VUB leert geneeskundestudenten communiceren met anderstaligen

[sn00py]

van hln.be (mijn lievelingskrant, surtout de lezersbrieven):

VUB leert geneeskundestudenten communiceren met anderstaligen

De faculteit Geneeskunde en Farmacie van de Vrije Universiteit Brussel (VUB) heeft voor haar studenten geneeskunde een speciale les 'communicatie met anderstalige patiënten' ontwikkeld. Bedoeling is de studenten, de toekomstige zorgverleners en stagiares geneeskunde in het Brusselse, te leren omgaan met patiënten die onvoldoende kennis hebben van onze landstalen.

Medisch Frans
"De les is enerzijds bedoeld om te vermijden dat toekomstige huisartsen en specialisten problemen zullen ervaren in hun communicatie met anderstalige patiënten. Anderzijds is het ook de bedoeling om de studenten geneeskunde medisch Frans bij te brengen. De nieuwe generatie studenten blijkt het Frans immers minder goed te beheersen", klinkt het.

De les behandelt, door middel van realistische rollenspelen, medische vragen in het Turks, Arabisch, Frans en Nederlands. De nadruk ligt vooral op de uitspraak. In de les zit ook een inleiding op 'medische vragen in het Brussels dialect'.

Culturele competenties
"Met dergelijke initiatief wil de VUB de studenten culturele competenties bijbrengen die noodzakelijk zijn in een grootstad als Brussel. Het zorgt er voor dat de studenten zich kunnen verdiepen in de "metropool"-geneeskunde", luidt het. De eerste les vindt plaats op woensdag 3 oktober 2007 om 18 uur in auditorium P. Brouwer op de campus van Jette. (belga/gb)

Culturele competenties, prachtig woord. Vandaag leren ze Turks en Arabisch, morgen krijgen ze koran-exegese, om te weten hoe ze met vrouwelijke patiënten moeten omgaan: diagnoses leren stellen vanachter een gordijn, een kind laten ter wereld brengen vanop de gang,...
CULTURELE COMPETENTIES!

[Spanks]

Of hoe wij opnieuw,
Ons weer aanpassen aan hen,
Wie integreert wie?

[Online]

Hoog tijd voor een inter- culturalisering van het zorgaanbod


Véronique Grossi ziet, anders dan de overheid, een gat in de markt
Vandaag 1 oktober is het Internationale Dag van de Ouderen. Ook van de 65.000 Marokkaanse, Turkse en Italiaanse oudjes in Vlaanderen en Brussel. Waarom speelt de privésector veel sneller dan de overheid in op allochtone vergrijzing

Enkele weken geleden werd op de ramadanmarkt in Antwerpen een kraampje van het bedrijf 'Multi-Soin' overrompeld door een schare Marokkaanse geïnteresseerden. Vandaag is Multi-Soin een bloeiende privéthuiszorgdienst die onder anderen allochtone en autochtone ouderen thuis verzorgt, van insuline-inspuitingen tot ramen lappen. De oprichter vond en dichtte een gat in de markt: allochtone ouderen. Zij willen graag halal vlees of pasta al dente eten (net zoals je bij een luchtvaartmaatschappij een vegetarische of koosjere maaltijd kunt bestellen) en verpleegd worden in hun eigen taal. Op hun verlanglijstje staat ook: behandeling door personeel van hetzelfde geslacht, aangepaste gebedsruimten en -tijden, aandacht voor (religieuze) feestdagen en de mogelijkheid tot een islamitische dodenwassing, een rituele reiniging of aangepaste palliatieve begeleiding.

In Nederland bestaan rusthuizen die het heel normaal vinden om hun service en structuur af te stemmen op hun Surinaamse, Chinese, Marokkaanse en Antilliaanse klanten. In België hebben de Joodse en Chinese gemeenschap zelf ook het heft in handen genomen en eigen privérusthuizen uit de grond gestampt

In 2000 woonden er in Vlaanderen en Brussel bijna 65.000 Marokkaanse, Turkse en Italiaanse 60-plussers. Van die groep allochtone ouderen komt 73 procent uit de Europese Unie en 21,6 procent uit niet-EU-landen. Die groep allochtone ouderen maakt 14 procent van het totale aantal 60-plussers in Vlaanderen en Brussel uit. Dat is nog een onderschatting omdat de genaturaliseerde ouderen niet meegerekend zijn. Men verwacht dat 28 procent van de Brusselse 60-plussers in 2010 allochtoon zal zijn, in 2025 56 procent!

Die eerste generatie gastarbeiders en hun kinderen kennen het bestaande aanbod van rusthuizen, thuiszorg, dienstencentra niet. Voor allochtone ouderen lukt het pendelen tussen België en het land van oorsprong op een bepaald moment fysiek en financieel niet meer goed en oud worden zonder kinderen en kleinkinderen in het thuisland van veertig jaar geleden klinkt niet zo aanlokkelijk. Volgens de traditie moeten kinderen hun ouders op hun oude dag opvangen, maar de tweeverdieners van vandaag hebben minder kinderen, minder vierkante meters, minder tijd en geld. En omgekeerd kent de zorgsector de allochtone ouderen en hun specifieke behoeften niet. Hoog tijd voor een interculturalisering van het zorgaanbod. Dat betekent rekening houden met de leefwereld en cultuur van de allochtone ouderen in rusthuizen, ziekenhuizen, thuiszorg of geestelijke gezondheidszorg.

Waarom hebben bepaalde privé-initiatieven wel oog voor die realiteit en de overheidsinstellingen te weinig en te traag? De allochtone ouderen worden verondersteld de weg zelf of via toeleiders in hun gemeenschap te vinden. De realiteit is dat ze de weg niet vinden en de weinigen die dat wel doen, voelen zich niet welkom en worden niet adequaat geholpen.

Onze (en buitenlandse) ervaringen zeggen dat je in twee richtingen moet werken: diversifieer je aanbod. Bekijk de allochtone oudere niet als 'allochtoon', maar als klant die zich wil herkennen en thuis voelen in het aanbod of product. Waarom zouden de overheidsdiensten niet wat meer klantgericht denken en hun aanbod diversifiëren: een halal kippenboutje op je bord, Spaanse olijfolie in plaats van boter op je brood of een kadertje van Congolese landschappen in de gang?

Diversiteit is de realiteit. Vergrijzing is geen puur autochtoon probleem. Privé-initiatieven spelen daar nu al op in, nu nog de overheid in een hogere versnelling krijgen.

Véronique Grossi is algemeen coördinator van het Antwerpse minderhedencentrum de8.

En wie integreert er hier niet? Waarom vinden bejaarde allochtonen hun weg niet naar de zorgsector? Omdat ze het na ettelijke generaties aanwezigheid nooit de moeite vonden de taal te leren; omdat ze het nooit de moeite vonden zich te interesseren voor de lokale cultuur, de gebruiken, de instellingen, etc. (laat de autochtonen maar 'multicultureel' zijn). En als toetje voor zoveel monoculturele arrogantie, stellen ze nog een eisenpakket. Je moet maar lef hebben. Opvallend is weer dat het de linkse kerk is die meestapt met de apartheidsrethoriek van zodra het de allahtone desiderata betreft. Eigen-allahtoon-volk-eerst eisen, totaal geen probleem mee.

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door Spanks

Of hoe wij opnieuw,
Ons weer aanpassen aan hen,
Wie integreert wie?

In bepaalde beroepen kom je tegemoet aan je kliënt of patiënt, niet omgekeerd... voor een volk van middenstanders zou dat evident moeten zijn maar schijnbaar niet dus voor sommigen...

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door Online

En wie integreert er hier niet? Waarom vinden bejaarde allochtonen hun weg niet naar de zorgsector? Omdat ze het na ettelijke generaties aanwezigheid nooit de moeite vonden de taal te leren; omdat ze het nooit de moeite vonden zich te interesseren voor de lokale cultuur, de gebruiken, de instellingen, etc. (laat de autochtonen maar 'multicultureel' zijn). En als toetje voor zoveel monoculturele arrogantie, stellen ze nog een eisenpakket. Je moet maar lef hebben. Opvallend is weer dat het de linkse kerk is die meestapt met de apartheidsrethoriek van zodra het de allahtone desiderata betreft. Eigen-allahtoon-volk-eerst eisen, totaal geen probleem mee.

Moest je citaat nu echt vetgedrukt staan?Gewoon om je haatdiscours wat kracht bij te zetten? Wie is er dan arrogant?