Hoe realistisch is het: Walen moeten spreken als Di Ruppo?

[ericferemans]

Over het Vlaams Nationalisme en de taalstrijd:

Velen vergeten dat de Vlaamse strijd, de strijd voor meer politieke macht van de Vlamingen vooral een sociale strijd was.
De Vlaamse Beweging was geen nationalistische beweging, die de wereld wou gaan veroveren, meer Lebensraum opeiste en persé de Joden wou vervolgen.
Het was een strijd om meer rechtvaardigheid, eigenlijk om minder onderdrukking door een franstalige (Vlaamse én Brusselse) bourgeoisie. Het was een strijd tegen discriminatie.

Vlamingen zijn geen haters van Walen of franssprekenden: ze willen meestal dat hun kinderen "schoon Frans" (én Engels én Duits!) kunnen praten.

De élan die men haalde uit het VLaams Nationalisme zat er hem precies in dat men de arrogantie vis �* vis, de pretentie tegenover en de discriminatie van Vlaams sprekende mensen beu was. Men was het beu om tweederangsburgers te zijn wiens taal als minderwaardig werd aangezien.

Nu hier geen sprake meer van is, en het soms lijkt of de Vlamen de Walen aan het domineren zijn vervalt deze terechte sociale reflex: dat men de onderdrukking moet bevechten.
Steeds minder Vlamen willen nog een minderwaardigheids complex overcompenseren door de Walen te confronteren met ons verleden.
Er is groeiende onverschilligheid tegenover ons franstalig landsgedeelte en over Brussel. Men gaat er soms nog werken en komt dan 's avonds naar huis. Point, c'est tout.
Ik ken geen Vlamen die een soort "superioriteits nationalisme" cultiveren. Dat zit niet in de aard van de Vlaamse Beweging. Zelf het VB gaat niet over franstaligen maar over vreemdelingen en socialisten: ook zij zijn op hun eigenste rechtse manier bezig met iets anders dan Walenhaat. Omdat dit gewoon niet "pakt".

Kunnen de Walen ooit Nederlans spreken?

De Vlaamse obsessie met taal (zowel het verlangen van buitenlanders en Walen dat ze Nederlands leren, als het feit dat ze zelf graag andere talen leren) is bekend. Het is een inhaalmanoeuver dat noodzakelijk is geweest om de volkstaal als officiele taal te hebben, zodat de gewone man en vrouw ook aan bod konden komen in het gemeenschapsleven.
Het feit dat een taal kennen niet een kwestie is van woordenschat, maar van cultuur snappen vele Vlamingen niet.
ZIj zijn immers multicultureel, kennen de franse cultuur, en spreken hierdoor de taal waarin deze culturen baden met de nodige expertise!
Zij beseffen niet eens meer dat ze zo goed Frans praten omdat ze de Walen en de Fransen zo goed kennen, hun cultuur, hun manier van denken, hun geschiedenis.
Vlaanderen heeft wel degelijk een onderdompeling gekend in de franse cultuur. Gedurende generaties. Daarom zijn de oudere VLamingen "billingue". Ze deden hun best, werden soms zelf verplicht, om de franse cultuur even goed te kennen of beter dan de Vlaamse.
De Walen hebben dit fenomeen vanzelfsprekend niet gekend, de franstalige Brusselaars al evenmin!
Daarom zijn Vlamingen zo'n taalfenomenen. Maar ook dit neemt af.
Ze verwachten nu van de Walen hetzelfde.
Vlamingen verwachten zelf van onze niet-Europese nieuwe Vlamingen hetzelfde, en hebben weinig geduld. Men verwacht van een kuisvrouw die zich aanbied op een Vlaams gemeentehuis uit Ouagadougou dat ze beter Vlaams kent dan een would-be Waalse premier. Men verwacht van een dompelaar uit het Riff gebergte dat hij bewijst van meer culturele flexibiliteit te bezitten dan vele Waalse ministers. Niet erg netjes, mijn gedacht

Dit lijkt me een onhaalbare zaak: de taalfilosofen zullen wel degelijk uitleggen dat een taal goed beheersen een enorme kennis van de cultuur veronderstelt, een lang leerproces. Dat dit niet op een paar uurtjes lesvolgen te realiseren valt, maar dat het generaties duurt voor dit lukt!

Taalleraren zullen je het fenomeen ook beschrijven: Taal en cultuur moeten samengaan, of het gebrabbel van iemand die een taal heeft aangeleerd "en passant" slaat nergens op: die gaat overkomen als een Saksen Coburg die geïntervieuwd wordt: een inwoner van Mars.

Voor veel Vlamingen is nochtans dat de nieuwe frustratie, en Leterme speelt daar mooi op in: waarom leren ze geen Nederlands?

Het antwoord is: omdat VLaanderen hen net zo min interesseert als Duitsland en Engeland. Het zijn Walen, en dat is een recht dat ze hebben.
En ze zijn niet op de hoogte van onze cultuur, ze zijn het namelijk nooit geweest en de middelen (scholen, bioscopen, zenders met ondertitels) zijn nooit bechikbaar geweest om een bad te nemen in de Vlaamse cultuur.
Indien ze hier waren sloten ze zich op in fanstalige badsteden, met franstalige restaurants, franstalige kerkdiensten zelfs!

Met een mondje Nederlands �* la Di Ruppo werken ze daarenboven op de zenuwen. Iedere beschaafde VLaming zegt dan "hij doet toch zijn best".
Maar ik ben zo vrij om dit BS te vinden:
De man is doctor in de Natuurkunde, en is zwaar gemotiveerd om Nederlands te leren (Premier worden is een serieuze promotie).

Indien je hem op Terzake bezig hoorde, kon je zijn gebrabbel enkel verstaan door je voor te stellen wat hij (uit het Frans) letterlijk vertaalde, en dan de juist correcties uit te voeren. Niet alleen vermoeiend: irritant "tout court"!

Zelf de beruchte Maxima van Nederland sprak vlugger en duidelijker en spontaner Nederlands dan de would-be premier...En hij is niet de enige Waal die "zijn best doet" en die me fameus irriteert. Inbegrepen ons staatshoofd!

Het lukt blijkbaar niet, het vernederlandsen van Walen. Ik zou Di Ruppo, en vele Walen in het Frans aanspreken, want dan komt hij niet over als een ongeschoolde indien hij me antwoord maar als een erudiet man....

De staatshervorming voorstellen als een feit dat samenhangt met taalkennis en de hiermede gepaard gaande multiculturaliteit is onjuist.
Het is een administratieve vereenvoudiging, die indien ze het heeft over de thema's die de VLamingen én de Walen echt interesseren: tewerkstelling, welvaart, veiligheid en culturele ontwikkeling wél zal aanspreken.
Nu is het een poging om zich belachelijk te maken.
Eenieder voelt aan dat een staatshervorming een serieus doel moet hebben wil ze slagen, en geen excusen om ze te laten mislukken.