithalen naar homo's?

Jij klinkt als een travestiet die een mislukte operatie achter de rug heeft, lijkt me.

Raf · 25 december 2006, 16:26

Kan het nog stompzinniger dan dit?

Esperanza · 26 december 2006, 06:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Kan het nog stompzinniger dan dit?

Ik vrees van wel, mijn beste. De inventiviteit van dergelijke typetjes is grenzeloos.

Apocalyps · 26 december 2006, 08:58

Wat betreft copy-pasten ga eens les gaan nemen bij jan hyoens.

6 november 2006, 14:05	#1
dereien Banneling Geregistreerd: 23 september 2006 Berichten: 536	zijn travestieten homo's Het geheime dubbelleven van de travestiet Ze raken niet allen opgewonden van dameslingerie, ze hebben ook de onstuitbare drang zich als vrouw te verkleden. Maar waar sommigen na kantoortijd in mini en bustier uitdagend aan een bar gaan zitten, durven de meesten hun zwarte nylonkousen alleen op zolder te dragen. Travestie is nog steeds taboe. En dat maakt dat tienduizenden Nederlandse mannen nog steeds heen en weer geslingerd worden tussen Angst en Opwinding. Het is verboden op de openbare weg zich te vertonen, gekleed in de klederen van het geslacht waartoe men niet behoort, of het aangezicht met een masker te bedekken." Met deze verordening in de hand kon de politie tot 1985 travestieten oppakken en vastzetten. Het is dan ook niet zo gek lang geleden dat een agent in een proces-verbaal uit de doeken deed hoe hij iemand 'op heter daad' had betrapt. "Een slipje, een paar damesschoenen, een truitje, rok, een bontjas, een beha en een paar valse wimpers vormen de bewijsstukken..." Hoewel travestieten vandaag de dag niet meer door agenten van de straat worden geplukt, is er wel een aantal dat een 'pasje' met de mannelijke en de vrouwelijke versie van zichzelf bij zich heeft. Rita, gastvrouw op een contactavond in Eindhoven, is een van de travestieten die dag en nacht met zo'n pasje op zak lopen. "Ik werd laatst aangehouden voor een alcoholcontrole. Toen die agent me vroeg of ik even wilde blazen, rolden zijn ogen zowat uit z'n kassen, maar hij bleef erg discreet. Op deze foto draagt u een stropdas. Nu ziet u er heel anders uit, zei hij terwijl ie naar m'n rijbewijs keek. Toen ik hem vertelde dat ik me zo prettig voelde, vroeg hij alleen wat ik het vaakst droeg. Een stropdas, zei ik. En ik kon gewoon verder rijden." Rita zette twaalf jaar geleden de Eindhovense contactgroep op en is sindsdien regelmatig gastvrouw. Als de bel gaat, trekt ze haar wijde rok bij elkaar, staat parmantig op en loopt heupwiegend naar de deur van het NVSH-pand. Iedereen die nieuw is, moet zich tegenover haar verantwoorden. Voor sensatie-zoekers blijft de poort hermetisch gesloten. "Met de acceptatie van travestieten is het net zo slecht gesteld als met die van homo's in de jaren vijftig," zegt Immanuel de Vries, contactpersoon van de Stichting Reborn (het ontmoetingscentrum voor travestieten). "De angst voor ontdekking is constant aanwezig. Het wordt vaak als een lachertje gezien, niemand beseft dat er veel leed achter schuilgaat. Travestie is een deel van je persoonlijkheid. Dat kun je niet wegdrukken. Travestieten willen geen sex uitdragen, maar vrouwelijkheid. Als dat niet kan, hoopt de innerlijke spanning zich op. Veel mannen steken hun hun kop in het zand en bedrijven struisvogelpolitiek door al hun vrouwenkleren met de vuilnisman mee te geven. Maar dat blijft een loze daad. Geen enkele travestiet komt er op die manier vanaf." Dr. Paul Vennix, seksuoloog en psycholoog bij het sociaal en seksuologisch onderzoeksinstituut NISSO, is de eerste wetenschapper die een groot Nederlands onderzoek naar travestie op poten heeft gezet. Van de 70.000 tot 300.000 travestieten die Nederland volgens Panorama's Sex-enquête uit 1993 rijk is, heeft Vennix er inmiddels 122 ondervraagd. Uit de vragenlijst die deze eerste groep invulde, kan de onderzoeker al enkele conclusies trekken. Allereerst blijkt de hulpverlening er belabberd voor te staan. De vijftig professionele hulpverleners die door travestieten worden geraadpleegd, kregen als gemiddeld rapportcijfer een mager zesje. Na afloop vonden de travestieten zelfs dat ze niets met 'de hulp' waren opgeschoten. Wél gaf driekwart van de mannen toe dat ze niet op eigen houtje uit de problemen komen en dat hulpverlening dus bittere noodzaak blijft. Het grootste probleem is dat travestie zich nog steeds in het verborgene of moet spelen, omdat de angst door familie, vrienden en kennissen te worden afgewezen ontzettend diep zit. Toch blijkt travestie voor de meeste ondervraagden eerder zinvol dan problematisch. Het gros zou dan ook niet de pil nemen die hen van hun geaardheid zou verlossen! "Die pil zou een groot deel van mijn persoonlijkheid wegvagen," verzucht Rita: "Oké, ik ben anders, nou en? Ik heb in m'n leven de pest gekregen aan het woord 'normaal'. Laatst viel mijn oog op de slogan 'Ooit een normaal mens ontmoet? En, beviel het?' Dat was voor mij de spijker op z'n kop. Mijn vrouw zei jarenlang: 'De zolder is je gedoogzone, maar als je naar beneden komt dan ben je weer normaal!' Door dergelijke reacties hebben veel travestieten jarenlang in de kast gezeten." Aan de bar van de Eindhovense NVSH zitten inmiddels drie wulpse 'dames', de een nog uitdagender gekleed dan de ander. Alledrie hebben ze de opzichtig over elkaar geslagen benen geschoren. Miranda, een lange in het zwart gehulde verschijning, heeft - anders dan veel soortgenoten - niet lang geworsteld met haar gevoelens. "Een vriend van me gaf anderhalf jaar geleden een feest waarvoor iedereen zich zo sexy mogelijk moest kleden. Ik hoorde dat een jongen als vrouw zou gaan en besloot hetzelfde te doen. Ik kreeg ontzettend veel aandacht van de moest uiteenlopende mensen! Wat later ging ik als vrouw naar de Amsterdamse It. Het gaf me zo'n kick om als knap stuk het nachtleven in te gaan! Ik wilde meer diepgang in mijn leven," gaat Miranda verder. "Dat is door me af en toe als vrouw te kleden goed gelukt. Er kwamen plotseling heel aparte mensen op me af. Homo's, SM-stellen, transseksuelen en andere travestieten. Mijn echtgenote maakt me meestal op voordat ik de deur uitga. Of die er geen moeite mee heeft? Nee, het heeft ons huwelijksleven zelfs verbeterd! Ik werk in de automatisering en was voorheen niet achter mijn computer vandaan te krijgen! Dag en nacht zat ik te werken. je kunt natuurlijk nog een mooier huis kopen, nog een mooiere auto, naar dat geeft mij geen voldoening. Travestie wel." Naast Miranda zit Janny. Hij is al jaren getrouwd en de echtgenote is op de hoogte van zijn dubbelleven. Maar de angst voor herkenning door mensen van de supermarkt, waar Janny als man dagelijks de scepter zwaait, ligt constant op de loer. Voorzichtigheid is dus geboden wanneer Janny het huis in vrouwelijke outfit verlaat. Voordat hij wegrijdt, kijkt zijn echtgenote of de kust veilig is. Vervolgens stapt Janny - dan nog met colbert en zonnebril - snel in de auto en geeft gas. Janny's ouders kunnen en willen er niet over praten. Die denken bij het woord 'travestie' aan Piet Bambergen met een pruik op of aan André van Duin in een jurk. Sinds Janny het vijftien jaar geleden aan haar moeder vertelde, wordt er in alle talen over gezwegen." Janny's enorme getoupeerde pruik (a 400 gulden) bewijst dat aan travestie een behoorlijk prijskaartje hangt. De meeste mannen redden het niet met schoenmaat 41 en moeten voor een paar leuke pumps op zoek naar gespecialiseerde (en peperdure) zaken. Ook dragen sommigen extra elastische pantybroekjes, waardoor hun geslacht niet zo in het oog springt. Travestieten blijken ware genieën in de opvulling van beha's. De boezem wordt gecreëerd door middel van washandjes, opgerolde sokken, panty's of losse siliconenprotheses. Immanuel de Vries, die ook de speciale travestietenboetiek van Stichting Reborn beheert: "Ik ken zelfs travestieten die ballonnen met water vullen. Ooit klopte er hier een aan die zei: Voel eens, hoe hard! Wat bleek? Die had gootsteenontstoppers als borstvulling gebruikt. Keihard!" Stichting Reborn en onderzoeker Paul Vennix hebben inmiddels een 'witte lijst' opgesteld van travestiet-vriendelijke winkels. In deze zaken hoeven mannen niet net te doen alsof ze iets voor hun vrouw kopen, omdat de verkoopsters bekend zijn met het verschijnsel. In Amsterdam werd 25 jaar geleden de allereerste zelfhulpgroep voor travestieten opgezet. Met het angstzweet in de handen zetten travestieten uit het hole land hun voet over de drempel van het NVSH-gebouw aan de Blauwburgwal. Binnen de kortste keren telden deze contactavonden vijftig bezoekers per keer. Op deze zwoele nazomeravond is het aanzienlijk rustiger. De ruimte met bar en banken is schaars verlicht. "25 gulden s'il vous plait," deelt gastvrouw Margriet Evers een nieuwkomer op luide toon mee. De keurige, middelbare heer heeft niet de minste poging ondernomen om zijn gedaante te vervrouwelijken. Hij kijkt eerst de kat uit de boom, alvorens zelf de make-up en dameskleding uit de kast te halen. Margriet vertelt honderduit, maar houdt intussen iedereen nauwlettend in de gaten. Als een nieuwe jongen te lang alleen zit, loopt ze naar hem toe: "We zijn allemaal door een hel gegaan die eerste keer," vertrouwt ze hem op samenzweerderige toon toe. Nu komt een verlegen jongeman met een mager snorretje het zaaltje binnen. Hij wiebelt van de ene voet op de andere. Het zweet loopt over z'n wangen. Margriet: "lk heb de eerste keer half Amsterdam doorgelopen voordat ik uiteindelijk naar binnen durfde hoor! Ik vond mezelf altijd een vies jongetje. Maar toen ik hier binnenstapte, ontdekte ik ineens dat er mensen bestonden die hetzelfde voelden als ik. Er ging een wereld voor me open!" Margriet plaatst de schuchtere nieuwkomer op de bank naast twee andere debutanten, in de hoop dat ze hem in hun gesprek betrekken. De fraai uitgedoste Claudia en Annette zaten enkele uren geleden nog als gewone kerels op kantoor. Vooral Annette is bloedmooi. Hij draagt een kort zwart mini jurkje, heeft donkere ogen en lang zwart haar. "Op de gracht riep net een vent: He stuk, hoe vaak train je per week?" De anderen taxeren lachend Annettes benen die slank en gespierd zijn van het schaatsen en wielrennen. "Drie jaar geleden heb ik voor het eerst in mijn woongroep verteld dat ik deze gevoelens had. Mijn huisgenoten reageerden daar heel goed op. Maar zelf dacht ik: zijn alle dingen die ik doe nu zo oninteressant geworden dat ik in travestie een uitvlucht zoek. Wat is dit? Is dit nu midlife-crisis? Soms zit ik als vrouw in de kroeg te lullen over hogesnelheidslijnen, dat is mijn beroep. Ik ben verkeersplanoloog. Dan denk ik- waarom doe ik dit? Waarom heb ik twee uur voor de spiegel gestaan om over hogesnelheidslijnen te kletsen?" Travestie is een 'wintersport'. Veel mannen durven uit angst voor herkenning namelijk alleen in het donker als vrouw over straat. Het gevolg is dat de contactavonden in de zomer heel wat minder druk bezocht worden dan in de winter; ook al kunnen mannen die zich liever niet als vrouw op straat begeven, zich in een aparte ruimte omkleden. Een nogal schichtige jongen met een felblauw sporttasje maakt vanavond graag van deze gelegenheid gebruik. Binnengekomen in een zwartwitte housebroek, zit hij even later in een gele jurk aan de bar. Zwijgend rookt hij sigaret na sigaret. Twee uur later trekt ie zijn mannelijke outfit weer aan en verlaat ie het pand om opnieuw de anonimiteit in te gaan. Buiten zal geen sterveling vermoeden dat hij in het sporttasje onder zijn arm zijn andere 'ik' heeft verborgen. Terwijl travestie voor de een een waar feest is, is het voor de ander een gigantisch probleem. Waar de zogenaamde queens zich in het nachtleven kostelijk vermaken, wringen 'stille' mannen zich in allerlei bochten om hun gevoelens te onderdrukken. Ook op deze contactavond wordt deze tweedeling al snel duidelijk. Op de verhoging achterin de zaal zit een stel mooie en zelfverzekerde travestieten. Ze zijn stuk voor stuk hoog opgeleid en hebben een goede baan. De contactavonden vinden ze 'wel leuk', maar eigenlijk wordt er veel te moeilijk gedaan. Te veel praten en te weinig feesten. Aan de andere kant van de zaal vind je mannen die nog behoorlijk met zichzelf overhoop liggen. Zij zitten niet om een feest verlegen, maar om een goed gesprek. Met iemand die net als zij een dubbelleven leiden, omdat ze met niemand hun 'geheime wensen durven te praten. De meeste bezoekers hier zijn hun vrouw ook met een smoes ontvlucht: een saai zakendiner, een avondje sporten... Angela, een travestiet met een nauwsluitend rubberen bustier, zit alleen op een bankje. Jarenlang werkte zij als directiesecretaresse. Geen van de kantoorklerken ook maar het geringste vermoeden dat hun representatieve Angela hetzelfde tussen haar benen had als de directeur zelf! Angela voelt zich net als Sheila, een kortharige travestiet die zich dag in dag uit als vrouw kleedt, een androgyn mens: geen echte vrouw maar ook geen volbloed man. Sheila: "Ik merk dat mijn verschijning een grote fascinatie oproept bij andere mannen. De meeste mannen met wie ik slaap, zijn hetero. Maar niet bepaald doorsnee." Sheila is als 'homo' duidelijk een uitzondering. Bijna alle travestieten zijn hetero. Ze móeten zich af en toe als vrouw kleden, maar zijn veruit het grootste deel van de tijd man en ze vallen op vrouwen. Ze hebben ook géén afkeer van hun mannelijke lichaam, anders dus dan transseksuelen die een hekel aan hun lijf hebben en zich in alles vrouw voelen. Wel hebben de meeste travestieten fantasieën over het dragen van lingerie tijdens het voorspel met hun eigen vrouw en het omdraaien van de rollen. Ze praten hier onderling wel over, maar durven deze gedachten vaak niet aan hun eigen partner te vertellen. Travestie begint vaak met het aantrekken van een zacht vrouwenslipje. Zo'n satijnen niemendalletje en de spanning van de stiekeme verkleedpartij, kunnen de opwinding behoorlijk doen toeslaan. Ineke, een getrouwde travestiet: "Ik werd in het begin ontzettend geil van de zachtheid van al die vrouwelijke stoffen. Én van de mogelijkheid om betrapt te worden. Stel dat iemand mij, een keurige burgerman, in het ondergoed van mijn vrouw aan zou treffen. Die gedachte was afschrikwekkend, maar tegelijkertijd vreselijk opwindend!" Het hele scala aan handelingen - het opmaken, het uitkiezen van lingerie, het verkleden - gaat samen met erotische gevoelens. Waar bij de 'ervaren' mannen de seksuele opwinding steeds meer naar de achtergrond verdwijnt, slaan beginnende travestieten 'de hand nogal eens aan zichzelf om zo de spanning te ontladen. Sommige travestieten zoeken voor die ontlading contact met een lotgenoot. Voor deze groep is het versieren en het als 'vrouw' versierd worden, belangrijk onderdeel van 'het spel'. De hele avond draait Katja, een kleine, ranke travestiet, al om me heen. Hij wil duidelijk aandacht. Katja treedt in Antwerpse clubs op als Marilyn Monroe en andere diva's. "Je wordt in die chique clubs echt als een dame behandeld. Ik krijg er altijd veel aandacht en geef toe, het is of en toe ook wel leuk om de del uit te hangen aan een bar!" zegt ze met een veelbetekenende blik. Even later betrekt haar gezicht. Travestie blijkt ook voor Katja een hele kluif. Haar huwelijk is eraan kapotgegaan: "Ik kan me wel voorstellen dat een vrouw daar niet mee kan leven. je verloochent toch je man-zijn. Dat je die gevoelens hebt, alla... Maar dat je er ook nog aan toegeeft, dat word je niet in dank afgenomen." Inmiddels is het diep in de nacht. De meeste travestieten zijn naar huis om zich of te schminken. Met de resten make-up vegen ze hum vrouwelijke gevoelens weg. Althans, voor zolang het duurt. Ook deze nacht zullen velen weer als man tussen de lakens van het echtelijk bed kruipen. Hun vrouwenkleding diep weggestopt in de kast. Of op een duistere plek op zolder, waar niemand ze ooit zal vinden. Want morgen begint het leven van alledag weer. Laatst gewijzigd door Pieter Vandoorne : 26 december 2006 om 13:44.

7 november 2006, 10:12	#3
Derk de Tweede Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 28 januari 2005 Locatie: Ergens tussen Dollard en Duinkerken Berichten: 37.539	[quote=dereien;2140650][FONT=Verdana][SIZE=2] *Het geheime dubbelleven van de travestiet*[/SIZE][/FONT] [FONT=Verdana][SIZE=2][FONT=Geneva, Arial, Helvetica][SIZE=2][/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][FONT=Verdana][SIZE=2]Ze raken niet allen Onleesbaar! __________________

26 december 2006, 08:58	#12
Apocalyps Minister Geregistreerd: 3 augustus 2005 Berichten: 3.697	Wat betreft copy-pasten ga eens les gaan nemen bij jan hyoens. __________________ Het onbekende verklaren met het bekende is een logische procedure, het bekende verklaren met het onbekende is een vorm van theologische waanzin.

7 november 2006, 09:01	#2
dereien Banneling Geregistreerd: 23 september 2006 Berichten: 536	Ik ken een travestiet in de straat, wat moet ik ermee?? Hoe herken je een travestiet? Hoe herken je een travestiet die van het toilet afkomt? De bril staat omhoog van het damestoilet. Hoe kan je het oplossen dan een travestiet niet meer naar de gang,enz loopt om in een spiegel te kijken? In de kamer geen behang nemen maar spiegels. Hoe herken je een partner van een travestiet? Zij heeft de/een broek aan. Hoe herken je een travestiet die aan een tafeltje zit? Aan beengymnastiek. Hoe kan een travestiet het kapsel goed houden? Silicone spray er overheen spuiten. Hoe kan je het beste een investering in je huis doen? Een tweede badkamer met veel spiegels aan schaffen. Hoe kan je zorgen dat je lippenstift blijft zitten? Door menie te gebruiken in plaats van lippenstift. Hoe kan je voorkomen dat je panty gejat wordt? Pas uit doen als er een gat in zit. Hoe kan je een travestiet goed op hoge hakken leren lopen? Een boek op het hoofd laten plaatsen. Hoe kan meehelpen dat de LKG T&T blijft bestaan? Door al je feestjes op een T&T avond te vieren. Hoe voorkom je dat je elkaars ondergoed aantrekt? Labels in laten zetten of een grotere/kleinere maat kopen. Hoe kan je zeken weten dat je aan kan trekken wat je wil? Als eerste je kleding uit de kast pakken. Hoe kan je zorgen dat je oude flessen wijn opgedronken worden? Een travestiet uitnodigen. Hoe weet je dat een T-er geaccepteerd is in het gezin? Als er om Transformatie wordt gevochten als hij op de deur mat valt. Hoe komt een travestiet terug op de wereld? Als parkiet, want dan kijk je altijd in de spiegel. Hoe kan je Nederland leren kennen? Al de T&T avonden bezoeken. Hoe weet je dat de LKG T&T succesvol is? Als ook het huisnummer bij de postcode van de leden gezet moet worden om vergissingen te voorkomen. Hoe kan je voorkomen dat je haar niet plat zit? Je pruik meer wassen. Hoe kan travestie een obsessie worden? Als men denkt dat de helft van de vrouwen, die op straat lopen, mannen zijn. Hoe herken je een travestiet op straat? Zij is een van de weinigen die in een rok op straat loopt. Toppunt van pasabel zijn: Als de buurvrouw de politie belt als je in je eigen auto stapt. Toppunt van travestie: In een schoenenzaak herenschoenen kopen. zucht!

23 december 2006, 10:09	#4
dereien Banneling Geregistreerd: 23 september 2006 Berichten: 536	'Verdachte Ipswich-moorden is travestiet' De 48-jarige Brit die is aangeklaagd voor de moord op vijf prostituees in de omgeving van Ipswich, paradeerde in de hoerenbuurt van de Engelse stad geregeld met hoge hakken, pruiken en strakke rokken. Tegelijk was hij een onopvallend lid van een gerenommeerde golfclub, meldde de Britse krant The Daily Mirror vrijdag. Een ex-prostituee verklaarde dat de verdachte, Steve Wright (rechts op de tekening), bij de lokale hoertjes alom bekend was om zijn travestiete outfits als hij op zoek was naar betaalde liefde. "Hij was zeer vreemd en had er plezier in om ons schrik aan te jagen”, aldus de 45-jarige Tina, die naar eigen zeggen uit angst nooit bij hem in de auto is gestapt. Wright, in het dagelijks leven vrachtwagenchauffeur, zou een voorkeur hebben gehad voor jonge meisjes.

24 december 2006, 01:14	#7
liberalist_NL Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 16 januari 2006 Berichten: 28.141	Travestieten zijn lang niet altijd homo's. Zo zijn er heel veel die gewoon op vrouwen vallen. Homo's zitten er inderdaad ook tussen. Belangrijk is wel een verschil te maken tussen mensen die een sexeverandering zijn ondergaan en mensen die zich anders kleden. Mensen van de eerste categorie zijn inderdaad vaker geneigd tot het geslacht dat ze eerst waren.