Vlaams programma cdenv in een ton bleekwater gevallen

[ilfalco]

Jan Van de Casteele, 27-05-2007.
Meer Vlaanderen is de titel van een absoluut klein hoofdstukje in een "kernachtige versie" van het CD&V-programma voor de verkiezingen van 10 juni. Op 16 bladzijden (zie bijlage) staan welgeteld 30 lijntjes over wat CD&V de voorbije maanden als prioriteit naar voor schoof: de grondige staatshervorming en confederalisme. In de uitgebreide versie van het programma (64 blz.) staan 17 lijnen onder de titel "Meer Vlaanderen" (en enkele tientallen over Vlaanderen en/in Brussel en Europa).
Omdat het om zo weinig om het lijf heeft, geven we die lijntjes hier maar integraal:
'Het belang van zes miljoen Vlamingen, dat is het belang van CD&V. Met een overheid die zo dicht mogelijk bij de Vlamingen staat en hen de kans biedt om hun toekomst zelf in handen te nemen. CD&V sloot een akkoord met kartelpartner N-VA over de noodzakelijke stappen in een nieuwe staatshervorming.
Na jarenlang paars immobilisme vindt CD&V dat de volgende federale regering de Belgische staatsstructuur wel degelijk moét aanpassen.
CD&V daagt de andere Vlaamse partijen uit nu hun woord houden, want ook zij onderschreven de Vlaamse standpunten. Meermaals keurden zij die zogeheten resoluties goed in het Vlaams Parlement.
Concreet gaat het over de regionalisering van de gezondheidszorg en van het gezinsbeleid, over de regionalisering van het werkgelegenheidsbeleid, van de aanpak van de mobiliteit, van de telecomsector en van het wetenschapsbeleid.
De deelstaten moeten voluit een eigen beleid kunnen voeren inzake de personen- en vennootschapsbelastingen. Zo kunnen Vlaanderen en Wallonië een slagvaardig eigen sociaal-economisch, fiscaal en financieel beleid ontwikkelen, op maat en dus beter aangepast aan de eigen noden.
Een confederale evolutie is nodig, met onder meer duidelijke afspraken over datgene waarvoor de federale overheid en datgene waarvoor de deelstaten voortaan bevoegd zijn.
Als we arbeid en gezin beter op elkaar willen afstemmen – bijvoorbeeld door ons origineel systeem van levenslooprekening – dan moet de Vlaamse overheid dat kunnen mogelijk maken. Nu worden goede plannen vaak federaal geblokkeerd. Hetzelfde geldt voor de begeleiding van werkzoekenden, de concurrentiekracht van onze Vlaamse ondernemingen en de organisatie van het sociaal overleg.
CD&V kiest dus voor een verregaand maar verantwoordelijk federalisme, met behoud van de solidariteit met de Franstaligen. Vlaanderen heeft geen enkel belang bij een verarming van Wallonië. Voor ons mag geen enkele werkloze, zieke of gepensioneerde Waal straks – na de staatshervorming - een euro minder krijgen. Maar de solidariteit tussen Vlaanderen en Wallonië moet wel objectief en doorzichtig zijn.
Brussel - als hoofdstad van Vlaanderen, België en Europa - krijgt een aangepast statuut. De Vlamingen nemen volwaardig deel aan het bestuur in de hoofdstad, op alle niveaus. De taalwetgeving moet steeds correct worden nageleefd, zeker bij de politie, in ziekenhuizen, bij het gerecht en in de administratie.
De Vlaamse Rand ligt helemaal in Vlaanderen. Daarover kan niet worden onderhandeld;
van een uitbreiding van Brussel kan absoluut geen sprake zijn.
CD&V wenst vanzelfsprekend de splitsing van het gerechtelijke en het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde te realiseren.
Als overtuigde Europeanen willen wij, Vlamingen, onze stem ook versterken op dat niveau voor de bevoegdheidsdomeinen die ons zijn toevertrouwd.' Tot zover de Vlaamse prioriteiten van CD&V.
Commentaar (Jan VdC) :
Natuurlijk staat hier veel in (maar dat staat al sinds 1999 in resoluties, kartelovereenkomsten, enzomeer...), maar tegelijk ook weinig. Het is duidelijk dat vele handen hebben meegeschreven aan die passage uit het programma (ook al is ze zo beknopt). CD&V is een huis met vele kamers.
Opvallend is de 'verslapping' van het standpunt over confederalisme.
In de brochure "Vlaanderen verdient het beste" (mede ondertekend door Yves Leterme, 18 februari 2004) gaf men het confederalisme nog volgende inhoud: 'Het legt de basisbevoegdheden bij de twee deelstaten. Zij beslissen, in onderling overleg en met wederzijdse instemming, welke bevoegdheden op welke wijze en door welke instellingen op het Belgische niveau worden uitgeoefend'. 'Het is een model dat duidelijk is, m.a.w. geen verborgen agenda inhoudt; in ons model bepalen Vlaanderen en Wallonië wat ze nog samen willen doen' (sic).
Dat lijkt ons iets duidelijker dan de slappe koffie van het verkiezingsprogramma 2007. Hierin is sprake van een confederale "evolutie", en een paar zinnen verder van 'de keuze voor een verregaand "federalisme". Dergelijke terminologie wijst op de tweeslachtigheid van de partij, die al niet de reputatie heeft klare wijn te schenken.
Ook de dikke streep onder 'geen euro minder voor een Waal' wijst erop dat de transfers voor CD&V geen punt zijn. Leterme heeft een zoveelste dikke studie laten maken door een gemengde club van experts. Daarna zand erover, en dat was het. Het is duidelijk dat het taboe van de werknemersorganisaties hier zwaarder weegt dan het inzicht dat aan Vlaamse kant leeft over de werkzaamheid van onze transferteneconomie. Herman Van Rompuy zei het in een debat in Dilbeek onlangs nochtans mooi: het Belgische systeem heeft in de voorbije twintig, dertig jaar bewezen dat een unitaire aanpak niet werkt. Kan niet hetzelfde gezegd van de onophoudelijke makke opstelling inzake zogenoemde solidariteit?
Is het Vlaamse programma van CD&V in een ton bleekwater terechtgekomen? Het lijkt met de dag duidelijker dat het op z'n minst al ten dele in het vat zit. Was de recente 'flater' in Gazet Van Antwerpen (waar de partij in het doorgeven van tien prioriteiten Vlaanderen even vergeten was...) dan toch geen toeval?

www.vvb.org


Voeg hier nog aan toe dat onze scoutsboy die de tsjeven naar Terzake07 stuurden het verbod kreeg het woord "splisten" niet uit te spreken ivm de gezondheidszorg.

Cdenvaag is onbetrouwbraader en vager dan ooit tevoren. De cdenv rekent er op dat ze met de zitjes die ze de n-va cadeau doen hun vlaamse pseudoeisen kunnen inslikken

[Tegendradigaard]

De enige mogelijkheid om ervoor te zorgen dat de traditionele partijen zich hard moeten opstellen bij regeringsonderhandelingen is dat het VB een heel sterk resultaat gaat halen.

Want de 3 tradionele partijen (de tripartite is al klaar) zullen zoals vanouds van alles toegeven aan de Walen. Als er echter maar 1 oppositiepartij is, het VB, dan weten die 3 traditionele partijen echter ook dat bij de volgende verkiezingen (en een tripartite heeft nogal eens de neiging om vlugger te vallen...) dat de ontevreden kiezer slechts 1 keuze heeft om zijn ongenoegen kenbaar te maken... juist het VB.

Voor mij is het duidelijk : het wordt paars 3 (= paars + CDV) en er gaat niets veranderen aan de staatshervorming en we betalen een grote prijs voor splitsing BHV.
De enige manier om de Vlaamse druk op de ketel te houden is VB stemmen...

[Pieke]

behoort rooms-rood met groen als derde partij ook niet tot de mogelijkheden?

[Herr Oberst]

Oorspronkelijk geplaatst door Pieke

behoort rooms-rood met groen als derde partij ook niet tot de mogelijkheden?

Hoe vaak moet ik het nog zeggen: staatshervorming = 2/3e meerderheid...