De verengelsing + Esperanto

[1handclapping]

Wie zie het nu niet meer zitten : alle studenten naar Louvain the new
en samen kursus in het engels volgen ..
Diegenen die dat niet graag doen mogen in Leuven Vlaams blijven
vrijheid , blijheid..

& morgen ga ik in het Esperantohuis op de Frankrijklei mijn cursus verder volgen want na de verengelsing komt de ver-esperantisering want er zal
weldra nood zijn aan een neutrale algemene 2de taal opdat de 1ste taal
sprekers van eender welk taalgebied niet positief gediscrimineert mogen worden..

Maar ja : hier en nu ziet men dat niet zo & wij blijven democraten.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door 1handclapping

& morgen ga ik in het Esperantohuis op de Frankrijklei mijn cursus verder volgen want na de verengelsing komt de ver-esperantisering want er zal
weldra nood zijn aan een neutrale algemene 2de taal opdat de 1ste taal
sprekers van eender welk taalgebied niet positief gediscrimineert mogen worden..

Fijn. We zijn het blijkbaar toch wel eens op dat punt.

[tomm]

Esperanto was een verdienstelijke poging om een wereldtaal te creëren in een periode dat zoiets niet bestond. Helaas sloeg deze artificiële taal niet echt aan en werd het nooit een wereldtaal. De Engelsen hadden met hun kolonisatie doortastender argumenten om hun taal de wereldtaal te maken, nadien nog eens versterkt door het feit dat een van hun kolonies later zelf de wereldsupermacht werd, zowel op cultureel, politiek als economisch vlak. Dat kun je een spijtige zaak vinden maar het is nu eenmaal dat iedereen over heel de wereld Engels willen leren en het beschouwen als een wereldtaal, wie zijn jullie om dat tegen te werken? Mogen we al niet blij zijn dat er eindelijk een taal is die een groot deel van de wereldbevolking min of meer spreekt? We kunnen niet zoals België blijven discussiëren en muggeziften over deze kwesties uit principiële redenen, de wereldgemeenschap heeft wel interessantere dingen aan haar hoofd.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Esperanto was een verdienstelijke poging om een wereldtaal te creëren in een periode dat zoiets niet bestond. Helaas sloeg deze artificiële taal niet echt aan en werd het nooit een wereldtaal.

Dokter Zamenhof had niet de bedoeling een "wereldtaal" te ontwerpen, maar wel een "neutrale tussentaal". U zit dus van in het begin op het verkeerde spoor.

In 19e eeuw, waarin Zamenhof leefde, was er weldegelijk een taal die als communicatiemiddel tussen de landen en individuen werd beschouwd, nl. het Frans. Internationale verdragen werden toen nog in het Frans besproken en opgesteld (het vredesverdrag tussen Bulgarije en Griekenland bijvoorbeeld is in die taal). Ook internationale organisaties gebruikten uitsluitend het Frans (de internationale postunie die toen werd gesticht... en die tot op heden het Frans als enige werktaal heeft) of Frans was een van de belangrijkste talen binnen die organisatie (bijvoorbeeld in de Volkenbond). U ziet: er was wel een taal voorhanden.

Alleen daar draaide het bij Zamenhof niet om: het ging immers om de neutraliteit en gelijkwaardigheid van de sprekers. Wie toen voor Frans en nu voor Engels kiest, staat steeds in een bepaalde rangorde. Er zijn immers moedertaal- en niet-moedertaalsprekers. Er zijn maar weinig mensen die een vreemde taal immers echt op moedertaalniveau beheersen. Bij het Esperanto is dat niet het geval: iedereen spreekt die taal als tweede taal; het is niemands moedertaal. Daarenboven is de taal ook heel wat gemakkelijker te leren daar het een volledig gestroomlijnde spraakkunst heeft (geen enkele uitzondering) en een volledig regelmatige spelling (geen uren spelstudie zoals bij het Engels of het Frans). Hierdoor is de taal voor bijna iedereen toegankelijk, snel te assimileren en ook vlot te gebruiken.

[boer_bavo]

Veel geluk met je nieuwe hobby Esperanto.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Mogen we al niet blij zijn dat er eindelijk een taal is die een groot deel van de wereldbevolking min of meer spreekt?

Ervaring leert me (na meerdere jaren in verschillende landen) dat het met de kennis van het Engels vaak heel pover is gesteld. Het is een soort creools waarmee men heel rudimentaire zaken kan uitdrukken, maar dan houdt het dan ook mee op.

Omdat Engels een sterk idiomatische taal (wat altijd heel moeilijk is om te studeren), zijn er echt niet zoveel mensen die die taal goed beheersen. Vaak spreekt men een soort verengelste moedertaal die in sommige gevallen even onbegrijpelijk is als die vreemde taal. In dat verband herinner ik me nog hoe ik op de overzetboot naar Engeland eens aan de bar stond. Voor me stond iemand die de ober een "brown beer" vroeg. Onbegrip bij de Engelse ober natuurlijk, die trouwens wat later een glimlach niet kon onderdrukken... Heel begrijpelijk voor een Vlaming/Nederlander (bruin beer), maar niet voor de Britten (black, dark beer). En zo zijn er nog vele tientallen voorbeelden van dergelijk onengels.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door boer_bavo

Veel geluk met je nieuwe hobby Esperanto.

Esperanto is veel meer dan een "hobby": het is een ideaalbeeld, een filosofie, een bepaalde visie op taal en intermenselijke verhoudingen. Daarenboven is Esperanto een heel rijke en soepele taal.

[boer_bavo]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Esperanto is veel meer dan een "hobby": het is een ideaalbeeld, een filosofie, een bepaalde visie op taal en intermenselijke verhoudingen. Daarenboven is Esperanto een heel rijke en soepele taal.

Het was niet negatief bedoeld.

[parcifal]

Esperanto :
ik ken het niet en ken niemand die het spreekt.
En nee ik ben geen kluizenaar 8)

In elk geval als ik hierover vertel tegen russische of ukrainse
vrienden (in het engels) liggen die gewoonlijk plat op hun buik
van het lachen. Die begrijpen dus van geen kanten
dat iemand tijd en moeite wil spenderen aan zoiets.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

Esperanto :
ik ken het niet en ken niemand die het spreekt.
En nee ik ben geen kluizenaar 8)

Esperanto: ik ken het wel, spreek het en ken vele personen die het spreken. En neen, ik reis niet voortdurend de wereld af.

http://www.esperanto.be/

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

In elk geval als ik hierover vertel tegen russische of ukrainse
vrienden (in het engels) liggen die gewoonlijk plat op hun buik
van het lachen. Die begrijpen dus van geen kanten
dat iemand tijd en moeite wil spenderen aan zoiets.

Neen? Toch wel merkwaardig dat we in Rusland heel actieve Esperantobewegingen hebben (vergeten we niet dat in de Sovjetunie gedurende vele jaren de Esperantobeweging verboden was, op straffe van zware boetes en zelfs heropvoedingskamp). In Kaliningrad bijvoorbeeld telt de plaatselijke Esperantogroep meer dan vijfhonderd personen. Daarenboven geeft ze een tijdschrift uit dat over heel de wereld wordt gelezen, nl. La Ondo de Esperanto.

http://ttt.esperanto.org/Ondo/

Ik denk dus dat u en uw vrienden niet echt begrijpen waarover het gaat. Een onwetende lacht ook niet zelden om z'n eigen onwetendheid...

[parcifal]

Ik denk dus dat u en uw vrienden niet echt begrijpen waarover het gaat. Een onwetende lacht ook niet zelden om z'n eigen onwetendheid...

hmm, hetzelfde krijg ik soms te horen van Jehova's die aan mijn
deur komen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door parcifal

hmm, hetzelfde krijg ik soms te horen van Jehova's die aan mijn
deur komen.

Wat heeft dit hiermee te maken?

Weet u eigenlijk wel wat Esperanto is? Ooit de zaak bestudeerd? Ooit eens een Esperantotekst gezien? Ooit al eens mensen Esperanto horen spreken?

Neen.

U oordeelt dus zonder te weten waarover het gaat.

Luister in ieder geval eens naar de nieuwsberichten. Aanraders zijn die van de Poolse en Italiaanse wereldomroep:

http://radioarkivo.org/

Ook:

http://www.radio.com.pl/polonia/eo/
http://www.international.rai.it/radi...speranto.shtml

[tomm]

Vooreerst moet ik wel zeggen dat ik positief verrast ben dat U als Blokker interesse hebt voor een internationale taal...

Dokter Zamenhof had niet de bedoeling een "wereldtaal" te ontwerpen, maar wel een "neutrale tussentaal". U zit dus van in het begin op het verkeerde spoor.

Dat is eigenlijk wat ik bedoel.

In 19e eeuw, waarin Zamenhof leefde, was er weldegelijk een taal die als communicatiemiddel tussen de landen en individuen werd beschouwd, nl. het Frans. Internationale verdragen werden toen nog in het Frans besproken en opgesteld (het vredesverdrag tussen Bulgarije en Griekenland bijvoorbeeld is in die taal). Ook internationale organisaties gebruikten uitsluitend het Frans (de internationale postunie die toen werd gesticht... en die tot op heden het Frans als enige werktaal heeft) of Frans was een van de belangrijkste talen binnen die organisatie (bijvoorbeeld in de Volkenbond). U ziet: er was wel een taal voorhanden.

Niet echt, Frans was voornamelijk de taal van de elite behalve dan in onze kontrijen. Bovendien waar Zamenhof leefde was Russisch de Lingua Franca, en dat was moeilijk verteerbaar voor de Polen (hijzelf was Jood en sprak Yiddish), vandaar zijn obsessie om een neutrale taal te creëren.

Alleen daar draaide het bij Zamenhof niet om: het ging immers om de neutraliteit en gelijkwaardigheid van de sprekers. Wie toen voor Frans en nu voor Engels kiest, staat steeds in een bepaalde rangorde. Er zijn immers moedertaal- en niet-moedertaalsprekers. Er zijn maar weinig mensen die een vreemde taal immers echt op moedertaalniveau beheersen. Bij het Esperanto is dat niet het geval: iedereen spreekt die taal als tweede taal; het is niemands moedertaal. Daarenboven is de taal ook heel wat gemakkelijker te leren daar het een volledig gestroomlijnde spraakkunst heeft (geen enkele uitzondering) en een volledig regelmatige spelling (geen uren spelstudie zoals bij het Engels of het Frans). Hierdoor is de taal voor bijna iedereen toegankelijk, snel te assimileren en ook vlot te gebruiken.

Allemaal zeer mooi in theorie, maar het blijft voornamelijk een dode taal, net zoals Latijn bij ons gedurende de middeleeuwen. Esperanto is trouwens gebaseerd op Spaans met enkele Slavische en Germaanse woorden tussen, het is dus helemaal geen universele taal die voor iedereen even gemakkelijk te begrijpen ois.

Neen? Toch wel merkwaardig dat we in Rusland heel actieve Esperantobewegingen hebben (vergeten we niet dat in de Sovjetunie gedurende vele jaren de Esperantobeweging verboden was, op straffe van zware boetes en zelfs heropvoedingskamp). In Kaliningrad bijvoorbeeld telt de plaatselijke Esperantogroep meer dan vijfhonderd personen. Daarenboven geeft ze een tijdschrift uit dat over heel de wereld wordt gelezen, nl. La Ondo de Esperanto.

bepaalde periodes werd het esperanto aangemoedigd in de Sovjet-Unie, hoewel de leiders toch liever het Russisch als wereldtaal zagen (daarom werd russisch tweede taal in landen als Cuba en Vietnam, eigenlijk vrij onzinnig). In China zijn er nog steeds actieve esperanto groepen en heb je door de overheid gefinancierde esperanto-tijdschriften.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Niet echt, Frans was voornamelijk de taal van de elite behalve dan in onze kontrijen. Bovendien waar Zamenhof leefde was Russisch de Lingua Franca, en dat was moeilijk verteerbaar voor de Polen (hijzelf was Jood en sprak Yiddish), vandaar zijn obsessie om een neutrale taal te creëren.

In zijn geschriften identificeert Zamenhof zich als "Hebreeuwer", niet als "jood". In de 19e eeuw was dit verschil gebruikelijk tussen de belijdende en praktiserende joden (meestal ging het dan om orthodoxe joden zoals er heel veel waren in oostelijk Europa van die tijd) en de mensen van joodsen bloede die zich echter op de een of andere manier van het geloof hadden afgekeerd en tenvolle waren opgegaan in de hen omringende cultuur (meestal de Duitse die toen heel sterke invloed had in heel Oost-Europa).

Zamenhof behoorde tot die laatste groep. Hij had een speciale voorliefde voor de Duitse cultuur en identificeerde zich verder met het Litouwse volk (in zijn nagelaten stukken zijn er brieven waarin hij de lof over Litouwen en het Litouwse volk bezingt).

In de stad waar hij woonde was niet het Russisch de lingua franca, maar wel het Duits. In die stad woonde immers een grote groep Duitsers, naast Polen, Litouwers, joden en wat Russen. Maar de staat hanteerde natuurlijk alleen het Russisch als ambtelijke taal. Dat deze taal de lingua franca was, stootte hem niet tegen de borst... omdat het die welbepaalde taal was. Hij zag wel hoe er onder de bevolkingsgroepen onderling spanningen waren die ten dele te verklaren waren door het taalprobleem.

Natuurlijk was Frans de taal van de elite: slechts die elite had internationale contacten. De overgrote meerderheid van de gewone mensen kwam nauwelijks van onder de kerktoren uit. Nietszeggende opmerking dus. De elite die met elkaar in contact, stond hanteerde het Frans als haar communicatiemiddel.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Allemaal zeer mooi in theorie, maar het blijft voornamelijk een dode taal, net zoals Latijn bij ons gedurende de middeleeuwen. Esperanto is trouwens gebaseerd op Spaans met enkele Slavische en Germaanse woorden tussen, het is dus helemaal geen universele taal die voor iedereen even gemakkelijk te begrijpen ois.

FOUT. Fout. Fout. Fout.

Nu valt u duidelijk door de mand: u bent niet echt op de hoogte van de taalkundige structuur van het Esperanto.

Esperanto is NIET op het Spaans gebaseerd. Zamenhof kende trouwens geen woord Spaans.

In de eerste plaats moet er een onderscheid worden gemaakt tussen de woordstammen, de woordafleiding en de spraakkunstige samenhang.

Heel wat woordstammen (NIET woorden, WEL woordstammen: dat is een wezenlijk onderscheid in het Esperanto) werden uit het Latijn, Frans, Engels en Duits geput. Daarnaast zijn er ook nog enkele plukjes uit de Slavische talen en het Hebreeuws.

Om een voorbeeld te geven: de woordstam labor- komt uit het Latijn.

Vervolgens is er de woordafleiding wat een volkomen regelmatig systeem is, dat een sterke gelijkenis vertoont met de agglutinerende talen (het Hongaars bijvoorbeeld). Hierbij zijn de delen onveranderd, iets wat wel voorkomt bij reflecterende talen (de Germaanse en Romaanse talen) maar niet steeds opgaat. In agglutinerende talen is dat wel het geval; in het Esperanto ook. Hiervoor hebben we een geheel van voor- en navoegsels die volledig toepasbaar zijn.

Laten we nu eens aan het werk gaan met die stam. Labor + o (duidt op een zelfstandig naamwoord) is "werk", "arbeid". Labor + ist + o (duidt op persoon die het beroep uitoefent van de betekenis van de woordstam + uitgang voor het zn) = arbeider, werkman. Labor + i (duidt op infinitief) = werken. Labor + as (duidt op tegenwoordige tijd, toepasbaar op alle personen enkelevoud en meervoud) = werk (mi laboras = ik werk). Labor + os (duidt op toekomstige tijd), mi laboros = ik zal werken. Labor + eg + i (duidt op versterking van de handeling) betekent "zwoegen". Labor + eg + o is dan natuurlijk "gezwoeg", "uitputtende arbeid". Labor + estr + o (duidt op de overste van de betekenis in de woordstam) = hoofd van het werk, van de werkmannen = de baas dus. Enzovoort.

Al deze navoegsels kunnen ook toegepast op de andere woordstammen. En dan heb ik het nog niet over de voorvoegsels gehad.

En tenslotte is er de spraakkundige structuur van de taal zelf. Die volgt grotendeels de Slavische talen wat dus een tamelijke grote vrijheid inhoudt van de zinsdelen.


Nog iets: het principe dat een wereldtaal alleen maar woorden zou moeten bevatten die iedereen onmiddellijk begrijpt, is natuurlijk nonsens. Een neutrale tussentaal moet niet een mikmak zijn van allerlei woorden uit de meest uiteenlopende talen, maar moet juist een heel gemakkelijk te leren maar in uitdrukking en verwoordingsmogelijkheden rijk zijn. Dat is het Esperanto.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

bepaalde periodes werd het esperanto aangemoedigd in de Sovjet-Unie, hoewel de leiders toch liever het Russisch als wereldtaal zagen (daarom werd russisch tweede taal in landen als Cuba en Vietnam, eigenlijk vrij onzinnig). In China zijn er nog steeds actieve esperanto groepen en heb je door de overheid gefinancierde esperanto-tijdschriften.

Het ging over de Sovjetunie. Ik raad u aan om het boek "La dangera lingvo" te kopen en het grondig door te nemen. Tot 1954 was het Esperanto in de Sovjetunie verboden. Pas nadien werd het oogluikend toegestaan, maar nooit aangemoedigd. Die aanmoediging gebeurde wel in Bulgarije, Joegoeslavië en Hongarije. In Hongarije kan men nog steeds Esperanto in de scholen volgen trouwens.

In China zijn er geen door de overheid gefinancieerde Esperanto-tijdschriften. Het enige tijdschrift dat tot voor kort bestond was "Cinia Popolo", maar dat was een propagandatijdschrift voor de westerlingen. Al meerdere jaren bestaat het niet meer.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Vooreerst moet ik wel zeggen dat ik positief verrast ben dat U als Blokker interesse hebt voor een internationale taal...

Wat is daar nu zo verrassend aan?

Meent u dat Vlaams Blokkers alleen maar bezig zijn met Vlaamse liederen ("Blokkers" zijn werknemers van de firma Blokker... dit teven terzijde)?

[tomm]

In zijn geschriften identificeert Zamenhof zich als "Hebreeuwer", niet als "jood". In de 19e eeuw was dit verschil gebruikelijk tussen de belijdende en praktiserende joden (meestal ging het dan om orthodoxe joden zoals er heel veel waren in oostelijk Europa van die tijd) en de mensen van joodsen bloede die zich echter op de een of andere manier van het geloof hadden afgekeerd en tenvolle waren opgegaan in de hen omringende cultuur (meestal de Duitse die toen heel sterke invloed had in heel Oost-Europa).

klopt, deze soort Joden waren bovendien ook heel links gezind en werden zowel door Polen als Russen beschouwd als Westers en volksvreemd. De Russen zetten Polen en Joden tegen elkaar op, door Polen werden ze als collaborateurs beschouwd hoewel het tsaristische regime ook heel erg anti-semitisch was. In zo'n klimaat moet men zijn filosofie situeren. Hij was een echte internationalist en zeker geen nationalist.

Zamenhof behoorde tot die laatste groep. Hij had een speciale voorliefde voor de Duitse cultuur en identificeerde zich verder met het Litouwse volk (in zijn nagelaten stukken zijn er brieven waarin hij de lof over Litouwen en het Litouwse volk bezingt).

Dat was dan wel voor de Litouwers op grote schaal met de nazi's collaboreerden, de liefde was zeker niet wederzijds. Maar Joden in die tijd keken op naar het Westen en de meest westerse culturen uit de regio waren de Duitse en Litouwse.

Natuurlijk was Frans de taal van de elite: slechts die elite had internationale contacten. De overgrote meerderheid van de gewone mensen kwam nauwelijks van onder de kerktoren uit. Nietszeggende opmerking dus. De elite die met elkaar in contact, stond hanteerde het Frans als haar communicatiemiddel.

toch zijn er ook internationale talen die wel door de grote massa verstaan kunnen worden, zoals bijvoorbeeld Russisch in de hele voormalige Sovjet-Unie en een groot deel van Oost-Europa, Engels in alle voormalige Engelse kolonies, Frans in alle voormalige Franse kolonies, ook in de oudheid waren Latijn en Grieks internationaal wijdverspreide talen, niet enkel bij de elite. Arabisch was in de late middeleeuwen de lingua Franca van de indische oceaan en Noordelijk Afrika, van swahili-gebied tot indiË en Indonesië, van Nigeria tot Sudan.

[tomm]

FOUT. Fout. Fout. Fout.

Nu valt u duidelijk door de mand: u bent niet echt op de hoogte van de taalkundige structuur van het Esperanto.

Esperanto is NIET op het Spaans gebaseerd. Zamenhof kende trouwens geen woord Spaans.

In de eerste plaats moet er een onderscheid worden gemaakt tussen de woordstammen, de woordafleiding en de spraakkunstige samenhang.

Heel wat woordstammen (NIET woorden, WEL woordstammen: dat is een wezenlijk onderscheid in het Esperanto) werden uit het Latijn, Frans, Engels en Duits geput. Daarnaast zijn er ook nog enkele plukjes uit de Slavische talen en het Hebreeuws.

Om een voorbeeld te geven: de woordstam labor- komt uit het Latijn.

Vervolgens is er de woordafleiding wat een volkomen regelmatig systeem is, dat een sterke gelijkenis vertoont met de agglutinerende talen (het Hongaars bijvoorbeeld). Hierbij zijn de delen onveranderd, iets wat wel voorkomt bij reflecterende talen (de Germaanse en Romaanse talen) maar niet steeds opgaat. In agglutinerende talen is dat wel het geval; in het Esperanto ook. Hiervoor hebben we een geheel van voor- en navoegsels die volledig toepasbaar zijn.

Laten we nu eens aan het werk gaan met die stam. Labor + o (duidt op een zelfstandig naamwoord) is "werk", "arbeid". Labor + ist + o (duidt op persoon die het beroep uitoefent van de betekenis van de woordstam + uitgang voor het zn) = arbeider, werkman. Labor + i (duidt op infinitief) = werken. Labor + as (duidt op tegenwoordige tijd, toepasbaar op alle personen enkelevoud en meervoud) = werk (mi laboras = ik werk). Labor + os (duidt op toekomstige tijd), mi laboros = ik zal werken. Labor + eg + i (duidt op versterking van de handeling) betekent "zwoegen". Labor + eg + o is dan natuurlijk "gezwoeg", "uitputtende arbeid". Labor + estr + o (duidt op de overste van de betekenis in de woordstam) = hoofd van het werk, van de werkmannen = de baas dus. Enzovoort.

Al deze navoegsels kunnen ook toegepast op de andere woordstammen. En dan heb ik het nog niet over de voorvoegsels gehad.

En tenslotte is er de spraakkundige structuur van de taal zelf. Die volgt grotendeels de Slavische talen wat dus een tamelijke grote vrijheid inhoudt van de zinsdelen.

grammaticaal gaat de vergelijking met Spaans en andere Latijnse talen niet volledig op, maar wat woordenschat betreft heel zeker wel. U heeft zelf enkele voorbeelden. Grammaticaal is er inderdaad de invloed van agglutinerende talen (zoals Hongaars, juist?) en ook Slavische talen, die een zeer eenvoudig systeem van zinsbouw en werkwoordvervoegingen hebben (maar anderzijds een zeer ingewikkeld systeem van woorduitgangen)

Nog iets: het principe dat een wereldtaal alleen maar woorden zou moeten bevatten die iedereen onmiddellijk begrijpt, is natuurlijk nonsens. Een neutrale tussentaal moet niet een mikmak zijn van allerlei woorden uit de meest uiteenlopende talen, maar moet juist een heel gemakkelijk te leren maar in uitdrukking en verwoordingsmogelijkheden rijk zijn. Dat is het Esperanto.

maar U moet toch toegeven dat esperanto veel gemakkelijker te leren is voor Europeanen dan voor bijvoorbeeld Aziaten die een totaal ander systeem hebben van uitspraak, grammatica en woordenschat. Dus qua moeilijkheidsgraad maakt het dus niet veel uit of ze esperanto of Engels leren, maar met Engels komen ze wel veel verder in de wereld...

Het ging over de Sovjetunie. Ik raad u aan om het boek "La dangera lingvo" te kopen en het grondig door te nemen. Tot 1954 was het Esperanto in de Sovjetunie verboden. Pas nadien werd het oogluikend toegestaan, maar nooit aangemoedigd. Die aanmoediging gebeurde wel in Bulgarije, Joegoeslavië en Hongarije. In Hongarije kan men nog steeds Esperanto in de scholen volgen trouwens.

la dangera lingvo, wat zou dat nu kunnen betekenen...
Stalin had een hekel aan internationalistische bewegingen, hij wilde een eigen socialisme opbouwen in de Sovjet-Unie met een eigen karakter. Andere communistische leiders daarentegen moedigden het gebruik van esperanto aan als alternatief voor het Engels.

Wat is daar nu zo verrassend aan?

Meent u dat Vlaams Blokkers alleen maar bezig zijn met Vlaamse liederen ("Blokkers" zijn werknemers van de firma Blokker... dit teven terzijde)?

Zo wil het cliché het, bevestigd door allerlei vaandelzwaaiende toestanden, net zoals jullie cliché wil dat alle socialistische Walen profiterende nietsnutten zijn.