Brief uit Israël.

Beste wereld,

Naar het schijnt bent u moeilijk te behagen. Ik meen te begrijpen dat u van streek bent door ons, hier in Israël. Inderdaad, het schijnt dat u heel erg van streek bent, zelfs woedend en verontwaardigd? Inderdaad, om de zoveel jaar blijkt u van streek te zijn door ons.
Vandaag, is het de brutale repressie tegenover de Palestijnen, gisteren, was het Libanon, daarvoor was het het bombarderen van de nucleaire reactor in Bagdad en de Yom Kippur campagne.
Het lijkt erop dat joden die zegevieren en daardoor in leven blijven, u uitermate van streek brengen.
Natuurlijk, beste wereld, lang daarvoor heeft Israël, wij, de Joodse bevolking, u ook reeds van streek gebracht. Wij brachten de Duitsers van streek die een Hitler kozen en wij brachten de Oosterijkers van streek die zijn Weense intrede bejubelden en wij hebben een hele sliert Slavische naties van streek gebracht, zoals de Polen, Slovaken, Lithanen, Oekraïners, Russen, Hongaren en Roemenen.
En we gaan een lange, lange weg terug in de geschiedenis in het van streek brengen van de wereld.
Wij maakten de Kozakken uit Chmielnicki, die een bloedbad hebben aangericht onder duizenden van ons in 1648-49 van streek, we hebben de kruisvaarders van streek gebracht, die op weg waren om het heilige land te bevrijden, ze waren zelfs zo van streek door de joden dat ze een enorm aantal van ons hebben afgeslacht.

Wij brengen sedert eeuwen blijkbaar iedereen van streek, een Romaanse Katholieke kerk deed zelfs haar best onze relaties te begrenzen door inquisities. Wij hebben zelfs de aartsvijand van de kerk, Martin Luther, die, in zijn oproep om de synagogen met de joden erbij in brand te steken, de echte bewonderenswaardige algemene christelijke aard aantoonde, eveneens van streek gemaakt.
Het is nu juist, omdat wij zo van streek raakten door u van streek te maken, beste wereld, dat wij hebben beslist u te verlaten – bij manier van spreken – door een Joodse Staat op te richten.
De reden hiervoor was dat leven in nauw contact met u, wij, als residentievreemdelingen in de verschillende landen die u vormt, u steeds weer van streek maken, u irriteren en u dermate verontrusten.
Welk beter begrip konden wij daarvoor opbrengen dan u te verlaten en u lief te hebben, en u ons? Dus beslisten wij naar huis terug te gaan, naar ons land van herkomst vanwaar wij verdreven werden 1.900 jaar geleden, door een Romeinse wereld, die wij naar alle waarschijnlijkheid eveneneens van streek hebben gemaakt.
Helaas, beste wereld, het lijkt erop dat wij u moeilijk tevreden kunnen stellen.
U en uw pogroms (plotselinge algemene aanval op joden en joodse bezittingen en eigendommen) uw inquisities uw kruistochten en holocausts hebben er voor gezorgd dat wij de gewone wereld hebben verlaten om alleen te gaan leven in onze kleine Staat, en nog maken wij u van streek.
U bent van streek omdat wij de Palestijnen onderdrukken.

U bent diep verontwaardigd over het feit dat wij geen land willen opgeven die wij verkregen in 1967, wat klaarblijkelijk een obstakel vormt voor vrede in het Midden-Oosten.
Moskou is van streek en Washington is van streek. De Arabieren zijn van streek en de vriendelijke gematigde Egyptenaren zijn eveneens van streek.
Wel, beste wereld, overweeg de reactie van een normale jood uit Israël.
In 1920, 1921 en 1929, waren er geen gebieden van na 1967 die de vrede kon belemmeren tussen Joden en Arabieren. Inderdaad, er was geen Joodse Staat om eender wie van streek te maken.
Desondanks, hebben toen diezelfde onderdrukte en verdrukte Palestijnen honderden Joden afgeslacht in Jeruzalem, Jaffa, Safed en Hebron. Inderdaad, 67 Joden werden op één dag afgeslacht in Hebron in 1929.

Beste wereld, waarom hebben de Arabieren, de Palestijnen, 67 Joden vermoord in één dag in 1929? Kwam het door hun woede op de Israëlische agressie in 1967?
En waarom werden 510 Joden, vrouwen en kinderen afgeslacht tijdens Arabische buitensporigheden in 1936-39?
En als u, wereld, een U.N. participatieplan voorstelde in 1947, dat een Palestijnse staat creëerde naast een heel klein Israël en de Arabieren schreeuwden en een oorlog begonnen waarbij 6000 Joden omkwamen, was deze van streek gemaakte maag gekomen door de agressie van 1967?
En, by the way, beste wereld, waarom hebben wij dan geen enkele kreet of teken van verontwaardiging gezien?
De Palestijnen die vandaag Joden vermoorden met explosieven en vuurbommen en stenen maken deel uit van diezelfde mensen die, -indien zij hun eisen op hun gronden voor een eigen Staat zouden verkrijgen – een poging zullen ondernemen om de Joodse Staat in zee te drijven.
Diezelfde door haat vervormde gezichten, dezelfde kreten als “idbah-al-yahud” (slaughter the Jews!) zoals we het vandaag horen en zien, hoorden en zagen we toen ook.
Dezelfde mensen, dezelfde droom – vernietig Israël.

Wat hen niet lukte gisteren, daarover dromen ze vandaag…
maar wij mogen hen niet ‘onderdrukken’.

Beste wereld, u deed niets tijdens de holocaust en u deed niets in 1948 toen zeven omringende Staten een oorlog tegen ons begonnen waarbij de Arabische Liga trots verklaarde dat het kon worden vergeleken met de Mongoolse bloedbaden.
U deed niets toen in 1967, Nasser, aangemoedigd door een wild jubelende menigte in elke Arabische hoofdstad, zweerde dat hij de Joden in zee zou drijven.

En u zou weer niets doen als men morgen Israël zou uitroeien.

Sedert we weten dat de Arabische Palestijnen dagelijks dromen over onze uitroeing, zullen we al het mogelijke doen om te overleven in ons eigen land.

Als u dat stoort, beste wereld, denk dan aan de ontelbare keren dat u ons stoorde.

In ieder geval, beste wereld, als wij u storen, hier is één jood in Israël voor wie dit een zorg zal wezen!


Jonathan S.

[Kotsmos]

heeft ier al es gestaan
Israel onvoorwaardelijk in de slachtoferrol duwen. Subtiel.

[Anonymous]

In plaats van uw geschiedenis op een schandalige manier uit te buiten, zou u er beter eens wat uit leren. Als er één volk is ter wereld dat zou moeten weten tot wat rassenhaat kan leiden, is het wel het joodse. Hoe is het dan te verklaren dat ons netvlies bijna dagelijks weer wordt geteisterd door beeldmateriaal van misdaden, begaan door uitgerekend de staat Israël?

[Recitator]

Oorspronkelijk geplaatst door Kotsmos

heeft ier al es gestaan
Israel onvoorwaardelijk in de slachtoferrol duwen. Subtiel.

Ik denk dat deze israeli evenveel recht van spreken heeft. En ik vind het ook uiterst interessant om de visie van een israeli eens te lezen. Ik ben blij dat er eindelijk, na jaren van "demonisering" (om het met die populaire term uit te drukken) eens rekening wordt gehouden met de palestijnen, dat de palestijnse stem gehoord wordt. Maar laat ons alles een beetje nuanceren met de mening van een israeli !

[Kotsmos]

dit is niet nuanceren, dit is de rollen volledig omkeren. Nuancering is goed, maar die Jonathan trekt gewoon de hele geschiedenis uit haar context.

[Vicky]

"In een democratie hoor je uiteenlopende meningen maar weinig wapens. Bij de Palestijnen hoor je weinig meningen maar veel wapens".

Shimon Peres, Nobelprijswinnaar.



“Israël is een land zonder mensen voor mensen zonder land” deze beroemde slogan van Zangwill is niet helemaal juist, omdat niet alle zonen van Abraham van daar waren verdreven. Maar het is ontegensprekelijk dat het land van de profeten reeds sedert meer dan een halve eeuw het toneel is van een bittere strijd, waarin tegenover het meest gekwelde aller volkeren één der meest aanhoudend beledigde en vernederde volkeren staat.
De tragedie ligt in de botsing van tweeërlei rechten, die niet verjaren en als zodanig worden gevoeld.

Alhoewel de politieke bestaansgrond van de Staat Israël heden ten dage te vinden is in de VN-Resolutie 181 van 29 november 1947 [1] alsook in de internationale diplomatieke erkenning die Israël geniet, blijven sommigen de wettiging van het joodse volk op het land Israël zoeken in de goddelijke belofte om dit land aan de joden te schenken. Hierdoor worden politieke en theologische begrippen met mekaar verward.
Evenmin als joden land kunnen revindiceren op grond van de bijbel, kunnen autochtone Indianen hun -ook goddelijk toegezegde en- historisch verworven soevereiniteit op het Noord-Amerikaans continent opeisen op grond van dit religieuze of historische recht dat niet door de tegenpartij (Verenigde Staten van Amerika), noch door het volkenrecht (Verenigde Naties) wordt erkend. Dit geldt evenzeer voor alle andere territoriale conflicten waarbij land wordt gerevindiceerd op grond van religieuze of historische rechten.

Door de activiteit van het ‘zionisme’ was er een joodse gemeenschap in het, onder Brits bewind (voordien Turks) staande Palestina ontstaan. De Arabieren hebben zich echter verzet tegen een uitbreiding. Toen de naoorlogse Britse regering de joodse eisen tot immigratie van de holocaust overlevenden weigerde in te willigen, ontstond er een opstand, die haar tenslotte dwong het probleem aan de Verenigde Naties voor te leggen.
Daar werd in 1947 een plan voor een deling van Palestina aangenomen.
Onmiddellijk daarna ontbrandde de strijd tussen Arabieren en joden.
Het voorlopige bestuur van de joodse gemeenschap riep op 14 mei 1948 de joodse staat Israël uit. De laatste Britse troepen verlieten op 15 mei het land en op diezelfde dag vielen zeven Arabische staten Israël aan.

Begin 1949 werden er wapenstilstandsverdragen gesloten met Egypte, Libanon, Jordanië en Syrië.
Israël had inmiddels een grote gebied veroverd dan ze bij de oorspronkelijke verdeling kreeg toegewezen.

Uit het veroverde gebied waren 600.000 Arabische inwoners gevlucht, die in ellendige omstandigheden in kampen in de omliggende staten werden gehuisvest.

Aanvankelijk werden deze vluchtelingen als politiek pressiemiddel gebruikt en later zouden zij een rijk rekruteringsreservoir vormen voor terroristische organisaties waarvan Arafat de leiding had.

Tijdens de zesdagen-oorlog (nadat Nasser –Egypte – het Suezkanaal nationaliseerde) veroverde het Israëlische leger de Sinaï tot aan het Suezkanaal in 1956.

Onder druk van de VN trok Israël in 1957 zijn troepen terug waarbij het echter bedong dat de Straat van Tiran voor de scheepvaart vanuit Eilat open zou blijven en dat er in de Gazastrook troepen van de VN zouden gelegerd worden om de veiligheid en vrede te handhaven.
In 1967 eiste Nasser de aftocht van de VN troepen uit de Straat van Tiran en de Gazastrook en hij deelde mee geen Israëlische schepen meer door te zullen laten. Hij liet eveneens zijn leger in de Sinaï aanvalsstellingen innemen.
De Jordaanse koning Hoessein sloot een verbond met hem.

Toen de pogingen van Israël om langs diplomatieke weg, herstel van de status quo te bereiken mislukten en de Arabische propaganda verkondigde dat de legers van Egypte, Jordanië, Syrië en Irak op het punt stonden Israël te vernietingen, besloot Israël op 5 juni 1967 de aanval op Egypte te openen vooraleer zij werden uitgehongerd.
Hierop verklaarden de Arabische staten zich solidair met Egypte en Jordanië, Syrië en Irak en vielen Israël aan.
Maar het Israëlische leger, onder leiding van opperbevelhebber Rabin, bleek verreweg superieur.
In zeven dagen waren de Sinaï, het gebied ten Westen van de Jordaan en de hoogvlakten van de Golan in Syrië veroverd.

Op 10 juni 1967 werd door bemiddeling van de Veiligheidsraad het vuren gestaakt.
De Arabische staten wezen alle onderhandelingen af en Israël weigerde gebied te ontruimen zonder directe besprekingen met de desbetreffende Arabische staten.

Inmiddels hadden de Sovjet-Unie door wapenleveranties en instructeurs de legers van Egypte en Syrië weer op hun oude sterkte gebracht.
In 1969 werd mevrouw Golda Meir premier.
Intussen nam de terreur van Arabische guerilla-organisaties steeds ernstigere vormen aan. Zij richtten zich ook tegen Israëlische belangen buiten Israël.

Als antwoord op de terreuracties ondernam Israël herhaaldelijk aanvallen op de vluchtelingenkampen en militaire installaties in de buurlanden.
Door bemiddeling van de Verenigde Staten werden de beschietingen over het Suez Kanaal tussen Egypte en Israël in 1970 beëindigd.
Op 6 oktober1973 brak de vierde Arabisch-Israëlische oorlog uit, die voor Israël als verassing kwam.
Na aanvankelijke nederlagen wist het land de aanvallende legers van Egypte en Syrië terug te dringen.
Na het ‘staakt het vuren’ (22 oktober) brak in Israël kritiek uit op de regering en in december leed de Arbeiderspartij een verkiezingsnederlaag. In 1974 trad Golda Meir af en werd zij opgevolgd door Jitsak Rabin, die een nieuw coalitiekabinet vormde.
In september 1975 kwam onder Amerikaanse druk een akkoord tot stand en ontruimde Israël in februari 1976 enkele strategische plaatsen in de Sinaï, die werden ingenomen door VN-troepen.
In mei 1977 vormde Begin een nieuwe regering waarin de rechtse partij ‘Likoed’ de toon aangaf.
Een bezoek van de Egyptische president Sadat aan Israël (waarvoor hij later werd vermoord) en een tegenbezoek van Begin eind 1977 resulteerde in onderhandelingen tussen beide landen.
In 1978 liet Arafat de Camp David akkoorden afspringen. Een punt van discussie was onder meer Jeruzalem.
In 1979 werd een vredesverdrag getekend, dat tot op heden stand hield.

In 1982 hebben christelijke milities een bloedbad aangericht in de Palestijnse vluchtelingenkampen Sabra en Shatila in Libanon.
De Westerse wereld, maar vooral Europa, verwijt Sharon (de huidige premier) te hebben stilgezeten en deze mini-holocaust niet te hebben tegengehouden. (Maar ook de Libanese overheid noch het Syrische buurland hebben ingegrepen.)



Europa, en vooral België, verwijt Israël dat hij de terreur die Israël nu bestrijdt met militaire middelen niet in verhouding staat tot de terroristische agressie. Alhoewel ik denk dat wij, indien wij in ons land dezelfde aanhoudende aanvallen van terroristen zouden meemaken, wij waarschijnlijk op dezelfde manier zouden reageren en eveneens militaire middelen zouden inzetten.

De 600.000 vluchtelingen, immigranten uit omringende landen die de oorspronkelijke verbannen bewoners van het land hebben vervangen, zijn inmiddels in aantal gestegen en zijn ondertussen 4 miljoen geworden, een aantal dat Israël onmogelijk terug kan toelaten binnen haar grenzen zonder gevaar voor haar eigen voortbestaan, aangezien ze zelf een kleine staat zijn met amper 6 miljoen inwoners.


De joodse gemeenschap in Europa liet al weten dat zij meer angst hebben voor het anti-semitisme nu, dan in 1938.

[Jonas De muynck]

Wat een complete onzin, kritiek op de imperialistische politiek van Israêl schakel jij dadelijk gelijk aan anti-semitisme.

[Vicky]

Niet ik, Jonas, de joodse gemeenschap!
Vraag eens aan je grootvader wat anti-semitisme wil zeggen...hij zal er alles over weten, denk ik!
Enne, ben jij mij aan het stalken ofzo?

[barry_im]

Beste Jonatan,ik heb jou artikel gelezen.Als jood breng je mij hierbij niets nieuws,en voor niet joden denk ik dat ons leed niet van belang is.

Wat ik de lezers wel wil doen begrijpen is dat het Israelisch volk in tegenstelling tot de meeste Palestijnen wel vrede wil.(heeft er al iemand een pro-vrede,of tegen Moord-aanslagen Demonstratie in Palestijns gebied gezien?)

Het is heel moeilijk in vrede te geloven als er elke dag doden vallen!

[Kwarteltje]

Ach, dat joods-palestijns conflict zal nog wel enkele decennia blijven aanslepen. Mij maak je niet wijs dat we in het kort een diplomatieke oplossing moegen verwachten. Haat zit veel te diep geworteld

Wat die regio nodig heeft zijn blauwhelmen ipv die muur, heropbouw van de economie, en voornamelijk: opbouw van een degelijk onderwijssysteem. Alleen zo kan je binnen enkele decennia ervoor zorgen dat de diep gewortelde haatgevoelens ten dele plaats zullen maken voor rechtschapen en zinvolle diplomatie

[barry_im]

Is het dan niet begrijpelijk dat Israel niet hals over kop in de eerste en beste vredesresolutie stapt die geen enkele zekerheid geeft?

[Guyce Palyas]

Alle europese landen erkennen het bestaansrecht van de Staat Israël. Meer nog alle landen van de Europese Unie hebben in 1947 dde oprichting van Israel mogelijk gemaakt door goedkeuring (alleen UK heeft zich onthouden, dus niet tegengestemd) van UN resolitie 181 .
De meeste Europeanen en westerlingen, die allen erfgenaam zijn van de vroegere christenheid, zijn zich bewust van hun historische schuld ten aanzien van het jodendom, omwille van het openlijke of minstens latente antisemitsime, de vervolgingen, de progroms de deportaties, die uiteindelijk leidden tot de afschuwelijke holocaust onder het Nazi-regime.
EN JA ook het westen draagt schuld aan de 'Palestijnse Kwestie", want bij de creatie van Israel werden de rechtmatige belangen van de Palestijnen uit het oog verloren.
MAAR... het leed dat de joden de laatste 2000 jaren én de Palestijnen sedert 1947 werd aangedaan, rechtvaardigt noch de huidige onderdrukking door het actuele israëlische regime ten aanzien van de Palestijnen, noch de terreur gericht tegen de Israelische burgerbevolking.
ALLESZINS heeft Israel geen recht op bezetting en kolonisatie van de Palestijnse gebieden, en dient Israel allicht tesamen met het Westen (want dat wij mee moeten betalen trek ikniet in twijfel) eindelijk de Palestijnen te vergoeden voor de inbezitgenomen goederen en gronden.
Waar vroeger Israel nog kon inroepen dat het bestaansrecht van de natie zelf bedreigd werd door de Arabische staten, erkennen thans nagenoeg alle Arabische landen en de Palestijnse groeperingen het bestaansrecht van de Staat Israel, BINNEN DE GRENZEN VAN 1968.
Bij mijn weten is er geen volk dat meer naar een rechtvaardige vrede tract dan het palestijnse dat meer dan 50 jaar onderdrukt, verarmd en onterfd in kampen moet leven, of onder de harde bezettingsmaatregelen van Israel.
De joden hebben groot gelijk als ze Europa en het westen wijzen op hun historische schuld tegenover huin volk, maar de zionisten onder de joden die steeds meer Palestijns gebied willen, die nederzettingen blijven neerplanten op zuiver Palestijns gebied gedragen zich als Europese kolonisators in de 19 eeuw.
Dus als het erom gaat te weten of de europeanen Israel steunen in zijn strijd om voortbestaan dan is het antwoord JA, MAAR NIET TEN KOSTE VAN DE PALESTIJNEN....



Israel te creëren

[barry_im]

In mijn reactie op de brief van Jonathan heb ik duidelijk ,gezegd dat ik niet vindt dat het belangrijk is de westerse wereld op hun historische fouten te wijzen.En daarom vindt ik het van geen enkel belang naar de huidige situatie toe aantetonen wat het Joodse volk door de eeuwen heen te leiden had.

Wat wel belangrijk is dat Israel nooit een oorlog heeft uitgelokt,ze heeft zich enkel verdedigt en bij mirakel de oorlogen gewonnen.Alle bezette gebieden zijn bezet omdat juist vanuit die plekken,aanvallen op het kleine israel van voor 68 werden gepleegd en deze gebieden werden beschouwd als noodzakelijk voor de verdediging van de staat,ook vandaag zijn de gebieden in tijd van oorlog,strategisch enorm belangrijk.De enige mogelijkheid om aftezien van due gebieden is als er zekerheid komt ,en er is momenteel heel weinig basis om deze zekeheid te garanderen.

[muuske]

Wat is nu de reden waarom de joden sinds eeuwen vervolgd worden?
Wat voor fout(en) hebben ze gemaakt om zoveel volkeren tegen zich in het harnas te jagen?

Naar mijn weten is er geen enkel ander volk op aarde die zo lang en zo intens gehaat en vervolgd word.

Hoeven ze niet even in eigen boezem te kijken in plaats van de schuld alsmaar af te schuiven op anderen?

[barry_im]

Beste Muuske,omdat je toch absoluut over dat onderwerp wilt spreken,ik heb diep nagedacht en ik kan niet inzien wat voor verschrikelijke daden het Joods volk heeft begaan om al die eeuwen gehaat en vervolgd te worden.

[Guyce Palyas]

Oorspronkelijk geplaatst door muuske

Wat is nu de reden waarom de joden sinds eeuwen vervolgd worden?
Wat voor fout(en) hebben ze gemaakt om zoveel volkeren tegen zich in het harnas te jagen?
Naar mijn weten is er geen enkel ander volk op aarde die zo lang en zo intens gehaat en vervolgd word.
Hoeven ze niet even in eigen boezem te kijken in plaats van de schuld alsmaar af te schuiven op anderen?

Als rauw antisemitisme kan bovenstaande uitspraak tellen !!!!!

HET joodse volk heeft namelijk NIETS misdaan!!!!
Tenzij je natuurlijk 2000 jaar na datum de HET joodse volk nog verwijt dat ze een andere jood, meer bepaald Jezus van Nazareth, door de Romeinse bezetter lieten veroordelen en terechtstellen!!!!!

Tenzij je het de joden kwalijk neemt dat ze al die tijd geweigerd hebben zich te assimileren aan de hen omringende volkeren en culturen, en dat ze altijd zichzelf gebleven zijn, dat ze al die tijd trouw gebleven zijn aan hun godsdienst en gebruiken....

In geen geval kan ik de politiek van de staat Israel ten aanzien van de Palestijnen goedkeuren of steunen, maar antisemitische uistpraken zaols hiervoo wekken mijn afschuw en walging....

[barry_im]

Best Guys,spijtig genoeg zijn er zelf in de 21ste eeuw nog maar wijnig mensen die dat inzien.

[muuske]

Beste Barry, wat is dan de reden van die eeuwenoude hetze?

[barry_im]

Beste Muuske,ik heb er al vaak over nagedacht en ik heb nog nooit een reden kunnen bedenken.
Als er een is dan zou ik graag hebben dat je me vertelt wat die reden zou zijn.Het helpt als je een verklaring heeft.

[Supe®Staaf]

Als simpele mens en waarnemer kan ik enkel proberen voor beide strijdende groepen begrip op te brengen. Wat in WO II met de Joden gebeurde is vreselijk, en heeft er zeker in meegespeeld om hen door de internationale gemeenschap te laten installeren, waar hun historische roots lagen. Anderzijds is het begrijpelijk dat de Palestijnen die daar op dat moment gesettled waren, niet zomaar zonder slag of stoot konden aannemen dat ze moesten opkrassen, omdat de bewoners van twee millennia terug er opnieuw hun stek wilden hebben. Berlusconi hoeft hier ook niet met "De bello Gallico' in de hand de boel komen overnemen, omdat 2050 jaar terug deze streken onder JC geannexeerd werden.
Vanaf hun intocht in Israël hebben de Joden van hun land een vruchtbare en moderne natie gemaakt, met financiële steun van hun Amerikaanse 'landgenoten' Van die kant dan ook weer begrijpelijk dat ze dit nu maar niet zomaar gaan in Palestijnse handen geven, en zich laten opnieuw verdringen.
Het lijkt me een onontwarbaar kluwen van bevolkingsgroepen en belangen, waar aan beide zijden veel fanatisme en veel onbegrip aanwezig is. Allen overtuigd, en met redenen aan weerszijden, van het eigen grote gelijk. Enkel de wapenindustrie wordt er m.i. beter van. Wie weet hoeveel welstand voor allen samen daar al letterlijk verknald is...........