ESSAY. Minaretten: symbolen van heerschappij (Necla Kelek)

Rudy · 15 juni 2007, 10:15

ESSAY. Minaretten: symbolen van heerschappij

door Necla Kelek

bron: http://www.liberales.be/cgi-bin/showframe.pl?essay&kelek

Waar ook er in Duitsland een representatieve moskee moet gebouwd worden ontstaan conflicten: conflicten over de grootte van het gebouw, conflict over de lokalisatie ervan. Voor dissidente en sociologe Necla Kelek is de in Keulen geplande Ditib-moskee een politiek statement in beton van de Islam. Het conflict daar rond ligt voor haar dan ook volledig in de lijn van de controverse over de politieke symboolkracht van de hoofddoek.

Ralph Giordano heeft een fout begaan: hij heeft zich beklaagd over het feit dat islamitische organisaties in Keulen een moskee willen bouwen, terwijl dit volgens hem een verkeerd signaal voor de integratie betekent En hij heeft de draak gestoken met het feit dat in Keulen vrouwen in chador (een Perzisch gewaad dat het hele lichaam behalve het gezicht bedekt) rondlopen. Onmiddellijk werd hij bedreigd en beschimpt omdat hij godsdienstige gevoelens zou gekwetst hebben. Zijn fout bestaat erin dat hij het gewaagd heeft de religieuze motieven van de moskeebouwers in twijfel te trekken.

Daarvoor denkt men, moet hij gestraft worden. Maar Ralph Giordano heeft gelijk. Islam is en doet aan politiek. De hoofddoek, die het gezicht van de vrouwen inbindt, en de vormloze en kleurloze omhulsels die het vrouwenlichaam verbergen, zijn het meest onmodieuze wat kleermakers ooit voortgebracht hebben: zij worden slechts overtroffen door de zwarte tent, de chador. De vrouw wordt erdoor herleid tot een gedepersonaliseerd niets. Als moslima verzet ik er mij met hand en tand tegen dat de vrouwen in naam van de islam zo'n verkleding dragen. Daarvoor bestaan geenszins religieuze maar enkel en alleen politieke grondslagen.

Wanneer men de grootste moskee van Ankara, de Kocatepe Camii wil bezoeken, staat men om te beginnen voor een inkoopcentrum. Men moet door de afdeling broeken en hemden gaan om de toegang te vinden. De enorme moskee staat over haar hele breedte op winkels. Dat ligt volledig in de traditie van de islam want de profeet zelf was een handelaar. En zo berusten heel wat praktijken van dit geloof op een handel met god. Moskeen, masjids, zijn oorden waar men zich onderwerpt: in de islamistische traditie zijn het geen heilige plaatsen maar plekken waar de mannen van de gemeente zich verzamelen voor gebed en zaken doen.

De moskee is in de islamitische traditie geen heilige maar een sociale plaats. Mohammed kwam er samen met zijn getrouwen. In de koran vindt men slechts een enkel vers waar het over de moskee gaat: in huizen die god toestaat te bouwen en dat zijn naam erin worde vernoemd (Soura 24, vers 36). Zoals de islamoloog Peter Heine in zijn Islamlexicon optekent, vervullen moskeeën een administratieve rol. Hier vonden de zittingen plaats van de stammenraad en het waren verzamelplaatsen wanneer de mannen zich opmaakten voor een veldtocht.

In de loop van de geschiedenis hebben zich aldus twee soorten gebedshuizen ontwikkeld. Enerzijds het gebedshuis strictu sensu voor het dagelijkse gebed van de gelovigen een aan de andere kant, de Vrijdagmoskee waar op vrijdag gebeden en gepreekt wordt. Van oudsher hebben Vrijdagmoskeeën een politiek karakter want daar verkondigde de kalief zijn leer. De Keulse moskee is vanuit omvang en inrichting geen gebedshuis maar en waarachtige Vrijdagmoskee.

In principe is er niets tegen in te brengen, dat er in Duitsland zo'n gebouwen opgericht worden. Er bestaat immers vrijheid van godsdienst en vereniging. Maar die moslimverenigingen zijn geen erkende religieuze gemeenschappen. Zij kunnen die erkenning weliswaar ten allen tijde in de Bondslanden aanvragen. Zo hebbend de Alevieten - een religieuze gemeenschap die door de andere moslimverenigingen niet als islamitisch wordt erkend - dat met succes gedaan. Overkoepelende organisaties zoals Mili Görus en de door Turkije getelegideerde Ditib (Turks Islamitische Unie van het Bestuur voor Godsdienstzaken) hebben dat verzuimd. Zij bouwen eerst hun moskeeën en mikken dan op een politieke federale erkenning bijvoorbeeld als resultaat van de Islamconferentie. Tot dan verschuilen zij zich achter culturele verenigingen en andere wettelijke hulporganisaties. Zo voorkomt men kritische vragen naar leden, financiering en de invloed van buitenlandse regeringen op statuten en werkingsreglementen.

Volgens islamitisch opvatting zijn moskeeën geen sacrale gebouwen zoals kerken en synagogen, maar multifunctionele bouwwerken. Dat wordt nogal dikwijs verzwegen. De islam is evenmin een kerk in de betekenis die wij daaraan geven. Islam is immers niet alleen een spirituele wereldbeschouwing maar ziet het dagelijkse leven, de politiek en het geloof als een onlosmakelijk geheel. Er bestaat geen bindende theologische leer. In dat opzicht vervullen veel moslimverengingen in Duitsland de functie van geloofspartij en politieke belangenvertegenwoordiging. Daarom is de vraag over de bouw van een moskee geen geloofsvraag maar een politieke kwestie waar bouw- en verenigingsrecht te kort schieten. Een van de criteria voor het verlenen van een bouwtoelating voor een gebouw van een moslimvereniging zou derhalve moeten betrekking hebben de vraag of de wetten er zullen nageleefd worden. Wordt er bijvoorbeeld voor gezorgd dat vrouwen er niet gediscrimineerd worden.

Een tweede vraag mag en moet gesteld worden. Dienen zij de integratie? Daaraan kan zeker getwijfeld worden. De wijze waarop in vele moskeeën de islam beoefend wordt is een hinderpaal voor de integratie. Dit soort moskeeën worden dan ook echte kweekvijvers voor een antisamenleving. Het zijn vooral de grotere moskeeën in Duitsland die op weg zijn om zich te ontwikkelen als echte ‘medina's’. Daar beoefenen de moslims wat zij de "wet van god" noemen.Daar wordt eigenlijk niet alleen aan spiritualiteit gedaan en voor het zielheil van de gelovigen geijverd, maar wordt het wereldbeeld van een andere samenleving ontwikkeld en het leven in de lijn van de sharia gepraktiseerd. Daar wordt van kindsbeen af aangeleerd hoe zich van de Duitse samenleving af te schermen, de maatschappij op te delen in gelovigen en ongelovigen, dat vrouwen de mannen moeten dienen en dat Duitsers onrein zijn omdat zij varkensvlees eten en niet besneden zijn.

Die moskeeën ontwikkelen zich tot centra waar zoals in een klein stadje, alle behoeften afgedekt zijn. Zo vindt men zeer dikwijls in de onmiddellijke omgeving en meestal als een geografische entiteit, de koranschool, halal voedingswinkels, een reisagentschap, de kapper, de begrafenisondernemer, restaurants, theehuizen enz. in een woord, alles wat een moslim buitenshuis nodig heeft wanneer hij beslist zich nog enkel aan het bidden te wijden en niets meer wil te maken hebben met de Duitse samenleving.

Er zouden wel uitzonderingen bestaan, maar vrouwen worden nog enkel in separate ruimtes getolereerd. Een democratie, inzonderheid onze samenleving, leeft er echter van dat mannen en vrouwen samen in en het openbaar verantwoordelijkheid dragen; zij hebben gelijke rechten en moeten op voet van gelijkheid behandeld worden. De opdeling van de moslimgemeenschappen in een wereld van de man die in de moskee zit, er bid en zijn zaakjes doet en de wereld van de vrouw die in haar woning is verbannen, kan geen integratiemodel zijn. Wanneer er bijgevolg over moskeeënbouw gediscussieerd wordt moet daarom de vraag gesteld worden welke mogelijkheden aan de vrouwen zal gegeven worden op het stuk van gelijkwaardige betrokkenheid en deelneming. Maar zolang moskeeën archaïsche patriarchale structuren in de hand werken zijn zo'n gebouwen voor mij inacceptabel. Ik kan de vertegenwoordigers en verkozen van politieke partijen niet volgen die opkomen voor meer tolerantie voor de moslims maar tegelijkertijd toelaten dat vrouwen op zulke wijze gediscrimineerd worden.

Moslims beklagen er zich dikwijls over dat zij hun gebedshuizen moeten inrichten in woonhuizen of leegstaande fabriekverdiepingen. De oermoskee was het woonhuis van Mohammed in Medina. Een binnenhof omring door een open colonnade. Met de verovering van christelijke kerken ontwikkelt zich ook de architectuur van de moskee. De idee van de koepel zoals nu op het Keulens ontwerp, komt van de ronde tent maar de verwezenlijking ervan volgt uit de verovering van Constantinopel. Met het veranderen van de byzantijnse Haya Sofia koepelbouw in een islamitisch gebedshuis, stond een christelijke kerk model voor de Turkse moskee. Minaretten en koepelbouw werden het merkteken van Osmanische overheersing, ook in Mekka.

Het ontwerp voor de moskee in Keulen diept deze traditie van veroveringsaffirmatie opnieuw op. Een open koepel met een gestileerde wereldbol is nog geen bewijs van ouverture naar de wereld. Beslissend is wat er daaronder allemaal gebeurt. Men zou die koepel met dito minaret ook als een aanspraak op hegemonie kunnen verstaan, volledig in de lijn van de islam die zich als ‘zegel’ en voleinding van de alle godsdiensten aandient en aanspraak maakt op wereldheerschappij. Wat het ook zij, dit ontwerp is van je reinste osmanen traditie en duid noch door haar uiterlijk noch door haar interne functie op vernieuwing of integratie.
De architecten hebben afgeleverd wat hun conservatieve opdrachtgevers verlangd hebben: een politiek statement van de islam in beton.

Daarmee plaats het conflict over de moskeebouw in Keulen zich op dezelfde lijn als het dispuut over de hoofddoek. Vrijdagsmoskeeën in het stadsbeeld zijn zoals hoofddoeken in het straatbeeld, een manifeste politieke affirmatie. Het betekent: Wij zijn hier, wij zijn anders en dat is ons recht. Dat recht hebben zij inderdaad. Maar dan moeten zij ook aanvaarden dat men hen vraagt wat zij met dat recht willen aanvangen en wat ze er mee zullen doen ten bate van deze samenleving. Of gaat het slotsom alleen om afgrenzing. De moslimorganisaties dringen aan op erkenning. Zij willen op gelijke voet met de christelijke kerken geplaatst worden. Hoe kan men deze aanspraak duidelijker formuleren dan met stenen die uitroepen: Kijk goed, wij hebben ook zo'n gebouwen zoals de Christenen en de Joden. Het is duidelijk dat zo'n politiek weerstand oproept.Want de moslims in Duitsland zitten opgeschept men een enorm probleem: geloofwaardigheid!

Woord en daad liggen dikwijls mijlenver uit mekaar. Men beweert trouw aan de grondwet maar wat er in de gemeenschap werkelijk reilt en zeilt wordt verhult en er bestaat daar geen echte transparantie. Ik ben werkelijk beschaamd over de wijze waarop zo vele vertegenwoordigers van de moslims zich in Duitsland opvoeren. Er bestaat een resem grote sociale problemen: problemen met de Duitse taal, problemen in de gezinnen, met de opvoeding, de gelijkberechtiging. Er zijn problemen van jeugdcriminaliteit, familiaal geweld en integratie. Dat zijn prangende vraagstukken tot het oplossen waarvan de miljoenen schenkingen van de moslims heel wat nuttiger kunnen bijdragen dan voor machtsdemonstraties via de bouw van prestigebouwwerken. Meer iedere keer dat die sociale problemen aangesneden worden daarop dadelijk geantwoord dat dit alles niets met islam te doen heeft.

Maar een godsdienst die er aanspraak op maakt enkel dag die god schept en de klok rond alle facetten van het openbaar en privé-leven van de gelovigen in voorschriften en geboden te vatten, kan zich niet bij de eerste de beste gelegenheid aan de gevolgen van die pretentie onttrekken. Waar is de inzamelcampagne van moslimorganisaties om alle moslims de financiële mogelijkheid te geven behoorlijk Duits te leren? Waar blijven de initiatieven voor kleuterontwikkeling, gelijkberechtiging van de vrouw. Nul op het rekwest! Er is geld ten over voor architecten, advocaten en beton, men richt coördinatiecomités op en eist erkenning en waardering maar men denkt er in de verste verte niet over na hoe en wat de moslims aan deze samenleving kunnen bijdragen en wat zij haar te danken hebben. Zo bijvoorbeeld godsdienstvrijheid, die de Christenen, de Alevieten en de Armeniërs in Turkije in en andere moslimlanden nog steeds ontzegd wordt.

Het aantal sekten en concurrerende geloofsrichtingen in de islam is bijna niet te tellen, maar toch blijft men bij hoog en bij laag een gemeenschappelijk optreden voorspiegelen, en viert de kunst van de taqya, dit is verdoezeling en het achter de hand houden, hoogtij over de ware houding tegenover de ‘ongelovigen’. De initiatiefnemers van de moskee in Keulen zijn vertegenwoordigers van het Turks religieus bestuur ‘Diyanet’. Wat Ditib in Duitsland nu opvoert is pure politiek in opdracht van de Turkse regering maar is zeker niet in het belang van de moslims, de meerderheid waarvan Ditib beweert te vertegenwoordigen.
De organisaties moeten dan ook niet verwonderd zijn dat ongerustheid en wantrouwen groeien temeer zij telkens weer beledigd reageren op de geringste kritiek.Voor onze westerse samenleving geldt de quote van Max Frisch: ‘Democratie, dat is zich moeien met zijn eigen zaken’.

De islam is een realiteit in Duitsland. Daarom is het een zaak van de ganse Duitse samenleving.Moslims moeten aanvaarden dat men hen vraagt hoe zij willen leven en hoe zij tegenover de fundamentele waarden van deze samenleving staan. Dat heeft Ralph Giordano nu in Keulen gedaan.

Necla Kelek

Deze tekst verscheen in Frankfurter Algemeine Zeitiung van 5 juni 2007.

Uit het Duits vertaald door Erik Willaert

Rudy · 15 juni 2007, 10:34

De uitdrukking « Islam is en doet aan politiek » komt uit de tekst zelf. Ik heb “neen, maar” gestemd. Enerzijds omdat Islam op zich niets met politiek te maken heeft, maar anderzijds wel politiek kan misbruikt worden, zoals alle religies trouwens.

1handclapping · 15 juni 2007, 10:44

Elke grote godsdienst is als een totaalheerschappij over een gebied begonnen
(nadat ze eerst een kleinere, vervolgde sekte waren) als godsdienst geen politiek zou zijn, of zou mogen zijn, waarom bestaan er dan "christelijke partijen", waarom waren er dan "godsdienstoorlogen" zoals de Noord-Ierse burgeroorlog en de bittere strijd tussen Kroatische Katholieken en Servische Orthodoxen.. De Islam heeft geen monopolie over een drang om "de staat" te beheersen, zelfs bij de Bhoeddisten is de Dalaï Lama niet alleeen een geestelijke maar ook een wereldlijke heerser.

Het is mn opmerkelijk dat de "troubles" in Irak momenteel steeds meer op moskeeën gericht worden & de "geheime" burgeroorlog daar intussen wel zeer openlijk ontaard in een godsdienstoorlog...

Waar zijn de geestelijke leiders die hun volgelingen willen aansporen om vrede te sluiten met andersdenkenden ?

Jan van den Berghe · 15 juni 2007, 11:17

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

De uitdrukking « Islam is en doet aan politiek » komt uit de tekst zelf. Ik heb “neen, maar” gestemd. Enerzijds omdat Islam op zich niets met politiek te maken heeft, maar anderzijds wel politiek kan misbruikt worden, zoals alle religies trouwens.

Dan bekijkt u de islam met westerse ogen, maar niet met de zienswijze eigen aan moslims. In de islam is er immers geen onderscheid tussen geestelijke, wereldlijke, religieuze, politieke... Alles vormt één onverbrekelijk geheel.

Jan van den Berghe · 15 juni 2007, 11:19

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door 1handclapping

... waarom waren er dan "godsdienstoorlogen" zoals de Noord-Ierse burgeroorlog ...

Dit heeft niets maar ook niets met enige godsdienstige motivatie te maken. Men schiet elkaar daar niet aan flarden omdat de ene katholiek en de andere protestant is, maar wel omdat de ene republikeins is en de andere unionistisch. Bij toeval zijn de eersten grotendeels katholiek (maar heus niet allemaal), de andere grotendeels protestants (maar hier ook dezelfde opmerking). Meerdere figuren in de Ierse emancipatiebeweging waren trouwens protestant.

Rudy · 15 juni 2007, 11:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door 1handclapping

Het is mn opmerkelijk dat de "troubles" in Irak momenteel steeds meer op moskeeën gericht worden & de "geheime" burgeroorlog daar intussen wel zeer openlijk ontaard in een godsdienstoorlog...

Niet volledig mee eens.

Als een groep zijn tegenstander wil treffen, om welke motieven ook, dan kiest die doelwitten die de tegenstander nauw aan het hart liggen. In dit geval religieuze bolwerken.

Het sektarisch geweld in Irak tussen soennieten en sjiieten waarbij elkaars moskeeën worden bestookt heeft weinig met godsdienst op zich te maken, eerder met een strijd om de macht.

Rudy · 15 juni 2007, 12:02

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Dan bekijkt u de islam met westerse ogen, maar niet met de zienswijze eigen aan moslims. In de islam is er immers geen onderscheid tussen geestelijke, wereldlijke, religieuze, politieke... Alles vormt één onverbrekelijk geheel.

Er zijn ook moslims die de Islam bekijken met westerse ogen zowel in het Westen als in een theocratisch land. Voorstander zijn van een scheiding tussen religie en staat is niet het privilege van de wel of niet westerse christen, jood of islamiet. De mening van de machthebber kan al eens verschillen van deze van de doorsnee burger.

In de Gaza-strook, waar Hamas op een moordende manier aan de winnende hand is tegen Fatah, krijgen tv-presentatrices ondertussen sms-berichten waarin hen wordt opgelegd met gezichtsbedekking op tv te verschijnen. Denk je dat die madammen daar zo gelukkig mee zijn?

abou Anis · 15 juni 2007, 12:14

"De islam" doet in Europa niet meer of minder aan politiek dan "het christendom". Voor de rest is de tekst een mooi staaltje van het importeren van een conflict, nl. het Turkse conflict tussen seculieren en gelovigen.

Jan van den Berghe · 15 juni 2007, 12:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Er zijn ook moslims die de Islam bekijken met westerse ogen zowel in het Westen als in een theocratisch land. Voorstander zijn van een scheiding tussen religie en staat is niet het privilege van de wel of niet westerse christen, jood of islamiet. De mening van de machthebber kan al eens verschillen van deze van de doorsnee burger.

In de Gaza-strook, waar Hamas op een moordende manier aan de winnende hand is tegen Fatah, krijgen tv-presentatrices ondertussen sms-berichten waarin hen wordt opgelegd met gezichtsbedekking op tv te verschijnen. Denk je dat die madammen daar zo gelukkig mee zijn?

Hamas - Fatah, 't heeft weinig met islam te maken. Wel invloed, macht en controle van lucratieve posities.

Natuurlijk zijn er moslims die er anders over denken, maar de grond van de religie staat daar evenwel haaks op. Op ieder ogenblik kunnen er meer moslims opstaan die willen terugkeren naar Mohammed, en d�*t voorbeeld weer navolgen is echt geen garantie voor stabiliteit, vrede en harmonieus samenleven.

Raven · 15 juni 2007, 13:26

Natuurlijk is Islam = politiek.

Islam = alles. Het is de wet, de leefregel, de norm, de hobby... kortom je leven. DAT is de essentie van Islam, "submission", "onderwerping" aan Allah, aan god.

Jan van den Berghe · 15 juni 2007, 13:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Raven

Natuurlijk is Islam = politiek.

Islam = alles. Het is de wet, de leefregel, de norm, de hobby... kortom je leven. DAT is de essentie van Islam, "submission", "onderwerping" aan Allah, aan god.

Inderdaad. In alles. Dus beperkt zich deze religie zich niet tot het loutere religieuze, maar is een geheel dat alle geledingen van de maatschappij en alle elementen van het samenleven omvat.

1handclapping · 15 juni 2007, 13:42

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Dit heeft niets maar ook niets met enige godsdienstige motivatie te maken. Men schiet elkaar daar niet aan flarden omdat de ene katholiek en de andere protestant is, maar wel omdat de ene republikeins is en de andere unionistisch. Bij toeval zijn de eersten grotendeels katholiek (maar heus niet allemaal), de andere grotendeels protestants (maar hier ook dezelfde opmerking). Meerdere figuren in de Ierse emancipatiebeweging waren trouwens protestant.

Als dominee Ian paisley het over de EU heeft vervloekt hij met zijn aanzienlijk redenaarstalent hoofdzakelijk de "dictatuur van de Paus"
godsdienst heeft altijd in meerderre of mindere mate een drang naar macht in zich (helaas - spiritualiteit toch iets minder)

Jan van den Berghe · 15 juni 2007, 13:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door 1handclapping

Als dominee Ian paisley het over de EU heeft vervloekt hij met zijn aanzienlijk redenaarstalent hoofdzakelijk de "dictatuur van de Paus"
godsdienst heeft altijd in meerderre of mindere mate een drang naar macht in zich (helaas - spiritualiteit toch iets minder)

Dat kan best zijn, maar het Noord-Iers conflict is geen religieus conflict maar een nationalistisch conflict.

Rudy · 15 juni 2007, 18:22

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Inderdaad. In alles. Dus beperkt zich deze religie zich niet tot het loutere religieuze, maar is een geheel dat alle geledingen van de maatschappij en alle elementen van het samenleven omvat.

Akkoord Jan,

Religie kan een serieuze impact hebben op het maatschappelijk sociaal leven. Ons christelijke vakes en moekes zullen het wel geweten hebben.

Zelfs politiek. Een verzuilde religieus geïnspireerde partij als de CVP had zo z’n invloed, zelfs op het rollenpatroon binnen het gezinsleven. Vake had gelijk, was bron van inkomsten en dus ook de slimste in huis. De moekes moesten vooral luisteren naar de wijze huisvader, ook al zoop deze laatste zich op café te pletter en zorgde voor veel ellende binnen het huisgezin. Vader had steeds het laatste woord, en de pastoor wees moeke op haar plichten, haar lot.

Ik heb iets tegen religieus geïnspireerde partijen. Het succes van de christendemocraten verontrust mij, ook al hanteren ze goedklinkende normen en waarden. Waar eindigt dit ? Een verbod op condooms, bijvoorbeeld ? Ik zal dan ook steeds argwanend zijn tegenover iedere partij die iets religieus in het vaandel draagt, dus ook de naam van de partij.

Kortom, religie evolueert, wat niet belet dat de staat op haar goede moet zijn. Het is de taak van de staat om te beletten dat extreme vormen van religiositeit de kop opsteken. In die zin zal iedere godsdienst zich moeten adapteren. Maar geef ze dan ook iet of wat de tijd. Generatieconflicten zullen er voorlopig nog wel zijn. De jonge afgestudeerde geïntegreerde moslim(a) heeft zeker niet de intentie u te stenigen.

Raven · 15 juni 2007, 18:40

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Akkoord Jan,

Een verzuilde religieus geïnspireerde partij als de CVP had zo z’n invloed, zelfs op het rollenpatroon binnen het gezinsleven.

is totAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAl niet te vergelijken

. Hamas, bv, is nog erger dan de extremistische vleugel van het Opus Dei (om het in uw christelijke terminologie te houden)

Rudy · 15 juni 2007, 19:58

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door abou Anis

"De islam" doet in Europa niet meer of minder aan politiek dan "het christendom". Voor de rest is de tekst een mooi staaltje van het importeren van een conflict, nl. het Turkse conflict tussen seculieren en gelovigen.

Dag Abou.

Als je het hebt over "het importeren van een probleem" betekent dit dat het probleem artificieel wordt opgeklopt waar het niet bestond.

Is het dat wat je bedoelt ?

Rudy

Jan van den Berghe · 15 juni 2007, 22:08

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Kortom, religie evolueert, wat niet belet dat de staat op haar goede moet zijn. Het is de taak van de staat om te beletten dat extreme vormen van religiositeit de kop opsteken. In die zin zal iedere godsdienst zich moeten adapteren. Maar geef ze dan ook iet of wat de tijd. Generatieconflicten zullen er voorlopig nog wel zijn. De jonge afgestudeerde geïntegreerde moslim(a) heeft zeker niet de intentie u te stenigen.

Natuurlijk hebben veel westerse of westers denkende moslims niet de intentie de sjaria toe te passen of te grijpen naar Mohammeds voorbeeld. Dit is evenwel niet het punt. Wel dat deze religie in se en van oorsprong gewelddadig is, en dat er bijgevolg te allen tijde weer mensen kunnen opstaan die teruggrijpen naar Mohammeds voorbeeld. En dat gebeurt ook, iets wat u kunt vaststellen. Ook onder jonge en westerse moslims. De radicalisering is een feit.

Jan van den Berghe · 15 juni 2007, 22:10

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Zelfs politiek. Een verzuilde religieus geïnspireerde partij als de CVP had zo z’n invloed, zelfs op het rollenpatroon binnen het gezinsleven. Vake had gelijk, was bron van inkomsten en dus ook de slimste in huis. De moekes moesten vooral luisteren naar de wijze huisvader, ook al zoop deze laatste zich op café te pletter en zorgde voor veel ellende binnen het huisgezin. Vader had steeds het laatste woord, en de pastoor wees moeke op haar plichten, haar lot.

Wat een karikatuur!

system · 16 juni 2007, 06:41

Citaat:

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Zelfs politiek. Een verzuilde religieus geïnspireerde partij als de CVP had zo z’n invloed, zelfs op het rollenpatroon binnen het gezinsleven. Vake had gelijk, was bron van inkomsten en dus ook de slimste in huis. De moekes moesten vooral luisteren naar de wijze huisvader, ook al zoop deze laatste zich op café te pletter en zorgde voor veel ellende binnen het huisgezin. Vader had steeds het laatste woord, en de pastoor wees moeke op haar plichten, haar lot.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Wat een karikatuur!

Doch doch, het was vaak zo in de praktijk. Absoluut geen karikatuur.

Rudy · 16 juni 2007, 11:12

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Natuurlijk hebben veel westerse of westers denkende moslims niet de intentie de sjaria toe te passen of te grijpen naar Mohammeds voorbeeld. Dit is evenwel niet het punt. Wel dat deze religie in se en van oorsprong gewelddadig is, en dat er bijgevolg te allen tijde weer mensen kunnen opstaan die teruggrijpen naar Mohammeds voorbeeld. En dat gebeurt ook, iets wat u kunt vaststellen. Ook onder jonge en westerse moslims. De radicalisering is een feit.

Je zegt: "De Islam is van oorsprong gewelddadig". Ooit van de kruistochten gehoord? De pot verwijt de ketel. Alle religies hebben een onzuiver geweten. Zelfs de strekkingen binnen een religie onderling zijn niet steeds lief voor elkaar geweest; protestanten tegen katholieken, sjiieten tegen soennieten. Kijk wat er gebeurt in Gaza: Hamas, telg van het Moslimbroederschap, ijvert voor islamisering van de samenleving, op een gewelddadige manier. Juist ja.
Maar, dat het Vaticaan miljoenen mensen in Afrika de dood injaagt, zonder wapens, maar simpelweg door het gebruik van condooms te ontmoedigen, vind ik even gewelddadig. Kortweg immoreel.

Binnen onze contreien. Juist ja, je hebt gelijk. We moeten op onze goede zijn voor de radicalen. Laten we echter niet vergeten dat het gaat om een minderheid binnen een minderheid. En laten we aub niet de fout maken om de meerderheid binnen de minderheid over dezelfde kam te scheren. De meerderheid aan moslims is ook niet gelukkig met een handvol radicale en fundamentalistische broeders en zusters.

De fout die steeds wordt gemaakt is veralgemenen. Ik woon in een stad met heel wat moslims, vooral Marokkaanse moslims. Ik heb er geen problemen mee, integendeel, ook al is er eens een die mij zegt dat Vlamingen racisten zijn omdat hij uit de school werd gezet.

Feit is wel dat wanneer een groep wordt gediscrimineerd, gestigmatiseerd en gedemoniseerd die groep terugvalt op wat hen bindt, in heel wat situaties het geloof. Niet zo heel lang geleden werd gepoogd een moslimdemocratische partij (MDP) op te richten. De poging is mislukt. Maar dit betekent niet dat een religie per definitie moet gelieerd worden aan politiek.

Bekijk resultaten enquête: Islam is en doet aan politiek
Ja.	14	73,68%
Neen.	1	5,26%
Ja, maar ...	2	10,53%
Neen, maar ...	2	10,53%
Geen mening, ik weet het niet ....	0	0%
Aantal stemmers: 19. Je mag niet stemmen in deze enquête

15 juni 2007, 10:15	#1
Rudy Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 24 november 2004 Locatie: Mechelen - Oostende Berichten: 38.975	ESSAY. Minaretten: symbolen van heerschappij (Necla Kelek) ESSAY. Minaretten: symbolen van heerschappij door Necla Kelek bron: http://www.liberales.be/cgi-bin/showframe.pl?essay&kelek Waar ook er in Duitsland een representatieve moskee moet gebouwd worden ontstaan conflicten: conflicten over de grootte van het gebouw, conflict over de lokalisatie ervan. Voor dissidente en sociologe Necla Kelek is de in Keulen geplande Ditib-moskee een politiek statement in beton van de Islam. Het conflict daar rond ligt voor haar dan ook volledig in de lijn van de controverse over de politieke symboolkracht van de hoofddoek. Ralph Giordano heeft een fout begaan: hij heeft zich beklaagd over het feit dat islamitische organisaties in Keulen een moskee willen bouwen, terwijl dit volgens hem een verkeerd signaal voor de integratie betekent En hij heeft de draak gestoken met het feit dat in Keulen vrouwen in chador (een Perzisch gewaad dat het hele lichaam behalve het gezicht bedekt) rondlopen. Onmiddellijk werd hij bedreigd en beschimpt omdat hij godsdienstige gevoelens zou gekwetst hebben. Zijn fout bestaat erin dat hij het gewaagd heeft de religieuze motieven van de moskeebouwers in twijfel te trekken. Daarvoor denkt men, moet hij gestraft worden. Maar Ralph Giordano heeft gelijk. Islam is en doet aan politiek. De hoofddoek, die het gezicht van de vrouwen inbindt, en de vormloze en kleurloze omhulsels die het vrouwenlichaam verbergen, zijn het meest onmodieuze wat kleermakers ooit voortgebracht hebben: zij worden slechts overtroffen door de zwarte tent, de chador. De vrouw wordt erdoor herleid tot een gedepersonaliseerd niets. Als moslima verzet ik er mij met hand en tand tegen dat de vrouwen in naam van de islam zo'n verkleding dragen. Daarvoor bestaan geenszins religieuze maar enkel en alleen politieke grondslagen. Wanneer men de grootste moskee van Ankara, de Kocatepe Camii wil bezoeken, staat men om te beginnen voor een inkoopcentrum. Men moet door de afdeling broeken en hemden gaan om de toegang te vinden. De enorme moskee staat over haar hele breedte op winkels. Dat ligt volledig in de traditie van de islam want de profeet zelf was een handelaar. En zo berusten heel wat praktijken van dit geloof op een handel met god. Moskeen, masjids, zijn oorden waar men zich onderwerpt: in de islamistische traditie zijn het geen heilige plaatsen maar plekken waar de mannen van de gemeente zich verzamelen voor gebed en zaken doen. De moskee is in de islamitische traditie geen heilige maar een sociale plaats. Mohammed kwam er samen met zijn getrouwen. In de koran vindt men slechts een enkel vers waar het over de moskee gaat: in huizen die god toestaat te bouwen en dat zijn naam erin worde vernoemd (Soura 24, vers 36). Zoals de islamoloog Peter Heine in zijn Islamlexicon optekent, vervullen moskeeën een administratieve rol. Hier vonden de zittingen plaats van de stammenraad en het waren verzamelplaatsen wanneer de mannen zich opmaakten voor een veldtocht. In de loop van de geschiedenis hebben zich aldus twee soorten gebedshuizen ontwikkeld. Enerzijds het gebedshuis strictu sensu voor het dagelijkse gebed van de gelovigen een aan de andere kant, de Vrijdagmoskee waar op vrijdag gebeden en gepreekt wordt. Van oudsher hebben Vrijdagmoskeeën een politiek karakter want daar verkondigde de kalief zijn leer. De Keulse moskee is vanuit omvang en inrichting geen gebedshuis maar en waarachtige Vrijdagmoskee. In principe is er niets tegen in te brengen, dat er in Duitsland zo'n gebouwen opgericht worden. Er bestaat immers vrijheid van godsdienst en vereniging. Maar die moslimverenigingen zijn geen erkende religieuze gemeenschappen. Zij kunnen die erkenning weliswaar ten allen tijde in de Bondslanden aanvragen. Zo hebbend de Alevieten - een religieuze gemeenschap die door de andere moslimverenigingen niet als islamitisch wordt erkend - dat met succes gedaan. Overkoepelende organisaties zoals Mili Görus en de door Turkije getelegideerde Ditib (Turks Islamitische Unie van het Bestuur voor Godsdienstzaken) hebben dat verzuimd. Zij bouwen eerst hun moskeeën en mikken dan op een politieke federale erkenning bijvoorbeeld als resultaat van de Islamconferentie. Tot dan verschuilen zij zich achter culturele verenigingen en andere wettelijke hulporganisaties. Zo voorkomt men kritische vragen naar leden, financiering en de invloed van buitenlandse regeringen op statuten en werkingsreglementen. Volgens islamitisch opvatting zijn moskeeën geen sacrale gebouwen zoals kerken en synagogen, maar multifunctionele bouwwerken. Dat wordt nogal dikwijs verzwegen. De islam is evenmin een kerk in de betekenis die wij daaraan geven. Islam is immers niet alleen een spirituele wereldbeschouwing maar ziet het dagelijkse leven, de politiek en het geloof als een onlosmakelijk geheel. Er bestaat geen bindende theologische leer. In dat opzicht vervullen veel moslimverengingen in Duitsland de functie van geloofspartij en politieke belangenvertegenwoordiging. Daarom is de vraag over de bouw van een moskee geen geloofsvraag maar een politieke kwestie waar bouw- en verenigingsrecht te kort schieten. Een van de criteria voor het verlenen van een bouwtoelating voor een gebouw van een moslimvereniging zou derhalve moeten betrekking hebben de vraag of de wetten er zullen nageleefd worden. Wordt er bijvoorbeeld voor gezorgd dat vrouwen er niet gediscrimineerd worden. Een tweede vraag mag en moet gesteld worden. Dienen zij de integratie? Daaraan kan zeker getwijfeld worden. De wijze waarop in vele moskeeën de islam beoefend wordt is een hinderpaal voor de integratie. Dit soort moskeeën worden dan ook echte kweekvijvers voor een antisamenleving. Het zijn vooral de grotere moskeeën in Duitsland die op weg zijn om zich te ontwikkelen als echte ‘medina's’. Daar beoefenen de moslims wat zij de "wet van god" noemen.Daar wordt eigenlijk niet alleen aan spiritualiteit gedaan en voor het zielheil van de gelovigen geijverd, maar wordt het wereldbeeld van een andere samenleving ontwikkeld en het leven in de lijn van de sharia gepraktiseerd. Daar wordt van kindsbeen af aangeleerd hoe zich van de Duitse samenleving af te schermen, de maatschappij op te delen in gelovigen en ongelovigen, dat vrouwen de mannen moeten dienen en dat Duitsers onrein zijn omdat zij varkensvlees eten en niet besneden zijn. Die moskeeën ontwikkelen zich tot centra waar zoals in een klein stadje, alle behoeften afgedekt zijn. Zo vindt men zeer dikwijls in de onmiddellijke omgeving en meestal als een geografische entiteit, de koranschool, halal voedingswinkels, een reisagentschap, de kapper, de begrafenisondernemer, restaurants, theehuizen enz. in een woord, alles wat een moslim buitenshuis nodig heeft wanneer hij beslist zich nog enkel aan het bidden te wijden en niets meer wil te maken hebben met de Duitse samenleving. Er zouden wel uitzonderingen bestaan, maar vrouwen worden nog enkel in separate ruimtes getolereerd. Een democratie, inzonderheid onze samenleving, leeft er echter van dat mannen en vrouwen samen in en het openbaar verantwoordelijkheid dragen; zij hebben gelijke rechten en moeten op voet van gelijkheid behandeld worden. De opdeling van de moslimgemeenschappen in een wereld van de man die in de moskee zit, er bid en zijn zaakjes doet en de wereld van de vrouw die in haar woning is verbannen, kan geen integratiemodel zijn. Wanneer er bijgevolg over moskeeënbouw gediscussieerd wordt moet daarom de vraag gesteld worden welke mogelijkheden aan de vrouwen zal gegeven worden op het stuk van gelijkwaardige betrokkenheid en deelneming. Maar zolang moskeeën archaïsche patriarchale structuren in de hand werken zijn zo'n gebouwen voor mij inacceptabel. Ik kan de vertegenwoordigers en verkozen van politieke partijen niet volgen die opkomen voor meer tolerantie voor de moslims maar tegelijkertijd toelaten dat vrouwen op zulke wijze gediscrimineerd worden. Moslims beklagen er zich dikwijls over dat zij hun gebedshuizen moeten inrichten in woonhuizen of leegstaande fabriekverdiepingen. De oermoskee was het woonhuis van Mohammed in Medina. Een binnenhof omring door een open colonnade. Met de verovering van christelijke kerken ontwikkelt zich ook de architectuur van de moskee. De idee van de koepel zoals nu op het Keulens ontwerp, komt van de ronde tent maar de verwezenlijking ervan volgt uit de verovering van Constantinopel. Met het veranderen van de byzantijnse Haya Sofia koepelbouw in een islamitisch gebedshuis, stond een christelijke kerk model voor de Turkse moskee. Minaretten en koepelbouw werden het merkteken van Osmanische overheersing, ook in Mekka. Het ontwerp voor de moskee in Keulen diept deze traditie van veroveringsaffirmatie opnieuw op. Een open koepel met een gestileerde wereldbol is nog geen bewijs van ouverture naar de wereld. Beslissend is wat er daaronder allemaal gebeurt. Men zou die koepel met dito minaret ook als een aanspraak op hegemonie kunnen verstaan, volledig in de lijn van de islam die zich als ‘zegel’ en voleinding van de alle godsdiensten aandient en aanspraak maakt op wereldheerschappij. Wat het ook zij, dit ontwerp is van je reinste osmanen traditie en duid noch door haar uiterlijk noch door haar interne functie op vernieuwing of integratie. De architecten hebben afgeleverd wat hun conservatieve opdrachtgevers verlangd hebben: een politiek statement van de islam in beton. Daarmee plaats het conflict over de moskeebouw in Keulen zich op dezelfde lijn als het dispuut over de hoofddoek. Vrijdagsmoskeeën in het stadsbeeld zijn zoals hoofddoeken in het straatbeeld, een manifeste politieke affirmatie. Het betekent: Wij zijn hier, wij zijn anders en dat is ons recht. Dat recht hebben zij inderdaad. Maar dan moeten zij ook aanvaarden dat men hen vraagt wat zij met dat recht willen aanvangen en wat ze er mee zullen doen ten bate van deze samenleving. Of gaat het slotsom alleen om afgrenzing. De moslimorganisaties dringen aan op erkenning. Zij willen op gelijke voet met de christelijke kerken geplaatst worden. Hoe kan men deze aanspraak duidelijker formuleren dan met stenen die uitroepen: Kijk goed, wij hebben ook zo'n gebouwen zoals de Christenen en de Joden. Het is duidelijk dat zo'n politiek weerstand oproept.Want de moslims in Duitsland zitten opgeschept men een enorm probleem: geloofwaardigheid! Woord en daad liggen dikwijls mijlenver uit mekaar. Men beweert trouw aan de grondwet maar wat er in de gemeenschap werkelijk reilt en zeilt wordt verhult en er bestaat daar geen echte transparantie. Ik ben werkelijk beschaamd over de wijze waarop zo vele vertegenwoordigers van de moslims zich in Duitsland opvoeren. Er bestaat een resem grote sociale problemen: problemen met de Duitse taal, problemen in de gezinnen, met de opvoeding, de gelijkberechtiging. Er zijn problemen van jeugdcriminaliteit, familiaal geweld en integratie. Dat zijn prangende vraagstukken tot het oplossen waarvan de miljoenen schenkingen van de moslims heel wat nuttiger kunnen bijdragen dan voor machtsdemonstraties via de bouw van prestigebouwwerken. Meer iedere keer dat die sociale problemen aangesneden worden daarop dadelijk geantwoord dat dit alles niets met islam te doen heeft. Maar een godsdienst die er aanspraak op maakt enkel dag die god schept en de klok rond alle facetten van het openbaar en privé-leven van de gelovigen in voorschriften en geboden te vatten, kan zich niet bij de eerste de beste gelegenheid aan de gevolgen van die pretentie onttrekken. Waar is de inzamelcampagne van moslimorganisaties om alle moslims de financiële mogelijkheid te geven behoorlijk Duits te leren? Waar blijven de initiatieven voor kleuterontwikkeling, gelijkberechtiging van de vrouw. Nul op het rekwest! Er is geld ten over voor architecten, advocaten en beton, men richt coördinatiecomités op en eist erkenning en waardering maar men denkt er in de verste verte niet over na hoe en wat de moslims aan deze samenleving kunnen bijdragen en wat zij haar te danken hebben. Zo bijvoorbeeld godsdienstvrijheid, die de Christenen, de Alevieten en de Armeniërs in Turkije in en andere moslimlanden nog steeds ontzegd wordt. Het aantal sekten en concurrerende geloofsrichtingen in de islam is bijna niet te tellen, maar toch blijft men bij hoog en bij laag een gemeenschappelijk optreden voorspiegelen, en viert de kunst van de taqya, dit is verdoezeling en het achter de hand houden, hoogtij over de ware houding tegenover de ‘ongelovigen’. De initiatiefnemers van de moskee in Keulen zijn vertegenwoordigers van het Turks religieus bestuur ‘Diyanet’. Wat Ditib in Duitsland nu opvoert is pure politiek in opdracht van de Turkse regering maar is zeker niet in het belang van de moslims, de meerderheid waarvan Ditib beweert te vertegenwoordigen. De organisaties moeten dan ook niet verwonderd zijn dat ongerustheid en wantrouwen groeien temeer zij telkens weer beledigd reageren op de geringste kritiek.Voor onze westerse samenleving geldt de quote van Max Frisch: ‘Democratie, dat is zich moeien met zijn eigen zaken’. De islam is een realiteit in Duitsland. Daarom is het een zaak van de ganse Duitse samenleving.Moslims moeten aanvaarden dat men hen vraagt hoe zij willen leven en hoe zij tegenover de fundamentele waarden van deze samenleving staan. Dat heeft Ralph Giordano nu in Keulen gedaan. Necla Kelek Deze tekst verscheen in Frankfurter Algemeine Zeitiung van 5 juni 2007. Uit het Duits vertaald door Erik Willaert

15 juni 2007, 10:44	#3
1handclapping Europees Commissaris Geregistreerd: 3 juli 2003 Locatie: Antwerpen-Deurne Berichten: 7.132	Elke grote godsdienst is als een totaalheerschappij over een gebied begonnen (nadat ze eerst een kleinere, vervolgde sekte waren) als godsdienst geen politiek zou zijn, of zou mogen zijn, waarom bestaan er dan "christelijke partijen", waarom waren er dan "godsdienstoorlogen" zoals de Noord-Ierse burgeroorlog en de bittere strijd tussen Kroatische Katholieken en Servische Orthodoxen.. De Islam heeft geen monopolie over een drang om "de staat" te beheersen, zelfs bij de Bhoeddisten is de Dalaï Lama niet alleeen een geestelijke maar ook een wereldlijke heerser. Het is mn opmerkelijk dat de "troubles" in Irak momenteel steeds meer op moskeeën gericht worden & de "geheime" burgeroorlog daar intussen wel zeer openlijk ontaard in een godsdienstoorlog... Waar zijn de geestelijke leiders die hun volgelingen willen aansporen om vrede te sluiten met andersdenkenden ? __________________ Deze gebruikersnaam wordt niet meer benut - maar wel mijn werkelijke naam : Roger Verhiest

15 juni 2007, 13:26	#10
Raven Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 31 maart 2004 Locatie: Nabij het Reigersnest Berichten: 10.447	Natuurlijk is Islam = politiek. Islam = alles. Het is de wet, de leefregel, de norm, de hobby... kortom je leven. DAT is de essentie van Islam, "submission", "onderwerping" aan Allah, aan god. __________________ NEE tegen assimilatie! NEE tegen racisme!

15 juni 2007, 10:34	#2
Rudy Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 24 november 2004 Locatie: Mechelen - Oostende Berichten: 38.975	De uitdrukking « Islam is en doet aan politiek » komt uit de tekst zelf. Ik heb “neen, maar” gestemd. Enerzijds omdat Islam op zich niets met politiek te maken heeft, maar anderzijds wel politiek kan misbruikt worden, zoals alle religies trouwens.

15 juni 2007, 12:14	#8
abou Anis Minister-President Geregistreerd: 2 augustus 2006 Berichten: 4.786	"De islam" doet in Europa niet meer of minder aan politiek dan "het christendom". Voor de rest is de tekst een mooi staaltje van het importeren van een conflict, nl. het Turkse conflict tussen seculieren en gelovigen.