Welke speelfilm presenteert het best uw ideologische overtuigingen?

[C2C]

Vier Italiaanse business consultants hebben een bestsellertje geschreven voor managers. In plaats van nog maar eens een herhaling van de lege langue de boix die CEOs onder elkaar hanteren (wat neerkomt op: wij rommelen maar wat aan), raden de schrijvers managers aan om te leren van speelfilms.

Die tonen de condition humaine in haar complexiteit en laat mensen (en zelfs managers) toe sociaal en emotioneel intelligent te worden door er naar te kijken en zich er in in te leven.

Van Fellini tot Rambo, van Volver tot Lolita, een grote diversiteit aan films wordt gepresenteerd in het boek en dient als stof om te leren en succes te kweken.

http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/6260548.stm



Hierbij aansluitend: welke speelfilm vertegenwoordigt het best uw politieke of sociale visie? Leg ook uit waarom, we zijn hier tenslotte om pedagogische redenen aanwezig hé.

[C2C]

Ik zal zelf de spits afbijten:

Not One Less van Zhang Yimou, 1999, China, Gouden Leeuw, maar da's voor snobs.



Met echte mensen, geen acteurs. Iedereen speelt zichzelf.

Een jong meisje, Wei Minzhi, moet voor een maand een leraar vervangen in een rurale dorpsschool. Als ze alle leerlingen in de klas kan houden krijgt ze een kleine beloning - geld, 10 yuan. De dorpsschool en de kindjes erin zijn heel arm.

-eerst gaat ze angstvallig voor de beloning en probeert ze iedereen binnen te houden

-intussen gaat het lesgeven heel moeizaam; de 13-jarige Wei is immers zelf nog een leerlinge

-dan loopt er een jongen weg, moet gaan werken in de stad om zijn familie te onderhouden.

-Wei Minzhi pikt dit niet en probeert samen met de klas een oplossing te zoeken om de jongen terug te halen uit de stad: plots opent zich een wereld van solidariteit; alle leerlingen werken samen om geld in te zamelen om de busreis naar de stad te kunnen betalen; plots wordt er driftig rekenen en taal geleerd; de concreetheid van de situatie zorgt voor de noodzaak tot leren, op een speelse, enthousiaste manier.

-het busticket kost meer dan de 10 yuan beloning die ze zou krijgen, maar dat is natuurlijk al lang niet meer van belang; eigenbelang en egoïsme worden nu vervangen door solidariteit, menselijkheid en authenticiteit

-Wei reist naar de Grote Koude Harde stad, maar vindt de jongen niet zomaar; overal wordt ze weggekeken en als een arm dorpsmeisje behandeld; hopeloos spendeert ze haar laatste geld om hem te vinden.

-uiteindelijk en ten einde raad belandt ze in de televisie-studio van de grote stad, waar ze haar verhaal doet, live op TV. De oproep werkt: de jongen wordt teruggevonden.

-intussen is de hele stad zo ontroerd geraakt dat ze de kleine Wei omhelst en overlaadt met geschenken.

Finale: Wei vindt de jongen, en keert terug naar de arme dorpsschool die nu eindelijk kan hersteld worden door de vele giften.


Moraal van het verhaal: hoe solidariteit, verantwoordelijkheid, menselijkheid, empathie en de gift-logica superieur zijn aan egoïsme, individualisme, kleingeestigheid en geld-logica.

Wie alles geeft, krijgt veel meer terug. Niet de kleinheid van de commercant die alles in een relatie van wederkerigheid ziet, maar absolute potlatch!!


Echt een aanrader. Zeer sober en authentiek gepresenteerd. En natuurlijk briljante cinematografie van de Chinese grootmeester.

[C2C]

Dude get a lift!!

[Bovenbuur]

Battle Royal. Ik ben zogenaamd anti-pacifistisch.

[Jeronimo]

De leeuw van Vlaanderen.
Al wel hopeloos verouderd (de film is 6 jaar ouder dan ikzelf) maar het blijft een mooi verhaal, en het blijft tof om te zien hoe de Vlamingen de Fransen in de pan hakken.

[Tavek]

Barry Lyndon

[Metternich]

"Fight Club" en "V for Vendetta" zijn pareltjes.

[An Arkos]

V for Vendetta (maar de strip is blijkbaar beter), Land and Freedom, Bloody Sunday

[Starkan]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Barry Lyndon

Omwille van de moraal dat een boerenjongen nooit tot de bourgeois zou kunnen behoren?

[Metternich]

Ook nog "300", "The Wind that shook the Barley", "Michael Collins", "Braveheart" en "Bloody Sunday".

[Starkan]

Bij mij heeft Pier Paolo Pasolini met Teorema een sterke, laat ons zeggen sociale inspiratie achtergelaten.
Deze film illustreert de bekrompenheid en wereldvreemdheid van de bourgeoisie en hun onvermogen tot sociale omgang in de pure vorm. Het leven van zo'n doorsnee bourgeois familie wordt volledig op de kop gezet door een jongeman die op bezoek komt. Hilarisch hoe die over elk familielid gaat en een geheel getraumatiseerde familie achterlaat. Dit drama gaat over bevrijding van het ego door het pure te aanschouwen, doch de geconditioneerde bekrompenheid leidt tot waanzin.
Pasolini slaagt erin op een totaal absurdistische wijze interrelationele zaken bij te brengen doorspekt met kilo's humor en zijn meesterlijke beheersing van tragiek.

[Tavek]

Oorspronkelijk geplaatst door Starkan

Omwille van de moraal dat een boerenjongen nooit tot de bourgeois zou kunnen behoren?

Hoe hard je ook werkt, je blijft nog steeds wie je bent ja.

[Andro]

Aliens

[Pietje]

WOODSTOCK : "LOVE & PEACE"

[Paulus]

Geen enkele vertegenwoordigt mijn poltieke of sociale visie. Zo 'n film moet nog gemaakt worden vrees ik.

Maar onderstaande films of series, zal ik niet vlug vergeten.

Ghandi, Spartacus (met Kirk Douglas), De collega's (serie), Shogun (serie), Daens.

Paulus

[pinbag]

*The Six Stringed Samurai*

[Stratcat]

Lost Highway van David Lynch.

[Duvelke]

robocop

[Abba Kovner]

Toen ik deze documentaire van Claude Lanzmann in januari 1986 voor het eerst bekeek op VPRO TV bleef ik totaal verbijsterd en verslagen achter. Na alle verhalen en literatuur over de holocaust was dit voor mij het laatste wat ik nodig had om overtuigd te worden.

De laatste twijfelaars of het allemaal wel inderdaad zo erg is geweest zoals de laatste getuigen ons vertellen, worden bij het bekijken van deze ultieme schokkende documentaire over de streep getrokken: het was allemaal nog veel erger en gruwelijker dan we dachten en... geen nachtmerrie maar allemaal ècht gebeurd!

Wat mij betreft is deze 9 ½ uur durende documentaire de meest beklijvende film die ooit over dit onderwerp werd gemaakt en een absolute 'must seen' voor iedereen.

Claude Lanzmann spendeerde 11 jaar van zijn leven aan dit belangrijke project, waarbij hij over de hele wereld reisde op zoek naar overlevende kampslachtoffers, SS commandanten en ooggetuigen van de Endlösung, de eindoplossing van de nazi's voor het probleem van ongewenste groepen mensen door ze stelselmatig uit te roeien.

Zonder veel franje, zoals archiefmateriaal of gedramatiseerde onderdelen maar door middel van uitzonderlijke getuigenissen geeft Shoah een gedetailleerd beeld van het stap-voor-stap mechanisme van uitroeiing: de details van dienstregelingen en financiën, de logistiek van het brengen van slachtoffers naar de gaskamers en het ontdoen van de lijken achteraf, de bureaucratische procedures om het doden van miljoenen mensen te registreren zonder het vermelden van de woorden "doden" of "mensen".

Door de beelden van de spookachtige landschappen en de kracht van de menselijke stem komt de geschiedenis op een zeer confronterende wijze tot leven.

Geen enkel filmdocument ook, dat zo wordt aangevochten door negationisten als de SHOAH van Lanzmann. Het zit ze echt even niet lekker.

De man op de foto, is de treinmachinist die toen de Joden naar het vernietigingskamp van Treblinka voerde. Hij vertelt het allemaal zelf in die documentaire. Je gelooft hem of je gelooft hem niet, maar hij, hij was er wel écht bij toen.... geen gelul, geen sentimenteel gedoe... keihard, recht voor de raap... een eenvoudige werkman van toen, vertelt in zijn eigen woorden hoe het ging, hij werd zelfs helemaal niet gefolterd of gehersenspoeld, het was in die documentaire zelfs de eerste maal dat iemand hem vroeg wat zijn taak toen was en wat er gebeurde... niemand voordien had hem ooit wat gevraagd.....

[C2C]

Zeg mensen, er mag ook humor in deze thread hé!

Zo vond ik Festen bijvoorbeeld hilarisch.

Humor dus hé!!