Sociale zekerheid mee laten betalen door ongezonde voedingsbedrijven

[Boadicea]

Het idee zit al een tijdje in mijn hoofd. Onze ziekteverzekering dreigt stilaan onbetaalbaar te worden. Feit is dat veel mensen lijden aan welvaarstziekten, zoals bijvoorbeeld zwaarlijvigheid, die mee verantwoordelijk gemaakt worden door een slecht voedingspatroon.

De media speelt hier ook een rol in en eigenlijk zou de voedingsindustrie eens serieus aangepakt moeten worden, vind ik. In mijn ogen is het wraakroepend dat takaksreclame verboden wordt en dat er restricities zijn wat alcohol betreft, terwijl in flashy reclamespots dingens als snoepgoed zomaar aangeprezen mogen worden, dikwijls dan ook nog door slanke modellen, alsof het geen kwaad kan.

Daarom vind ik dat de voedingswarenindustrie en vooral de bedrijven die ongezonde voeding maken, een soort van gezondsheidstaks zouden mogen betalen om de ziekteverzekering mee te financieren.

De premie zal afhankelijk zijn van de onzet van het bedrijf en vooral van de ongezonde producten die ze maken. Dus de aard van de producten zal mee bepalen hoeveel er mag betaald worden.
Het spreekt voor zichzelf dat een bedrijf dat enkel groenten verwerkt, eventueel van de premie vrij gesteld kan worden. Fabricanten van snoepgoed zullen volle pot mogen betalen, want hun producten zijn mee verantwoordelijk voor overgewicht, tandbederf en andere bijkomende kwalen. Vooral als ze kleurstoffen gebruiken en vooral op kinderen mikken, mag dat een verzwarende factor zijn.

Enkel bedrijven die hun producten zo gezond mogelijk proberen te bereiden, kunnen minder premie betalen. Een roomijsfabricant bijvoorbeeld, die zijn product met minder vetten en suikers bereidt, zal minder betalen dan een collega die zijn producten met veel suikers en vetten blijft maken.

Ik stel voor dat de premie gaat van 0% tot 10% van de winst van een bedrijf, afhankelijk van de gezondheidswaarde van de producten. Hierdoor zullen ongezondere producten duurder en dus minder aantrekkelijk kunnen worden, dan een gezond alternatief.

[Mitgard]

ik ben zelf zwaarlijvig maar dat is mijn eigen schuld hé, ik kan kiezen wat ik eet. ik kan ook gaan dieëten ofzo. mensen hebben ook eigen verantwoordelijkheid.

[Chipie]

Men kan ook een signaal geven door voor bepaalde personen niet te stemmen..

[Cynicus]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Het idee zit al een tijdje in mijn hoofd. Onze ziekteverzekering dreigt stilaan onbetaalbaar te worden. Feit is dat veel mensen lijden aan welvaarstziekten, zoals bijvoorbeeld zwaarlijvigheid, die mee verantwoordelijk gemaakt worden door een slecht voedingspatroon.

De media speelt hier ook een rol in en eigenlijk zou de voedingsindustrie eens serieus aangepakt moeten worden, vind ik. In mijn ogen is het wraakroepend dat takaksreclame verboden wordt en dat er restricities zijn wat alcohol betreft, terwijl in flashy reclamespots dingens als snoepgoed zomaar aangeprezen mogen worden, dikwijls dan ook nog door slanke modellen, alsof het geen kwaad kan.

Daarom vind ik dat de voedingswarenindustrie en vooral de bedrijven die ongezonde voeding maken, een soort van gezondsheidstaks zouden mogen betalen om de ziekteverzekering mee te financieren.

De premie zal afhankelijk zijn van de onzet van het bedrijf en vooral van de ongezonde producten die ze maken. Dus de aard van de producten zal mee bepalen hoeveel er mag betaald worden.
Het spreekt voor zichzelf dat een bedrijf dat enkel groenten verwerkt, eventueel van de premie vrij gesteld kan worden. Fabricanten van snoepgoed zullen volle pot mogen betalen, want hun producten zijn mee verantwoordelijk voor overgewicht, tandbederf en andere bijkomende kwalen. Vooral als ze kleurstoffen gebruiken en vooral op kinderen mikken, mag dat een verzwarende factor zijn.

Enkel bedrijven die hun producten zo gezond mogelijk proberen te bereiden, kunnen minder premie betalen. Een roomijsfabricant bijvoorbeeld, die zijn product met minder vetten en suikers bereidt, zal minder betalen dan een collega die zijn producten met veel suikers en vetten blijft maken.

Ik stel voor dat de premie gaat van 0% tot 10% van de winst van een bedrijf, afhankelijk van de gezondheidswaarde van de producten. Hierdoor zullen ongezondere producten duurder en dus minder aantrekkelijk kunnen worden, dan een gezond alternatief.

Ik kan grotendeels akkoord gaan met uw idee om een soort gezondheidstaks in te voeren.

Daar ik verder van oordeel ben dat het volk de plicht heeft tot gezondheid en dat elk individu de plicht heeft daartoe zijn of haar steentje bij te dragen, zou ik daarnaast ook nog volgende maatregelen willen voorstellen :

1. Drugsverslaafden (op hun eigen kosten) gedwongen laten afkicken.

2. De rokers zwaar doen betalen, ten einde hen aan te moedigen te stoppen met roken. Daar de rokers één van de grote oorzaken zijn van de stijgende uitgaven inzake gezondheidszorg, is het verantwoord dat ook aan de rokers wordt gevraagd nog wat extra bijdragen te leveren ter sanering van onze openbare financiën.

3. Een belasting op zwaarlijvigheid, bv. ingeval van een BMI van minstens 30. Hoe hoger de BMI, des te hoger de te betalen zwaarlijvigheidsontmoedigingsbelasting. Zwaarlijvigen kosten aan ons systeem van gezondheidszorg nu eenmaal aanzienlijk meer dan mensen met een gezond gewicht. Daar, mede als gevolg van de alsmaar stijgende uitgaven inzake gezondheidszorg, onze openbare financiën er zeer slecht voorstaan, is het dan ook maar normaal dat ook aan de zwaarlijvigen wordt gevraagd een bijdrage te leveren ter sanering van onze openbare financiën. Weliswaar kunnen er vrijstellingen worden voorzien voor zwaarlijvigen die zwaarlijvig zijn als gevolg van één of andere kwaal, zoals een slechtwerkende schildklier, waaraan zij helemaal niets kunnen verhelpen. Een zwaarlijvigheidsontmoedigingsbelasting zou dus in de eerste plaats bedoeld zijn voor de zwaarlijvigen die zwaarlijvig zijn als gevolg van ongezonde eet- en leefgewoonten, en aan dergelijke slechte gewoonten valt wel iets te doen.

4. Zonnebaders doen betalen, ten einde het aantal huidkankers te verminderen.


Ook de hiernavermelde maatregelen zouden er toe kunnen bijdragen dat de ziekteverzekering betaalbaar kan worden gehouden :

1. De gezondheidszorg voor iedereen betaalbaar houden door de tijdens het leven veroorzaakte nettoziektekosten, zijnde het verschil (voor zover er sprake is van een positief verschil) tussen enerzijds de ziektekosten en anderzijds het voor het RIZIV bestemde deel van van de betaalde sociale bijdragen, na het overlijden in rekening te brengen van de nalatenschap. Diegenen die hun individuele gezondsheidszorgschuld echter zo laag mogelijk zouden willen houden ten einde er voor te zorgen dat er van hun nalatenschap zoveel mogelijk zou overblijven voor hun erfgenamen, zouden er dan goed aan doen om op tijd te kiezen van euthanasie

2. Legalisatie van een zelfbevrijdingspil zodat mensen die het leven, om welke reden dan ook, niet meer zien zitten, de mogelijkheid krijgen zichzelf te verlossen uit hun ellendig leven. De legalisatie van een dergelijke pil zou betekenen dat de mensen meer individuele vrijheid hebben waardoor de mensen het gevoel zouden krijgen dat zij, en zij alleen, baas zijn over hun levenseinde. Eigenlijk zou het recht om op een menswaardige wijze uit het leven te stappen, als een fundamenteel mensenrecht moeten worden opgenomen in de universele en Europese verklaring van de rechten van de mens, evenals in de grondwet. Ook op maatschappelijk vlak zou de legalisatie van een zelfmoordpil heel wat voordelen hebben. Ze zou een bescheiden bijdrage leveren aan de oplossing van het probleem van de overbevolking, een probleem waarvoor de beleidsmakers hardnekkig de kop in het zand steken. Verder zou ze leiden tot meer natuurlijke selectie en tot een vermindering van het aantal nuttelozen in de maatschappij. Opgeruimd staat netjes.

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door Chipie

Men kan ook een signaal geven door voor bepaalde personen niet te stemmen..

Ik heb zo een lichtbruin vermoeden dat deze man inderdaad nogal beïnvloedbaar is door de reclame. Geef toe dat ze eigenlijk mee snoep dan gezonde dingen promoten.
Erger is nog dat ze soms ongezonde dingen voor gezond promoten. Denk bv aan chocolade. Sommige producenten promoten het graag als gezond, zonder er de ongezonde dingen bij te vermelden.
Aangeven bv hoeveel percent van onze dagelijks behoefte van iets er in en bepaald artikel zit, kan verkeerdelijk de indruk wekken dat het gezond is.

[manta]

Oorspronkelijk geplaatst door Cynicus

Goe idee , desnoods hun kost/inwoon/afkick laten betalen door ze werk te geven IN het afkickcentrum zelf ....

Grof ... Reken maar uit wat een roker al betaald aan taksen die voor niets nuttig gebruikt worden... Maar toch...

Héél erg grof .... Maar goed gevonden ... Mits kan aangetoont worden dat het effectief komt door een ongezonde levenshouding ...Mensen terug gezonder laten leven zou heel de maatschappij helpen... Begin in de scholen , waar ze nu toch geen fysieke inspanning meer doen tijdens de turnles ...

Volledig akkoord ... Gedaan met lamlendig op het strand te liggen ... terrassen zullen ze ...

even sprakeloos ...

mja , het zou al een beetje humaner zijn dan dat ze zichzelf ophangen op zolder ...

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Het idee zit al een tijdje in mijn hoofd. Onze ziekteverzekering dreigt stilaan onbetaalbaar te worden. Feit is dat veel mensen lijden aan welvaarstziekten, zoals bijvoorbeeld zwaarlijvigheid, die mee verantwoordelijk gemaakt worden door een slecht voedingspatroon.

De media speelt hier ook een rol in en eigenlijk zou de voedingsindustrie eens serieus aangepakt moeten worden, vind ik. In mijn ogen is het wraakroepend dat takaksreclame verboden wordt en dat er restricities zijn wat alcohol betreft, terwijl in flashy reclamespots dingens als snoepgoed zomaar aangeprezen mogen worden, dikwijls dan ook nog door slanke modellen, alsof het geen kwaad kan.

Daarom vind ik dat de voedingswarenindustrie en vooral de bedrijven die ongezonde voeding maken, een soort van gezondsheidstaks zouden mogen betalen om de ziekteverzekering mee te financieren.

De premie zal afhankelijk zijn van de onzet van het bedrijf en vooral van de ongezonde producten die ze maken. Dus de aard van de producten zal mee bepalen hoeveel er mag betaald worden.
Het spreekt voor zichzelf dat een bedrijf dat enkel groenten verwerkt, eventueel van de premie vrij gesteld kan worden. Fabricanten van snoepgoed zullen volle pot mogen betalen, want hun producten zijn mee verantwoordelijk voor overgewicht, tandbederf en andere bijkomende kwalen. Vooral als ze kleurstoffen gebruiken en vooral op kinderen mikken, mag dat een verzwarende factor zijn.

Enkel bedrijven die hun producten zo gezond mogelijk proberen te bereiden, kunnen minder premie betalen. Een roomijsfabricant bijvoorbeeld, die zijn product met minder vetten en suikers bereidt, zal minder betalen dan een collega die zijn producten met veel suikers en vetten blijft maken.

Ik stel voor dat de premie gaat van 0% tot 10% van de winst van een bedrijf, afhankelijk van de gezondheidswaarde van de producten. Hierdoor zullen ongezondere producten duurder en dus minder aantrekkelijk kunnen worden, dan een gezond alternatief.

Om het verschil tussen linkse en rechtse etatisten te zien, heeft een mens soms wel context nodig.

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Ik heb zo een lichtbruin vermoeden dat deze man inderdaad nogal beïnvloedbaar is door de reclame. Geef toe dat ze eigenlijk mee snoep dan gezonde dingen promoten.
Erger is nog dat ze soms ongezonde dingen voor gezond promoten. Denk bv aan chocolade. Sommige producenten promoten het graag als gezond, zonder er de ongezonde dingen bij te vermelden.
Aangeven bv hoeveel percent van onze dagelijks behoefte van iets er in en bepaald artikel zit, kan verkeerdelijk de indruk wekken dat het gezond is.

Chocolade is niet ongezond.

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door De anarchistische bankier

Om het verschil tussen linkse en rechtse etatisten te zien, heeft een mens soms wel context nodig.

Terechte opmerking, maar iedereen schermt hier continu met deze termen.

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door De anarchistische bankier

Chocolade is niet ongezond.

Er zijn ongezondere dingen, daar ben ik zeker van. Maar als je er teveel van eet, zal je gezondheid sneller achteruit gaan, dan wanneer je teveel groenten en fruit eet.

[manta]

Oorspronkelijk geplaatst door De anarchistische bankier

Chocolade is niet ongezond.

Schijnt een afrodisiacum te zijn ... Kan dus aan de basis van de overbevolking liggen ... Moest bijgevolg verboden worden ...

[Vorenus]

Slechte voorstel, mensen zijn nog altijd zelf verantwoordelijk wat ze eten. Bovendien, wat is ongezond?

[AyneRand]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Het idee zit al een tijdje in mijn hoofd. Onze ziekteverzekering dreigt stilaan onbetaalbaar te worden. Feit is dat veel mensen lijden aan welvaarstziekten, zoals bijvoorbeeld zwaarlijvigheid, die mee verantwoordelijk gemaakt worden door een slecht voedingspatroon.

De media speelt hier ook een rol in en eigenlijk zou de voedingsindustrie eens serieus aangepakt moeten worden, vind ik. In mijn ogen is het wraakroepend dat takaksreclame verboden wordt en dat er restricities zijn wat alcohol betreft, terwijl in flashy reclamespots dingens als snoepgoed zomaar aangeprezen mogen worden, dikwijls dan ook nog door slanke modellen, alsof het geen kwaad kan.

Daarom vind ik dat de voedingswarenindustrie en vooral de bedrijven die ongezonde voeding maken, een soort van gezondsheidstaks zouden mogen betalen om de ziekteverzekering mee te financieren.

De premie zal afhankelijk zijn van de onzet van het bedrijf en vooral van de ongezonde producten die ze maken. Dus de aard van de producten zal mee bepalen hoeveel er mag betaald worden.
Het spreekt voor zichzelf dat een bedrijf dat enkel groenten verwerkt, eventueel van de premie vrij gesteld kan worden. Fabricanten van snoepgoed zullen volle pot mogen betalen, want hun producten zijn mee verantwoordelijk voor overgewicht, tandbederf en andere bijkomende kwalen. Vooral als ze kleurstoffen gebruiken en vooral op kinderen mikken, mag dat een verzwarende factor zijn.

Enkel bedrijven die hun producten zo gezond mogelijk proberen te bereiden, kunnen minder premie betalen. Een roomijsfabricant bijvoorbeeld, die zijn product met minder vetten en suikers bereidt, zal minder betalen dan een collega die zijn producten met veel suikers en vetten blijft maken.

Ik stel voor dat de premie gaat van 0% tot 10% van de winst van een bedrijf, afhankelijk van de gezondheidswaarde van de producten. Hierdoor zullen ongezondere producten duurder en dus minder aantrekkelijk kunnen worden, dan een gezond alternatief.

Puur socialistisch voorstel. Niemand verplicht je die producten te kopen, dat is je individuele keuze.

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door Hellfigger

Slechte voorstel, mensen zijn nog altijd zelf verantwoordelijk wat ze eten. Bovendien, wat is ongezond?

Mensen zijn beïvloedbaar en de media promoot ook niet altijd wat goed is. Als de portemonnee zou helpen, kan men wel minder snoepen, geloof ik.

[Vorenus]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Mensen zijn beïvloedbaar en de media promoot ook niet altijd wat goed is. Als de portemonnee zou helpen, kan men wel minder snoepen, geloof ik.

Dus iemand die één klein pakje chips eet moet gestraft worden omdat iemand anders 2 grote pakken chips eet.

Belachelijk.

Men moet geen mensen bestraffen omdat anderen zich niet kunnen inhouden.

[Boadicea]

Oorspronkelijk geplaatst door Hellfigger

Dus iemand die één klein pakje chips eet moet gestraft worden omdat iemand anders 2 grote pakken chips eet.

Belachelijk.

Men moet geen mensen bestraffen omdat anderen zich niet kunnen inhouden.

Misschien geef ik ergens een verkeerd voorbeeld.

Ongezonde voeding heeft niet enkel met calorieën te maken. Noten bevatten bv meer calorieën dan chips, maar het gaat om bv de additiven, het soort vetten, ...

Daarnaast is het niet op de eerste plaats de comsument die moet betalen, maar de fabricant moet zo zijn verantwoordelijkheid nemen.

Gaat hij zijn chips, om nu bij dat te blijven, maken van verse aardappelen en bakken in gezonde vetten, dan zal hij minder moeten belast worden, dan wanneer hij aardappelvlokken in ongezond vet bakt. Dan baat het argument van goedkopere grondstoffen niet meer, want zal hij moeten betalen voor het feit dat hij de volksgezondheid schaadt.

Neem nu allerlei kleur- en bewaarstoffen die er aan diverse producten worden toegevoegd. Veel kinderen weten wel wat aardbeismaak is, maar niet meer hoe een echte aarbei smaakt.

Al deze dingen zorgen voor een stijgend aantal voedselallegieën, vooral bij kinderen. Dikwijls reageren babies al op stoffen, die vroeger niet in hun eten zaten.

Ik geef fabricanten te keuze om correcte, gezonde voeding af te leveren en hiervoor beloond te worden, door minder heffing op hun producten, of om belastingen te betalen op hun ongezonde troep, die ze ons willen verkopen.

[AyneRand]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Misschien geef ik ergens een verkeerd voorbeeld.

Ongezonde voeding heeft niet enkel met calorieën te maken. Noten bevatten bv meer calorieën dan chips, maar het gaat om bv de additiven, het soort vetten, ...

Daarnaast is het niet op de eerste plaats de comsument die moet betalen, maar de fabricant moet zo zijn verantwoordelijkheid nemen.

Gaat hij zijn chips, om nu bij dat te blijven, maken van verse aardappelen en bakken in gezonde vetten, dan zal hij minder moeten belast worden, dan wanneer hij aardappelvlokken in ongezond vet bakt. Dan baat het argument van goedkopere grondstoffen niet meer, want zal hij moeten betalen voor het feit dat hij de volksgezondheid schaadt.

Neem nu allerlei kleur- en bewaarstoffen die er aan diverse producten worden toegevoegd. Veel kinderen weten wel wat aardbeismaak is, maar niet meer hoe een echte aarbei smaakt.

Al deze dingen zorgen voor een stijgend aantal voedselallegieën, vooral bij kinderen. Dikwijls reageren babies al op stoffen, die vroeger niet in hun eten zaten.

Ik geef fabricanten te keuze om correcte, gezonde voeding af te leveren en hiervoor beloond te worden, door minder heffing op hun producten, of om belastingen te betalen op hun ongezonde troep, die ze ons willen verkopen.

Zolang die fabricanten dit ook in hun prijs kunnen verwerken en dat de mindere heffing van belastingen op die manier hun competitiviteit tov van anderen verzekert, geen probleem.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Hellfigger

Dus iemand die één klein pakje chips eet moet gestraft worden omdat iemand anders 2 grote pakken chips eet.

Belachelijk.

Men moet geen mensen bestraffen omdat anderen zich niet kunnen inhouden.

Alsof het jouw zaken zijn dat ik dan wel één, twee of tien pakken chips eet.

[Vorenus]

Oorspronkelijk geplaatst door Boadicea

Misschien geef ik ergens een verkeerd voorbeeld.

Ongezonde voeding heeft niet enkel met calorieën te maken. Noten bevatten bv meer calorieën dan chips, maar het gaat om bv de additiven, het soort vetten, ...

Daarnaast is het niet op de eerste plaats de comsument die moet betalen, maar de fabricant moet zo zijn verantwoordelijkheid nemen.

Gaat hij zijn chips, om nu bij dat te blijven, maken van verse aardappelen en bakken in gezonde vetten, dan zal hij minder moeten belast worden, dan wanneer hij aardappelvlokken in ongezond vet bakt. Dan baat het argument van goedkopere grondstoffen niet meer, want zal hij moeten betalen voor het feit dat hij de volksgezondheid schaadt.

Neem nu allerlei kleur- en bewaarstoffen die er aan diverse producten worden toegevoegd. Veel kinderen weten wel wat aardbeismaak is, maar niet meer hoe een echte aarbei smaakt.

Al deze dingen zorgen voor een stijgend aantal voedselallegieën, vooral bij kinderen. Dikwijls reageren babies al op stoffen, die vroeger niet in hun eten zaten.

Ik geef fabricanten te keuze om correcte, gezonde voeding af te leveren en hiervoor beloond te worden, door minder heffing op hun producten, of om belastingen te betalen op hun ongezonde troep, die ze ons willen verkopen.

Weet u wel iets van additieven af?

Wat zit er in mijn eten?
De meeste industriële voedingsmiddelen bevatten toegevoegde stoffen, de zogeheten additieven of E-nummers. Veel mensen staan ten onrechte erg argwanend tegenover deze stoffen.

Elk voedingsmiddel bevat van nature enkele duizenden bestanddelen. Het gaat zowel om stoffen die essentieel zijn voor onze gezondheid - zoals vitaminen, mineralen, eiwitten, suikers en vetten - als om stoffen die geen echte voedingswaarde hebben, zoals natuurlijke kleurstoffen, gommen, harsen, enz.

Daarnaast worden er ook allerlei stoffen aan toe gevoegd om het eindproduct aantrekkelijker te maken, een mooiere kleur te geven, om de bewaarduur te verlengen, enz. Dit zijn de additieven. Soms kan een voedingsmiddel ook nog bepaalde ongewenste stoffen bevatten, bijvoorbeeld resten van bestrijdingsmiddelen. In dat geval spreekt men van contaminanten.

E-nummers • Het gebruik van additieven is wettelijk geregeld. In principe mogen alleen additieven worden toegevoegd die onschadelijk zijn voor de gezondheid of in hoeveelheden waarvan wordt aangenomen dat ze onschadelijk zijn. En anderzijds mogen ze alleen gebruikt worden wanneer ze technisch onontbeerlijk zijn bij gebrek aan andere oplossingen. Ze mogen niet worden aangewend om kwaliteitsgebreken te verdoezelen of de consument te misleiden over de precieze samenstelling van een productie (bv. een gele kleurstof om het gebrek aan eieren te verdoezelen).

• Ten tweede mogen alleen additieven worden gebruikt die voorkomen op een zogeheten positieve lijst, enkel voor de daarin vermelde eetwaren en hoogstens de opgegeven maximumdoses. Al die toegelaten additieven hebben een codenummer dat in heel Europa geldt en dat is samengesteld uit de letter E (van Europa) gevolgd door 3 cijfers.

Concreet gaat het om volgende groepen:

1.Kleurstoffen (E100 tot E199). Het gaat hier zowel om synthetische als om natuurlijke kleurstoffen. Dit laatste betekent niet noodzakelijk dat ze van nature in het product voorkomen, wel dat ze afkomstig zijn van natuurlijke producten zoals bv. bietenrood (E162) of carotenoïden (E160).

2. Bewaarmiddelen (E200 tot E299). Dit zijn stoffen die de ontwikkeling van bacteriën, schimmels, enz. in vlees, kaas, wijn, enz. afremmen.

3. Anti-oxydantia (E300 tot E399) worden gebruikt om voedselbederf door contact met lucht te vertragen. Het meest gebruikt product is ascorbinezuur of vitamine C (E300 tot E302).

4. Emulgeer-, bind- en geleermiddelen (E400 tot E499) dienen om het product stevigheid te verlenen of te behouden.

5. Smaakversterkers (E620 tot E640) zijn bedoeld om de smaak te versterken of te wijzigen. Het bekendste voorbeeld zijn de glutamaten, bekend van het zg. Chinees restaurantsyndroom (een op een allergie gelijkende reactie die het eerst werd vastgesteld na het eten van Chinese gerechten).

6. Zoetstoffen (E420, E421, E950 tot E960). Het gaat hier om kunstmatige zoetstoffen die suiker vervangen in sommige light-producten.

De levensmiddelenfabrikant heeft de keuze om op de verpakking van een voedingsmiddel de generische naam van het additief te vermelden (bv. de kleurstof amarant of de zoetstof saccharine), dan wel het E-nummer. Op sommige producten, zoals bv. wijn, moet de aanwezigheid van additieven niet worden vermeld.
zie ook artikel : E-nummers

Nut Een additief mag in principe alleen gebruikt worden wanneer het onmisbaar of minstens zinvol is. Dat principe is evident voor de meeste bewaarmiddelen en de anti-oxydantia. Al kan de vraag gesteld worden of ze altijd onmisbaar zijn, bv. in limonades of smeerpasta. Ook de emulgeer- en bindmiddelen die bv. toelaten om minder vet te gebruiken in een bepaald product of gebruikt worden om kristalvorming in ijs te verhinderen, zijn zeker zinvol. Maar wanneer ze gebruikt worden om de afwezigheid van eieren in ijs te maskeren of om de waterinhoud van gekookte ham te verhogen, rijzen wel bedenkingen.

Bij kleurstoffen, die enkel worden toegevoegd om een voedingsmiddel aantrekkelijker te maken, of smaakversterkers ligt het 'nuttigheidsprincipe' minder voor de hand. Verbruikersorganisaties pleiten dan ook voor een algemeen verbod op dit soort additieven. Enerzijds omdat sommige mensen overgevoelig kunnen reageren op deze stoffen. Maar vooral omdat ze ervan uitgaan dat deze additieven in feite bedoeld zijn om een product mooier voor te stellen dan het is en dus om de consument te misleiden.

Overigens is de industrie niet ongevoelig voor de argwaan van de consument, zoals bijvoorbeeld blijkt uit het feit dat chemische kleurstoffen steeds vaker worden vervangen door natuurlijke kleurstoffen (zo kan de "natuurlijke" rode kleurstof cochenillerood of E 124 de chemische rode kleurstof E 123 of amarant vervangen). "Natuurlijk" betekent in deze context echter niet per se gezonder. Zo komt één van de meest omstreden additieven, de smaakversterker glutamaat, van nature in tal van producten voor.

Veiligheid
Voor een additief wordt toegestaan, wordt de stof onderworpen aan een uitgebreide serie tests waarbij wordt gepeild naar de mogelijke gezondheidsrisico's. Na het doorlopen van deze tests stelt men een "No Observed Effect Level" of NOEL vast. Dit is de hoogst mogelijke dosis van een stof die aan proefdieren kan worden toegediend zonder dat enig nadelig effect wordt waargenomen.

Om tot een voor de mens maximaal aanvaardbare dagelijkse dosis te komen (de ADI of Acceptable Daily Intake) deelt men deze NOEL-waarde meestal door 100. Een voorbeeld: wanneer een proefkonijn bv. tot 100 mg per kg lichaamsgewicht per dag van een stof kan innemen zonder hiervan enig nadelig effect te ondervinden, wordt voor de mens een dagelijkse dosis van slechts 1 mg per kg lichaamsgewicht toegestaan (= veiligheidsfactor 100).

In gevallen waarbij een minder strenge veiligheidsfactor wordt gebruikt, zijn er duidelijke redenen om aan te nemen dat de risic's voor de mens uitgesproken klein zijn.

Omdat de ADI een weinig handig instrument is - hoe kan de consument weten of hij op één dag de ADI al dan niet overschreden heeft? - wordt gewerkt met maximumconcentraties van additieven in bepaalde soorten van levensmiddelen of groepen van levensmiddelen. De maximum toegelaten hoeveelheid additief wordt zo bepaald dat wie een normaal voedingspatroon in acht neemt, de maximale dosis nooit zal overschrijden.

Dit betekent dat voor een voedingsmiddel dat in grote hoeveelheden wordt gegeten (bv. brood) de toegestane dosis van een bepaald additief veel kleiner is dan voor een voedingsmiddel waarvan maar weinig wordt gegeten (bv. kaviaar).

In de praktijk komt het erop neer dat iemand bijna dagelijks onmenselijke porties van één bepaald voedingsmiddel moet verorberen, om de maximale dosis van een bepaald additief te overschrijden.

Als uit nieuwe toxicologische studies blijkt dat een additief minder onschadelijk is dan tot dan toe werd aangenomen, wordt het additief hetzij afgevoerd van de positieve lijst, of wordt de ADI verlaagd, wat gevolgen heeft voor de maximaal toegelaten concentratie in de levensmiddelen.
zie ook artikel : Gezondheidsbeweringen van voedingsmiddelen

Ongewenste effecten
Door al deze veiligheidsmaatregelen is de kans op schadelijke effecten van additieven zeer klein, al kunnen ze nooit helemaal worden uitgesloten. Wel moeten de gebruikte additieven (meestal) op het etiket worden vermeld, zodat mensen met een uitgesproken allergie of overgevoeligheid voor een specifieke stof het gebruik hiervan kunnen vermijden.

Maar net zo min als men tarwe moet verbieden omdat een klein aantal mensen overgevoelig is voor het gluten in tarwe, moet men bepaalde additieven afvoeren omdat sommige mensen hieraan overgevoelig zijn.

Overigens blijken overgevoeligheids- en allergische reacties in de meeste gevallen geen reacties te zijn op een of ander additief, maar wel op een natuurlijk bestanddeel van het voedingsproduct, zoals melkeiwit, soja-eiwit, enz.

Vanuit gezondheidsstandpunt vormen de additieven zeker niet het grootste risico. Maar wel verkeerde eetgewoonten (teveel zout, teveel vet, enz.) en ziekteverwekkers zoals bacteriën, schimmels en allerlei giftige stoffen die van nature of door bepaalde bewerkingen of onzorgvuldige bewaring in het voedsel aanwezig zijn. Om het met een boutade te zeggen: het zijn niet de kleurstoffen die snoep, of de glutamaten die chips ongezond maken, maar het vele vet. En er worden elk jaar veel meer mensen ziek na een barbecue door voedselvergiftiging, dan door de aanwezigheid van glutamaten of nitrieten in het vlees. Dit rechtvaardigt het soms overdreven gebruik van additieven niet, maar het relativeert wel het risico ervan voor de gezondheid.
zie ook rubriek : voedselallergie
zie ook rubriek : voedselvergiftiging

Is natuurlijk gezond? Bepaalde bestanddelen die van nature in onze voeding voorkomen, worden niet of slechts zeer beperkt op veiligheid onderzocht en er is ook geen sprake van maximaal toegestane hoeveelheden.

Toch kunnen deze "natuurlijke" voedingsstoffen ook ongewenste effecten veroorzaken. Dat is evident voor bepaalde vetstoffen of voor purines in vlees. Maar zelfs een overdreven inname van vitaminen kan soms tot vergiftigingsverschijnselen leiden. Zelfs een overmaat aan water kan dodelijk zijn. "Natuurlijk" is dus niet per definitie synoniem van "gezond". Of zoals Paracelcus het in de 16de eeuw al zei: "dosis facit venenum", of vrij vertaald: er bestaat geen gif, alleen giftige doses.

Maar kan de dagelijkse inname van natuurlijke stoffen in de praktijk tot schadelijke doseringen leiden?

Voor additieven wordt een veiligheidsfactor van 100 of meer aangehouden. Voor natuurlijke voedingsbestanddelen zijn deze veiligheidsmarges vaak veel kleiner. Een paar voorbeelden:

• Zo heeft men heeft dagelijks ongeveer 3 gram zout nodig nodig, terwijl 12 gram per dag schadelijk kan zijn. Veiligheidsmarge: factor 4.

• Van fluor wordt de behoefte op 1 gram per dag geschat, terwijl 5 gram reeds schadelijk kan zijn. Veiligheidsmarge: factor 5.

• De behoefte aan vitamine D bedraagt 400 eenheden, terwijl 2000 eenheden reeds schadelijk kunnen zijn. Veiligheidsmarge: factor 5.


http://www.gezondheid.be/index.cfm?f...art&art_id=114

Ik heb in voeding gewerkt als mixingoperator in een Labo en geloof me. Het is één van de strengst gecontroleerde sectoren die er zijn.

[Boadicea]

Oké, Hellfigger, maar voor een leek is het niet echt mogelijk om uit te maken, wanneer hij teveel van iets inneemt.
Daarnaast bevatten vele voedingsstoffen toegevoegde suikers, ook producten, die als gezond aanzien worden, zoals mueslirepen en magere yochurt.

Ik vind dat de consument tegen de overdaad van de voedingwarenindustrie moet beschermd worden, of toch op zijn minst geïnformeerd.

Dat die additieven niet altijd ongezond zijn, hoor je me niet zeggen, maar tegenwoordig worden er hoe langer hoe meer synthetische aroma's gebruikt en weet jij zeker tot wat dit in de toekomst gaat leiden?

Of genetisch gemanipuleerde gewassen, daar weten we ook nog niet zeker van wat de gevolgen voor de toekomst gaan zijn.