Poujadisten van den UNIZO zeuren over teloorgang voedingswinkels - hoe durven ze

[C2C]

De hypocrieten van den UNIZO liggen maar te zagen over een nieuwe marktstudie die aantoont dat het aantal kleine voedingswinkels en superettes maar blijft dalen.

Ze pleiten nu voor een herziening van de "IKEA-wet" die de vestiging van grote bedrijven vergemakkelijkt.

Aantal voedingswinkels zit op recorddiepte, UNIZO jankt


http://www.vrtnieuws.net/cm/vrtnieuw...ingsinventaris

Kijk, dat is nu typisch aan kapitalisten en poujadisten. Enderzijds terroriseren ze iedereen die niet meestapt in hun verhaal over vennootschapbelastingverlagingen en over het afbouwen van alles wat sociaal is, om toch maar het kapitalisme vrij spel te geven.

En anderzijds, wanneer het kapitalisme dan eindelijk zijn werk doet, en de kleintjes doodmept, beginnen diezelfde poujadisten en kapitalisten te janken...

Ze moeten daar bij den UNIZO echt ne keer beginnen zeggen wat ze nu eigenlijk willen.

Bende contradictoiren!!

[Wr Khrp Hmw]

Verbaast het je ?
Dat is toch de essentie van het kapitalisme:
de sterken meppen de zwakken dood

Gewoon terug naar het recht van de sterkste, vóór de beschaving

Dat geldt blijkbaar zelfs in de eigen rangen, ze zijn dus dodelijk consequent

[Jos Verhulst]

Grote winkels met geïntegreerde distributieketens zijn in de meeste gevallen gewoon efficiënter. Zij genieten de voorkeur van de verbruiker die minder moet lopen en bovendien met hetzelfde geld méér kan kopen. Het is dus normaal dat kleine winkels verdwijnen. Omdat wij in een half tot driekwart socialistisch systeem leven, met grootschalige staatsinterventie op alle mogelijke domeinen, wordt deze evolutie naar meer welvaart bemoeilijkt. De ikea-wet is daar een voorbeeld van.

Het is volkomen normaal dat bepaalde instellingen, zoals kleine winkels of paardentrammaatschappijen, en bepaalde beroepen, zoals bv. tonnenmakers, verdwijnen wanneer er geen vraag meer is. De normale manier om binnen een vrije economie de wrijvingskosten op te vangen, is het vrije verzekeringswezen. In een vrije maatschappij zou de staat geen monopolist spelen inzake 'sociale zekerheid', maar zouden mensen zich vrij moeten kunnen verzekeren, tegen ziekte zowel als jobverlies. Omdat op deze domeinen echter een duur en onefficiënt staatsmonopolie is ingesteld, loopt het natuurlijk mis, en de gedupeerden doen dan reflexmatig weer beroep op socialistische dwz peperdure en onefficiënte staatsinterventie. Gevolg: meer zotte kosten en minder welvaart voor iedereen. De oplossing is de afschaffing van de socialistische heilstaat en de invoering van een echt vrije economie. Normaal zouden wij met de huidige productiviteit slechts twee of drie dagen per week moeten werken. Dat er toch nog vijf dagen moet gewerkt worden, komt door het socialistisch gesteel en de interventionistische verspilling.

[Raf]

Wat een hoop larie en apekool...

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

De hypocrieten van den UNIZO liggen maar te zagen over een nieuwe marktstudie die aantoont dat het aantal kleine voedingswinkels en superettes maar blijft dalen.

Ze pleiten nu voor een herziening van de "IKEA-wet" die de vestiging van grote bedrijven vergemakkelijkt.

Aantal voedingswinkels zit op recorddiepte, UNIZO jankt


http://www.vrtnieuws.net/cm/vrtnieuw...ingsinventaris

Kijk, dat is nu typisch aan kapitalisten en poujadisten. Enderzijds terroriseren ze iedereen die niet meestapt in hun verhaal over vennootschapbelastingverlagingen en over het afbouwen van alles wat sociaal is, om toch maar het kapitalisme vrij spel te geven.

En anderzijds, wanneer het kapitalisme dan eindelijk zijn werk doet, en de kleintjes doodmept, beginnen diezelfde poujadisten en kapitalisten te janken...

Ze moeten daar bij den UNIZO echt ne keer beginnen zeggen wat ze nu eigenlijk willen.

Bende contradictoiren!!

C2C, je bent de laatste tijd goed op weg om een echte libertariër te worden merk ik.

Het klopt inderdaad dat werkgeversorganisaties en andere belangenorganisaties absoluut geen vrije markt willen (herinner ook UNIZO's kruistocht tegen het afschaffen van de vestigingswet, die meer concurrentie zou mogelijk maken).

Waarom zou je immers als bestaande producent het toetreden van nieuwe concurrenten willen aanmoedigen?

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

De hypocrieten van den UNIZO liggen maar te zagen over een nieuwe marktstudie die aantoont dat het aantal kleine voedingswinkels en superettes maar blijft dalen.

Ze pleiten nu voor een herziening van de "IKEA-wet" die de vestiging van grote bedrijven vergemakkelijkt.

Aantal voedingswinkels zit op recorddiepte, UNIZO jankt


http://www.vrtnieuws.net/cm/vrtnieuw...ingsinventaris

Kijk, dat is nu typisch aan kapitalisten en poujadisten. Enderzijds terroriseren ze iedereen die niet meestapt in hun verhaal over vennootschapbelastingverlagingen en over het afbouwen van alles wat sociaal is, om toch maar het kapitalisme vrij spel te geven.

En anderzijds, wanneer het kapitalisme dan eindelijk zijn werk doet, en de kleintjes doodmept, beginnen diezelfde poujadisten en kapitalisten te janken...

Ze moeten daar bij den UNIZO echt ne keer beginnen zeggen wat ze nu eigenlijk willen.

Bende contradictoiren!!

Exactement. Dezelfde verontwaardiging over het verband tussen competitie en monopolievorming vind je bij rechts-libertairen. Dan heeft de overheid het gedaan.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Exactement. Dezelfde verontwaardiging over het verband tussen competitie en monopolievorming vind je bij rechts-libertairen. Dan heeft de overheid het gedaan.

Je kan niet ontkennen dat de meest frappante monopolies politiek van aard zijn, d.w.z. dat het verboden is om te concurreren.

Wat betreft monopolies die in de markt gevormd worden, heb ik absoluut geen probleem, en de meerderheid van de libertariërs evenmin.

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Wat betreft monopolies die in de markt gevormd worden, heb ik absoluut geen probleem, en de meerderheid van de libertariërs evenmin.

Kijk, de kapitalist zit toch echt met een probleem, met een contradictie die hijzelf nooit durft te bespreken.

Heel zijn systeem is gebaseerd op de mythe van de "vrije markt" en het "vrije ondernemen" en de "vrije eigendom" over goederen en productiemiddelen. Dat is de mythe die gepimpt wordt: kapitalisme = vrijheid.

Maar laat het kapitalisme zijn werk eens doen, en wat ziet ge? De eeuwige tendens tot monopolisering. De tendens tot monopolievorming is de essentie van het kapitaal. Daar gaat dan uw vrijheid. Heel uw mythe stort dan in. Want een monopolie betekent: vrijheid voor ééntje, terwijl de rest in totale onvrijheid wordt gestort.


Kapitalisten en liberalen slagen er maar niet in om die gigantische contradictie op te lossen. Heel hun systeem is eigenlijk gebaseerd op lucht.

Van zodra één kapitalist erin slaagt om de contradictie van zijn systeem rationeel te verdedigen, dan ben ik bereid verder te praten.

Zolang dat niet gebeurt, blijf ik rustig Lenin's boekjes over het monopoliekapitalisme lezen. Die zijn veel consistenter en geloofwaardiger.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Kijk, de kapitalist zit toch echt met een probleem, met een contradictie die hijzelf nooit durft te bespreken.

Heel zijn systeem is gebaseerd op de mythe van de "vrije markt" en het "vrije ondernemen" en de "vrije eigendom" over goederen en productiemiddelen. Dat is de mythe die gepimpt wordt: kapitalisme = vrijheid.

Maar laat het kapitalisme zijn werk eens doen, en wat ziet ge? De eeuwige tendens tot monopolisering. De tendens tot monopolievorming is de essentie van het kapitaal. Daar gaat dan uw vrijheid. Heel uw mythe stort dan in. Want een monopolie betekent: vrijheid voor ééntje, terwijl de rest in totale onvrijheid wordt gestort.


Kapitalisten en liberalen slagen er maar niet in om die gigantische contradictie op te lossen. Heel hun systeem is eigenlijk gebaseerd op lucht.

Van zodra één kapitalist erin slaagt om de contradictie van zijn systeem rationeel te verdedigen, dan ben ik bereid verder te praten.

Zolang dat niet gebeurt, blijf ik rustig Lenin's boekjes over het monopoliekapitalisme lezen. Die zijn veel consistenter en geloofwaardiger.

Je moet een onderscheid maken tussen de 'politieke' en de 'economische' tendens tot monopolievorming.

Dat ondernemers (en zeker grote, gevestigde, belangrijke ondernemers) hun markt zoveel mogelijk willen afschermen, lijkt me wel duidelijk. Dat wordt dan verpakt onder "algemeen belang", "regulering", weet ik veel; allerlei maatregelen om concurrentie (soms onbewust, vaak bedoeld) te hinderen.

Maar dat is een politiek probleem; het is daartegen dat de libertariërs zich verzetten.

Economisch gezien - eventjes theoretisch - bestaat de tendens tot monopolievorming slechts in bepaalde sectoren onder bepaalde voorwaarden (bv. de elektriciteitssector). Er is tot nader order geen monopolievorming bij bakkers, fietshersteldiensten en loodgieters, om maar een paar voorbeelden te geven.

Maar geef die mensen een beroepsfederatie, en geef ze politieke invloed, en binnen de kortste keren heb je vestigingswetten (voor fotografen bijvoorbeeld!) en andere quasi-monopolievorming.

Het liberalisme is niet de overtuiging van de doorsnee ondernemer. De doorsnee ondernemer zal het allicht worst wezen of hij zijn brood verdient dankzij of ondanks het liberalisme. Die liberale waarden blijken soms verdomd handig om bepaalde belangen te verdedigen, en soms blijken andere waarden handiger: zoals "voedselveiligheid", "eerlijke concurrentie", "kwaliteit voor de consument", "kleinschalig karakter bewaren", "sociale cohesie", enzoverder.

Dat wil echter niet zeggen dat het liberalisme als ideeëngoed waardeloos is, verre van; maar ik heb er geen moeite mee om toe te geven dat het (zoals zovele ideeën) maar al te graag door belangen misbruikt wordt.

[Jos Verhulst]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Kijk, de kapitalist zit toch echt met een probleem, met een contradictie die hijzelf nooit durft te bespreken.

Heel zijn systeem is gebaseerd op de mythe van de "vrije markt" en het "vrije ondernemen" en de "vrije eigendom" over goederen en productiemiddelen. Dat is de mythe die gepimpt wordt: kapitalisme = vrijheid.

Maar laat het kapitalisme zijn werk eens doen, en wat ziet ge? De eeuwige tendens tot monopolisering. De tendens tot monopolievorming is de essentie van het kapitaal. Daar gaat dan uw vrijheid. Heel uw mythe stort dan in. Want een monopolie betekent: vrijheid voor ééntje, terwijl de rest in totale onvrijheid wordt gestort.

De natuurlijke gang van zaken rond een vrije markt is deze, dat zowel producenten als consumenten netwerken van overeenkomsten gaan sluiten.

Bekijk het eens van de consumentenkant. Voor een individuele consument is de markt in vele gevallen niet erg transparant. Wanneer bv een vertegenwoordiger van Nuon aanbelt om mij bij Electrabel los te weken, dan kan ik als individu nauwelijks een rationele keuze maken, omdat ik (a) heel veel tijd zou moeten steken in het vergelijken van allerlei elementen, en omdat ik (b) niet vooruit kan zien hoe het gedrag van zo'n energieproducent binnen drie of tien jaar zal zijn. De natuurlijke oplossing is in zo'n geval, dat consumenten zich onderling op vrije basis aaneensluiten tot consumentenbonden, en groepsgewijs vrije overeenkomsten sluiten met producenten. Die laatsten kunnen zich evengoed verenigen. Op economische domeinen waar dit efficiënt is kunnen dus ten bate van zowel producenten als consumenten groepsovereenkomsten gesloten worden. Bv controleorganismen kunnen op die manier, los van enige staatsinterventie, tot stand komen. Het is een karikaturale opvatting om te denken, dat op een vrije markt altijd individuele consumenten staan tegenover individuele producenten waarbij die laatsten dan 'monopolies' en kartels kunnen vormen en de eersten niet. Dat is natuurlijk onzin. Consumenten kunnen zich in een vrije samenleving evengoed aaneensluiten als producenten en ze zullen dit ook doen daar waar het aangewezen lijkt.

De rol van het 'wetgevende gemenebest' (het woord 'staat' is bijna onbruikbaar omdat het teveel verkeerde associaties oproept) is niet om actief in te grijpen in deze vrije overeenkomsten. De staat dient zelf geen economisch initatief te nemen of economie te runnen. De wet dient er enkel voor te zorgen dat de vrije overeenkomsten daadwerkelijk vrij zijn, en niet door machtsfactoren worden vertekend.

Zo'n vertekening kan bv ontstaan, wanneer er een bezitsmonopolie zou komen op grond. Omdat iedere mens nu eenmaal door zijn fysieke constitutie grond nodig heeft om op te leven en te arbeiden, kan een onterechte machtsfactor ontstaan via grondbezit. Dit kan niet op socialistische of verstaatsende wijze worden opgelost, omdat dan die staat de onterechte macht in handen krijgt. Het wetgevende gemenebest dient echter wel de overdracht van grond wetgevend zodanig te regelen, dat grondbezit geen basis van macht wordt. Grond is geen consumptiegoed, het wordt in principe noch verbruikt noch geproduceerd, en grondbezit is eigenlijk een gebruiksrecht dat in die hoedanigheid niet kan worden verkocht als een appel of een tafel. Naast grond zijn er zo nog enkele pseudo-goederen die niet op een vrije markt thuishoren (en evenmin in handen van een 'staat' moeten komen).

De 'Kernpunten' zijn ondertussen als bijna 90 jaar oud maar het boek is nog altijd een heel goed instappunt, vind ik.

http://www.anthroposophy.com/Steiner...-GA023-01.html

[C2C]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Economisch gezien - eventjes theoretisch - bestaat de tendens tot monopolievorming slechts in bepaalde sectoren onder bepaalde voorwaarden (bv. de elektriciteitssector). Er is tot nader order geen monopolievorming bij bakkers, fietshersteldiensten en loodgieters, om maar een paar voorbeelden te geven.

Dit is absolute bullshit. Ten eerste: juist technisch gezien is de fundamentele motor van het kapitalisme de tendens tot monopolievorming (het hefboom-effect van kapitaalaccumulatie). Vandaar dat zelfs vadertje Smith al zei dat er een set van regeltjes moet komen, anders kan de vrije concurrentie nooit werken.

Ten tweede, precies door die set van regeltjes, introduceert ge volop de Staat in het systeem.

Ten derde, in plaats van de tendens tot monopolievorming zijn gang te laten gaan in de markt, gebruikt het kapitaal zijn hefbomen om de Staat te lijmen.


Het zuivere kapitalisme bestaat nooit zonder Staat, ge moet dus geen artificieel onderscheid proberen te maken tussen 'politieke' en zuiver 'economisch-technische' tendenzen tot monopolie-vorming. Beide zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden.


Enfin, dit is toch echt basis. Het beste, meest recente bewijs voor de werking van het monopoliekapitalisme binnen een simpele marktcontext (dus niet in de politieke sfeer) is het success van Microsoft. Nooit voorgetrokken door eender welke politieke klasse. Microsoft's monopolie is zelfs zo successvol dat een Staatsactor (de EU), dat monopolie doelbewust doorbreekt. Nu zal Microsoft die Staat lijmen; het heeft daar immers genoeg geld voor.

Ge moet echt eens Lenin zijn boekske lezen over de tendens tot monopolievorming van de banksektor op het einde van de 19de, begin 20ste eeuw. Dan ziet ge dat er zonder Staat geen banken bestaan, en zonder banken ook geen bourgeois-staten. Het kapitalisme is de Staat die zich laat lijmen door de Markt. In het communisme lijmt de Staat zichzelf en is alleen zij verantwoordelijk voor monopolies. Da's een groot verschil.

Maar technisch gezien blijft de kern van het kapitalisme (het woord zegt hetzelf), de accumulatie van kapitaal, die door een differentiële motor (méér kapitaal is veel krachtiger om nóg méér kapitaal voort te brengen) altijd en fundamenteel leidt tot monopolies. Lees Adam Smith.

[Eddy B]

Hier wordt veel wijsheid aangehaald, wat ik niet dadelijk had verwacht, dus zal ik ook eens afkomen

Noch het volledig kapitalistisch model, noch het volledig Communistisch model, voldoen om de burger voldoening te geven via monopolies.

Wat echter wél kan werken, en we hebben door die idioot van een Verhofstadt die prachtige kans gemist, is een staatsmonopolie in concurrentie laten treden met de vrije markt.

Dat werkt duizend keer beter dan allerhande wetten gaan uitvinden om via de staat toch enigszins controle over de monopolies te kunnen verkrijgen, want, indien een nieuw monopolie zich opdringt, kan de staat die teniet doen door zelf in concurrentie te treden en zo regulerend werken op de prijszetting voor de burger/consument.

In plaats van onze eigen electrabel te verpatsen aan de Fransen, die het niet zo dringend vonden om hun aandelen weg te smijten, hadden we die gewoon kunnen behouden, en de markt openstellen voor concurrentie. Einde monopolie, maar wel staatscontrole op de prijzen, via eigen holding.

Nu zitten we met de gebakken peren van een vreemd defacto monopolie zonder een instantie om zijn prijzen te temperen. Men maakt dan wel afspraken en wetten, maar we kennen onze kapitalistische pappenheimers en weten hoeveel kronkelpaden die bewandelen om alke komma en punt uit te putten om maar niet toe te geven in de praktijk. Met elektrabel in onze handen, kon geen enkele andere leverancier op onze markt komen, zonder iets aan de prijzen te doen. Wat evengoed geldt voor de staatsholding natuurlijk, want die moet ook zichzelf niet uit de markt prijzen door staatsarbeidersluiheid, en dan weet je wel waarover ik praat...

My 2cts worth!

[Bert Bubber]

Oorspronkelijk geplaatst door Eddy B

Hier wordt veel wijsheid aangehaald, wat ik niet dadelijk had verwacht, dus zal ik ook eens afkomen

Noch het volledig kapitalistisch model, noch het volledig Communistisch model, voldoen om de burger voldoening te geven via monopolies.

Wat echter wél kan werken, en we hebben door die idioot van een Verhofstadt die prachtige kans gemist, is een staatsmonopolie in concurrentie laten treden met de vrije markt.

Dat werkt duizend keer beter dan allerhande wetten gaan uitvinden om via de staat toch enigszins controle over de monopolies te kunnen verkrijgen, want, indien een nieuw monopolie zich opdringt, kan de staat die teniet doen door zelf in concurrentie te treden en zo regulerend werken op de prijszetting voor de burger/consument.

In plaats van onze eigen electrabel te verpatsen aan de Fransen, die het niet zo dringend vonden om hun aandelen weg te smijten, hadden we die gewoon kunnen behouden, en de markt openstellen voor concurrentie. Einde monopolie, maar wel staatscontrole op de prijzen, via eigen holding.

Nu zitten we met de gebakken peren van een vreemd defacto monopolie zonder een instantie om zijn prijzen te temperen. Men maakt dan wel afspraken en wetten, maar we kennen onze kapitalistische pappenheimers en weten hoeveel kronkelpaden die bewandelen om alke komma en punt uit te putten om maar niet toe te geven in de praktijk. Met elektrabel in onze handen, kon geen enkele andere leverancier op onze markt komen, zonder iets aan de prijzen te doen. Wat evengoed geldt voor de staatsholding natuurlijk, want die moet ook zichzelf niet uit de markt prijzen door staatsarbeidersluiheid, en dan weet je wel waarover ik praat...

My 2cts worth!

100 % mee akkoord.

[Jos Verhulst]

Oorspronkelijk geplaatst door Eddy B

Hier wordt veel wijsheid aangehaald, wat ik niet dadelijk had verwacht, dus zal ik ook eens afkomen

Noch het volledig kapitalistisch model, noch het volledig Communistisch model, voldoen om de burger voldoening te geven via monopolies.

Wat echter wél kan werken, en we hebben door die idioot van een Verhofstadt die prachtige kans gemist, is een staatsmonopolie in concurrentie laten treden met de vrije markt.

Dat werkt duizend keer beter dan allerhande wetten gaan uitvinden om via de staat toch enigszins controle over de monopolies te kunnen verkrijgen, want, indien een nieuw monopolie zich opdringt, kan de staat die teniet doen door zelf in concurrentie te treden en zo regulerend werken op de prijszetting voor de burger/consument.

In plaats van onze eigen electrabel te verpatsen aan de Fransen, die het niet zo dringend vonden om hun aandelen weg te smijten, hadden we die gewoon kunnen behouden, en de markt openstellen voor concurrentie. Einde monopolie, maar wel staatscontrole op de prijzen, via eigen holding.

Nu zitten we met de gebakken peren van een vreemd defacto monopolie zonder een instantie om zijn prijzen te temperen. Men maakt dan wel afspraken en wetten, maar we kennen onze kapitalistische pappenheimers en weten hoeveel kronkelpaden die bewandelen om alke komma en punt uit te putten om maar niet toe te geven in de praktijk. Met elektrabel in onze handen, kon geen enkele andere leverancier op onze markt komen, zonder iets aan de prijzen te doen. Wat evengoed geldt voor de staatsholding natuurlijk, want die moet ook zichzelf niet uit de markt prijzen door staatsarbeidersluiheid, en dan weet je wel waarover ik praat...

My 2cts worth!

De staat heeft in de economie niks te zoeken. Het klinkt trouwens contradictorisch om te spreken van een staatsmonopolie dat in concurrentie treedt met de vrije markt: ofwel heb je een staatsmonopolie ofwel heb je concurrentie. Wanneer de staat eigen bedrijven opricht die in concurrentie treden met privé-bedrijven dan zijn er twee mogelijkheden: ofwel krijgt dat staasbedrijf privileges van de staat, en dan komen we terecht in het doodlopende straatje van de verspilde staatssubsidies. Ofwel krijgt dat staasbedrijf géén privileges, en dan is het binnen de kortste keren failliet. Succesvolle economische ondernemingen zijn altijd gebaseerd op specifieke talenten en op ondernemingswil bij specifieke menselijke individuen. Men dient die talenten en die wil vrij te laten, ten bate van iedereen. Het is een verschrikkelijke illusie om te geloven dat men die natuurlijke menselijke resources kan vervangen door politieke interventie en sturing door politici (of vazallen van politici), die niet over de genoemde eigenschappen beschikken. Hoeveel miserie moet er nog komen, hoeveel doden moeten er nog vallen, voordat de 'progressieven' dit gaan inzien?

De taak van het wetgevende gemenebest dient enkel te zijn, om wettelijke randvoorwaarden in te voeren daar waar macht dreigt binnen te dringen in de vrije markt, dwz daar waar rechten als zodanig handelswaar dreigen te worden. De vrije markt is een realiteit die zich afspeelt tussen mensen en dit impliceert dat die mensen zelf als individu soeverein staan tegenover die markt. De menselijke individuen zelf moeten buiten de markt blijven. Simpelste voorbeeld: je kan op de vrije markt geen mensen verkopen. Iets complexer: je kan op de vrije markt ook geen natuurlijke rechten van mensen verkopen.

Meestal heeft men een karikaturaal beeld van de vrije markt, omdat men denkt dat de vrije markt in een samenleving als de onze min of meer bestaat. Dat is echter absoluut niet het geval. Er is in Europa of de USA helemaal geen vrije markt. De staatsinterventie is massief en de productieve mensen worden gedwongen om vele maanden per jaar voor de staat te werken. De staat monopoliseert hele sectoren (bv. onderwijs, veiligheid, verkeer...), intervenieert massaal in andere sectoren en produceert dan nog met belastingsgeld allerlei 'diensten' waarnaar niemand heeft gevraagd. De staat belemmert de totstandkoming van vrije overeenkomsten bij producenten en consumenten en zet producenten en consumenten tegen elkaar op. De kosten voor dit alles worden enorm onderschat. Opheffing van het verzekeringsmonopolie bv zou het modale Vlaamse gezin enige duizenden euro's per jaar besparen. Bijna de helft van de Vlaamse begroting gaat naar het onderwijsmonopolie, met katastrofale verspillingen tot gevolg (een kind dat zes jaar ASO volgt kost aan de belastingbetaler ongeveer 40.000 euro; ik heb bij mijn eigen kinderen gezien, dat een vlotlerende puber het middelbaar diploma in drie of vier jaar kan behalen, voor een kost die een grootte-orde lager ligt). Wij zijn ons grotendeels onbewust van die verspillingen omdat we eraan gewend zijn, maar dat belet niet dat een normale werkende mens per week zeker 1 �* 2 dagen werkt, alleen maar om die socialistische inefficiëntie te bekostigen: met de huidige productiviteit zou een werkweek normaal maar een dag of 2-3 mogen duren.

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Je moet een onderscheid maken tussen de 'politieke' en de 'economische' tendens tot monopolievorming.

Dat ondernemers (en zeker grote, gevestigde, belangrijke ondernemers) hun markt zoveel mogelijk willen afschermen, lijkt me wel duidelijk. Dat wordt dan verpakt onder "algemeen belang", "regulering", weet ik veel; allerlei maatregelen om concurrentie (soms onbewust, vaak bedoeld) te hinderen.

Maar dat is een politiek probleem; het is daartegen dat de libertariërs zich verzetten.

Economisch gezien - eventjes theoretisch - bestaat de tendens tot monopolievorming slechts in bepaalde sectoren onder bepaalde voorwaarden (bv. de elektriciteitssector). Er is tot nader order geen monopolievorming bij bakkers, fietshersteldiensten en loodgieters, om maar een paar voorbeelden te geven.

Maar geef die mensen een beroepsfederatie, en geef ze politieke invloed, en binnen de kortste keren heb je vestigingswetten (voor fotografen bijvoorbeeld!) en andere quasi-monopolievorming.

Het liberalisme is niet de overtuiging van de doorsnee ondernemer. De doorsnee ondernemer zal het allicht worst wezen of hij zijn brood verdient dankzij of ondanks het liberalisme. Die liberale waarden blijken soms verdomd handig om bepaalde belangen te verdedigen, en soms blijken andere waarden handiger: zoals "voedselveiligheid", "eerlijke concurrentie", "kwaliteit voor de consument", "kleinschalig karakter bewaren", "sociale cohesie", enzoverder.

Dat wil echter niet zeggen dat het liberalisme als ideeëngoed waardeloos is, verre van; maar ik heb er geen moeite mee om toe te geven dat het (zoals zovele ideeën) maar al te graag door belangen misbruikt wordt.

De doorsnee ondernemer is dan ook van geen tel in het kapitalisme, hij heeft op geen enkele manier vat op de kapitalistische commandotoren. Dat verklaart ook waarom een bakker geen monopolie kan verwerven, hij is te zwak binnen de sociale relaties van krachten, hij heeft niet de macht om het monopolie te verwerven.
Het heeft dus niets te maken met een inherente predestinatie dat die bakker een beter voorbeeld van liberaal ondernemerschap zou zijn, zijn beroepstak kan morgen evengoed worden geherstructureerd waarbij concurrentie verdwijnt. Alles hangt af van de kapitalistische groepen die beslissen of het de moeite waard is.

[Eddy B]

Oorspronkelijk geplaatst door Jos Verhulst

De staat heeft in de economie niks te zoeken. Het klinkt trouwens contradictorisch om te spreken van een staatsmonopolie dat in concurrentie treedt met de vrije markt: ofwel heb je een staatsmonopolie ofwel heb je concurrentie. Wanneer de staat eigen bedrijven opricht die in concurrentie treden met privé-bedrijven dan zijn er twee mogelijkheden: ofwel krijgt dat staasbedrijf privileges van de staat, en dan komen we terecht in het doodlopende straatje van de verspilde staatssubsidies. Ofwel krijgt dat staasbedrijf géén privileges, en dan is het binnen de kortste keren failliet. Succesvolle economische ondernemingen zijn altijd gebaseerd op specifieke talenten en op ondernemingswil bij specifieke menselijke individuen. Men dient die talenten en die wil vrij te laten, ten bate van iedereen. Het is een verschrikkelijke illusie om te geloven dat men die natuurlijke menselijke resources kan vervangen door politieke interventie en sturing door politici (of vazallen van politici), die niet over de genoemde eigenschappen beschikken. Hoeveel miserie moet er nog komen, hoeveel doden moeten er nog vallen, voordat de 'progressieven' dit gaan inzien?

De taak van het wetgevende gemenebest dient enkel te zijn, om wettelijke randvoorwaarden in te voeren daar waar macht dreigt binnen te dringen in de vrije markt, dwz daar waar rechten als zodanig handelswaar dreigen te worden. De vrije markt is een realiteit die zich afspeelt tussen mensen en dit impliceert dat die mensen zelf als individu soeverein staan tegenover die markt. De menselijke individuen zelf moeten buiten de markt blijven. Simpelste voorbeeld: je kan op de vrije markt geen mensen verkopen. Iets complexer: je kan op de vrije markt ook geen natuurlijke rechten van mensen verkopen.

Meestal heeft men een karikaturaal beeld van de vrije markt, omdat men denkt dat de vrije markt in een samenleving als de onze min of meer bestaat. Dat is echter absoluut niet het geval. Er is in Europa of de USA helemaal geen vrije markt. De staatsinterventie is massief en de productieve mensen worden gedwongen om vele maanden per jaar voor de staat te werken. De staat monopoliseert hele sectoren (bv. onderwijs, veiligheid, verkeer...), intervenieert massaal in andere sectoren en produceert dan nog met belastingsgeld allerlei 'diensten' waarnaar niemand heeft gevraagd. De staat belemmert de totstandkoming van vrije overeenkomsten bij producenten en consumenten en zet producenten en consumenten tegen elkaar op. De kosten voor dit alles worden enorm onderschat. Opheffing van het verzekeringsmonopolie bv zou het modale Vlaamse gezin enige duizenden euro's per jaar besparen. Bijna de helft van de Vlaamse begroting gaat naar het onderwijsmonopolie, met katastrofale verspillingen tot gevolg (een kind dat zes jaar ASO volgt kost aan de belastingbetaler ongeveer 40.000 euro; ik heb bij mijn eigen kinderen gezien, dat een vlotlerende puber het middelbaar diploma in drie of vier jaar kan behalen, voor een kost die een grootte-orde lager ligt). Wij zijn ons grotendeels onbewust van die verspillingen omdat we eraan gewend zijn, maar dat belet niet dat een normale werkende mens per week zeker 1 �* 2 dagen werkt, alleen maar om die socialistische inefficiëntie te bekostigen: met de huidige productiviteit zou een werkweek normaal maar een dag of 2-3 mogen duren.

Je hebt mijn redenering niet begrepen. Door staatsinmenging, kan men concurrerende krachten scheppen, eigendom van de staat : een staatsholding. Door die in concurrentie te laten treden is het bestaan van monopolies opgeheven.

Electrabel WAS een quasi monopolie, en ipv die van de hand te doen, had men gewoon de markt moeten openstellen, maar wel electrabel in handen houden. Concurrentie geeft kans op het spelen van de vrije markt, wat nu niet het geval is. Integendeel : de prijzen gaan omhoog, en NIET door een verhoging van de internationale energieprijzen, maar door winstbejag!

Het idee van een volledig vrije markt is idioot, want de groeieconomie zal steeds monopolies in de hand werken. De enige rem daarop zijn staatsholdings, vroegere staatsmonopolies, die onvervreemdbaar zijn omdat ze ons allen toebehoren.

Bedrijven doen meer en meer aan korte termijnvisie, en ontslaan werknemers om een tijdelijke winst te realiseren. In een staatsholding bestaat de druk om winst te maken niet zo erg, en zal men dus niet snel overgaan tot die korte termijnvisie.

Het is trouwens contra-productief om mensen te ontslaan, wegens minder geld bij meer mensen versus meer geld bij minder mensen, want er is maar zoveel "brood" dat die rijken kopen, en de armere heeft wél alle dagen zijn brood nodig. Door de consument/burger te verarmen, blaast men zijn eigen markt op met als gevolg een neerwaartse spiraal. Die is nog niet helemaal merkbaar bij ons, door ons veel te sterk sociaal systeem, maar de gevolgen blijven echter niet uit, en België/Vlaanderen deelt al in de klappen : het systeem blijkt onbetaalbaar te worden, en de lasten die bedrijven krijgen opgelegd werken niet in de hand dat er meer werknemers tewerkgesteld worden.

Een lastenverlaging dringt zich dus op. Echter NIET bij de bedrijven, voor wie enkele procenten enorm veel geld betekenen, maar die ze gewoon in hun zak steken : Dank U meneer VHS, doe zo voort. Wat heeft de gemiddelde burger aan een cadeautje van enkele euros? Je voelt het niet eens... Zulke maatregelen zijn dan ook irreëel.

De lastenverlaging moet VOLLEDIG ten goede komen aan de laagste lonen. Daar zitten de mensen die alle maanden hun centen opdoen, en op het einde van hun centen nog maand overhebben! Elke cent daarin geïnvesteerd, is geld dat zal rollen en niet op spaarboekjes terrecht komt, want een consumentenmaatschappij ten goede komt. Onrechtstreeks dus ook aan de producenten. DAT is een gezonde manier van werken!

my 2cts worth

[predator]

Eddy_B :

Een lastenverlaging dringt zich dus op

Heb bericht verstuurd; gewone email.

P.

[predator]

Jos Verhulst stelde :

Meestal heeft men een karikaturaal beeld van de vrije markt, omdat men denkt dat de vrije markt in een samenleving als de onze min of meer bestaat.

Suez, Gaz de France, Electrabel ?


Beste Groeten.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door C2C

Dit is absolute bullshit. Ten eerste: juist technisch gezien is de fundamentele motor van het kapitalisme de tendens tot monopolievorming (het hefboom-effect van kapitaalaccumulatie). Vandaar dat zelfs vadertje Smith al zei dat er een set van regeltjes moet komen, anders kan de vrije concurrentie nooit werken.

"Zelfs vadertje Smith"? Vadertje Smith wist minder af over economie dan zijn voorgangers (vnl. de continentale economen), dat is een bijzonder zwak argument.

Technisch gezien bestaat er nu net géén tendens tot monopolievorming. Je mag gerust proberen om dat beruchte hefboom-effect te verdedigen, maar zowel in theorie als in praktijk blijkt het nu eenmaal niet te kloppen. Dus nog eens: er is geen tendens tot monopolievorming bij fietshersteldiensten, kuisvrouwen, huisartsen, en nog een heleboel andere beroepen. Dientengevolge bestaat er geen algemene tendens tot monopolievorming; hoogstens in bepaalde sectoren onder bepaalde voorwaarden, zoals een dalend verloop van gemiddelde kosten.

Ten tweede, precies door die set van regeltjes, introduceert ge volop de Staat in het systeem.

Daar kan ik dan wél weer mee akkoord gaan.

Ten derde, in plaats van de tendens tot monopolievorming zijn gang te laten gaan in de markt, gebruikt het kapitaal zijn hefbomen om de Staat te lijmen.

Zonder de staat zou die tendens zich beperken tot een aantal zeldzame gevallen.

De argumenten die aangevoerd werden tegen centrale planning (de onmogelijkheid tot rationele economische besluitvorming) gelden bovendien onverminderd voor geïntegreerde concerns. Elk verticaal geïntegreerd bedrijf dat géén externe markt heeft voor het intern verhandeld product, vormt een "island of calculational chaos".

Het zuivere kapitalisme bestaat nooit zonder Staat, ge moet dus geen artificieel onderscheid proberen te maken tussen 'politieke' en zuiver 'economisch-technische' tendenzen tot monopolie-vorming. Beide zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden.

Er is weldegelijk een onderscheid tussen een staat die fundamentele rechten (o.a. eigendomsrechten) beschermt en voor de rest een laissez-faire beleid voert, en een staat die zich actief mengt in de economie middels importheffingen, exportsubsidies, verplichte kartelvorming, vergunningen, concessies, "veiligheidscontroles" enzoverder.
Als je niet over zuiver kapitalisme wil spreken, mag je het gerust 'vrije markt' noemen.

Wat er allemaal gebeurt op die vrije markt (d.i. een samenleving waar geen inbreuken op leven, vrijheid en eigendom plaatsvinden), zullen we dan als een 'economische' tendens beschouwen; wat er daarnaast allemaal gebeurt (diefstal, moord, slavernij, subsidies, belastingen, regulering) zullen we als inbreuken op die vrije markt catalogeren, met een speciale vermelding voor inbreuken door de overheid.

Tenslotte is er ook in marxistisch perspectief een onderscheid tussen die 'economische' en 'politieke' tendens: de periodieke overproductiecrisissen worden niet toegeschreven aan politieke besluitvorming maar aan marktwerking, enz.

Enfin, dit is toch echt basis. Het beste, meest recente bewijs voor de werking van het monopoliekapitalisme binnen een simpele marktcontext (dus niet in de politieke sfeer) is het success van Microsoft. Nooit voorgetrokken door eender welke politieke klasse. Microsoft's monopolie is zelfs zo successvol dat een Staatsactor (de EU), dat monopolie doelbewust doorbreekt. Nu zal Microsoft die Staat lijmen; het heeft daar immers genoeg geld voor.

Er bestaat nogal wat discussie over of patenten nu wél of niét op een vrije markt thuishoren, maar dat zullen we even terzijde schuiven.
Ja, Microsoft heeft een "dominante positie"; neen, dit bewijst hoegenaamd geen tendens tot monopolievorming.

Het simpele feit dat één ondernemer de volledige markt bedient, is geen bewijs dat diezelfde ondernemer ook alle andere markten naar zich toe zal kunnen trekken - een noodzakelijke voorwaarde om over een algemene tendens tot monopolievorming te kunnen spreken.

Ten tweede is de invulling van "monopolie" als 'economisch' concept warrig. Heeft Coca-Cola een monopolie? Jazeker, voor de verkoop van Coca-Cola; niet echt, voor de verkoop van cola; nog minder, voor de verkoop van frisdrank in het algemeen; nog minder, voor de verkoop van drank in het algemeen. In die laatste, meest ruime beschouwing is Coca-Cola substitueerbaar voor fruitsap, water, koffie, thee, melk, bier... en is het duidelijk dat Coca-Cola geen "marktmacht" heeft over de gehele markt van de dranken. In de eerste, meest strikte beschouwing is Coca-Cola een strenge monopolist, want het is het enige bedrijf dat Coca-Cola verkoopt.

Nogmaals; het valt niet te ontkennen dat er in bepaalde sectoren onder bepaalde omstandigheden ondernemers de hele markt kunnen bedienen. Het is echter een non-sequitur om daaruit een "algemene tendens tot monopolievorming" af te leiden.

Het is bijvoorbeeld enorm eenvoudig om het monopolie op fietshersteldiensten te breken: ik zet mijn garagepoort open, ik koop voor honderd euro materiaal, en ik kan de monopolist beginnen beconcurreren.

Ge moet echt eens Lenin zijn boekske lezen over de tendens tot monopolievorming van de banksektor op het einde van de 19de, begin 20ste eeuw. Dan ziet ge dat er zonder Staat geen banken bestaan, en zonder banken ook geen bourgeois-staten. Het kapitalisme is de Staat die zich laat lijmen door de Markt. In het communisme lijmt de Staat zichzelf en is alleen zij verantwoordelijk voor monopolies. Da's een groot verschil.

Wat de banksector betreft is er m.i. inderdaad sprake van zo'n tendens, maar ook hier weer is dat geen zuiver economische maar een politieke. (Cfr. het Schotse "free banking"-systeem, zie de bespreking door J. Huerta de Soto in "Money, Bank Credit and Economic Cycles"). Om maar één element te noemen: centrale banken en een gekarteliseerd bankwezen kunnen aan kredietexpansie doen, waardoor overheden goedkoper hun staatsschuld kunnen financieren.

Zonder staat bestaan er weldegelijk banken, maar ze functioneren via andere principes. (Veel hogere reserveratio's).

Maar technisch gezien blijft de kern van het kapitalisme (het woord zegt hetzelf), de accumulatie van kapitaal, die door een differentiële motor (méér kapitaal is veel krachtiger om nóg méér kapitaal voort te brengen) altijd en fundamenteel leidt tot monopolies. Lees Adam Smith.

"Meer kapitaal" brengt niet zomaar "nog meer kapitaal" voort. Het gebeurt geregeld dat kleine ondernemingen grote kolossen ten val brengen. Dat is bijvoorbeeld het verhaal van Standard Oil: zo zijn ze groot geworden, en zo zijn ze ook in verval geraakt (een handje geholpen door het Hooggerechtshof weliswaar).

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

De doorsnee ondernemer is dan ook van geen tel in het kapitalisme, hij heeft op geen enkele manier vat op de kapitalistische commandotoren. Dat verklaart ook waarom een bakker geen monopolie kan verwerven, hij is te zwak binnen de sociale relaties van krachten, hij heeft niet de macht om het monopolie te verwerven.
Het heeft dus niets te maken met een inherente predestinatie dat die bakker een beter voorbeeld van liberaal ondernemerschap zou zijn, zijn beroepstak kan morgen evengoed worden geherstructureerd waarbij concurrentie verdwijnt. Alles hangt af van de kapitalistische groepen die beslissen of het de moeite waard is.

Waar bevindt zich precies de "kapitalistische commandotoren"; en waarom zouden bakkerijen niet kunnen fuseren (jazeker, vennootschappen kunnen fuseren, bakkers kunnen zich verenigen en vennoten worden in een amalgaam) en op die manier de nodige marktmacht verwerven?

Intussen ben ik in blijde verwachting tot de dag komt waarop bakkerijen "geherstructureerd" worden waarbij de concurrentie verdwijnt.